آشنایی با کشور آلمان

[Fc Bayern München]

به نام خدا


آشنایی با کشور آلمان


در این بخش مقاله هایی که مربوط به کشور آلمان است قرار خواهد گرفت ....

[Fc Bayern München]

[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]




مونیخ (به آلمانی: München، تلفظ: مونشن) نام شهری در مرکز ایالت بایرن آلمان است. این شهر با جمعیت یک میلیون و دویست و شصت و یک هزار نفر پس از برلین و هامبورگ سومین شهر بزرگ آلمان به شمار می‌رود. مونیخ بر کرانه رودایسار قرار گرفته است.
شعار این شهر عبارت است از: «شهری جهانی صاحب یک قلب» (منظور از صاحب قلب بودن در این شعار دارا بودن منشی مهربان و همنوع دوستانه‌ است).
شهر مونیخ در سال 1972 میلادی، میزبان بازیهای المپیک تابستانی مونیخ بود.

جاذبه های دیدنی مونیخ:
مونیخ جاهای دیدنی زیاد دارد. در میدان اصلی شهر که در حقیقت همان محل قرار گرفتن همه مغازه ها است و ماشین رو نیست ساختمان بزرگ و زیبایی قرار دارد بسیار قدیمی. اینجا البته ساختمان شهرداری شهر مونیخ است ولی اگر ساعت ۱۲ ظهر توی این میدان باشید خواهید دید که بعد از نواختن زنگ ساعت بزرگ ساختمان عروسکهای بالای آن برایتان می رقصند و کمی پائین تر هم چند تا مجسمه سرباز شروع به شمشیر بازی می کنند. ظاهرا رقص این عروسکها از مشخصه های همیشگی و تاریخی این ساختمان و شهر مونیخ است و البته بسیار دیدنی است. همیشه عده زیادی آنجا هستند تا سر ساعت ۱۲ از این اثر تاریخی زیبا فیلم بگیرند.
رستورانی سنتی است به سبک بایرن قدیم. گارسنهای زن همه لباس محلی آلمانی به تن دارند(با پیشبند و دامن چین دار!) و مردها هم شلوار کوتاه چرمی. غذای محلی این منطقه البته معمولا انواع مختلف ران خوک است که به طرق مختلف سرخ شده است. اگر هم نخواستید خوک بخورید می توانید مرغابی بخورید با سوپ کدو حلوایی که بی نظیر است.

آب و هوا:
هوای مونیخ گرچه سردتر از شمال آلمان نیست ولی به علت کوهستانی بودن شهر و بادهای فراوانش سردتر به نظر می رسد. ولی هیچ بادی مانع از اینهمه دوچرخه سوار نمی شود.




[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

[Fc Bayern München]

[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]





به گزارش وبلاگ کانون هواداران بایرن مونیخ در ایران٬ دویچه لوفت‌هانزا ای جی" (Deutsche Lufthansa AG) یک شرکت هواپیمایی آلمانی با کارکرد بین‌المللی است.
آژانس هواپیمایی لوفت‌هانزا در مراسم بیزینس تراول 2010، عنوان بهترین خط‌هوایی در سراسر جهان را به خود اختصاص داد. اولین هواپیمای "ای 380" اردیبهشت 1389 وارد کاروان حمل و نقل لوفت‌هانزا شد. ایرباس ای 380 ، بزرگ‌ترین هواپیمای مسافربری جهان است که این آژانس در نظر دارد در شبکه مسیرهای بین قاره‌ای خود از آن استفاده کند.

"دویچه لوفت‌هانزا ای جی" یک شرکت هواپیمایی با کارکرد بین‌المللی است. این گروه پنج بخش تجاری را رهبری می‌کند و هر یک نقشی کلیدی در این صنعت به عهده دارد.
در هر روز لوفت هانزا
- بیش از 2250 و فرود دارد.
- حدود 193 هزار مسافر و بیش از 5200 تن بار را جا به جا می کند.
- بیش از 17/1 میلیون غذا سرو می‌کند.
- به بیش از 27 هزار و 400 تلفن پاسخ می‌دهد.
- بیش از 1000 هواپیما (مال خود شرکت و شرکت دیگر ) را در واحد فنی لوفت‌هانزا سرویس می‌کند.

گروه هوایی لوفت‌هانزا
- حمل و نقل مسافر تجارت هسته‌ای و اصلی گروه لوفت‌هانزا ست.
- این گروه که تعدادی خط هوایی جذب کرده و نیرویی محرک و مهم در تثبیت و تحکیم بخش حمل و نقل هوایی اروپاست.
- خط لوفت‌هانزای آلمان به همراه شرکت‌های تابعه‌اش در سال حدود 90 میلیون مسافر را جا به جا می‌کند.

- علاوه بر خطوط هوایی لوفت‌هانزای آلمان خطوط هوایی اصلی زیرجزو گروه لوفت هانزا هستند:
* خط هوایی بین‌المللی سوییس، زوریخ سوییس/ مارس 2005، 100 درصد سهام
*جت بلو، جی اف کندی نیویورک، آمریکا/ ژانویه 2008 ، 15.6% سهام
* خط هوایی بروکسل، بروکسل، بلژیک/ ژوئن 2009، 45% سهام (هدف 100%)
*بریتیش میدلند، هیثر و لند، انگلیس/ سپتامبر 2009، 100% سهام
*خط هوایی اتریش، وین، اتریش/ سپتامبر 2009، 100% سهام
شرکت‌های گروه غیر - هوایی
لوفت‌هانزا تکنیک
*با سهمی معادل تقریبا 15% ارائه کننده عمده و برجسته خدمات تعمیر، نگهداری و بازدید کلی هواپیماهای غیر نظامی.
*این شرکت که در هامبورگ واقع شده بیش از 600 مشتری در سراسر جهان داشته است.
لوفت‌هانزا کارگو
*لوفت‌هانزا کارگو کار فروش و عملیات حمل و نقل بار را انجام می‌دهد.
*این شرکت 19 بوئینگ ام دی - 11 اف باری در اختیار دارد. همچنین از ظرفیت حمل بار هواپیماهای مسافربری لوفت‌آنزا استفاده می کند.
ال اس جی اسکای شف
ال اس جی اسکای شف (سرآشپز آسمان ال اس جی) در بخش ارائه شیوه و خدمات غذای خطوط هوایی و مدیریت حین پرواز در سراسر جهان پیشرو است. سهم بازار جهانی‌اش 30% است.
*در سال 2008، این واحد 427 میلیو پرس غذا برای بیش از 300 خط هوایی تولید کرد.
لوفت‌هانزا سیستم
لوفت‌هانزا سیستم یک ارائه کننده پیشرو و مهم خدمات فن‌آوری اطلاعات برای خطوط هوایی و صنعت هوانوردی در سراسر جهان است. این واحد حدود 3000 کارمند در 15 کشور دارد.
*واحد مورد نظر به صنعت‌های مختلف خدمات مشاوره‌ای و زیرساختی می‌دهد.
دیگر فعالیت‌ها و خدمات

جت شخصی لوفت‌‌هانزا به بیش از 100 مقصد را در اروپا و فدراسیون روسیه به طور مستقیم پرواز دارد.
ارتباطات بدون محدودیت و دسترسی به اینترنت هنگام پرواز یکی دیگر از خدمات این آژانس هوایی است که از اواسط 2010 در پروازهای طولانی و مسافت دور اجرایی می‌شود.







