\/ اتفاقات مهم و حواشی بازیکنان و اسطوره های شیاطین سرخ \/

[ManUtd]

به نام خدا
گزارشي در مورد گذينه هاي احتمالي براي حضور در خط مياني تيم

منچستر یونایتد باشگاه با تاریخ غنی است که همراه ازحضور هافبک های بسیار خوبی برخوردار بوده است. از سربابی چارلتون گرفته تا پل اسکولز، نیمی از هافبک های منچستر برای حضور در میانه میدان استعدادی خدا دادی داشته اند. این بازیکنان گاهی هنرمند، جنگجو، سرباز و سازنده بودند و گاهی نیز تمامی این خصوصیت ها را داشتند که در اصطلاح به انها هافبک های"box-to-box" گفته می شد.

ضعف کنونی یونایتد در قلبش است. روزهایی که روی کین در میدان رژه میرفت و حریفان را با قلدری محو میکرد گذشته است. قبل از روی کین نیز برایان رابسون افسانه ای ژنرال خط میانی یونایتد بود که هواداران یونایتد او را گاهی با نام "Captain Marvel" صدا می زدند.
یک بازیکن سختکوش و پرقدرت که دارای تکنیک انفرادی بالایی باشد، چیزی است که یونایتد کم دارد و این مسئله در فوتبال مدرن اصلا مشکل کمی نیست. یایا توره و میشل اسین میتوانستند گزینه های خوبی باشند اما رقبا انها را زودتر به چنگ اوردند.

در زیر ده گزینه ای که میتوانند جان تازه ای به خط میانی یونایتد ببخشند معرفی شده اند که البته حضور بعضی از انها در یونایتد چندان واقعی به نظر نمی رسد...

ژاوی مارتینز (Javi Martinez)

هم اکنون برای تیم دیگر ایالت باسک، اتلتیکو بیلبائو، بازی میکند و یکی از هیجان اور ترین و انعطاف پذیر ترین هافبک ها در کاریها هجومی و دفاعی است. با توانایی پاسوری بالا و حضور بسیار موفق در دفاع مارتینز میتواند بازیکنی باشد که خط هافبک یونایتد را به یک نیروی فوقالعاده تبدیل کند. بنظر نمیرسد قیمت کمی داشته باشد چون یکی از مردان کلیدی مارسلو بیلسا است.


اور بانگا (Ever Banega)



بعداز نمایشهای خیره کننده در ترکیب والنسیا اوازه او بیشتر بگوش میرسد . هافبک سابق بوکاجونیورز توانایی بازی در مناطق مختلف خط هافبک را داراست و توانایی بسیار زیادی در بازپس گیری و حفظ توپ دارد. شاید او توانایی فیزیکی و دفاعی خیلی از هافبک ها را دارا نباشد، اما او بسیار سخت گوش است. ترکیبی از حرکات او، پرسینگ ، پاس هایش و تکلهایش میتواند او را به یکی از رقبای جدی تام کلورلی در خط هافبک منچستر یونایتد تبدیل کنید.


ریول موریسون (Ravel Morrison)



بدون شک یکی از برترین استعداد های جزیره است اما شهرتی که تا کنون بدست اورده چندان مرتبط به حوادث درون زمین نیست. در بازی اخر در جام اتحادیه، موریسون گوشه ای از انسجام، انرژی و حیله ای که در فصل قبل در تیم جوانان از خود نشان داده بود، نمایش داد . او بخوبی از کناره ها به مرکز هجوم می برد، موقعیت گل بوجود می اورد و با تلاشش هم در دفاع و هم در حمله موفق است. البته اینکه بتوان از او بعنوان یک هافبک “box to box” استفاده کرد خودش یک سوال بزرگ است.در هر حال، او کلیدی برای اینده است و بنظر نمیرسد که این فصل بتواند حضور درخشانی در لیگ برتر داشته باشد. اگر خط دفاع یونایتد کمی بیشتر بتواند با این شرایط سر کند، قطعا رهبری این خط به موریسون واگذار خواهد شد.

مارک همسیک (Marek Hamsik)



هافبک 24 ساله اسلواکیایی که جوان اینده دار نیست بلکه یک ستاره درخشان در سری A است. در ناپولی تجربه حضور در لیگ قهرمانان به عنوان یک هافبک چند پسته را بدست اورده است اما در مرکز خط هافبک بهتر میتواند توانایی هایش را نشان دهد. همسیک یک خرید گران خواهد بود که بدلیل حضور ناموفق بازیکنانی که از لیگ ایتالیا به لیگ برتر امده بودند ، یک ریسک بزرگ نیز محسوب می شود. ورون را بیاد دارید؟

تونی کروس (Toni Kroos)



میتوان گل تونی کروس، جم ویلشر بایرن مونیخ است. هافبکی جوان با دیدی بالا، قدرت سازندگی عالی است که میتواند به مهاجمین کمک کند و با نزدیک شدن به عقب، مدافعین را کمک کند.بنظر نمی رسد او بایرن را ترک کند زیرا بایرن باشگاهی است که وقتی بازیکنانش را می فروشد که 100% جایی در الیانز ارنا نداشته باشند. با این وجود کروس توانسته زیر نظر باستین شواین اشتایگر جیزهای زیادی یاد بگیرد و هواداران زیادی را برای خود بوجود اورد.

جک ویلشر (Jack Wilshere)



اصلا ادعا نمیکنم که او میتواند خرید بعدی یونایتد باشد. با این حال این جوان انلگسی بسیار خوب کار کرده است. تکنیک، هوشیاری، خلاقیت و جنگندگی بالایی دارد و این درحالی است که او فقط 19 ساله است. جدیدا اعلام کرده که دوست دارد تا پایان دوران ورزشی اش در ارسنال بماند. اما اگر دراینده قصد جدایی داشته باشد، که هدفش افتخار باشد ونه پول، او میتواند یک گزینه بسیار ایده ال برای یونایتد باشد.

