• بحث و تبادل نظر دیدار های مرحله یک چهارم نهایی یورو 2012 •

[feri71]

به نام خدا

بحث و تبادل نظر دیدار های مرحله یک چهارم نهایی یورو 2012




به دلیل آغاز این دور از رقابتها از روز پنج شنبه 1 تیر ، کم کم باید پرونده مرحله گروهی رو بست و بیشتر به این قسمت پرداخت.

[drogba-maldini]

بازی دیشب واقعا همون طور که همه میگفتند غیر قابل پیشبینی بود و به نظر من جذاب ترین بازی یک چهارم نهایی هم بود .
ایتالیا بازی رو تو نیمه اول طوفانی شروع کرد و دقایق اول چند موقعیت خیلی خطر ناکی رو رو دروازه انگلیس ایجاد کرد ,
انگلیس هم بعد با چند ضد حمله موقیت های خوبی رو ایجاد کرد و جواب موقعیت های ایتالیا رو داد ولی بعد بازی متعادل شد .
تو نیمه دوم و تو وقت های اضافه ایتالیا سوار بازی بود و با این که حملات متعددی رو ایجاد کرد ولی هیچ کدوم منجر به گل نشد و طبق پیشبینی کارشناسان بازی به ضربات پنالتی کشیده شد.
تو ضربات پنالتی بعد از اینکه انگلیس دو به یک جلو افتاد نوبت پیرلو مغز متفکر ایتالیا شد که پنالتی سوم رو بزنه وبا زدن ضربه چیپ و گل کردن پنالتی نه تنها ایتالیا رو به بازی برگردوند بلکه روحیه بازیکنان انگلیس و دروازه بان انگلیس رو هم و تضعیف کرد و باعث شد انگلیس پنالتی های بعدی خودش رو گل نکنه و ایتالیا برنده بازی بشه.

[ale10forever]

آتزوری در جمع 4 تیم برتر قاره ، پنالتی پیرلو در جمع پنالتی های تاریخی ...


چیپ، و تمام...
جو هارت دروازه بان انگلیس نمیدونست داره دست روی چه چیزی میذاره، دست روی غرور ایتالیایی ها. غروری که آتزوری همیشه براش جنگیده حتی در بدترین شرایط. شکلکها و حرکات عجیبی که دروازه بان انگلستان برای تخریب روحیه حریف انجام داد، اصلا به مذاق ایتالیایی ها خوش نیومد و باعث شد پیرلو تصمیم بگیره درس بزرگی به اون بده. ایتالیا قبل از اینکه پیرلو پشت توپ بیاد از لحاظ روحی در شرایط پایین تری قرار داشت اما اون پنالتی به جز اینکه به اردوی انگلیس شوک عجیبی وارد کرد، اعتماد به نفس رو هم به هم تیمیهاش برگردوند. قبل از این پنالتی چیپ فرانچسکو توتی به هلند تو نیمه نهایی یورو 2000 در خاطر هواداران آتزوری نقش بسته بود ولی از این به بعد پنالتی آندره ا جایگزین اون خواهد شد. چون این ضربه برخلاف ضربه توتی (که بعدش مالدینی پنالتیش رو خراب کرد) حیاتی بود و ایتالیا رو به تورنمنت برگردوند. شاید بشه به این ضربه لقب شجاعانه ترین پنالتی تاریخ یورو رو داد.

