╣‡◄بررسي عملكرد تيم آرسنال در فصلي كه گذشت►‡╠

[GOLL]

به نام خدا

در اين تايپيك به بررسي فني تيم در هر فصل ميپردازيم
كه شامل

1. عملكرد كلي تيم
2. بررسي بازيكنان
3. و حضور آرسنال در جام هاي مختلف

ميشود ، سایت رسمی باشگاه آرسنال عملکرد جداگانه تیم در رقابت های مختلف را بررسی می کند.

[GOLL]

وقتی هواداران آرسنال در سال های آینده به فصل 2011/12 نگاه می کنند، آمار موجود به سادگی قادر نخواهد بود تا عمق درام موجود در این دوره را نشان دهد. شاید آرسنال کار را در رده سوم تمام کرد و برای پانزدهمین فصل متوالی به لیگ قهرمانان اروپا رسید اما این همان جایگاهی است که چیزهای بیشتری را در مورد آنها به شما می گوید.

همه چیز در سخت ترین شرایط آغاز شد. مبارزه آرسنال و بارسلونا بر سر کاپیتان و جادوگر آرسنال، سسک فابرگاس در تمام طول تابستان ادامه داشت، در حالی که سمیر نصری نیز به درهای خروج نگاه می کرد. ممکن است آرسن ونگر نفراتی مانند جروینیو، الکس اوکسلید چمبرلین و کارل جنکینسون را به ترکیب تیمش اضافه کرده باشد اما نفراتی که از تیم جدا می شدند توجه بیشتری را به خود جلب کردند.

فابرگاس در ترکیب تیم، در نخستین بازی فصل حضور نداشت که یک تساوی بدون گل مقابل نیوکاسل به همراه داشت و چند روز پس از آن دیدار انتقال خود به باشگاه زادگاهش را تکمیل کرد. در عین حال نصری در دیدار بعدی لیگ حضور پیدا کرد که یک شکست 2 - 0 خانگی مقابل لیورپول بود اما او نیز به سرعت راهی منچستر سیتی شد.

در این شرایط وخیم، آرسنال باید در اولدترافورد مقابل مدافع عنوان قهرمانی منچستر یونایتد قرار می گرفت که به واسطه مصدومین و محرومین پر تعداد خود به مشکل بر خورد. تنها چند روز پیش از آن دیدار، آنها موفق شدند حضور خود در دور گروهی لیگ قهرمانان را قطعی کنند اما توانی که در آن بازی به خرج دادند بهای سنگینی مقابل یونایتد به همراه داشت و شکست تلخ 8 - 2 را برای شاگردان آرسن ونگر رقم زد.

مرد فرانسوی آرسنال به سرعت وارد عمل شد و در آخرین دقایق نقل و انتقالات میکل آرتتا، پر مرته ساکر، آندره سانتوس، پارک جو یونگ و یوسی بنایون را به ترکیب خود اضافه کرد و این در حالی بود که پیروزی 1 - 0 مقابل سوانسی به افزایش روحیه تیم کمک کرد. اما شکست مخرب دیگری در راه بود، این بار مقابل بلکبرن که موجب شد برخی رسانه ها با استفاده از موقعیت، آرسنال را کاندید سقوط در لیگ بنامند، چیزی که آرسن ونگر در انتهای لیگ به آن اشاره کرد.

تئوری افول توپچی ها با 3 پیروزی متوالی در لیگ کاملا رد شد و سپس آنها برای سنجش توان خود مقابل چلسی قرار گرفتند. شاگردان آرسن ونگر در نیمه دوم آن دیدار یک کلاس آموزشی همه جانبه را شکل دادند تا پیروزی 5 - 3 را در استمفورد بریدج رقم بزنند و در تمام طول ماه نوامبر به احیای دوباره خود ادامه دادند و جایگاهشان در ماه دسامبر نیز بهتر و بهتر شد.

با وجود انتقال کوتاه مدت تیری هانری در ماه ژانویه، شتاب آرسنال در سال جدید با مشکل روبرو شد و آنها 3 دیدار متوالی لیگ را با شکست پشت سر گذاشتند. اما مردان آرسن ونگر با واکنش حیرت انگیز خود در ماه بعد، ذهنیت قدرتمندشان را به رخ کشیدند و بعد از کسب تساوی در خانه بولتون، این بار بلکبرن و ساندرلند را شکست دادند و نتیجه به یاد ماندنی 5 - 2 مقابل تاتنهام را رقم زدند.

پیروزی درخشان در دربی شمال لندن نقش یک کاتالیزور را در فرم درخشان پیش رو ایفا کرد و توپچی ها برای رسیدن به تاتنهام، توانستند لیورپول، نیوکاسل، اورتون و استون ویلا را شکست دهند و به جایگاه سوم جدول رسیدند. دو پیروزی دیگر مقابل منچستر سیتی و ولوز تنها حس خوشبینی را در سراسر ورزشگاه امارات اضافه کرد.

اما درست زمانی که به نظر می رسید حفظ جایگاه سوم آسان است، تیم ونگر با ماموریت سختی روبرو شد و از 12 امتیاز موجود تنها 3 امتیاز بدست آورد.