[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

[Fc Bayern München]

[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

به گزارش وبلاگ کانون هواداران بایرن مونیخ در ایران٬ دیوار برلین که احداث آن نشانه آغاز و فرو ریختن آن نشانه پایان جنگ سرد و رویارویی ابرقدرت هاست برای مدت ۲۸ سال در وسط شهر برلین برپا بود و این شهر را به دو قسمت شرقی و غربی تقسیم کرد.
سال ۱۹۴۵ بلافاصله پس از جنگ جهانی دوم، متفقین شامل آمریکا، انگلیس، فرانسه و شوروی که در این جنگ به پیروزی رسیده بودند کشور آلمان را به چهار بخش که هر کدام تحت کنترل یکی از آنها بود تقسیم کردند. سه بخش تحت کنترل آمریکا، انگلیس و فرانسه بعداً یکی شدند و جمهوری فدرال آلمان که به عنوان آلمان غربی معروف بود را تشکیل دادند.
در بخش تحت کنترل شوروی در ۷ اکتبر ۱۹۴۹یک دولت کمونیستی تشکیل شد که به جمهوری دموکراتیک آلمان یا آلمان شرقی معروف شد. با حاکم شدن مناسبات کمونیستی در آلمان شرقی شرایط اقتصادی و سیاسی آن به وخامت گرایید و نارضایتی گسترده مردم را در پی داشت.
این ناراضیان بویژه در برلین شرقی به دنبال شرایط بهتر زندگی راه برلین غربی را در پیش گرفتند به طوری که براساس آمارهای منتشره طی شش ماه اول سال ۱۹۶۱ تعداد ۱۶۰هزار نفر از برلین شرقی به برلین غربی پناهنده شدند. این امر موجب عصبانیت دولت آلمان شرقی و اتحاد جماهیر شوروی سابق و کشورهای اقماری آن شد.
در پی این تحولات، نیکیتا خروشچف، نخست وزیر وقت شوروی، به منظور جلوگیری از سیل مهاجران آ لمان شرقی به آلمان غربی دستور ساخت دیوار برلین را صادر کرد. دولت آلمان شرقی تحت رهبری «اریش هونیکر» در ۱۳اوت ۱۹۶۱ساخت دیوار برلین را به عنوان «دیوار حافظ ضد فاشیست» آغاز کرد.
این دیوار به منظور جدا کردن برلین شرقی و جمهوری دموکراتیک آلمان از برلین غربی با استفاده از سیم خاردار و موانع ضدتانک احداث شد. در این چارچوب خیابانها تکه تکه شد و موانع بر سر راه پیاده روها گذاشته شد. در اطراف این منطقه هم تانک ها تجمع کردند. خطوط مترو و قطارهای محلی بین برلین شرقی و غربی متوقف و ارتباط تلفن این دو بخش نیز قطع شد. همچنین ساکنان برلین شرقی از ورود به برلین غربی منع شدند که این امر به دلیل این که حدود ۶۰ هزار نفر از ساکنان برلین شرقی در برلین غربی کار می کردند مشکلات زیادی به بار آورد.
در ۲۰سپتامبر ،۱۹۶۱ دولت آلمان شرقی منازل نزدیک این دیوار را تخریب کرد و کار احداث یک دیوار دائمی با مواد سخت را آغاز کرد که در پایان طول آن به ۱۶۶ کیلومتر رسید.ارتفاع این دیوار ۴ متر بود. بعد از آن یک مسیر نگهبانی، یک راهگذر با دیده بان ها، برج های دیده بانی، سنگرهای زیرزمینی و دیوار دوم بود. احداث دیوار برلین باعث شد تا مرز بین آلمان شرقی و آلمان غربی در ۱۹۲ مسیر و خیابان که ۹۷ مورد آن به برلین شرقی و ۹۵ مورد آن به سایر مناطق آلمان شرقی منتهی می شد قطع شود.
در نقاط مرزی که برای عبور و مرور مورد استفاده قرار می گرفت نیز ایستگاههای بازرسی ایجاد شد که مهمترین آن گذرگاه ایستگاه بازرسی «چارلی» در بخش آمریکایی برلین غربی بود. در ۱۷ اوت ۱۹۶۲ پیتر فیشر که قصد داشت در نزدیکی این منطقه از دیوار برلین بالا رود توسط نگهبانان کشته شد. این امر موجب آشوب در برلین غربی و نفرت ساکنان برلین غربی از آمریکایی ها شد.
بر اساس گزارش هایی که به تازگی منتشره شده تحقیقات پژوهشگران آلمانی نشان می دهد که در طول دوران جنگ سرد 125 نفر بر روی دیوار برلین کشته شده اند.این آمارها در یک گزارش دولتی آلمان با عنوان"مرگ بر روی دیوار از 1961 تا 1989"ذکر شده است.قبلا تعداد کشته ها بر روی دیوار برلین 200 نفر ذکر می شد.
تحقیقات جدید همچنین نشان می دهد که 93 مورد از قربانیان شهروندان آلمان شرقی بودند که قصد فرار داشته اند.32 مورد دیگر نیز زمانی کشته شده اند که قصد فرار نداشته اند که شامل 8 نگهبانی که به طور اتفاقی کشته شده اند نیز می شود.62مورد نیز خود کشی بوده که قربانیان نجات یافته اند.
در اواخر دهه ۱۹۸۰ با آب شدن تدریجی یخ های روابط شرق و غرب و اجرای سیاست های گلاسنوست و پروسترویکای میخائیل گورباچف در شوروی زمینه فروپاشی دیوار برلین فراهم شد. در واقع پایان عمر آلمان شرقی زمانی آغاز شد که دولت کمونیستی مجارستان درهای خود را بر روی غرب گشود.
از آنجا که مهاجرت بین کشورهای کمونیستی ممنوع نبود، در پی این رویداد ساکنان آلمان شرقی که مجاز به رفت وآمد به مجارستان بودند از طریق مجارستان و نیز چکسلواکی به آلمان غربی و سایر کشورهای اروپای غربی رفت و آمد می کردند. هجوم گسترده ساکنان آلمان شرقی به آلمان غربی، استعفای اریش هونیکر و تظاهرات گسترده روزهای دوشنبه مردم آلمان شرقی و حذف محدودیت مسافرت شهروندان آلمان شرقی توسط دولت جدید آن کشور در نهایت باعث شد تا در روز ۹ نوامبر ۱۹۸۹دیوار برلین خراب شود و تنها قطعات کوچکی از این نشانه جنگ سرد بین شرق و غرب به عنوان یادگار تاریخ باقی بماند.



