بیوگرافی بازیکنان شیاطین سرخ:از قدیم تا به حال

[عاشق کریمی]

سلام


من گفتم یه تاپیک بزنم درباره بیوگرافی بازیکنان شیاطین سرخ برای همین این تاپیکو با اجازه آقا امید و سامان ساختم


هر کسی رو می خواید بگید بزارم(البته خودم معروفاشو می زارم)


خب بریم که شروع کنیم

[omid2]

قربون داداش گلم
ایشالا موفق باشی عزیز
دوس دارم از سر الکس فرگوسن شروع کنی و بعدش سر بابی چارلتون
اگه مشکلی نداره ، فقط نظر دادم عزیز ، اگه خودت برنامه ای داری رو برنامه خودت برو

[sAmAn.s]

سلام داداش ایدت عالی بود . انشالله موفق باشی هر کمکی از دست من برمیاد فقط خبر کن .

[عاشق کریمی]

اینم بیوگرافی کامل از سر الکس فرگوسن

سرآلکساندر چاپمن فرگوسن

زندگی شخصی :

31 دسامبر 1941 ، محله گووان در اسکاتلند ، آلکساندر بیتون فرگوسن صاحب پسری شد که نام آلکساندر را همچون اسم خودش برای او انتخاب کرد . آلکس فرگوسن در قلب گووان زاده نشده . او یک مایل به طرف غرب در منطقه 357 شیلد بالدرود به دنیا آمد . جایی که خودش آن را ادامه گوان می خواند و حالا چند بزرگراه آن را تکه تکه کرده اند . بعد ها سرآلکس در توصیف محل تولدش ، روی دیوار اتاق محل کارش در زمین تمرین منچستر با حروف درشتی نوشته : Ahcumfigovin ، این حروف برای کسانی که با لهجه گلاسکویی ناآشنا هستند ، مبهم و گنگ است . این حروف یعنی : « من از گوان می آیم » ، فرگی تاکید دارد که از گوان می آید و نه از گلاسکو .

خانواده فرگوسن از نسلی به نسل دیگر به عنوان کارگران کشتی سازی کار می کردند . اگر کشتی سازی سنت دیرین فرگوسن ها به شمار می رفت ، فوتبال سنت دیگرشان بود . پدربزرگ آلکس پیش از جنگ جهانی اول برای تیم دامبارتن بازی می کرد و پدرآلکس بازیکن تیم گلن توران در اواخر دهه 1920 و اوایل دهه 1930 میلادی بود .

سرآلکس از پدرش به عنوان یک مرد کاملا منضبط یاد می کند و می گوید : « او بود که به من ارزشهای زندگی و ارزشهای درونی را نشان داد . » در حالی که سرآلکس ، انضباط آهنین پدر را به ارث برده ولی ژن مادریش هم در او جریان دارد . به من می گویند : شبیه پدرت هستی ، ولی آنهایی که پدرم را خوب می شناختند ، می گویند بیشتر شبیه مادرم هستم . زنی با اراده بالا و عزمی آهنین .

فرگوسن در مورد درآمد پدرش این چنین می گوید : 10-11 سال داشتم که جیبش را جلویم خالی کرد ، هفت پوند بود ، فقط هفت پوند ! نتیجه 68 ساعت کار او در هفته . اما وقتی از آلکس پرسیدند آیا خانواده فقیری بودید ؟ ، با جمله ای شمرده و طنین محکم جواب داد : شاید بعضی ها بگویند با فقر بزرگ شده ام . اما نمی دانم منظورشان چیست ؟ روزگار سختی بود ، ولی تهیدست نبودیم .. شاید تلویزیون و یا ماشین نداشتیم ولی فکر می کردم همه چیز داریم و همه چیز داشتیم . چون فوتبال را داشتم !!

این مقدمه ای بود کوتاه بر مردی برای فوتبال تعریف جدیدی ارائه داد .. همراه شوید با بیوگرافی کامل از سرآلکس فرگوسن ..

دوران بازیگری :

در 1957 ، آلکس نوجوان به انجام کار در یک کارخانه آچار سازی مشغول شد و بصورت نیمه وقت به تیم کوئینز پارک پیوست . سرآلکس در سن 16 سالگی اولین بازیش را به عنوان یک مهاجم در تیم اماتور کوئینزپارک انجام داد .

سرآلکس اولین بازیش را با عنوان یک کابوس یاد میکند ، اما در باخت 2-1 مقابل استرنر ، موفق به گلزنی شد ، شاید مهمترین بازی وی در کوئینز ، به شکست 7-1 مقابل کوئینز سوث برمیگردد ، که ایور برودیز زننده 4 گل حریف بود و فرگی تنها گلزن تیمش بود .

با وجود زدن 20 گل در 31 بازی برای تیمش ، وی نتوانست در ترکیب کوئینز جای ثابتی پیدا کند و در سال 1960 به سنت جانستن پیوست . وی در این تیم نیز نتوانست به جایگاه ثابتی دست پیدا کند تا باز هم تقاضای انتقال داشته باشد ، وی حتی به مهاجرت به کانادا نیز فکر کرد . با این حال سنت جانستن در عقد قرارداد با مهاجم ناکام ماند تا فرصت برای فرگی فراهم شود . مربی تیم در بازی مقابل رنجرز به وی فرصت بازی داد و آلکس یک هتریک باورنکردنی داشت . در تابستان 1964 وی بار دیگر تیم خود را عوض کرد . دوران حضور وی در سنت جانستن با 37 بازی و 19 گل به پایان رسید .

در سال ۱۹۶۴ آلکس کار در آچارسازی را رها کرد و با جدایی از سنت جانستن به عضویت تیم دانفرملین درآمد. و تبدیل به فوتبالیستی حرفه ای شد .در فصل 1964 – 1965 دانفرملین در فرم خوبی به سر میبرد ، آنها به فینال جام حذفی اسکاتلند رسیدند ولی فرگی به دلیل نمایش ضعیف در بازی لیگ برابر سنت جانستن از ترکیب تیم در بازی فینال دور ماند ، در فینال آنها 3-2 مغلوب سلتیک شدند .

در فصل بعد (65-66) فرگوسن در ترکیب تیمش بسیار درخشید ، وی 45 گل در 51 بازی به ثمر رساند و در کنار جو مک براید ، با 31 گل بهترین گلزن لیگ اسکاتلند لقب گرفت . فرگوسن در 89 دیدار برای دانفرملین 66 گل به ثمر رساند .

اکثریت مردم گوان پروتستان بودند ، هر چند که میان آنها کاتولیک هم وجود داشت . رنجرز تیم پروتستانها بود و سلتیک تیم کاتولیک ها ! سرآلکس از زمانی که چشم گشود طرفدار رنجرز بود و آرزوی پوشیدن پیراهن آن را داشت . و سرانجام به آرزوی خود رسید و در فصل 1967 فرگوسن با 65000 پوند به رنجرز پیوست. مبلغی که تبدیل به رکوردی بین دو باشگاه اسکاتلندی شد. وی در جریان فینال جام حذفی 1969 اسکاتلند روی یک گل مقصر شناخته شد و متعاقبا به ترکیب دوم تیم رنجزر تبعید شد .

فرگوسن در سال 1969 میلادی مجبور به ترک رنجرز شد . به گفته برادرش ، فرگوسن از این تجربه بسیار ناراحت و غمگین بود ، گفته میشود بعد از ازدواج فرگوسن با کتی که یک کاتولیک بود وی با باشگاه رنجرز درگیر شد اما بعدها فرگوسن در بیوگرافی خود آشکارا نوشته است که رنجرز از مذهب همسر وی با اطلاع بود و دلیل رفتن او از آن باشگاه تنها به علت اشتباهی بود که وی در فینال جام حذفی انجام داده بود و این موضوع باعث ایجاد مشکلاتی بین او و رنجرز شد .

ماه اکتبر بعدی تیم ناتینگهام فارست به فرگوسن پیشنهاد داد اما همسرش علاقه ای به زندگی در انگلیس نداشت و به همین علت او به تیم\"falkrik\" پیوست او در آنجا مربی بازیکنان شد اما وقتی جان پرنتیس به عنوان مربی انتخاب شد او مسئولیتهای فرگوسن را گرفت ؛ فرگوسن نیز با عنوان درخواست برای انتقال از این تیم جواب وی را داد و به تیم آیر یونایتد پیوست، جایی که دوران بازیگریش در سال 1974 و در 33 سالگی به پایان رسید . وی در دوران بازیگری خود در 317 بازی 171 گل به ثمر رساند .

دوران مربیگری ( قبل از حضور در یونایتد ) :

در سپتامبر 1974 به عنوان مربی تیم ایست استرلینگ منصوب شد . انتخاب مربی که فقط 33 سال داشت ، تعجب برانگیز بود ! او خیلی زود به عنوان یک آدم جدی و منضبط شناخته شد بعدها فوروارد باشگاه \"بابی مک کالی\" گفت که تا به حال از هیچ چیز نمی ترسیده اما در حقیقت از همان ابتدا متوجه شدم که فرگوسن آدمی بسیار خشک ، جدی و البته ترسناک است! بازیکنانش تصمیمات تاکتیکی وی را میستودند و به همین ترتیب نتایج تیم به طور قابل توجهی پیشرفت میکرد.

سنت میرن

ماه اکتبر بعدی تیم سنت میرن برای مربیگری آلکس را دعوت کرد علیرغم آنکه آنها در لیگ پایینتری نسبت به ایست استرلینگ شایر بودند اما باشگاه بزرگتری محسوب میشدند . و فرگوسن سال 1974 به سنت میران پیوست .
فرگوسن از سال 1975 تا 1978 مربی سنت میرن بود او توانست با تغییر و تحولی چشمگیر، از تیمی دسته دومی که تماشاگرانش به سختی بیش از 1000 نفر میشدند ؛ قهرمان دسته یک در سال 1977 بسازد. و این در حالی بود که یک فوتبال فوق تهاجمی را به نمایش میگذاشتند او استعدادهایی همچون بیلی استارک ، تونی فیتزپاتریک ، لکس ریچاردسن ، فرانک مگ گریوی ، بابی رید و پیتر ویر را کشف کرد. . میانگین سنی این تیم قهرمان در آن زمان تنها 19 سال بود !!

سنت میرن تنها باشگاهی بود که فرگوسن را کنار گذاشت !!! ، آنها در سال 1978 به بهانه پرداخت دستمزدهایی خارج از قوانین باشگاه و ... فرگوسن را کنار گذاشتند.
در 31 می 2008 ، گاردین مصاحبه ای با تاد را منتشر کرد ، وی کسی بود که فرگوسن را در آن سالهای دور از کار برکنار کرده بود . او اصلی ترین دلیل برکناری فرگوسن را عقد قرارداد بدون رعایت ضوابط ، با آبردین عنوان کرد. فرگوسن حتی به جیم راجر خبرنگار دیلی میرر گفته بود حداقل یکی از بازیکنان سنت میرن را نیز با خود به آبردین میبرد . وی به کارکنان باشگاه نیز گفته بود که به آبردین میپیوندد. تاد افسوس و پشیمانی خود را از این بابت اعلام کرد اما آبردین را در جریان این ماجرا مقصر میدانست .

ابردین

فرگوسن در ماه ژوئن 1978 به عنوان مربی به آبردین پیوست ، او جانشین بیلی مک نیل شد که تنها یک فصل را با این تیم سپری کرده بود و بعد از یک سال ، به دلیل شانس حضور در سلتیک این تیم را ترک کرده بود. آبردین اگرچه تیم بزرگی در اسکاتلند بود ولی تنها یک بار موفق به قهرمانی در لیگ شده بود . قهرمانی در سال 1955 در لیگ اسکاتلند تحت رهبری دیو هالیدی .
فرگوسن حالا 4 سال بود که مربی بود ، اما هنوز از خیلی از بازیکنان تیم سن بیشتری نداشت و گاهی با عدم احترام از سوی بعضی از بازیکنان سن بالای تیم از جمبه \"جوهارپر\"روبرو میشد . فصل به خوبی پایان نیافت ، آبردین به فینال جام حذفی و فینال جام اتحادیه دست یافت ، اما در هر دو فینال شکست خورد ، و در لیگ نیز به مقام چهارمی رسید .
فصل بعد را آبردین خوب شروع نکرد ، اما فرم آنها به طرز دراماتیکی بعد از سال نو تغییر کرد ، آنها لیگ اسکاتلند را با برد 5-0 در روز پایانی بدست اوردند. این اولین بار بعد از 15 سال بود که قهرمانی به سلتیک یا رنجرز نمیرسید. فرگوسن بعدها گفت:\"این موفقیتی بود که ما را به یکدیگر بیشتر نزدیک کرد و من سرانجام توانستم کاری کنم تا بازیکنانم مرا باور کنند .


با این حال او همچنان یک مربی با انضباط و جدی بود و بازیکنانش به وی لقب\"فرگی عصبانی\" داده بودند. وی جان هویت یکی از بازیکنانش را به خاطر سبقت گرفتن از وی در خیابان عمومی ، جریمه کرد ! و یک بار نیز قوری چای را بین دو نیمه پرت کرد ، بعد از انکه بازیکنانش در نیمه اول نمایش ضعیفی داشتند .
فرگی از جو موجود در آبردین ناراضی بود ، وی اعتقاد داشت ، رسانه های اسکاتلندی در انحصار باشگاه های گلاسکویی هستند ، او میخواست تیمش را تحریک کند . سال بعد فرگوسن باز هم به موفقیت رسید ، وی با آبردین به مقام قهرمانی جام حذفی در سال 1982 رسید . بعد از آن آلکس با پیشنهاد مربیگری ولوز روبرو شد اما آن را رد کرد ، چرا که احساس میکرد وولوز در شرایط خوبی نبود ، و البته او هنوز جاه طلبی هایش با آبردین به نیمه راه نیز نرسیده بود .

موفقیت اروپایی

فرگوسن فصل بعد نیز با آبردین به موفقیت دست یافت و این بار در سطحی بالاتر ، در فصل 1982 – 1983 بعد از قهرمانی در جام حذفی اسکاتلند فرصت حضور در جام برندگان اروپا را پیدا کردند ، آنها در گامی بزرگ موفق شدند بایرن مونیخ را حذف کنند ، بایرنی که در مرحله قبل اسپرز را با نتیجه 4-1 شکست داده بود . بنا به گفته ویلی میلر این برد به انها قدرت قلبی و خودباوری داد تا بتوانند در مسیر موفقیت و رسیدن به قهرمانی پیش بروند . تا در نهایت در 11 می 1983 ، با شکست 2-1 مادرید ، قهرمان جام برندگان اروپا شوند . به این ترتیب آبردین تبدیل به سومین تیم اسکاتلندی تاریخ شد که موفق به کسب یک جام اروپایی می شود . فرگی حالا به افتخار بزرگی در زندگیش رسیده بود . آبردین در آن سال در مسابقات داخلی نیز موفق بود و بار دیگر در جام حذفی به مقام قهرمانی رسید . آنها با پیروزی 1-0 برابر رنجرز قهرمان شدند اگرچه فرگوسن اصلا از عملکرد بازیکنانش برابر حریف در فینال راضی نبود و نمایش انها را ننگین و خفت بار توصیف کرد .

در فصل 1983 – 1984 ، آبردین مسابقات را خوب شروع نکرد ولی فرم آنها در ادامه پیشرفت کرد و در نهایت موفق شدند به قهرمانی لیگ و جام حذفی دست یابند . فرگوسن در سال 1984 موفق شد مقام افتخاری سلطنتی بریتانیا را دریافت کند . وی در همان سال از سوی رنجرز ، آرسنال و تاتنهام با پیشنهاد کار روبرو شد.
آبردین فصل بعد را نیز با کسب مقام قهرمانی لیگ پایان برد اما در فصل 1985 – 1986 ناامید کننده ظاهر شد و در لیگ به مقام چهارم رسید در حالی که موفق شدند در هر دو کاپ داخلی به قهرمانی برسند . فرگوسن در پایان فصل به دیک مک دونالد ، مدیر باشگاه گفت که قصد دارد در تابستان تیم را ترک کند .
فرگوسن در طول مسابقات مقدماتی جام جهانی 1986 جزئی از کادر فنی تیم ملی اسکاتلند بود ولی پس از مرگ ناگهانی جاک استین ، فرگوسن هدایت تیم ملی اسکاتلند را به عهده گرفت ، انها با برتری مقابل استرالیا به جام جهانی راه یافتند و فرگوسن رویای حضور در جام جهانی و کار با تیم ملی را نیز تجربه کرد . ولی وی موفق نشد با تیم ملی اسکاتلند به مرحله بعد جام جهانی صعود کند ، او در 15 ژوئن 1986 از تیم ملی اسکاتلند کناره گیری کرد .

بعد از این اتفاق ، آلکس فرگوسن با پیشنهاد تاتنهام روبرو شد ، انها به دنبال گرفتن فرگوسن بودند تا جایگزین پیتر شریوز کنند ، در این بین آرسنال نیز به دنبال جایگزینی سرآلکس به جای دان هاو بود که این اتفاق نیز رخ نداد و این پست به جرج گراهام رسید . و البته در کنار همه اینها شایعه ای که هرروز شنیده میشد جایگزینی وی روی نیمکت یونایتد به جای ران اتکینسون بود که در حال سپری کردن روزهای تاریکی با یونایتد بود .
این اولین باری نبود که فرگوسن به یک تیم بزرگ انگلیسی لینک میشد ، در فوریه 1982 شایعات زیادی پیرامون حضور وی در وولوز و پیشنهاد انها برای فرگوسن شنیده میشد ، اما فرگوسن با رد پیشنهاد وولوز در آبردین ماند ، به نظر میرسد دلیل این موضوع ، عدم پایداری مالی مناسب باشگاه بود ، آنها وضعیت اقتصادی خوبی نداشتند و نزدیک به 2 میلیون پوند بدهی داشتند .
همچنین در پایان فصل 1984- 1985 شنیده میشد که بعد از جو فاگن ، این آلکس فرگوسن خواهد بود که سرمربیگری لیورپول را بر عهده خواهد گرفت . ولی این پست به کنی داگلیش رسید . در عین حال وی در اکتبر 1983 ، پیشنهاد رنجرز را نیز رد کرده بود .
اگرچه وی تابستان ، آبردین را ترک نکرد اما ، بالاخره بعد از برکناری اتکینسون در نوامبر 1986 به منچستریونایتد پیوست .

دوران مربیگری ( در دوران حضور در یونایتد ) :

یک روز بارانی در آکسفورد آغازگر زندگی فرگوسن در منچستریونایتد بود ، شکست 2-0 در زمین آکسفورد یونایتد در 8 نوامبر 1986 ؛. فرگوسن از اینکه بسیاری از بازیکنان از جمله نورمن وایت ساید و برایان رابسون خیلی زیاد از مشروبات الکلی استفاده میکردند بسیار نگران بود و از وضعیت بدنی آنها رنج میبرد اما او بسیار خوب نظم و انضباط را در بازیکنان تقویت کرد , به این ترتیب آنها تا رتبه 11 جدول صعود کردند ، در حالی که هنگام آغاز به کار فرگوسن با تیم ، آنها در رتبه 21 بودند یعنی دوم از ته جدول ! فرگی در توصیف آن روزها می گوید: دلهره زیادی داشتم و می دانستم که اگر خودم را درگیر ماجرا نکنم همه چیز خراب می شود . در این بین ، سه هفته بعد از انتخاب وی به عنوان مربی یونایتد مادرش الیزابت را به دلیل سرطان ریه از دست داد ، فرگوسن آرچی ناکس را که در آبردین دستیارش بود را به عنوان دستیار به الدترافورد آورد .
فرگوسن در فصل 1987-1988 بازیکنان بزرگ زیادی از جمله استیو بروسن،ویو اندرسون،برایان مککلر و جیم لیتون را به باشگاه آورد و بازیکنان جدید به طرز چشمگیری در پیشرفت تیم تأثیر گذار بودند اما تیم با 9 امتیاز کمتر از لیورپول در جایگاه دوم قرار گرفت . اگرچه برای سالها بود که این اختلاف امتیاز دو رقمی بود ، و یونایتد با فرگی آن را به 9 کاهش داده بود ، شیاطین در طول فصل تنها 5 باخت داشتند و 12 بار مساوی کردند ، همه چیز نشان میداد که کم کم انها میتوانند مقابل حریف سنتی شمال غرب ، عرض اندامی کنند .

در همین سال فرگوسن تصمیم مهمی گرفت ، وی در این باره گفت : من کسانی را مامور یافتن استعدادهای جوان کردم و به آنها گفتم : بهترین بازیکن این خیابان را نمی خواهم بلکه بهترین بازیکن کشور را می خواهم . می خواهم بهترین ها را در تیم داشته باشم . اوایل برای کارهایی که فرگی انجام میداد ارزشی قائل نمی شدند و همیشه او را دست کم می گرفتند . تا این که ورق برگشت و در سال 1987 گیگز جوان در حالی که فقط یک دانش آموز بود به یونایتد پیوست . و حکایت آمدن او بیشتر از اینکه به سرنوشت و شانس شبیه باشد به قدرت و اراده فرگوسن مربوط می شد .
بعد از بازگشت هیوز به یونایتد بعد از 2 سال ناموفق در بارسلونا ؛ انتظارمیرفت آنها فصل خوبی را آغاز کنند ،اما فصل 1988-89 فصل بدی برای آنان بود ؛ در لیگ یازدهم شدند و در یکچهارم نهایی جام حذفی در خانه مغلوب نانینگهام فارست شدند . فصل برای آنها خوب پیش نمیرفت ؛ در لیگ 9 بازی بدون برد را بین اکتبر تا نوامبر تجربه کردند که شامل 8 تساوی بود ، سپس قدری اوج گرفتند اما در یک چهارم پایانی فصل دوباره نتیجه مناسبی کسب نکردند تا در نهایت با رتبه ای میانه جدولی فصل را تمام کنند .

در تابستان 89 یونایتد دو هافبک جدید خرید تا شانس خود را در فصل 1989-90 قدرت ببخشد : \"نیل واب\"از نانینگهام فارست و\"پل اینس\" از وستهام یونایتد به الدترافورد آمدند . مدافع وسط 24 ساله میدلزبرو « گری پالیستر » نیز با قراردادی به مبلغ 2.3 میلیون پوند به منچستر یونایتد پیوست . مایک فیلان و دنی والاس نیز دیگر بازیکنانی بودند که به یونایتد پیوستند تا ترکیب مورد نظر فرگوسن با کمک این بازیکنان پی ریزی شود. در اولین دیدار فصل 1989-90 یونایتد موفق شد مدافع عنوان قهرمانی یعنی آرسنال را 4-1شکست دهد . اما در ماه سپتامبر ، یونایتد شکستی سختی را در داربی شهر منچستر متحمل شد و با نتیجه 5-1 بازی را به حریف واگذار کرد . در ادامه یونایتد در هشت بازی ، تجربه تلخ شش شکست و دو تساوی را داشت .
قطار ناکامی ها ، حوادث تلخی را به جای گذاشت ، بنرهای بسیاری در وصف آن روزها مشاهده میشد : \" سه سال توجیه و بهانه همچنان دوران سیاه ! \" بسیاری از خبرنگاران و روزنامه نگاران خبر از برکناری فرگی میدادند. یونایتد در حالی دهه 80 میلادی را به پایان برد که تنها خارج از منطقه سقوط در لیگ بود. فرگوسن بعدها از دسامبر 1989 به عنوان\"تاریکترین دورانی که تحمل کرده است\"یاد کرد و آن را \"دسامبر سیاه\" خواند.