خودش درباره علت چیپ زدن اینطور میگه :
" در اون لحظه دیدم که دروازه بان حرکات عجیبی انجام میده، بنابراین منتظر ماندم که او حرکت کند و بعد ضربه را به اون صورت زدم.
برای من راحتتر بود که در آن موقعیت ضربه رو چیپ بزنم. شاید ضربه من کمی فشار را روی انگلستان زیاد کرد. در واقع اشلی یانگ ضربه پنالتی اش را بعد از من خراب کرد. "
××
پیرلو 33 ساله در طول 120 دقیقه بخصوص در نیمه دوم و وقتهای اضافی هم بهترین بازیکن زمین بود و فوق العاده بازی کرد. پاسهای طلایی که تمام حملات آتزوری رو طرخ ریزی میکرد. گوناگونی این پاسها در حد بسیار بالایی بود؛ سمت چپ، سمت راست، پشت دفاع و در مواقع لزوم رو به عقب. همه حساب شده بودند. حتی حفظ توپها و چرخشهای کم نظیر. فکر میکنم نمایش دیشب پیرلو یکی بهترین نمایشهای جام بود. گاهی اوقات تعجب میکنم که چطور ممکنه ذهن و دید یک فرد تا این اندازه باز باشه.
انگلیس خوب بازی نکرد و شاید فقط به عدم توانایی مهار آندره ا پیرلو باخت

131 پاس و 114 صحیح، آماری هست که معمولا از خودش بجا میزاره. تو عکس بالا مشخصه که در 6 صحنه این پاسها مستقیما خطر ایجاد کردند که آمار خیلی جالبه.
آندره ا در کل بازی دیشب چنان تداوم و تعصبی داشت که نظیرش رو شاید فقط بشه در ایتالیا جستجو کرد. با وجود خستگی که در تفاوت دویدنهاش و تفاوت ضرب پاسهاش در وقتهای اضافی با 90 دقیقه مشخص بود اما هرگز از اون حس وطن پرستی و غرور ایتالیایی خودش عقب نشینی نکرد، در حالی که اون سمت رونی 26 ساله با 7 سال کمتر، در وقتهای اضافی نای دویدن نداشت و تک تک توپها رو لو داد.
×××
و در آخر اینکه بازی و رفتار دیشب پیرلو باعث شد بعد از اله و جیجی سومین بازیکنی باشه که واقعا از ته دل دوستش دارم

بوفون؛ نماد حس ناسیونالیستی


عادل فردوسی پور میگفت که صحنه خوندن سرود ایتالیا توسط بوفون یکی از صحنه های به یاد موندنی این جام هست و بله درست میگفت.
در بازی مقابل کرواسی هم احساس میکردم این نوع سرود خوندن بوفون به سایر بازیکنان و حتی نیمکت و سکوها هم انتقال پیدا کرد و منجر به بیشتر شدن حس اتحاد ایتالیایی ها شد و این در حالیه که تاریخ نشون داده اتحاد و روحیه جمعی همیشه و در تمام ادوار رمز موفقیت آتزوری محسوب میشده.
این شور و هیجان البته باعث نشد جیجی خونسردی خودش رو از دست بده. اوج اون هم روحیه دادن به ریکاردو مونتولیوو بعد از گرفتن ضربه اشلی کول بود.
بوفون بارها و بارها اخلاق خوب و انسانیت بالای خودش رو ثابت کرده و تمام بازیکنانی که مقابلش بازی کردند، هم به این موضوع اذعان دارن. واقعا چه کسی میتونه در اون شرایط حساس وقتی بازی به وقت اضافی رفته با داورا دست بده و با کاپیتان حریف شوخی کنه؟
جیجی دیشب هم متفاوت بودن خودش رو ثابت کرد؛ چه درون زمین چه بیرون زمین.
ایتالیا همچنان داره به داشتن کاپیتانهای افسانه ای ادامه میده، مالدینی کاناوارو دل پیرو و بوفون...

