اخبار و مصاحبه های السـاندرو دل پـیـرو، اسطوره یوونتوس

[ale10forever]

به نام خدا

در این تاپیک اخبار وحواشی مربوط به کاپیتان دل پیرو قرار میگیره.
مصاحبه های جدید کاپیتان، اخبار تیم بعدی و کلا هر خبری رو در مورد اسطوره در این تاپیک قرار میدیم.
دوستان لطفا از بحث و تبادل نظر در این تاپیک خودداری کنن. میتونید با نقل قول گرفتن از این تاپیک، نظرهاتون درباره اله رو در[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید] مطرح کنید.
به امید اینکه این تاپیک یکی از پر رونق ترین تاپیکای سایت بشه
مرسی

[ale10forever]

---

اگر همین امروز با من تماس می گرفت

ده سال گذشته اما خیلی کمتر به نظر می رسد. شاید چون برای من، l’Avvocato هنوز یک خاطره نزدیک است؛ مثل این است که من تماسی در صبح خیلی زود داشته باشم و ادای بیدار بودن دربیاورم در حالی که در حال مالیدن چشمهایم هستم.


در عوض 10 سال گذشته است. اما وقتی کسی به شدت در قلب و روح شما جای داشته باشد، هرگز آنها را از یاد نخواهید برد. اما همچنان دلم برایش تنگ میشود. من خوش شانس و مفتخر بودم که بخشی از راهم را همراه او بودم و دلم برای وقار، استایل، اشتیاق و ذوق او برای همه چیزهای خوب چه در زندگی خصوصی و چه در زندگی اجتماعی اش تنگ شده است. دلم برای عشقش به ورزش، فوتبال،یوونتوس اش، فراری اش، قایقهای تفریحی اش و تورینش تنگ شده. دل طرفداران یوونتوس و ایتالیایی ها برایش تنگ شده.


چطور میتوانم آن دیدار اول را فراموش کنم؟ این اتفاق به نوعی به یک خاطره خیلی خوب دیگر من وصل شده است، یا بهتر است بگویم اولین هت تریک من در سری آ. همه چیز برای من تازه بود، 18 سالم بود و تازه از پریماورا به تیم اصلی منتقل شده بودم. عصر روز مسابقه مان با پارما بود. مطمئن نبودم مرا میشناسد یا نه ، البته بهتر است بگویم او درباره من میدانست چون او یک کارشناس بزرگ ورزش و نسبتا کنجکاو بود؛ پس حتما درباره این تازه وارد شنیده بود؛ اما در آن دوره بیشتر با بازیکنهای معروف آشناتر بود. ما به تازگی از جام یوفا حذف شده بودیم و هواداران از این موقعیت خوشحال نبودند، در عوض پارما تازه مقابل آژاکس برنده شده بود. آن تیم با هدایت نویو اسکالا در آن دوره بهترین بود.


آووکاتو به درستی موقعیت و روحیه ما را در آن دوره درک کرده بود و با ما حرف زد، به ما گفت که این همه تفاوت بین دو تیم که روزنامه ها در موردش مینویسند در حقیقت وجود ندارد. او یکی از آن روزنامه های مملو از انتقاد از ما را همراهش داشت، به ما هشدار میداد که واکنش نشان دهیم، که به آنها نشان دهیم اشتباه میکنند. روز بعد ما مقابل پارما پیروز شدیم و من برای اولین بار با پیراهن یووه هت تریک کردم. آن اولین ملاقات من با او بود، او با دلفریبی و شور و حرارتش به خوبی راه ارتباط با دیگران را بلد بود.


چند سال بعد او لقبی به من داد که تا سالها با من بود. آن لحظه ای بود که همه مرا جانشین روبرتو باحو می دانستند. آووکاتو که در هنر استاد بود به باجو لقب "رافائلو" داد و مرا با "پینتوریکیو" مقایسه کرد. در ابتدا من کمی گیج شده بودم ... من نمیدانستم پینتوریکیو چه کسی است. بعد فهمیدم او یک هنرمند بزرگ بوده است. من این تعریف را دوست دارم، چون من میدانم منظور آووکاتو چه بود و این مرا به یاد بخش زیبایی از عمر ورزشیم می اندازد، سالهای اول هیجان انگیز با یوونتوس.


تعاریفش، جملات قصار و شوخی هایش همیشه دقیق و بُرُّنده بودند. اما انتقادهایش هیچ وقت سنگین نبودند. بحث و جدلهایش با روئسای سایر تیمها را یادم است... آووکاتو عاشق رقابت سالم بود و به رقبای خوب زیادی احترام میگذاشت و آنها را تحسین میکرد. خیلی ساده او عاشق چالش و رقابت بود.


الان وقتی به عقب نگاه میکنم، کیلومترها دورتر در حالی که دیگر سیاه و سفید نیستم، بیشتر شانسی که در 20 سال حضور در تورین داشتم را درک میکنم: با دو مردی آشنا شدم که برای من نمادهای یوونتوس بودند: جامپیرو بونیپرتی که مرا از پادووا به یوونتوس برد و آووکاتو که مرا مفتخر به اعتماد و توجهاتش کرد.