او می گوید آن زمان بدترین و تنش زا ترین سالهای دوران مربیگریش بوده است . دست تکان دادن های دوستانه فرگی برای هواداران بعد از پایان مسابقات خانگی وقتی در حال ترک میدان بود ، فقط اظهار علاقه او به همه هواداران نبود . دو نفر به نامهای شیلا و جورج گودیر بودند که در دهه 80 میلادی بعد از تمام شدن بازیها در ورزشگاه می ماندند و به او حرفهای دلگرم کننده ای را می زدند : \" فرگی تسلیم نشو ، به کارت بچسب \" .

البته فرگی فاش کرد که اطمینان و حمایت مدیران باشگاه نیز در ادامه حضور وی و موفقیت وی تاثیر فراوانی داشته است ، اگرچع مدیران از جایگاه تیم در لیگ و همچنین عدم موفقیت ناراضی بودند اما از موانع و مشکلات تیم شامل مصدومیت بازیکنان کلیدی نیز مطلع بودند ، در کنار اینها ، حمایت و اعتقادی که آنها به برنامه فرگوسن برای بازپروری یونایتد و سیستم استعدادیابی و پرورش جوانان وجود داشت ، بسیار موثر واقع شد.
در ژانویه 1990 در دور سوم جام حذفی یونایتد مقابل ناتینگهام فارست قرار گرفت ، ناتینگهام آن زمان یکی از قویترین تیمهای انگلستان بود و همه بر این باور بودند که یونایتد در آن دیدار مغلوب و فرگوسن برکنار میشود اما منچستر در این دیدار با گل مارک هیوز پیروز و به فینال رسید . این اتفاق همچون معجزه ای برای ادامه حضور فرگی بود ... یونایتد به فینال رسید و این جا بود که جام حذفی در واقع نجات دهنده فرگوسن بود ، فاگرچه که خیلی ها هنوز هم معتقد بودند شغل وی هیچ گاه تهدید نمیشد! ، یونایتد در فینال جام حذفی ، در بازی ابتدایی مقابل پالاس 3-3 مساوی کرد و سپس در بازی تکراری با برتری 1-0 مقابل کریستال پالاس ، فرگوسن به اولین جامش در یونایتد رسید . جامی که ادامه راه را برای وی هموار کرد .

در فصل 1990 - 1991 ، یونایتد اگرچه فرم خود را به طور جدی در لیگ بهبود بخشید و به رتبه ششم دست یافت اما هنوز هم میشد ، درک کرد که جا برای پیشرفت و ثبات بیشتر وجود دارد ، آنها در کنار نتایج خیره کننده شامل برتری 6-2 مقابل آرسنال در هایبوری ، باخت های بدی نیز داشتند ، از جمله شکست مقابل ساندرلند تازه صعود کرده ، باخت 4-0 مقابل لیورپول ، و شکست مقابل اورتون ( در مسابقه ای که ستاره جوان و 17 ساله یونایتد رایان گیگز برای اولین باربه میدان رفت ) ، اما در عین حال یونایتد نشان داد کمی راه تا موفقیت مانده است .

با وجود قهرمانی فصل قبل در جام حذفی هنوز هم تردیدهایی در مورد ادامه موفقیت و نوع موفقیت فرگی وجود داشت ، چرا که تمام مربیان بعد از باسبی ، با وجود موفقیت هایی .. هرگز به مقام قهرمانی لیگ نرسیدند. در عین حال یونایتد در این فصل به دو فینال حذفی رسید .
ابتدا در فینال جام اتحادیه مغلوب شفیلدونزدی شدند . و سپس به افتخار اروپایی در خوری دست یافتند . در فینال جام برندگان اروپا در رتردام هلند یونایتد با 2 گل مارک هیوز موفق شد 2-1 بارسلونا را شکست دهد و افتخاری دیگر نصیب مردان فرگی شود . در ترکیب آن شب ، بازیکنانی نظیر برایان رابسون ( کاپیتان وقت ) ، پل اینس ، دنیس اروین ، گری پالیستر و میک فلان ( آخرین دستیار فرگی ) به میدان رفتند . بعد از پایان این بازی فرگوسن گفت که تیمش میتواند در فصل آینده قهرمان لیگ شود !

در میان سال 1991 ، ارچی ناکس دستیار فرگوسن از یونایتد جدا شد تا به رنجرز بپیوندد و دستیار والتر اسمیت در انجا باشد . فرگوسن نیز ، برایان کید مربی تیم جوانان را ارتقا داد و به تیم اصلی اورد تا دستیار خودش باشد . او دو قرارداد مهم نیز بست ، پیتر اشمایکل و پل پارکر را به تیم اضافه کرد تا باز هم یونایتد تقویت شود ، در کنار اینها گیگز که فصل قبل دو بازی کرده بود و یک گل زده بود ، کاملا نشانه های پیشرفت را بروز داد و انتظار ظهور ستاره ای جدید وجود داشت ، در کنار این ، پیشرفت لی شارپ که از سیستم جوانان یونایتد پیشرفت خود را آغاز کرده بود به فرگوسن گزینه های بیشتری میداد ، وی همچنین آندری کانچلسکیس را به خدمت گرفت تا با حضور وینگرهای جوان ، جای بازیکنانی چون فیلان و رابسون را پر کند .
در فصل 1991- 1992 ، هواداران یونایتد با وجود قهرمانی در اروپا ، خواستار قهرمانی در لیگ جزیره بودند ، اتفاقی که سالها در حسرت آن مانده بودند . یونایتد در اکثر فصل صدرنشین بود اما در نهایت این لیدز بود که توانست قهرمان لیگ شود تا باز هم حسرت 20 و چند ساله برای یونایتد بماند ! با این حال در این فصل 2 اتفاق مهم دیگر رخ داد : اولی به قهرمانی یونایتد در سوپرکاپ اروپا مربوط می شود که با پیروزی مقابل ستاره سرخ بلگراد به دست آمد و دیگری اولین قهرمانی فرگی با یونایتد در جام اتحادیه بود که در این سال رخ داد . با این وجود حسرت اصلی که قهرمانی لیگ بود هنوز هم پا بر جا بود ، فرگوسن در توصیف این مسئله گفته بود ، که عدم موفقیت در عقد قرارداد با میک هارفورد مهاجم لوتون تان به قیمت از دست رفتن قهرمانی لیگ پایان یافت ، او توصیف میکرد که برای کسب این عنوان مهم تیمش نیاز به یک \"بعد اضافه\" دارد . تا قهرمانی در انگلستان را تجربه کند.

پیش از شروع فصل جدید ، فرگوسن تشنه جذب یک مهاجم جدید بود ، ابتدا به دنبال آلن شیرر مهاجم ساوتهمپتون رفت اما بلکبرن وی را جذب کرد ، سپس دیوید هیرست و ترور فرانسیس گزینه های بعدی بودند که این دو نیز به یونایتد ملحق نشدند تا سرانجام اصلی ترین و بزرگ ترین قرارداد فرگوسن در تابستان ، با دیان دابلین مهاجم کمبریج یونایتد با مبلغ 1 میلیون پوند باشد .
پایان انتظارها و برگی جدید در تاریخ یونایتد
طلسم 26 ساله قهرمانی در لیگ جزیره شکسته شد ! این اولین سالی بود که لیگ دسته اول انگلستان تغییر می کرد و برای اولین دوره لیگ برتر انگلستان با نام (Premier League ) شروع به کار کرد و فرگی موفق شد در اولین دوره این رقابتها ، نام یونایتد را به عنوان قهرمان ثبت کند و بدین ترتیب فصلی جدید در تاریخ باشگاه رقم خورد .
یونایتد که فصل را خوب شروع نکرده بود و در اوایل نوامبر در رتبه 10ام جدول 22 تیمی لیگ بود ، در ادامه راه خود را بازیافت ، اتفاق ویژه فصل پیوستن کانتونا به یونایتد در ژانویه با مبلغ 1.2 میلیون پوند بود . کانتونایی که با پوشیدن پیراهن شماره 7 اسطوره ای یونایتد ، تبدیل به یکی از برترین مهاجمان جزیره شد و در موفقیت های بعدی یونایتد نیز سهمی به سزا داشت . او در طول آن فصل با همکاری هیوز خط حمله یونایتد را جان تازه ای بخشیدند. یونایتد بعد از 26 سال با دستان فرگوسن به قهرمانی لیگ رسید ، شیاطین در پایان فصل با 10 امتیاز برتری نسبت به تیم نائب قهرمان یعنی ویلا در صدر قرار گرفتند . فرگی در پایان سال به عنوان بهترین مربی سال برگزیده شد .

فصل 1993-1994 فصلی رویایی برای یونایتد بود . یونایتد تبدیل به ششمین تیم تاریخ انگلستان شد که موفق شده است در یک فصل دابل کند ( قهرمانی در لیگ و جام حذفی ) .
فرگی با مبلغ 3.75 میلیون پوند هافبک جوان و کاپیتان آینده خود یعنی روی کین ( 22 ساله) را به خدمت گرفت .این رقم در آن زمان یک رکورد محسوب میشد ، وی کین را جایگزینی بلند مدت برای رابسون میدانست. فرگوسن همچنین جایزه برترین مربی ماه لیگ برتر که تازه در ان زمان شکل گرفته بود ، را در اوایل سا 93 کسب کرد.
درخشش کانتونا در این فصل بی نظیر بود ، وی 25 گل در لیگ به ثمر رساند تا کمک فراوانی به موفقیت یونایتد در طول فصل کند ، منچستر با اقتدار قهرمان لیگ شد و به دو فینال داخلی دیگر نیز رسید . ابتدا در جام اتحادیه مقابل اتکینسون مربی سابق یونایتد با نتیجه 3-1 مغلوب شد تا این جام از دست برود. اما در فینال جام حذفی در نمایشی بی نقص با 4 گل چلسی را شکست داد . تا به این ترتیب وی بعد از فصل 84-85 بار دیگر دابل کند ، و البته ناکامی در جام اتحادیه مانع از سه گانه دیگری از سوی او شد ، کاری که در سال 1983 با آبردین انجام داده بود.

تابستان تنها قرارداد مهم فرگی ، جذب دیوید می از بلکبرن با مبلغ 1.2 میلیون پوند بود . البته شایعات از این قرار بود که وی قصد داشت کریس ساتن را از نورویچ جذب کند اما او به بلکبرن پیوست.
فصل 1994-1995 فصل سختی برای فرگوسن و تیمش بود ، اتفاق ویژه این فصل ، حمله کانتونا به هوادار پالاس بود که منجر به محرومیت 8 ماهه وی شد البته وی محکوم به 14 روز زندان نیز شد که پس از ان این حکم 120 ساعت فعالیت خدمات اجتمای تغییر یافت . متعاقب این محرومیت ، سرآلکس با ثبت یک رکورد در آن زمان ، با مبلغ 7 میلیون پوند اندی کول مهاجم نیوکاسل را به خدمت گرفت ، همچنین در طول فصل پیشرفت چشمگیر نیکی بات ، اسکولز و گری نویل نوید روزهای خوبی را در آینده برای جوانان باشگاه میداد .
با این حال فصل بطرز دراماتیکی ، بسیار تلخ برای یونایتد تمام شد ، آنها در هفته پایانی لیگ با تساوی 1-1 مقابل وستهام لیگ را به بلکبرن واگذار کردند و در فینال جام حذفی با باخت 1-0 مقابل اورتون ، این جام را نیز از دست دادند .

بعد از ناکامی تلخ فصل قبل ، فرگوسن دست به تغییراتی عجب زد . او سه بازیکن ستاره تیمش را فروخت ، پل اینس راهی اینتر شد ، مارک هیوز گلزن یونایتد راهی چلسی شد و اندری کانچلسکیس به اورتون پیوست.
در این بین شنیده میشد ، یونایتد به دنبال خرید دارن اندرتون بود ولی وی قراردادش را با اسپرز تمدید کرد ، از سوی دیگر خبرمیرسید مارک اورمارس نیز در لیست فرگی بود ولی وی در تیم آژاکس از ناحیه زانو به شدت آسیب دید تا او نیز راهی یونایتد نشود . دیگر گزینه مشهور ، روبرتو باجو بود که شایعاتی پیرامون وی وجود داشت اما در نهایت وی ترجیح داد در ایتالیا بماند و به میلان بپیوندد.
در نهایت داستان به سمتی رفت که فرگوسن درک کرد بازیکنان جوانش در مسیر پیشرفت و پختگی خوبی قرار دارند و امادگی حضور در تیم اصلی را پیدا کرده اند ، جوجه های فرگوسن شامل : اسکولز ، نویل ، بات ، بکهام میتوانستند بخشی از ترکیب تیم در طول سال باشند ، به این ترتیب تابستان بدون عقد قراردادی مهم پایان یافت ، این در حالی بود که ارسنال ، نیوکاسل و لیورپول خریدهای عمده ای داشتند .
زمانی که یونایتد بازی آغازین فصل 1995 – 1996 را با باخت 3-1 مقابل ویلا آغاز کرد ، موجی از انتقادات علیه وی اغاز شد ، انتقادات مبنی بر این بود که فرگی نمیتواند با جمعی از بازیکنان جوان که تجربه خاصی ندارد به موفقیت دست یابد ، در این همان زمان بود که الن هانسن در برنامه تلویزیون بی بی سی اعلام کرد : \" تو نمیتوانی با جوجه هایت موفق شوی ! \"

در ادامه اما اوضاع تغییر کرد ، یونایتد به مسابقات برگشت و با کمک فرم خوب جوانانش به بردهای خوبی رسید ، در این بین بازگشت کانتونا از محرومیت ، خود محرک بزرگی بود ، ولی در اغاز کریسمس یونایتد خودش را 10 امتیاز اختلاف با نیوکاسل در رتبه دوم میدید . یونایتد در ادامه از غفلت حریف نهایت استفاده را برد و با چند برد خوب اختلاف را در صدر کاهش داد تا اینکه 4 مارچ در سفر به نیوکاسل ، میزبان را با یک گل شکست داد تا اختلاف را به یک کاهش دهد .
در ادامه بردهای پیاپی حریف و امتیاز از دست دادن یونایتد ، انها را در مسیر قهرمانی قرار داد ، در همین حین بود که یونایتد در جاده قهرمانی به مصاف ساوتهمپتون رفت و در حالی که همگان انتظار یک برد راحت را داشتند انها در نیمه اول با سه گل شکست خوردند ، بازیکنان بعد از ان دیدار میگفتند ، پیراهن خاکستری مانع از شناسایی بازیکنان خودی در زمین میشد و در عین تعجب در بین دو نیمه پیراهنخود را به آبی و سفید تغییر دادند و یک گل نیز در نیمه دوم به ثمر رساندند . به هر حال این شکست مانع از قهرمانی انان نشد و با برتری مقابل بورو که سرمربی گری انها بر عهده برایان رابسون بود ، قهرمانی خود را تثبیت کردند . در فینال جام حذفی نیز با گل کانتونا مقابل حریف سنتی (لیورپول ) پیروز شدند تا دوگانه دیگر نصیب فرگوسن شود . این اولین باری بود که یک تیم موفق به تکرار دابل میشود ، البته خیلی از بازیکنان تیم برای بار اول بود که دابل کردن را تجربه میکردند .

فصل 1996-1997 ، یونایتد تحت رهبری فرگی ، به چهارمین قهرمانی لیگ در طی 5 سال دست پیدا کرد ، اگرچه در پاییز ، سه شکست پشت سر هم تجربه کردند و 13 گل نیز خوردند . با این حال به نیمه نهایی لیگ قهرمانان نیز دست پیدا کردند ولی در مقابل بورسیا دورتموند شکست خوردند و حذف شدند .
اتفاق تلخ پایان سال نیز ، خداحافظی ناگهانی کانتونا از میادین فوتبال بود . در طی این فصل رانی یانسن و اوله سولسشر دو بازیکن اسکاندیناویایی یونایتد خوش درخشیدند ، این دو که قبل از پیوستن به یونایتد در جزیره ناآشنا بودند ، ارزش های خریدهای فرگی را بار دیگر ثابت کردند .
در ابتدای فصل 97 -98 ، یونایتد کین را به عنوان کاپیتان جدید منصوب کرد ، روی کین در حالی این منصب را دریافت کرد که از سوی فرگوسن مورد تمجید بسیار قرار گرفت و او را بازیکنی میخواند که شامل تمام نیازهای لازم است . یونایتد دو خرید نیز داشت ، تدی شرینگهام از اسپرز و هنین برگ از بلکبرن .
باخت مقابل لیدز در سپتامبر 1997 ، اولین باخت فرگوسن و تیمش بعد از هفت ماه بود ! کین در ان مسابقه نحس ، مصدوم شد و ادامه فصل را از دست داد . تا فرگی یکی از مهمترین مهره هایش را از دست داده باشد.

یونایتد در نوامبر با 4 امتیاز برتری نسبت به آرسنال در صدر بود ، در همین ماه ، فرگوسن و تیمش در مقابل آرسنال شکست خوردند و بعد از ان مسابقه ، فرگی تصدیق کرد که که جدال یک اسبه در کورس قهرمانی خیلی جالب نیست و تیم حریف را به خاطر نمایششان تحسین کرد .
پیروزی بر لیورپول ، چلسی و بلکبرن ، به یونایتد اجازه داد تا در زمستان با یک بازی بیشتر ، 11 امتیاز اختلاف با آرسنال ایجاد کنند . اما در مسابقات حذفی نمایش انها بد بود ، در جام حذفی مقابل بارنزلی حذف شدند و سپس در لیگ قهرمانان مقابل موناکو با قانون گل زده در خانه حریف ، رقابت ها را ترک کردند .
آرسنال با فرم خوب در لیگ ، به یونایتد نزدیک و نزدیک تر میشد ، تا اینکه سرانجام در بازی برگشت در الدترافورد ، انها با گل اورمارس یونایتد را شکست دادند و در نهایت با برتری مقابل اورتون لیگ را از ان خود کردند تا فصلی غم بار برای فرگی و تیمش رقم بخورد .
با این وجود فرگی از تیم حریف تمجید کرد و آرسن ونگر را مورد ستایش قرار داد ، او گفت که فرم خوب ارسنال بعد از سال نو تا پایان فصل ادامه داشت و این رمز موفقیت آنها بود که به قهرمانی لیگ برسند و البته اعلام کرد که حتی برای بازیکنانش خوب بود که طعم از دست دادن قهرمانی را در چنین شرایطی نیز درک کنند.
در تابستان یونایتد ، 10.75 میلیون پوند برای یاپ استام پرداخت تا خط دفاعش را تقویت کند . دوایت یورک نیز دیگر بازیکن شاخص برای تقویت تیم در نوک خط حمله بود که از استون ویلا به یونایتد پیوست .

سه گانه تاریخی

قهرمانی در سه جام شامل لیگ قهرمانان ، لیگ برتر و جام حذفی ، فصل 1998 -99 را تبدیل به فصل خاطره انگیز کرد ، سه گانه تاریخی یونایتد با تبدیل شدن این تیم به ثروتمندترین و باارزشترین برند ورزشی جهان همراه شد.
یونایتد در طول فصل نمایش خیره کننده ای داشت ، تیم فرگوسن ثبات خوبی نیز داشت ، انها آخرین باخت فصل را مقابل میدلزبورو در دسامبر 99 تجربه کردند و سپس تا پایان فصل طعم باخت را حس نکردند. یونایتد در جام حذفی با کنار زدن رقبای مشهور ، در نیمه نهایی به آرسنال برخورد کرد و در بازی تکراری ، در حالی که بازی با نتیجه 1-1 دنبال میشد ، اخراج کین کار را برای یونایتد سخت کرد اما گل خیره کننده و به یادماندنی رایان گیگز یونایتد را پیروز میدان کرد و به فینال فرستاد .
الیور هولت مفسر تایمز این صحنه را با این عنوان توسف کرد : \" گلی با مهارت نفس گیر \" . یونایتد لیگ را نیز ثا قدرت پایان برد و در جدال دوباره با آرسنال باز هم شیاطین بودند که برتر ظاهر شدند و در نهایت بار دیگر طعم قهرمانی انگلیس را چشیدند .
یونایتد در لیگ قهرمانان نیز عملکرد خوبی بر جای گذاشت ، پس از قرار گرفتن در رتبه دوم بعد از بایرن مونیخ و بالاتر از بارسلونا در مرحله گروهی ، انها در یک چهارم نهایی ، مقابل اینتر قرار گرفتند و در نهایت این تیم را حذف کردند . در مرحله نیمه نهایی ، یونایتد مقابل یوونتوس صف آرایی کرد و به لطف گل دقایق پایانی گیگز ، در خانه با تیم ایتالیایی به تساوی 1-1 رسید . در پایان این بازی از فرگوسن سوال شد که چقدر برای تیمش برای حضور در فینال شانس قائل است ، او جواب داد : یه چیزی به من میگوید که ما به فینال میرسیم ، یه جورایی جزء طبیعت باشگاه ما شده که خودمان را عذاب بدهیم ! اما خب تنها راهی که داریم این است که به انجا برویم و پیروز شویم و به فینال برویم . این یک بازی بزرگ خواهد بود . امیدوارم که من درست فکر کرده باشم .

یونایتد در دل آلپی به مصاف یووه رفت و خیلی زود دو بار توسط فلیپو اینزاگی ، دروازه اش را باز شده دید ، سپس این کاپیتان کین بود که روی سانتر بکهام یونایتد را به بازی برگرداند . کین سپس به دلیل خطا روی داویدز کارت زرد دریافت کرد تا فینال را از دست بدهد . سرالکس در توصیف نمایش عظیم کین در ان بازی ، از ان به عنوان یکی از برترین نمایش های فردی در دنیای فوتبال نام برد ، و حتی کار کردن با چنین بازیکنی را افتخاری برای خود تعریف کرد. فرگی و تیمش در همان نیمه اول بازی را برگرداندند و سپس در نیمه دوم کار تکمیل شد ، و یونایتد با پیروزی در تورین به فینال رسید .
در فینال علیرغم نمایش نه چندان خوب ، یوناید به طرز دراماتیکی در وقت های اضافه و روی دو کرنر ، به گل رسید ، دو بازیکنی موفق به گلزنی شدند که فرگوسن انها را در طول بازی به زمین فرستاده بود . در پایان بازی فرگوسن در توصیف قهرمانی این جمله معروف را به زبان اورد :
I can\'t believe it. I can\'t believe it. Football, bloody hell.

