1. 49 بازی بدون شکست آرسنال در لیگ برتر
49 بازی، 36 پیروزی،13 تساوی، بدون شکست!

ستایش تماشاگران از 49 بازی بدون شکست در ضلع شمالی ورزشگاه هایبوری
بازیکنان آن فصل آرسنال که رکورد شکست ناپذیری جدیدی را در لیگ برتر از می 2004 تا اکتبر 2005 از خود بر
جای گذاشتند برای سال های متمادی در خاطرات و تا ابد در کتاب رکوردها زنده خواهند ماند.
در واقع رکورد تاریخی توپچی ها از میان ویرانه های ناکامی در فصل 2002-03 لیگ برتر آغاز شد.آرسنال نا امیدی حاصل از شکست خانگی مقابل لیدز (که نتیجه اش تقدیم قهرمانی به منچستر یونایتد بود) را با پیروزی قاطعانه 6-1 برابر سات همپتون در 7 می 2003 در هایبوری به فراموشی سپرد.هیچ کس نمی دانست چه واقعه ای در شرف وقوع است.
آرسنال فصل 2003-04 را با چهار پیروزی پیاپی قدرتمندانه آغاز کرد.اما در بازی هشتم از 49 بازی در برابر منچستر یونایتد در الدترافرد قرار گرفت.یک پنالتی دیر هنگام برای منچستر می رفت که بّه رکورد آرسنال خیلی زود پایان دهد.ولی پنالتی رود فان نیستلروی تیرک دروازه را به لرزه در آورد و آرسنال با تساوی 0-0 گریخت.در طول تمامی 49 بازی این خطرناک ترین لحظه برای شکسته شدن زود هنگام رکورد آرسنال بود.
آرسنال تمامی حریفان را یک به یک کنار زد و در طول این راه پیروزی های خاطره انگیزی را در ایلند رد،استمفرد بریج و آنفیلد به دست آورد.علاوه بر این گل های زیبایی هم به ثمر رسید.گل پیروزی بخش رابرت پیرس مقابل لیورپول در اکتبر 2003 یکی از بهترین ها بود.همچنین تیری آنری پشت سر هم گل های فوق العاده و کلاسیکی را به ثمر می رساند.
آرسن ونگر یکی از قوی ترین تیم های اروپا را ساخته بود.با سوی کمپل و کولو توره در خط دفاع،پاتریک ویرا و رابرت پیرس در خط هافبک و آنری به همراه دنیس برگمپ در پیشانی خط حمله آرسنال برای دیگر رقبا در لیگ برتر زیادی مستحکم و قدرتمند بود.
آرسنال نه تنها قدرتمند بود بلکه دارای ویژگی های متعدد و شخصیت خاص نیز بود.بعد از اینکه در کمتر از چند روز از لیگ قهرمانان و FA Cup حذف شدند،در آوریل 2004 در حالی که آرسنال تا پایان نیمه اول 2-1 از لیورپول در هایبوری عقب بود، با پیروزی 4-2 در پایان نیمه دوم بازگشت با شکوهی داشت و در مسیر قهرمانی قرار گرفت.
در اواخر همان ماه آرسنال قهرمانی خود را در لیگ برتر با تساوی 2-2 برابر تاتنهام قطعی کرد. اگر چه کمتر اتفاق افتاده بود که شیرینی موفقیت بیشتر از این باشد اما تاریخ چنین رقم خورد:آرسنال به خوبی در برابر بیرمنگام،پورسموث،فولام و لیستر نیز شکست نخورد تا اولین فصل بدون شکست در لیگ برتر را از زمان پرستون در قرن 19 رقم بزند.
رکورد 42 بازی بدون شکست ناتینگهام فورست برای 26 سال پا برجا ماند.در 22 آگوست 2004 آرسنال با آن رکورد برابری کرد.اما خیلی نزدیک بود که شانس خود را از دست بدهند،ولی توانستند که شکست 3-1 را به پیروزی قدرتمندانه 5-3 تبدیل کنند.
