[:•:] بیوگرافی بازیکنان جالوروسی ( تیم رم ایتالیا ) [:•:]

[AS roma]

<< به نام خداوند بخشنده مهربان >>





زندگی نامه و بیوگرافی ستاره های جالوروسی از کودکی

[AS roma]

به نام خدا

فرانچسکو توتی پسر با وفای جالوروسی

فرانچسکو توتی متولد 27 سپتامبر 1976 در شهر رم می باشد . در حال حاضر در تیم آ.س رم در سری آ ایتالیا بازی می کند . او توانایی بازی در پست های حمله و یا مدافع میانی رو به جلو را دارد . و بهترین زمانی که استعداد و توانایی او بطور کامل مورد استفاده قرار می گیرد هنگامی است که او بین بازیکنان میانی و حمله نقش رابط را داشته باشد . به همان خوبی که او یک گلزن است یک بازیکن خلاقو بازی ساز برای تیم ملی ایتالیا و همچنین باشگاه خود به حساب می رود . توتی در تیم ملی ایتالیا بعنوان یک مهره اصلی و اسطوره ایی به حساب می رود که در زمان های حساس با خلاقیت خود به کمک تیم آمده است و خیلی از کارشناسان عقیده دارند که او پدیده فوتبال اینالیا در سالهای اخیر است . او همچنین سمبل باشگاه و شهر رم هم به حساب می آید زیرا که هیچ وقت این شهر را با وجود پیشنهاداتی به مراتب بهتر ترک نکرده است و بهترین گلزن تاریخ باشگاه رم به حساب می آید .

دوران کودکی

او در شهر رم متولد شد و رشد کرد . پدر و مادرش – انزو و فیورلا – توتی هستند . بر خلاف همه کودکان که دوست دارند برنامه های کودک و کارتون ببینند او همیشه علاقه داشت که مسابقات فوتبال را تماشا کند . و از همان ابتدا با پسران بزرگتر از خودش فوتبال بازی می کرد . مادرش علاقه بسیار زیادی داشت که او به باشگاه معروف میلان بپیوندد ولی او تیم محبوب خود یعنی آ.س رم را انتخاب کرد. و او در سال 1989 به باشگاه میلان پیوست .

تیم ملی

توتی جوان و با استعداد در فینال مسابقات جام یوفا زیر هجده سال 4 گل برای تیم ایتالیا در مقابل اسپانیا در جولای 1995 به ارمغان آورد . و در فینال مسابقات زیر 21 سال او توانست گل تساوی تیمش را مقابل اسپانیا قبل کشیدن بازی به ضربات پنالتی وارد دروازه کند . او در مسابقات یورو 2000 شرکت کرد و یکی از کلیدی ترین بازیکنان تیم ایتالیا در این مسابقات بود . حتی در فینال که لاجوردی پوشان بازی را به فرانسوی ها باختنند او بهترین بازیکن میدان شد . و این ناکامی ها در مسابقات جام جهانی 2002 هم ادامه داشت و تیم ایتالیا با تمام شایستگی هایی که داشت به کره جنوبی میزبان بازی را واگذار کرد و قربانی شد

در یورو 2004 او چهره ایی کاملا منفی و خشن داشت و با حرکتی که نسبت به کریستین پاولسن دانمارکی انجام داد شانس حضور در ادامه مسابقات رو از دست داد .
در مسابقات جام جهانی 2006 آلمان با وجودی که توتی از بند مصدومیت بطور کامل رها نشده بود و احتمال مصدوم شدن را داشت خودش را ه تیم ملی و آلمان رساند . در حالیکه در حالت ایده آل خود قرار نداشت . در مقابل استرالیا او یک پنالتی حساس در دقایق پایانی را تبدیل به گل کرد و ایتالیا به مرحله بعد رساند . بعد از گل او انگشت شست خود را مانند پسرش مکید و جشن پیروزی ایتالیا را گرفت . بعد از آن تیم ایتالیا به مصاف با تیم های اوکراین و آلمان رفت و با شکست دادن این تیم ها به فینال رسید . که مجدد با تیم فرانسه روبرو شد ولی اینبار نوبت توتی و یارانش بود که جشن پیروزی بگیرند و قهرمان جهان شوند . بعد از این مسابقه توتی بعنوان یکی از اعضای تیم ستارگان جهان انتخاب شد
در حال حاضر او میان ماندن یا رفتن مردد است . از طرفی او می گوید که می خواهد از فوتبال ملی خداحافظی کند و فقط برای تیم باشگاهش بازی کند و از طرفی کادر تیم ملی امیدوارند که بتوانند او متقاعد کنند که به تیم ملی برگردد . دونادونی سر مربی تیم ملی ایتالیا حتی این امکان را برای او بوجود آورده است که فقط در مسابقات رسمی تیم ملی ایتالیا بازی کند . و تا این لحظه همه چیز بطور مساوی و 50 – 50 پیش می رود .

توتی و باشگاه آ.س رم

توتی فقط شانزده داشت که برای تیم آ.س رم به میدان رفت . او در آن سال 4 گل در 21 مسابقه به ثمر رساند . او لقب بهترین بازیکن ایتالیا را در سال 2000 و 2003 بدست آورد . او در فصل 1/2000 نقش به سرایی در قهرمانی تیم رم داشت و بهترین گلزن سری آ شد . در فصل 2/2001 سری آ با قهرمانی یونتوس به پایان رسید ولی توتی باز هم بهترین بازیکن سری آ شد با 14 گل زده .



4/2003 نقش کلیدی تر و موثر تری را نسبت سالهای قبل داشت و تیم رم با 20 گل زده توتی در رده دوم بعد از تیم میلان قرار گرفت

5/2004 یک فصل کاملا نا امید کننده بود. در این فصل تیم رم چهار مربی عوض کرد و در این سال او فقط 14 گل به ثمر رساند . که در تاریخ 19 دسامبر 2004 او به رکورد جاودانه 107 گل در باشگاه رم دست یافت . گل 107 رو در مقابل تیم پارما به ثمر رساند . رکورد قبلی در اختیار روبرتو پروزو بود .



6/2005 در این فصل او در بازی مقابل امپولی دچار مصدومیت شد و تا 11 می 2006 از میادین فوتبال دور بود. در این فصل تیم رم در رده دوم بعد از تیم اینتر قرار گرفت .

زندگی شخصی توتی

توتی با ایلاری بلاسی یکی از زیباترین مدل های ایتالیا که در حال حاضر مجری چند برنامه پر طرفدار در شبکه سراسری ایتالیا است ازدواج کرد . اولین فرزند این زوج (پسر ) به نام کریستین در ششم نوامبر 2005 بدنیا آمد. و اکنون بعد از مسابقات جام جهانی همسر او برای دومین باری باردار است و آنها 9 ماه آینده فرزند دومشان را در کانون خانوادگی شان خواهند داشت .



توتی یک مدرسه فوتبال به نام '' شماره 10 '' دایر کرده است و همچنین صاحب یک باشگاه موتور سواری به نام ''توتی تاپ اسپورت '' است .

بهترین دوستش برادرش ریکارد است . او همیشه می گوید که برادرش در زمان کودکی بازیکن بهتری بوده است ولی شانس خوبی برای پیشرفت در این مسیر را نداشته است . ریکاردو در حال حاضر مدیر برنامه های توتی می باشد



او همچنین با مربی سابق خود فابیو کاپلو روابط بدی دارد به این دلیل که کاپلو بدون هیچ اخطار قبلی باشگاه رم را ترک کرد و شرایط بدی را برای این تیم بوجود آورد . بنا به رفتار تند و خشن توتی خیلی از بازیکنان از این تیم رفتنند و کمتر بازیکن جوانی است که او را الگوی خود قرار دهد چند ماه بعد از رفتارهای نا بهنجار او کاپلو ، امرسون برزیلی و یوناتان زبینا فرانسوی رم را به مقصد یونتوس ترک کردند . و تا امروز هم باشگاه رم و هم طرفدان این باشگاه این سه نفر را مرود غضب و توهین قرار می دهند .




توتی به عنوان سفیر صلح یونیسف دو کتاب جوک برای کودکان چاپ کرده است که به نفع خیریه های این سازمان به نفع کودکان به فروش رسانده است



او توسط پله جزو 125 بازیکن برت دنیا که اکنون در قید حیات می باشند انتخاب شد. بعضی از این لطیفه ها بصورت کلیپ های کوتاهی با حضور خود او و دل پیرو و بوفون و نستا و کاسانو درست شدند .