این مساله موجب شد همه چیز به روز آخر و جدال آرسنال، تاتنهام و نیوکاسل برای کسب جایگاه سوم بیانجامد تا بطور مستقیم به فصل بعد لیگ قهرمانان اروپا راه پیدا کنند.

شاگردان آرسن ونگر می دانستند یک پیروزی مقابل وست برومویچ جایگاه سومی آنها را تضمین می کند اما این دیدار منعکس کننده فصل آشفته آرسنال بود زیرا پیشتازی زودهنگام آرسنال، بعد از 15 دقیقه با 2 گل از سوی وست بروم پاسخ داده شد اما توپچی ها بار دیگر توان خود در بازگشت به بازی ها را به نمایش گذاشتند. آنها برای آخرین بار در این فصل اوضاع را به بهترین شکل تغییر دادند و یک پیروزی 3 - 2 حیاتی را کسب کردند.

این یک جدال دراماتیک، هیجان انگیز و و پراسترس بود اما آرسنال سفر خود را تکمیل کرد، سفری که در ابتدا آنها را " کاندیدایی برای سقوط" می نامیدند اما به کسب مجدد جایگاه لیگ قهرمانان ختم شد، عجب سفری بود.

[GOLL]

آیا جام اتحادیه این فصل برای آرسنال می توانست باشد؟ قطعاً اما یک چهارم نهایی ناامید کننده ای مقابل منچسترسیتی سپری شد. این جام مطابق معمول رقابت هایی است که به ستاره های در حال رشد و آینده ی آرسنال کمک می کند تا بتوانند خود را نشان دهند.

امثال ایگناسی میکل، فرانسیس کوکلن و امانوئل فریمپونگ در این رقابت ها توانستند خود را در اندیشه های آرسن ونگر قرار دهند. پیروزی دور سوم جام اتحادیه مقابل شروزبری با معرفی خرید جدید جوان تیم الکس اوکسلید چمبرلین همراه بود.

بازی بد شروع شد. تیم دسته دومی در دقیقه 16 در ورزشگاه امارات پیش افتاد اما بازیکنان جوان آرسنال عقب ننشستند و کایرن گیبز 10 دقیقه پیش از پایان نیمه اول اولین گل خود برای آرسنال را به ثمر راسند.

سپس نوبت خلاقیت اوکسلید چمبرلین بود. این بازیکن جوان که دومین بازی خود با پیراهن آرسنال را انجام می داد با یک شوت سنگین در میانه های نیمه دوم گل دوم تیم را به ثمر راسند و سپس نوبت یوسی بنایون بود که به کمک اوگوژان اوژیکوپ جوان سومین گل تیم را به ثمر برساند.

دور چهارم بار دیگر با قرعه خانگی همراه بود و این بار بولتون واندررز حریف آرسنال بود که این بازی نیز با دشواری برای آرسنال همراه بود.

تیم میهمان دو دقیقه پس از شروع نیمه دوم با گل بازیکن اسبق توپچی ها فابریس موامبا از آرسنال پیش افتاد. موامبا با یک و دوی بسیار خوب خود با ایوان کلاسنیچ توپ را به طاق دروازه آرسنال دوخت.

اما آرسنال با نمایش خیره کننده ی آرشاوین به بازی بازگشت. بازیکن روسی که به عنوان بازیکن آزاد پشت سر جو یونگ پارک کار می کرد با یک شوت نوک پا آدام بوگدان را شش دقیقه پس از گل موامبا مغلوب کرد و کار را به تساوی کشاند.

لحظاتی بعد بازی برگشت و مهاجم کره ایبا یک شوت چرخشی زیبا آرسنال را به دور یک چهارم نهایی رساند.

در جمع هشت تیم پایانی آرسنال با منچسترسیتی روبرو شد که دو بازیکن سابق توپچی ها کولو توره و سمیر نصری در ترکیب ثابت قرار داشتند. تیم روبرتو مانچینی در آن مقطع دوران بسیار خوبی را سپری می کرد اما آرسنال بازی سختی را برای آن ها رقم زد.

دقیقه 33 سرخیو آگئرو جانشین الکساندر کولاروف مصدوم شد و دقیقه 83 مهاجم آرژانتینی توانست در ضد حمله ای که روی کرنر آرسنال شکل گرفته بود گلزنی کند. تیم ونگر روی بازی مسلط بود و شایسته بیش از این ها در این بازی بود. اما آن ها حذف شدند اما قطعاً تیم ضعیف تر نبودند.

[GOLL]

آیا جام حذفی شور افسانه وار خود را از دست داده است؟ در دور نخست این جام در فصل 2011/12 برای آرسنال این گونه نبود.

کسی درست نمی داند که چه انتظاری از تیری هانری در مدت زمان کوتاه قرضی اش در ژانویه می رفت. او از نیویورک رد بولز به طور قرضی به آرسنال بازگشت. آیا او حتی کمی به بازیکنی که سال 2007 آرسنال را به قمصد بارسلونا ترک کرد شباهت داشت؟ آیا آمادگی بدنی لازم را داشت؟ آیا به او بازی می رسید؟

اما با بازگشت شکوه انگیز هانری مقابل لیدزیونایتد دیگر کسی ناامید نبود.