یونایتد با قهرمانی به خانه برگشت و چند روز بعد ، اتوبوس حامل بازیکنان به همراه جام های سه گانه ، 500 هزار هوادار را به سطح شهر کشاند تا در کنار بازیکنان محبوبشان ، به شادی بپردازند .
فرگوسن در 11 ژوئن در مراسم تولد ملکه الیزابت ، نشان شوالیه را دریافت کرد و در 11 اکتبر مسابقه بزرگداشتی به مناسبت حضور موفق و گرامیداشت دستاوردهای وی مقابل تیم منتخب جهان برگزار شد که مربیگری ان بر عهده اوتمار هیتزفیلد بود ، و جمعی از بازیکنان بزرگ جهان و ستاره های کنونی و سابق یونایتد در ان مسابقه حضور پیدا کردند .
در ۳۰ نوامبر منچستر با پیروزی یک بر صفر مقابل پالمیراس روی تک گل روی کین جام تویوتا را فتح کرد تا اولین تیم انگلیسی شد که این جام بین قاره‌ای را به خانه می‌برد. فصل 1999 -2000 ، در حالی آغاز شد که فرگوسن دغدغه اصلیش جانشینی برای اشمایکل بود که سال قبل یونایتد را ترک کرد. او ماسیمو تایبی و بوسنیچ را برای این امر به خدمت گرفت.در نهایت فصل بار دیگر با قهرمانی یونایتد در لیگ خاتمه یافت ، انها در طول فصل تنها سه بار شکست خوردند و 18 امتیاز برتری ایجاد کردند . در میانه های فصل انها پالمیراس را در توکیو شکست دادند تا برنده جام بین قاره ای شوند . اما در لیگ قهرمانان به صخره رئال برخورد کردند و در نهایت با شکست خانگی مقابل مادریدی های با جام وداع کردند .
فرگوسن در پی تقویت تیمش دو خرید بزرگ داشت ، نیستلروی اگرچه مصدوم بود و مشکلات فراوانی در سر راه خرید این بازیکن بوجود آمد و حتی مانع تراشی و انتقادات زیادی برای این خرید در مقابل سرآلکس ایجاد شد ولی در نهایت وی با مبلغ سنگینی ، مهاجمی را که علاقه داشت به تیمش اضافه کرد ، وی برای مشکل دروازه اش نیز ، فابین بارتز را از موناکو خریداری کرد .

فصل 2000-2001 باز هم با قهرمانی یونایتد در لیگ به پایان رسید تا برای سومین بار پیاپی به این عنوان دست یابد ، این برای چهارمین بار در تاریخ بود که یک تیم موفق به ثبت این رکورد میشود.
بازسازی مجدد و تحول
پیش از شروع فصل 2001-2002 بود که فرگوسن دست به تغییراتی در ترکیبش زد ، یاپ استام ستاره خط دفاعی یونایتد به لاتزیو فروخته شد ، گویا دلیل فروختن وی از سوی فرگوسن صحبت هایی غیرمتعارف و غیرقانونی بود که وی در اتوبیرگوافی خودش در مورد انتقالش از هلند به یونایتد داشت . فرگی لورن بلان 36 ساله را جایگزین وی کرد.
در این بین ، فرگوسن دستیارش استیو مک لارن را نیز از دست داد ، استیو راه سرمربیگری بورو را پیش گرفت و یونایتد را ترک کرد تا جیمی رایان گزینه موقت دستیاری فرگی باشد .
یونایتد فصل را خوب شروع نکرد و تا دسامبر ، در برهه زمانی هفت مسابقه ، یک برد و 5 شکست را تجربه کرد تا از کورس رقابت باز بماند و در رتبه 9 جدول قرار بگیرد . اما ورق برگشت ، باز هم فرگوسن و تیمش در سال جدید به مسابقات برگشتند و خود را در کورس قرار دادند ، فرگی و تیمش هشت برد پیاپی کسب کردند تا خود را دوباره در جاده رقابت قهرمانی لیگ ببینند ، اما در مهمترین دیدار فصل ، در جدال مقابل آرسنال درالدترافورد با تک گل ویلتورد بازی را به تیم ونگر واگذار کردند تا در نهایت فصل را با واگذاری لیگ به ارسنال پایان دهند ، آنها در لیگ قهرمانان نیز به جایی نرسیدند و در نیمه نهایی با قانون گل زده مقابل لورکوزن حذف شدند . حذف زودهنگام از جام حذفی و اتحادیه نیز به معنای یک فصل بدون جام و ناکامی کامل برای فرگی و تیمش بود تا برای اولین بار بعد از سال 1989 یونایتد فصل را بدون قهرمانی یا نائب قهرمانی در مسابقات مهم خاتمه دهد .

فصل 2001-2002 در حالی آغاز شد که فرگوسن اعلام بود که در پایان سال 2002 ، و با اتمام قراردادش ، بازنشسته می شود ، اما می خواهد هنوز هم در اداره باشگاه نقش داشته باشد . تاثیر این خبر در بازیکنان به حدی بود که عملکرد منفی روی انها داشت و در نهایت فرگوسن در کنفرانس خبری اعتراف کرد که شنیدن این خبر برای بازیکنانش واقعا روی عملکرد انها تاثیر گذاشته بود و مانع از اعمال نفوذ انضباطی وی در تیمش شده بود . در نهایت در فوریه 2002 فرگی متقاعد شد که قرارداد خود را تمدید کند . و حداقل سه فصل دیگر با یونایتد باشد.
به این ترتیب در ۲۷ فوریه منچستر تائید کرد که فرگوسن قراردادش را یک روز پس از پیروزی ۵ بر یک مقابل نانت فرانسه در لیگ قهرمانان اروپا به مدت ۳ سال دیگر و تا سال ۲۰۰۵ تمدید کرده‌است. اما دیوید بکهام علت باقی ماندن او را بر ۳ دلیل دانست: (۱) به خاطر علاقه فراوان به ورون !! (2) بازیابی قدرت منچستر یونایتد (۳) برگزاری فینال لیگ قهرمانان اروپا در سال ۲۰۰۳ در ورزشگاه الدترافورد.
فرگی برای مشکل قلبش نیز فکری کرد تا در ادامه راه کار خود را با قدرت پیش گیرد.فرگوسن معتقد بود که بعد از کارگذاشتن یک pacemaker در قلبش با نیروی بیشتری به کارش ادامه می دهد . فرگوسن می گوید که کار گذاشتن یک pacemaker در قلبش بهترین کاری بوده که تا حالا انجام داده است . وی گفت: « این وسیله واقعا برای سلامتی خوب است . فقط کمی رخوت می آورد که من آن را به حساب کار ، مشغله و خستگی می گذارم . وقتی به سن 60 سالگی می رسید سلامتی شما دیگر تضمین شده نیست . و اگر آن رخوت و زوال در من ریشه دوانده بود من باید عطای مربیگری را به به لقایش می بخشیدم . »
فصل 2002-2003 با خریدی بزرگ و باز هم رکوردشکن همراه بود ، ریو فردیناند با مبلغ 30 میلیون پوند از لیدز خریداری شد . تا به ترمیم خط دفاعی یونایتد کمک کند ، در این فصل فرگوسن تغییر بزرگ دیگری نیز داشت ، کارلوس کوئیز پرتغالی به عنوان دستیار جدید فرگی معرفی شد.

یونایتد فصل را در حالی با قهرمانی در لیگ به پایان برد که دو ماه پیش از پایان فصل ، با هشت امتیاز پشت سر آرسنال قرار داشت ، ولی فرم استثنایی انها در نهایت منجر به قهرمانی یونایتد شد ، فرگوسن از بازگشت ان فصل به نیکی یاد کرد . و از فرم فصل 2002-2003 به عنوان راضی ترین تیمش نام برد . نوار یونایتد در 11 مسابقه پایانی لیگ ، 10 پیروزی و 1 تساوی بود ، که شامل برد 4-0 مقابل لیورپول و خرد کردن نیوکاسل با نتیجه 6-2 بود. ضمن اینکه انها بعد از ژانویه هرگز شکست نخوردند . در این میان رسانه ها و روزنامه نگاران ، برتری فرگی در بازی روانی را عامل پیروزی وی بر ونگر میدانستند .
یونایتد فصل 2003-2004 را اگرچه با قهرمانی جام حذفی برای بار یازدهم به پایان برد ، ولی در لیگ فرم خوبی نداشت و جدال را به آرسنالی واگذار کرد که بی نظیر کار کرد و در طول فصل شکستی نداشت ، یونایتد فصل را با مقام سومی در لیگ به پایان برد . و در لیگ قهرمانان نیز با شکست مقابل پورتو از اروپا کنار رفت . یونایتد از لحاظ بازیکن نیز در وضعیت خوبی به سر نبرد ، در طول فصل انها با مشکلات خاصی روبرو شدند ، ریو فردیناند چهار ماه آخر فصل را به دلیل محرومیت ناشی از عدم شرکت در تست دوپینگ از دست داد . اریک جمبا جمبا و کلبرسون دو خرید تازه وارد یونایتد ، ناکام و ناامیدکننده ظاهر شدند . یونایتد ابتدای فصل برای خرید رونالدینیو تلاش کرد و به خرید وی نزدیک بود ولی در نهایت او به بارسلونا رفت . تا فرگوسن ، رونالدو جوان را جایگزین شماره هفت تیمش کند . فرگی در ژانویه نیز لوئیز ساها را برای جبران خلا مصدومیت سولسشر به تیم اضافه کرد .

در فصل 2004 -2005 ، یونایتد خرید بزرگی داشت ، انها مبلغ سنگینی را برای خرید ستاره جوان اورتون ، وین رونی پرداختند ، این یک رکورد برای خرید یک بازیکن جوان محسوب میشد ، دیگر خرید فرگی ، گابریل هاینزه آرژانتینی بود . تا در پست دفاع چپ جای خالی اروین پر شود . آنها باز هم در لیگ ناکام بودند و به مقام سوم رسیدند تا برای سومین بار در طول چهار سال به مقام سومی لیگ اکتفا کنند . یونایتد جام اتحادیه را نیز به چلسی واگذار کرد و در نیمه نهایی حذف شد ، در لیگ قهرمانان میلان یونایتد را در یک هشتم نهایی حذف کرد و در نهایت فینال جام حذفی موقعیت مناسبی بود برای یونایتد و کسب جام ، ولی در عین ناباوری یونایتد در بازی که نسبت به حریف برتری داشت ، در فینال در ضربات پنالتی مغلوب آرسنال شد تا در نهایت یونایتد فصل را بدون جام و ناکامی به پایان برساند .
فصل 2005-2006 ، صحنه ورود گلیزرها به یونایتد بود ، اگرچه سروصدا و هیاهو بسیاری در شکل و نوع ورود آمریکایی ها به باشگاه یونایتد به وجود امد و حتی هواداران اعتراضات فراوانی را نسبت به خریداری باشگاه توسط خانواده گلیزر اعلان کردند ولی در نهایت بعد از فروکش کردن این اتفاقات ، یونایتد دو خرید در تابستان داشت ، فرگوسن بالاخره تصمیم گرفت تا با خرید وندرسار هلندی ، مشکل دروازه بانی تیمش را حل کند ، پارک جی سونگ کره ای نیز از آیندهوون به یونایتد امد .

یونایتد در اکتبر کاپیتان خود را ، از دست داد ، روی کین باشگاه را ترک کرد و متعاقب آن یونایتد در لیگ قهرمانان موفق نشد از مرحله گروهی صعود کند ! فرگی در ژانویه دو خرید داشت ، ویدیچ و اورا دو مدافعی بودند که در سال جدید به یونایتد ملحق شدند ، یونایتد در جام اتحادیه با فرگوسن به قهرمانی رسید ولی در لیگ برتر در ادامه فصل ، کورس رقابت را به چلسی واگذار کرد تا در نهایت فصل را با همان یک جام به پایان برساند . در این بین آینده نیستلروی در باشگاه با اتفاقات رخ داده در ماه های اخر فصل ، در پرده ای از ابهام قرار گرفت .
فصل 2006 – 2007 در تابستان با یک اتفاق مهم همراه شد ، ابتدا رخدادهای مربوط به جام جهانی و برخورد رونی و رونالدو ، موجی از هجوم علیه رونالدو را بوجود اورد ، شایعات مبنی بر این بود که رونالدو هرگز به یونایتد برنخواهد گشت ، او مشتری های خوبی نیز داشت ، اما فرگوسن با مدیریت این مسئله و قرار دادن رونی و رونالدو در ترکیب یونایتد کنار یکدیگر در طول فصل ، یک بار دیگر قدرت رهبری خود را ثابت کرد ، رونی و رونالدو ستاره های اصلی تیم فرگی در طول فصل بودند ، در تابستان وی یک خرید بزرگ نیز داشت ، مایکل کریک از اسپرز خریداری شد ، وی برای جایگزینی کین به یونایتد پیوست .
در طول فصل کریک نقش خود را به خوبی ایفا کرد ، در کنار وی ، اورا و ویدیچ که از فصل قبل به یونایتد پیوسته بودند ، حالا در ترکیب تیم جا افتاده بودند و در خط دفاعی یونایتد جایگاه ثابتی برای خود پیدا کرده بودند ، پارک و گیگز نیز از دیگر عناصر مهم یونایتد در قهرمانی لیگ بودند .

یونایتد بالاخره در لیگ به قهرمانی رسید ، برای اولین بار بود که یونایتد برای قهرمانی در لیگ سه سال انتظار می کشید ولی این اتفاق بالاخره رخ داد ، انها در طول فصل در لیگ ثبات خوبی داشتند و چلسی بر خلاف دو سال گذشته این بار مقهور قدرت نمایی یونایتد شد .
فرگی در 6 نوامبر 2006 ، سالگرد 20 سالگی حضورش در الدترافورد را جشن گرفت . در یک دسامبر تائید شد که فرگی با هنریک لارسن 35 ساله قرارداد قرضی کوتاه مدتی را امضا میکند ، بازیکنی که بارها توسط فرگی مورد تمجید قرار گرفته بود . در 23 دسامبر رونالدو 2000 مین گل یونایتد تحت هدایت فرگوسن را مقابل استون ویلا به ثمر رساند .
یونایتد در لیگ قهرمانان بعد از نمایش خیره کننده مقابل رم ، و پیروزی 7-1 برابر حریف ایتالیایی در نیمه نهایی بار دیگر مقابل یک تیم از ایتالیا قرار گرفت ولی در نهایت با قبول شکست 5-3 ، برابر میلان ، در نیمه نهایی این مسابقات از اروپا حذف شد .
انها در فینال جام حذفی نیز فرصت داشتند تا با برتری مقابل چلسی تبدیل به اولین تیمی شوند که در ویمبلی جدید به قهرمانی دست پیدا میکنند ولی این اتفاق رخ نداد و چلسی با تک گل دروگبا قهرمان جام حذفی شد ، با این حال یونایتد به سلطه آرسنال و چلسی در لیگ پایان داد و اگرچه در جام های دیگر ناکام ماند ولی نشانه های پیشرفت و رقابت دوباره با آرسنال و چلسی به خوبی دیده میشد .
فصل بعد با چند خرید عمده در تابستان همراه شد ، اوون هارگریوز از بایرن برای محکم کردن کمربند خط میانی به یونایتد پیوست ، نانی و اندرسون دو ستاره جوان لیگ پرتغال نیز راهی یونایتد شدند و سرانجام در اواسط تابستان بود که توز بصورت قرضی و دو ساله راهی یونایتد شد .

یونایتد فصل را خوب شروع نکرد اما هر چه میگذشت انها قوی تر و بهتر ظاهر میشدند ، ثبات انها در طول فصل خیره کننده بود و خود فرگوسن نیز لب به تحسین نسبت به ترکیب تیمش در ان سال کرد . یونایتد در لیگ برتر فرم ایده الی را سپری کرد و در نهایت در هفته اخر لیگ ، مقابل یاران استیو بروس با دو گل در زمین ویگان پیروز شد و جشن دهمین قهرمانی یونایتد در لیگ با فرگوسن درست 25 سال بعد از قهرمانی فرگی با آبردین که با شکست مادرید بدست آمده بود رقم خورد .
یونایتد اگرچه در جام حذفی پیشرفت خوبی داشت و در این مسیر ، آرسنال را با چهار گل مغلوب ساخت ولی آنها در یک چهارم نهایی جام حذفی ، مغلوب پورتسموث شدند در دیداری که از نظر داوری ، بحث های فراوانی پیرامون خود داشت . با این حال فرگی و تیمش در اروپا پر قدرت ظاهر شدند و در نهایت 21 می 2008 در ورزشگاه لوژنیکی مسکو ، مقابل چلسی قرار گرفتند و در نهایت با ضربات پنالتی حریف انگلیسی را مغلوب کردند و به دومین قهرمانی تحت هدایت فرگوسن در لیگ قهرمانان اروپا دست یافتند .
بعد از قهرمانی در اروپا ، فرگوسن اعلام کرد که طی سه سال آینده ( یعنی تقریبا تابستان 2011 ) قصد بازنشستگی از فوتبال را دارد ، ولی دیوید ژیل خیلی زود شایعات پیرامون بازنشستگی فرگوسن را به نوعی خواباند .

فصل 2008 -2009 وی ، بار دیگر دستیار خود را تغییر داد ، این بار کارلوس کوئیروز بود که یونایتد را به بهانه حضور در تیم ملی پرتغال ترک کرد . یونایتد در تابستان علیرغم صحبت های فراوان برای ترانسفر رونالدو ، وی را حفظ کرد . و اگرچه که شروع عالی در لیگ نداشت ولی کم کم آنها نیروی خود را باز یافتند .
در جام اتحادیه در ضربات پنالتی اسپرز را مغلوب کردند و به قهرمانی رسیدند ، در لیگ برتر ، باز هم به قهرمانی دیگری رسیدند تا به این ترتیب فرگوسن تبدیل به تنها مربی تاریخ بریتانیا شود که در دو بازه زمانی مختلف ، موفق به کسب سه مقام قهرمانی پیاپی لیگ می شود . فرگی البته با قهرمانی در این مسابقات به یک رکورد دیگر نیز دست یافت . وی حالا با 11 قهرمانی که در لیگ کسب کرده بود با 18 قهرمانی لیگ لیورپول برابری میکرد و تنها یک قهرمانی دیگر میتوانست انها را در قله فوتبال انگلیس قرار دهد .
یونایتد در جام باشگاه های جهان نیز حضور پیدا کرد و بعد از دو مسابقه و دو پیروزی در ژاپن ، به مقام قهرمانی باشگاه های جهان رسید ، تا اولین باشگاه انگلیسی باشد که این عنوان را کسب میکند . انها در جام حذفی نیز پیشرفت خوبی داشتند و تا نیمه نهایی جلو رفتند ولی در نیمه نهایی این جام در ضربات پنالتی مغلوب اورتون شدند.
آنها به لطف فرم خوب خود در طول فصل و ذخیره غنی از بازیکنان ، بار دیگر به فینال لیگ قهرمانان رسیدند تا فرصت دفاع از قهرمانی را داشته باشند . در 27 می 2009 یونایتد در رم به مصاف بارسلونا رفت و با دو گل در مقابل تیم اسپانیایی شکست خورد تا فرگوسن در رسیدن به قهرمانی دیگری در اروپا ناکام ماند .
فرگوسن در پایان فصل اعلام کرد که تا زمانی که سلامتیش به وی اجازه دهد قصد دارد به مربیگری ادامه دهد ، و البته که هنوز هم از علاقه خود به کسب جام های بیشتر صحبت کرد .

فصل بعد ، با کوچ کریستیانو رونالدو و توز همراه شد . یونایتد حالا کمی تغییر کرده بود و انها با بحران مصدومیت نیز روبرو شدند تا عملا فرگوسن روزهای سختی را تجربه کند ، آنها در نهایت تنها در جام اتحادیه موفق به قهرمانی شدند و لیگ قهرمانان را با باخت مقابل بایرن در قانون گل زده در خانه حریف ، ترک کردند و لیگ برتر نیز در هفته آخر با یک امتیاز اختلاف در رقابت با چلسی ، از دست رفت .
پیش از شروع فصل جدید ، بسیاری از شایعات پیرامون این بود که فرگوسن در پایان فصل 2010-2011 ، از دنیای فوتبال خداحافظی خواهد کرد ، ولی خود فرگی با رد این شایعات ، اعلام کرد که هنوز هم برای کسب جام میجنگد و در این شرایط فوتبال را ترک نمیکند.
یونایتد در جام خیریه به قهرمانی رسید و در تاریخ 19 دسامبر 2010 ، فرگوسن با شکستن رکورد مربیگری سر مت باسبی روی نیمکت یونایتد با 24 سال و و 1 ماه و سیزده روز ، رکورد دیگری را به نام خود ثبت کرد ، فصل در ادامه برای یونایتد خوب پیش رفت ، انها تا نیمه نهایی جام حذفی پیش رفتند ولی آنجا مغلوب سیتی شدند ، در لیگ نیز بالاخره فرگوسن موفق شد با قهرمانی در انگلستان ، به رکورد 19 قهرمانی در انگلیس با منچستر برسد تا سرانجام آرزوی دیرینه خود برای به زیر کشیدن لیورپول از قله فوتبال انگلیس را تکمیل کرده باشد ، او همین جا هم ماموریت خود را در یونایتد تکمیل کرده بود . ولی هنوز هم تشنه قهرمانی بود .

یونایتد در 28 می 2011 ، برای سومین بار طی چهار فصل گذشته به فینال لیگ قهرمانان رسید ، ولی یونایتد در فینال مغلوب بارسلونا شد تا بار دیگر دست فرگوسن از رسیدن به یک افتخار اروپایی باز بماند .
فصل جدید با چند خرید همراه شد ، فیل جونز ، دی هیا بازیکنان جوانی بودند که به یونایتد پیوستند و یانگ نیز از ویلا راهی یونایتد شد . یونایتد در لیگ قهرمانان برای اولین بار پس از سال 2005 ، از دور گروهی صعود نکردند . در جام های داخلی نیز به توفیق قابل توجهی دست پیدا نکردند و در حالی که تنها امید انها به مقام قهرمانی لیگ بود ، این جام نیز به شکلی بسیار دراماتیک در اخرین ثانیه ها ، به سیتی رسید تا برای اولین بار پس از سال 2005 یونایتد بدون جام فصل را به پایان برساند .
قابل ذکر است که در 5 نوامبر 2012 ، باشگاه به پاس خدمات سرآلکس و سالگرد 25 سالگی حضور وی در یونایتد ، نام جایگاهی را در الدترافورد به نام سرآلکس فرگوسن کرد .
یونایتد برای فصل جدید نیاز به بازسازی داشت و فرگی دست به تغییراتی زد ، پارک یونایتد را ترک کرد همان راهی که اوون و برباتوف پیش گرفتند ، در عین حال ون پرسی و کاگاوا دو خرید عمده و اصلی یونایتد برای افزایش توان تهاجمی تیم بودند .

یونایتد در جام اتحادیه خیلی زود حذف شد و در جام حذفی نیز در یک چهارم نهایی مغلوب چلسی شد ، اما فرم آنها در لیگ برتر یکی از خیره کننده ترین ها در تاریخ لیگ بود ، آنها حتی میتوانستند به رکورد امتیاز جدیدی در لیگ برتر دست یابند که قهرمانی زودهنگام ، کمی از انگیزه های انان کاست . در لیگ قهرمانان ، یونایتد در مرحله یک هشتم نهایی ، در مسابقه ای بحث برانگیز ، با تصمیم عجیب داور مسابقه ، ده نفره شد و در نهایت با قبول شکست 3-2 مقابل مادرید ، اروپا را از دست دیده ، مشاهده کرد .
در دوم سپتامبر ، 2012 ، سرآلکس با پیروزی مقابل ساوتهمپتون ، به 1000مین پیروزیش در لیگ برتر رسید ، و چند روز بعد با برتری مقابل گالا در لیگ قهرمانان در اروپا نیز 100 برده شد .
در 23 نوامبر 2012 ، باشگاه در اقدامی جالب توجه ، مجسمه فرگوسن را در کنار ورزشگاه الدترافورد رونمایی کرد . در مراسم رونمایی این مجسمه ، مجموعه بزرگی از بازیکنان قدیمی و حال حاضر یونایتد حاضر بودند.
فرگوسن در نهایت موفق شده بود بار دیگر تیمش را قهرمان لیگ کند ، 13مین قهرمانی در سال 2013 ، مصادف بود با بیستمین قهرمانی در لیگ برتر و این یعنی محکم تر شدن جایگاه یونایتد در قله فوتبال انگلیس .