قهرمان دوران کودکی توتی جوزپه جیانینی کاپیتان سابق تیم رم بوده است و او همیشه آرزوی این را داشته که با او دست بدهد. سالها بعد او شانس این را داشت که در کنار جیانینی در یک بازی دوستانه برای تیم رم به میدان برود

[Gladiature_Roma]

لوکا تونی

196 متر قد و 94 کیلو وزن و 32 سال سن!
شروع کار لوکا تونی با مودنا در سری ث بود.در بین سالهای 94 تا 96 در 32 بازی 7 گل به ثمر می رساند. فصل 96-7 اسپالتی مربی امپولی در سری ب است و تونی جوانی تازه کار،تنها 3 بازی و 1 گل در تیم اسپالتی.
سال 97 لوکا به سری ث باز میگردد،جایی که در تیم فیورنزولا در 25 بازی 2 بار توپ را به تور می چسباند!سال 98 هم با حضور لوکا در لوجیانی(تیم دوران کودکی توتی) سپری میشود، 15 گل در 31 بازی و همین برای ترغیب مسئولان ترویسو به خرید او کافی است. در ترویسو و سری ب اوضاع بد پیش نرفت در 35 بازی 15 گل به ثمر رساند.
بعد از 6 سال لوکای جوان به تیمی در سری آ می پیوندد و این تیم ویچنزاست. لوکا تنها 3 بازی را از دست میدهد و در 31 بازی 9 گل به ثمر می رساند.
فصل 2001-2 و هم بازی شدن با یکی از اسطوره های فوتبال روبرتو باجو ، زوج باجو و تونی فصل اول 24 گل برای برشا به ثمر می رسانند که سهم لوکا 13 گل در 28 بازی بود. در فصل 2003-4 مسئولان رم قصد خرید تونی را دارند اما سرانجام از خرید مرد 3 میلیون دلاری برشا منصرف میشوند ، تونی در 16 بازی 2 گل میزند...
ققنوس سیسیلی
بعد از فصلی نا امید کننده در برشا به پالرمو در سری ب میپیوندد و ماشین گلزنی متولد میشود ، 30 گل در 45 بازی و آقای گلی سری ب ایتالیا ، قهرمانی سری ب را هم اضافه کنید. پالرمو بعد از 30 سال به سری آ بازمیگردد و تونی در 35 بازی 20 گل به ثمر میرساند و در رده 4 گلزنان فصل پشت سر مونتلا قرار میگیرد
فلورانس
بعد از 2 فصل رویایی در پالرمو(80 بازی 50 گل) به پیشنهاد 10 میلیون دلاری فیورنتینا پاسخ مثبت داده و شماره 30 بنفش ها را به تن میکند. جام جهانی پیش رو است و چه انگیزه ای بهتر از حضور در آلمان ، 41 بازی و 32 گل برای تونی و فیورنتینا ، 31 گلی که در سری آ به ثمر رساند باعث شد که اولین ایتالیایی برنده کفش طلا لقب بگیرد و بلیت جام جهانی را هم رزرو کند.
بعد از قهرمانی جهان در آلمان یک اتفاق بد برای تونی و بنفش ها ، کالچوپولی گریبان فیورنتینا را میگیرد و تیم با امتیاز منفی فصل را آغاز میکند ، مصدومیت ها هم کم کم به تونی فشار می آورند و همه عوامل باعث میشود او در 29 بازی 16 گل بزند اما در پاپان فصل با 11 میلیون دلار به یکی از غول های دنیا می پیوندد
بایرن مونیخ
شماره 9 بایرن و قراردادی 4 ساله برای تونی ، 46 بازی و 39 گل برای بایرن به همراه 12 پاس گل در اولین فصل حضور در آلمان ، به همراه درو کردن عناوین داخلی آلمان با بایرن آقای گلی بوندس لیگا(24 گل) و یوفا کاپ(10 گل) را هم بدست می آورد ، همچنین 2 هت ریک در برابر هانوفر و هرتا در بوندس لیگا ، یک 4 گل در برابر آریس یونان و با 2 گلی که در برابر دورتموند به ثمر می رساند بایرن را برای چهاردهمین بار قهرمان جام حذفی آلمان میکند.
فصل دوم در آلمان چندان خوشایند نیست و در 35 بازی 18 گل به ثمر میرساند اما همچنان بهترین گلزن تیمش باقی می ماند ، ورود ونگال و کشیدن گوش تونی بر سر میز ناهار جرقه ای برای جدایی تونی از بایرن است و اختلافات با ترک رختکن تیم بعد از تعویض در مقابل شالکه به اوج میرسد و جدایی از بایرن کمترین خواسته تونی است! با 57 گل زده در 87 بازی بایرن را ترک میکند!
تونی 47 بازی ملی هم انجام داده و 16 گل هم زده که 2 تای این گلها در جام جهانی 2006 از روی پاس های توتی در مقابل اوکراین به ثمر رسید
تونی در طول 16 سال بیش از 400 بازی باشگاهی انجام داده و نزدیک به 250 گل هم به ثمر رسانده است.
گردآورنده: Agostino Di Bartolomei

[feri71]

امروز روز بزرگی برای رم و هوادارانش است. امپراتور و گلادیاتور جهان که همه ما را یاد گلادیاتور های دوران قدیم می اندازد در چنین روزی ( 27 سپتامبر 1976 ) به دنیا آمد. بزرگ مردی که مطمئنا هواداران امروزی رم ابتدا به خاطر او عاشق رم شدند و سپس به جیالوروسی ها دل بستند. چهره ای زیبا دارد و قدم زدنش در محوطه ی جریمه ی حریف، ترس به جان دروازه بان می اندازد. پسر رم سالهاست که وفاداری اش را به رم ثابت کرده و اکنون هجدهمین سال حضورش با رم را می گذراند. فرانچسکوی کبیر یک ستاره ی بی چون و چراست. او با وجود بازی های زیبایش سالها پیش پیشنهادات زیادی با قیمت های هنگفت از تیم های بزرگ جهان دریافت می کرد اما فقط و فقط به خاطر رم تمام این پیشنهادات را رد کرد. شاید اگر کاپیتان به تیم هایی چون رئال می پیوست اکنون مشهور تر بود و شاید جزو ثروتمندترین بازیکنان کنونی جهان بود اما او بار ها اعلام کرد که به خاطر پول وارد فوتبال نشده است و به رم عشق می ورزد! آری اگر بازیکنانی چون کریستیانو رونالدو یا امثال او همچین تعصبی را به تیم خود داشتند اکنون بیساری از فوتبال دوستان که توتی را یک بازیکن کامل و خوب می دانند، آن ها را هم قبول داشتند اما آنها در کنار علاقه شان به فوتبال تعصب چندانی در وجودشان نیست و این جاست که فرق میان بازیکنی چون توتی و امثال رونالدو دیده می شود. با تعصب ترین هوادار اینترمیلان در کنار کری خوانی اش برای رم توتی را قبول دارد. هواداران اردک ها نیز می دانند که توتی بازیکن بزرگی است اما به خاطر تیمشان او را در اکثر بازی ها هو می کنند!!
عکس هایی دارد از دوران کودکی اش که شاید تنها 2 یا 3 سال داشته است اما در ساحل مانند یک فوتبالیست حرفه ای با توپ بازی می کند. فوتبال و علاقه به فوتبال در خون توتی کبیر است. از کودکی اش به رم علاقه داشت! مادر او فیورلا، خیلی میلان را دوست داشت و می خواست پسرش به این تیم که در آن زمان ستاره های زیادی در آن بودند بپیوندد اما توتی پیشنهاد میلان را رد کرد و منتظر پیشنهاد تیم شهر ابدی ماند! به آرزویش رسید و گرگها به او پیشنهاد دادند و استارت توتی با رم زده شد. تنها 16 سال داشت اما برای بزرگسالان رم برابر برشا به میدان رفت! 445 بازی و 195 گل برای رم در 18 سال!! آماری خوب که می تواند امسال بهتر هم شود. توتی می خواهد رکورد روبرتو باجو را بشکند و این کار برای کاپیتان رم بسیار آسان است. شوت های او از چپ و راست، تکنیکش، سانتر هایش، پاس های استثنایی اش و ... بسیار خاص است! گویی تمام این تکنیک های فوتبال را او به جهان فوتبال وارد کرده است!! چه شیرین است وقتی به تماشای بازی ابرقدرت رم می نشینیم!
گلادیاتور شهر رم اکنون در دوران چندان خوبی به سر نمی برد. حق هم دارد. او 34 ساله است و 18 سال است که به طور حرفه ای در رم بازی می کند. دیگر آن شادابی پسر طلایی رم دیده نمی شود. چه سخت است روزی که او بخواهد فوتبال و رم را ترک کند و کفش هایش را بیاویزد. ای کاش روزی می رسید که کاپیتان مانند دوران 20 تا 30 سالگی اش بازی کند! آیا این آرزو امکان پذیر است؟؟ مطمئنا سخت ترین روز برای هر رمی خداحافظی کاپیتان است. فرانچسکو نیز دوست ندارد این اتفاق بیفتد و اعلام کرد که هر گاه متوجه شد که دیگر توتی سابق نیست آنگاه فوتبال و رم را می بوسد و کنار می گذارد. اکنون توتی دیگر آن توتی سابق نیست!! آیا همچین فکری در ذهن او می گذرد؟؟ اکنون او باید خود را برای بازی فردا شب برابر کلوج آماده کند. برد رم می تواند هدیه ی بزرگی برای کاپیتان رم باشد. امروز 27 سپتامبر است و او در کنار کادو هایی که از دوستان و آشنایانش می گیرد به فکر دیدار فردا شب هم هست. دیداری که می تواند دومین برد رم را در این فصل به همراه داشته باشد.
هوادار رم می مانیم ابتدا به خاطر تو در آخر به خاطر شهر ابدی! زنده باد توتی ، زنده باد رم!

[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

[totti=love]

گابریل باتیستوتا

گابریل عمر باتیستوتا یکی از محبوب ترین بازیکنان تاریخ فوتبال آرژانتین است که در دوران بازی اش گذشته از مسایل فنی، از بعد اخلاقی بسیار مورد توجه و احترام رسانه ها و طرفداران فوتبال بود. بازیکنی که با حضور در سریA باشگاه های ایتالیا، پله پله پیشرفت کرد و جایگاه ویژه ای در فوتبال برای خود دست و پا نمود.

بهترین دوران فوتبال باتیستوتا در سال های متمادی حضور در شهر فلورانس ایتالیا و تیم محبوب این شهر، فیورنتینا رقم خورد. اگر چه هیچگاه گابریل نتوانست عناوین ارزشمند قهرمانی را با این تیم به دست آورد، ولی حدود ده سال حضور در آنجا او را به یکی از اسطوره های غیر بومی این شهر تاریخی تبدیل کرد، به گونه ای که مجسمه ای از او ساخته شده و در یکی از میادین نصب گردید. حتی زمانی که پس از یک دهه حضور در فلورانس به رم کوچ کرد و در کنار توتی و یارانش ماشین تهاجمی خطرناکی را تشکیل داد نیز همچنان در قلب طرفداران فیورنتینا بود. گابریل در یکی از بازی هایش برابر تیم سابق خود و پس از گلزنی به آن تیم، با تشویق هواداران فیورنتینا روبرو شد و با اشک به این ابراز احساسات پاسخ داد تا ثابت شود که خوش اخلاقی و انسانیت یک بازیکن برای یک طرفدار تیفوسی هم در درجه اول اهمیت قرار دارد. گابریل عمر باتیستوتا در سال های پایانی فوتبال خود، حضور کمرنگی در تیم اینترمیلان داشت و اکنون در دوران بازنشستگی با همسر و دختر خود روزگار می گذراند.