بالوتلی، دیوانه خونسرد


شاید اگر دیشب به جای بالوتلی، دیناتاله در زمین بود ایتالیا در همون 90 دقیقه میتونست جشن صعود بگیره. بالوتلی حداقل در 3 صحنه در جریان بازی میتونست نتیجه رو عوض کنه.
اما هر چقدر این رفتار و بازی خاص در طول بازی سوهان روح هواداران شد، در ضربات پنالتی به کمک تیم اومد. پراندلی در اقدامی شجاعانه اجازه داد اولین پنالتی رو بزنه در حالی که دادن همچین ضربه حساس و سرنوشت سازی در اون شرایط ریسک خیلی بزرگی بود اما این ریسک جواب داد؛ به خوبی هم جواب داد.
خونسردی و بیخیالی خاصی که در چهره سوپر ماریو دیوانه (!) هست بعد از پشت توپ ایستادنش حس دوگانه ای به طرفداران آتزوری داد. از یک طرف وقتی یادآوری حرکات غیر نرمال همیشگی ماریو و از طرفی چهره بی نهایت خونسردش. اما پنالتی رو به قدری خوب زد که به رغم شیرجه عالی جو هارت وارد دروازه شد و هیچ حرف و حدیثی رو باقی نگذاشت. شاید این گل کردن پنالتی یکم در درست شدن رابطه بعضی از طرفداران با این بازیکن خاص تاثیر داشته باشه.

========================
اما در مورد بازی؛ من فکر میکنم این بازی تاکتیکی ترین بازی جام تا این لحظه بود.
در نیمه اول برتری نسبی و در نیمه دوم و وقتهای اضافه برتری مطلق با آتزوری بود اما با بی دقتی مهاجمان و خوش شانسی انگلیس در دو صحنه توپی از خط دروازه ها عبور نکرد. آمار هم موید این قضیه هست:



همونطور هم که دوستان انگلیسی گفتند به نظرم هاجسون ترکیب و تاکتیک خوبی رو برای این بازی انتخاب نکرده بود. به جز دو سه صحنه و اون هم به صورت نصفه و نیمه ارتباط درستی بین خط هافبک و حمله این تیم برقرار نشد و معدود موقعیت های انگلیس هم از سانتر از جناجین به دست اومد. این حربه هم در حالی انتخاب شده بود که اندی کارول روی نیمکت حضور داشت و کسی نبود از این سانتر ها استفاده کنه. در حالی که در دور گروهی خصوصا مقابل سوئد و اوکراین بازی درخشانی از این تیم دیدیم و هماهنگی خط میانه و حمله در حد بالایی بود.
نکته عجیب دیگه در مورد سه شیرها بازی بد و نا آمادگی وین رونی بود. تا حالا ندیده بودم رونی در یک بازی انقدر توپ لو بده و همونطور که بالاتر هم گفتم خستگی مفرطش در وقت های اضافی هم مشخص بود.
اما این رو هم باید در نظر بگیریم که آتزوری فراتر از انتظار بازی کرد. بشخصه انتظار نداشتم مونتولیوو انقدر خوب باشه و شاید مصدومیت موتا (که خودش هم از خوبهای دور گروهی بود) برای ایتالیا توفیق اجباری شد. مونتولیوو خصوصا در نیمه اول بسیار چشم نواز و در عین حال موثر بازی کرد و با جابجا شدنش در زمین در درست کردن ریتم بازی به پیرلو کمک میکرد. دروسی هم تا قبل تعویضش خیلی درخشان بود و رونی رو واقعا خسته و کلافه کرد. به همین شکل و در فاز حمله مارکیزیو تاثیرگذار بود. در واقع هافبکهای ایتالیا شکل بازی انگلیس رو عوض کردند و اونارو مجبور کردند بر خلاف تاکتیک خودشون بازی کنند!
سایت زونال مارکینگ تحلیل جالبی از این وضعیت خط هافبک دو تیم انجام داده:

"به عبارت دیگر هافبکهای انگلیس خیلی بسته شدند. جیمز میلنر به داخل کشیده شد و نزدیک دروسی بازی کرد. در حالی که اشلی یانگ در آن سمت همین وضعیت را با کلودیو مارکیزیو داشت. میلنر در این نقش راحت بود اما یانگ در حالت دفاعی خوب و راحت بازی نمیکرد همچنین خیلی کم میتوانست به جلو برود. شاید بهتر بود هاجسون یانگ را به گوشها متمایل میکرد تا وظیفه سر و کله زدن با موتولیوو، دروسی و مارکیزیو را به میلنر، جرارد و پارکر میسپرد تا در این صورت یانگ به صورت آزادانه تری در سمت چپ در ضد حملات مشارکت کند."