یوونتوس، شور و اشتیاق او بود، اما فقط این نبود، او در مورد زندگی و مردم خیلی کنجکاو بود. فوتبال و یووه موضوعاتی غیر قابل جایگزینی برایش بودند. او به خوبی میدانست چگونه این اشتیاقش را با نزدیکانش به اشتراک بگذارد؛ با ما و تیمش هم آن را شریک بود. او عاشق یوونتوس و قهرمانانش بود؛ و این قهرمانان هم متقابلا عاشق او بودند درست مثل مردم عادی.


مراسم ختمش کاملا این نکته را اثبات کرد. یادم می آید یک روز قبل از بازی با پیاچنزا بود، اولین مسابقه بدون او، ما به مراسم خاکسپاری رفتیم. من تحت تاثیر بعضی از مردمی که برای خداحافظی آمده بودند قرار گرفتم: از مدیران تا کارگرهای ساده. تحت تاثیر سادگی مراسم قرار گرفته بودم، از احترام مردمی که از دنیای او دور بودند و شخصا او را نمیشناختند.


عاشق آن گل بودم، گلی که به پیاچنزا زدم. در آن روز خاص؛ فکر نمیکنم اتفاقی بوده باشد. یک گل فوق العاده بود و مطمئنم او هم دوستش داشت.


این روزها با خودم فکر میکنم اگر بود چه چیزی میگفت. تقریبا مطمئنم او با من تماس میگرفت و توصیه میکرد در سیدنی چکار کنم و به کجاها بروم، او تمام جاهای دیدنی در دنیا را میشناخت، او عاشق زیباییهای دنیا بود... تماس او مطمئنا در ساعت 6 صبح بود. اما این دفعه در سیدنی من واقعا بیدار میبودم.


الساندرو
24 ژانویه 2013

[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید] [برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید] [برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید] [برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید] [برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید] [برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید] [برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]





پ.ن 1: این متن رو کاپیتان چند روز پیش به خاطر سالگرد سناتور نوشته بود.

پ.ن 2: با اینکه سعی کردم خوب ترجمه کنم اما افتضاحه! واسه درک بهتر [برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید] رو بخونید. واقعا احساسی و قشنگ نوشته. مخصوصا اونجاهایی که با رنگ بنفش مشخص کردم ...

[Forza Juve]

تبریک اسطوره یووه به فرانچسکو توتی



الساندرو دل پیرو رسیدن به رده دوم برترین گلزنان تاریخ سری آ را به فرانچسکو توتی، همبازی سابق خود در تیم ملی ایتالیا تبریک گفت.

به گزارش فوتبال-ایتالیا، در جریان بازی یکشنبه شب بین دو تیم رم و جنوا که به برتری 3-1 جالوروسی به پایان رسید، کاپیتان توتی با به ثمر رساندن اولین گل تیمش، 225 امین گل خود را در سری آ به ثمر رساند تا رده دوم جدول برترین گلزنان سری آ را تصاحب کند.

به همین دلیل، اسطوره فوتبال یوونتوس در صفحه رسمی تویتر خود اینگونه به توتی تبریک گفت:

"225 گل، ثبت رکوردی دیگر از یک قهرمان بزرگ. عالی بود فرانچسکو! دوستدار تو اله"

گفتنی است، الساندرو دل پیرو که سال های آخر فوتبال خود را در سیدنی استرالیا می گذراند، با 188 گل زده در 478 بازی، برترین گلزن تاریخ بیانکونری محسوب می شود.

[p.u.n.i.s.h.e.r]

بخش بیستم کتاب دل پیرو : من و آتزوری

حرف های زیادی در مورد برخی گل های من زده شده و به برخی دیگر از گل های من کمتر پرداخته شده اما برای من چنین نیست، من همچنان آن گل با پشت پا به تورینو را دوست دارم، ضربه ای بسیار دشوار که به سختی توانستم در آن لحظه توپ را لمس کنم.

همچنین هرگز نمی توان گلی که روز یکشنبه و بعد از درگذشت وکیل آنیلی به پیاچنزا زدم را فراموش کنم، توپ را با بیرون پا درون دروازه قرار دادم ؛ گلی که به فیورنتینا زدم نیز یکی دیگر از گل های مورد علاقه ی من است ، گلی که دروازه ی ورود من به دنیای حرفه ای فوتبال بود اما با این وجود هیچ چیز نمی تواند به اندازه ی گل به آلمان در جام جهانی 2006 برای من خوش آیند باشد ؛ زیرا زیبایی گل در اهمیت آن لحظه ها رقم می خورد ، در دیدار برابر تورینو ما با 5 گل به برتری رسیدیم اما برابر آلمان ها در آن دقایق دشوار پیروز شدیم و راه را برای در آغوش کشیدن جام جهانی هموار کردیم.