دوران حضو در رم

باتیستوتا در سال 2000 برای بدست آوردن دو جام سری آ و چمپیونز لیگ به رم پیوست.او زیر نظر کاپلو در مدت سه سال بازی های به یاد ماندنی برای رم انجام داد.او توانست یک قهرمانی و یک نائب قهرمانی در سری آ بهمراه رم بدست آورد.باتیستوتا در این مدت به همراه توتی و مونتلا خط هجوم وحشتناکی برای حریفان بوجود آورد و در اولین فصل حضورش توانست 20 گل بزند.باتیستوتا در اولین روزهای حضور در رم بر سر شماره 9 با مونتلا آختلاف پیدا کرد.اما این اختلاف بزرگ نشد چون باتیستوتا همیشه ادم بزرگی بوده و اخلاق مناسبی ذاشت.او بالاخره شماره 18 را پوشید و در سال بعد هم اون رو به 20 تغییر داد.در مدت سه سال او توانست در 60 بازی برای رم 30 گل بزند.

باتیستوتا در نگاه کلی

نام کامل: Gabriel Omar Batistuta
متولد: February 1969 در Reconquista, Argentina
قد: 1.85 متر
باشگاهها:
newells old boys 24 apps 7goal
z1989–1990 River Plate 21apps (4)goal
1990–1991 Boca Juniors 30 apps (13)goal
1991–2000 Fiorentina 269apps (168)goal
2000–2003 Roma 60apps (30)goal
2003 Internazionale 12 apps (2)goal
2003–2005 Al Arabi 22apps (30)goal

ملی
1991–2002 Argentina 78apps 56goal

افتخارات
:[/
Club

Argentina Boca Juniors

Primera División: 1990-91 (Clausura)

Italy Fiorentina

Serie B: 1993-94
Coppa Italia: 1995-96
Supercoppa Italiana: 1996

Italy Roma

Serie A: 2000-01
Supercoppa Italiana: 2001

National team

Argentina

opa América: 1991, 1993
FIFA Confederations Cup: 1992

Individual

Copa América Top Scorer: 1991
Serie A Top Scorer: 1995
Qatari League Topscorer: 2004
Arab Leagues Golden Shoe: 2004
Argentine Player of the Year: 1998
Fiorentina all-time Top Scorer
Argentina all-time Top Scorer
FIFA 100

[Mehrd@d]

فرانچسکو توتي بايد فهميده باشد که بهترين راه پيش بيني کردن آينده، ساختن آن است. به همين خاطر اکنون در تريگوريا محل تمرينات رم، يک دفتر کار براي خودش گرفته که در همان راهرو مديران باشگاه قرار دارد. اتاق توتي شماره 17 است و او تنها بازيکن اين تيم است که يک دفتر کار مخصوص براي خود در تريگوريا دارد. شايد هم توتي تنها بازيکني باشد که در دوران فوتبالش يک اتاق مخصوص با سردري که نام او روي آن حک شده در اختيار دارد.
در دفتر کار او ميزتحرير، رايانه، تلويزيون، عکسها و پيراهنهايي که پس از پايان بازيها از بازيکنان حريفان گرفته و به ديوار آويخته، قرار دارد. روي ديوار اتاق نقاشيهاي فرزندانش، نامه هاي هواداران و يادگاريهايي از قبيل «تقديم به کاپيتان و الگوي تيم ما» به چشم مي خورند. خود توتي مي گويد؛ روزهايي هستند که بين بيست تا چهل نفر به دفترکار او مي آيند.
همه مي دانند که فرانچسکو توتي يک پديده است، ولي همه فقط فوتبال بازي کردن او را مي شناسند. توتي هيچ گاه درباره خودش و ايده هايش حرف نزده و براي همين خيلي ها حتي او را جاهل و نادان هم فرض کرده اند. با اين حال او هوش و ذکاوتي دارد که البته در زمين فوتبال هم ثابت شده است، ضمن اينکه توتي انسان شوخ طبعي است. البته فقط وقتي دو ساعت با او گفتگو کنيد، متوجه همه اين نکته ها خواهيد شد.
در نگاه نخست، او يک مرد جوان با کفشهاي ورزشي، زانوهاي بزرگ و عضلات تنومند که روي آنها جاي خراش جراحيهاي متعدد قابل تشخيص است، به نظر مي رسد. خبرنگار نشريه رپوبليکا که اين مصاحبه را با توتي انجام داده، در مقدمه اين گفتگو نوشته به او گفته بودند حرف زدن با توتي در مورد مسايلي غير از فوتبال کم و بيش غيرممکن است و پاسخهاي او به مصاحبه کننده يک سيلابي است. مصاحبه اين گونه شروع مي شود:
* به من گفته اند با تو غير از فوتبال نمي توان حرف زد. براي همين خواستم از اول به اين نکته اشاره کنم.؟
معلومه افرادي که به شما اطلاعاتي در مورد من داده اند، خوب مرا مي شناخته اند. من يک فيلسوف نيستم. شايد نادان باشم، اما احمق نيستم.
* تو خيلي کم حرف هستي، البته به جز تبليغات تلويزيوني.؟
براي اينکه نمي توانم در مورد احساساتم با افرادي که نمي شناسم حرف بزنم. اصلاً علاقه اي به انجام اين کار ندارم.
* يعني محتاط هستي؟
محتاط؟ شايد. اما من واژه شخصيت را براي اين ويژگي اخلاقي بهتر و مناسب تر مي دانم.
* خودت رو توصيف کن؟.
من خيلي رومانتيک هستم. دوست دارم دوستانم را در آغوش بگيرم و آدمها را لمس کنم. دست روي شانه آنها بگذارم. مي دانم چه چيزهايي مهم هستند و سعي مي کنم همه وجودم را در اختيار آنها قرار دهم. اين کار را حتي با همسر و فرزندانم هم انجام مي دهم.
* با روزنامه ها چه ارتباطي داري؟
بستگي دارد. اگر بخواهم به حرف شما گوش بدهم، بايد هفته اي سه مصاحبه داشته باشم. هميشه هم پرسشها تکراري است. ديگر حوصله مصاحبه کردن ندارم. هميشه هم همان چيزي که فکر مي کنم را مي گويم. رک و پوست کنده و وجدان راحتي دارم.
* تاکنون چند کتاب خوانده اي؟
فقط يکي. شاهزاده کوچولو. تازه خيلي سنم کم بود. خوشم آمد. هر از گاهي سعي مي کنم يک کتاب ديگر هم بخوانم، کتاب را باز مي کنم، اولين صفحه را مي خوانم و بعد خسته مي شوم. شايد خوب بلد نيستم کتاب انتخاب کنم.
* براي شنل و کريستين موقع خواب، کتاب مي خواني؟
نه هنوز، آنها خيلي کوچکند. البته شايد ايلاري همسرم وقتي من نيستم، اين کار را مي کند. اين يعني من بعدها اين کار را انجام خواهم داد.
* اصولاً خوب مي خوابي؟
بله، خيلي هم رؤيا مي بينم. ولي وقتي بيدار مي شوم، هيچ چيزي يادم نمي آيد.
* از هيچ چيز نمي ترسي؟
چرا، از دست دادن خانواده ام و مرگ.
* ولي مرگ تنها اتفاق حتمي زندگي است.
مي دانم، اميدوارم پس از مرگ چيز ديگري باشد. من خيلي به آخرت ايمان دارم. مي خواهم همه آنها را در آن دنيا کنار خودم داشته باشم. مي خواهم بازهم آنها را ببينم. هميشه درباره اين مسايل حرف مي زنم. ولي هيچ کس به من پاسخ قانع کننده اي نمي دهد. برخي به من مي گويند اين اتفاق مي افتد و برخي ديگر مي گويند همه چيز عوض مي شود. شما چه نظري داريد؟
* نمي توانم در اين زمينه بهت کمک کنم. به خداوند اعتقاد داري؟
بله، خيلي خوش شانس بودم و گمان مي کنم بيشتر اين شانس را مديون او هستم. در دوازده، سيزده سالگي خيلي جثه ظريفي داشتم و هر اندازه غذا مي خوردم اصلاً رشد نمي کردم. هميشه دکتر بودم. ولي يک دفعه رشد کردم. تقدير بود. خواست خدا بود. هر شب دعا مي کنم.
* از اينکه روز به روز پيرتر مي شوي، ناراحتي؟
نه، من حتي به روزهايي که يک سالخورده خواهم شد هم فکر مي کنم.
* تا چه زماني در سري A بازي مي کني؟
تا پنج سال ديگر. اگر اتفاقي نيفتد. اکنون 33 سال دارم. نه پير شده ام و نه تمام شده ام. مي خواهم با رم يک اسکودتو ديگر فتح کنم.
* با تيم ملي به جام جهاني آفريقاي جنوبي مي روي؟
در آوريل در اين مورد تصميم مي گيرم. اگر ليپي مرا دعوت کند، اگر حالم خوب باشد و اگر اعضاي تيم مرا بخواهند، مي روم. تصور مي کنم براي جوانان تيم خوب باشد. با ليپي رابطه اي دارم که فراتر از فوتبال است. هرگز کاري که در جام جهاني آلمان براي من انجام داد را از ياد نخواهم برد. او مرا نمي شناخت. در زمين فوتبال من هميشه دشمن او بودم زيرا او در يوونتوس بود. منتظر من ماند و به من خودباوري لازم را داد. هيچ وقت آن لحظه را از ياد نمي برم.
* پس از فوتبال چه کار خواهي کرد؟
مربي نخواهم شد. من زياد از حد مهربانم و از عهده اين کار بر نمي آيم. مي خواهم مدير باشگاه رم باشم.
* رم، رم. چرا هيچ وقت از اين شهر جدا نشدي؟
براي عشق و تنبلي. من خيلي تنبلم. در رئال مادريد و بارسلونا بي گمان جامهاي بيشتري کسب مي کردم، ولي از اينکه فقط يک پيراهن داشتم، خوشحالم. اين يک شرطبندي بود که در آن برنده شدم. براي هواداران مثل يک برادر مي مانم. آنها در خيابان با من خوش و بش مي کنند و حتي برابر من زانو مي زنند. مي دانم اين کار آنها اغراق آميز است، اما خوشم مي آيد. خيلي خوب مي توانم آدمهايي را که مرا به خاطر اينکه توتي هستم مي خواهند و آنهايي که فقط مي خواهند فرانچسکو را بشناسند، از يکديگر تشخيص دهم.
* دوستان تو در دنياي فوتبال چه کساني هستند؟
من دوستان واقعي خيلي کمي دارم. در دنياي فوتبال، دروسي، بوفون، گتوزو، دي وايو، ويتو اسکالا مربي بدنسازم. رابطه خوبي با دل پيرو دارم با اينکه رقابت ورزشي شديدي بين ما وجود دارد.
* کاسانو ديگر جزو دوستان تو نيست؟
نه ديگر. ما با هم آشتي کرديم، ولي ديگر با هم در تماس نيستيم. حيف، پسرخيلي خوبي بود.
* چه اتفاقي بين شما افتاد؟
همه چيز تقصير او بود. آنتونيو از جمله آدمهايي است که جزو حزب باد هستند.
* سياست را دنبال مي کني؟
نه، علاقه اي ندارم. حتي با همسرم هم درباره سياست حرف نمي زنم.
* ولي تو رأي مي دهي. آخرين بار هم در انتخابات سياسي به ولتروني رأي دادي.؟
بله، اما فقط به خاطر اينکه ولتروني دوست من است. ولي درست است من هميشه به چپها رأي دادم.
* چه کسي بيشتر در زندگي و فوتبال به تو درس آموخته است؟
خانواده ام، زمن و ماتزونه. من با کاپلو و اسپالتي هم خوب بودم. از پراندلي خوشم مي آمد اگرچه او فقط يک ماه با ما بود. ولي با کارلوس بيانکي اصلاً روزهاي خوبي نداشتم. او دشمن رم و رميها بود. مي خواست مرا از تيم بيرون کند، اما خوشبختانه هنوز اينجا هستم.
* درآمد تو سالانه چقدر است؟
نمي دانم. بايد خوب فکر کنم. به گمانم بين هشت تا ده ميليون يورو.
* با اين پولها چه کار مي کني؟
در بانک مي گذارم. سرمايه گذاري مي کنم. خانه مي خرم. کارهاي خيريه انجام مي دهم. ولي درباره اين موضوع نمي خواهم حرف بزنم.
* بازيکنان فوتبال درآمد زيادي دارند؟
زياد، اما نه خيلي زياد. دنياي فوتبال خيلي ثروتمند است. همه چيز به باشگاه ها بستگي دارد. اگر بخواهند مي توانند اين مسير را تغيير دهند. ولي گمان نکنم به راحتي محقق شود.
* هنوز هم بازيکنان فوتبال، همان طور که در گذشته گفته مي شد، احمق هستند؟
ما زياد در کانون توجه هستيم و خيلي تنهاييم. به سختي مي توانيم رشد کنيم. من خبرنگاران احمق، وکلاي احمق، مديران احمق و بازرگانان احمق زيادي را شناختم. در همه اصناف چنين آدمهايي وجود دارند.
* فوق ستاره هاي دوران فوتبال تو چه کساني هستند؟
رونالدو برزيلي، در درجه اول. بعد زيدان، مسي، کاکا و کريستيانو رونالدو.
* توتي نه؟
قضاوت در اين رابطه را به ديگران محول مي کنم. من هم به هر حال افتخاراتي کسب کرده ام.
* هميشه تصور مي کردم تو در زمين بازي حريفان را مطالعه نمي کني و يا موقع پنالتي زدن دروازه بان را محک نمي زني و حتي تاکتيکهاي مربي را خيلي اجرا نمي کني. درست است؟
من غريزي فوتبال بازي مي کنم. در زمين هر کاري که خوشم بياد انجام مي دهم. هيچ وقت حوصله ام سر نمي رود. البته مصدوميتها مرا مجبور کردند که برخي از قوانين را اجرا کنم. اگر از آنها پيروي نکرده بودم، ديگر نمي توانستم فوتبال را ادامه بدهم.
* افسوس چيزي هم مي خوري؟
چند بار از طرف اطرافيانم به من خيانت شده است. افسوس من اين است که هيچ وقت ديگر نتوانستم يک رابطه از دست رفته را مثل گذشته اش تکرار کنم.
* چه آرزويي داري؟
دو فرزند ديگر مي خواهم. يک پسر و يک دختر.
* اگر برايت يک کتاب بفرستم، قبول مي کني؟
حتماً، فقط هميشه اين کار را نکن.