[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

[Fc Bayern München]

[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]




به گزارش وبلاگ کانون هواداران بایرن مونیخ در ایران٬ خبرگزاری آلمان (dpa) بزرگترین مرکز خبری آلمان است که در ۱۸ اگوست سال ۱۹۴۹ پایه‌گذاری شد.
رادیو دولتی آلمان خبرگزاری این کشور را چنین معرفی می‌کند: خبرگزاری آلمان که ۱۲۰۰ کارمند در ۱۰۰ کشور دنیا دارد و بودجه‌ سالانه‌ آن به حدود ۹۴ میلیون یورو می‌رسد در سال ۱۹۴۹ از همکاری "بنگاه خبری آلمان" (dena)، "مرکز امور مطبوعاتی آلمان" (dpd) و "خبرگزاری جنوب آلمان" (südena)، شکل گرفت.
این آژانس خبری در ۱۸ اوت سال ۱۹۴۹ در شهر گوسلار آلمان پایه‌گذاری شده است. خبرگزاری آلمان که مقر آن شهر هامبورگ است، بزرگ‌ترین مرکز تهیه‌ خبر آلمان محسوب می‌شود.
نخستین سردبیر و مدیر مسئول آن فریتس زنگر نام داشت که تا سال ۱۹۵۵ سمت‌های گوناگونی در این خبرگزاری بر عهده داشت و تا ۱۹۵۹ سردبیر آن بود.
نخستین خبر این آژانس در اول سپتامبر سال ۱۹۴۹ به تحریریه‌های آن چنین مخابره شد: «خبرگزاری آلمان کار خود را آغاز کرد»
این رسانه نزدیک به سه ماه پس از تصویب رسمی قانون اساسی جدید آلمان، در بحبوحه‌ فقر مطبوعاتی آن زمان، کار اطلاع‌رسانی خود را آغاز کرد.
در سال‌های نخست پس از جنگ جهانی دوم، بعد از سال‌های تسلط ناسیونال سوسیالیست‌ها بر امور خبری و سال‌ها سانسور سیستماتیک و کنترل سازمان‌یافته‌ مطبوعات و رسانه‌ها از سوی نازی‌ها، این فقر مطبوعاتی نمود بسیار داشت. در آن زمان کمبود کاغذ و صندلی از جمله مشکلات روزمره‌ این رسانه بود.
کمک‌های تجهیزاتی و سبک مطبوعاتی
خبرگزاری آلمان با نظارت نیروهای متفقین (انگلیس، فرانسه و آمریکا) در ۳ منطقه‌ تحت کنترل آنها در غرب آلمان پدید آمد و جایگزین "اداره‌ اخبار آلمان" (DNB) در دوران حکومت هیتلر شد. اما کمی بعد توانست منابع موجود در ۳ خبرگزاری‌ را که از ائتلاف آنها شکل گرفته بود، از آن خود کند.
نیروهای بریتانیایی بخش مخابراتی نیروی دریایی آلمان را با تمام گیرنده‌ها، فرستنده‌ها و تجهیزات جانبی از شهر فلنزنبورگ به هامبورگ آورده و زمینه‌های لازم را برای کار مرکز امور مطبوعاتی آلمان فراهم کرده بودند. خبرگزاری جنوب آلمان نیز که تحت کنترل نیروهای فرانسوی بود، از امکانات ارتباطی و مخابراتی پست ‌آلمان در این منطقه بهره می‌برد.
بنگاه خبری آلمان، بخش دیگری که در همکاری برای ایجاد خبرگزاری آلمان فعال بود، در این زمان در اختیار نیروهای آمریکایی بود که علاوه بر تجهیزات فنی، سبک جدیدی در روزنامه‌نگاری را نیز با خود به ارمغان آورده بودند.
نزدیک به ۶۰۰ دبیر و خبرنگار که روشنفکران آمریکایی نیز در میان آنها به چشم می‌خوردند، همراه با روزنامه‌نگاران مهاجر و جوانان روزنامه‌نگاری که محدودیت سیاسی خاصی برای خود قائل نبودند، کار خود را در این خبرگزاری با سبک روزنامه‌نگاری آمریکایی آغاز کردند که تفکیک خبر از دیدگاه‌های شخصی و زدودن عناصر واژگانی دوران نازی از زبان یا نوعی پالایش زبانی از ویژگی‌های بارز آن بودند. از آن پس مفهوم‌های نژادگرایانه، ایدئولوژیک و احساسی در این نوع روزنامه‌نگاری و خبررسانی جایی نداشتند.
تبدیل به غول رسانه‌ای
پس از مدت کوتاهی این آژانس در دهه‌ ۶۰ به بزرگترین خبرگزاری آلمان تبدیل شد و هم‌اکنون در داخل کشور ۵۰ شعبه و در مجموع ۱۲۰۰ همکار در سراسر جهان دارد. در مرکز این خبرگزاری در هامبورگ، اخبار از طریق ماهواره، اینترنت و فاکس برای مطبوعات چاپی، خبرگزاری‌ها و سایر بخش‌های آنلاین سرویس‌های خبری فراهم می‌شوند و شمار این طرف‌های کاری به ۱۹۰ می‌‌رسد. اخبار فوری، گزارش‌ها، تحلیل‌ها، مصاحبه‌ها و تفسیر‌های بسیاری در روز به زبان‌های آلمانی، انگلیسی، اسپانیایی و عربی به این مرکز فرستاده می‌شوند.
نزدیک به ۸۰۰ روزنامه‌نگار، روزانه ۳۵۰۰ نوشته، ۴۵۰ عکس جدید، نمایه و فایل‌‌های صوتی را برای اطلاع‌رسانی تولید می‌کنند. از سال ۱۹۸۸ این خبرگزاری اخبار خود را از گزارشگرانی دریافت می‌کند که در سراسر جهان به کار گرفته است.
افزون بر این، خبرگزاری‌های آلمانی‌‌زبان سوئیس و اتریش نیز در گردآوری و پخش اخبار با آن همکاری می‌کنند که این دو تنها بخشی از سرویس‌های خبری طرف همکاری با خبرگزاری آلمان هستند.
این خبرگزاری با وجود نگرانی‌های کنونی از افت کیفیت کاری و تدابیر اقتصادی برای صرفه‌جویی، همتای مناسبی برای خبرگزاری‌های "فرانسه"، "آسوشیتدپرس" و "رویترز" بوده و توانسته است از آغاز کار خود تاکنون اعتماد مطبوعات و رسانه‌های بین‌المللی را جلب کند.