در این لحظه ها چگونه می توان از رونالدو برزیلی و آن توانایی های فوق العاده اش یادی نکنم ؟ در یوونتوس توانستم در رقابت های مختلف ، بازی کنار بازیکنان زیادی را تجربه کنم ؛ زیدان و آن شادابی وصف نشدنی ، ویالی گلزنی که بی هراس بود ، روبرتو باجو و تکنیک غیر طبیعی ، واقعا در جهان فوتبال یک الگوی بی همتا بودند ؛ هر فرد از آن ها با دیگری متفاوت بود و هر کدام نیز به خوبی توانستند زیبایی را توصیف کنند ، بدون آنکه کلمه ای را به زبان بیاورند.

" یک قهرمانی هنگامی زیباست که در دشواری ها بدست بیاید ، آن گلی که به آلمان زدم ، زیبایی های زیادی در خود داشت چزیرا بیان گر زیبایی های زیادی بود ، پیشروی من ، سرعت و دقت در حمل توپ ، تفاهم بازیکنان در فاز هجومی و در پایان ضربه ای که در درون دروازه قرار گرفت ، در وقت های اضافی و در برابر تیم میزبان قرار گرفته بودیم ، برترین لحظه بود ؛ بالا بردن جام قهرمانی اوج آن لحظات بود ؛ هنگامیکه به اوج افتخار میرسی با تمام وجود لحظاتی را که برای رسیدن به آن سپری کردی را درک خواهی کرد.

لحظه ای فراموش نشدنی ، بالای سر بردن کاپ طلایی که برای من بیانگر چیزهای زیادی بود ، دشواری های تمرینات ، کالچیوپولی و تیمی که بدون هیچگونه امید به آلمان رفت ( بویژه برای ما بازیکنان یوونتوس ) ، دستان من که زیبا و زشت ترین ها را با آتزوری حمل کرد ، از گل نخست من در 2002 تا آرزوی حضور در فینال جام جهانی ، هشت سال سن داشتم ، موقعیکه در مادرید ، ایتالیا قهرمان جهان شد ، حدود 30 یا 40 نفر برابر تلویزیون نشسته بودیم ، پدرم ، مادرم و دوستان و آشنایان منتظر شروع بازی بودند ، در آن روز برای کودکی مثل من ، آرزوی حضور در فینال در وجودم شعله ور شده بود.

" گاهی فیلم فینال برلین را می بینم ، من روی سکو در آستانه ی بالای سر بردن کاپ قهرمانی بودم ، دوست داشتم با تمام وجود فریاد بزنم ، به خانواده ام و کسانی که در رسیدن به این آرزو همراه من بودند فکر می کردم ؛ به پدرم که دیگر در کنار من نیست ، به مادرم که در کنار و برادر و همسرم بود ، پیش از بازی به کارهای بی مورد به اندازه ی کافی پرداخته بودیم ، همدیگر را در آغوش گرفته بودیم و به هواداران خود نزدیک می شدیم تا خانواده های خود را ببینیم.

" در نیمه نهایی در جست و جوی سونیا بودم اما بعد از زدن گل ناخودآگاه چشم های من ، چشم های پر اشک سونیا را شکار کردند ؛ قبل از بازی بلیت ها را به آشنایان خود داده بودم و می دانستم که در کجای ورزشگاه خواهند نشست اما سونیا و برادرش پایین تر از جایگاه ایستاده بودند و منتظر ورود من به زمین بودند ، بعد از گل به سوی جایگاه رفتم ، بالا را نگاه کردم خبری از آن ها نبود اما همین که پایین را نگاه کردم با گریه های سونیا روبرو شدم ؛ کار سرنوشت بود ؛ در برلین نتوانستم سونیا را ببینم با اینکه می دانستم که وی خیلی خوشحال هست ، به خوبی به یاد دارم که ورزشگاه پر بود از کاغذهای سفید ، بر روی زمین دراز کشیدم و آغوش خود را باز کردم در حالیکه نگاه هایم به ماه دوخته شده بودند.

[p.u.n.i.s.h.e.r]

برای توز با شماره ی 10 من آروزی موفقیت می کنم

الساندرو دل پیرو کاپیتان اسبق باشگاه یوونتوس هم اکنون به همراه سایر اعضای تیم سیدنی در کشور ایتالیا به سر می برد و در حال آماده سازی برای فصل جدید هستند.

الکس در مصاحبه ای کوتاه شرکت کرد و گفت: "برای ایتالیا دلتنگ شده بودم اما با ماجراجویی جدید و هیچان انگیزم در استرالیا بسیار خوشحال هستم."

"همیشه زمانی که به کشورم ایتالیا برمیگردم احساس بسیار خوبی دارم و از این اینکه دوباره راهی ایتالیا شده ام بسیار خوشنود هستم."

وی در ادامه به شماره 10 که هم اکنون در اختیار کارلوس توز مهاجم آرژانتینی یووه قرار دارد اشاره کرد و گفت: "من برای سالیان درازی این پیراهن را پوشیده ام و اکنون توز ان را می پشود و خودش و کل تیم یوونتوسموفق باشند."

گفتنی است اولین بازی دوستانه تیم سیدنی 7 اگوست با تیم پادوا می باشد.