[feri71]

بیوگرافی میرکو ووچینیچ

میرکو وچینیچ در تاریخ یک اکتبر 1983 میلادی و در شهر نیکسیک یوگسلاوی متولد شد. مهاجم باشگاه رم به دلیل سرعت بالا، دریبل های توانمند و همچنین گلهای سرنوشت ساز به شهرت قابل توجه ای دست پیدا کرده است.

شروع فوتبال
میرکو در سن 14 سالگی در تیم اف کا سوجسکای حضور داشت او در سن 15 سالگی 9 بار برای این تیم در لیگ داخلی یوگسلاوی به میدان رفت که موفق شد 4 گل به ثمر برساند. او با سن سال کم تصمیم گرفت فوتبال حرفه ای را در ایتالیا دنبال کند و به تیم لچه پیوست.

حضور در ایتالیا
وچینیچ در سال 2000 میلادی زادگاهش را ترک کرد و به ایتالیا آمد. حضور او در لچه با 16 سال سن چندان برایش دلچسب نبود، چرا که در آن سالها لچه بیشتر برای باقی ماندن در سری آ می جنگید و میرکو کمتر فرصت حضور در زمین مسابقه را پیدا می کرد و در فصلی که لچه تنها به دلیل تفاضل گل بهتر نسبت به تیم های رجینا و ورونا در سری آ باقی ماند! میرکوی 16 ساله تنها 2 بار توانست در ترکیب تیمش قرار بگیرد که موفق به ثمر رساندن گل هم نشد.

سقوط به سری بی و بازگشت دوباره به سری آ
در فصل 02 - 2001 میرکو توانست در 7 دیدار لچه در سری آ و 2 دیدار این تیم در کوپا ایتالیا به زمین مسابقه برود اما میرکوی جوان در آن فصل هم موفق نشد گلی به ثمر و همچنین در پایان فصل تیم بحران زده لچه به سری بی سقوط کرد! اولین فصل حضور میرکو وچینیچ به صورت جدی در ایتالیا در فصل 03 - 2002 بود. میرکو در سری بی 28 بار برای لچه به میدان رفت و 5 گل هم برای این تیم به ثمر رساند. لچه با میرکو وچینیچ در سری بی قهرمان شد و بازگشت سریعی به سری آ داشت. اما میرکو باز هم شاهد بی مهری لچه بود. بازگشت لچه به سری آ با نیمکت نشینی میرکو همراه بود و او حتی نصف بازیهایی که در سری بی انجام داد را در سری آ نداشت! تنها 12 بازی و 1 گل در فصل 04 - 2003 !

رکورد گلزنی
وچینیچ نمیدانست سال بعد قرار است او رکوردی برای خودش به وجود بیاورد که با حضور در رم هم موفق به شکستن آن نشود! میرکو در فصل 05 - 2004 در لچه فرصت خوبی برای خودنمایی پیدا کرد و 19 گل در 28 دیدار این تیم در سری آ به ثمر رساند. در آن فصل امتیازات بسیار به هم نزدیک بودند و فاصله مسینا تیم هفتم سری آ با بلونیا تیم هجدهم و سقوط کرده به سری بی تنها 6 امتیاز بود! تیم رم هم در رده هشتم جدول قرار گرفت اما فاصله رم با سقوط بیش از 3 امتیاز نبود! در جدول گلزنان هم لوکارلی مهاجم تیم لیورنو با 24 گل زده آقای گل مسابقات شد، جیلاردینهو با 23 ، وینچنزو مونتلا با 21 و لوکا تونی با 20 گل در رده های اول تا چهارم قرار داشتند و پس از آنها میرکو وچینیچ با 19 گل توانست در رده پنجم گلزنان برتر فصل قرار بگیرد.
در مجموع فصل 05 - 2004 فصلی جالب برای لچه بود آنها با 66 گل زده پس از یوونتوس که تنها یک گل بیشتر از آنها زده بود در رده دوم بهترین خط حمله لیگ قرار گرفتند، اما 73 گل خورده آنها باعث شد تا تفاضل گل لچه 7- شود! لچه با 44 امتیاز و تنها 2 امتیاز اختلاف با منطقه خطر در رده یازدهم قرار گرفت. در مسابقات حذفی ایتالیا نیز میرکو در 3 دیداری که در لباس لچه در این میادین حضور داشت توانست 3 گل هم به ثمر برساند تا در مجموع کل فصل 22 بار برای لچه گلزنی کند.