[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

[Fc Bayern München]

[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

به گزارش وبلاگ کانون هواداران بایرن مونیخ در ایران٬ متروی برلین ایمن‌ترین وسیله حمل و نقل در این شهر است و حوادث ناگوار آن اندک بوده است.
مترو برلین در آلمان به عنوان سیستم انتقال سریع، مهم‌ترین نقش را در حمل‌و‌نقل عمومی دارد. مترو این شهر که در سال 1902 مورد بهره‌برداری قرار گرفت، با 173 ایستگاه و 10 خط که اکثرا در زیر زمین قرار دارند، 147 کیلومتر را تحت پوشش قرار می‌دهد.
طول ترن‌ها 100 متر و طول سیستم 147 کیلومتر است. سرعت متوسط مترو 30.7 کیلومتر در ساعت و حداکثر سرعت آن 72 کیلومتر در ساعت است. قطارها در اوج شلوغی بین 5-2 دقیقه و بعد‌از‌ظهرها و یکشنبه‌ها ظرف 10 دقیقه به ایستگاه می‌رسند.
مترو با پیمودن 132 میلیون کیلومتر، 400 میلیون مسافر را در سال منتقل می‌کند.
تکمیل مترو برلین طی 3 مرحله انجام شد. معماری، طراحی و دکوراسیون بسیاری از ایستگاه‌های آن قابل توجه است. ایستگاه هرمان‌پلاتز کلیسای جامع را تداعی می‌کند. سکوها 7 متر ارتفاع، 132 متر طول و 22 متر عرض دارند.
مترو برلین به سهم خود در برنامه‌های سینما و تلویزیون نقش داشته است. صحنه‌های کوتاهی از بعضی فیلم‌ها با همکاری فیلمسازان در ایستگاه‌ها به نمایش در می‌آید و ویدئو فیلم‌ها و موزیک‌ها در ایستگاه‌ها، تونل‌ها و واگن‌ها عرضه می‌شود.
از سال 2001، مترو برلین، میزبان فستیوال سالانه فیلم‌های کوتاه (حداکثر 90 ثانیه) بوده است. مانیتور ترن‌ها فیلم‌ها را نمایش ‌می‌دهند و مسافران رای خود را در مورد برنده فستیوال روی تابلو اعلام می‌نمایند.
آثار خوانندگان در مترو و ایستگاه‌ها پخش می‌شود.

تسهیلات:

امکان استفاده از تلفن همراه در ایستگاه‌ها و تونل‌ها وجود دارد. از ایستگاه‌ها، سکوها و تونل‌هایی که به هر دلیل بدون استفاده مانده‌اند، برای انجام مراسم یا نمایشگاه استفاده می‌شود. اهم اخبار، پیش‌بینی هفتگی آب‌ وهوا و آگهی‌های تجاری روی مانیتورها به نمایش در‌می‌آیند. دسترسی به فروشگاه‌های بزرگ، بانک‌ها، سوپرمارکت‌ها و فست فودها در ایستگاه‌ها امکان‌پذیر است.




[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

[Fc Bayern München]

[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

مونیخ پس از لندن و پاریس سومین شهر بزرگ اروپایی است که ثروتمندان عرب را جذب می کند. چند سالی است که خانواده‌های ثروتمند کشورهای عرب حوزه خلیج فارس مکان تازه‌ای برای استراحت در تعطیلات پیدا کرده‌اند؛ مونیخ، مرکز ایالت بایرن در جنوب شرقی آلمان اولین هدف مردان، برای گردش و تفریح و اولین هدف زنان برای خرید است.
ایالت بایرن از پایگاه‌های محافظه‌کاری در آلمان است. گرایش‌های نژادپرستی و ضدخارجی در این ایالت مرفه از هر جای دیگری در آلمان بالاتر است. اما اینک شهر مونیخ، پایتخت این ایالت، نشان می‌دهد که در پذیرایی از توریست‌های خارجی مهربان است، به ویژه اگر پولدار باشند.
به گزارش رسانه‌های جمعی، ثروتمندان منطقه خلیج فارس، بیشتر به مونیخ روی می‌آورند، زیرا در این شهر از امنیت و احترام بیشتری برخوردار هستند. آنها به ویژه از زمان حملات یازدهم سپتامبر احساس می‌کنند که در شهرهای اروپا کمتر با روی خوش روبرو می‌شوند، آمریکا را که باید به کلی فراموش کنند.
مونیخ اکنون پس از لندن و پاریس سومین شهر بزرگی است که ثروتمندان عرب را جذب می‌کند تا "دلارهای نفتی" خود را در این شهر خرج کنند.
هتل‌های پنج ستاره مونیخ از اول تابستان خود را برای پذیرایی از خانواده‌های شیوخ عرب آماده می‌کنند. با خدمه عرب‌زبان، سجاده‌های نماز در تمام اتاق‌ها. آشپزخانه هتل تمام وقت فعال با غذاهای گوشت "حلال"، بار مفصل با نوشابه‌ها و کوکتل‌های غیرالکلی.
پس از صرف ناهار، لابی هتل شلوغ می‌شود. مردان جوان با پیراهن بلند و کوفیه بر سر در سرسرای هتل آفتابی می‌شوند. نوشیدنی و قلیان سفارش می‌دهند. بیشتر آنها عینک دودی به چشم دارند و در هر دست یک موبایل یا آی‌فون. به خدمه هتل دستور می‌دهند. تاکسی همیشه حاضر است، اما اگر میل به رانندگی داشته باشند می‌توانند یک پورشه یا فراری سفارش دهند یا با جت خصوصی پرواز کنند.
بچه‌ها در سرسرای هتل با سه‌چرخه و روروئک موتوری جولان می‌دهند. آنها هم با موبایل با هم حرف می‌زنند.
از همه چشمگیرتر زنان شیک‌پوش عرب هستند که عصرها در خیابان‌های اصلی و مرکز خرید شهر مونیخ دیده می‌شوند. خانم‌ها بیشتر با چادر سیاه (عبایه) هستند؛ آنها به ندرت برقع (روبند) دارند، تا آنجا که روزنامه‌های محلی از قیافه دلربا و چشمان شهلای آنها تعریف کرده‌اند.
دختران جوان روسری به سر دارند و معمولا شلوار جین و ژاکت شیک می‌پوشند. آرایش تند و زیورآلات بر گوش و گردن هم فراموش نمی‌شود.
مشغله اصلی خانم‌ها خرید است از بوتیک‌ها و فروشگاه‌های لوکس. شانل، بربری، ارمانی، دیور و گوچی و... روزانه هر نفر حدود هزار یورو خرید می‌کند. پنج برابر توریست‌های دیگر.
خانم‌های عرب در خرید دست و دلباز هستند. به قیمت‌ها نگاه نمی‌کنند و چانه نمی‌زنند. دم در فروشگاه سبدی برمی‌دارند و آن را با عطر و لوسیون و وسایل آرایشی پر می‌کنند.
بیشتر اهالی مونیخ از دیدن "توریست‌های عرب" راضی هستند، حتی گدایان شهر که "صدقه" گیرشان می‌آید. اما برخی از اهالی هم غر می‌زنند: "کارکنان فروشگاه‌ها فقط این خانم‌های عرب را تحویل می‌گیرند."
برخی از صاحبان هتل‌ها و رستوران‌ها هم شکوه می‌کنند: "مسافران عرب البته خوب خرج می‌کنند، اما از طرف دیگر وقتی آنها هستند ما خیلی از مشتریان دیگر را از دست می‌دهیم."
آقایان گهگاه به مراکز "تفریحات شبانه" سر می‌زنند، اما بدون خانواده. شب‌ها خانم و بچه‌ها در اتاق هتل هستند.
بسیاری از افراد مسن به فکر سلامتی خود هستند و از این فرصت برای "چک آپ کامل" و درمان استفاده می‌کنند. هتل محل اقامت همه چیز را برای آنها برنامه‌ریزی می‌کند.
بیمارستان‌های مونیخ گفته‌اند که به برکت مشتریان خصوصی از کشور‌های عرب، مشکلات مالی را پشت سر گذاشته‌اند.