رایان تونیکلیف(Ryan Tunnicliffe)



هافبک متولد منچستر یک قدرت بتمام معناست که میتواند با جنگندگی ایش حریف را از استادیوم فراری دهد. اگر بتواند دوران حضور قرضی اش را با موفقیت به پایان برساند و به الدترافورد برگردد میتوانند اتش و فلز مورد نیاز خط هافبک یونایتد را تامین کند. هم اکنون میانه زمین جایی است که حریف، چه در الدترافورد و چه در خارج از خانه، براحتی ان را در اختیار می گیرد و تونیکلیف میتواند یکی از جواب ها این مشکل باشد.

اسون بندر (Sven Bender)



بندر در المان بعنوان یک استعداد ناب شناخته می شود. در دورتموند که فوتبال شناور حرف اول را می زند، بندر بعنوان یک هافبک توانا نقش اساسی درساختار تاکتیکی تیم ایفا میکند. او یک پاسور با اعتماد به نفس بالا و یک بازیکن سازگاراست که میتواند زیر فشار بخوبی عمل کند و میتواند بخوبی با سرعت لیگ برتر کنار بیاید .

یان امویلا (Yann M’Vila)

اسم اودر دوفصل گذشته بطور مداوم روی لبان بهترین های اروپا جاری بوده است و حالا بعداز تماشاکردن بازی او این موضوع را بخوبی می فهمم. اتقام فیزیک قدرتمند با یک ذهن بیدار و پخته باعث شده است که او بازی خانی بسیار خوبی داشته باشد و بنظر میرسد او یکی از بهترین هافبک های دفاعی فرانسه خواهد شد. بنابرگفته او در جراید، او علاقه دارد تا در ارنسال یا رئال مادرید توپ بزند اما بنظر میرسد که توانایی های او باعث شود که فرگوسن برای بخدمت گرفتنش تلاش کند.

استیون دفور (Steven Defour)



باتوجه به اینکه به تازگی به پورتو منتقل شده، او برای اینده ای نزدیک در دسترس نخواهد بود اما همه میدانند که فرگوسن یکی از علاقمندان این بازیکن بلژیکی است و حتی در دوارن مصدومیتش ، فرگوسن نامه ای برای او فرستاده. دیدن عملکرد اودر پرتغال بسیار جالب خواهد بود. درک عملکرد یک بازیکن خارج از لیگ های بزرک اورپایی کار سختی است اما اگر او بتواند در پرتغال خوب ظاهر شود، حضور برای هر تیمی میتواند مفید باشد.

manutd.ir

[ManUtd]

بدين وسيله بازگشت رويايي پول اسكولز ستاره چندين سال اخير تيم رو به همه يونايتدي هاي عزيز تبريك ميگم



بازگشت خارق العاده اسکولز به میادین

پل اسکولز امروز با عقد قراردادی با من یونایتد تا پایان فصل ، دوباره به جمع یونایتدی ها بازگشت !

وی که در پایان فصل گذشته از میادین خداحافظی کرده بود ، بعد از حضور در تیم رزروها و تمرین با این تیم ، مشخص شد که تا پایان فصل همراه یونایتد خواهد بود و به این ترتیب حتی وی در بازی امروز با سیتی روی نیمکت نیز حضور دارد !

فرگوسن با خوشحالی از این مطلب ، این تصمیم را ، تصمیمی بزرگ و فوق العاده خواند و از اینکه وی دوباره به جمع شیاطین پیوسته است ابراز خوشحالی کرد ، وی فرم اسکولز را خوب توصیف کرد و از عوامل مهم بازگشت وی خواند .

[پوریا صبور]

18

[ManUtd]

به نام خدا


دیوید ده حیا در برابر اندرس لیندگارد :رقابتی سالم یا مخرب ؟



رقابت برای کسب پیراهن شماره یک منچستر یونایتد در این فصل بسیار داغ بوده است.ده حیا و لیندگارد هر دو مدعی حضور در ترکیب اصلی منچستر یونایتد هستند.
اما ایا این رقابت در درون تیم چیز خوبی هست یا خیر؟
در سال های گذشته یونایتد همیشه یک دروازه بان شماره یک مشخص و یک ذخیره مشخص در این پست داشته است.پیتر اشمایکل و ریموند ون در گو ، یا ادوین ون در سار و توماس کوژاک
اما در این فصل سر الکس فرگوسن به جای یک شماره یک و دو مشخص و تثبیت شده با دو دروازه بانی رو به رو است که هر یک شایستگی و ویژگی های مخصوص به خود را دارند.امسال دروازه بان شماره یک مشخصی وجود ندارد.

ایا این تقصیر سر الکس است؟شاید وی باید یک نفر را انتخاب کند و به پای ان تحت هر شرایطی به ایستد به جای اینکه هر هفته تغییری ایجاد کند.
در بازی های این فصل یونایتد به طور واضح مشاهده می شود که این تغییرات در دروازه باعث شده است که خط دفاعی نتواند ان هارمونی و هماهنگی لازم را داشته باشد.شاید برای مثالی بر این ادعا بتوان به گل به خودی که فیل جونز در شکست 0_3 در مقابل نیوکاسل به ثمر رساند اشاره کرد.