سقوط به سری بی
فصل بعد ، یعنی فصل 06 - 2005 یکی از فصل هایی هست که هیچ گاه از ذهن دوستداران فوتبال در ایتالیا پاک نخواهد شد. فصلی که با رسوایی تیم هایی چون یوونتوس، لاتزیو، فیورنتینا و میلان همراه بود. میرکو وچینیچ جوان به یکی از بازیکنان ثابت لچه تبدیل شده بود. او 34 بار در سری آ به میدان رفت اما نتوانست بیش از 9 بار گلزنی کند! لچه هم شرایط مناسبی نداشت و با اینکه چند بار مربی خودش را در طول فصل تغییر داد اما موفق نبود و به سری بی سقوط کرد!

حضور در رم به عنوان بازیکن قرضی
پس از سقوط لچه به سری بی ، لوچانو اسپالتی سرمربی وقت رم این بازیکن مونته گرویی را کشف کرد و خواستار حضور او در پایتخت شد در تاریخ سی ام آگوست 2006 میرکو وچینیچ به عنوان بازیکن قرضی و در ازای 3.25 میلیون یورو پس از 6 فصل حضور در لچه به جمع گرگ های پایتخت پیوست. وچینیچ 22 ساله با به تن کردن شماره 23 در رم شرایط مناسبی نداشت. رم در کناره ها از آماتونیو مانسینی و رودریگو تادئی استفاده میکرد و در راس خط حمله حضور فرانچسکو توتی اثبات شده بود! همچنین بازیکن بزرگی چون وینچنزو مونتلا بر روی نیمکت رم حضور داشت )نیم فصل دوم مونتلا به عنوان بازیکن قرضی به فولهام پیوست( اما اسپالتی بیشترین شانس ممکن را به میرکوی جوان داد و 5 بار از او در ترکیب ثابت و 19 بار او را به عنوان بازیکن ذخیره در سری آ به میدان فرستاد که وچینیچ از لحاظ بیشترین حضور به عنوان بازیکن ذخیره برای رم و در آن فصل رکورد دار شد و بیش از بقیه نیمکت نشینان مورد توجه قرار داشت. اما او تنها 2 بار برای رم در سری آ گلزنی کرد که اولین گل میرکو در تاریخ 28 ژانویه 2007 و در مقابل سیه نا بدست آمد و در 2 دیدار کوپا ایتالیا که برای رم به میدان رفت موفق نشد گلی به ثمر برساند.
میرکو و رم در آن فصل مقام دوم مسابقات را با 75 امتیاز پس از اینتر 97 امتیازه بدست آوردند. همچنین آنها توانستند با غلبه بر اینتر کوپا ایتالیا رو فتح کنند که در بازی رفت رم با 6 گل اینتر قدرتمند را در همکوبید و در مجموع 7 بر 4 این تیم میلانی را شکست داد.
میرکو و رم در اروپا پس از غلبه بر لیون، در مرحله یک چهارم نهایی این رقابت ها رو در روی منچستر یونایتد قدرتمند قرار گرفتند. در دیدار رفت در حالی که بازی با نتیجه تساوی 1 بر 1 دنبال میشد، وچینیچ به عنوان بازیکن ذخیره به زمین آمد و با گشودن دروازه فن در سار پیروزی را به میان پایتخت نشینان به ارمغان آورد و اولین گل اروپایی خودش را نیز به ثمر برساند.

خرید مالکیت کامل وچینیچ توسط رم
فصل دوم حضور میرکو در رم یک فصل رویایی برای او بود. در ابتدای فصل ، رم با پرداخت 3.75 میلیون یورو 50 درصد مالکیت میرکو وچینیچ را خریداری کرد. همچنین ووچینیچ شماره پیراهن خود را از 23 به 9 تغییر داد. او و رم در فصل 08 - 2007 تا آخرین بازی لیگ برای قهرمانی جنگیدند و جالوروسی تنها به واسطه 3 امتیاز اختلاف نسبت به اینتر، نائب قهرمان شد. در آن فصل از میان مهاجمان رم، میرکو فرصت بیشتری برای حضور در زمین پیدا کرد و 33 بار ) 9بار به عنوان بازیکن ذخیره( در سری آ در ترکیب رم قرار گرفت که 9 گل ارزشمند هم به ثمر رساند. میرکو همچنین 8 بار ) 4بار به عنوان بازیکن جانشین( در رقابت های لیگ قهرمانان اروپا به میدان رفت و موفق شد 4 گل هم به ثمر برساند. همچنین او 6 بار به عنوان بازیکن ثابت و 1 بار به عنوان بازیکن ذخیره در رقابت های کوپا ایتالیا درون ترکیب رم قرار گرفت و یک گل هم به ثمر رساند.
اما چیزی که باعث شهرت میرکو وچینیچ و جای گرفتن او در قلب هواداران رم شد. گلهای پیاپی و 3 امتیازی بود که در مقابل تیم های اسپورتینگ لیسبون پرتغال ، میلان و لاتزیو به ثمر رساند. پس از آن موتور گلزنی این مونته گرویی تا نیم فصل دوم خاموش شد و در نیم فصل دوم بار دیگر شاهد گلزنی های او بودیم که از مهمترین گلهای او میتوان به گلهای سرنوشت سازی چون دیدار برگشت مقابل رئال مادرید و میلان اشاره کرد و میرکو ووچینیچ در مجموع فصل توانست خود را به عنوان یک بازیکن با استعداد و آینده دار به فوتبال اروپا معرفی کند و مدیریت باشگاه رم با پرداخت هزینه ای 12 میلیون یورویی، مالکیت کامل این بازیکن را از لچه خریداری کرد.

میرکو بهترین ، رم بدترین!
با آغاز فصل 2009 - 2008 ، دوستداران فوتبال بر روی این بازیکن مونته گرویی تمرکز کرده بودند. باز هم از میان جمع مهاجمین تیم میرکو وچینیچ بیشترین حضور در زمین را داشت. او در 31 بازی رم به طور ثابت و در 7 دیدار به عنوان بازیکن ذخیره درون ترکیب قرار گرفت که در پایان 17 گل هم به ثمر رساند. اولین دیدار رم در دیدار سوپر کاپ و در مقابل اینتر بود که میرکو موفق شد در آخرین دقایق بازی و در حالی که بازی با نتیجه 2 بر 1 به سود اینتر در جریان بود با گشودن دروازه نراتزوری سرنوشت بازی را به وقت های تلف شده و به دنبال آن به ضربات پنالتی بکشاند که در پایان رم شکست را در ضربات پنالتی پذیرا شد.
اما اوج هنرنمایی وچینیچ در اروپا و در دیدار برگشت مقابل چلسی بود، در حالی که نتیجه بازی یک بر صفر به سود رم در جریان بود، مرد شماره 9 تیم رم با یک شلیک فوق العاده از پشت محوطه جریمه دروازه پیترچک را فرو ریخت. اما این پایان کار نبود و میرکو با یک توپ گیری خوب از میکل هافبک تیم چلسی از میانه های زمین خودی با توپ مسافتی طولانی را طی کرد و به تنهایی برای بار دوم دروازه چلسی را فرو ریخت و رم را 3 بر 0 از حریف قدرتمند خود پیش انداخت و تنها 3 هفته بعد وچینیچ در مقابل تیم سابقش یعنی لچه موفق به گلزنی شد.
در ادامه رم شرایطی مناسب در جدول نداشت و تنها به دنبال سهیمه لیگ قهرمانان بود. در همین راستا میرکو ووچینیچ گلهای حساس و پر ارزشی برای رم به ثمر رساند اما پذیرش 61 گل از حریفان باعث شد تا رم در سری آ 11 بار تن به شکست دهد و ششم شود!
فینال لیگ قهرمانان در ورزشگاه المپیکو برگزار میشد و رمی ها امیدوار بودند هر طور شده به این فینال راه پیدا کنند، در مرحله یک هشتم این مسابقات، جالوروسی ها در ضربات پنالتی مقابل آرسنال قرار گرفتند که میرکو وچینیچ ضربه پنالتی اش را به بدترین شکل ممکن از دست داد و در ادامه با از دست رفتن ضربه پنالتی مکس تونتو، رم بازی را واگذار کرد و آرسنال به دور بعد صعود کرد.

پادشاهی به نام میرکو ووچینیچ
قبل از آغازفصل 10 - 2009 از میرکو وچینیچ و دنیله دروسی به عنوان بهترین بازیکنان رم یاد میشد. رم سعی کرد در بازار نقل و انتقالات بازیکنان مهم خود را از دست ندهد. با وجود پیشنهادات مختلفی که از غول های بزرگ اروپا در دو سال گذشته برای در اختیار گرفتن میرکو ووچینیچ به رم ارسال میشد، اما سنسی این بازیکن را در پایتخت نگه داشت.
میرکو در اولین بازی فصل و در دیدار اروپایی مقابل گنت بلژیک موفق به گلزنی شد، در ادامه تا هفته یازدهم مسابقات ووچینیچ موفق به گلزنی نشد و پس از آن موتور گلزنی اش روشن شد و بار دیگر شروع به گلزنی های پی در پی کرد. او در 34 دیدار)دو بار به عنوان بازیکن ذخیره( که در سری آ حضور داشت، 14 گل به ثمر رساند. از مهمترین گلهای او میتوان به گل زیبای او در هفته دوازدهم در مقابل اینتر، گل سه امتیازی او در شرایط سهمگین فلورانس، هت ریک او با گلهایی دیدنی در مقابل اودینزه، دو گل سه امتیازی در مقابل تیم های باری و کاتانیا و بالاخره نجات دادن رم در هفته های پایانی از شکست در برابر لاتزیو با دو گل زیبا اشاره کرد.
رم با درخشش وچینیچ دیوید مارسلو پیزارو و سرجیو به صدرنشینی رقابت های سری آ رسیده بود اما در هفته سی و پنجم و در دیدار مقابل سامپدوریا خودخواهی های میرکو باعث شد تا رم موقعیت های زیادی را از دست بدهد و به همین دلیل سیمونه پروتا با او درگیر شود که با دخالت فرانچسکو توتی این درگیری ها خاتمه پیدا کرد، اما باخت در همین دیدار باعث شد تا اینتر صدرنشینی را از رم پس بگیرد و قهرمان کالچو شود.
در دیدارهای کوپا ایتالیا نیز میرکو ووچینیچ 4 بار (یک بار به عنوان بازیکن ذخیره) در ترکیب رم قرار گرفت که 2 گل هم به ثمر رساند ، در دیدار های اروپایی رم هم میرکو وچینیچ در 8 دیدار (چهار بار به عنوان بازیکن ذخیره) 3 گل به ثمر رساند.