سه روز بعد آنری، سسک فابرگاس و خوزه آنتونیو ریس گلزنی کردند تا آرسنال با پیروزی برابر بلکبرن در هایبوری نام خود را در کتاب های تاریخ بنویسد.تیم ونگر رکورد خود را به عدد 49 بازی رساندند، آزادانه گلزنی کردند و زیباترین بازی هایی را که فوتبال انگلیسی به خود دیده بود به نمایش گذاشتند.
2. 1989 - گل توماس قهرمانی را در آنفیلد قطعی می کند
"توماس، از مرکز زمین داره پیش می ره...این می تونه یه گل باشه...توماس،درست در آخرین لحظه!"

یک پایان باور نکردنی برای این فصل لیگ ('It's up for grabs now!')
20 سال از زمانی که گزارشگر بازی برایان مور (Brian Moore)، اوج هیجان فصل 1988/89 را این گونه توصیف کرد می گذرد، اما هواداران آرسنال هنوز آن کلمات را از حفظ می دانند. هر چند این مسأله به هیچ عنوان تعجب آور نیست.چرا که فوتبال هرگز هیجان انگیزتر از آن شب در آنفیلد نمی شود.
چند هفته قبل از این بازی آرسنال که در صدر جدول قرار داشت به نظر می رسید در راه اولین قهرمانی خود از سال 1971 به بعد هست. جورج گراهام که خود قبل برای آرسنال بازی کرده بود حال به عنوان مربی تیم حضور داشت و اسکات زیرک تیمی را آماده کرده بود که پر بود از خریدهای ارزان قیمت ولی موثر و بازیکنان جوان.
چرخ های آرسنال در دو بازی پایانی خانگی مقابل دربی و ویمبلدون از حرکت ایستادند. یک شکست و یک تساوی که همراه شد با پیروزی خیره کننده 5-1 لیورپول مقابل وستهام باعث شد تا آرسنال نیازمند پیروزی با حداقل اختلاف دو گل در آنفیلد باشد. (تا به لطف گل زده ی بیشتر و با امتیاز و تفاضل گل برابر قهرمان شود)
زمان بازی به خاطر فاجعه هیلزبورو به جمعه 26 می تغییر یافت.
تعداد اندکی غیر از هواداران آرسنال پیش بینی می کرند که آرسنال تمامی احتمالات را به هم بزند. در صبح مسابقه عنوان یکی از روزنامه ها چنین بود: "آرسنال،شما هیچ امیدی ندارید!"، اما گراهام ایده های دیگری در سر داشت: در نیمه اول بازی بسته و محکمی را اجرا کنید تا هیچ گلی دریافت نکنید، در ابتدای نیمه دوم سریع ضربه اول را به لیورپول بزنید و بعد کارشان را تمام کنید. مربی آرسنال به درستی تصمیم گرفت.
تصمیم گراهام برای بازی با سه دفاع به لی دیکسون و نایجل وینتربرن شانس این را داد تا بیشتر حمله کنند و در نتیجه هافبک های کناری لیورپول به عقب رانده شدند. و این تاکتیک جواب داد، نزدیک بود که آرسنال گل اول را خیلی زود به ثمر برساند. ضربه سر استیو بولد با فاصله بسیار کمی از روی تیر دروازه گذشت.
هفت دقیقه پس از آغاز نیمه دوم تیم میهمان جلو افتاد. وینتربرن از طریق یک ضربه ایستگاهی غیر مستقیم در سمت راست محوطه جریمه سانتر کات داری را به محوطه فرستاد.یک اشاره از آلن اسمیت کافی بود تا توپ به درون دروازه بروس گروبلار برود.بازیکنان لیورپول داور را احاطه کردند. اما ادعاهای آن ها مبنی بر اینکه اسمیت تماسی با توپ نداشت و یا در آفساید بود رد شد. گل تائید شد.
پول مرسون، توماس را به خوبی در محوطه جریمه یافت. ولی وقتی توماس توپ دریافتی رامستقیم به دستان گروبلار فرستاد به نظر می رسید که شانس های آرسنال از بین رفته اند. ولی البته این توماس بود که حرف آخر را زد.