تنها 20 دقیقه به پایان بازی باقی مانده بود که هانری جانشین مروان شماک شد و قفل دروازه ها را شکست. نمایشی که برای افسانه ی آرسنال ترتیب داده شده بود و هواداران آرسنال به این ستاره ی قدیمی خوش آمد گرمی گفتند.

او پاس در عمق زیبای سانگ را دریافت کرد و با یک استپ و یک ضربه ی بغل پا اندی لونگران را مغلوب کرد تا هانری و ورزشگاه امارات به یکباره منفجر شوند. این پیروزی به طرزی کاملاً احساسی به دست آمد.

در دور چهارم بار دیگر اتفاق خاطره انگیزی رخ داد و در بازی خانگی مقابل تیم لیگ برتری استون ویلا د تیم ونگر در خانه با دو گل ریچارد دان و درن بنت از میهمان خود عقب افتاد.

اما فصل آرسنال با بازگشت به بازی ها عجین شده بود و این بازی نیز در همین جرگه قرار گرفت و در هفت دقیقه طولانی آرسنال توانست از حریف پیش بیفتد.

رابین ون پرسی روی سرنگونی آرون رمزی در محوطه جریمه از روی نقطه پنالتی گزنی کرد و سپس تئو والکات با خوش شانسی گل تساوی را به ثمر رساند. پنج دقیقه بعد ون پرسی بار دیگر از روی نقطه پنالتی گلزنی کرد. این بار روی کوسیلنی خطا انجام شده بود.

آرسنال تا به حال در جام حذفی معجزه انگیز کار کرده بود اما در دور پنجم این روند مقابل ساندرلند متوقف شد.

تیم ونگر در ورزشگاه لایت پس از شکست سنگینی که مقابل آث میلان داشت بدون روحیه کار کرد و بازی بدی ر به نمایش گذاشت.

با حضور لوکاس فابیانسکی، فرانسیس کوکلن، یوهان جورو، جروینیو و اوکسلید چمبرلین در تیم اصلی و تغییرات در ترکیب تیم هم روحیه به تیم بازنگشته بود. کولکن پس از 10 دقیقه دچار مصدومیت شدیدی شد و جانشین او سباستین اسکیلاچی نیز در نیمه دوم دچار مصدومیت شد.

در نیمه اول آرسنال با شوت کایرن ریچاردسون که با برخورد به بازیکنان دچار تغییر مسیر شده بود از جریف عقب افتاد و پس از آن 13 دقیقه مانده به پایان بازی چمبلین بدشانس گل به خودی زد تا روز ناامید کننده ای در شمال انگلیس رقم بخورد.

[GOLL]

در اولین بخش از تحلیل ععملکرد بهترین بازیکنان فصل، جاش جیمز آمار میکل آرتتا را مرور می کند.

آمار لیگ نشان می دهد که بجز دیدار پایانی، آرسنال در هیچ بازی بدون حضور میکل آرتتا پیروز نشد. به لطف پیروزی 13 می در خانه وست بروم این روند تغییر کرد اما تاثیر خرید تابستانی آرسنال به وضوح مشخص بود.

آرتتا در نخستین فصل حضور خود 6 بازی لیگ را به دلیل مصدومیت از دست داد (او بعد از انجام 3 بازی نخست لیگ به آرسنال ملحق شد) و رکورد آرسنال در آن دیدارها یک پیروزی، 4 تساوی و 4 شکست بود. رکورد آرسنال در لیگ با حضور او 20 پیروزی، 3 تساوی و 6 شکست بود. در کلیه رقابت ها رکورد او در زمانی که بازی کرد 38 بازی، 25 پیروزی، 5 تساوی و 8 شکست بود که 65.8 درصد پیروزی را به همراه داشت. این در مقایسه با درصد پیروزی های آرسنال در مجموع فصل است که 57.4% بود.

آرتتا در سومین بازی خود برای باشگاه موفق به گلزنی شد که در جریان شکست 4 - 3 مقابل بلکبرن بود و پیش از ماه می 5 گل دیگر زد که مجموع گل هایش را به عدد 6 رساند. چهار گل (66%) در ورزشگاه امارات بود و آرسنال 5 بازی بعدی که او در آن موفق به گلزنی شد را با پیروزی پشت سر گذاشت و در آن 5 دیدار 18 گل زد و تنها یک گل دریافت کرد!

بطور قابل توجهی، 3 عدد از گل های او موجب پیش افتادن از حریفان شد (بلکبرن، ویگان و منچستر سیتی) و آخرین آنها موجب پیروزی مستقیم شد. او همچنین یک ضربه ایستگاهی مستقیم را مقابل استون ویلا به گل تبدیل کرد.

او در داخل و خارج از خانه مقابل بلکبرن گلزنی کرد و در حقیقت این فصل 3 گل مقابل بلکبرن به ثمر رساند زیرا زمانی که در اورتون حضور داشت در اخرین بازی خود برای تافی ها، یک روز پیش از انتقال به آرسنال گلزنی کرد.

علاوه بر 6 گل زده، آرتتا 3 پاس گل نیز فراهم کرد (مقابل چلسی، ساندرلند و تاتنهام) این سانتر او بود که موجب گل باکاری سانیا و شروع قدرتمند آرسنال در مسیر پیروزی خانگی مقابل اسپرز شد.