بازیهای ملی
قبل از اینکه مونته نگرو از صربستان جدا شود، میرکو وچینیچ و دراگوسلاو جوریک تنها بازیکنان متولد شده در مونته نگرو بودند که برای حضور در بازیهای صربستان و مونته نگرو در جام جهانی 2006 به تیم ملی کشورشان فراخوانده شدند. اما میرکو به دلیل مصدومیت جام جهانی 2006 را از دست داد. تیم ملی صربستان و مونته نگرو در گروه مرگ مسابقات قرار گرفته بود و با دریافت یک گل از هلند، شش گل از آرژانتین و سه گل از ساحل عاج، بدون امتیاز در رتبه آخر گروه C مسابقات قرار گرفت.
پس از استقلال مونته نگرو و به رسمیت شناختن این کشور توسط فیفا، میرکو وچینیچ تصمیم گرفت برای کشوری که در آن متولد شده بازی کند. در تاریخ 24 مارچ 2007 میرکو وچینیچ در اولین بازی ملی خود برای تیم ملی تازه تاسیس مونته نگرو رو در روی مجارستان قرار گرفت که در پایان مونته نگرو موفق شد اولین بازی ملی خود را با پیروزی پشت سر بگذارد. در آن دیدار میرکو وچینیچ یکی از گلهای مونته نگرو را وارد دروازه مجارستان کرد.
همچنین میرکو وچینیچ به عنوان اولین کاپیتان تیم ملی مونته نگرو شناخته میشود و در حال حاضر کاپیتان تیم ملی کشورش است. وچینیچ با 8 گل زده در 16 دیداری که برای مونته نگرو به زمین رفته است. بهترین گلزن تیم ملی کشورش هم به حساب می آید. پس از او، استفان جووتیچ مهاجم تیم فیورنتینا با 6 گل زده در رده دوم قرار گرفته است. یورو 2008 در آن سال تیم ملی مونته نگرو از سوی فیفا به عنوان یک عضو که بتواند در رقابت های جام ملت های اروپا شرکت کند ثبت نشده بود!

جام جهانی 2010
تیم ملی مونته نگرو برای رسیدن به جام جهانی 2010 آفریقا در گروه هشتم قرار داشت که در پایان با 1 برد، 6 تساوی و 3 شکست نتوانست راهی آفریقا شود. نکته جالب در بازیهای مقدماتی، دیدار دو تیم مونته نگرو و ایتالیا بود. در آن دیدار مونته نگرو با نتیجه 2 بر 1 از ایتالیا شکست خورد اما هر سه گل آن دیدار را بازیکنان رم به ثمر رساندند. تک گل مونته نگرو روی قدرت فردی بالای وچینیچ و هر دو گل ایتالیا توسط آلبرتو آکوئلانی به ثمر رسید. بازی برگشت دو تیم نیز با برتری 2 بر 0 ایتالیا همراه بود.

منبع : مجله ی هواداران آ اس رم در ایران
گردآورنده و نویسنده : ساسان زلقی

[feri71]

بیوگرافی سیمونه پروتا

سمبل آشتون




اطلاعات شخصی
نام کامل:سیمونه پاسگواله پروتا
تاریخ تولد:17 سپتامبر 1977(33 سال)
محل تولد:دهکده آشتون آندر لاین
قد:178
پست:هافبک

تیم های باشگاهی
رجینا 98-1995: 77بازی(1گل)
یوونتوس99-1998: 5بازی (0گل)
باری2001-1999: 56 بازی (1گل)
کیوو04-2001: 95 بازی (6گل)
رم -2004-تاکنون:194 بازی (32 گل)

تیم ملی
زیر 21 سال آتزوری2000-1998: 6بازی(1گل)
آتزوری 09-2002: 48 بازی (2گل)

سیمونه پروتا که دارای اصلیتی ایتالیایی می باشد در 17 سپتامبر 1977 در دهکده ی کوچک آشتون در انگلستان به دنیا آمد و تا سن 6 سالگی در انگلستان زندگی میکرد و بعد از آن بود که به وطن خود ایتالیا بازگشت.
سیمونه فوتبال خود را از جوانان رجینا آغاز کرد و و در حالی که تنها 18 سال داشت به تیم اصلی راه یافت و خیلی زود به یکی از بازیکنان اصلی قرمزها تبدیل شد.
هرچند سیمونه توانایی تکنیکی و فانتزی کمی داشت اما استقامت بدنی و دوندگی های بی حد و حصر او در پست هافبک دفاعی مورد توجه مسولان یووه قرار گرفت و در سال 98 او را به تورین بردند.
سیمونه ی 21 ساله انگیزه های زیادی داشت تا در تورین به روند رو به رشد خود ادامه دهد اما مسلم بود در تیم رویایی آن سالهای یووه که هافبک های بزرگی چون زیدان ، دشام و آنتونیو کونته داشت فرصتی برای خودنمایی پروتای جوان مهیا نمی شد.
او هرگز نتوانست جایگاهی در تیم لیپی بدست آورد و بعد از تنها 5 بازی برای تیم قهرمان آن سال سری آ بعنوان بخشی از قرارداد جان لوکا زامبروتا راهی تیم باری شد.
او بعد از دو فصل حضور قرضی در باری راهی شهر ورونا و تیم شگفتی ساز آن سال های ایتالیا یعنی کیوو شد.
بدون شک حضور در کیوو نقطه ی عطف کارنامه ی ورزشی پروتا است چراکه کیوو با لویجی دلنری پدیده ی بی چون و چرای آن سالهای فوتبال ایتالیا بود و سیمونه هم یکی از ارکان اصلی آن تیم رویایی بود.

بازی های خوب او در کیوو باعث شد در سال 2002به آتزوری فراخوانده شودو دو سال بعد هم یکی از بازیکنان دعوت شده به جام ملتهای 2004 پرتغال بود.
او در این تورنمت یک گل حساس به ثمر رساند تا بنوعی درخشش خود را در آتزوری هم شروع کند.هرچند ایتالیا در این جام با 5 امتیازدر مرحله گروهی هم امتیاز دو تیم دیگر صعود کننده بود اما تبانی سوئد و دانمارک در کسب نتیجه مساوی 2-2 که ایتالیایی ها آن را به تبانی وایکینک هاموسوم کردند باعث حذف ناباورانه ایتالیا شد.
بعد از همین تورنمت بود که باشگاه رم او را از کیوو خریداری کرد و سیمونه بهترین دوران باشگاهی خود را آغاز کرد.
هرچند اوایل حضور پروتا در رم که بعد از مدتی با آمدن مربی او(دلنری)هم همراه شد خوش یمن نبود چراکه پروتا و دلنری نتوانستند دوران خوبشان در کیوورا این باردر رم تکرار کنند.
اما اوج درخشش پروتا در رم در زمان لوچانو اسپالتی بود از آنجایی که او یکی از بازیکنان اصلی در سیسم 4-2-3-1 اسپالتی بود.اسپالتی،پروتارا در پست هافبک مرکزی بین جناح چپ و راست قرار می داد.

پست جدید اودر تیم رم باعث شده بود او گلزنتر از گذشته شودو او را به یکی از بازیکنان کلیدی این سیستم تبدیل کرده بود.
بازیهای خوب او در رم مورد توجه مارچلو لیپی قرار گرفت وبدین ترتیب او یکی از 3 مسافر رمی سرزمین ژرمن ها شد.سوپر سیمو یکی از ارکان مهم قهرمانی تیم ایتالیا در جام جهانی 2006 آلمان بود و آنقدر خوب کار کرد که مائورو کامونارسی هافبک مورد علاقه ی لیپی را نیمکت نشین خود کرد.
نکته ی جالب این بود که پروتایی که در تیم یووه و زیر نظر لیپی کمترین بازی ها را انجام داد این بار در تیم قهرمان لیپی در تمام 7 بازی جام به میدان رفت!
اما در 22 دسامبر سال 2010 اتفاق مهم و جالبی در دهکده ی آشتون رخ داد.
در یکی از میدانهای آشتون مجسمه 3 فوتبالیست متولد این دهکده که قهرمان جام جهانی شده بودند نصب شد.
سرگئوفت هورست و جیمی آرمفیلد که در سال 1966 با تیم ملی انگلستان قهرمان شده بودند به همراه سیمونه پروتا قهرمان ایتالیایی این دهکده.
این مجسمه ها در نزدیک ورزشگاه آشتون واقع است که تندیس هرسه این قهرمانان در کنار هم قرار گرفته اند و مجسمه پروتا در میان دو مجسمه دیگر قرار گرفته است.

اکنون کیلومترها دور از رم و ایتالیا در آشتون آندر لاین پروتا را بعنوان یکی از سمبل های دهکده کوچک خود می شناسند.
بی شک پروتا یکی از بازیکنان بزرگ جالوروسی است که نقش بسزایی در موفقیت این چند سال اخیر رم داشته است وهمچنین نام او در سیاهه ی 15 نفره ی بازیکنان رمی قهرمان جهان نیز دیده می شود که اورا در تاریخ باشگاه رم جاودانه خواهد کرد.

