بحث و تبادل نظر هواداران یوونتوس فصل 2013-2012

[R.BAGGIO.10]

باب دل را هست مفتاحی عظیم ♥♥ ♥ ♥ ♥ اوست بسم الله الرحمن الرحیم.

خب بالاخره تایپیک یوونتوسم صد صفحه ای شد و ما هم بالاخره برگشتیم صدر جدول.
طبق مشورتی که داشتیم قرار شد تایپیک که به صفحه صد رسید تایپیک جدید راه اندازی بشه.
به امید فعالیت مجدد دوستان.
ویرایش:
از بس اینجا بی صاحاب شده بود ومدیریت نداشت اسم تایپیکو بعد دو ماه خودم عوضش کردم............
به امید موفقیت یووه در فصل جدید و فعالیت دوستان در سال جدید.

[R.BAGGIO.10]

کاپیتان الساندرو دلپیرو:

يووه هرگز متوقف نمي شود



الساندرو دل پيرو براي هم تيمي هاي تازه قهرمان شده اش يك پيام احساسي فرستاده: «هيچ وقت نمي دانستم قهرمان شدن تيم بدون من چه حسي خواهد داشت. مي خواستم ببينم چه مي شود. براي همين رفتم فيلم ها وعكس هاي قديمي ام را ببينم. هياهوي شادماني هواداران و شادماني بازيكنان همه اش برايم زنده شد. بازيگران واقعي اين صحنه هواداران هستند. براي كساني كه فوتبال بازي مي كنند مثل من لذتبخش است كه شادي هواداران را ببينيم. كساني كه يوونتوس را مي شناسند مي دانند كه اين تيم بعد از هر موفقيت متوقف نمي شود. آنجا بايد به فكر بردن جام هاي بعدي هم بود. دوباره و دوباره.»

لبخند بانوي پير بر دومين جام


ده ها هزار هوادار به داخل زمين ريختند تا يك قهرماني متوالي را جشن بگيرند. شور و حالشان در فاصله سه بازي مانده به آخر فصل و گرفته شدن جشن اصلي قهرماني آنقدر بالا بود كه بازيكنان تيم هم جوگير شدند و در رختكن شادماني كردند. يوونتوس با بالاي سر بردن اين جام باعث شد يك زخم كهنه بار ديگر سر باز كند. آنها در كنار هوادارانشان جام اين فصل را سي و يكمين عنوان قهرماني خودشان مي دانند در حالي كه به طور رسمي تعداد جام*هاي شان 29 تا است و فدراسيون به خاطر رسوايي هاي تباني در نتايج، جام هاي سال هاي 2005 و 2006 را از آنها گرفته اما بانوي پير هنوز هم آنها را جزو غنايم خودش مي دانند. تصاوير تلويزيوني حتي تعدادي از اولتراها –هواداران متعصب- را هم نشان داد كه به سمت تور دروازه حمله ور شده بودند تا آن را به عنوان غنيمت با خودشان ببرند. يووه با 26 برد از 35 بازي اين فصلش و تنها چهار باخت دوباره قهرمان شد. فصل قبل بدون حتي يك شكست به جام رسيده بودند. اين فصل مشكلاتشان هم بيشتر بود چراكه چهار ماه نخست فصل مربي شان را روي نيمكت نداشتند. كونته به خاطر گزارش ندادن يك مورد تباني در نتايج هنگامي كه در سيه نا مربيگري مي كرد، از سوي دادگاه مجرم شناخته و محروم شده بود. در اين مدت دستيارانش ماسيمو كاررا و آنجلو آلسيو تيم را در بازي ها همراهي مي كردند اما اين اتفاق نه تنها شيرازه تيم را از هم نپاشيد بلكه به اتحاد بيشتر بازيكنان انجاميد.