دروازه بان سابق منچستر یونایتد ،مارک بوسنیچ می گوید:"فرگوسن باید تصمیم خودش را بگیرد و به پای ان هم به ایستد ،حالا می خواهد ده حیا باشد یا لیندگارد صرفنظر از اینکه چه مقدار پول برای ده حیا پرداخت شده است .من استفاده از سیستم چرخشی را قبول دارم .اما در پست های حساسی مثل دروازه بانی هماهنگی و ارتباط با بقیه بازیکنان بسیار مهم است."

اگر چه که خود بوسنیچ نتوانست دوران خوبی را در منچستر یونایتد داشته باشد اما وی در صحبت هاش به نکته مهمی اشاره می کند.اگر یونایتد می خواهد که در این فصل صاحب جامی شود سر الکس باید تصمیم خودش را بگیرد و به پای ان هم به ایستد.

سوال این است که چه کسی باید انتخاب اول باشد؟با خواندن نظرات هواداران یونایتد به نظر می رسد که ان ها یا طرف ده حیا هستند یا طرف لیندگارد.
واقعا اینبار نظر دادن دشوار است ،جوانی با پتانسیل تبدیل شدن به یک ستاره بزرگ یا اقای قابل اطمینان !




اندرس لیندگارد در مصاحبه با Sky Sports درباره هم تیمی و رقیبش می گوید:"وی فقط 21 سالش است.وی استعداد زیادی دارد و هیچ شکی نیست که زمانی بهترین دروازه بان یونایتد می شود.کار من این است که مطمئن شوم تا زمانی که بازنشسته نشده ام وی به این عنوان دست پیدا نکند.من هر کاری از دستم بر بیاید انجام می دهم تا به دیوید کمک کنم.من از کار کردن با وی لذت می برم.وی خوشحال ،باهوش و همیشه با یک نگرش خوب است ، ما باید همدیگر را به سمت بهتر شدن سوق دهیم."

چیزی که لیندگارد را یک دروازه بان خوب می سازد سه چیز است :اعتماد به نفس ،ارتباط و ارامش
تمام این سه چیز نشانه های یک دروازه بان بزرگ هستن و اندرس نشان داده است که از ان ها برخوردار است.لیندگارد در هشت بازی که امسال در لیگ انجام داده است موفق شده که شش بار دروازه اش را بسته نگه دارد.اما ان افرادی که به لیندگارد به دیده شک و تردید نگاه می کنند می گویند که این امار فریبنده و گول زننده است.

این شش کلین شیت لیندگارد در مقابل فولهام ،ویگان ،نوریچ ،ساندرلند ،استون ویلا و بولتون بدست امده است.در بازی هایی که وی کار چندان سختی نداشته است.در واقع وی متوسط 2.3 سیو (Save) در هر بازی را داشته است.در ان سو ده حیا با تیم هایی همچون سیتی ،ارسنال ،چلسی ،لیورپول و تاتنهام رو به رو شده است.و امار متوسط 4 سیو در هر بازی را رقم زده است.

فرموش نکنیم که لیندگارد از عدم توجه زیاد رسانه ها هم سود برده است.درست از زمان پیوستن دیوید ده حیا با 18 میلیون پوند به یونایتد رسانه ها توجه خاصی به این جوان 21 ساله اسپانیایی داشته اند.

حتی یکبار سر الکس فرگوسن در این مورد گفت :"قطعا ده حیا به موضوع بحث همه تبدیل شده است...به نظر می رسد که همه به شدت می خواهند که این پسر شکست بخورد.این چیزی هست که من احساس می کنم و نمی تونم ان را درک کنم."

این توجه رسانه ها باعث فشار بسیاری روی ده حیا جوان شده است.و کوچیکترین اشتباهاتش به طور اغراق امیزی بزرگ می شوند.
در ان طرف لیندگارد از تیغ رسانه ها به دور مانده است ، و اشتباهاتش در مقایسه با ده حیا نادیده گرفته می شوند.حتی زمانی که یونایتد پیروز می شود اشتباهات ده حیا پررنگ و مورد توجه قرار می گیرند در حالیکه برای اندرس این طور نیست.
به طور مثال همین بازی چند روز پیش با ارسنال ،جاییکه لیندگارد می توانست با عکس العملی بهتر و سریعتر ضربه ون پرسی را مهار کند اما این در بین بقیه اتفاقات اصلا به چشم نیامد.

چرا اصلا مسئله را بزرگ می کنیم؟چرا ده حیا در برابر لیندگارد ؟مطمئنا طرفداران باید خوشحال باشند که دو دروازه بان در سطح جهانی دارند و هر کدام از ان ها که در ترکیب قرار گیرد تیم را به سمت پیروزی و موفقیت سوق می دهد ،درست است؟

متاسفانه در هر دو نفر علاوه بر نکات مثبت ، نکات منفی هم وجود دارد.
بیایید با لیندگارد شروع کنیم.انتخاب کردن این دروازه بان دانمارکی به عنوان شماره یک مزایای خودش را دارد.وی در بازی هایی که انجام داده است نشان داده که ارامش خاصی دارد و می تواند منطقه خودش را به خوبی فرماندهی کند.
نمایش های وی تحسین برانگیز بوده اند و در هشت بازی که در لیگ انجام داده فقط چهار گل خورده است.البته همانطور که قبلا اشاره کردیم وی در مقایسه با ده حیا در بازی های اسانتر و نرمتری شرکت کرده است.
اگر لیندگارد بتواند استحکام و ثبات خودش را در برابر تیم های بزرگ جزیره هم تکرار کند ،ان وقت وی می تواند کمک زیادی به یونایتد در داشتن رکورد دفاعی خوبی در ادامه فصل بکند.
بسیاری از هواداران به این نکته که دیوید ده حیا به طور بالقوه دارای استعداد زیادی است اشاره می کنند اما این را در نظر نمی گیرند که لیندگارد 27 ساله هم در پست دروازه بانی یک "جوان" محسوب می شود.(اغلب دروازه بانان در اواخر دهه 30 زندگیشون به اوج می رسند).لیندگارد در 27 سالگی ترکیب بسیار خوبی از تجربه و جوانی دارد.