افتخارات پروتا در رده ی باشگاهی و ملی به شرح زیر است:
4نائب قهرمانی با رم در سری آدر سالهای 2006-2007-2008و2010
2قهرمانی درکوپا ایتالیا در سالهای 2007و2008
3نائب قهرمانی در کوپا ایتالیا در سالهای 2005-2006و2010
1قهرمانی و 3 نائب قهرمانی درسوپر لیگ ایتالیا به ترتیب در سالهای:2007-2006-2008-2010
قهرمانی در جام جوانان زیر 21 سال ملتهای اروپا:سال 2000
قهرمانی جام جهانی:سال 2006

نوشته شده توسط Alone in the dark
[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

[feri71]

بیوگرافی الکساندر دونی

اطلاعات شخصی
نام کامل:دونیــبر الکساندر مارانگون
تاریخ تولد:22اکتبر 1979(31سال)
محل تولد:سائوپائولو برزیل
قد:195 سانتی متر
پست:دروازبان

تیم های باشگاهی
کورینتیاس( 03-2001): 59 بازی
سانتوس( 2004): 14 بازی
کروزیرو( 05-2004): 36 بازی
یوونتود( 2005): 20 بازی
آث رم (2005 تا کنون): 153 بازی

تیم ملی
برزیل( -2007): 10 بازی

دوران بــاشــگــاهــی
دونیـــبر الکساندر مارانگون که با نام دونی در جهان فوتبال شناخته می شود 31 سال پیش در منطقه ی ژون دیای در شهر سائوپولو متولد شد.
اوخیلی زود در سن 21 سالگی با حضور در تیم کورینتیاس خود را بعنوان دروازبانی آینده دار در فوتبال برزیل مطرح کرد.2 سال حضور در این تیم باعث شد دونی نامی برای خود دست و پا کند و راه خود را برای پیوستن به دیگر تیمهای مطرح برزیل هموار کند.
در طی کمتر از دوسال او سه ماجرا جویی بزرگ در تیمهای سانتوس، کروزیرو و یوونتود داشت.
استیل مناسب و قد بلند دونی از یک طرف و درخشش او در تیمهای برزیلی از طرف دیگر باعث شد باشگاه رم در سال 2005 این گلر خوش استیل برزیلی را از تیم یوونتود خریداری کند.
او یک قرار داد 1+3ساله با رم امضا کرد و در سال اول حضورش 300 هزار یورو از رم دریافت کرد.
در آن سالها و بعد از رفتن آنتونیولی رم گلر مطمئنی در درون دروازی خود نداشت و کورچی جوان و پلیتزولی پرنوسان هرگز در حد واندازه هایی بالایی برای قرار گرفتن در درون دروازه ی رم نشان ندادندو خرید دونی کاملا برای رفع این نقیصه صورت گرفت.
هرچند دونی در اوایل حضورش با کورچی رقابت سختی برای نفر اول بودن داشت. دروازبان تیم زیر 21 سال ایتالیا در اوایل فصل انتخاب اول کادر فنی بود و بازیهای دونی تنها به رقابتهای جام یوفا محدود میشد اما دونی خیلی زود خود را به کادر فنی تیم تحمیل کرد و طولی نکشید که دروازبان شماره یک جالوروسی شد.
او در اولین فصل حضورش در رم(06-2005)28 بازی برای رم در سری آ انجام داد.
عملکرد مطلوب او در این فصل باعث شد قرارداد او بطور خودکار تا 3 سال دیگر تمدید شود و حقوق سالیانه او هم به1.25 میلیون یورو در سال افزایش یافت.

دومین فصل حضور او در رم یک فصل فوق العاده بود چراکه دونی در این فصل خود را بعنوان یکی از بهترین گلرهای سری آ معرفی کرد و با رم به قهرمانی جام حذفی و سوپرکاپ ایتالیا دست یافت.
هرچند در این فصل نقطه ی سیاهی در کارنامه ی ورزشی او دیده می شود و آن هم باخت سنگین مقابل منچستر در لیگ قهرمانان اروپاست اما با یک نگاه کلی و جامع به این فصل و عملکرد درخشان دونی در آن می توان گفت آن بازی فقط یک اتفاق بوده است چراکه در سایر بازی ها او یکی از ارکان مهم تیم اسپالتی بود.
این فصل(07-2006)به همراه فصل بعد(08-2007) بی شک بهترین دوران حضور این گلر برزیلی در رم بود و دروازه رم با او مطمئن تر از گذشته شده بود.نمایش خیره کننده ی او در لیگ قهرمانان فصل 08-2007 در سانتیاگو برنایئو بی شک نقطه ی عطفی در کارنامه ی او در آن فصل محسوب می شود.
دونی که دیگر گلر بی رقیب و شماره یک رم شده بود در سال 2008 قراردادش را به مدت 4 سال دیگر با دستمزدی سالیانه حدود4میلیون یورو تمدید کرد تا یکی از گران قیمت ترین گلرهای سری آ لقب بگیرد.
در همین حال که انتظارات از دونی بالاتر رفته بود و دستمزدش هم نشانگر یک گلر درجه 1 بود در فصل 09-2008 متوسط ترین فصل خود را در رم سپری کرد تا جایی که در یک مقطع از فصل و پس از باخت 4-1 مقابل یووه جایگاهش را در تیم اسپالتی از دست داد و آرتور هموطنش مدت کوتاهی او را نیمکت نشین کرد.

مصدومیت او در اواخر فصل که به فصل جدید(2010-2009) هم کشیده شد مزید بر علت شد تا دونی رفته رفته جایگاه خود را در تیم اصلی از دست بدهد.
با این مصدومیت نسبتا طولانی مدت دونی فرصت به دو دروازبان برزیلی دیگر رم رسید،هرچند آرتور که انتخاب دوم کادر فنی بود اصلا از فرصت مهیا شده استفاده نکرد اما ژولیو سرجیو به بهترین شکل ممکن این فرصت را غنیمت شمرد و آنقدر خوب کار کرد که خودش را بعنوان گلر اول تیم حتی در حضور دونی معرفی کرد.
این پروسه در زمان رانیری بطوری ادامه پیدا کرد که دونی عقبتر از سرجیو و لوبونت انتخاب سوم تینکرمن در درون دروازه شد.
گلر اول اسپالتی تنها 7 بازی در فصل 2010-2009 برای تیم رانیری انجام داد و در فصل حاضر هم این روند تغییری نکرد و با وجود اینکه سرجیو دیگر آن دروازبان مطمئن فصل پیش نبود اما باز فرصت چندانی برای دونی مهیا نمیشد.
اما به شکل طعنه آمیزی بعد از استفعای رانیری و روی کار آمدن مونتلا بعنوان سر مربی رم دونی باردیگر دروازبان شماره 1 جالوروسی شد و سرجیو را به نیمکت چسباند!

دوران مــلـــی
هرچند آمار کم بازی های ملی دونی این گمان را به وجود می آورد که او دوران قابل ذکری در سله سائو نداشته است اما با نگاهی به همین بازیهای کم و عملکرد مثبت او در این بازی ها متوجه خواهیم شد که دونی دوران درخشانی در تیم ملی برزیل داشته است.
کوپا امریکای سال2007 که با درخشش دونی و قهرمانی برزیل همراه بود مطمئنا نقطه ی عطفی در دوران حضور او در سله سائو محسوب می شود.
سنگربان جالوروسی در این تورنمت به شکل عجیبی گلر فیکس برزیلی ها شد،تنها لحظاتی قبل از شروع اولین دیدار برزیل در مقابل مکزیک دونی جایگزین هیلتون سنگربان شماره یک برزیل در آن رقابتها شد.
عملکرد خوب او باعث شد که دونگا تا پایان رقابتها به او اعتماد کند.
او در مرحله نیمه نهایی در ضربات پنالتی مقابل اروگوئه دو ضربه بازیکنان اروگوئه را مهار کرد تا نقش مهمی در رفتن برزیل به فینال رقابتها ایفا کند.
همچنین در بازی فینال مقابل آرژانتین که بهترین خط آتش رقابتها را با 16 گل زده داشت گلی نخورد و مسی و یارانش را در امر گلزنی ناکام گذاشت تا برزیل با نتیجه 3-0 پیروز میدان شود.

نکات اضافی
-برادر کوچکتر دونی که جائو پائولو فرناندو نام دارد در سال 2008 و در آستانه ی 18 سالگی به رم پیوست.اما هیچگاه بازی ای برای رم انجام نداده است.
-گفته می شود در کوپا امریکای 2007 یک مساله ی انضباطی باعث شد تا دونی جایگزین هیلتون شود.
-در حالی که لوسیو و ژولیو سزار در این تورنمت غایب بودند دونی بهمراه ژوان از ستارگان سله سائو در خط دفاعی بودند و باعث شدند برزیل بهترین خط دفاعی رقابتها را با 5 گل خورده ازان خودکند.
-دونگا قبل از جام جهانی 2010 با حضور در تمرینات رم به دونی و باپتیستا اطمینان داد که هردو از مسافران افریقا خواهند بود این در حالی بود که هردو در رم نیمکت نشین محض بودند که بی شک دلیل این دعوت عملکرد درخشان آنها در کوپا امریکای 2007 بود.
-دونی دارای پاسبورت ایتالیایی است.
-اولین بازی ملی او در برابر ترکیه در شهر دورتمند آلمان برگزار شد.
-هرچند دونی همواره بازیکنی آرام و کم حاشیه بوده است اما در جریان یکی از بازیهای رم مقابل اودینزه بعد از گلزنی دی نتاله ،دونی با پانوچی درگیری لفظی شدیدی پیدا کرد چراکه او پانوچی را مقصر اصلی خوردن گل می دانست!خوشبختانه این درگیری لفظی با وساطت مکسز به کتک کاری در میدان مسابقه کشیده نشد!