[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

[Fc Bayern München]

[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

به گزارش وبلاگ کانون هواداران بایرن مونیخ در ایران٬ ب ام و (BMW) که کوتاه شدهٔ عبارت آلمانی Bayerische Motoren Werke AG است، یک کمپانی مستقل آلمانی و از تولید کنندگان بنام خودروی سواری و موتورسیکلت در جهان است. این کمپانی صاحب کمپانی های رولز رویس (Rolls-Royce) و مینی (MINI) است ، و سابق بر این کمپانی روور (Rover) را نیز در اختیار داشته است.
ب ام و یا کارخانهٔ موتورسازی باواریا یک شرکت اتوموبیل‌سازی مستقل آلمانی است. شرکت ب ام و سازندهٔ ماشین‌های لوکس و با کیفیت است و شرکت مادر کارخانه‌هایی نظیر رولز رویس و مینی می‌باشد. کار خودش را با ساخت موتورهای هواپیما در ابتدا آغاز کرد. در سال ۱۹۲۳ شروع به تولید موتور سیکلت کرد و در سال ۱۹۲۹ آغاز به تولید اتومبیل کرد. آرم دایره‌ای این شرکت نشاندهندهٔ ملخ هواپیماهای تولیدی در سال های اولیه تاسیس شرکت میباشد. این شرکت هواپیمایی برای آلمان در جنگ جهانی دوم ساخت ولی در حین جنگ به صورت ناگواری تخریب شد و بیشتر دستگاه‌های آن به تاراج متفقین رفت.
این شرکت کارخانهٔ روور بریتانیا را در سال ۱۹۹۴ خرید ولی به علت‌های ضررهایی که کرد در سال ۲۰۰۰ این شرکت را به فروش رساند و به جای آن شرکت مینی را خرید .
می‌توان گفت شهرت و اعتبار ب ام و به عنوان یکی از بزرگترین سازندگان خودرو می‌تواند به تولیداتش در دو دهه گذشته مربوط باشد.
با این حال تاریخ بسط و گسترش این شرکت به ۹۰ سال پیش برمی‌گردد و شامل موفقیت‌‌های متعددی می‌باشد .