حالا ضرر های بازی دادن به لیندگارد چیست؟

این غیر قابل اجتناب است که نگوئیم ده حیا یک خرید گران بود ،اما همه می دانیم که وی می تواند روزی به بهترین دروازه بان جهان تبدیل شود.تنها چیزی که می تواند وی را از این مهم دور کند کمبود تجربه است.اگر لیندگارد شماره یک شود ،کمبود تجربه بازی در لیگ برتر می تواند ده حیا را از پیشرفت و رشد باز دارد.
ایده قرض دادن وی به یک باشگاه اروپایی هم به نظر چندان مفید نمی اید چون لیگ برتر بسیار با بقیه لیگ ها خصوصا لالیگا متفاوت است.

خب حالا مزایای بازی دادن به ده حیا جوان چیست ؟

لازم است دوباره تکرار کنم که وی در صورت کسب تجربه روزی به یکی از بهترین های دنیا تبدیل می شود؟ تجربه بازی در لیگ سخت و دشوار انگلیس می تواند کارنامه وی در یونایتد را بسازد.
اما اگر فرگوسن به طور مداوم به ده حیا بازی دهد یونایتد باید ریسک اشتباهات بچه گانه در بازی های بزرگ را که می تواند باعث از دست رفتن جام شود را به جان بخرد .در حالیکه رفلکس ها و شوتگیری وی عالی است ، در بعضی از بازی ها نشان داده که زمانی که توپ خارج از محوطه جریمه است تمرکز بالایی ندارد.به همین خاطر وی خودش را بارها به مخاطره انداخته است.

ایا رقابت بین دو استعداد دروازه بانی خارق العاده ان ها را وادار می کند که پیشرفت کنند؟یا این باعث می شود که حداقل یکی از ان ها بتواند دروازه بان بزرگی شود؟

نوشته : Rikki Sollis
ترجمه:mufctalk.com

[ManUtd]

به نام خدا

هواداران یونایتد به خوبی تابستان 2009 وقتی که توز و رونالدو از تیم خارج شدند رو به یاد دارند رفتن رونالدو با اینکه 80 میلیون پوند(که ما هنوز مطمئنیم این مبلغ میتواند در مدت سه سال در تیم سرمایه گذاری شود ) را نصیب یونایتد کرد اما تیم با مشکل بزرگی برای جایگزینی وی روبه رو شد رونالدو به مهره کلیدی و مهم در یونایتد تبدیل شده بود و با رفتن وی هواداران فورا توجه خود را به سوی جایگزین وی معطوف کردند در آن زمان نامهای چون فرانک ریبری و داوید ویا برای جایگزینی وی بیشتر مطرح بود و بالاخره این جوان اکوادوری انتونیو والنسیا بود که با مبلغ 16 میلیون پوند از ویگان به اولدترافورد آمد

آنتونیو والنسیا در طول مدت بازی در ویگان فقط موفق به زدن هفت گل شده بود و از این حیث با رونالدو که در همین مدت حضور در منچستر نمایش خیره کننده ای داشت بسیار فاصله داشت کاملا واضح بود که دو بازیکن در یک سطح قرار ندارند رونالدو در طول 5 سال بدون شک جزء دو بازیکن برتر جهان قرار داشت .اما والنسیا قطعا بعد از سه سال بازی در ویگان از پتانسیل و توانایی بالایی برای سازگاری خود با یونایتد داشت هنگامی که سرالکس با وی قرارداد به امضاء رساند خیلی خوب میدانست که او نمیتواند به مانند رونالدو گلزن خوبی باشد اما او وی را برای ارائه چیزی متفاوت میخواست والنسیا به یک بازیکن همه کاره و ارزشمند برای تیم تبدیل شد و با بازی فداکارانه خود نشان داد که چرا او موفق به زدن گل های زیادی نشده است او همیشه ترجیح میدهد هم تیمی خود را صاحب موقعیت کند تا اینکه خودش گلی به ثمر برساند

در فصل اول حضور خود با اینکه وی به صورت چرخشی در ترکیب قرار میگرفت اما موفق به انجام سی و چهار بازی برای یونایتد شد در فصل دوم پس از شکسته شدن مچ پایش در مقابل رنجرز در لیگ قهرمانان اروپا او مدت زیادی رو از میادین به دور بود و پس از بازگشتش او موفق شد در 10 حضور خود سه گل به ثمر برساند شروع حضور دوباره او در لیگ قهرمانان مصادف شد با شکست یونایتد مقابل بارسلونا در فینال سال 2011 وی در این فصل به خاطر مصدومیت های زیاد بازیکنان خط دفاعی مجبور شد که اکثرا به عنوان یک مدافع ایفای نقش کند سرالکس اعتراف می کند که من مجبور بودم از او در سمت راست خط دفاعی استفاده کنم با این حال والنسیا هیچ شکایتی از این موضوع نداشت و از اینکه میتواند به تیم کمک کند خوشحال بود او همچنین با پیوستن اشلی یانگ به یونایتد با اینکه در مواقعی تحث فشار قرارداشت اما طی مصاحبه ای از حضور یانگ ابراز خوشحالی کرد و همیشه در بازی های که به میدان می اید بهترین عملکردش را به نمایش می گذارد