با تمام این احوال من همچنان معتقدم تعویضهای پراندلی و به طور خاص بیرون کشیدن دروسی تعویض جالبی نبود اما رقیبش، هاجسون در اون سمت زمین اون قدر بد بود که به چشم نیومد. البته نوچرینو خوب بود و پنالتی رو هم گل کرد ولی شاید اگر بجای مارکیزیو به بازی میومد تاثیر بهتری داشت.
خود من فکر میکنم با شرایط بیحال و خسته ای که انگلیس داشت اگر دیامانتی یا دیناتاله به جای یه هافبک و نه کاسانو وارد بازی میشدند بازی زودتر تموم میشد. به نظرم اگر یه مربی بزرگتر مثل لیپی رو نیمکت بود این کار رو انجام میداد.
اما به هر حال این بازی با پیروزی برای ایتالیا به پایان رسید و عملکرد پراندلی در مجموع قابل ستایشه.

قبل از بازی تصور میشد نبود کیلینی به ضرر ایتالیا تموم بشه ولی بونوچی ثابت کرد نسبت به اوایل فصل گذشته خیلی پیشرفت کرده. و همین پیشرفت تو بازیش باعث افزایش اعتماد به نفسش شده و حتی دیشب تونست جلوتر از آندره ا بارتزالی رهبری خط دفاع رو به عهده بگیره. داد و فریادهای گاهگاهش خیلی جالب توجه بود.

نقطه قوت انگلیسیها هم در این بازی خط دفاعشان بخصوص جان تری بود که در خیلی از صحنه ها به ویژه صحنه ای که مانع گلزنی بالوتلی شد، با تعصب خاصی اجازه نداد دروازه تیمش تهدید بشه.

========================
حالا با بازی دیشب جمع تیمهای نیمه نهایی کامل شد. ایتالیا، آلمان؛ پرتغال، اسپانیا. یه نیمه نهایی جذاب که شایسته این جام جذاب هم هست.
بازی ایتالیا - آلمان برای ژرمن ها حالت انتقام جویانه داره ولی آتزوری هم دیشب نشون داد حریف دست و پا بسته ای نیست و میتونه برای هر تیمی دردسر ساز باشه. میخواد اسپانیا قهرمان جهان و اروپا باشه، میخواد انگلیس پرمدعا باشه یا آلمان، دشمن همیشگی.

[edin]

وای دیشب بازی با این که کلی نداشت ولی عالی بود خیلی هیجان انگیز بود بعد از سال ها اولین باری بود که توی ضربات پنالتی حق به حق دار رسید خوب حالا دیگه تکلیف 4 تیم حاضر در مرحله ی نیمه نهایی مشخص شد و همین طور رقیب آلمان امیدوارم بازی های نیمه نهایی هم به قشنگی دیشب باشه

[omid.b]

دیشب بازی بی نظیر بود ومن دیشب ایتالیایی رو دیدم که مدتهابود ازش خبری نبود
البته من معتقدم تعویضهای انگلیس عجولانه بود

[ALEX-ss]

سلام


خوب حق به حق دار رسید . بعضی ها میگن که پنالتی شانس فقط. ولی من میگم پنالتی زدن فن میخواد و هنر میخواد بعد از 120 دقیقه بازی بازیکن با خستگی و گرفتگی عضلات فن و هنر میخواد که توپ را به گل تبدیل کند با همه استرسی که بر روی تیم و بازیکن هست. و پنالتی گرفتن هم کار هر کس نیست. که خوشبختانه ایتالیا هم پنالتی زن خوب داره هم پنالتی گیر خوب و هیچ تیمی نمی تواند در پنالتی ایتالیا را شکست بدهد .