تولد ب ام و (BMW)
تاسیس ب ام و به سال ۱۹۱۳ برمی‌گردد وقتی که "کارل فردریک رپ"‌، مهندس مشهوری که در یک شرکت هواپیمایی در باواریای آلمان مشغول به کار بود‌، کارخانه rapp motoren werke را در حومه شهر مونیخ تاسیس کرد . این کارخانه در ساخت موتورهای هواپیما تخصص داشت در مجاورت این کارخانه،‌ گوستاو اتو که متخصص هواپیما بود کارگاه ساخت هواپیمایی کوچک به نام Gusiav Elug maschine fabric را بنا نهاد .
به دلیل وجود نقص در موتورهای تولیدی کارخانه رپ و عدم توانایی در پاسخگویی به سفارشات ‌، رپ با کارخانه Austro Daimler یک قرارداد بست که نیازهایش را در تولید موتور v۱۲ هواپیما تامین کند . کارخانه رپ به زودی گسترش یافت با این حال در سال ۱۹۱۶ رپ به علت مشکلات مالی از کارخانه کناره گرفت و در استرالیا به نامهای Rapp motoren werke با کارخانه Gustav Flugmaschine fabric ترکیب شدند و کارخانه Bagersiche Flugzeung werke را تاسیس کردند و بعد از مدت کوتاهی به Bagersiche motoren werke (Bagersiche motore werks ) یا همان BMW ‌، تغییر نام داد . این همان BMW است که ما امروز می شناسیم.
در سال ۱۹۱۷ اولین موتور هواپیمایی ب ام و با یک موتور ۶ سیلندر تیپ AIII به خط تولید رفت در سال ۱۹۱۹ ب ام و از ساختن هواپیما تحریم شد و محصولاتش به ساخت ترمز برای تراموا تغییر کرد و در سال ۱۹۲۲ دوباره شروع به تولید کرد .
اولین موتور سیکلت ب ام و ،‌ R۳۲ در سال ۱۹۳۲ و در کارخانه جدید Eisenbach در کنار فرودگاه مونیخ به خط تولید رفت . این موتور دارای قدرتی معادل ۵/۸ اسب بخار در دور موتور ۳۳۰۰ بود . این موتور دو سیلندر با گنجایش ۴۹۴ سی سی قادر بود به سرعتی معادل ۹۵ کیلومتر بر ساعت دست یابد . ۳۰۹۰ دستگاه از R۳۲ در طول ۳ سال تولید شد .
تاریخ تولد اتومبیل در کمپانی ب ام و به سال ۱۹۲۸ برمی‌گردد. اتومبیل Dixi۳/۱۱۵ps اولین خودرو تولیدی ب ام و می باشد که در کارخانه Eisenbach تولید شد . این خودرو تحت لیسانس Austin ساخته شد و در اصل شبیه مدل بانتام آمریکایی و داتسن ژاپنی بود .
اولین Dixiها از یک اتاق سقف‌دار و یک موتور ۴ سیلندر به گنجایش ۷۴۳ سی سی با ۱۵ اسب بخار قدرت استفاده می‌کردند. بیشترین سرعت آن در حدود ۸۰ کیلومتر بر ساعت بود. در سال ۱۹۲۹ یک مدل جدیدتر تولید شد ،‌DA۲ ،‌ با یک بدنه فولادی و هر چهار چرخ دارای ترمز بود و سرانجام در سال ۱۹۳۰ Dixi اولین موفقیت را در مسابقات بدست آورد از این اتومبیل جمعاً‌ ۱۸۹۷۶ دستگاه تولید شد .
۱۹۳۲ سالی بود که ب ام و ‌با نام دیگر AM۴ اولین ماشین واقعی ب ام و بود که به خط تولید رفت. نام دیگر AM۴ ،‌ ۳/۲۰PS بود که جانشین Dixi شد .
نیروی محرکه‌اش یک موتور چهار سیلندر ۷۸۲ سی سی با ۲۰ اسب بخار قدرت در دور موتور ۳۵۰۰ و حداکثر سرعتی معادل ۸۵ کیلومتر بر ساعت بود سال بعد این کمپانی مدل ۳۰۳ خود را معرفی کرد که دارای یک موتور ۶ سیلندر خطی بود که در خودروهای معاصر به عنوان یک شاخص باقی مانده است. ۳۰۳ همچنین اولین خودروی ب ام و بود که از رادیاتور مشبک ‌، بدنه فولادی جوشکاری شده و سیستم راک اندپنیون استفاده می‌کرد.
موتور توسعه یافته آن با گنجایش ۱۱۷۳ سی سی ۳۰ اسب بخار نیرو تولید می‌کرد و به سرعتی حداکثر معادل ۹۰ کیلومتر در ساعت دست می‌یافت. ۳ سال بعد ‌، سال ۱۹۳۶ ب ام و ۳۲۸ تولید شد که یکی از محبوبترین و مشهورترین اتومبیل های اسپرت آن زمان بود و جانشین مدل ۱/۳۱۵ که از سال ۱۹۳۴ تا سال ۱۹۳۶ تولید می شد ‌بود . ۳۲۸ برای مسابقات ورزشی ساخته شد ۳۲۸ توانایی خود را با موفقیت در مسابقات مایل میگلیای ایتالیا در سال ۱۹۳۸ در کلاس خودش ثابت کرد این خودرو با استفاده از یک موتور ۶ سیلندر خطی به گنجایش ۱۹۷۱ سی سی با ۳ کاربراتور نیرویی معادل ۸۰ اسب بخار در دور موتور ۵۰۰۰ تولید می کرد . ۳۲۸ می توانست به حداکثر سرعتی معادل ۱۵۰ کیلومتر بر ساعت دست یابد و در مجموع ۴۶۲ دستگاه از این خودروی کلاسیک تولید شد .
در سال ۱۹۳۵ برای بار دیگر ب ام و رکوردی دیگر ثبت کرد این بار موتور سیکلتی از این کمپانی بود. یک نیروی محرکه با استفاده از کمپرسور و به گنجایش ۵۰۰ سی سی نیرویی معادل ۱۰۸ اسب بخار و نسبت نیرو به وزن شگفت انگیزی تولید می کرد. " ارنست هن" یک رکورد جهانی سرعت را برای این موتور سیکلت با سرعتی معادل5/297 کیلومتر در سال ۱۹۳۷ ثبت کرد این موتور سیکلت نزدیک به دو دهه محبوبیت خویش را حفظ کرد .
ساختمان مرکزی ب ام و در مونیخ که شبیه 4 سیلندر است.
متاسفانه موفقیتهای ب ام و کوتاه بود بعد از جنگ جهانی دوم کارخانه های ب ام و تحریم شدند یک تحریم سه ساله که هرگونه فعالیت تولیدی را قدغن می‌کرد به آنها تحمیل شده بود و کمپانی را مجبور به تولید موتور هواپیما و راکت کردند .
اولین مدل بعد از جنگ در سال ۱۹۵۱ تولید شد مدل ۵۰۱ هشت سیلندر یک مدل لوکس بود اما برای کشوری که بعداز جنگ با ویرانیهای بسیاری روبرو بود انتخاب خوبی نبود چون تقاضا بسیار کم بود در نهایت ۵۰۱ نتوانست توقعات کمپانی را برآورده کند .
در سال ۱۹۵۵ این شرکت به سراغ تولید Isetta۲۵۰ رفت که یک موتور سیکلت بود این موتور سیکلت تحت لیسانس یک کارخانه ایتالیایی به نام ایزو تولید می شد . این موتور ۱ سیلندر ظرفیتی معادل ۲۴۵ سی سی داشت و نیروی محرکه ای معادل ۱۲ اسب بخار در ۵۸۰۰ دور در دقیقه تولید می کرد و حداکثر سرعتی معادل ۸۵ کیلومتر داشت. در طول ۷ سال که Isetta تولید می شد جمعاً‌ ۱۶۱۷۲۸ دستگاه تولید شد .
دو سال بعد ب ام و یک موقعیت عالی ثابت و مطمئن بدست آورد . یکی از مدلهای به یاد ماندنی در این برهه از زمان تولید شد در سال ۱۹۵۶ ب ام و ۵۰۷ تولید و سریعا‌ً مشهور شد .
این خودرو ۲ در از آلیاژی سبک با سقف جمع شدنی ساخته شده و بوسیله "آلبرت گرف فورتز" طراحی شد ب ام و Z.۸ از این خودرو الهام گرفته شده است .
موتور هشت سیلندر این خودرو دارای گنجایشی معادل ۳۱۶۸ سی سی و دارای ۲ کاربراتور بود. این موتور توانایی تولید ۱۵۰ اسب بخار قدرت در دور موتور ۵۰۰۰ در دقیقه را داشت و خودرو را به سرعتی معادل km ۲۰۰ می رساند ولی این همه برای رسیدن به رقیبی مانند مرسدس بنز SL۳۰۰ کافی نبود .
تحولی که در سال ۱۹۶۲ در ب ام و روی داد نقطه عطفی در تاریخ این شرکت محسوب می شود
مدل ۱۵۰۰ در طی دهه ۵۰ تحولی در تولیدات ب ام و محسوب می شد ۱۵۰۰ دارای یک طراحی عالی با موتوری ۴ سیلندر و گنجایشی معادل CC ۱۴۹۹ و قدرتی معادل ۸۰ اسب بخار در ۵۷۰۰ دور در دقیقه و سرعتی معادل km ۱۴۸ بود در مدت دو سال تولید آن در حدود ۲۳۸۰۷ دستگاه فروخته شد و موتورهای دیگری به حجم های ۱۶۰۰‌، ۱۸۰۰ و ۲۰۰۰ سی سی بر روی همین بدنه قابل نصب بود .
اولین نسل از اتومبیل های سری ۵ ‌، E۱۲ ‌، ۱۰سال بعد یعنی ۱۹۷۲ تولید شد . سری ۳ سه سال بعد و سری ۷ دو سال بعد از آن یعنی در سال ۱۹۷۷ معرفی شد .
در سال ۱۹۹۰ ب ام و دوباره ساخت موتورهای هواپیما را با پیوستن به رولز رویس و تشکیل گروه Rolls Royse Gmbh شروع کرد. در سال ۹۸ BMW رسماً‌ تمام سهام رولز رویس را از فولکس واگن خریداری نمود .

موتور سیکلت ها
کارخانهٔ ب ام و ابتدا شروع به ساخت موتور موتور سیکلت کرد و سپس در سال‌های آغازین جنگ جهانی اول شروع به ساخت موتور سیکلت کرد. اولین موتور سیکلت موفقیت آمیز این شرکت بعد مدل (Helios and Flink) آر ۳۲ (R32) نام داشت. این موتور سیکلت دارای موتور بوکسر (Boxer)دوقلو بود که در آن سیلندر ICCE از هر طرف وسیله بیرون می‌زد. به غیر از مدل‌های تکی نمامی مدل‌های موتور سیکلت‌های ساخته شده توسط ب ام و ظاهری منحصر به فرد دارند و این ظاهر را تا سال ۱۹۸۰ حفظ کردند. هنوز موتورهای ب ام و ای هستند که به همین شکل ساخته می‌شوند و نام خود را با سری آر بر زبان‌ها انداخته‌اند. در بحبوحه جنگ جهانی دوم ب ام و شروع به ساخت موتور سیکلت آر ۷۵ کرد که جایی برای نصب کنار خودرو داشت.
این همراه بود با طراحی یکتای آن که از روی زوندپ (Zündapp) کپی برداری شده بود و چرخ‌های آن همان چرخ‌های موتور بود و دیفرانسیل آن روی موتور قفل می‌شد. همین باعث استحکام بسیار زیاد آن شد به طوری که آن را به خودرو جیپ بسیار شبیه کرد.