نوشته شده توسط Alone in the dark
[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

[Mehrd@d]

اطلاعات شخصی:
نام کامل:دیوید مارسلو پیزارو کورتـــِس
تاریخ تولد:11سپتامبر 1979(31سال)
محل تولد:والپارایسو شیلی
قد:170سانتی متر
پست:هافبک

تیمهای باشگاهی:
سانتیاگو واندرارس شیلی(98-1997): 41بازی (3گل)
اودیـــنــزه(2005-1999): 177 بازی (14 گل)
یونیورسیداد شیلی(قرضی 2001): 6بازی (1گل)
ایــنــتــرمیــلان(06-2005): 24 بازی (1گل)
آث رم(تاکنون-2006): 132 بازی (9گل)

تیم ملی:
شیلی(2005-1999): 36 بازی (2گل)

دوران باشگاهی:


دیوید مارسلو پیزارو هافبک ریز نقش شیلیایی که بیش از یک دهه سابقه ی حضور در لیگ ایتالیا را دارد فوتبال خود را از تیم زادگاهش سانتیاگو واندرارس شروع کرد.
او بعد از یک فصل یعنی وقتی که تنها 19 سال داشت شیلی رو به مقصد فوتبال ایتالیا و تیم اودینزه ترک کرد.
با نزدیک به 12 سال حضور پیزارو در فوتبال ایتالیا باید گفت خمیر مایه و اساس فوتبال او در این کشور شکل گرفت و استعداد او در در سرزمین چکمه رشد و پرورش پیدا کرد.
البته باید خاطر نشان کرد او در سال 2001 برای یک مدت کوتاه بطور قرضی راهی تیم یونی ورسیداد شیلی شد تا این تیم را در رقابتهای جام لیبرتادورس همراهی کند.
اوج شکوفایی و درخشش پیزارو در فوتبال ایتالیا زمانی آغاز شد که در سال 2002 لوچانو اسپالتی هدایت تیم اودینزه را بعهده گرفت.
اسپالتی بخوبی استعداد پیزارو را شناخت و با استفاده از خلاقیت او درمیانه ی میدانو همچنین بهره گیری از مهاجمان بزرگی چون دی ناتاله و یاکوئنتا توانست تیم اودینزه را اروپایی کند.
بعد از این بود که اینتر پیزارو را با قیمتی نسبتا بالا و به ارزش 10 میلیون یورو به مدت 4 سال به خدمت گرفت.
بدین ترتیب پیزارو یک فصل طلایی را در نراتزوری سپری کرد،یعنی همان فصلی که اسکودتوی یوونتوس به اینتر داده شد.
در واقع تنها اسکودتوی پیزارو در سری آ همان اسکودتوی معروف پس گرفته شده از یووه است که هیچگاه در زمین گرفته نشد.
البته پیزارودر آن فصل دو جام دیگر با اینتر گرفت که یکی سوپر کاپ ایتالیا با شکست دادن یووه بود و دیگری قهرمانی کوپا ایتالیا با غلبه بر آث رم.



پیزارو که در آغاز ورودش به اینتر ادعا کرده بود می خواهد با پیراهن نراتزوری بازنشسته شود وقتی با ترافیک سنگین هافبک دفاعی در اینتر مواجهه شد خیلی زود تصمیم خودرا عوض کرد!
او بعد از تنها یک فصل حضور در اینتر خواستار جدایی از این تیم شد.
در 19 آگوست 2006 رم با پرداخت 6میلیون و 500 هزار یورو نصف مالکیت او را از اینتر خریداری کرد(مالکیت مشترک)
بدین ترتیب پیزارو بار دیگر به مربی خود در ادوینزه پیوست و شماره 7 جالوروسی را برتن کرد.
او در همان فصل اول یکی از ارکان مهم رم شد و نقشی کاملا محوری در سیستم 4-2-3-1 اسپالتی ایفا می کرد.

عملکرد مطلوب او در آن فصل مسولین رم را مجاب کرد در پایان فصل با پرداخت حدود 6میلیون یوروی دیگر به اینتر مالکیت کامل او را از آن خود کنند تاهافبک ریز نقش شیلیایی 3 سال دیگر در پایتخت ماندنی شود.

درخشش پیزارو در فصل جدید ثابت کرد که رمی ها بی جهت برای او هزینه نکرده اند چراکه او درمیانه ی میدان زوجی قدرتمند با دنیله دروسی تشکیل داد که هر تیمی را از پا در میاورد.

این زوج به قدری خوب کار میکرد که هافبک خلاق و آینده داری همچون آلبرتو آکوئیلانی را نیمکت نشین کرده بود.

پیزاروبهمراه رم در این فصل(08-2007) هم مانند فصل پیش با شکست اینتر در فینال کوپا ایتالیاجام قهرمانی را بر بالای سر برد تا بنوعی تیم سابقخودرا برای دومین سال پیاپی نقره داغ کند.

همچنین در این فصل پیزارو یک گل بسیار حساس مقابل رئال مادرید در المپیکو به ثمر رساند تا کمک شایانی به صعود رم از مرحله1/16 لیگ قهرمانا اروپا بکند.

در اکتبر 2009 دیوید قرار داد خود را برای 3 سال دیگر تمدید کرد.

با شروع فصل 10-2009 که با درخشش فوق العاده ی پیزارو در تیم رانیری همراه بود به جرات می توان گفت بهترین دوران هافبک ریز نقش شیلیایی در رم را رقم زد

سازندگی و طراحی حملات و بازی فانتزی پیزارو در میانه ی زمین به قدری چشم نواز و موثر بود که بدون تردید می توان او را جلوتر از میرکو ووچینیچ بازیکن فصل10-2009 نامید.
هرچند پیزارو در سیستم خاص اسپالتی مشهور شد ودر آن نقشی غیر قابل انکار داشت اما باید گفت او بهترین بازی هایش را در تیم رانیری انجام داد.
وقتی مشکلات رم در فصل کنونی را مشاهده می کنیم بیشتر متوجه نقش کلیدی و حیاتی پیزارو در تیم رانیری می شویم بطوری که خیلی کارشناسان مشکل اصلی رانیری را فقدان پیزاروی آماده ی فصل قبل می دانستند.

دوران ملی:


در سال 1999 و در مسابقات جام ملتهای جوانان امریکای جنوبی پیزاروی 20 ساله بسیار خوش درخشید و بعنوان یکی از بهترین بازیکنان جام شناخته شد.
در همان سال و بعد از آن جام بود که نلسون آکاستا سرمربی وقت تیم ملی شیلی پیزاروی جوان را به اردوی تیم بزرگسالان فرا خواند تا پیزارو در عین جوانی یکی از بازیکنان شیلی در کوپا امریکای 1999 باشد.
او همچنین بهمراه تیم المپیک شیلی توانست مدال برنز المپیک 2000 سیدنی استرالیا را کسب کند.
پیزارو بهمراه شیلی در مقدماتی جام جهانی 2002 و 2006 حاضر بود اما در هردو موفق به کسب جواز حضور در جام جهانی نشد و بعد از مقدماتی جام جهانی 2006 بود که رسما از مسابقات ملی خداحافظی کرد
جالب است که دلایل متعددی برای خداحافظی زود هنگام پیزارو عنوان میشود، ازجمله ی این دلایل اختلاف نظر او با جوونال الموس سرمربی شیلی(05-2003) و همچنین رینالدو سانچز ریئس فدراسیون فوتبال شیلی اعلام شد.
دلیل دیگر این بود که او معتقد بود بازیکنان تیم ملی شیلی فقط برای کسب شهرت و محبوبیت فوتبال بازی میکنند.
هرچند خود پیزارو علت خداحافظی اش را مسائل خانوادگی عنوان کردو اینکه می خواهد زمان بیشتری را در کنار خانواده اش صرف کند.

در حاشیه:
- در کشور ایتالیا بخاطر قامت کوتاه پیزارو به او لقب پِگ(peg) "به معنای کوچک و ریز نقش" داده اند.
-پیزارو زمانی که در اینتر بود در بسیاری از بازیها نیمکت نشین ورون بود.

-درخشش فوق العاده ی پیزارو در همان 2 فصل اول حضورش در رم سبب شد تا روبرتو مانچینی مربی اینتر که با مشکل مصدومیت هافبک هایش روبرو بود صریحا اعلام کند که "اگر می دانستم شرایط این گونه می شود هیچگاه اجازه فروش پیزارو به رم را نمی دادم

-در فصل 10-2009 او آمار 8 پاس گل و دو گل در 31 بازی از خود بجا گذاشت.
-در این فصل(11-2010) بعد از آن که رانیری در چند بازی او را برروی نیمکت قرار داد روابط او با مربی اش تیره شد و حتی در نیم فصل صحبت از پیوستن دوباره ی او به اسپالتی و زنیت سنپطرزبورگ و همچنین تیم جنوا شنیده شد.
-پیزارو که همواره در این فصل با مصدومیت دست و پنجه نرم می کرد بعد از ورود مونتلا به شکل برق آسایی به ترکیب اصلی برگشت و در بازی با بلونیا بگونه ای بازی کرد که هیچ نشانی از مصدومیت در او دیده نمی شد!
- در بازی مقابل لچه در حالی که پیزارو توپ را در دست داشت و قصد داشت ضربه ی پنالتی را بزند بوریلو از او خواست که پنالتی را به او بدهد اما پیزارو در خواست بوریلو را رد و خودش ضربه را زد و توپ را به گل تبدیل کرد.

-مجموع افتخارات او در فوتبال ایتالیا 1 اسکودتو،3کوپا ایتالیا و 2سوپرکاپ ایتالیاست.

نوشته شده توسط Alone in the dark
[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]