اما پر اندلی تیمش را با ترکیب 4.4.2 و لوزی شکل به میدان فرستاد تا مارکیزیو از سمت راست و دروسی از سمت چپ پیرلو را حمایت کنند و در سوی دیگر هاجسون تیمش را بدون هیچ تغییری به میدان فرستاد با ترکیب 4.4.2 به میدان فرستاد
و جنگ دو هافبک پخته و کارکشته پیرلو و جرارد بازی را زیباتر کرده بود

نکته فنی : پر اندلی زرنگی کرد و در دفاع 4 نفره اش 2 بازیکن از یونتوس قرار داد تا با مشکل عدم هماهنگی مواجه نشود در برای مهر کردن ضربات بلند انگلیسی ها از بارزالی و بونوچی بلند قامت استفاده کرد و از جایی که می دانست انگلیس از سمت راست قوی تر هست دروسی را قرار داد تا استارت حملات انگلیس را مهار کند و ایتالیا به دلیل هافبک میانی خوب خودش بیشترین توپ و میدان از آن خودش کرده بود

نکته جالب: اندلی زرنگ در بین مارکیزیو و دروسی یه مهره دیگر قرار داده بود تا در حملات ضد حمله نخورند. عجب مربی عجیب و جالبی هستش.

اندلی با وروووود ماجو و دیامانتی و ترکیب را 3.6.1 تغییر داد و روی اشلی کول خسته زوم کرد و و از این موقعیت استفاده کردند و به گل هم رسیدند . اما حیف که با بی دقتی در آفساید قرار داشتند.

مربی برتر میدان : پر اندلی

بازیکن برتر میدان: پیرلو


نویسنده: نیما / انجمن تخصصی فوتبال دربی

[Reza29.4]

سلام دوستان در مورد بازی دیشب منطقی بخوایم صحبت کنیم(من طرفدار تیم خاصی نیستم)واقعا حق ایتالیا بود که تو پایان وقت قانونی ببره اما مثل اینکه مها جمان دو تیم مخصوصا ایتالیا یها از مهاجمان ایرانی گل نزدن را یاد گرفته بودن .
وقتی بازی به ضربات پنالتی رسید دو نظریه وجود داشت:
1-جو هارت نسبت به بوفون در ضربات پنالتی بهتر کار میکنه.
2- انگلیس همیشه تو مراحل حذفی تورنمنتها (مخصوصا بازیهایی که به ضیافت پنالتیها ختم میشه )بدشانس که نظریه ی دوم درست از اب در اومد البته نباید فراموش کرد که بر خلاف پیشبینی ها بوفون تو ضربات پنالتی بهتر کار کرد.
{البته باید شکر گذار بود که نهایت حق به حقدار رسید}
درمورد بازی ایتالیا و آلمان نیز در این شکی نیست که المان فعلا قویتر اما با بازی خوبی که لاجوردی پوشان دیشب انجام دادند زنگ خطری برای ژرمن ها به صدا در اومد.مخصوصا المانی که به گفته مربیش:از این نگرانم که یونان با یه حمله تونس 2گل به ما بزنه واین نشون دهنده ضعف در خط دفاع ما میده.

[omid2]

دیشب بازی بی نظیر بود ومن دیشب ایتالیایی رو دیدم که مدتهابود ازش خبری نبود
البته من معتقدم تعویضهای انگلیس عجولانه بود

منم باهات موافقم تعویض ها مسخره بود بخصوص تعویض کارول ........
ااین بازیکن اصلا نمیتونه پا به توپ بشه

[ALEX-ss]

سلام دوستان در مورد بازی دیشب منطقی بخوایم صحبت کنیم(من طرفدار تیم خاصی نیستم)واقعا حق ایتالیا بود که تو پایان وقت قانونی ببره اما مثل اینکه مها جمان دو تیم مخصوصا ایتالیا یها از مهاجمان ایرانی گل نزدن را یاد گرفته بودن .
وقتی بازی به ضربات پنالتی رسید دو نظریه وجود داشت:
1-جو هارت نسبت به بوفون در ضربات پنالتی بهتر کار میکنه.
2- انگلیس همیشه تو مراحل حذفی تورنمنتها (مخصوصا بازیهایی که به ضیافت پنالتیها ختم میشه )بدشانس که نظریه ی دوم درست از اب در اومد البته نباید فراموش کرد که بر خلاف پیشبینی ها بوفون تو ضربات پنالتی بهتر کار کرد.
{البته باید شکر گذار بود که نهایت حق به حقدار رسید}
درمورد بازی ایتالیا و آلمان نیز در این شکی نیست که المان فعلا قویتر اما با بازی خوبی که لاجوردی پوشان دیشب انجام دادند زنگ خطری برای ژرمن ها به صدا در اومد.مخصوصا المانی که به گفته مربیش:از این نگرانم که یونان با یه حمله تونس 2گل به ما بزنه واین نشون دهنده ضعف در خط دفاع ما میده.