برنامه ريزي بدون امكانات مالي

نبوغ به كار رفته در سازماندهي بيانكونري


در حالي كه بيشتر رقبايشان در ميان مشكلات مالي دست و پا مي زدند يوونتوس نياز نبود نسبت به سال قبل زيادتر از حد هم به خودش زحمت بدهد تا قهرماني اش در سري A را تكرار كند. داخل زمين آنتونيو كونته با سيستم 2-5-3 خودش و استفاده از بازيساز عمقي مثل آندره آ پيرلو يك بار ديگر ثابت كرد كه رقبا به اين سادگي ها نمي توانند خودشان را به او برسانند. اين يووه جزو يكي از سازماندهي شده ترين باشگاه*هاي برتر ايتاليايي است كه از مزيت بزرگ بازي در ورزشگاه مدرن شخصي خودش بهره مند است. رقبايشان مبالغ هنگفتي مي پردازند تا ورزشگاه هايي را اجاره كنند كه به زحمت هم پر از تماشاگر مي شود اما يووه با وجود اينكه محل قرار گرفتن ورزشگاه در تورين باب ميل هوادارانش نيست هر بار در خانه با حضور پرشور هوادارانش مواجه است. بيانكونري به هر ترتيبي كه بود توانست هسته اصلي تيم قهرمان فصل قبل را حفظ كند اما رقبا با تمام وجود غرق در خريد و فروش هاي آخر فصل شده بودند. ناپولي كه در رتبه دوم جدول بعد از بازي روز يكشنبه يازده امتياز از يوونتوس عقب تر است هم همه تلاش خودش را براي حفظ انسجام تيمش كرد اما در پيش فصل ازكوييل لاوتزي راهي پاري سن ژرمن شد و اين تيم مجبور شد در خط حمله بيش از حد به ادينسون كاواني متكي باشد. اين اروگوئه اي با 26 گل زده صدرنشين جدول گلزنان سري A است اما در ماه هاي فوريه و مارس كه چشمه گلزني اش خشكيد كار ناپولي را براي تعقيب يووه خيلي سخت كرد. ميلان بعد از فروش ستاره هاي بزرگش هرگز نتوانست مثل سابق روي پاي خودش بايستد و اضافه شدن ماريو بالوتلي در ژانويه هم چندان موثر نبود. اينتر در برهه اي به نظر مي رسيد به خاطر داشتن منابع مالي بهتر مي تواند ضرب شستي به يووه نشان بدهد. به خصوص كه هفت بازي پشت سر هم را برد از جمله پيروزي يك-3 در زمين يوونتوس. وضعيت براي اينتر از اين بدتر نمي شد. با آن همه مصدومي كه هر هفته پيدا كردند آندره آ استراماچوني حق داشت بگويد تيمش نفرين شده است. اودينزه تيم سوم فصل قبل كه بعد از باخت در پلي آف ليگ قهرمانان حسابي روحيه اش را باخته و براي دومين فصل متوالي هم بهترين بازيكنانش را از دست داد. با آب رفتن تيم هاي رقبا يوونتوس تنها نياز داشت همان مسيري را كه فصل قبل پيموده بود دوباره برود. با اينكه چندان هم در اين راه پشتكار نداشتند به اندازه اي كه كافي باشد خوب ظاهر شدند.

خط دفاعي مستحكم
جورجو كيليني، آندره آ بارتزالي و لئوناردو بونوچي سه عضو اصلي خط دفاعي بيانكونري از بوفون حمايت مي كردند. اين تيم در 35 بازي تنها 30 گل خورده. پيلرو در يووه يكي از بهترين بازي هايش را در فصلي كه گذشت ارائه داد و آرتورو ويدال هافبك شيليايي در كنار او يكي از مهره هاي تاثير گذار بود. پل پوگباي 20 ساله كه از يونايتد خريداري شده پتانسيل هايش را براي جانشيني پيرلو ثابت كرده. در حالي كه يووه پول خريدن يك مهاجم طراز اول را نداشت كونته با سياست به كار گيري سيستم چرخشي دو به دو از فابيو كواليارلا، سباستين جووينكو، ميرکو ووچينيچ و الساندرو ماتري در خط حمله بهره برد.
گل ها هم ميان همه اين مهاجمان تقسيم شده. ووچينيچ 9 گل، كواليارلا هشت گل، جووينكو و ماتري هم هر كدام هفت گل. ويدال با 10 گل زده و ماركيزيو با هشت گل زده از جمله مدافعان پيش تاخته بيانكونري بوده اند كه با پاس هاي پيرلو جلو مي كشيدند و راه را براي حركت هافبك ها پشت سر خودشان هموار مي*كردند.