آرتتا در مجموع 38 بازی در فصل 2011/12 برای آرسنال انجام داد (همه بجز یکی از ابتدا بود) و آنها به شرح زیر است: 29 بازی در لیگ، 6 بازی در لیگ قهرمانان و 2 بازی در جام حذفی (یکی به عنوان ذخیره). او تنها در 4 بازی از زمین خارج شد و حتی یک بار بازوبند کاپیتانی را بر بازی بست که به پیروزی 1 - 0 مقابل لیدز در جام حذفی باز می گردد. این یکی از 20 بازی خانگی بود که او به میدان رفت که 52.6% از مجموع بازی های او را تشکیل می دهد.

در مجموع او برای 3212 دقیقه درون زمین حضور داشت (53 ساعت و نیم) که 72.8% از کل زمانی است که او بعد از انتقال به آرسنال در دسترس بود. طولانی ترین روند حضور او در ترکیب 8 بازی بود که از 29 ژانویه تا 3 مارچ ادامه داشت. او بعد از انجام نخستین بازی خود در آرسنال مقابل سوانسی، در 17 دیدار متوالی از ابتدا کار را شروع کرد. او همچنین در هر 284.8 دقیقه در لیگ برتر یا یک گل زده و یا یک پاس گل داده است.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

امضای قرارداد با میکل آرتتا یک موفقیت چشمگیر بود و نتایج آراء نشان می دهد که هواداران آرسنال به خوبی این موضوع را درک کرده اند.

زمانی که آرتتا در آگوست سال قبل به آرسنال پیوست، هواداران آرسنال کم و بیش می دانستند چه انتظاری از مرد اسپانیایی دارند. آرتتا به این شهرت داشت که یک بازیکن با ثبات، صاحب سبک و با کلاس است و این دقیقا همان چیزی بود که او ارائه کرد.

وقتی آماده بود همواره انتخاب اول آرسن ونگر در خط میانی محسوب می شد و کنترل میانه میدان تیم را در دست می گرفت، حرکات رو به جلوی الکس سونگ را پوشش می داد و خود نیز در کارهای هجومی نقشی ایفا می کرد.

دو دوره غیبت او به واسطه مصدومیت نتایج بدی را برای آرسنال به همراه داشت. یکی در ژانویه که توپچی ها تمام بازی های لیگ خود را واگذار کردند و دیگری در انتهای فصل که آرسنال از 5 بازی آخر خود تنها 6 امتیاز بدست آورد.

ثبات چشمیگر او شاید آشکار ترین قابلیت وی بوده باشد اما او گلهایی را به ثمر رساند که برخی از آنها آثاری کلاسیک به شمار می رفتند. یک ضربه ایستگاهی مقابل استون ویلا و یک گل 3 امتیازی مقابل منچستر سیتی ثابت می کند که او همچنان میتواند در آن طرف زمین نیز به تیم کمک کند.

میکل میگوید:
" من بازی را از پشت سر مهاجمین می بینیم و می دانم که وقتی تیم باز می شود فضای زیادی به وجود می اید و ما می توانیم از آنها گل دریافت کنیم. تنها سعی می کنم بالانسی در تیم به وجود آورم. گاهی دوست دارم بیشتر رو به جلو کار کنم اما همچنان فرصت های دارم. نمی خواهم مرد اصلی تیم باشم زیرا همه ما می دانیم مرد اصلی کیست - رابین. او یک رهبر است، او کسی است که تفاوت واقعی را به وجود می آورد."

بهترین لحظه:
وقتی منچستر سیتی در اوایل ماه اپریل به ورزشگاه امارات آمد، جایگاه سوم مسحتکم نبود. در حالی که بازی در دست آرسنال بود، نتیجه بدون گل دنبال میشد اما آرتتا توپ را در میانه زمین بدست آورد، رو به جلو حرکت کرد و با شوتی غیر قابل مهار دروازه جو هارت را باز کرد و 3 امتیاز حیاتی را برای تیم رقم زد. " او ابتدا با تمرکز کامل بر روی آنچه حریف انجام می دهد و جایی که می تواند توپ را از دست بدهد، توپ را بدست آورد. سپس حرکت خود را آغاز کرد و اقدام به شوت زنی کرد که به گل تبدیل شد. این چیزی است که من آن را یک هافبک واقعی می نامم، کسی که همیشه در جریان بازی حضور دارد." آرسن ونگر.

[GOLL]

در دومین بخش از تحلیل عملکرد بهترین بازیکنان فصل، جاش جیمز آمار لورن کوسیلنی را مرور می کند.

در نهایت این گل لورن کوسیلنی بود که جایگاه آرسنال در لیگ قهرمانان فصل آینده را قطعی کرد اما این به واسطه عملکردش در طرف دیگر زمین بود که جایگاه چهارم را در نظرسنجی هواداران برای او به ارمغان آورد.

در طول دومین فصل حضورش در آرسنال، کوسیلنی 42 بازی انجام داد (77.8% کل بازی ها) که بیشتر از هر مدافع دیگر آرسنال بود.