با احترامی که برای نظر شما قائل هستم

اما مقایسه کردنت خیلی خنده داره تو مثلا دروسی و پیرلو با مهاجم های ایران مقایسه می کنی و فکر می کنم که با دقت بازی را نگاه نکردی اگر با دقت دیده بودی در مورد ایتالیا این برداشت نمی کردی بازی کاملا بسته انگلیس و ندیدی ؟ میشه بگی رو چه اساسی میگی که بازیکنای ایتالیا بد کار کردند یعنی هر مهاجمی که گل نزنه به درد نمی خوره؟؟؟؟؟ حتما باید گل بزننند. یکی و برام اسم بیار که پا به توپ شدن پیرلو را داشته باشه تو انگلیس.؟؟ تو بوفون را با جو هارت مقایسه میکنی شک می کنم که جنابعالی بوفون و بشناسی. پنالتی گیر اول جهان بوفون در حال حاضر بعد کاسیاس.

عجب حرفای جالب زدی ؟

[شیما کاکا 22]

اگه مقابل آلمان هم با همین کیفیت بازی کنیم... فینال که هیچ قهرمان هم شدیم...!!!

[DanielBahrami]

مشکل از کجا هست ؟




همون طور که همه میدونند انگلیس از سال 1966 هیچ جامی نبرده چون توی این مدت همیشه اتحادیه فوتبال انگلیس تصمیم هایی بسیار اشتباهی گرفته که آخریش هم اخراج کاپلو 4 ماه قبل از یورو بود . اگه با کاپلو مشکل داشتند باید بعد از جام جهانی اخراجش میکردن یا اینکه بعد از یورو به جاش یک مربی توانمند بیارن نه اینکه موقعی که به راحتی انگلیس به یورو صعود کرد هاچسونی رو بیارن که سابقه ای در تیم های ملی نداشته .

قبل از شروع یورو هری ردنپ خیلی به درد انگلیس میخورد چون هم بازیکن ها باهاش رابطه ی خوبی داشتند و هم می تونست روحیه ی تیم رو به خوبی بالا ببره و به طور موقتی بتونه نمایش قدرتمندانه ای رو داشته باشه اما حالا این تیم نیاز به یک مربی دره که سبک سوخته ی تیم ملی انگلیس رو تغییر بده .




انگلیس هم دقیقا مثل بازی با اوکراین خیلی خوش شانس بود که گلی نخورد و هم خیلی بازی بدی رو ارائه داد . هاچسون تصور میکرد شاید مثلث منچستری بتونه کاری انجام بده ولی نمی دونست که این بازیکن ها مخصوصا اشلی یانگ و ولبک به درد تاکتیک اون ها نمی خورند و اون ها به بازیکن هایی مثل کرول و جرمن دفو نیاز داشتند تا شاید بتونند از روی سانتر موقعیت ایجاد کنند .

ایتالیا هم واقعا بازی خوبی رو ارائه داد و با برنامه حمله میکرد . واقعا اگه ایتالیا پیرلو رو نداشت شاید بازی گره میخورد ولی پاس های دقیقی که میداد باعث میشد که دفاع انگلیس به هم بریزه . واقعا باید به پراندلی آفرین گفت چون موقعی که همه فکر می کردند دینتاله به زمین میاد 3 تا هافبک توانمند آورد .