احتمالاً در هیجان انگیزترین حرکت در تاریخ غنی باشگاه آرسنال، جان لوکیچ توپ را به دیکسون رساند، پاس دقیق او به اسمیت رسید و اسمیت هم به نوبه خود توپ را به توماس رساند.توماس به تنهایی در برابر دروازه قرار داشت.در حالی که مدافعان لیورپول به سرعت به سمت او متمایل می شدند، او با یک شوت سریع کات دار توپ را درون دروازه گروبلار قرار داد.
مور فریاد زد: "یک پایان باور نکردنی برای این فصل لیگ...! ".بعد از یک صبر 18 ساله آرسنال دوباره بر اوج فوتبال انگلیسی قرار گرفت.
بازیکنان آن فصل آرسنال که رکورد شکست ناپذیری جدیدی را در لیگ برتر از می 2004 تا اکتبر 2005 از خود بر
جای گذاشتند برای سال های متمادی در خاطرات و تا ابد در کتاب رکوردها زنده خواهند ماند.
در واقع رکورد تاریخی توپچی ها از میان ویرانه های ناکامی در فصل 2002-03 لیگ برتر آغاز شد.آرسنال نا امیدی حاصل از شکست خانگی مقابل لیدز (که نتیجه اش تقدیم قهرمانی به منچستر یونایتد بود) را با پیروزی قاطعانه 6-1 برابر سات همپتون در 7 می 2003 در هایبوری به فراموشی سپرد.هیچ کس نمی دانست چه واقعه ای در شرف وقوع است.
آرسنال فصل 2003-04 را با چهار پیروزی پیاپی قدرتمندانه آغاز کرد.اما در بازی هشتم از 49 بازی در برابر منچستر یونایتد در الدترافرد قرار گرفت.یک پنالتی دیر هنگام برای منچستر می رفت که بّه رکورد آرسنال خیلی زود پایان دهد.ولی پنالتی رود فان نیستلروی تیرک دروازه را به لرزه در آورد و آرسنال با تساوی 0-0 گریخت.در طول تمامی 49 بازی این خطرناک ترین لحظه برای شکسته شدن زود هنگام رکورد آرسنال بود.
آرسنال تمامی حریفان را یک به یک کنار زد و در طول این راه پیروزی های خاطره انگیزی را در ایلند رد،استمفرد بریج و آنفیلد به دست آورد.علاوه بر این گل های زیبایی هم به ثمر رسید.گل پیروزی بخش رابرت پیرس مقابل لیورپول در اکتبر 2003 یکی از بهترین ها بود.همچنین تیری آنری پشت سر هم گل های فوق العاده و کلاسیکی را به ثمر می رساند.
آرسن ونگر یکی از قوی ترین تیم های اروپا را ساخته بود.با سوی کمپل و کولو توره در خط دفاع،پاتریک ویرا و رابرت پیرس در خط هافبک و آنری به همراه دنیس برگمپ در پیشانی خط حمله آرسنال برای دیگر رقبا در لیگ برتر زیادی مستحکم و قدرتمند بود.
آرسنال نه تنها قدرتمند بود بلکه دارای ویژگی های متعدد و شخصیت خاص نیز بود.بعد از اینکه در کمتر از چند روز از لیگ قهرمانان و FA Cup حذف شدند،در آوریل 2004 در حالی که آرسنال تا پایان نیمه اول 2-1 از لیورپول در هایبوری عقب بود، با پیروزی 4-2 در پایان نیمه دوم بازگشت با شکوهی داشت و در مسیر قهرمانی قرار گرفت.
در اواخر همان ماه آرسنال قهرمانی خود را در لیگ برتر با تساوی 2-2 برابر تاتنهام قطعی کرد. اگر چه کمتر اتفاق افتاده بود که شیرینی موفقیت بیشتر از این باشد اما تاریخ چنین رقم خورد:آرسنال به خوبی در برابر بیرمنگام،پورسموث،فولام و لیستر نیز شکست نخورد تا اولین فصل بدون شکست در لیگ برتر را از زمان پرستون در قرن 19 رقم بزند.