او در کلیه رقابت ها به میدان رفت (33 بازی در لیگ، 6 بازی در لیگ قهرمانان، 2 بازی در جام حذفی و یک بازی در جام اتحادیه) رکورد مجموع بازی های او 25 پیروزی، 7 تساوی و 10 شکست است که درصد 59.5 برد را نشان می دهد.

در 29 دیداری که کوسینی بازی کرد، آرسنال بیشتر از یک گل دریافت نکرد که شامل 15 کلین شیت نیز می شود.

آرسنال در 42 دیداری که کوسیلنی از ابتدا بازی کرد 53 گل دریافت کرد، و این در حالی است که مرد فرانسوی در ابتدای 4 دیدار از بازی به بیرون رفت که تیم در آنها 5 گل از 3 گل خود را دریافت کرد.

کوسیلنی در مجموع برای 3630 دقیقه درون زمین بود ( 60 و نیم ساعت) و آرسنال با حضور او در زمین هر 75.63 دقیقه یک گل دریافت کرد. این در مقایسه با میزان گل دریافتی تیم است که در هر 64.74 دقیقه بود.

کوسیلنی در 3 بازی از این 42 دیدار در دفاع راست بازی کرد، 39 دیدار دیگر در دفاع میانی بود. او در این فصل 4 شریک دفاعی مختلف داشت که بیشترین آن پر مرته ساکر بود. آنها در این فصل 20 بازی در کنار هم انجام دادند و بطور متوسط 1.2 گل در هر بازی دریافت کردند.

با این حال مشارکت ورمالن و کوسیلنی نقش محوری تری ایفا کرد. این دو در 16 بازی کنار هم قرار گرفتد (هرچند کوسیلنی در اوایل 2 بازی از زمین خارج شد) و زمانی که کوسیلنی در زمین بود دروازه مطمئن تر به نظر می رسید. این دو در کنار هم تنها 14 گل دریافت کردند که 0.88% گل در هر بازی بود.

تنها یکی از این گل ها وقتی به ثمر رسید که کوسیلنی در دفاع راست بازی می کرد.

کوسیلنی همچنین ارزش های خود در کارهای هجومی را نیز اثبات کرد.

گل نیمه دوم او مقابل وست بروچیچ امتیاز مورد نظر برای حفظ جایگاه سوم لیگ را رقم زد و دو گل مقابل فولهام و میلان نیز باید به این تعداد اضافه شود.

هر 3 گل او آرسنال را در جریان بازی از حریفان پیش انداخت. در حقیقت فصل گذشته نیز همین وضعیت در قبال 3 گل او وجود داشت که شامل یک گل در نیمه نهایی جام اتحادیه مقابل ایپسویچ بود که در مجموع 2 دیدار رفت و برگشت آرسنال را برای نسخیتن بار از حریف پیش انداخت.

کوسیلنی در این فصل 2 پاس گل نیز فراهم کرد که یکی از آنها پنالتی گرفته شده مقابل استون ویلا در جام حذقی بود که آرسنال را 3 - 2 از حریف پیش انداخت.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

افراد کمی هستند که بتوانند پیشرفت عظیم لورن کوسیلنی در این فصل را انکار کنند و این دلیلی است که چرا هواداران آرسنال باور دارد که مرد فرانسوی چهارمین بازیکن تاثیرگزار این فصل بوده است.

در حالی که او سال گذشته نگاهی اجمالی از قابلیت های واقعی خود را به نمایش گذاشت، در این فصل داستان به طور کامل متفاوت بود. بدون شک بیشترین پیشرفت در میان بازیکنان آرسنال در طول 12 ماه گذشته متعلق به کوسیلنی است و شاید تنها رابین ونپرسی پر کار تر از او بوده باشد.

فرم لورن در باشگاهش نه تنها نخستین بازی او در تیم ملی فارنسه را در ماه نوامبر مقابل آمریکا برایش به ارمغان آورد بلکه همچنین جایگاهش در یورو 2012 را تضمین کرد.

لورن عضو ثابت دفاع میانی آرسنال بود و با واسطه مصدومیت شرکای خود، در هر بخش از فصل زوج قدرتمندی را با توماس ورمالن و پر مرته ساکر تشکیل داد. همچنین فرصتی وجود داشت تا او میزان تطبیق پذیری خود را نشان دهد و دو دوره ممختلف در ماه های دسامبر و ژانویه که مدافعان کناری تیم مصدوم بودند، او در سمت راست به میدان رفت و نمایش قابل قبولی ارائه کرد.

هر زمان به او نیاز بود، لورن حاضر بود و در امر گلزنی نیز راه خود در فصل 2010/11 را ادامه داد. یک گل حیاتی مقابل وست برومویچ جایگاه سومی آرسنال در لیگ را تضمین کرد و یک گل زودهنگام مقابل میلان آرسنال را در مسیر جبران چهار گل خورده قرار داد.

بدون شک گام بعدی برای کوسیلنی، تکرار فصل برجسته خود و کمک به تقویت دفاع است تا تعداد گل های خورده خود را از عدد 49 کاهش دهند. بعد از عملکرد حیرت انگیز او در این فصل، حالا افراد کمی هستند که بخواهند بر علیه او شرط بندی کنند.