ب ام و مدل آر 32 اولین موتور ساخته شده توسط ب ام و
در سال ۱۹۸۳ بود که مدل‌های سری ک (K Series) پا به عرصهٔ وجود گذاشتند آنها را آجرهای پرنده (The Flying Brick) می‌نامیدند.(این نامگذاری به خاطر آن بود که اولین موتور این سری یعنی ک۱ (K۱) به همین نام معروف بود.مدت اندکی پس از آن ب ام و شروع به تولیذ موتورهای سری گ (G) و سری اف (F) با موتور دقولوی روتاکس (Rotax) کرد.
در اوایل سال ۱۹۹۰ بود که ب ام و شروع به ارتقای مدل ایرهد (Airhead) بوکسر خود کرد که بعدها به اویل هد (Oilhead) معروف شد. در سال ۲۰۰۲ موتورهای ایل هد دارای دو جرقه زن برای هر سیلندر بودند. در سال ۲۰۰۴ این شرکت میله (Shaft) ی بالانس داخلی را به موتور اضافه کرد هممین باعث افزایش ظرافیت آن به ۱۱۷۰ سی سی و افزایش توان آن به ۱۰۰ اسب بخار در مدلR۱۲۰۰GS شد که نسبت به مدل R۱۱۵۰GSبا مشخصه‌های ۸۵ اسب بخار و ۱۰۰۰ سی سی برتری زیادی داشت.

ب ام و مدل جی تی 600
در سال ۲۰۰۴ ب ام و مدل K1200S را معرفی کرد. این موتور بسیار قوی و با تکنولوژی بالا و نشانهٔ تغییر نگرش ب ام و برای رقابت با موتور سازی‌هایی نظیر سوزوکی، کاوازاکی، هوندا و یاماها بود و مشخصات عمدهٔ آن موتور ۱۶۷ اسب بخاری و وزن سبک ان بود که باعث قابل رقابت شدن آن موتور با بقیه هم دسته‌ها بود.در ضمن موتور توسط تیم فرمول ۱ ویلیامز طراحی شده بود.سیستم تعلیق عقب اتوماتیک از مزایای قابل توجه این مدل بود.
ب ام و یکی از بنیان گذاران ترمزهای ضدقفل در صنعت بود و از اوایل دههٔ ۸۰ شروع به استفاده از این سیستم در موتورهای خودش کرد. مدل‌های ۲۰۰۶ به این شرکت مجهز به سیستم‌های پیچیدهٔ جلوگیری از سر خوردن و کنترل تعادل الکترونیکی هستند. ب ام و مبدع سیستم‌های تعلیق برای موتور سیکلت است و زود تر از همه این سیستم‌ها را در موتور سیکلت‌های خود به کار برده‌است. بیشتر مدل‌های مدن ب ام و دارای سیستم تعلیق عقب هستند. همچنین ب ام و از سیستم تعلیق دیگری نیز در موتورهای ۱۹۹۰ استفاده می‌کند که به Telelever معروف است و باعث می‌شود که تکان موتور به صورت قابل توجهی کاهش یابد،

باشگاه‌های موتور سواری
باشگاه‌های زیادی در سرار جهان از ب ام و استفاده می‌کنند. برگترین‌های آنها سندکای موتور سواران ب ام و و صاحبان موتور سیکلت‌های ب ام و در آمریکا هستند که هر دو در کشور ایالات متحده قرار گرفته‌اند .

شعارهای تبلیغاتی
شعار اصلی این کمپانی (با لذت برانید.) یا در آلمانی (Freude am Fahren) و در انگلیس (The Ultimate Driving Machine) به معنای (نهایت یک خودرو) شعار این کمپانی است ! و شعار انگلیسی (sheer driving pleasure) یا (لذت واقعی رانندگی) نیز در مناطقی توسط کمپانی BMW استفاده می‌شود.