در شرایطی که یونایتد از وضعیت نابسامانی در سمت راست خود برخوردار است والنسیا با دادن 8 پاس گل و زدن دو گل در چهارده بازی نقش کلیدی در بهبود این وضعیت ایفا کرد در ماه دسامبر او در پنج بازی با دادن هفت پاس گل کمک چشمگیری به تیم کرد تا جای که سرالکس فرگوسن پس از بازی با بولتون شدیدا عملکرد وی را مورد تمجید و ستایش قرارداد

جدول زیر به خوبی روند چشمگیر و روبه رو شد والنسیا در سه پیروزی اخیر تیم را نشان میدهد

(او به قدری باهوش است که می تواند به داخل محوطه حریف رفته و توپ را پاس دهد در واقع او یک پاسور خوب است )این کلمات سرالکس قبل از بازی با آرسنال بود امار او در سه پیروزی اخیر منچستر نشان میدهد که او به خوبی میتواند توپ را با دقت 91 یا 96 یا حتی 98 درصد پاس دهد دقت در بازی رو به جلوی او بسیار بالاست و میشه گفت 100 درصد است او از همه عبور میکند و در یک سوم اخر توپ را عبور میدهد همانگونه که در مقابل تیم سابقش ویگان ملاحضه کردید

وین رونی درباره او می گوید : انتونیو بازی های درخشانی انجام میدهد وقتی که او در بهترین شرایط خود باشد دفاع کردن دربرابر او کار بسیاردشواری است او برای بازی در جلو فوق العاده است زیرا که او به سرعت توپ را انتقال میدهد و به خوبی از مدافعان عبور می کند والنسیا با بی اعتانیی به بحرانی که از فروش رونالدو وجود داشت با عملکرد موثر و مفید همیشه در خدمت تیم بوده است با وجود بازیکنانی همچون نانی پارک و یانگ با این حال والنسیا نقش محوری و خاصی را در تیم ایفا می کند و می تواند کمک بزرگی برای قهرمانی تیم در لیگ در ماه می باشد




ترجمه:mufctalk.com

[ManUtd]

» به نام برابری «

به کدامین دلیل و چگونه و بر حسب کدام اصل و بنیان، افرادی با موهای بلوند، چشمانی آبی و پوستی سفید، نژادهای برتر نوع بشر هستند؟! در درگاه الهی هیچ بنده ای به هیچ دلیل برتری نژادی و قومیتی ندارند و نعمات خدا بر همه یکسان است.

در این مقاله میخوانیم:

مقدمه.
1 - تعریف عامیانه از اصطلاح نژاد پرستی.
2 - خلاصه ای از تاریخچه نژاد پرستی:
3 - بررسی پدیده شوم نژاد پرستی و تأثیرات مخرب آن، با محوریت فوتبال.

مقدمه:

نژاد پرستی، یکی از آخرین بازمانده ها از نسل برده داریست که به شکل توسعه یافته و تغییر کرده، اقلیتهای یک جامعه را از لحاظ شخصیت خورد، پس مانده و مورد حقارت قرار میدهد. در مطلب زیر به بررسی این معضل شوم در برخی جوامع خواهیم پرداخت و خواهیم شناخت، آنچه ریشه های غطور و مخرب این شکاف و حائل کاذب در دنیای امروزیست.

2 - تعریف عامیانه از اصطلاح نژاد پرستی.

به طور خلاصه نژادپرستی به معنی برتر دانستن یک نژاد نسبت به دیگر نژادهاست که گاهی در تعریفش از واژه نژادگرایی نیز استفاده میشود که اشاره به گرایش طیفی از جامعه ( در سطح خرد و یا کلان ) به شاخصه های کلی و یا جزئی دارد و گاه کانون توجه این طیف بر شاخصه های ظاهریست، گاه بر نوعی از تفکر متمرکز است، گاهی دین و مذهب را مورد هدف قرار میدهد و گاهی عقاید و افکار را. در زبان مدرن انگلیسی از واژه نژاد پرستی ( Racism )، صرفاً برای تحقیر استفاده میشود و معمولاً برای اعمال آن به کلشیه های نژادی و یا شبیه به آن توجه خاصی میشود و در عبارتی ساده، نژادپرستی باوریست كه بر حسب آن يک گروه نژادی، خود را برتر از گروه‌ های نژادی ديگر ميداند و يكی از قدرتمند ترين و مخرب‌ ترين اشكال تبعيض است.

3 - خلاصه ای تاریخچه نژاد پرستی:

در واقع تاریخ نژاد پرستی به قرون میانه و رنسانس باز میگردد. در آثار برخی از مورخان و جغرافی دانان در خاویر میانه و شمال آفریقا به اشاراتی بر نژاد پرستی در نوشته هایشان بر خواهیم خورد. افرادی چون Al-Muqaddasi, Al-Jahiz, Al-Masudi, Abu Rayhan Biruni, Nasir al-Din al-Tusi و Ibn Qutaybah و در قرن 14 میلادی دانشمندی به نام Tunisian scholar Ibn Khaldun. اما در ابتدای قرون 19، و با راه یابی سفید پوستانی از اروپا به آمریکا و به خصوص اروپا، مردمان بومی این مناطق به بی رحمانه ترین شکل ممکن به برده هایی تبدیل شدند که نه حقی برای انتخاب داشتند، نه زبانی برای مقاوت و نه سلاحی برای دفاع. سرمایه ها و ارزشهای آنها به تاراج میرفت، تنها و تنها برای زیر ساختهای اروپا. گرچه، چینیها و یونانینها قبل از آنان در دوران باستان رفتارهای نژاد پرستانه ای پر شماری از خود بر جای گذاشتند، و حال در جدیدترین شکل تبعض نژادی، زنها در عربستان حق رانندگی ندارند، در برخی کشورهای به ظاهر متمدن مانند فرانسه مسلمانان حق تحصیل ندارند، در انگلستان مسلمانان به هیج وجه امنیت جانی ندارند در برخی از کشورهای عربی، ایرانیها همواره به کارهای سخت جامعه گماشته میشوند. دوگوبينو كه گاه پدر نژاد پرستی امروزی ناميده شده است، انديشه‌ هايی را مطرح كرد، كه در بسياری از محافل علمی هم نفوذ پيدا كرد. بنابر نظر وی، 3 نژاد وجود دارد: سفيد، سياه و زرد. نژاد سفيد از هوش، اخلاق و نيروی اراده برتری نسبت به نژاد های ديگر برخوردار است، و اين صفات موروثی، زير بنای گسترش نفوذ غرب در سراسر جهان را تشكيل ميدهند. سياهان كم استعداد ترين اين 3 نژاد هستند و با طبيعت حيوانی، فقدان اخلاق و ناپايداری عاطفی مشخص ميشوند. نژاد پرستی چيزی بيش از تعصب نژاديست. انديشه‌ های دوگوبينو به عنوان نظريه‌ های ظاهراً علمی مطرح گرديد و حتي آدولف هيتلر را تحت تأثير قرار داد و آدولف هيتلر اين انديشه‌ ها را به عنوان بخشی از ايدئولوژی حزب نازی مورد استفاده قرار داد. دليل ديگر ظهور نژاد پرستی، روابط استثمار گرانه‌ ای است كه اروپائيان با اقوام غير سفيد پوست برقرار كردند. از نژاد پرستی همچون ساير مفاهيم علوم انسانی، تعابير مختلفی شده است. آنگونه که تا آخر دهه 1960، نژاد پرستی را به عنوان ایدئولوژی و یا مجموعه‌ ای از باورها تعريف ميكردند. عنصر اساسی اين ايدئولوژی آن بود كه نژاد، تعيين‌ كننده فرهنگ است و ادعای برتری نژادی نيز از همين انديشه ناشی شد. به طور مثال، در آمریکای جنوبی سیاهپوستان را پست تر از سرخ پوستان میدانستند، در حالی که سرخ پوستان نژادی غیر متمدن نامیده میشد، اما اصلاح نژاد پست در موردشان به کار برده نمیشد. بی تردید هر گاه به تاریخ شوم نژاد پرستی مینگریم، به شکل ظالمانه ای، سیاه پوستان در نقش بزرگترین بهانه برای افراد تندرو در بحثهای کاذب نژادی ظاهر شده اند و این موضوع دل هر برابر طلبی را به درد خواهد آورد. اروپائیان بسیاری از تمدن، فرهنگ و پیشرفتگی صنعتی امروزی را مدیون سیاه پوستان و در کل کشورهای جهان سوم هستند و حال چه طور مدعی برتری نژادی نسبت به آنها هستند؟! نفت کشورهای جهان سوم، زیر بنای زیر ساختهای کشورهای به ظاهر متمدن اروپائیست، نیروی کار ارزان از جهان سوم، چرخ دنده های صنعت کشورهای اروپائیست، کشورهای جهان سوم، بهترین جایگاه تعطیلات آخر هفته مردم اروپائیست و حال، آنها میبرند و میخوردن و در آخر زیر پا له میکنند؟! و در تناقضی خنده دار، همین کشورها فریاد مبارزه با نژاد پرستی را علمی برای تبلیغات رسانه ای خود کردند، در حالی که همین کشورها هیچ گاه گام عمده و مؤثری برای ریشه کن کردن فقر در کشورهای آفریقایی بر نداشتند.

4 - بررسی نژاد پرستی و تأثیرات مخرب آن، با محوریت فوتبال:

نژاد پرستی فعالیتی عمومیست که معمولاً غیر قانونی و یا زیان آور است مانند افراط گرایی، تنفر، بیگانه ستیزی، استثمار، تجزیه طلبی، برتری نژادی، قتل عام ( برای نسل کشی )، انکار نسل کشی، پیروی از اصول جمعیتهای مذهبی ( جرائم ناشی از تنفر و تروریسم ) و غیره.
نژاد پرستی در انواع و گونه های مختلف به روان، اقتصاد، انتخاب، حقوق و سلایق ملتها فشار مضاعف وارد میکند، فشاری که گاه در نهایت با یک انقلاب همراه خواهد شد. زمانی پدیده نژاد پرستی با تلفیقی مخرب با برده داری موجب به زنجیر کشیدن افراد از طبقه محروم برای ساختن اهرام غول آسای مصر میشد، و حال این 2 با ترکیبی جدیدتر، در مجامع و تشکلهای عمومی همچون فوتبال نمود پیدا میکند. حقیقت این است که تریبون رسا فوتبال، عده بسیاری را برای رسیدن به اهداف شومشان ترغب میکند، تریبونی که به راحتی میتوان استفاده های مثبتی از آن داشت. زمانی دوایت یورک مورد اهانت نژاد پرستان افراطی انگلیسی قرار میگرفت، در برهه ای جدید تر ساموئل اتوئو به میمون تشبیه شد و در جدیدترین مورد آنتون فردیناند و پاتریس اورا طعم تلخ شلاق بی رحمانه استبداد و نژاد پرستی را بر روان خود چشیند. به راستی هر گاه ساموئل اوتوئو در جلو چشمان پسر نوجوان خود در ورزشگاهی در اسپانیا علناً مورد اهانت نژاد پرستی قرار گرفت، چه کسی فهمید در دل این پدر و پر چه گذشت؟ اشکهای این پدر و پسر را چه کسی پاسخ خواهد گفت؟! گرچه دادگاه هنوز مجرم بودن جان تری در نسبت دادن الفاظ نژاد پرستانه به آنتون فردیناند را تشخیص نداده، اما در صورت صحت چنین رخدادی، فوتبال انگلستان از وجود چنین فردی در قالب خود شرمسار خواهد گشت. مهم نیست انسانها چه کسانی هستند، مهم رفتار و اعمال آنهاست. به راستی نوجوانان و جوانانی که در حمایت از امثال لوئیز سوارز و جان تری، تیشرتهای آنان را بر تن میکنند و هر هفته به هواخوایی از آنان رنج سفر به ورزشگاهها را به جان میخردند، در هنگام بروز چنین ناهنجاریهایی از ســوپر استارهایشان، چه پیغامی دریافت میکنند؟ آیا مگر این نیست که چنین رفتارهایی نسلی بیمار به جوامع تحویل خواهد داد؟ و آیا پوزش خواهی آنها عذر بدتر از گناه نیست؟
فوتبال خود را مبارز نژاد پرستی میداند، اما اگر چنین است، پس چرا هنوز هم از مربیان سیاه پوست کمتر در پیکره فوتبال استفاده میشود؟! چرا مسئولین و متولیان فوتبال برای رفع معضل تاراج ارزان قیمیت ستاره های نوجوان آفریقایی و جهان سومی راه کاری ارائه نمیدهند؟! شاید آنان نیز سود میبرند!
حقیقت این است که نژاد پرستی شیطانیست، که گاهی با نام مدرنیته سر بر می آورد، گاهی دین را مورد هدف قرار میدهد و گاهی باورها و ارزشهای حقیقی انسانی را.

منبع: [برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

[ManUtd]

به نام خدا

رايان گيگز در آستانه ثبت ركوردي دست نيافتي !
ثبت 900 بازي براي شياطين سرخ.
متن زير توسط يك منچستري متعصب و عاشق رايان گيگز نوشته شده




اسطوره زنده



1, 2 , 3 ....... 898 , 899 , 900 ! حتی شمردنش خستمون میکنه . این عدد نشان دهنده تاریچه یک فوتبالیست در 22 ساله. اونم فقط در یک باشگاه , همیشه در اوج و با رکوردهایی تکرار ناشدنی . اون هم در باشگاهی رویایی مثل یونایتد . بیشتر شبیه افسانه های یونان باستان میمونه اما این واقعیته پسر میانسال ولزی اولترافورد هست . بازیکنی که در منچستری شدن خیلی های ما تاثیر بسزایی داشت . خیلی از ما فوتبال را با او شناختیم و خیلی از ما ها به عشق بازی کردن او در یونایتد بازی ها رو میدیدیم و اول از همه در ترکیب بازی به دنبال اسم او میگشتیم . اره دنبال یه مو مشکی 180 سانتی متری تو بال چپ تیم بودیم که از دیدن بازیش و اون حرکات و در یبل های انفجاریش لذت ببریم . با اون صورت جوون و موهای بلند . شاید مثل بکام خوشتیپ نبود اما ما از قیافش لذت میبردیم . بازیشو مثل ذره بین زیر نظر داشتیم و اگه اشتباه کوچیکی میکرد ما ناراحت میشدیم چون حتی دل این اشتباهای کوچیک رو از بازیکن همیشه مفید و کم اشتباه اون موقع ها نداشتیم . سال ها گذشت و ما همینطور از وجود او لذت بردیم و با او و یونایتد زندگی کردیم اما ... همیشه نگران روزی بودیم که او پیر شود و دیگر نتواند این بازی ها را ارائه دهد و دیگر از اون بازیکن سرعتی با حرکات ویران کننده اش خبری نباشد گرچه این اتفاق هیچ گاه نیفتاد و او هر روز با تجربه تر و کارامد تر در خدمت تیم بود . شاید مثل قدیم سریع نبود اما هنوز هم وقتی یه دفاع گوش جوان رو با یه نفوذ تو آخرین دقیقه های بازی محو میکرد به همه ما احساس افتخار میداد و گاهی هنگام تمجید گزارشگر تلویزیونی از حرکت زیبایش را میشنیدیم از غرور اشک در چشمانمان جمع میشد . شاید موهایش کوتاه شده بود و جو گندمی , شاید ته ریشی می گذاشت تا چروک های صورتش را بپوشاند اما هنوز خستگی ناپذیر بود . اگر زانتی به تراکتور معروف بود او هم در این سن و سال از یک ماشین آمریکایی پر قدرت چیزی کم نداشت . البته نباید از پاس های ساده و عالی او غافل شویم . چیزی که باعث شد لقب مرد لحظه ها را به او بدهند . اون هر طور بازی کنه حتی اگه روزش نباشه اون تاثیری که باید به عنوان یه بازیکن مفید بذاره رو همیشه ایفا میکنه . در فوتبال او مثل پویول و جرارد وفاداره , مثل رائول , دل پیرو و کاسیاس آرام و مودب و در خلاقیت چیزی از ژاوی , توتی و لمپارد کم نداره . او بازیکن خاصی است . از تمام باریکنان نامبرده خاص تر . بی تعصب میگویم . یادمون نرود که در اوج شهرت و نیاز مبرم انگلستان به یک چپ پای کلاسیک او حاضر نشد حتی در کشور دومش بازی کند که مطمئن هستم اگر این کار را میکرد رکوردهای بی پایانی در انجا و جام جهانی هم به جا میگذاشت . او خانه مادری را به قصر نامادری ترجیح داد و این قابل احترام است . همانند زمانی که پیشنهادهای وسوسه کننده تیم های ایتالیایی و متمول آن زمان را رد کرد . و یادمون نرود این همان بازیکنی است که در36 سالگی بهترین بازیکن سال جزیره و در 37 سالگی در تیم منتخب جام فهرمانان اروپا قرار گرفت ! آیا رونالدو یا مسی میتونند در این سن به این افتخارات برسند ؟؟! نمیشه از این مسئله به این راحتی گذشت . با اینکه هیچ گاه به حق واقعیش نرسید اما چیزی از عشق ما به او کم نشد . او شناسنامه لیگ برتر است . او فلسفه فرگی هست و فلسفه یونایتد ... ! او همه عشق ما در این دنیاست ." کفتران جلد رایان " ! شاید کمی مسخره به نظر بیاید اما این واقعیتی است در مورد طرفداران بیشمار این بازیکن . فقط یک خواسته از تو دارم اسطوره زنده من : ای سرباز پیر شیاطین سرخ , تو را به آن پای چپت قسم ... کمی بیشتر بمان .......!
تو این قسمت میخوام یه سری از رکورد هایی که گیگز که به جا گذاشته و جمع آوری کردم رو براتون بزارم ( البته مهم هاش رو) , گرچه خیلی هاش رو هم خودتون میدونید ولی دیدن دوبارشون خالی از لطف نیست .