فراز و نشيب هاي يوونتوس در راه قهرماني

يوونتوس دومين قهرماني متوالي اش را بعد از برد صفر- يك مقابل پالرمو به دست آورد اما اوضاع در فصل كه گذشت خيلي هم بر وفق مراد توريني ها نبود.
اين باشگاه كه تحت حمايت مالي خانواده آنيلي كه از غول هاي صنعت هستند قرار دارد و از كمك هاي مالي فيات كارخانه اتومبيل سازي بزرگ ايتاليا هم بهره مند است در دهه سي ميلادي قدرت گيري اش را شروع كرد و از 1931 تا 1935 به پنج عنوان قهرماني متوالي رسيد.
آنها سرانجام در سال 1985 به روياي قهرمان شدن در اروپا دست يافتند اما برد صفر- يك شان در ورزشگاه هيسل هميشه به خاطر فاجعه هيسل زير سايه قرار دارد. مرگ 39 هوادار يووه به خاطر ورود هواداران تيم رقيب به زمين از روي فنس ها و رفتن به سمت اين عده از طرفداران يووه رخ داد.
موفقيت دوم يووه در اروپا در سال 1996 به دست آمد اما در سال 2006 به خاطر رسوايي تباني در نتايج، اين تيم را به دسته پايين تر فرستادند. با داشتن ستاره هايي چون بوفون و دل پيرو اين تيم خيلي زود به دسته بالاتر برگشت و فصل اول هم سوم شد. سال 2009 هم به رتبه دوم دست يافتند.
يوونتوس در سال هاي 2010 و 2011 به زحمت توانست هفتم شود و مربيان متعددي هم عوض كرد.
اما از فصل قبل موفقيت به اين تيم كه وارد ورزشگاه جديدش شده بود رو كرد و در نخستين فصل حضور آنتونيو كونته بدون داشتن حتي يك باخت قهرمان شدند. ابتداي فصل جاري هم كونته به مدت چهار ماه از همراهي تيمش محروم بود اما بار ديگر جام قهرماني را به دست آوردند.
مجموع قهرماني ها در ايتاليا از برگزاري نخستين دوره ليگ در سال 1898 به اين قرار است: يووه 29، اينتر و ميلان 18، جنوا 9، پرو ورچلي، بولونيا و تورينو 7، رم 3، فيورنتينا، ناپولي و لاتزيو 2، كاساله، نووزه، كالياري، ورونا و سمپدوريا يك جام قهرماني.
يوونتوس هر دو جام فصل هاي 2005-2004 و 2006-2005 را به خاطر راي فدراسيون فوتبال ايتاليا مبني بر گناهكار بودن به خاطر تباني در نتايج از دست داده. جام فصل 2006-2005 را به اينتر كه تيم دوم ليگ شده بود داده اند اما جام ديگر را به تيم ديگري اهدا نكرده ند.

[feri71]

خب من هم به نوبه خودم خدمت یوونتوسی های عزیز تبریک میگم
یوونتوس همون طراوت و یکدستی فصل قبل رو داشت فقط با این تفاوت که پارسال باخت نداشتین اما تساوی زیاد داشتین و حالا امسال چند باخت داشتین که به جاش 3 امتیازی های بیشتری رو دشت کردید. نقطه قوت یووه مطمئنا در خط میانیش هست جایی که پیرلو و ویدال خودنمایی میکنن. اما از خط دفاعی که 20 گل بیشتر دریافت نکنه هم نمیشه گذشت!! مهره های خط حمله بیانکونری به نسبت سایر خطوط معمولی تر به نظر میرسه و سیاه و سفیدپوشان قطعا در تابستون خرید بزرگی خواهند داشت و هیچ بعید نیس که اون خرید بزرگ ، زلاتان باشه!! از این بشر هرکاری برمیاد.
در عین شایستگی یووه ، هیچ تیم دیگه ای توانایی رقابت با اونها رو نداشت و تقریبا بعد از نیم فصل میشد قهرمان رو حدس زد! یه زمانی اینتر خودشو داشت نزدیک میکرد به صدر جدول و بخصوص بعد از اون برد 3-1 در تورین این نکته قابل لمس تر شد اما کمبود ستاره های بزرگ و مصدومیت های پیاپی اندک ستاره های بدردبخورشون باعث شد حتی میلان رو بالاتر از خودشون ببینن. ناپولی هم که در اکثر اوقات جدی ترین رقیب یووه تلقی میشد از شخصیت قهرمانی به دور بود. همه اینها دست به دست هم داد تا یووه در طول فصل تک و تنها اون بالا جا خوش کنه.

[p.u.n.i.s.h.e.r]

خداحافظ ترزگل ...