گاهشمار
1913: آغاز کار BMW در سال ۱۹۱۳ توسط کارل فردریش رپ (Karl Friedrich Rapp) در کشور آلمان است.
1916: در سال ۱۹۱۶ کمپانی BMW دست به ساخت موتورهای V12برای امپراتوری اتریش-مجارستان زد.
1917: در سال ۱۹۱۷ کارل رپ از مدریت کنارگیری کرد و فرانتس جوزف پاپ از کارخانه داران اتریشی جایگزین وی شد.
۱۹۱۷: نام BMW و آرم آبی و سفید که برگرفته از ملخک موتور هواپیما و پوشش حاله ای زرد رنگ که نشانه Bavarian بود شکل گرفت که بعدها آن حاله برداشته شد و BMW به خودروی ملی آلمان تبدیل شد.
1919: در سال ۱۹۱۹ BMW نخستین موتور موتورسیکلت خود را طراحی نمود که در موتورسیکلتی به نام ویکتوریا ساخت یک کمپانی در نورنبرگ به کار رفت.
1923: در سال ۱۹۲۳ BMW نخستین موتور سیکلت خود را به نام R32تولید نمود، R32 موتوری ۵۰۰cc و هواخنک داشت.
1927: در سال ۱۹۲۷ شرکت BMW نخستین خودروی سواری خود را تولید نمود.
۱۹۲۹: رکورد مسابقات جهانی سرعت را با موتور سیکلت R۳۷ با سرعت ۱۳۴ مایل شکست.
۱۹۳۳: اولین خودروی ۳.۳ خود را با یک موتور ۶ سیلندر به حجم ۲/۱ لیتر و طراحی زیبا با یک جلو پنجره میله ای استیل دو تکه ساخت.
۱۹۳۶: مدل ۳۲۸ را تولید کرد و تا سال ۱۹۴۰ موتورهای ۲ لیتری اسپرت آن را ساخت.
۱۹۳۹: BMW شروع به طراحی و ساخت موتورهای کمپرسور کرد.
۱۹۳۹ تا ۱۹۴۵: ساخت موتورهای ۱۳۲ و ۸۰۱ برای هواپیمای Focke-wulf و موتور ۰۰۳ توربین دار گازی و تولید اولین هواپیمای موتور جت دنیا از موفقیتهای آن بود.
خودروی ۵۰۱ با موتور ۶ سیلندر و ۵۰۲ با یک موتور قوی ۸ سیلندر و همچنین اولین موتور سیکلتهای مخصوص جنگ را ساخت.
۱۹۵۶: تولید مدلهای ۳۰۳ و ۵۰۷ را با اتاقهای کوپه و کروک آغاز کرد.
۱۹۵۹: BMW در یک بحران مالی قرار گرفت و در کنار همین موضوع یک پیشنهاد توسط دایملر بنز صورت گرفت که سهام کوچکی در BMW داشته باشد که در نهایت با مقداری مقاومت رای موافق داده شد و این کار تا زمانی ادامه داشت که دچار بحران بود.
۱۹۶۲: به تولید خودروهای اسپرت در کلاس ۱۵۰۰ سی سی پرداخت.
۱۹۶۶: تولید خودروهای ۲ درب و ۶ سیلندر را با اتاقی بزرگ و حجم موتور ۲۵۰۰ سی سی آغاز کرد.
۱۹۶۹: موتور سیکلتهای Flat-twin را در برلین ساخت.
۱۹۷۰: در این سال آقای Eberhard V.Kuenheim به مقام ریاست BMW در آمد و آن را به یک برنامه ریزی دقیق به یک مجموعه ثابت و پا برجا تبدیل کرد.
۱۹۷۲: ساختمان مرکزی جدید BMW به نام (HQ) که شبیه ۴ سیلندر کنار هم طراحی شده بود افتتاح شد.
و در همین سال به مناسبت المپیک ماراتون در مونیخ خودروی ۲۰۰۲ را با موتور الکتریکی به نمایش گذاشت.و همچنین مدل جدید سری ۵ (E21) را ساخت.
۱۹۷۳: خودروی F2 را برای شرکت در مسابقات Touring اروپا ساخت.
۱۹۷۴: یکی از شاهکارهای BMW در همین سال ساخته شد. ۲۰۰۲ Turbo که مجهز به توربو شارژ بود و عنوان بهترین خودروی سال را به خود اختصاص داد.
۱۹۷۵: شروع به ساخت سری ۳ (E21) برای حضور در مسابقات را نمود.
۱۹۷۶: اولین مدل سری ۶ (E24) و موتور سیکلت R100RS را ساخت.
۱۹۷۷: اولین مدل سری ۷ (E23) را ساخت.
۱۹۷۸: آغاز طرح تولید سری های M را با M1 آغاز کرد.
۱۹۸۰: تاسیس یک شرکت طراحی در انگلستان.
۱۹۸۱: ساخت موتور سیکلت R80G/S برای حضور در مسابقات پاریس داکار.
۱۹۸۳: ساخت اولین مدل فرمول F1 و موتور M12 که توسط Nelson Piquets Brabham طراحی شد و به همین منظور به BT52 مشهور شد که بهترین توربو شارژر بر روی آن نصب شده بود و اولین موتور سیکلتهای سری K 4 سیلندر را ساخت.
۱۹۸۵: شروع به طراحی و تحقیقات بر روی خودروهای مفهومی را آغاز کرد.
۱۹۸۶: سری های ۳ را برای حضور در مسابقات آماده کرد.
۱۹۸۷: اولین گروه های خودروهای Z را با نام Z1 آغاز کرد و مدل جدید سری ۷ (750i) را با موتور V12 را ساخت.
۱۹۹۰: سری ۸ (850i) را ساخت که توانست رکورد سرعت ۲۸۱ کیلومتر را در کلاس خود بشکند و به یک افسانه تبدیل شد و در همین سال ساخت و طراحی موتورهای Rolls-Royce را بدست گرفت.
۱۹۹۱: اولین خودروی مفهومی الکتریکی را با نام (E1) طراحی کرد.
۱۹۹۲: یک ساختمان جدید در Spartan Burg در جنوب Carolina تاسیس کرد.
۱۹۹۳: Eberhard V.Kuenheim بعد از گذشت ۲۵ سال باز نشسته شد و آقای Bernd Pichestrieder به عنوان مدیر جدید جانشین آن شد.
و از مدل های جدید موتور سیکلت R1100 (Boxer) و (F650) پرده برداری شد.
۱۹۹۴: خرید کامل سهام شرکت Rover صورت گرفت و مقدمه طراحی جدید سری ۳ آغاز شد.
۱۹۹۵: مدل جدید سری ۵ (E39) روانه بازار شد.
۱۹۹۶: ساخت موتورهای خود را در کشور برزیل آغاز کرد و نسل جدید سری Z را با نام Z3 تولید کرد که به یک شهرت جهانی دست پیدا کرد و از محبوبیت خاصی برخوردار شد .
۱۹۹۸: کل سهام Rolls-Royce را خریداری کرد و در همین سال نسل جدید روور ۷۵ را تولیدکرد.
۱۹۹۹: پدیده های خود را آفرید X5، Z8 و کانسپت Z9 و مدل V12LMR را برای مسابقات لمان طراحی کرد.
۲۰۰۰: که مجموعه Mini را زیر پوشش خود در آورد. تشکیل تیم جدید F1 (BMW-Williams) و تولید نسل جدید سری ۳ از دیگر دستاوردهای آن بود و همچنین پروژه EXPO2000 کانسپت را آغاز کرد که به خودروی (Clean Erergy) مشهور شد.
۲۰۰۱: اولین مدلهای Mini را با نامهای Mini One و Mini Cooper را بیرون داد و همچنین نسل جدید سری ۷ را تولید کرد.
۲۰۰۲: نسل جدید Cooper اسپرت را با نام Coopers تولید کرد و توانست برای اولین بار در دنیا تکنولوژی هیبریدی را اختراع کند. و این یک موفقیت عظیم در صنعت برای BMW بشمار می آمد.
۲۰۰۳: نسل جدید Rolls-Royec را با نام فانتوم (Phantom) تولید کرد که به یک شاهکار در سال ۲۰۰۳ تبدیل شد.
۲۰۰۴: نسل جدید Mini کروک، سری ۱، سری ۶، Z4و X3 را که هر ۳ جدید و اولین نسل در سری های خود بودند را تولید کرد و همگی ویژگی خودروهای اسپرت را داشتند.
۲۰۰۵: یک تحول کامل را در طراحی نسل های خود در سری های ۳و۵و۷ ایجاد کرد و BMW را با تمامی خودروهای دنیا متفاوت ساخت.
۲۰۰۶: گروه BMW حدود ۱۷ میلیون پوند را برای ساخت آکادمی خود در کشور انگلستان هزینه نمود و همچنین تولیدات کارخانه خود را از مرز ۱ میلیون دستگاه گذراند.
۲۰۰۷: مدل جدید کانسپت CS که جزو عجایب شناخته شد.
۲۰۰۸: نسل جدید سری 6 و X5

نکاتی در مورد ب ام و
ـ BMW خودروی ملی کشور آلمان است.
ـ در هیچ کجای دنیا از آن بعنوان تاکسی و خودروهای خدماتی به جز اسکورت و خدمات پلیسی استفاده نمی شود و به همین دلیل هیچگاه در دستور کار خود خودروی خدماتی ندارد.
ـ جلو پنجره BMW یک سمبل است که نشان ار دوران هیتلر و سبیل آن است.
ـ بهترین و برترین خط تولید بدنه را در دنیا دارد که تمامی بدنه خودرو را بدون استفاده از دستگاه پرس و با استفاده از لیزر می سازد.
ـ راحتی و ایمنی در BMW جزو مطرح ترین محاسن آن است.
ـ از سال ۱۹۹۸ به بعد آمار فروش آن از ۹۸% در سال گذشته و جزو پر فروش ترین خودروهای دنیا است.
- تلفظ ب ام و تلفظ آلمانی و تلفظ بی ام دابلیو تلفظ انگلیسی آن است.



[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]