رکورد 42 بازی بدون شکست ناتینگهام فورست برای 26 سال پا برجا ماند.در 22 آگوست 2004 آرسنال با آن رکورد برابری کرد.اما خیلی نزدیک بود که شانس خود را از دست بدهند،ولی توانستند که شکست 3-1 را به پیروزی قدرتمندانه 5-3 تبدیل کنند.
سه روز بعد آنری، سسک فابرگاس و خوزه آنتونیو ریس گلزنی کردند تا آرسنال با پیروزی برابر بلکبرن در هایبوری نام خود را در کتاب های تاریخ بنویسد.تیم ونگر رکورد خود را به عدد 49 بازی رساندند، آزادانه گلزنی کردند و زیباترین بازی هایی را که فوتبال انگلیسی به خود دیده بود به نمایش گذاشتند
بازیکنان آن فصل آرسنال که رکورد شکست ناپذیری جدیدی را در لیگ برتر از می 2004 تا اکتبر 2005 از خود بر
جای گذاشتند برای سال های متمادی در خاطرات و تا ابد در کتاب رکوردها زنده خواهند ماند.
در واقع رکورد تاریخی توپچی ها از میان ویرانه های ناکامی در فصل 2002-03 لیگ برتر آغاز شد.آرسنال نا امیدی حاصل از شکست خانگی مقابل لیدز (که نتیجه اش تقدیم قهرمانی به منچستر یونایتد بود) را با پیروزی قاطعانه 6-1 برابر سات همپتون در 7 می 2003 در هایبوری به فراموشی سپرد.هیچ کس نمی دانست چه واقعه ای در شرف وقوع است.
آرسنال فصل 2003-04 را با چهار پیروزی پیاپی قدرتمندانه آغاز کرد.اما در بازی هشتم از 49 بازی در برابر منچستر یونایتد در الدترافرد قرار گرفت.یک پنالتی دیر هنگام برای منچستر می رفت که بّه رکورد آرسنال خیلی زود پایان دهد.ولی پنالتی رود فان نیستلروی تیرک دروازه را به لرزه در آورد و آرسنال با تساوی 0-0 گریخت.در طول تمامی 49 بازی این خطرناک ترین لحظه برای شکسته شدن زود هنگام رکورد آرسنال بود.
آرسنال تمامی حریفان را یک به یک کنار زد و در طول این راه پیروزی های خاطره انگیزی را در ایلند رد،استمفرد بریج و آنفیلد به دست آورد.علاوه بر این گل های زیبایی هم به ثمر رسید.گل پیروزی بخش رابرت پیرس مقابل لیورپول در اکتبر 2003 یکی از بهترین ها بود.همچنین تیری آنری پشت سر هم گل های فوق العاده و کلاسیکی را به ثمر می رساند.
آرسن ونگر یکی از قوی ترین تیم های اروپا را ساخته بود.با سوی کمپل و کولو توره در خط دفاع،پاتریک ویرا و رابرت پیرس در خط هافبک و آنری به همراه دنیس برگمپ در پیشانی خط حمله آرسنال برای دیگر رقبا در لیگ برتر زیادی مستحکم و قدرتمند بود.
آرسنال نه تنها قدرتمند بود بلکه دارای ویژگی های متعدد و شخصیت خاص نیز بود.بعد از اینکه در کمتر از چند روز از لیگ قهرمانان و FA Cup حذف شدند،در آوریل 2004 در حالی که آرسنال تا پایان نیمه اول 2-1 از لیورپول در هایبوری عقب بود، با پیروزی 4-2 در پایان نیمه دوم بازگشت با شکوهی داشت و در مسیر قهرمانی قرار گرفت.
در اواخر همان ماه آرسنال قهرمانی خود را در لیگ برتر با تساوی 2-2 برابر تاتنهام قطعی کرد. اگر چه کمتر اتفاق افتاده بود که شیرینی موفقیت بیشتر از این باشد اما تاریخ چنین رقم خورد:آرسنال به خوبی در برابر بیرمنگام،پورسموث،فولام و لیستر نیز شکست نخورد تا اولین فصل بدون شکست در لیگ برتر را از زمان پرستون در قرن 19 رقم بزند.