نقل قول:
" در اولین فصل حضورم در اینجا یک تازه کار بودم. رویارویی با حریفان متفاوت به من کمک کرد تا پیشرفت کنم. نوع در بازیکنان هجومی که با آنها روبرو می شوید موجب پیشرفت شما می شود. وقتی در فرانسه بودم، دوست داشتم به مهاجمان بچسبم زیرا قابلیت این را داشتم تا مقابل آنها بروم و توپ را بگیرم. آنجا برایم آسانتر بود زیرا آن مهاجمان به آن قدرتی که در این جا هستند نبودند. وقتی مقابل بازیکنان درشت اندامی بازی می کنید که 90 کیلو وزن دارند و همچنان قادرند تغییز موضع دهند، کار دشوار می شود. من به خودم گفتم " کمی صبر کن، یک یا دو یارد به عقب برو" این روشی است که من می توانم ببینم اولین ضرب آنها به توپ در سمت راست می رود یا چپ تا بتوانم مسیر حرکتشان را تعقیب کنم و بر روی آنها اثر بگذارم."

بهترین لحظه:
در دومین فصل حضور او در آرسنال، سخت است که یک لحظه منحصر به فرد را انتخاب کنید اما گل پیروزی حیاتی او در خانه وست بروم باید بالاتر از بقیه قرار گیرد. آن گل جایگاه آرسنال در لیگ قهرمانان فصل بعد را تثبیت کرد.

[GOLL]

در سومین بخش از تحلیل عملکرد بهترین بازیکنان فصل، جاش جیمز آمار توماس روسیچکی را مرور می کند.
توماس روسیچکی با انجام 38 بازی در فصل گذشته، بیشترین تعداد بازی های خود در 5 فصل گذشته را انجام داد.

او یکی از بازیکنانی است که بیشترین حضور را در ترکیب ثابت تیم داشت. هافبک چک توپچی ها در 25 دیدار از ابتدا به میدان رفت، 13 بار از روی نیمکت به زمین آمد و در تمام طول فصل در ترکیب تیم حضور داشت، در هر یک از 10 ماه حداقل دو بار بازی کرد. او تنها در 4 دیدار مورد استفاده قرار نگرفت.

حضور او در ترکیب تیم به شرح زیر است: 28 بازی در لیگ برتر، 8 بازی در لیگ قهرمانان و 2 بازی در جام حذقی و رکورد او در این دیدارها 22 پیروزی، 7 تساوی، 9 شکست، 69 گل زده و 50 گل خورده و میانگین 57.9 پیروزی در بازی هاست.

هر دو گل او در دیدارهای خانگی به ثمر رسید که در جریان پیروزی مقابل تاتنهام و میلان بود. با وجود مصدومیت در طول سالیان گذشته، گل او مقابل اسپرز نخستین گل وی در لیگ برتر در طول 2 سال گذشته بود، در حالی که گل او مقابل میلان در لیگ قهرمانان نخستین گل اروپایی اش بعد از آگوست 2007 به شمار می رفت.

وی که تاثیر انکار ناپذیری در ترکیب تیم داشت، 2335 دقیقه در میدان حضور داشت (تنها کمتر از 39 ساعت) که بطور متوسط 61.4 دقیقه در هر بازی می شود. او 17 بار بطور کامل در 90 دقیقه بازی کرد و در جریان پیروزی مقابل المپیاکوس کاپیتان تیم بود.

به عنوان نمایی از اهمیت رو به رشد روسیچکی در نیم فصل دوم، میانگین زمان حضور او در زمین در 19 دیدار ابتدایی فصلش 45 دقیقه و 29 ثانیه بود و این در حالی است که در جریان 19 دیدار آخرش در این فصل 77 دقیقه و 25 ثانیه در بازی ها حضور داشت.

به بیان دیگر، بین ماه های آگوست تا ژانویه او در 29.7 درصد از دقایق موجود حضور داشت و این در حالی است که بین ماه های فوریه تا می در 81.9 درصد از دقایق حضور داشت.

روسیچکی همچنین 3 پاس گل از 5 پاس گل خود در این فصل را در انتهای فصل مقابل ویگان، استوک و نوریچ فراهم کرد. طولانی ترین روند متوالی بازی کردن وی 16 عدد بود که بین 15 ژانویه تا 8 اپریل رقم خورد.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

توماس احتمالا در ابتدای فصل انتخاب اول تیم نبود اما در انتهای فصل او یکی از نام های همیشه ثابت ترکیب اصلی تیم به شمار می رفت.

پیش از کریسمس آرون رمسی در نقش هافبک هجومی مورد استفاده قرار می گرفت اما توماس با نمایش های خیره کننده اش در سال جدید خود را جلو کشید.

او در دیدار مقابل منچستر یونایتد و بلکبرن تاثیرگزار عمل کرد، پیش از آنکه احتمالا بهترین عملکرد خود در پیراهن آرسنال را در جریان پیروزی 5 - 2 مقابل تاتنهام ارائه کند.

توماس در آن بازی روی سانتر باکاری سانیا روند بازگشت به بازی آرسنال را تکمیل کرد و به به میزبان کمک کرد در دیداری پیروز شود که روند فصل آنها را به کلی تغییر داد.