خداحافظی

8 می 2013 موفق ترین مربی تاریخ بریتانیا ، به طرز ناگهانی و غیرمنتظره بازنشستگی خود را در پایان فصل اعلام کرد ، این خبر بدون هیچگونه پیش زمینه خاصی ، در فاصله دو هفته مانده به پایان فصل اعلام شد.
موفق ترین مربی تاریخ بریتانیا ، با کسب 49 جام در دوران مربیگریش ، و کسب 38 جام متعدد با یونایتد ، نام خود را در تاریخ فوتبال جاودانه کرد .
در روز خداحافظی وی ، اکثر شبکه های خبری انگلستان و جهان این خبر را تیتر اصلی اخبار خود قرار دادند ، خیل عظیمی از پیام ها بابت ، خداحافظی پیرمرد دوست داشتنی روانه شد ، از رقیبان گرفته تا شاگردان قدیمی ، از ریاست یوفا و فیفا تا نخست وزیر وقت بریتانیا دیوید کامرون .

سرآلکس تشنه قهرمانی بود و هرگز انگیزه اش را در مسیر قهرمانی دیگر از دست نمیداد ، او بی وقفه تلاش میکرد .
ضرب المثل معروف اسكاتلندي در قاب مجللي بالاي سر فرگوسن در دفتر كارش بود :\" بدون زحمت، چيزي به دست نمي يد.\"
( No Pain No Gain) نابرده رنج گنج ميسر نمي شود.

St. Mirren

• Scottish First Division (1): 1976–77

Aberdeen

• Scottish Premier Division (3): 1979–80, 1983–84, 1984–85
• Scottish Cup (4): 1981–82, 1982–83, 1983–84, 1985–86
• Scottish League Cup (1): 1985–86
• UEFA Cup Winners\' Cup (1): 1982–83
• UEFA Super Cup (1): 1983

Manchester United

• Premier League (13): 1992–93, 1993–94, 1995–96, 1996–97, 1998–99, 1999–2000, 2000–01, 2002–03, 2006–07, 2007–08, 2008–09, 2010–11, 2012–13
• FA Cup (5): 1989–90, 1993–94, 1995–96, 1998–99, 2003–04
• League Cup (4): 1991–92, 2005–06, 2008–09, 2009–10
• FA Charity/Community Shield (10): 1990 (shared), 1993, 1994, 1996, 1997, 2003, 2007, 2008, 2010, 2011
• UEFA Champions League (2): 1998–99, 2007–08
• UEFA Cup Winners\' Cup (1): 1990–91
• UEFA Super Cup (1): 1991
• Intercontinental Cup (1): 1999
• FIFA Club World Cup (1): 2008

Individual

• LMA Manager of the Decade (1): 1990s
• LMA Manager of the Year (3): 1998–99, 2007–08, 2010–11
• LMA Special Merit Award (2): 2009, 2011
• Premier League Manager of the Season (10): 1993–94, 1995–96, 1996–97, 1998–99, 1999–2000, 2002–03, 2006–07, 2007–08, 2008–09, 2010–11
• Premier League Manager of the Month (27): August 1993, October 1994, February 1996, March 1996, February 1997, October 1997, January 1999, April 1999, August 1999, March 2000, April 2000, February 2001, April 2003, December 2003, February 2005, March 2006, August 2006, October 2006, February 2007, January 2008, March 2008, January 2009, April 2009, September 2009, January 2011, August 2011, October 2012
• UEFA Manager of the Year (1): 1998–99
• UEFA Team of the Year (2): 2007, 2008
• Onze d\'Or Coach of the Year (3): 1999, 2007, 2008
• IFFHS World\'s Best Club Coach (2): 1999, 2008
• IFFHS World\'s Best Coach of the 21st Century (1): 2012
• World Soccer Magazine World Manager of the Year (4): 1993, 1999, 2007, 2008
• Laureus World Sports Award for Team of the Year (1): 2000
• BBC Sports Personality of the Year Coach Award (1): 1999
• BBC Sports Personality Team of the Year Award (1): 1999
• BBC Sports Personality of the Year Lifetime Achievement Award (1): 2001
• English Football Hall of Fame (Manager) : 2002
• European Hall of Fame (Manager): 2008
• FIFA Presidential Award: 2011
• Premier League 10 Seasons Awards (1992–93 – 2001–02)
• Premier League 20 Seasons Awards (1992–93 – 2011–12)
o Manager of the Decade
o Most Coaching Appearances (392 games)
• FWA Tribute Award : 1996
• PFA Merit Award: 2007
• Mussabini Medal : 1999

Orders and special awards

• Officer of the Order of the British Empire (OBE): 1983
• Commander of the Order of the British Empire (CBE): 1995
• Knight Bachelor (Kt.): 1999

[عاشق کریمی]

بیوگرافی نمانیا ویدیچ مدافع عالی منچستر





مختصری از ویدیچ

نمانیا ویدیچ متولد 21 اکتبر 1981 در تیتوو یوگوسلاوی است که در حال حاضر کاپیتان تیم منچستریونایتد انگلیس است و بین سالهای 2002 تا 2011 عضو تیم ملی کشورش بوده است .

نمانیا در اوایل سال 2000 بود که موفق شد با درخشش در تیم ستاره سرخ بلگراد نامی برای خود دست و پا کند ، سپس وی در سال 2004 به اسپارتاک مسکو پیوست . این بار درخشش وی در قالب دفاع 4 نفره در مسابقات مقدماتی جام جهانی 2006 در ترکیب صربستان ، نمود پیدا کرد و انها به “Famous Four” شهرت یافتند .
ژانویه 2006 ، ویدیچ به یونایتد پیوست تا در کنار فردیناند زوج قدرتمندی را در خط دفاع شیاطین تشکیل دهد .

او در منچستر افتخارات بسیاری کسب کرد . از جمله 3 قهرمانی متوالی در لیگ برتر ( بعلاوه قهرمانی در فصل 2010-2011 ) ، قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا ، جام باشگاه های جهان ، سه عنوان قهرمانی در جام اتحادیخ و حضور در تیم منتخب لیگ برتر در سه فصل پیاپی بین سالهای 2007 تا 2009 ، البته در فصل 2010 -2011 نیز این عنوان را کسب کرد .
در فصل 2008-2009 او یکی از اعضای خط دفاع یونایتد بود که موفق شدند به رکورد استثنایی 14 بازی پیاپی کلین شیت دست یابند . او در پایان آن فصل جوایز انفرادی بسیاری را کسب کرد .
در فصل 2010-2011 ویدیچ به عنوان کاپیتان منچستریونایتد انتخاب شد .

سالهای ابتدایی

نمانیا ویدیچ سال 1981 در Dragoljub متولد شد . ویدیچ در 6 سالگی به همراه برادرش Dušan که از او بزرگ تر است در تیم محلی Jedinstvo Putevi مشغول به ورزش فوتبال شد . او به سرعت مراحل ترقی را طی کرد و در سن 12 سالگی به تیم Sloboda Užice پیوست . نمانیا در منطقه بالکان زندگی میکرد که در آن زمان جنگ های مختلفی در آن منطقه در جریان بود و خانواده اش تحت خطر بسیاری در این مورد بودند .

ستاره سرخ بلگراد و اسپارتاک موسکو

دو سال و نیم پس از امضای قرارداد با Uzice در حالی که 15 سال بیشتر نداشت، تیم ستاره سرخ بلگراد نمانیا را به اکادمی باشگاه منتقل کرد . در زمان جنگ ارتش صربستان با کوزوو نمانیا در حالی که باید در ارتش حضور پیدا میکرد فوتبالیستی تمام وقت بود . او فوتبال حرفه ای را در تیم Spartak Subotica آغاز کرد. سال 2000 بود که وی به صورت قرضی به این تیم منتقل شد .

سپس نمانیا به ستاره سرخ بازگشت و در لیگ کشور یوگوسلاوی تحت نظر Zoran Filipović در سال 2002قهرمان یوگوسلاوی کاپ شد . او به سرعت بازوبند کاپیتانی را به دست آورد و در 67 مسابقه برای این تیم 12 گل به ثمر رساند . وی با ستاره سرخ پیشرفت قابل ملاحظه ای داشت و نمانیا با ستاره سرخ در سال 2004 قهرمان لیگ صربستان و مونته نگرو و همچنین جام حذفی شد .
در ژولای 2004 به تیم اسپارتاک موسکو روسیه پیوست . اگرچه رقم این قرارداد دقیقا فاش نشد اما اعلام شد که ویدیچ تبدیل به گرانقیمت ترین مدافع تاریخ لیگ روسیه شد .

مـنچـسـتر یــونـایـتـد

بعد از دو فصل حضور در اسپارتاک موسکو ، ویدیچ 25 دسامبر 2005 با قراردادی 7 میلیون پوندی به یونایتد پیوست و در سال 2006 اجازه بازی وی برای یونایتد صادر شد. یونایتد نزدیک به دو سال و نیم بود که ویدیچ را زیر نظر داشت و در نهایت فیورنتینا را در جذب وی شکست داد .
نمانیا پیراهن شماره 15 یونایتد را بر تن کرد و 25 ژانویه 2006 اولین بازی خود را برای یونایتد انجام داد وی در آن بازی به عنوان بازیکن ذخیره به جای نیستلروی در مسابقه برگشت مرحله نیمه نهایی جام اتحادیه وارد زمین شد . بازی که در نهایت با پیروزی 2-1 یونایتد خاتمه یافت .

16 فوریه 2006 ویدیچ خیلی زود اولین قهرمانی اش را با یونایتد جشن گرفت ، وی در بازی فینال جام اتحادیه مقابل ویگان در دقیقه 83 جای براون را گرفت .
در فصل 2006 - 2007 ویدیچ به همراه فردیناند ، زوج خط دفاعی یونایتد را تشکیل داد ، و توانست بعد از چند ماه حضور در یونایتد ، خود را ترکیب اصلی تحمیل کند و همراه با ریو ، یکی از برترین زوج های خط دفاعی اروپا را تشکیل دهند . نمانیا در آن فصل 25 بازی در لیگ برتر برای یونایتد انجام داد و در پایان مدال قهرمانی لیگ برتر را همراه با هم تیمی هایش بدست آورد .

ویدیچ اولین گل خود را در روز 14 اکتبر 2006 مقابل ویگان به ثمر رساند و کمک کرد تا تیمش 3-1 مقابل حریف به پیروزی برسد .
چندی بعد ، روز 4 نوامبر در پیروزی مقابل پورتسموث دومین گلش با پیراهن یونایتد و اولین گل خانگیش را برای یونایتد به ثمر رساند . 6 دسامبر نمانیا اولین گلش را در لیگ قهرمانان در مرحله گروهی برابر بنفیکا به ثمر رساند که در نهایت به پیروزی 3-1 یونایتد انجامید .

هشتم نوامبر 2007 ویدیچ قراردادش را به مدت 5 سال تمدید کرد که به این ترتیب وی را تا سال 2012 در یونایتد ماندنی میکرد .
در پایان فصل 2007- 2008 بار دیگر قهرمان لیگ برتر شد تا دومین قهرمانی پیاپی را در لیگ جزیره تجربه کند . او البته شانس حضور در فینال اروپا را نیز داشت و توانست همراه با یونایتد مدال قهرمانی لیگ قهرمانان را در سال 2008 کسب کند . در طول فصل او 32 بار در لیگ به میدان رفت و 1 گل به ثمر رساند.

2008 تا 2011

در فصل 2008 – 2009 او عضوی از خط دفاع مستحکم یونایتد بود که همراه با هم تیمی هایش موفق شدتد در 14 بازی پیاپی لیگ دروازه خود را بسته نگه دارند ، نقش او در این موفقیت کلیدی بود و در نهایت مدال قهرمانی لیگ را بدست آوردند .
همچنین نمانیا در لیست ابتدایی انتخاب برترین بازیکن FA در کنار چند هم تیمی خود قرار گرفت . عنوانی که در نهایت به رایان گیگز رسید . او البته به عناوینی همچون بهترین بازیکن فصل منچستر و بهترین بازیکن از نگاه هواداران دست یافت .
نمانیا در جریان دیدار با تاتنهام در فینال جام اتحادیه ، بعد از این که جایگزین اوشی شد ، در سمت راست خط دفاعی بازی کرد !
اغلب کارشناسان و هواداران ویدیچ را مدافع بسیار شجاع و قدرتمندی می نامند.و غالبا او را با استیو بروس مدافع سابق من یونایتد مقایسه می کنند چرا که ویژگی های این دو به هم شباهت زیادی دارد .

25 اکتبر 2009 ویدیچ در شکست 2-0 مقابل لیورپول بار دیگر از زمین اخراج شد تا برای سومین بار پیاپی در مقابل حریف سنتی از زمین بازی خارج شود ، اگرچه وی بعد از آن در دو بازی مقابل لیورپول موفق بود و همراه با یونایتد به پیروزی رسید ، بدون آنکه از زمین اخراج شود !
بیست و سوم ژولای 2010 در حالی که گفته می شد ویدیچ به رئال مادرید خواهد پیوست ، قرارداد خودش را با یونایتد تمدید کرد . این قرارداد جدید و 4 ساله ، 20 اگوست ثبت شد .

نمانیا اولین گلش در فصل جدید را مقابل اورتون در گودیسون پارک به ثمر رساند و در حالی که تیمش با این گل از حریف پیش افتاد ، در نهایت مسابقه به تساوی 3-3 رسید .
و اوایل همین فصل بود که فرگوسن تایید کرد ویدیچ جلوتر از گری نویل کاپیتان تیم است . 30 اکتبر ، نمانیا ویدیچ در بازی مقابل تاتنهام ، گل اول تیمش را مقابل حریف با ضربه سر به ثمر رساند ، این گل 1000مین گل یونایتد در تاریخ لیگ برتر در ورزشگاه اولدترافورد بود .
13 نوامبر 2010 ، ویدیچ گل حساسی را برای یونایتد در تساوی 2-2 این تیم با ویلا ، در دقیقه 85 به ثمر رساند .

2011

ویدیچ در بازی برگشت مقابل ویلا نیز گلزنی کرد و گل سوم تیمش را به ثمر رساند ، چند هفته بعد ، در مسابقه مقابل چلسی ، ویدیچ بار دیگر از زمین مسابقه اخراج شد و در نهایت یونایتد در آن بازی 2-1 شکست خورد ، با این حال ویدیچ در بازی برگشت انتقام گرفت و گل دوم تیمش را در هفته سی و ششم مقابل چلسی به ثمر رساند . هفته بعد از ان با تساوی 1-1 مقابل بلکبرن ، ویدیچ و هم تیمی هایش به 19مین قهرمانی لیگ رسیدند .
آگوست 2011 ، ویدیچ فصل را با بازی جام خیریه مقابل سیتی آغاز کرد و در نیمه اول او و هم تیمی هایش دو گل دریافت کردند ، نمانیا بین دو نیمه تعویض شد و در نهایت یونایتد 3-2 پیروز شد .

هفته بعد یونایتد در اولین بازی لیگ مقابل وست بروم به میدان رفت ، که اصلا برای ویدیچ خوش یمن نبود، مصدومیتی که در نیمه دوم گریبان وی را گرفت ، اعلام شد که او را به مدت دو هفته از میادین به دور نگاه خواهد داشت اما چندی بعد اعلام شد که این مصدومیت بدتر از آن چیزی بود که تصور میشده است و ویدیچ 5 هفته به دور خواهد بود .
فرگوسن بعد از این که ویدیچ نزدیک به 5 مسابقه یونایتد را در لیگ از دست داد ، امیدوار بود که نمانیا در بازی مقابل لیورپول به میادین بازگردد که این اتفاق رخ نداد ولی چند روز بعد در پیروزی 2-0 مقابل اوتلول به میادین بازگشت ، برگشتی که یک کارت قرمز دیگر را برای وی دربرداشت و او در نیمه دوم از زمین مسابقه اخراج شد .

چند روز بعد ، بعد از آنکه داربی شهر منچستر که با شکست سنگین یونایتد همراه شد را از دست داد ، در بازی دور چهارم جام اتحادیه مقابل آلدرشات 90 دقیقه به میدان رفت . و سپس برای اولین بار بعد از مصدومیت ، در لیگ مقابل اورتون به میدان رفت .
7 دسامبر 2011 ، در جریان دیدار مقابل بازل در لیگ قهرمانان در اواخر نیمه اول بود که ویدیچ به شدت از ناحیه زانو آسیب دید و بعد از مسابقه بود که فرگوسن اعلام کرد نمانیا ادامه فصل را از دست خواهد داد.

سطح ملی

نمانیا جوان اولین بازی ملیش را در 12 اکتبر 2012 مقابل ایتالیا در چارچوب مسابقات مقدماتی یورو 2004 انجام داد . ویدیچ عضوی از دفاع 4 نفره شامل : Mladen Krstajić و Dragutinović و Goran Gavrančić معروف صربستان در مسابقات مقدماتی جام جهانی 2006 بود که فقط یک گل دریافت کردند و به Famous Four شهرت یافتند .
ویدیچ در دیدار مقابل بوسنی برای صربستان و مونته نگرو نقش کلیدی را ایفا کرد ولی پنج دقیقه به پایان بازی کارت قرمز گرفت اما نمایش درخشان وی باعث شد تا تیمش 1-0 پیروز شود .

در جام جهانی در دیدار اول مقابل هلند به دلیل محرومیت غایب بود و سپس در جریان تمرینات مصدومیت سختی داشت و به این ترتیب باعث شد تا وی ادامه مسابقات را از دست دهد و در جام جهانی به میدان نرود.
در مقدماتی جام جهانی 2010 با تیم ملی صربستان بالاتر از فرانسه و رومانی بهترین خط دفاعی را داشتند و به جام جهانی صعود کردند . صربستان در جام جهانی نمایش خوبی از خود ارائه نکرد و در نهایت در همان مرحله گروهی از مسابقات حذف شدند .

چندی بعد در مرحله مقدماتی یورو 2012 ، ویدیچ در بازی مقابل اسلوونی پنالتی حساسی را از دست داد که در نهایت باعث شد تا تیمش با شکست از رسیدن به یورو باز ماند . دو هفته بعد وی اعلام کرد که دیگر برای تیم ملی کشورش بازی نخواهد کرد و این گونه خداحافظی خود را از بازی های ملی اعلام کرد.

زندگی شخصی :

ویدیچ 17 ژولای 2006 با Ana Ivanović دانشجوی اقتصاد دانشگاه بلگراد ( او هیچ نسبتی با ستاره دنیای تنیس ندارد) ازدواج کرد و دارای سه پسر به نام های Luka و Stefanو Petar است .

افتخارات :

Club
Red Star Belgrade
• First League of Serbia and Montenegro (1): 2003–04
• Yugoslav Cup (1): 2001–02
• Serbia and Montenegro Cup (1): 2003–04
Manchester United
• Premier League (4): 2006–07, 2007–08, 2008–09, 2010–11
• Football League Cup (3): 2005–06, 2008–09, 2009–10
• FA Community Shield (4): 2007, 2008, 2010, 2011
• UEFA Champions League (1): 2007–08
• FIFA Club World Cup (1): 2008
Individual
• Serbia\\\\\\\\\\\\\\\'s Overseas Player of the Year (4): 2005 (with Spartak Moscow), 2007, 2008, 2010 (with Manchester United)
• Serbian Footballer of the Year (2): 2005 (with Spartak Moscow), 2008 (with Manchester United)
• PFA Premier League Team of the Year (4): 2006–07, 2007–08, 2008–09, 2010–11
• Premier League Player of the Month (1): January 2009
• Barclays Player of the Year (2): 2008–09, 2010–11
• Sir Matt Busby Player of the Year (1): 2008–09
• Players\\\\\\\\\\\\\\\' Player of the Year Award (1): 2008–09
• ESM Team of the Year (3): 2006–07, 2008–09, 2010–11
• FIFA FIFPro World XI (2): 2008–09, 2010–11
• Serbia\\\\\\\\\\\\\\\'s sport association \\\\\\\\\\\\\\\"May award\\\\\\\\\\\\\\\" : 2011 (this honor is awarded only once in a lifetime)

[عاشق کریمی]

وین رونی




مختصری از وین رونی

وین مارک رونی متولد 24 اکتبر 1985 است . مهاجم انگلیسی که برای باشگاه منچستر یونایتد و تیم ملی انگلستان بازی می کند . رونی برای اولین بار در سال 2003 برای تیم ملی کشورش بازی کرد تا به رکورد جوانترین بازیکن انگلیسی که برای تیم ملی کشورش بازی کرده است برسد رکوردی که بعدها توسط والکات شکسته شد ؛ با این حال وی همچنان جوانترین گلزن ملی کشورش است .

رونی در یورو 2004 شرکت کرد و در آن رقابت ها 4 گل به ثمر برساند. او در ان رقابت ها به عنوان جوان ترین گلزن انتخاب شد .
رونی در دو جام جهانی نیز سابقه بازی دارد و عضو تیم ملی انگلیس در جام های جهانی 2006 و 2010 بوده است . وی 2 بار عنوان بهترین بازیکن سال انگلستان را دریافت کرده است و تا سپتامبر 2011 ، 73 بازی ملی در کارنامه دارد و 28 گل ملی نیز به ثمر رسانده است . او در کنار دیوید بکهام با دریافت دو کارت قرمز در بازی های ملی رکورددار کشورش است .

رونی زمانی که 9 سال داشت ، به تیم نونهالان اورتون پیوست . اولین بازی وی برای اورتون در سال 2002 ثبت شد ، او 2 سال را در این باشگاه شهر لیورپول سپری کرد تا اینکه با مبلغ 25.6 میلیون پوند به یونایتد پیوست . رونی به همراه منچستر یونایتد موفق به کسب ، 4 قهرمانی لیگ برتر انگلیس ، یک قهرمانی لیگ قهرمانان و دو جام اتحادیه و جام باشگاه های جهان شده است . البته وی دو بار نیز نائب قهرمانی لیگ برتر انگلیس و لیگ قهرمانان اروپا را با یونایتد کسب کرده است . وین در آگوست 2011 موفق به زدن 150مین گلش برای یونایتد شد .
سالهای ابتدایی

رونی متولد Croxteth - لیورپول است . پدر و مادر وی توماس وین ( Thomas Wayne ) و ماری رونی(Jeanette Marie Rooney ) هستند . وین 2 برادر کوچک تر به نام های جرمی و جان دارد و هر 3 آنها در مدرسه تحت حمایت باشگاه اورتون پرورش یافتند .

اورتــــون

تـیـم جـوانـان

رونی فوتبال خود را از مدرسه پسرانه لیورپول آغاز کرد و رکورد 72 گل زده در یک فصل را تا می 2010 در اختیار داشت . در سن 9 سالگی وین برای باشگاه کوپل هاوس بازی کرد و در رقابت های محلی Walton and kirkdale شرکت کرد و موفق شد 99 گل در ان رقابت ها به ثمر رساند . در سن 9 سالگی رونی به اورتون ملحق شد وین در اورتون موفق شد طلسم دربی مرسی ساید را در برابر لیورپول به عنوان بازیکنی 11 ساله بشکند.