رکورد 42 بازی بدون شکست ناتینگهام فورست برای 26 سال پا برجا ماند.در 22 آگوست 2004 آرسنال با آن رکورد برابری کرد.اما خیلی نزدیک بود که شانس خود را از دست بدهند،ولی توانستند که شکست 3-1 را به پیروزی قدرتمندانه 5-3 تبدیل کنند.
سه روز بعد آنری، سسک فابرگاس و خوزه آنتونیو ریس گلزنی کردند تا آرسنال با پیروزی برابر بلکبرن در هایبوری نام خود را در کتاب های تاریخ بنویسد.تیم ونگر رکورد خود را به عدد 49 بازی رساندند، آزادانه گلزنی کردند و زیباترین بازی هایی را که فوتبال انگلیسی به خود دیده بود به نمایش گذاشتند
3. 2004 - "شکست ناپذیرها" قهرمانی را در مقابل تاتنهام قطعی کردند

"ما لیگ را در وایت هارت لین بردیم..."
این شعر آرسنالی هنوز هم هواداران تاتنهام را آزرده می کند. هوادارانی را که نه یک بار بلکه دو بار با دیدن اینکه آرسنال-رقیب دیرینه شان- قهرمانی خود را در استادیوم آن ها جشن می گیرد تحقیر شده اند.
هواداران مسن تر تاتنهام ضربه سر "ری کندی" (Ray Kennedy) در می 1971 را به یاد خواهند داشت. گلی که یک قهرمانی از دو گانه تیم "برتی می" (Bertie Mee) را قطعی کرد. سی و سه سال بعد نسل جدیدی از هواداران تاتنهام تجربه مشابهی را تحمل کردند.
در صبح دم 25 آوریل 2004 آرسنال هنوز در 33 بازی فصل شکست نخورده بود. فصلی که می توانست یک فصل کاملاً تاریخی باشد. عملاً قهرمانی متعلق به آرسنال بود، تنها چیزی که باقی مانده بود این بود که تیم آرسن ونگر در کجا تشریفات را تمام خواهد کرد.
ٌوایت هارت لین انتخاب اکثر هواداران آرسنال بود، به ویژه پس از شکست تیم دوم جدول -چلسی- مقابل نیوکاسل تکلیف آرسنال روشن تر شد. آن ها تنها به یک امتیاز از دربی شمال لندن نیاز داشتند تا جام قهرمانی را بالای سر ببرند.
بازیکنان تیم میهمان وارد زمین شدند و در دقیقه سوم از حریف پیش افتادند. بعد از یک کرنر تاتنهام تیری آنری توپ را از محوطه خطر بیرون آورد و از سمت چپ حمله را شروع کرد. پاس دقیق او دنیس برگ کمپ را به راه انداخت.سانتر او با ضربه پاتریک ویرا همراه شد تا اولین گل زده شود.برگمپ گل دوم را نیز با پاس فوق العاده اش به پاتریک ویرا ساخت. کاپتان به محوطه جریمه هجوم برد و توپ را به پیرس فرستاد که با شوت تمام کننده پیرس همراه شد. در حالی که تن ها کمی بیش از نیم ساعت گذشته بود آرسنال به سرعت به سمت قهرمانی می شتافت.
اما تاتنهام دست از تلاش بر نداشت. جیمی ردنپ با یک شوت از راه دور اختلاف را به یک کاهش داد و پس از اینکه پیرس تیر دروازه را به لرزه درآورد رابی کین یک پنالتی دیر هنگام را به گل تبدیل کرد تا میزبان به یک امتیاز دست یابد. اسپرز کمی از غرور خود را باز پس گرفت ولی مجبور شد شاهد جشن شادمانی رقیب دیرینه خود برای قهرمانی سزاوارانه اش باشد.
هواداران آرسنال از آن زمان همیشه آن روز را به طرفداران دو آتشه تاتنهام یاد آوری می کنند.
ادامه دارد...