از این نقطه بود که توماس به عضوی جدائی ناپذیر از ترکیب آرسنال تبدیل شد و در ادامه در جریان پیروزی 3 - 0 مقابل میلان نیز گلزنی کرد. این آخرین گل فصل او برای آرسنال بود اما تاثیر توماس در جاهای دیگر بیش از اندازه بود تا عدم گلزنی را جبران کند.

توماس در ماه مارچ قرارداد جدیدی با باشگاه آرسنال به امضا رساند و در جریان پیروزی دیرهنگام مقابل نیوکاسل نمایش خوب دیگری ارائه کرد و روند خود را برای حفظ جایگاه سومی آرسنال ادامه داد.

این یک سال کاری برای روسیچکی بود. چرخش های استادانه در خط میانی، دید باز و پاسهای بی عیب و نقص او یکی از ناب ترین بازیکنان اروپا را معرفی می کرد. و با وجود تمدید قرارداد جدید، توماس همچنان چیزهای زیادی برای ارائه کردن دارد.

نقل قول:
اجازه دهید بگویم تفاوتی میان آنچه اکنون انجام میداهم با انچه 5 سال قبل انجام میدادم وجود ندارد. می دانید سن عادی من 31 سال است اما در فوتبال، من 29 ساله هستم. من 2 سال را به دلیل مصدومیت از دست دادم بنابراین بیایید در مورد سن فوتبالی من صحبت کنیم. هنوز معتقدم چیزهای زیاد در اختیار دارم، خواهیم دید چطور انها به نمایش در می ایند اما اکنون احساس فوق العاده ای دارم و می خواهیم این مسیر را ادامه دهم.

بهترین لحظه:
در حالی که عملکرد توماس در جریان پیروزی 5 - 2 مقابل تاتنهام بسیار چشم نواز بود، یکی دیگر از عملکردهای او که به همان اندازه شایسته اعتبار است به دیدار برگشت مقابل اودینزه باز می گردد، جایی که وی به عنوان یار جانشین به زمین آمد و موجب تغییر روند بازی و پیشتازی توپچی ها شد. آرسن ونگر بعد از آن بازی گفت " احساس کردم که در میانه میدان کمی با کمبود خلاقیت روبرو هستیم و نیاز داریم کمی خلاق تر باشیم. توماس در نیمه دوم تاثیر بزرگی در روند بازی داشت."

[GOLL]

هواداران آرسنال الکس سونگ را به عنوان دومین بازیکن برتر فصل گذشته انتخاب کردند.

آرسن ونگر:
اول از همه اگر شما از الکس بپرسید " دوست داری حمله کنی یا دفاع؟" او می گوید حمله! او ذاتا کسی است که تمایل دارد روبه جلو حرکت کند و همواره دید خوبی دارد.

مسلما الکس سونگ دفاعی ترین هافبک آرسنال است اما او فصل گذشته بیشتر به واسطه کارهای هجومی خود مورد تحسین قرار گرفت.

11 پاس گل در لیگ و 3 پاس گل در دیگر رقابت ها به خودی خود داستان را برای شما بازگو می کند و مرور آن برای تمام هواداران آرسنال آشنا خواهد بود.

والی باشکوه رابین ونپرسی مقابل اورتون؟ بازگشت رویایی تیری هانری مقابل لیدز یونایتد؟ گل پیروزی بخش دقایق آخر در آنفیلد؟ همه اینها با سبک خاص سونگ فراهم شد.

الکس یکی از نامهای همیشه حاضر در لیست نفرات آرسن ونگر بود. در واقع تنها دو بازیکن بودند که بازی های بیشتری انجام دادند، ووچیچ ژسنی و رابین ونپرسی.

هم تیمی های الکس چیزهای زیادی برای گفتن در مورد او دارند. توماس ورمالن معتقد است که آنها درک قدرتمندی در کارهای دفاعی دارند. الکس اوکسلید چمبرلین وقتی سونگ را می بیند به یاد فابرگاس می افتد در حالی که ونگر تاکید دارد که همواره می دانست مرد کامرونی این قابلیت ها را در خود دارد.

وقتی الکس در روزهای ابتدایی خود در آرسنال به تقلا افتاده بود، مرد فرانسوی پشت او ایستاد. همانطور که همه می گویند، آرسن می داند چه کند.

نقل قول:
اخیرا در مورد دیدار با فولهام فکر کردم. این نشان می دهد که بازیکنان به زمان نیاز دارند و باید به آنها اطمینان کرد. متاسفانه در باشگاه های بزرگ شما همواره نمی توانید این کار را انجام دهید. او یکی از بازیکنانی است که همه را متعجب کرد. شما انتظار نداشتید او آنچه اکنون ارائه می کند را به نمایش بگذارد. از نظر من او بازیکن خلاقی به نظر می رسد. او یک مدافع مرکزی بود اما او و آندره سانتوس بازیکنانی هستند که به نظر می رسد می توانند در نقش هافبک خلاق بازی کنند.

بهترین لحظه:
می توانید تک تک پاس گل های حیرت انگیز او را انتخاب کنید اما انتخاب اول ما دریبل گیج کننده او در دیدار مقابل دورتموند است که 3 بازیکن حریف را از جریان بازی محو کرد، پیش از آنکه با سانتر دقیق خود برای ونپرسی گلسازی کند.