وین جوان در فصل 1995 – 1996 در 29 مسابقه موفق به زدن 114 گل برای تیم های زیر 10 سال و 11 سال اورتون شد ! وین 15 ساله موفق شد در ترکیب تیم زیر 19 ساله های اورتون بازی کند و در 8 بازی برای اورتون 8 گل به ثمر رساند و کمک کرد تا تیمش به فینال مسابقات FA Youth Cup راه یابد .
وین در فینال این رقابت ها نیز برابر استون ویلا گلزنی کرد و بعد از گلزنی پیراهن خود را نشان داد که بر روی آن نوشته بود \\\\\\\" یک آبی ، همیشه آبی است \\\\\\\" .
پیشرفت وین ادامه داشت تا اینکه او در تابستان 2002 به تیم اول اورتون راه یافت و در ترکیب اصلی این تیم حضور پیدا کرد . وین در اردو تمرینی اورتون در اتریش شرکت کرد و در پیروزی 3-1 اورتون مقابل SC Weiz موفق به گلزنی شد .


پیشرفت غیرمنتظره و حضور در تیم اصلی

رونی در آپریل سال 2002 روی نیمکت ذخیره های اورتون حضور داشت و پیروزی تیمش را مقابل ساوتهمپتون تماشا کرد . چندی بعد او اولین بازیش را برای اورتون ، در 17 آگوست برابر تاتنهام انجام داد . مسابقه ای که در نهایت به تساوی 2-2 ختم شد . و با این مسابقه وی تبدیل به دومین بازیکن جوان تاریخ اورتون بعد از Joe Royle شد .

اولین گل رسمی رونی برای اورتون 2 اکتبر در جام اتحادیه مقابل رکسهام ثبت شد ، بازی که با با نتیجه 3 بر 0 به نفع اورتون به پایان رسید و رونی 2 گل از سه گل تیمش رو به ثمر رساند . و با این گل تبدیل به جوانترین گلزن تاریخ باشگاه اورتون شد .

19 اکتبر ، یعنی 5 روز قبل از تولد 17 سالگیش ، در رقابت های لیگ برتر ، برابر آرسنال به میدان رفت و در دقایق آخر آن مسابقه ، دروازه سیمن را باز کرد . و به این ترتیب رکورد 30 مسابقه بدون شکست آرسنال نیز شکسته شد . این گل باعث شد تا وین رونی به عنوان جوانترین گلزن تاریخ لیگ برتر شناخته شود .
در این فاصله زمانی وین 2 بار از جیمز میلنر و جیمز وان در این زمینه سبقت گرفت.

درخشش رونی حتی ستایش ونگر را نیز در پی داشت ؛ آرسن ونگر در تمجید از مهاجم جوان انگلیسی گفت : \\\\\\\" رونی مطمئنا برترین و بزرگترین استعدادی است که من از زمان حضورم در انگلستان دیده ام ، از زمانی که به مربیگری روی آورده ام ، قطعا بازیکنی با کیفیت و توانایی او با سنی کمتر از 20 سال به چشم ندیده ام \\\\\\\" .
روزهای خوب رونی ادامه داشت و 15 روز بعد باز هم برابر لیدز یونایتد گلزنی کرد تا تیمش 1 بر 0 به پیروزی برسد .

رونی در ماه دسامبر سال 2002 به عنوان شخصیت ورزشی برتر سال از نگاه BBC انتخاب شد . 6 روز بعد از دریافت این جایزه معتبر ، گل برتری اورتون را برابر بلکبرن در پیروزی 2-1 تیمش به ثمر رساند .

رونی اولین کارت قرمز خود را در مسابقات فشرده نیم فصل ( باکسینگ دی ) در برابر بیرمنگام دریافت کرد . در تساوی 1-1 دو تیم ، رونی با استیو ویکرز درگیر شد و در نهایت از زمین مسابقه اخراج شد .


ژانویه 2003 وین ، اولین قرار داد حرفه ای خود را با اورتون به عنوان یکی از گرانقیمت ترین جوانان فوتبالیست وقت اروپا با اورتون امضا کرد . چندی بعد وین اولین گل خود را در سال 2003 ، در 23 مارچ مقابل آرسنال به ثمر رساند . مسابقه ای که در نهایت 2 بر 1 به سودتیم لندنی خاتمه یافت .
وین در ادامه دو گل دیگر وارد دروازه نیوکاسل و استون ویلا به ثمر رساند که هر دو مسابقه با برتری 2-1 اورتون خاتمه یافت . به این ترتیب وی فصل را با 37 بازی در تمامی مسابقات ، و زدن 8 گل به پایان برد .

رونی اولین گل خود رت در فصل 2003 – 2004 برای اورتون برابر چارتون ، در 26 آگوست در تساوی 2 بر 2 دو تیم به ثمر رساند . او در ادامه روند گلزنی خود را از دست داد تا اینکه در ماه دسامبر برابر پورتموث گلزنی کرد تا تیمش 2 بر 1 به پیروزی برسد .
وین در تساوی 1-1 مقابل لستر نیز موفق به زدن گل شد و سرانجام آخرین گل فصل وی 13 آپریل در تساوی 1-1 بیرون از خانه مقابل لیدز بود .

مـنـچسـتـر یـونـایـتـد

فصل 2004 – 2005

مدیربرنامه های رونی پشنهاد دستمزد 12 هزار پوند در هفته را در آگوست 2004 از طرف تیم های نیوکاسل و منچستریونایتد دریافت کرده بود . اورتون ابتدا پیشنهاد 20 میلیون پوندی نیوکاسل را رد کرد تا به خوبی فرصت برای یونایتد ایجاد شود ، و منچستریونایتد با مبلغ 25.6 میلیون پوند رونی را به خدمت خود دراورد . این مبلغ بالاترین هزینه ای بود که برای یک بازیکن زیر 20 سال پرداخت می شود آن هم در حالی که رونی تنها 18 سال سن داشت .

رونی با ورود به اولدترافورد ، شماره 8 شیاطین را به تن کرد . او در اولین بازیش در 28 سپتامبر ، در لیگ قهرمانان به میدان رفت و در پیروزی پر گل 6-2 یونایتد مقابل فنرباغچه موفق به هتریک در اولین نمایشش در الدترافورد شد . او در این بازی یک پاس گل نیز ارسال کرد .
این هتریک رونی را تبدیل به جوانترین بازیکن لیگ قهرمانان کرد که توانسته بود در یک مسابقه هتریک کند. رونی در آن مسابقه 18 سال و 335 روز سن داشت . با وجود این شروع خوب ، رونی در ان فصل با یونایتد به مقام قهرمانی نرسید و در لیگ برتر به مقام سوم رسیدند ، در جام اتحادیه در نیمه نهایی مقابل چلسی شکست خوردند و در جام حذفی نیز مقابل آرسنال در ضربات پنالتی شکست خوردند و نائب قهرمان شدند ، لیگ قهرمانان نیز توفیقی برای تیم فرگوسن نداشت .
با این حال رونی با به ثمر رساندن 11 گل در لیگ بهترین گلزن یونایتد در لیگ آن فصل لقب گرفت و جایزه بهترین بازیکن جوان سال را بدست آورد .

2005 تا 2007

در سپتامبر 2005 ، رونی در لیگ قهرمانان اروپا ، در مسابقه خارج از خانه برابر ویارئال که به تساوی بدون گل انجامید ، بعد از تشویق تمسخرآمیز داور به علت اینکه خطای وی را روی بازیکن حریف اعلام کرد ، از زمین مسابقه اخراج شد .

اولین جام رونی با یونایتد در سال 2006 ثبت شد و در پیروزی 4-0 یونایتد مقابل ویگان در جام اتحادیه دو گل به ثمر رساند و به تیمش کمک کرد تا این جام را تصاحب کند ، وی در پایان این مسابقه به عنوان بهترین بازیکن زمین شناخته شد .
با این حال وی با یونایتد در آن فصل در رقابتهای لیگ برتر به توفیق قهرمانی نرسید و بعد از باخت 3-0 در هفته های پایانی مقابل چلسی ، قهرمانی به تیم لندنی رسید . مسابقه ای که در آن رونی بعد از برخورد با فریرا مصدوم شد و از زمین مسابقه بیرون رفت . وین در پایان آن فصل لیگ برتر در 36 مسابقه موفق به زدن 16 گل شد .

رونی در سال 2006 به همراه منچستر یونایتد به آمستردام سفر کرده بود ، تا در تورنمنت 4 جانبه هلند شرکت کند . وین در همان بازی اول ، با آرنج خود ، ضربه ای را به صورت په په مدافع پورتو وارد کرد که بعدا 3 جلسه محرومیت برای رونی توسط FA ثبت شد .
داور آن مسابقه نیز ، در گزارش 23 صفحه ای خود ، تمام اتفاقات رخ داده و نحوه تصمیم گیری خود را در مورد این موضوع آشکارا توضیح داده بود . رونی نیز در پی آن نامه ای برای بخشش محرومیت خود نوشت و خواستار کاهش مجازات خود شد او تقاضا داشت که فیلم مسابقه بازبینی شود و در مورد آن تجدید نظر شود . ولی FA این درخواست را قبول نکرد . و محرومیت وی پابرجا ماند .

در نیم فصل ابتدایی فصل 2006-2007 رونی سرانجام به طلسم 10 بازی بدون گل خود پایان داد و در مسابقه مقابل بولتون که به پیروزی 4-0 یونایتد ختم شد موفق به هتریک شد . چندی بعد وی قراردادش را تا سال 2012 با یونایتد تمدید کرد .

در پایان ماه آپریل در مسابقات لیگ قهرمانان اروپا مقابل رم 2 گل از 8 گلی که در مجموع 2 بازی رفت برگشت یونایتد به ثمر رساند را وارد دروازه تیم ایتالیایی کرد. به ثمر رساند . رونی درپایان فصل 2006 – 2007 ، 14 گل در لیگ به ثمر رساند و برای اولین بار به همراه یونایتد قهرمان لیگ برتر شد .

2007 تا 2009

در ژوئن 2007 ، رونی شماره 10 منچستر یونایتد ر به تن کرد . وی بعد از اینکه نیستلروی در تابستان 2006 این باشگاه را ترک کرد و این شماره یک سال به کسی تعلق نداشت تصمیم به تعویض شماره خود گرفت .
بد شانسی رونی در همان مسابقه اول به سراغش امد و در تساوی 0-0 مقابل ردینگ یکی از استخوان های پایش شکست تا نزدیک به 6 هفته از میادین به دور باشد .

پس از رهایی از مصدومیت 2 اکتبر در لیگ قهرمانان اروپا ، در برابر آ. اس . رم ، تک گل تیمش را به ثمر رساند و موجبات پیروزی 1-0 تیمش را فراهم کرد. او بیش از یک ماه مصدوم بود ،ولی باز مصدومیت دیگری به سراغش امد و در 9 نوامبر، در جریان تمرینات دوباره آسیب دید تا2 هفته دیگر خانه نشین شود. او در 3 دسامبر در بازی مقابل فولام به میادین بازگشت و 70 دقیقه برای تیمش به میدان رفت .

در پایان آن فصل رونی 18 گل ( 12 گل در لیگ ) در تمامی مسابقات به ثمر رساند و به همراه یونایتد موفق به کسب قهرمانی لیگ برتر و لیگ قهرمانان اروپا شد ، عناوینی که هر دو با کنار زدن چلسی بدست امد .

در 4 اکتبر 2008 ، رونی در برابر بلکبرن راورز بازی کرد و به این ترتیب تبدیل به جوانترین بازیکنی شد که توانسته است در لیگ 200 بازی انجام دهد .

14 ژانویه بعد از گلزنی در ثانیه 53 مقابل ویگان ، در دقیقه 8 بازی از ناحیه هسمترینگ دچار مصدومیت شد و جای خود را به کارلوس توز داد .
در ادامه فصل ، رونی 3 هفته دیگر مصدوم شد و به این ترتیب ، این مصدومیت ،باعث شد تا وین 1 بازی از لیگ قهرمانان و جام حذفی ، و 4 بازی از لیگ برتر را از دست بدهد .
در 25 آپریل 2009 ، منچستر یونایتد در مصاف با تاتنهام در نیمه اول با 2 گل مغلوب شد ، اما در نیمه دوم 5 گل به ثمر رساند . رونی در آن بازی 2 گل زد و یک پاس گل نیز در آن بازی ارسال کرد . وین در پایان آن فصل 20 گل برای منجستر یونایتد به ثمر رساند که 12 گل آن در لیگ برتر بود .

2009 -2010

وین رونی فصل جدید را با گلزنی در دقیقه 90 در جام خیریه مقابل چلسی آغاز کرد ، و باعث شد دیدار با چلسی به تساوی 2-2 کشیده شد و کار به ضربات پنالتی برود با این حال یونایتد در ان مسابقه مغلوب شد و چلسی قهرمان جام خیریه شد .
هفته بعد در اولین مسابقه فصل لیگ برتر تک گل تیمش را در پیروزی مقابل بیرمنگام به ثمر رساند با این وجود در بازی بعد که به شکست 1-0 یونایتد مقابل تیم تازه وارد برنلی منجر شد ، موفق به گلزنی نشد . در هفته سوم مقابل ویگان ، وین رونی دو گل به ثمر رساند تا آمار گلزنی های خود را در یونایتد به عدد 100 برساند و تبدیل به 20مین بازیکن تاریخ باشگاه یونایتد شود که به این تعداد گل میرسد .

یونایتد 29 آگوست در مقابل آرسنال در لیگ به میدان رفت و در نیمه اول با گل آرشاوین عقب افتاد ولی پنالتی نیمه دوم وین رونی کار را به تساوی کشاند و سپس گل به خودی دیابی بازی را به نفع یونایتد خاتمه داد . رونی 5 روز بعد در مورد پنالتی اعلام شده گفت : \\\\\\\" هر کس که بازی من را دیده و میشناسد ، میداند که من بازیکن درستکار و صادقی هستم ، و تا حدی که بتوانم در شیوه بازی خودم صداقت را رعایت میکنم . و زمانی که داور نقطه پنالتی را اعلام میکند دیگر کاری از دست شما ساخته نیست .\\\\\\\"

28 نوامبر 2009 وین اولین هتریکش را بعد از سه سال ، در برابر پورتسموث انجام داد . در این مسابقه منچستر یونایتد با نتیجه 4 بر یک به پیروزی رسید و رونی 2 گل از سه گلش را از روی نقطه پنالتی به ثمر رساند.

27 دسامبر 2009 او به عنوان بهترین بازیکن زمین در مسابقه مقابل هال سیتی انتخاب شد . وی در آن مسابقه در هر 4 گل به ثمر رسیده تاثیر داشت ، گل اول را به ثمر رساند ، گل تساوی هال سیتی روی اشتباه وی و سپس اعلام نقطه پنالتی توسط داور تثبیت شد و سپس پایه گذار دو گل بعدی یونایتد بود .

23 ژانویه 2010 وین رونی هر 4 گل تیمش را برابر هال سیتی به ثمر رساند ، 3 گل از 4 گل وی تنها در 10 دقیقه به ثمر رسید . این اولین بار در دوران حرفه ای بازی رونی بود که وی موفق شده بود در یک مسابقه به تنهایی 4 گل به ثمر برساند . رونی 27 ژانویه 2010 در دیدار برگشت مرحله نیمه نهایی جام اتحادیه در دربی شهر منچستر گلزنی کرد تا تیمش در مجموع با حساب 4-3 حریف همشهری را شکست داده و به فینال صعود کند .

31 ژانویه 2010 ، وین موفق شد 100مین گلش را در لیگ برتر به ثمر برساند ، این مسابقه با پیروزی 3-1 یونایتد پایان یافت و جالب این بود که اولین گل لیگ برتری رونی نیز مقابل آرسنال ثبت شد . 16 فوریه 2010 ، رونی اولین گل اروپاییش در فصل جاری را برابر میلان در سن سیرو به ثمر رساند دقایقی بعد وی بار دیگر با ضربه سر گلزنی کرد ، او در بازی برگشت نیز موفق به زدن گل شد تا در مجموع یونایتد با نتیجه 7-2 رقیب ایتالیایی خود را مغلوب کند .
28 فوریه 2010 ، رونی باز هم با ضربه سر گلزنی کرد ، گلی باارزش که به معنای پیروزی یونایتد برابر ویلا در جام اتحادیه بود و به این ترتیب یونایتد توانست به مقام قهرمانی جام اتحادیه برسد . 5 روز بعد از بازی برگشت مقابل میلان ، رونی در دیدار مقابل فولام دو گل به ثمر رساند تا آمار گلهای خود را در آن برهه فصل به عدد 32 رساند .

در 30ام مارس ، رونی تک گل تیمش را در مسابقه لیگ قهرمانان ، برابر بایرن مونیخ به ثمر رساند ، بازی که در نهایت به شکست 2-1 یونایتد منجر شد و رونی در پایان آن مسابقه دچار مصدومیت شد. این مصدومین موجی از نگرانی را بابت صدمه جدی به لیگامنت یا حتی شکستگی مچ پا بوجود آورد. وی مسابقه بعدی مقابل چلسی را از دست داد ولی در عین شگفتی و تعجب در ترکیب اصلی برابر بایرن مونیخ در بازی برگشت قرار گرفت و در حالی که یونایتد خیلی زود به سه گل رسید در ادامه مسابقه با 10 نفره شدن ، دو گل دریافت کرد و به این ترتیب با توجه به قانون گل زده در خانه حریف از لیگ قهرمانان اروپا حذف شد و چندی بعد در کورس قهرمانی لیگ نیز چلسی بر یونایتد فائق آمد و به این ترتیب جام اتحادیه تنها کاپ رونی با یونایتد در ان فصل بود . رونی در اواخر فصل جایزه PFA را دریافت کرد .

2010 - 2011

28 آگوست 2010 ، رونی در بازی برابر وستهام اولین گل فصلش را در پیروزی 3-0 یونایتد مقابل حریف از روی نقطه پنالتی به ثمر رساند . چند ماه بعد در اکتبر 2010 فرگوسن طی مصاحبه ای عحیب اعلام کرد که رونی قصد ترک باشگاه را دارد .
فرگوسن گفته بود رونی مصدوم است و به این علت که مچ پایش آسیب دیده بود ، او را نیمکت نشین کرده است. ولی رونی با رد ادعاهای فرگوسن این مصدومیت را توجیهی برای نیمکت نشینی خودش میدانست و همچنان اعلام میکرد که میخواهد باشگاه را ترک کند ، با این وجود وی هرگز دلیل ترک باشگاه یونایتد را مسائل مالی نمیدانست .
با وجود تمام این اخبار ، رونی طی یک چرخش دراماتیک ، قراردادش را با منچستر یونایتد تا 5 سال آینده تمدید کرد و به این ترتیب تا ژوئن 2015 در یونایتد ماندنی شد .

بعد از این قرارداد ، رونی در 20 نوامبر برابر ویگان به عنوان یار تعویضی به میدان رفت . 4 روز بعد تک گل تیمش را از روی نقطه پنالتی در بازی لیگ قهرمانان مقابل رنجرز به ثمر رساند . او بالاخره در لیگ نیز دوباره پایش به گلزنی باز شد و در بازی مقابل وست بروم ، گل اول تیمش را وارد دروازه حریف کرد.

1 فوریه 2011 رونی در پیروزی 3-1 مقابل ویلا خوش درخشید و دو گل به ثمر رساند و گل سوم را برای ویدیچ مهیا ساخت . 12 فوریه 2011 در پیروزی 2-1 یونایتد مقابل همشهری ، رونی با یک ضربه قیچی برگردان زیبا دروازه حریف را در دقیقه 78 باز کرد تا یونایتد حریف را شکست دهد ، رونی از این گل به عنوان بهترین گل دوران ورزشی اش نام برد . و فرگی نیز این گل را بهترین گلی میدانست که تاکنون در الدترافورد در طول این سالها دیده است .
چندی بعد وی در شکست 2-1 مقابل چلسی تک گل تیمش را به ثمر رساند و در بازی مقابل آرسنال در جام حذفی گل دوم تیمش را وارد دروازه تیم لندنی کرد .
2 آپریل ، در حالی که یونایتد مقابل وستهام در نیمه اول با دو گل مغلوب شده بود ، رونی با هتریک خود در نیمه دوم موجبات پیروزی 4-2 تیمش را فراهم کرد ، این اولین هتریک فصل رونی بود و پنجمی هتریک کل دوران حضور وی در یونایتد ، که البته سومین گل وی به منزله صدمین گل وی در لیگ برتر برای یونایتد بود تا تبدیل به سومین بازیکنی شود که به امار 100 گل در لیگ برتر با یونایتد میرسید ، پیش از وی گیگز و اسکولز به این رکورد رسیده بودند .

با این حال شیرینی این گل برای رونی به تلخی تمام شد و در جریان خوشحالی پس از گل سومش ، الفاظ مناسبی را در جلوی دوربین استفاده نکرد که باعث شد چند روز بعد FA وی را 2 مسابقه از همراهی تیمش محروم کند ، محرومیتی که رونی آن را قبول کرد اما زیاد خطاب کرد ولی درخواست وی مورد قبول واقع نشد و همان 2 جلسه از همراهی تیمش محروم شد تا بازی حساس نیمه نهایی جام حذفی را از دست دهد .
4 روز بعد از هتریک مقابل وستهام ، در 1.4 نهایی لیگ قهرمانان مقابل تک گل تیمش را به ثمر رساند تا یونایتد به یک پیروزی ارزشمند برسد ، رونی در بازی نیمه نهایی مقابل شالکه نیز گلزنی کرد . او در اولین بازگشتش بعد از آن مسابقه معروف مقابل پرتغال در گلزن کرشن خوب عمل کرد و گل دوم تیمش را به ثمر رساند .
14 می 2011 ، رونی با گل کردن پنالتی خود مقابل بلکبرن ، گل 19 مین قهرمانی یونایتد در لیگ را به نام خود ثبت کرد . این 4مین قهرمانی رونی با یونایتد در لیگ بود . چند روز بعد ، رونی در فینال لیگ قهرمانان مقابل بارسلونا نیز گلزنی کرد اما نتوانست مانع شکست 3-1 تیمش مقابل حریف شود و به این ترتیب رونی با یونایتد برای بار دوم به نائب قهرمانی اروپا رسید .