بهترین گلزن خارجی باشگاه یوونتوس سرانجام تصمیم نهایی خود را گرفت و با دنیای فوتبال خداحافظی کرد تا جهان فوتبال یکی دیگر از بهترین گلزنان خود را از دست بدهد.

ترزگه که در سال 2010 میلادی با تصمیم اشتباه مدیران و مربی وقت یوونتوس از یووه کنار گذاشته شد به ترتیب در تیم های هرکولس، بنی یاس و ریورپلات آرژانتین بازی کرد و در آن تیم ها به گلزنی خود ادامه داد تا هواداران یوونتوس در حسرت از دست رفتن مهاجم گلزن خود باقی بمانند.

جملات معروف ترزگل :

"یوونتوس داستان یک عشق ! عشقی که من خیلی به آن وابسته هستم . عشقی که من 10 سال خیلی خوبی را سپری کردم ."

" کسایی که ماندند خیلی سخت تلاش کردند تا یوونتوس به سری A برگردد. عشق قلبی و فوق العاده من به یوونتوس در آن روز ها شکل گرفت . آن روز ها من , دل پیرو , ندود , کامورانزی و بوفون یک عهد با هم بستیم : ما باید یوونتوس را برگردانیم جایی که لیاقتش را دارد. "

" من و دل پیرو صفحات زیادی از تاریخ یوونتوس را با هم نوشتیم "

" یوونتوس تیمی است که همیشه عاشق بردن است ! همین ... "

"ترک یوونتوس برای من خیلی سخت بود . خیلی خیلی سخت ! مخصوصا بعد از آن همه سال های خوبی که در کنار هم بودیم . لحظات خیلی شیرین و همچنین لحظات ناراحت کننده هایی که با این تیم داشتم . من خیلی خیلی ناراحتم از اینکه نتوانستم با هواداران خداحافظی کنم."

با دیوید ترزگه بیشتر آشنا شوید
گوشت ، این غذایی است که ترزگل عاشقش است ، از زمانی که پسر بچه ای کوچک در ارژانتین بود به اشپزی علاقمند شد و غذای اصلی او گوشت است. مانند تمام فرانسوی ها از شراب خوشش می اید و استفاده می کند. موقع صرف غذا اغلب اوقات ذرت، برنج ، سیب زمینی ، حبوبات و سوسیس را مقابل دیوید خواهید دید !

البته اگر مهمان او نیز باشید به شما بسیار خوش خواهد گذشت ! غذاهای ایتالیایی او را شگفت زده و خوشحال می کند ، وی یکی از طرفداران غذاهای مدیترانه است ، به نظر او اشپزی این کشورها فوق العاده متفاوت و لذیذ است ، یک بشقاب پاستا، برنج و پیش غذاهای ایتالیایی برای او لذت بخش اند و این گونه غذاها را ترجیح می دهد.

چهره دیوید خصوصیات وی را منعکس می کند، شخصی قانع، میانه رو، تابع و نه زیاده رو و افراطی. البسه وی ورزشی و شیک اند و در پوشیدن لباس نیز افراطی و مصرف گرا نیست. اما نکته ای برای او بسیار مهم و حیاتی است، او از وسایلی که مهم اند و از اعضای بدن محافظ می کند استفاده می کند، مانند عینک افتابی ، این وسیله ای است که از دیوید جدا نمی شود !

خیلی به مد روز توجه نمی کند اما به رنگ پوشاک اهمیت می دهد و مراقب رنگ های لباس هایی که می پوشد است تا با هم همخوانی داشته باشند.

وی به طور حرفه ای هیچ ورزش دیگری را دنبال نمی کند. شاید تنیس را تنها ورزشی بدانیم که او از ان خوشش می اید و بزرگترین لذت وی بعد از فوتبال است. بازی و فیزیک بدنی راجر فدرر را می پسندد.

دیوید به عنوان یک انسان به اینده امیدوار است ، وی برای تمام دوستان و کسانی که دوست شان دارد ارزوی ارامش و خوشبختی فراوان دارد.