[GOLL]

منچستریونایتد بیشترین روزها را با مصدومین و منچسترسیتی کمترین روزها را با مصدومین سپری کرده است


طبق مطالعه ای که سایت [برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید] انجام داده است و تمامی مصدومین و روزهایی که یک بازیکن به دلیل مصدومیت نتوانسته است در یک بازی به میدان برود را مصاحبه کرده است تیم منچستریونایتد بیشترین روزها را با وجود مصدومین سپری کرده است.
در این مطالعه تعداد مصدومیت هایی ذکر شده است که بازیکن در آن مصدومیت حداقل 14 روز را مصدوم بوده باشد. طبق این آمار منچستریوناتد 39 مصدومیت جدی در این فصل داشته است و این مصدومین 1681 روز را دور از تیم سپری کردند.

ویدیچ که در دسامبر 2011 دچار مصدومیت لیگامنت زانو شد تنها پس از 6 بازی در لیگ برتر فصل را از دست داد که در نبود او یونایتد در طی 5 روز مقابل هر یک از دو تیم بلکبرن و نیوکاسل 3 گل دریافت کرد. مایکل اوون نیز با از دست دادن 193 روز به دلیل مصدومیت ران بین ماه های نوامبر و می بیشترین روز را با مصدومیت سپری کرد.

درن فلچر نیز با بیماری خود 152 روز را از دست داد و تام کلورلی با مشکل مچ پا 102 روز از میادین دور بود.

در سوی مقابل رقیب یونایتد یعنی سیتی تنها 186 روز را به دلیل مصدومیت از دست داده است و بازیکنان این تیم کمترین روزهای مصدومیت را از دست داده اند و تنها 7 مصدومیت جدی در این تیم رخ داده است.

در این تیم نایجل دی یونگ با مصدومیت مچ پای خود در ماه های آگوست و سپتامبر با از دست دادن 39 روز بیشترین روزهای مصدومیت را داشته است و شش مصدومیت دیگر این تیم سرخیو آگئرو (دو بار، کشاله ران در ماه اکتبر و پا در ماه های مارچ و آپریل)، الکساندر کولاروف (کشاله ران بین ماه های نوامبر تا ژانویه) وینسنت کمپانی (ماهیچه ساق پا، مارچ)، جولین لسکات (کشاله ران، مارچ - آپریل) و پابلو زابالتا (ران، مارچ).

تاتنهام نیز اوضاع مصدومیت بدی داشته است و 36 مصدومیت جدی برای بازیکنان این تیم رخ داده است و چلسی قهرمان اروپا در لیگ برتر تنها 13 مصدومیت و تنها 356 روز از دست رفته را داشته است.

آرسنال در این لیست 28 مصدومیت جدی داشته است که طی آن بازیکنان 1343 روز را از دست داده اند. میانگین مصدومیت های آرسنال 48 روز بوده است.

البته این آمار برای آرسنال عجیب است. چرا که بازیکنی مانند آبو دیابی تنها چهار بازی در لیگ انجام داد و جک ویلشر کل فصل را از دست داد و باکاری سانیا دو بار دچار مصدومیت مچ پا شد و سانتوس و مرته ساکر نیز مصدومیت مچ پا را تجربه کردند و گیبز نیز مصدومیت فتق و ران داشت و آرتتا در انتهای فصل دچار مصدومیت مچ پا شد. ورمالن، جورو، جنکینسون، رمسی، فریمپونگ، روسیچکی و کوکلن نیز مصدومیت های جدی در این فصل داشتند.

تنها بازیکنانی از آرسنال که در این لیست وارد نشد رابین ون پرسی، الکس سانگ و لون کوسیلنی بودند. البته کوسیلنی چند مصدومیت جزئی داشت که کمتر از 14 روز بود. این اولین فصلی بود که ون پرسی در لیست مصدومین آرسنال وارد نشد و ونگر در این زمینه بسیار خوش شانس بوده است که سه ستون او در سه خط دفاعی، میانی و حمله دچار مصدومیت نشدند.

این آمارها بار دیگر نشان می دهد که در اختیار داشتن یک ترکیب بزرگ و عمیق چه اهمیتی دارد. به عنوان مثال منچستریونایتد در سوی دیگر جدول با منچسترسیتی که در سوی دیگر این جدول است تا روز آخر بر سر قهرمانی جدال کرده است و علیرغم مصدومیت نمانیا ویدیچ توانسته است این خلأ را پر کند. آن ها با حضور پنج مدافع وسط، که دو نفر آن ها در کناره ها نیز می توانند بازی کنند بر این مشکل فائق آمدند.

خط میانی آرسنال نیز علیرغم مصدومیت ها این فصل از کار نیفتاد. مصدومیت ویلشر، دیابی و آرتتا در این اواخر موجب نشد که آرسنال در این قسمت دچار خلأ شود.

سایت فیزیوروم این تحقیق را با همکاری مؤسسه [برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید] انجام داده است و می توانید از [برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید] اطلاعات بیشتر دریافت کنید.