2011-2012
رونی فصل را خوب شروع کرد و در همان بازی اول فصل مقابل وست بروم در دقایق ابتدایی با ضربه پای چپ دروازه حریف را باز کرد ، مسابقه ای که در نهایت با پیروزی 2-1 یونایتد همراه شد . او در بازی هفته دوم نیز روند گلزنی خود را ادامه داد و سانتر گیگز را در دقایق پایانی با ضربه سر وارد دروازه تاتنهام کرد ، این سومین گل یونایتد در آن مسابقه بود .
هفته بعد در مقابل دیگر تیم لندنی ، اوج درخشش رونی بود ، وی ابتدا در نیمه اول روی ضربه آزاد گل اولش را به ثمر رساند . و در نیمه دوم یک ضربه آزاد و ضربه پنالتی را تبدیل به گل کرد تا با سه گل زده و یک پاس گل بهترین بازیکن زمین شناخته شود .
درخشش رونی ادامه داشت و او در بازی هفته بعد مقابل بولتون که به پیروزی 5-0 یونایتد ختم شد ، باز هم هتریک کرد ، تا تبدیل به چهارمین بازیکن لیگ برتر شود که موفق شده در دو بازی پیاپی هتریک کند.این هفتمین هتریک وی برای یونایتد بود که او را در رکوردی برابر با بابی چارلتون قرار داد . هفته بعد در بازی مقابل چلسی باز هم گلزنی کرد اما در نیمه دوم ضربه پنالتی خودش را از دست داد .
بعد از اتفاقات مربوط به زندگی شخصی پدرش و همچنین اخراج در مقابل مونته نگرو ، رونی در بازی مقابل لیورپول استفاده نشد و در این مدت مصدومیت نیز باعث شد تا فرم گلزنی خود را از دست بدهد، با این حال وی در بازی لیگ قهرمانان در 18ام اکتبر مقابل اوتلول گالاتی دوباره موفق به گلزنی شد تا با این گلها ، رکورد هم تیمی اش یعنی پل اسکولز را به عنوان گلزن ترین انگلیسی ، مسابقات اروپایی بشکند.
10 دسامبر رونی به روند 8 بازی بدون گل خود پایان داد و در مسابقه مقابل وولوز 2 بار دروازه حریف را باز کرد ، چند روز بعد در بازی مقابل کیوپی آر رونی باز هم گلزنی کرد و این بار در ثانیه 52 بود که سانتر والنسیا را با ضربه سر تبدیل به گل کرد .

21 دسامبر ، رونی 130مین گل لیگ برتری اش را در 300مین بازی لیگ برتری خود وارد دروازه فولام کرد. بعد از غیبت در مسابقه برابر بلکبرن ، رونی در بازی 8 ژانویه مقابل سیتی خوش درخشید و دو گل از سه گل تیمش را وارد دروازه همشهری کرد . با این دو گل رونی موفق شد ، از مارک هیوز در جدول برترین گلزنان تاریخ باشگاه یونایتد سبقت بگیرد .
5 فوریه بار دیگر مقابل چلسی گلزنی کرد و این بار دو ضربه پنالتی ! این دو پنالتی کمک کرد تا یونایتد که 3-0 از حریف لندنی عقب افتاده بود ، به تساوی 3-3 برسد . 6 روز بعد در بازی مقابل لیورپول ، رونی 500مین بازی دوران حرفه ایش را انجام داد ، البته این مسابقه نیز 350مین بازی وی برای یونایتد به حساب می آمد ، وی در این بازی خاص دو گل به ثمر رساند و موجبات پیروزی تیمش را فراهم کرد.
چهارم مارچ با گل خود مقابل تاتنهام موفق شد به رکورد 169 گل برای یونایتد برسد و به این ترتیب به جاگاه ششم در جدول برترین گلزنان تاریخ باشگاه منچستریونایتد برسد .

سطح ملی

رونی موفق شد در 12ام فوریه 2003 ، با حضور خود در بازی مقابل استرالیا نامش را به عنوان جوانترین بازیکن تاریخ انگلستان که برای تیم ملی کشورش به میدان رفته است ، ثبت کند . رکوردی که بعدها توسط والکات شکسته شد . با این حال هنوز هم رونی رکورد جوانترین گلزن تاریخ انگلستان را در اختیار دارد .
اولین تورنمنت بین المللی و مهم وی ، یورو 2004 بود که موفق عمل کرد و در مجموع 4 گل به ثمر رساند که در دو بازی مقابل سوئیس و کرواسی رقم خورد ، اما در بازی مرحله 1.4 نهایی مصدومیت به سراغش امد و تعویض شد و در نهایت انگلیس در همان مسابقه حذف شد .
جام معتبر بعدی ، رقابت های جام جهانی 2006 بود که خاطرات خوبی برای وی نداشت ، مصدومیت مانع از حضور موثر و کامل وی در بازی های مرحله گروهی شد ، و در بازی مرحله 1.4 نهایی مقابل پرتغال ، در دقیقه 62 با خطای خطرناک روی کاروالیو ، باعث شد تا داور مسابقه وی را از زمین مسابقه اخراج کند ، اتفاقاتی که موجبات درگیری لفظی وی با رونالدو هم تیمی اش در یونایتد را داشت ، و سرانجام نیز انگلیس در همان مسابقه از گردونه رقابت ها حذف شد .

جام جهانی 2010 ، نیز توفیقی برای رونی و هم تیمی هایش نداشت ، او که فرم خوبی در فصل قبل از خود نشان داده بود ، بعد از مصدومیت در بازی مقابل بایرن ، حاشیه نشین بود و نتوانست به فرم ایده آلی برای مسابقات جام جهانی برسد و همین موضوع تاثیر زیادی در عملکرد وی در این جام گذاشت ، و در نهایت وی همراه با انگلیس خیلی زود و در مرحله 1.8 از جام خداحافظی کرد .
مسابقات مقدماتی یورو 2012 نیز حاشیه های عجیبی برای رونی به همراه داشت ، او در مجموع در طول این مسابقات سه گل به ثمر رساند . اما اتفاق عجیب در مسابقه پایانی رخ داد که صعود انگلیس قطعی شده بود . وی در دقیقه 74 مسابقه به مدافع تیم مونته نگرو ضربه ای وارد کرد که باعث شد داور وی را مستقیما از زمین مسابقه اخراج کند . بعد از آن تصور بر این بود که وی اولین مسابقه از مرحله گروهی یورو را از دست خواهد داد . ولی مسئولین اتحادیه فوتبال اروپا رونی را از سه بازی محروم کردند ، به این معنی که وی مرحله گروهی دور نهایی را از دست خواهد داد !

بعد از این تصمیم رونی شخصا نامه ای را بابت عذرخواهی و پشیمانی نوشت و از مسئولین یوفا نیز درخواست کرد که محرومیت وی را کاهش دهند ، حتی مدافع مونته نگرو ، ژودوویچ نیز این تصمیم را سخت گیرانه میدانست . سرانجام یوفا قبول کرد و یک مسابقه از محرومیت وی را کاهش داد و بدین ترتیب وی میتواند در آخرین مسابقه مرحله گروهی مقابل اوکراین به میدان برود .

زندگی شخصی و خانواده

در جولای 2011 اعلام شد که پیراهن ورزشی رونی پرفروش ترین پیراهن بین بازیکنان لیگ برتری بوده است ، باشگاه منچستریونایتد سالیانه بین 1.2 میلیون تا 1.5 میلیون پیراهن رونی را به فروش میرساند.
رونی همسر کنونی اش ( کالین مک لافلین ) را اولین بار در دبیرستان ملاقات کرد و از همانجا رابطه دوستی این دو شکل گرفت و بالاخره در 12 ژوئن 2008 با یکدیگر ازدواج کردند ، یعنی حدود 6 سال بعد از آشنایی با یکدیگر . رونی در مورد زمان های قبل از آشنایی اش با کالین میگوید : \\\\\\\" من جوان و احمق بودم ، واقعا بی تجربه و خام بودم تا اینکه بعد با کالین آشنا شدم \\\\\\\"

رونی یک تتو با نام \\\\\\\" \\\\\\\"Just Enough Education to Perform\\\\\\\" روی بدنش دارد که مربوط به یکی از آلبوم های گروه مورد علاقه اش Stereophonics است .
رونی صاحب یک سگ از نژاد بولدوگ فرانسوی است که طبق گزارشات 1250 پوند آن را خریده است .
7ام آپریل 2009 کالین اعلام کرد که وی و همسرش به زودی صاحب اولین فرزندشان خواهند شد ، و 2ام نوامبر اولین فرزند آنها به دنیا آمد که نای وی کای گذاشته شد .
برادر جوانتر رونی ، جان رونی نیز یک فوتبالیست است که برای تیم مکلسفیلدتاون بازی کرده است و ژانویه 2011 به لیگ آمریکا رفت تا در تیم نیویورک ردبولز به بازی بپردازد ، یک سال بعد ، از این تیم جدا شد و هم اکنون در اورلندوسیتی توپ میزند .

رونی با کمپانی های معروف نایک – کوکاکولا – فورد و ... قرارداد دارد . همچنین تصویر وین 6 سال پیاپی از بازی FIFA 06 تا FIFA 12 روی کاور انگلیسی بازی کمپانی EA قرار دارد .
اولین زندگینامه رونی با نام My Story So Far به عنوان یک اتوبیوگرافی توسط هانتر دیویس در سال 2006 درست بعد از مسابقات جام جهانی چاپ شد . دومین ان نیز با نام The Official Wayne Rooney Annual منتشر و توسط کریس هانت ویرایش شد .
در جولای 2006 مدیربرنامه های رونی به مقر WIPO رفت تا مالکیت دومین دو سایت waynerooney.com و waynerooney.co.uk را از ان خود کند ، که گویا قبل از آن در اختیار فرد دیگری بوده ، و سه ماه بعد WIPO حق این دومین را به نام وین رونی ثبت کرد .

افتخارات

Club

Manchester United
• Premier League (4): 2006–07, 2007–08, 2008–09, 2010–11
• Football League Cup (2): 2005–06, 2009–10
• FA Community Shield (3): 2007, 2010, 2011
• UEFA Champions League (1): 2007–08
• FIFA Club World Cup (1): 2008

Individual
• PFA Players\\\\\\\' Player of the Year (1): 2009–10
• PFA Young Player of the Year (2): 2004–05, 2005–06
• PFA Fans\\\\\\\' Player of the Year (2): 2005–06, 2009–10
• PFA Premier League Team of the Year (2): 2005–06, 2009–10
• FWA Footballer of the Year (1): 2009–10
• Goal of the Season (3): 2004–05, 2006–07, 2010–11
• Goal of the Month (6): October 2003, January 2005, April 2005, January 2007, March 2007, February 2011
• Sir Matt Busby Player of the Year (2): 2005–06, 2009–10
• BBC Young Sports Personality of the Year (1): 2002
• Bravo Award (1): 2003
• UEFA Euro 2004 Team of the Tournament
• FIFPro World Young Player of the Year (1): 2004–05
• Premier League Player of the Month (5): February 2005, December 2005, March 2006, October 2007, January 2010
• Barclays Player of the Year (1): 2009–10
• FIFA Club World Cup Golden Ball (1): 2008
• England Player of the Year (2): 2008, 2009
• Golden Boot Landmark Award 20 (1): 2009–10
• FIFA/FIFPro World XI (1): 2011

[محمد پرسپولیس123]

اورا - نانی - فن پرسی

[عاشق کریمی]

سرمت بازبی

سیکی از بزرگترین مربیان فوتبال انگلیس کسی بود که در اسکاتلند در روستای Lanarkshire در 26 مه 1909 به دنیا امد به عنوان بازیکن او به عضویت دو باشگاه انگلسی در امد او در تاریخ 11 فوریه 1928 به منچستر سیتی پیوست و اولین حضور خود را در بابر میلذبورو تجربه کرد او کار خود را به عنوان کمک مربی در در لیورپول اغاز کرد وبعد از جنگ اولین مربی یونایتد شد پس از پایان دوره سربازی در اکتبر 1945 توسط Walter Crickmer. جایگزین Scott Duncan شد که در سال 1937 استعفا داده بود وی در سال 1948 با شکست 4-1 بلکپول در فینال قهرمان جام حذفی شد و پس از ان مردان باسبی توانستند در سال 1958 عنوان قهرمانی لیگ رو به اولدترافورد بیارند باسبی پس از موفقیت های که به دست اوردبه همراه جیمی مورفی آماده شدند تا یک تیم بزرگ رو پایه گذاری کنند سیایت انها استفاده از بازیکنان جوان بود در سال 1953 اولین تیم جوان را که متشکل از بازیکنانی همچون Mark Jones Eddie Colman Duncan Edwards بود روانه میدان کردند وجود چنین بازیکنانی در ترکیب تیم باسبی باعث شد که انها به عنوان یک تیم جوان در سال های 1956و 1957 به عنوان قهرمانی لیگ انگلیس دست پیدا کنند و در همان سال 1957 به فینال جام حذفی هم برسند بازبی همیشه به اینده بهتر فکر میکد و پس از قهرمانی در انگلیس در سال 1956/57 به لیگ اروپا راه یافتند ودر مرحله نیمه نهایی مغلوب تیم رئال مادرید شدند و از دور مسابقات حذف شدند سال بعد نیز انها در این رقابت ها شرکت کردند ودر هر 3 مسابقه با مشکل مواجه شدند زمانی که ان فاجعه در 6 فوریه 1958 رخ داد هواپیمای که داشت تیم را پس از بازی با تیم ستاره سرخ بلگراد به خانه برمیگرداند پس از سوخت گیری در مونیخ سقوط کرد 23 نفر از جمله هشت نفر از بازیکنان باسبی در این حادثه کشته شدند Geoff Bent, Roger Byrne, Eddie Colman, Duncan Edwards, Mark Jones, David Pegg, Tommy Taylor and Billy Whelan 3 نفر از مقامات باشگاه نیز در این حادثه جان باختند Walter Crickmer, trainer Tom Curry and coach Bert Whalley. بازبی خوشبختانه از این حادثه جان سالم به در برد وپس از 71 روز پس از سقوط به منچستر بازگشت پس از گرفتن حکم مدیریتی جدید در ماه اوت سال 1958 باسبی با بودجه ی که در دست داشت شروع به خرید بازیکنان بزرگی همچون Albert Quixall, Noel Cantwell, Denis Law and Pat Crerand کرد این بازیکنان در سال 1963 موفق شدند به مرحله پایانی جام حذفی برسند وبا شکست 3-1 تیم لستر سیتی به عنوان قهرمانی دست پیدا کنند تا اولین جام پس از حادثه مونیخ برای یونایتد ها باشد به دنبال قهرمانی لیگ در سال 1965 و1957 باسبی باز هم این فرصت رو به دست اورد تا در رقابت های اروپای تیمش رو میدان بفرستد در سال 1965/66 انها در مرحله نیمه نهایی باز هم مانند سال 1957/58 مغلوب شده و از دور مسابقات حذف شدند اما در سال 1967/68 انها توانستند به مرحله پایانی لیگ اروپا برند ودر فینال مقابل تیم پرتغالی بنفیکا قرار گرفتند وتوانستند با شکست 4-1 این تیم به مقام قهرمانی برسند این قهرمانی ادای احترام به بازیکنان وکارکنانی بود که 10 سال پیش در حادثه مونیخ کشته شده بودند و دستاوردی بود برای باسبی به عنوان مربی یونایتدها انها در سال 1968/69 نیز در حال تکرار این قهرمانی بودند که در مرحله نیمه نهایی مغلوب تیم اث میلان شدند وحذف شدند باسبی در پایان فصل 1968/69 بازنشسته شد اما به عنوان مدیر کل در منچستر باقی ماند در این زمان Wilf McGuinness هدایت تیم رو بر عهده داشت در 28 دسامبر 1970 باسبی از سوی هیئت مدیره دعوت شد تا به اولترافورد برگردد و جایگزین McGuinness تا پایان فصل شود وی در سال 1958 موفق به کسب جایزه CBE شد ودر سال 1967 مربی برگزیده سال شد و در پی قهرمانی در اروپا لقب سر به او اعطا شد . در سال 1993 راهی که به اولدترافورد ختم میشد به نام او نامگذاری شد. باسبی همچنین مربی انگلیس در المپیک 1948 شد و بریتانیا رو به نیمه نهایی رسوند همچنین در سال 1958 زمانی که مربی اسکاتلند بود دنیس لاو 18 ساله رو به عنوان کاپیتان اول انتخاب کرد.سر مت باسبی در 20 ژانویه 1994 در بیمارستان آلکساندرا درگذشت.مراسم تدفین او به یکی از بزرگترین مراسماتی تبدیل شد که بریتانیا به خود دیده بود جمعیت حاضر از سراسر جهان امده بودند همچنین حامیان تیم های مختلف تاج های گل، عکس ها و پیراهن هایی به رسم یادبود به الدترافورد فرستادند. مجسمه برنزی سر مت باسبی در 27 آوریل 1996 جلوی در ورودی رونمایی شد تا یونایتد به خاطر داشته باشه که چه کسی یونایتد رو هدایت میکرده. پنج سال بعد از درگذشت سر مت باسبی یونایتد دقیقا در روز تولد باسبی لیگ قهرمانان اروپا رو فتح کرد. اگر سر مت باسبی زنده بود در اون روز نودمین سالروز تولد خودش رو جشن میگرفت.پس از در گذشت سرمت باسبی به پاس خدمات او جایزه بهترین بازیکن فصل یونایتد به اسم جایزه سر مت باسبی تغییر کرد

FA Cup

Football League Titles

European Cup

FA Charity Shield Joint Holders

FA Charity Shield

[عاشق کریمی]

فن پرسی - اورا - ویدیچ - دیخیا - فردیناند - نانی

اورا




مختصری از اورا

پاتریس لاتیر اورا متولد 15 می 1981 است ، مدافع فرانسوی باشگاه منچستریونایتد قابلیت های بالایی در کارهای هجومی دارد ، پاتریس را میتوان یک مثال کلاسیک از مدافعین کناری مدرن امروزی دانست ، پاتریس ورزشکار خوبی است که با سرعت و اراده اش مشهور است .
با وجود جثه نسبتا کوچکی که دارد قابلیت های بالایی در پست دفاع چپ چه در حمله و چه در دفاع از خود نشان میدهد ، او حتی در هوا نیز خوب عمل میکند . سرآلکس از قدرت رهبری اورا تمجید کرده است ، تاکنون پاتریس بارها بازوبند کاپیتانی یونایتد و تیم ملی کشورش را بر بازو بسته است .

پاتریس پسر یک دیپلمات بود که در سنگال به دنیا امد و در یک سالگی خانواده اش به فرانسه عزیمت کردند ، او در فرانسه بزرگ شد و به فوتبال روی آورد . سپس با چند باشگاه در محل اقامتش از جمله CO Les Ulis و CSF Brétigny ، فوتبال خود را ادامه داد .
او چندی بعد ادامه حرفه اش را در تیم فوتبال مارسالا در سیسیل جستجو کرد ، پاتریس تصور میکرد رفتن به ایتالیا فرصت خوبی برای او است و به این ترتیب اولین قرارداد حرفه ایش را با این تیم به امضا رساند، بعد از یک فصل حضور در این تیم ، به مونزا رفت تا فصل 1999 -2000 را در سری – ب ایتالیا آغاز کند .

بعد از دو فصل دوری از ایتالیا ، به فرانسه بازگشت و به عنوان یک هافبک به تیم نیس فرانسه پیوست و در این باشگاه تبدیل به یک مدافع چپ شد . بعد از دو فصل حضور در تیم نیس ، به باشگاه بزرگتری پیوست ، پاتریس به موناکو پیوست تا آرزوهای بیشتری را دنبال کند .
این اتفاق نیز رخ داد و پاتریس با موناکو به افتخارات فردی زیادی دست یافت ، او حتی با موناکو به فینال لیگ قهرمانان نیز صعود کرد اما در طول 4 فصل حضور در این تیم تنها به یک کاپ داخلی رسید .
نمایش خوب اورا باعث شد تا فرگی وی را برای پست دفاع چپ بپسندد ، مدافع فرانسوی در ژانویه 2006 با یونایتد قرارداد بست . اورا همراه با یونایتد به افتخارات مهم و بزرگی در مسابقات داخلی و رقابت های اروپایی رسید . نمایش های خوب او حتی حضور در تیم منتخب فصل را نیز در پی داشت . پاتریس بعد از سالها حضور در یونایتد ، اوایل فصل 2010 -2011 بود که به عنوان کاپیتان دوم یونایتد انتخاب شد .

اورا سابقه عضویت در بازی های ملی نیز دارد ، او برای تیم زیر 21 ساله های فرانسه نیز بازی کرده است و از سال 2004 در بازی مقابل بوسنی که اولین بازی ملی وی رقم خورد ، تاکنون 39 بازی ملی در کارنامه خود ثبت کرده است . وی در دو تورمنت بزرگ با فرانسه شرکت کرده است ، اولی یورو 2008 و دیگری جام جهانی 2010 ، که در هر دو انها در همان مرحله گروهی با تیمش از مسابقات حذف شد . قبل از جام جهانی 2010 بود که وی به عنوان کاپیتان اول تیم فرانسه انتخاب شد اما اتفاقات عجیبی که در جریان مسابقات جام جهانی رخ داد ، باعث شد تا مشکلات بسیاری بین بازیکنان و فدراسیون فوتبال فرانسه رخ دهد و بعد از آن اورا مقصر شناخته شد و 5 جلسه از همراهی تیمش محروم شد .

زندگی شخصی

اورا در داکار پایتخت کشور سنگال به دنیا امد . پدر وی اصلیتی گینه ای دارد و مادرش اهل کیپ ورد است ، پاتریس حدود 25 خواهر و برادر دارد که البته 2 تا از انها فوت کرده اند . پدر اورا یک دیپلمات بود و هنگامی که پاتریس 12 ماهه بود ، به بروکسل عزیمت کرد تا در سفارت سنگال در بلژیک فعالیت کند .
بعد از دو سال حضور در بلژیک زمانی که پاتریس سه ساله بود خانواده اش به فرانسه عزیمت کردند و در Les Ulis اقامت کردند ، محله کوچکی که در پاریس قرار داشت . پاتریس یک بار در 10 سالگی به سنگال بازگشت ولی ان بازگشت را تجربه خوبی نمیداند .

پاتریس دیگر به کشورش بازنگشت تا سال 2011 ! پاتریس پیش از جام جهانی 2010 اعلام کرد که توهین ها بسیاری را از طرف طرفداران و حامیان تیم ملی سنگال بابت پشت کردن به کشور زادگاهش و حضور در تیم ملی فرانسه متحمل شده است .
اورا از همان کودکی به فوتبال علاقمند شد و به این ورزش روی آورد ، با این حال اکثرا در مدرسه نمره های خوبی میگرفت .
پاتریس با سندرا ازدواج کرده است و از او یک پسر به نام لنی دارد ، پاتریس 5 زبان زنده دنیا را روان و سلیس صحبت میکند ، و در تلاش است تا زبان کره ای نیز یاد بگیرد تا بهتر بتواند با هافبک کره ای یونایتد ، پارک ارتباط برقرار کند .

دوران باشگاهی

سالهای اولیه
اورا فوتبالش را در تیم محل اقامتش در فرانسه ، CO Les Ulis اغاز کرد ، بعد از سالها بازی در خیابان ها ، او به این باشگاه اورده شد ، پاتریس یک سال زیر نظر خوان کلود گیوردانلا در این باشگاه حضور داشت ، خوان کلود او را بسیار آرام و تقریبا خجالتی و پسری خوب میدانست .
او در اکثر اوقات به عنوان یک مهاجم در این باشگاه کار میکرد و در زمان حضور در این باشگاه اماتور به طور آزمایشی در بعضی مواقع با تیم های رن و لن تمرین میکرد . وی در سال 1993 به باشگاه آماتور CSF Brétign پیوست . مثل زمان حضور در باشگاه قبلیش ، این بار نیز با تیم های بزرگی چون تولوز و پاریسن ژرمن تمریناتی را انجام داد . وی در این باشگاه تبدیل به یک وینگر شد .