آمار و ارقام
اولین بازی برای یوونتوس : کوپا ایتالیا - یوونتوس 0 - برشا 0 09/16/2000
اولین بازی در سری آ ایتالیا : یوونتوس 2 - باری 0 10/15/2000


گل ها و تعداد بازی های ترزگه در یوونتوس به تفکیک سال :

2000/01 :
25 بازی در سری آ - 14 گل 2 بازی در کوپا ایتالیا - بدون گل 5 بازی در لیگ قهرمانان - 1 گل

2001/02 :
34 بازی در سری آ - 24 گل [آقای گل] 2 بازی در کوپا ایتالیا - بدون گل 10 بازی در لیگ قهرمانان - 8 گل

2002/03 :
17 بازی در سری آ - 9 گل 1 بازی در کوپا ایتالیا - بدون گل 10 بازی در لیگ قهرمانان - 4 گل

2003/04 :
25 بازی در سری آ - 16 گل 3 بازی در کوپا ایتالیا - 1 گل سوپرکاپ - 1 گل 5 بازی در لیگ قهرمانان 4 گل

2004/05 :
18 بازی در سری آ - 9 گل 1 بازی در کوپا ایتالیا - 1 گل 5 بازی در لیگ قهرمانان 4 گل

2005/06 :
32 بازی در سری آ - 23 گل سوپر کاپ - بدون گل 9 ازی در لیگ قهرمانان 6 گل

2006/07 :
31 بازی در سری ب - 15 گل 1 بازی در کوپا ایتالیا - بدون گل

2007/08 :
36 بازی در سری آ - 20 گل 3 بازی در کوپا ایتالیا - بدون گل

2008/09 :
8 بازی در سری آ - 1 گل 3 بازی در کوپا ایتالیا - بدون گل 4 بازی در لیگ قهرمانان - بدون گل

2009/10 :
19 بازی در سری آ - 7 گل 4 بازی در لیگ قهرمانان - 1 گل 4 بازی در لیگ اروپا - 2 گل

2010/11 :
1 بازی در لیگ اروپا - بدون گل

گل های ترزگل به تیم های مطرح ایتالیا :
میلان : 4 گل
اینتر : 4 گل
رم : 5 گل
ناپولی : 1 گل

پنالتی های ترزگه :
" داوید ترزگه در یوونتوس 6 بار از روی نقطه پنالتی موفق به گلزنی شد . "

2002/3 :
کیه وو 1 - یوونتوس 4 یوونتوس 1 - امپولی 0 یوونتوس 2 - پروجا 2

2003/4 :
یوونتوس 2 - بولونیا 1

2007/8 :
یوونتوس 3 - امپولی 0 سمپدوریا 3 - یوونتوس 3


آمار بازی ها و گل های باشگاهی :

1933 - 95 5 بازی - 0 گل پلاتنسه آرژانتین
1955 - 2000 124 بازی - 62 گل موناکو فرانسه
2000 - 2010 320 بازی - 171 گل یوونتوس ایتالیا
2010 - 2011 31 بازی - 12 گل هرکولس اسپانیا
2011 -2012 3 بازی - 0 گل بن یاس امارات
2011 - 2013 35 بازی - 16 گل ریورپلاته آرژانتین

در مجموع کل : 518 بازی و 261 گل


آمار بازی ها و گل های ملی :
1955 - 96 12 بازی - 15 گل تیم ملی فرانسه زیر 18 سال
1996 - 97 14 بازی - 12 گل تیم ملی فرانسه زیر 20 سال
1997 5 بازی - 5 گل تیم ملی فرانسه زیر 21 سال
1998 - 2008 71 بازی - 34 گل تیم ملی بزرگسالان فرانسه

درمجموع 102 بازی ملی و 66 گل ملی


عناوین باشگاهی :
قهرمانی در لیگ فرانسه - موناکو - 1966 - 97 و 1999 - 00
قهرمانی Trophée des champions - موناکو - 1997
قهرمانی سری A ایتالیا - یوونتوس - 2001 - 02 و 2002 - 03 و 2004 -05 و 2005 - 06
قهرمانی سوپرکاپ ایتالیا - یوونتوس - 2002 و 2003
قهرمانی دسته دوم آرژانتین - ریورپلاته - 2011 - 12

عناوین ملی :
قهرمانی جام جهانی 1996 فرانسه
نایب قهرمانی جام جهانی 2006 آلمان
قهرمانی جام ملت های اروپا 2006 بلژیک و هلند

افتخارات فردی :
برترین بازیکن جوان لیگ دسته 1 فرانسه 1997-98
عضو تیم منتخب یوفا 2001
برترین بازیکن سری آ 2001-02
برترین بازیکن خارجی سری آ 2001-02
آقای گل سری آ 2001–02
جزو لیست FIFA 100

[p.u.n.i.s.h.e.r]

زمانی که فوتبال یک هنر است

درست مثل رقص یک آرژانتینی، با ریتم، ابتکار، شور و شوق: این فوتبالی است که مائورو ژرمن کامورانزی ارائه می داد، فوتبالی که هواداران یوونتوس برای 8 فصل مقحور آن بودند، تحسینش می کردند و به آن عشق می ورزیدند، 8 فصلی که «کامو» با کلاسِ فانتزی خود هواداران بیانکونری را به وجد می آورد.