بعد از چند مدت حضور در این باشگاه اماتور فرانسوی ، توسط یک استعدادیاب ایتالیایی برای حضور در دوره آزمایشی با تیم حرفه ای تورینو دعوت شد . او 10 روز با این تیم ایتالیایی تمرین کرد و بعد از آن پیشنهاد حضور در تیم جوانان این باشگاه را دریافت کرد . با این حال باشگاه Marsala که در سری C1 حضور داشت نیز به جذب وی علاقمند شد ، پاتریس با دریافت این پیشنهاد به آرزوی حرفه ای شدن خود نزدیک تر میشد ، و بالاخره در سن 17 سالگی با پیوستن به این تیم ایتالیایی ، اولین قرارداد حرفه ای خود را امضا کرد .
اورا از آن لحظه با این عنوان یاد میکند : \\\\\\\" بهترین احساسی که تاکنون در فوتبال داشتم \\\\\\\" ، پاتریس یک فصل را در این باشگاه گذراند و 27 بازی انجام داد و 6 گل به ثمر رساند . او فصل بعد به باشگاه Monza در سری B با مبلغ 250 هزار یورو پیوست .
اورا اولین مسابقه اش را در 29 اگوست انجام داد و در نهایت تنها در سه مسابقه حضور یافت و بعد از یک فصل حضور در این تیم به دلیل کمبود فرصت برای حضور در تیم ، باشگاه را ترک کرد .

بازگشت به فرانسه

نیس
پاتریس در بازگشت به فرانسه به باشگاه نیس در دسته دوم فوتبال فرانسه پیوست . پاتریس اکثر اوقات فصل اول حضورش را در نیس ، در تیم رزروهای باشگاه گذراند و در لیگ اماتورهای فرانسه فرصت بازی پیدا میکرد ، او در این مدت 18 بازی انجام داد و اکثرا به عنوان هافبک بازی میکرد و در طول این مسابقات یک گل به ثمر رساند .
بعد از نمایش خوب در تیم رزروها ، توسط ساندر سالویونی ، به تیم اصلی فراخوانده شد و شماره 26 باشگاه به وی تعلق گرفت ، او اولین بازیش را به طور رسمی برای نیس 7 اکتبر 2000 به عنوان یک وینگر چپ انجام داد . او در پایان آن فصل در مجموع 5 بازی برای نیس انجام داد .

در فصل 2001-2002 ، اورا شماره 17 را پوشید و به تیم اصلی راه یافت و توانست جایگاهی را در ترکیب اصلی تیم از آن خود کند . وی در اولین بازی فصل که با پیروزی 2-1 تیمش خاتمه یافت از ابتدا بازی را آغاز کرد . در دقایق پایانی مسابقه بود که به دلیل مصدومیت دو مدافع چپ تیم ، اورا به ناچار به سمت چپ خط دفاعی رفت تا جای انها را پر کند .
بعد از مسابقه ، به علت مصدومیت دو مدافع چپ تیم ، سالویونی از اورا خواست که به عنوان دفاع چپ در مسابقات بعدی حضور پیدا کند ، پاتریس در ابتدا این موضوع را قبول نکرد و به سرمربی اعلام کرد که او یک فوروارد است و توانایی حضور در پست دفاعی را ندارد ، ولی سالویونی به او گفت : \\\\\\\" اگر میخواهی در تیم باشی ، باید در آن منطقه بازی کنی ! \\\\\\\" و به این ترتیب اورا قبول کرد که به پست دفاع چپ منتقل شود .
پاتریس در طول فصل 37 بازی برای نیس انجام داد و در آخرین بازی فصل ، اولین و آخرین گل فصلش را به ثمر رساند . نیس در پایان آن فصل موفق شد بعد از سال 1997 برای اولین بار به لیگ دسته اول فرانسه صعود کند و نمایش خوب اورا در پست دفاع چپ باعث شد تا نام وی در تیم منتخب فصل لیگ برتر قرار گیرد .

موناکو

دیدیه دشام بعد از انکه بازی اورا را پسندید ، اقدام به جذب وینگر باشگاه نیس کرد ، اگرچه اورا همچنان تمایل به حضور در پست هافبک را داشت ، اما دیدیه او را برای دفاع چپ میخواست ، اورا به موناکو پیوست و در دفاع چپ حضور یافت تا در کنار رافائل مارکز ، سباستین اسکیلاچی و فرانک خوریتی دفاع 4نفره موناکو را تشکیل دهد .
اورا پیراهن شماره 3 موناکو را بر تن کرد و اولین بازی وی برای این تیم ، بازی ابتدایی فصل جدید بود ، وی در آن مسابقه بصورت کامل بازی کرد و در نهایت تیمش 4-0 پیروز شد . 28 سپتامبر اولین گلش را برای موناکو در پیروزی 2-1 برابر رن به ثمر رساند . 22 مارچ 2003 در پیروزی 3-0 تیمش مقابل لوهاور ، دومین گل فصلش را به ثمر رساند .

موناکو در جدال قهرمانی لیگ ، رقابتی سه جانبه با مارسی و لیون داشت در نهایت لیون بود که برای دومین بار در تاریخ باشگاهش ، موفق به کسب قهرمانی لیگ شد و موناکو به جایگاه دوم بسنده کرد. با این حال موناکو به فینال Coupe de la Ligue رسید و با غلبه بر سوشو به قهرمانی در این جام رسید تا اورا به اولین جام مهم دوران حرفه ایش برسد .
بعد از این فصل ، مارکز و خوریتی ، باشگاه را به مقصد بارسلونا و بوردو ترک کردند ، و به جای این دو ، هوگو ایبارا ، گائل گیوت به باشگاه پیوستند .

در این فصل دشام ، اورا را به عنوان کاپیتان دوم تیمش انتخاب کرد و پاتریس پاسخ این اعتماد را با 33 بازی در لیگ و 4 پاس گل داد . موناکو در فصل 2003-2004 حدود 6 ماه بین سپتامبر تا مارچ ، در صدر جدول لیگ بود اما در نهایت صدر جدول را به لیون واگذار کرد و آنها بار دیگر همچون فصل قبل موناکو را در جدال قهرمانی پشت سر گذاشتند .
17 سپتامبر 2003 ، اورا اولین بازیش را در لیگ قهرمانان مقابل آیندهوون انجام داد ، وی در آن فصل ، در هر 6 مسابقه مرحله گروهی حضور یافت و موناکو به عنوان تیم اول به مرحله بعد صعود کرد . به علت نمایش خوبی که اورا در نیمه اول فصل 2003-2004 از خود بروز داده بود ، باشگاه های بزرگی همچون آرسنال ، یوونتوس ، میلان و بارسلونا علاقمند به جذب وی شدند .

24 مارچ 2004 در دور رفت مرحله 1.4 نهایی لیگ قهرمانان مقابل رئال مادرید که با برتری 4-2 میزبان خاتمه یافت ، پاتریس با مصدومیت قوزک پا مواجه شد که باعث شد دو هفته مسابقات را از دست دهد ولی توانست به بازی برگشت مقابل رئال برسد و تیمش را در پیروزی 3-1 و حذف رئال همراهی کند .
در مرحله بعد ، موناکو مقابل چلسی قرار گرفت و اورا در هر دو مسابقه حضور یافت و در نهایت موناکو توانست چلسی را با نتیجه 5-3 پشت سر گذاشته و به مرحله بعد صعود کند . با این حال در فینال مسابقات در گلزن کرشن آلمان با سه گل مغلوب پورتو شدند تا به مقام نائب قهرمانی اروپا برسند. نمایش خوب اورا در آن فصل باعث شد تا بهترین بازیکن جوان فصل فرانسه نام گیرد ، عنوانی که برای اولین بار بعد از سال 1997 به یک مدافع میرسید . وی همچنین در تیم منتخب فصل 2003-2004 قرار گرفت .

با وجود اینکه اورا در یورو 2004 با تیم ملی فرانسه حضور نداشت ، اما تابستانی شلوغی را در پیش داشت و علاقمندانی همچون یونایتد ، یوونتوس و اینترمیلان خواهان جذب وی بودند ، با این حال ، اورا با تمام این پیشنهادات ، در موناکو ماندنی شد و قراردادش را تا سال 2008 تمدید کرد .
در فصل 2004 -2005 اورا 52 بازی برای موناکو انجام داد و در این تعداد مسابقه 1 گل به ثمر رساند و 7 پاس گل نیز ارسال کرد ، او و تیمش در آن فصل به نیمه نهایی جام اتحادیه و جام حذفی نیز رسیدند . تنها گل فصل وی در ژانویه 2005 در جام جذفی رقم خورد .

در اپریل 2005 اورا اعلام کرد که برای ادامه حرفه اش میخواهد تصمیم گیری کند و اگر باشگاهی واقعا علاقمندی اش را نسبت به جذب وی اعلام کند ، به طور جدی به آن فکر خواهد کرد ، با وجود این اخبار و شایعات علاقمندی تیم های مختلف ، دشام اعلام کرد که پاتریس به فروش نمی رسد .
فصل 2005 – 2006 برای موناکو خوب شروع نشد و آنها نتایج ضعیفی گرفتند تا اینکه به طرز غیر قابل انتظاری به طور ناگهانی ، دشام استعفا کرد ! البته رسانه ها این استعفا را کسب نتایج بد در ابتدای فصل نمیدانستند و علت آنرا اختلاف با مدیر باشگاه میدانستند . بدین گونه اخرین بازی اورا برای موناکو 21 دسامبر 2005 در مقابل لیل ، رقم خورد .

منچستریونایتد

2006 تا 2008
27 دسامبر ، منابع فرانسوی از علاقمندی یونایتد به اورا خبر دادند ، با وجود شایعات مبنی بر اینکه موناکو با اینتر در مورد اورا به توافق رسیده است ، پاتریس 3 ژانویه اعلام کرد تمایل دارد به یونایتد بپیوندد . و 6 ژانویه سرآلکس فرگوسن اعلام کرد که قرارداد اورا تکمیل شده است .
4 روز بعد قرارداد به طور رسمی امضا شد و پاتریس با مبلغ حدود 5.5 میلیون پوند ، و قراردادی سه و سال و نیمه به یونایتد پیوست .
بعد از پیوستن به یونایتد ، اورا اعلام کرد که یونایتد تنها مقصدی بوده است که به آن فکر میکرده است و صحبت از پیوستن به آرسنال ، رئال و لیورپول در طی دو فصل گذشته ، تنها بحث مدیر برنامه های وی بوده است و خود او به مسئولین موناکو فقط علاقمندی به یونایتد را اعلام کرده است .

اورا در ابتدا مشکلات زیادی با خو گرفتن با جو و شرایط فوتبال انگلستان پیدا کرد و در همان بازی اول در بازی مقابل سیتی ، که تیمش در نهایت 3-1 باخت ، در بین دو نیمه تعویض شد و فرگی نیز اعلام کرد شاید این مسابقه ، ریسک و قمار بزرگی برای پاتریس در ابتدا بود ، خود اورا نیز اعلام کرد که بازی کردن برای منچستریونایتد ، چیزی بود که هنوز من خودم را برای ان اماده نکرده بودم .
با این حال چندی بعد در پیروزی 1-0 مقابل لیورپول حضور یافت و در پایان مسابقه ، تمجید فردیناند را دریافت کرد . 26 فوریه به عنوان تعویضی در دیدار مقابل ویگان در فینال جام اتحادیه به میدان رفت . اورا در پایان آن فصل نهایتا 14 مسابقه برای یونایتد انجام داد .

اولین فصل کامل اورا در یونایتد ، فصل 2006 -2007 بود که پاتریس به دنبال آن بود که جای ثابتی را در ترکیب تیم برای خود پیدا کند ، او در این موضوع ، رقیب هموطن خود مایکل سیلوستره را نیز کنار خود میدید ، اورا بعد از آنکه در دو مسابقه ابتدایی لیگ قهرمانان به میدان نرفت ، در بازی آخر دور رفت مرحله گروهی در پیروزی 3-0 مقابل کپنهاگن به میدان رفت .
18 نوامبر در پیروزی 2-1 مقابل شفیلد ، پاس گل پیروزی بخش تیمش را به وین رونی داد . هشت روز بعد در پیروزی 3-0 مقابل اورتون ، اولین گلش را برای یونایتد به ثمر رساند . با آغاز دسامبر ، اورا بیشتر در ترکیب تیم قرار میگرفت و به عنوان یار اصلی در زمین حضور پیدا میکرد . چندی بعد در شکست 2-1 مقابل آرسنال تک گل تیمش را برای رونی ساخت و در پیروزی 2-0 مقابل چارلتون نیز یک پاس گل ارسال کرد .

10 اپریل 2007 در پیروزی 7-1 مقابل رم ، به عنوان دفاع راست در نیمه دوم وارد زمین شد و دومین گل فصلش را به ثمر رساند . در نهایت یونایتد در نیمه نهایی مغلوب میلان شد ولی در لیگ برتر به مقام قهرمانی رسید ، و در پایان فصل ، اورا با انجام تنها 24 مسابقه در لیگ ، در تیم منتخب فصل لیگ برتر قرار گرفت .
فصل 2007 – 2008 او به دفاع ثابت تیم تبدیل شد و اغاز فصل را با پیروزی برابر چلسی در ضربات پنالتی و قهرمانی در جام خیریه شروع کرد ، پاتریس در 12 مسابقه ابتدایی فصل حضور یافت ولی اولین بازی فصل لیگ قهرمانان را در مقابل دیناموکیف به دلیل مصدومیت در هنگام گرم کردن از دست داد . چند روز بعد دوباره به ترکیب تیم برگشت و یونایتد را در بازی مقابل آرسنال همراهی کرد و در همین مسابقه ، پایه گذار گل دوم تیمش برای رونالدو بود .

در نهایت اورا در مجموع آن فصل 48 بازی برای یونایتد در تمامی مسابقات انجام داد اما موفق به زدن گلی نشد ، ولی با یونایتد ابتدا به قهرمانی لیگ رسید و سپس در فینال لیگ قهرمانان بعد از 120 دقیقه حضور در بازی فینال ، موفق شد جام قهرمانی را بالای سر ببرد . بعد از قهرمانی در دو جام ، ژوئن 2008 ، قرارداد 4 ساله ای با یونایتد امضا کرد که وی را تا 2012 در الدترافورد نگاه میداشت .

2008 - تاکنون

18 جولای 2008 ، FA پاتریس را به خاطر درگیری که در بازی مقابل چلسی در لیگ برتر فصل قبل داشت ، فراخواند . با این وجود ، بسیاری از هم باشگاهی های وی از او حمایت کردند و اعلام نمودند که توهین نژاد پرستانه یکی از مسئولین باشگاه چلسی موجب این درگیری شده است . در نهایت در نیمه های فصل بود که این موضوع محرویتی را برای اورا دربرداشت و او 4 جلسه از همراهی تیمش محروم شد و 15 هزار پوند جریمه شد .

با این وجود ، او با یونایتد به ژاپن سفر کرد و در هر دو بازی یونایتد در جام باشگاه های جهان بازی کرد و با این تیم قهرمان جهان شد . اورا در بازی مقابل چلسی ، 11 ژانویه 2009 به بازی های لیگ بازگشت و پاس گل دوم تیمش را ارسال کرد ولی در اواخر مسابقه مصدوم شد و بعدا اعلام شد که این مصدومیت جدی است و وی یک ماه از میادین به دور خواهد بود .
اورا بعد از بازگشت از مصدومیت به یونایتد کمک کرد تا بار دیگر قهرمان انگلستان شود ، وی در آن سال با یونایتد به قهرمانی جام اتحادیه نیز رسید . در لیگ قهرمانان نیز بعد از پیروزی ، 4-1 مقابل آرسنال در مجموع دو بازی رفت و برگشت ، اورا در اظهار نظری عجیب گفت : \\\\\\\" این تقابل 11 مرد با 11 نوزاد بود ! که هیچ شکی در بین خودمان در آن نداشتیم . \\\\\\\" .

با این وجود اورا و تیمش در فینال مغلوب شدند و به نائب قهرمانی اروپا رسیدند ، در پایان فصل نیز بار دیگر در تیم منتخب فصل لیگ برتر قرار گرفت .
فصل 2009 -2010 برای اورا خوب بود و او در تمام 38 مسابقه لیگ برای یونایتد به میدان رفت ، با این حال وی فصل را خوب شروع نکرد و در بازی مقابل چلسی در جام خیریه ، یک پنالتی بد را زد که در نهایت باعث شد یونایتد جام خیریه را به چلسی واگذار کند .

وی در این فصل بعد از مصدومیت ، گیگز ، نویل و فردیناند در بازی مقابل وولفسبورگ ، برای اولین بار با بازوبند کاپیتانی یونایتد به میدان رفت . چندی بعد نام وی در تیم منتخب فیفا و تیم منتخب سال یوفا قرار گرفت . 28 فوریه 2010 در فینال جام اتحادیه ، کاپیتان منچستریونایتد بود و در نهایت با پیروزی تیمش ، تبدیل به دومین بازیکن فرانسوی تاریخ یونایتد شد که جام قهرمانی را به عنوان کاپیتان بالای سر میبرد.
با این حال این آخرین جام فصل وی با یونایتد بود و قهرمانی لیگ را به چلسی واگذار کردند و در 1.4 نهایی لیگ قهرمانان ، توسط بایرن حذف شدند .
آغاز فصل 2010 – 2011 با حاشیه های زیادی برای اورا همراه بود و او درگیر مشکلات و مسائل بعد از جام جهانی در مقابل رسانه ها و فدراسیون فوتبال فرانسه بود ، سپس به دلیل این که قرارداد وی فصل 2011-2012 پایان می یافت ، شایعاتی در مورد انتقال وی به رئال مادرید به گوش می رسید .

با این وجود وی فصل را با یونایتد آغاز کرد و 20ام نوامبر دومین گلش را در لیگ برتر ، در مقابل ویگان به ثمر رساند . و 21 ام فوریه ، قرارداد جدیدی را با یونایتد به امضا رساند که او را تا پایان فصل 2013 – 2014 در یونایتد نگاه میدارد . چندی بعد ، پس از تمدید قرارداد با یونایتد در 1.8 نهایی لیگ قهرمانان ، مقابل مارسی به میدان رفت ، این اولین بازی وی بعد از اتفاقات جام جهانی در فرانسه بود که ، باعث شد تا هر زمان که وی صاحب توپ میشد ، با رگباری از توهین و هو کردن های تماشاگران روبرو شود . اورا در پایان آن فصل بار دیگر با یونایتد در لیگ قهرمان شد ولی در لیگ قهرمانان در بازی فینال مقابل بارسلونا مغلوب شدند و به نائب قهرمانی رسیدند .
درابتدای فصل 2011 – 2012 ، اورا باز هم به قهرمانی در جام خیریه با یونایتد رسید و این بار با پیروزی مقابل سیتی ، به قهرمانی دست یافت . فصل برای او ادامه یافت ، تا اینکه در بازی مقابل لیورپول در آنفیلد در حالی که کاپیتان تیم بود در صحنه ای با سوارز درگیری پیدا کرد ، و سپس ادعا کرد که سوارز به وی توهین نژاد پرستی کرده است ، این موضوع مدت زیادی تبدیل به بحث داغی شده بود ، تا اینکه سرانجام با مقصر شناخته شدن سوارز ، وی 8 جلسه از همراهی تیمش محروم شد . و FA متعاقب آن ، بیانیه ای توضیحی راجع به این محرومیت بالغ بر150 صفحه منتشر کرد .

سطح ملی

اورا سابقه بازی در تیم زیر 21 ساله های فرانسه را دارد . او اگرچه در اوایل دوران بازیگریش در ایتالیا حضور داشت اما به تیم ملی زیر 21 سال فرانسه دعوت شد . اولین بار ریموند دومنش ، در سوم اکتبر 2002 وی را به تیم ملی دعوت کرد و چندی بعد در پیروزی مقابل اسلوونی ، اولین بازیش را برای تیم زیر 21 سال انجام داد .
اورا برای هر دو تورنمنت جام ملت های اروپا - زیر 21 سال در سال 2004 و المپیک تابستانی 2004 همراه تیم ملی بود ولی در هر دو مسابقات نتوانست با کشورش از مرحله مقدماتی صعود کند و به دور نهایی رقابت ها برسد . تا این گونه دوران حضور وی در تیم های پایه ، خاتمه یابد .

اورا اولین بار می 2004 توسط ژاک سانتینی در لیست 31 نفره حضور برای یورو به تیم ملی دعوت شد ولی در نهایت جزء 23 نفر اعزامی به مسابقات نبود و این تورنمنت را از دست داد . 18 اگوست 2004 ، سرمربی سابق وی در تیم زیر 21 ساله ها ، که اکنون سرمربی وقت فرانسه بود ، اورا را به تیم ملی دعوت کرد و سرانجام اولین بازی وی در مقابل بوسنی رقم خورد . بعد از اولین مسابقه ، وی احساس غرور خود را بابت بازی برای تیم ملی کشورش اعلام کرد .
وی در مسابقات مقدماتی جام جهانی بعد از مصدومیت آبیدال در دو مسابقه برای تیم ملی کشورش به میدان رفت . با این حال چندی بعد با بازگشت آبیدال و حضور در ترکیب اصلی ، دومنش ترجیح داد از سیلوستره به عنوان جانشین آبیدال بهره ببرد و این گونه اورا جام جهانی 2006 را از دست داد ، اکتبر 2007 ، اورا این اتفاق را مثبت دانست و گفت که حذف از لیست جام جهانی ، به وی اراده داده است .

بعد از انجام چند مسابقه در بین سالهای 2006 تا 2008 ، در 28ام می 2008 در لیست اعزامی به یورو 2008 قرار گرفت و با تیم ملی کشورش در رقابتهای یورو 2008 به میدان رفت ولی توفیقی کسب نکرد و بعد از تحمل دو شکست مقابل هلند و ایتالیا با رقابت ها خداحافظی کرد .
بعد از خداحافظی تورام از تیم ملی ، دومنش تصمیم گرفت تا از آبیدال در مرکز خط دفاعی استفاده کند و به این ترتیب فرصت برای اورا برای حضور در ترکیب اصلی تیم ایجاد شد . او در رقابت های انتخابی جام جهانی 2010 با تیم ملی کشورش همراه بود و در نهایت در پلی اف با شکست ایرلند به جام جهانی صعود کردند .

اورا برای اولین بار 26 می 2010 ، در بازی دوستانه مقابل کاستاریکا بازوبند کاپیتانی تیم ملی کشورش را بر بازو بست . و چندی بعد نیز در رقابت های جام جهانی با نیمکت نشینی هانری ، کاپیتان تیمش نام گرفت. و در دو بازی اول مقابل اروگوئه و مکزیک به عنوان کاپیتان حضور یافت . بعد از آن بود که اختلاف آنلکا و سپس اورا و چند تن از دیگر بازیکنان فرانسه سر باز کرد و اعلام شد که اورا رهبر گروهی از بازیکنان بوده است که آنها را از تمرین با تیم بازداشته است .

بعد از این اتفاق ، تورام چندی بعد اعلام کرد که اورا باید برای همیشه ، از بازی های ملی کنار گذاشته شود ، 6 اگوست اورا یکی از 5 بازیکنی بود که باید در جلسه کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال فرانسه شرکت میکرد و در نهایت 5 جلسه از همراهی تیم ملی محروم شد .
اورا بعد از پشت سر گذاشتن این محرومیت از بازگشت به تیم ملی استقبال کرد و اعلام کرد که هرگز نمیتواند آینده اش را بدون تیم ملی تصور کند و 17 مارچ 2011 برای اولین بار بعد از جام جهانی 2010 توسط بلان به تیم ملی دعوت شد ، و 8 روز بعد در بازی مقابل لوکزامبورگ به میدان رفت.

افتخارات

Club
Monaco
• Coupe de la Ligue (1): 2002–03

Manchester United
• Premier League (4): 2006–07, 2007–08, 2008–09, 2010–11
• Football League Cup (3): 2005–06, 2008–09, 2009–10
• FA Community Shield (4): 2007, 2008, 2010, 2011
• UEFA Champions League (1): 2007–08
• FIFA Club World Cup (1): 2008

Individual

• UNFP Ligue 1 Young Player of the Year (1): 2003–04
• UNFP Ligue 1 Team of the Year (1): 2003–04
• PFA Premier League Team of the Year (3): 2006–07, 2008–09, 2009–10
• FIFPro World XI (1): 2009
• UEFA Team of the Year (1): 2009

[عاشق کریمی]

اورا ............................................

نانی





مختصری از نانی

لوئیز کارلوس آلمیدا دی کونا ملقب به نانی ، متولد 17 نوامبر 1986 است . وینگر پرتغالی منچستریونایتد ، توانایی بازی در هر دو سمت راست و چپ را دارد .
نانی در Cape Verde به دنیا آمد اما در همان سنین کودکی همراه با خانواده اش به اروپا سفر کرد ، نانی در اروپا رشد کرد و حرفه فوتبالش را از باشگاه Real Massama آغاز کرد . او سپس در سن 16 سالگی تمریناتش را با دو تیم اسپورتینگ و بنفیکا آغاز کرد ، و سرانجام به تیم جوانان اسپورتینگ ملحق شد .

نانی در سال 2005 اولین بازیش را برای اسپورتینگ انجام داد ، و فصل بعد از آن با این تیم به قهرمانی جام حذفی دست یافت . نانی در اسپورتینگ درخشید و نظر باشگاه منچستریونایتد نسبت به وی جلب شد ، و در جولای 2007 با مبلغ 25.5 میلیون یورو به یونایتد پیوست .
نانی همراه با یونایتد به موفقیت های بسیاری از جمله ، قهرمانی لیگ برتر و لیگ قهرمانان اروپا دست یافت . البته او در یونایتد به موفقیت های فردی خوبی نیز دست یافت .
نانی برای تیم زیر 21 ساله های پرتغال 10 مسابقه انجام داد و در سپتامبر 2006 موفق شد اولین بازی ملی اش را برای تیم بزرگسالان انجام دهد ، از آن بازی تاکنون وی 52 مسابقه ملی و 12 گل زده در کارنامه خود دارد .

سالهای ابتدایی

نانی 17 نوامبر 1986 در پرایا ، Cape Verde ( کشوری در غرب قاره آفریقا ) به دنیا امد . او به همراه خانواده اش در همان سنین کودکی اش به پرتغال سفر کرد . نانی بعد از اینکه پدر و مادرش زندگی را رها کردند ، تحت سرپرستی خاله اش آنتونیا در آمادورا پرورش یافت .
در سن 5 سالگی ، پدرش به Cape Verde سفر کرد اما هیچگاه بازگشتی در کار نبود ! چند سال بعد ، هنگامی که نانی 12 سال داشت ، مادرش به قصد شروع یک زندگی جدید ، پرتغال را به مقصد هلند ترک کرد ، تا نانی هر دو والدینش را از دست داده باشد .

نانی 9 خواهر و برادر از مادرش دارد ، که او کوچکترین آنها است ، از پدرش نیز 5 خواهر و برادر دارد . لقب نانی را در کودکی اش از خواهر بزرگترش گرفت .
برادر بزرگتر نانی ، به وی آموزش داد که چگونه فوتبال بازی کند ، او در آن زمان همراه با دوست دوران کودکی اش ، مانوئل فرناندس فوتبال بازی میکرد . نانی حدودا 14 ساله بود که برادر بزرگترش او را به تمرینات تیم Real Massama برد تا با این تیم به تمرین بپردازد .آنها اولین باشگاه نانی محسوب میشدند و به وی پول و غذا دادند و کمک کردند تا پاسپورت و ID کارت خود را دریافت کند .
در سن 16 سالگی با هر دو باشگاه اسپورتینگ و بنفیکا تمرین کرد ، اما در نهایت با پیشنهاد اسپورتینگ به این تیم پیوست . او و برادرش اگرچه در لیسبون زندگی میکردند اما طرفدار تیم پورتو در آن سالها بودند و ستاره محبوب آن ها لویئز فیگو بود .

دوران باشگاهی

اسپورتینگ لیسبون
نانی بعد از Real Massama به عنوان اولین باشگاهش ، به اسپورتینگ لیسبون پیوست و بعد از دو فصل حضور در تیم جوانان ، در اوایل فصل 2005-2006 بود که به تیم اصلی راه یافت . 10 آگوست 2005 اولین بازی نانی برای اسپورتینگ رقم خورد و در دقیقه 73 به عنوان یار تعویضی در بازی مقابل اودینزه در مرحله مقدماتی لیگ قهرمانان پا به زمین مسابقه گذاشت .

چند روز بعد ، 28 آگوست اولین بازیش را در لیگ پرتغال انجام داد . این بار در دقیقه 76 و در مقابل تیم ماریتیمو به زمین آمد . و 30 ام سپتامبر اولین گلش را برای اسپورتینگ در تساوی 2-2 مقابل بواویستا به ثمر رساند . نانی فصل اولش را در تیم اصلی با 36 بازی و 5 گل در تمام مسابقات به پایان رساند .
27 سپتامبر 2006 در دومین فصل حضورش در اسپورتینگ خوش درخشید و در بازی مقابل اسپارتاک مسکو ، در لیگ قهرمانان گلزنی کرد تا بیشتر نام خود را سر زبان ها ببیند . نانی در آن فصل به همراه تیمش به قهرمانی جام حذفی رسید . نانی در پایان این فصل 40 بازی و 6 گل در کارنامه خود ثبت کرد .

منچستریونایتد

سالهای ابتدایی
نانی سرانجام با مبلغ 25.5 میلیون یورو به یونایتد فروخته شد که 5 درصد از این مبلغ به باشگاه Real Massama تعلق گرفت . او در 6 ژوئن 2007 تست پزشکی باشگاه را با موفقیت پشت سر گذاشت و یک ماه بعد قرارداد 5 ساله اش را با یونایتد به امضا رساند تا به هم وطنش رونالدو که رویه او را چند سال قبل پیش گرفته بود بپیوندد .
نانی اولین گل فصلش را در بازی دوستانه مقابل شنزن در پیروزی 6-0 یونایتد به ثمر رساند . او سپس در بازی بعدی مقابل تیم شهر گوانگ ژو نیز گلزنی کرد . 5 اگوست 2007 در بازی جام خیریه ، مقابل چلسی به عنوان یار تعویضی به میدان رفت تا اولین مسابقه رسمی اش با یونایتد با قهرمانی جام خیریه همراه شود و سپس بار دیگر در بازی دوستانه دیگری برای یونایتد گلزنی کرد تا سومین گل وی در مسابقات پیش فصل یونایتد ثبت شود .

12 آگوست اولین بازیش را برای یونایتد در لیگ برتر انجام داد و به جای رونی مصدوم در بازی مقابل ردینگ وارد زمین شد . 2 هفته بعد در بازی مقابل تاتنهام با شوتی دیدنی از فاصله 30 یاردی دروازه تاتنهام را باز کرد تا یونایتد با گل وی به 3 امتیاز حساس و شیرین دست پیدا کند . او به درخشش خود ادامه میداد و در دو پیروزی حیاتی و 1-0 مقابل اورتون و ساندرلند پاس گل هایی را برای ویدیچ و ساها ارسال کرد .
او سپس در اولین بازی لیگ قهرمانان برای یونایتد در آن فصل ، همراه هم وطنش رونالدو با تیم سابقشان روبرو شدند و در نهایت با گل رونالدو به پیروزی رسیدند . 27 اکتبر در بازی مقابل میدلزبورو که با پیروزی 4-1 یونایتد همراه شد ، گل اول یونایتد را به ثمر رساند .
16 فوریه 2008 در دیدار جام حذفی مقابل آرسنال بهترین بازیکن زمین شناخته شد . او در آن مسابقه که با پیروزی 4-0 یونایتد همراه شد ، یک گل به ثمر رساند و دو پاس گل ارسال کرد . نانی در ان مسابقه درگیری هایی با گالاس کاپیتان وقت آرسنال و گیلبرتو سیلوا نیز داشت .

23 ام مارچ در دیدار مقابل لیورپول در لیگ برتر ، در نیمه دوم به بازی امد و گل دوم تیمش را برای رونالدو ساخت و گل سوم را به تنهایی خودش به ثمر رساند .
سوم می در پیروزی 4-1 یونایتد مقابل وستهام ، به دلیل ضربه به لوکاس نیل مدافع حریف ، از زمین مسابقه اخراج شد . 21 ام می در فینال لیگ قهرمانان مقابل چلسی به جای رونی وارد زمین شد و با گل کردن ضربه پنالتی خود به یونایتد کمک کرد تا به قهرمانی اروپا برسد . به این ترتیب وی در اولین فصل خود همراه با یونایتد دو قهرمانی با ارزش را کسب کرد .

23 سپتامبر 2008 در بازی مقابل میدلزبورو در جام اتحادیه اولین گلش را در فصل جدید به ثمر رساند ، 18ام اکتبر در بازی مقابل وست بروم نیز گلزنی کرد او این بار پاس رونی را تبدیل به گل کرد تا یونایتد در ان مسابقه به پیروزی 4-0 برسد .
20 ژانویه 2009 در پیروزی 4-2 مقابل دربی کانتی در جام اتحادیه نیز گلزنی کرد ، تا در نهایت در پایان آن فصل به قهرمانی لیگ برتر ، و جام اتحادیه با یونایتد دست پیدا کرد .

پیشرفت

بعد از انتقال رونالدو به رئال مادرید در سال 2009 ، انتظارها از نانی برای حضور پررنگ تر بیشتر شد تا بتواند جای خالی رونالدو را در یونایتد تا حدی پر کند . او فصل را خوب شروع کرد و در جام خیریه مقابل چلسی در دقیقه 10 گلزنی کرد اما در نهایت یونایتد در ضربات پنالتی آن بازی را به حریف واگذار کرد.
نانی در اولین بازی فصل مقابل بیرمنگام ، پاس تنها گل مسابقه را برای رونی ارسال کرد و در نیمه دوم جای خود را به رایان گیگز داد . چند هفته بعد در بازی مقابل ویگان از روی ضربه آزاد گل اول فصلش را به ثمر رساند .

بعد از چند هفته نمایش ضعیف ، نانی ؛ سرآلکس را مقصر کمبود اعتماد به نفس در بازیش میدانست ، با وجود این طغیان ، سرآلکس در بازی مقابل هال سیتی به وی شانس بازی داد ، و در ان مسابقه یونایتد با 4 گل به پیروزی رسید . بعد از این نمایش نسبتا خوب ، در بازی مقابل سیتی در نیمه نهایی جام اتحادیه خوش درخشید تا روابط خود را بعد از ان با سرآلکس صمیمی و دوستانه توصیف کند .
31 ژانویه 2010 در پیروزی 3-1 مقابل آرسنال ، گل اول را به ثمر رساند و پایه گذار 100مین گل رونی در لیگ برتر بود . البته گل اول نانی ابتدا توسط بسیاری از منابع به نام المونیا نوشته شد اما 26 مارچ به نام نانی ثبت شد . سرآلکس بعد از این نمایش خوب از نانی در پایان مسابقه گفت : \\\" بلوغ دلیلی است که هم اکنون بهترین نمایش های نانی را مشاهده میکنیم ، سه نمایش اخیر او بسیار باکلاس بوده است ولی بازی امروز بهترین آنها بود \\\".

بعد از این نمایش خوب ، مقابل پورتسموث نیز پاس گل ارسال کرد و یونایتد در آن مسابقه با 5 گل پیروز شد . 4 روز بعد در بازی مقابل استون ویلا در ویلاپارک ، از زمین مسابقه اخراج شد تا سه جلسه محرومیت باعث شود فینال جام اتحادیه را از دست بدهد .
او در بازگشت به ترکیب ، دو پاس گل برای رونی در پیروزی های 4-0 مقابل میلان و 3-0 در برابر فولام ارسال کرد . 26 مارچ قرارداد خود را با یونایتد تمدید کرد و به این ترتیب تا سال 2014 در یونایتد خواهد بود، یک روز پس از تمدید قرارداد خود ، در بازی مقابل بولتون ، دو پاس گل ارسال کرد تا جمع پاس گل های خود را در طول لیگ برتر به 9 برساند .
7ام آپریل اولین گل اروپایی اش را برای یونایتد به ثمر رساند ، او در مسابقه برابر بایرن مونیخ در بازی برگشت لیگ قهرمانان ، دو گل برای یونایتد به ثمر رساند اگرچه که یونایتد با وجود پیروزی 3-2 در آن مسابقه ، از لیگ قهرمانان حذف شد .

24 آپریل موفق شد برای اولین بار بعد از 18 ماه در الدترافورد در لیگ گلزنی کند ، او در مسابقه مقابل تاتنهام گل دوم تیمش را به ثمر رساند . و در بازی بعد نیز درخشید و تنها گل تیمش را در پیروزی 1-0 مقابل ساندرلند وارد دروازه حریف کرد .
به این ترتیب سومین فصل وی با یونایتد ، با انجام 34 بازی و 7 گل در تمامی مسابقات پایان یافت ، و تنها با یونایتد به مقام قهرمانی جام اتحادیه رسید .

2010-2011

22 آگوست 2010 در بازی خارج از خانه مقابل فولام در دقیقه 87 یک پنالتی را از دست داد و دقایقی بعد هانگلند مدافع حریف موفق شد گل تساوی بازی را وارد دروازه یونایتد کند . 6 روز بعد در پیروزی 3-0 مقابل وستهام ، یک گل به ثمر رساند و گل دیگر را برای برباتوف ساخت تا در پایان بهترین بازیکن زمین شناخته شود .
26 سپتامبر در بازی مقابل بولتون ، گل اول تیمش را به ثمر رساند و گل دوم را برای اوون ساخت . 16ام اکتبر ، در تساوی 2-2 مقابل وست برومویچ ، یک گل برای یونایتد به ثمر رساند . 4 روز بعد تنها گل تیمش را در پیروزی 1-0 مقابل بورسااسپور با شوتی دیدنی به ثمر رساند .

30ام اکتبر در پیروزی 2-0 یونایتد مقابل تاتنهام ، گل جنجال برانگیزی وارد دروازه گومز کرد که پیروزی یونایتد را تثبیت کرد . 27 نوامبر گل پنجم یونایتد را در پیروزی 7-1 مقابل بلکبرن به ثمر رساند ، اولین گل نانی در سال 2011 برای یونایتد ، گل پیروزی بخش تیمش در برتری خانکی برابر استوک بود .
22 ژانویه در پیروزی 5-0 مقابل بیرمنگام گل پنجم یونایتد را به ثمر رساند ، چند روز بعد در بازی مقابل وولوز گل زودهنگامی را به ثمر رساند ، با این حال یونایتد در ان مسابقه 2-1 باخت تا اولین شکست فصل را تجربه کند . 7 روز بعد موفق شد در داربی شهر منچستر برای اولین بار گلزنی کند ، یونایتد در ان مسابقه 2-1 به پیروزی رسید .
6 مارچ در شکست 3-1 یونایتد مقابل لیورپول در اثر ضربه کاراگر دچار مصدومیت شد که ابتدا به نظر میرسید مصدومیت وی جدی باشد و از نوع شکستگی باشد ولی اینطور نبود و خیلی زودتر به تمرینات بازگشت . بعد از بازگشت از مصدومیت ، 15 مارچ در بازی مقابل مارسی 61 دقیقه به میدان رفت.

9ام آپریل بعد از اعلام اینکه نام وی نیز در لیست نامزدهای برترین بازیکن جوان سال قرار گرفت ، در بازی مقابل فولام هر دو گل یونایتد را برای هم تیمی هایش ساخت . با این وجود بسیاری از اینکه نام نانی در بین نامزدهای بهترین بازیکن سال ( جایزه اصلی FA ) قرار ندارد تعجب خود را اعلام کردند .
در نهایت نانی ، جایزه برترین بازیکن سال را نیز در جدال با جک ویلشر از دست داد ، ولی در تیم منتخب فصل لیگ برتر برای اولین بار قرار گرفت و جایزه Players\\\' Player of the Year باشگاه یونایتد را از ان خود کرد .

2011-2012

نانی فصل جدید را بسیار خوب شروع کرد و در همان بازی ابتدای فصل در جام خیریه ، بهترین بازیکن زمین لقب گرفت ، وی در ان مسابقه در حالی که یونایتد در نیمه اول با دو گل از حریف عقب افتاده بود ، دو گل از سه گل تیمش را که شامل گل پیروزی بخش در دقیقه 94 بود به ثمر رساند تا بدین ترتیب ، باعث شود یونایتد با غلبه بر تیم همشهری به قهرمانی اولین جام فصل برسد .
28 آگوست در هفته سوم لیگ برتر ، اولین گل فصلش را در لیگ برتر به ثمر رساند ، او در این مسابقه ، گل پنجم را روی پاس رونی وارد دروازه آرسنال کرد .
18 سپتامبر در هفته پنجم لیگ برتر انگلیس در بازی مقابل چلسی ، 100مین بازیش را در لیگ برتر برای یونایتد انجام داد ، نانی در ان مسابقه گلی بسیار زیبا با شوتی از راه دور به ثمر رساند وی همچنین در نیمه دوم یک پنالتی برای تیمش گرفت ، و در پایان مسابقه ، برترین بازیکن زمین شناخته شد .

چند روز بعد در بازی مقابل استوک در هفته ششم نیز گلزنی کرد و تنها گل تیمش را روی همکاری با فلچر وارد دروازه حریف کرد یونایتد در ان مسابقه به تساوی 1-1 رسید . اول نوامبر نام نانی در لیست اولیه برترین بازیکن سال فیفا قرار گرفت .
دهم دسامبر ، در اولین مسابقه بعد از حذف از لیگ قهرمانان ، در مقابل وولوز ، دو گل در پیروزی 4-1 یونایتد وارد دروازه گرگ ها کرد . 21ام دسامبر در بازی مقابل فولام ، ششمین گل فصلش را در پیروزی 5-0 مقابل تیم لندنی به ثمر رساند ، نانی در این مسابقه دو پاس گل نیز برای هم تیمی هایش ارسال کرد.

سطح ملی

پرتغال زیر 21 سال
نانی جوانترین عضو تیم ملی پرتغال در مسابقات ملتهای اروپا 2006 بود ، و 23 می 2006 در بازی مقابل فرانسه اولین بازیش را برای این تیم انجام داد . او در آن مسابقات سه بازی انجام داد ولی گلی به ثمر نرساند ، سال بعد در همین مسابقات ، 4 بازی انجام داد و یک گل به ثمر رساند ، در مجموع در زمان حضور در تیم زیر 21 ساله ها ، 10 بازی انجام داد و یک گل به ثمر رساند .

تیم ملی بزرگسالان
اولین بازی وی برای تیم ملی اول سپتامبر 2006 رقم خورد ، که در دیدار دوستانه مقابل دانمارک به میدان رفت . نانی تا پیش از یورو 2008 بصورت نه چندان منظمی به تیم ملی پرتغال دعوت میشد ، و چند بازی در مسابقات مقدماتی یورو انجام داد . او در مسابقه مقابل بلژیک در همین چارچوب یک گل نیز به ثمر رساند تا تیمش مقابل حریف 2-1 پیروز شود . و سرانجام نام وی در 23 نفر اعزامی برای یورو 2008 انتخاب شد ، نانی در آن مسابقات ، سه بازی انجام داد و در بازی مرحله 1.4 نهایی که به شکست و حذف پرتغال انجامید ، یکی از گل های تیمش را برای هلدر پوستیگا ساخت .
نانی به پیشرفت خود در تیم ملی ادامه داد و در مسابقات مقدماتی جام جهانی ، سه گل به ثمر رساند و در نهایت به تیم ملی کمک کرد تا با غلبه بر بوسنی در پلی آف صعود به جام جهانی ، راهی مرحله نهایی این مسابقات شوند .

در نهایت کارلوس کوئیروش ، نام وی را در بین 23 بازیکن اعزامی جام جهانی قرار داد اما 8 ژوئن به دلیل مصدومیت شانه ، جام جهانی را از دست داد و آموریم جایگزین وی شد .
نانی در مرحله مقدماتی یورو 12 نیز برای پرتغال خوب کار کرد و دو گل در مرحله مقدماتی به ثمر رساند ، او البته چند پاس گل نیز در کارنامه خود ثبت کرد ، در نهایت او در پیروزی مقابل بوسنی در صعود به یورو 12 در پلی اف ، نیز بار دیگر گلزنی کرد .

استایل بازی

نانی از همان ابتدا به دلیل سبک بازی و کار با توپ و ضرباتش ، با هموطن و هم تیمی سابقش ، رونالدو مقایسه میشود ، با این حال بیشتر میتوان او را در مقایسه با رونالدو وینگر کلاسیک دانست ، که قابلیت بازی در هر دو سمت را دارد .
نانی به خوبی از سرعت خود استفاده میکند ، و قابلیت کار با توپ و تکنیک خوبی دارد ، و با حیله های خود ، فضای خوبی برای موقعیت های خوب ایجاد میکند . او بازیکنی تهاجمی محسوب میشود و شوت های قدرتمندی نیز دارد که تاکنون گل های زیبایی را از این ضربات به ثمر رسانده است .
ریو فردیناند هم تیمی وی ، در مورد او میگوید : \\\" نانی یکی از باهوش ترین بازیکنان جهان است که قابلیت های بالقوه ای در انچه میخواهد انجام دهد ، در اختیار دارد . او بازیکن کلاس جهانی است که توانایی بازی در هر دو سمت را دارد و البته پتانسیل بالایی برای تبدیل شدن به یک بازیکن تاپ جهانی دارد .

شادی پس از گل

خوشحالی های نانی پس از گل همیشه دیدنی بوده است ، خوشحالی که کم و بیش شبیه آن را در نزد بازیکنانی چون اوبافمی مارتینز دیده ایم ، نانی گفته است که این خوشحالی را از زمانی که کودک بوده است ، تمرین میکرده است .
سالها قبل ، اخباری منتشر شده بود مبنی بر اینکه سرآلکس ، نانی را به دلیل ترس از مصدومیت روی این خوشحالی از این حرکت منع کرده است ، اما نانی بعدها این موضوع را تکذیب کرد و اعتقاد داشت ، فرگوسن او را از این خوشحالی منع نکرده است و صحبتی در این زمینه با او نداشته است . و تاکید کرد که در ادامه باز هم این کار را انجام خواهم داد .

افتخارات

Club
Sporting CP
• Taça de Portugal (1): 2006–07
Manchester United
• Premier League (3): 2007–08, 2008–09, 2010–11
• Football League Cup (1): 2008–09
• FA Community Shield (4): 2007, 2008, 2010, 2011
• UEFA Champions League (1): 2007–08
• FIFA Club World Cup (1): 2008

Individual
• SJPF Young Player of the Month (1): May 2007
• PFA Premier League Team of the Year (1): 2010–11
• Manchester United Players\\\' Player of the Year (1): 2010–11