288 بازی و به ثمر رساندن 32 گل و البته ساختن گل های بی شمار دیگری برای هم تیمی هایش، با سانتر ها و پاس های دقیقش، پاس ها و دید فوق العاده بالایی که شاید برای خیلی ها غیر قابل باور بود، اما برای او این ها تنها یکی از چندین قابلیت های فنی و تکنیکی بزرگی بود که برای کمک به تیمش از آن ها بهره می گرفت.

3 اسکودتو و 2 سوپر کاپ ایتالیا: این ها افتخاراتی است که او در پیراهن سیاه و سفید با یوونتوس به آن ها رسید، به علاوه یک قهرمانی سری بی، جایی که مائورو کامورانزی پذیرفت یوونتوس را در آن همراهی کند، با وجود این که تنها چند ماه قبل توانسته بود با ایتالیا به قهرمانی جام جهانی 2006 در شهر برلین آلمان برسد، حضور در آتزوری که با وجود اصالت آرژانتینی اش به لطف مهاجرت پدر بزرگش در دهه ی 1800 میلادی از آرژانتین به ایتالیا فراهم گشته بود.

خوش برخورد و همیشه در کنار هم تیمی هایش، کم حرف و با احترام در مقابل خبرنگاران، مائورو هرگز مغرور نبود و اصلاً دوست نداشت که سخنان بزرگ به زبان بیاورد یا در جمع بزرگی حضور پیدا کند. او همیشه ترجیح می داد با تکنیک و دریبل هایش و ضربات فنی پای راستش صحبت کند. پس از 8 فصل حضور در بانوی پیر، ورزشگاه های دیگر باید به تحسین پای راست جادویی کامو می پرداختند، اما هر کسی که یووه را دوست می دارد از او تا ابد با علاقه و احساس قدر دانی باد خواهد کرد و هرگز جادوگر آرژانتینی را از یاد نمی برد.

ورزشگاه جدید یوونتوس قطعاً فقدان قدم های معجزه آمیز کامورانزی را بر روی چمن هایش احساس خواهد کرد، کامو اکنون به راحتی می تواند فوتبال را وداع بگوید، دیگر خبری از ترزگه نیست، دل پیرو هم به زودی کفش ها را می آویزد و ندود مو طلایی خیلی وقت است نشستن روی صندلی های وی آی پی یوونتوس آرنا را تجربه می کند، بخش عظیمی از تاریخ یوونتوس در دهه ی اخیر به آرشیو خواهد رفت و تنها هواداران یووه اند و تاریخ غرور انگیزی از بلند شدن و دوباره ایستادن یوونتوس. سانتر های یوونتوسِ جدید دیگر حتی یاد آور آن ها نیز نخواهد بود، دیگر کامورانزی نیست که با کمک ضربه های طلایی ترزگه و فانتزی بازی های دل پیرو کابوس تیم های حریف شوند، سانتر های یوونتوس جدید تنها دروازه بان حریف را گرم می کند و توپ جمع کن های پشت دروازه را به تکاپو می اندازد...


نظرت راجع به نحوه ی خروجی که از یوونتوس داری چیست؟
خروج من از یوونتوس زیبا نبود. من خیلی از یوونتوس ممنون هستم، اما خراب شدن تمام تجربه های خوبی که در تورین داشتم، آخرین چیزی بود که دنبال آن بودم. نحوه ی خروج من از یوونتوس زیبا نبود، همین اتفاق برای سایر هم تیمی هایم نیز افتاد. احساس غریبه بودن کردیم و از سوی باشگاه حمایت نشدیم. بگذارید این گونه بگویم، ما مجبور شدیم باشگاه را از در پشتی ترک کنیم...

گاهی فوتبال می تواند بسیار بی رحم شود...

[ali-buffon]

[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]