) البته که این رکوردها امسال بهتر میشه و بعضی رکوردهای جدید هم احتمالا به وجود میاد ) :

- پر مدال ترین بازیکن جهان با 36 جام مختلف ) اونم در چنین سطحی )
- تنها بازیکنی که 12 بار لیگ برتر را بردهس
- رکورد دار پاس گل درلیگ ( 126 پاس گل )
- رکوردار بیشترین جام خیریه با 8 جام , بیشترین باخت با 6 , بیشترین بازی در این جام با 14 بار و بیشترین خضور پشت سر هم 6 بار
- رکوردار 14 بار حضور در جام خیریه و رکوردار 8 بار بردنش رکوردار 6 بار برد پشت هم
- تنها بازیکنی که 2 بار بهترین بازیکن جوان لیگ برتر شده ( جالب هم که 2 بار پشت هم شده که خوب سخت تر هم هست (
- قرار گرفتن در تیم منتخب دهه لیگ انگلیس 2002-1992
- قرار گرفتن در تیم منتخب تاریخ لیگ انگلیس 2007-1997
- قرار گرفتن در تیم منتخب دهه لیگ قهرمانان اروپا 2002-1992
- قرار گرفتن در لیست فیفا 100 ) 100 بازیکن برتر تاریخ فوتبال تا بحال بدون حتی یک حضور در جام جهانی )
نکته : اصولا بازیکنانی که در جام جهانی درخشیده اند شانس بیشتری برای حضور در این لیست دارند
- بیشترین بازی در لیگ برتر( 590 بازی )
- بیشترین بازی در لیگ در یک کلوب در انگلستان ( 899 بازی (
- تنها بازیکنی که در تمام 20 دوره لیگ برتر حضور داشته و در همه ادوارش گل زده
- تنها بازیکنی که در 16 دوره لیگ قهرمانان گلزنی کرده
- مسن ترین بازیکن تاریخ لیگ قهرمانان که گلزنی کرده ) با 37 سال و 289 روز )
- بهترین گلزن بریتانیایی تاریخ لیگ قهرمانان ( 29 گل )
- از اعضای موزه تالار افتخارات فوتبال انگلستان
- زننده سریعترین گل تاریخ یونایتد در ثانیه 15 نقابل ساوتهمپتون
- برنده پای طلا در 2011
- زننده برترین گل 99-98
- بهترین ورزشکار سال بریتانیا از دید BBC
- برنده Bravo Award در سال 1993 ( جاییزه ای معتبر که به پدیده های جوان فوتبال میدهند )


مطالب جالب : این را هم جالبه بدونید که گیگز به جز 1 بازی اون هم در تیم ملی اش ولز هیچ گاه در هیچ بازی دیگری در کارنامه ورزشی اش کارت قرمز نگرفته و وقتی من تعداد بازی های گیگز در لیگ برتر رو با تعداد کا کارت های زردی که گرفته تقسیم کردم به این نتیجه رسیدم که اون حدودا هر 18 بازی 1 کارت زرد متوسطا گرفته . یعنی 1 کارت زرد در کل هر نیم فصل که اینم در نوع خودش رکوردیه که نشون دهنده اخلاق این بازیکن درون زمین هست . مطلب جالب دیگه اینه که گیگز 1 بار تو فصل 03-2002 تونسته 59 بازی واسه یونایتد بکنه که من چنین رکوردی در بازیکنای تو این سطح ندیدم ( به جز لمپارد که تو فصل 07-2006 تعداد 63 بازی انجام داد ).

دست یافتنی ها : البته گیگز با 5 بازی دیگه به رکورد بازی های رائول به عنوان بیشترین بازی در لیگ قهرمانان میرسه ( در حال حاضر با 139 تا بازی با مالدینی برابره - گرچه که رکورد 902 بازی مالدینی که برای میلان کرده رو هم میشکونه ) . همچنین اگه 1 بار در تیم منتخب سال لیگ قرار بگیره با رکورد 7 بار جرارد برابر میشه و با 1 بار دیگر بردن جام اتحادیه با رکورد 6 قهرمانی ایان راش برابر میشه . همچنین احتمالا رکورد 931 بازی بیلی فورد رو هم میشکونه ( گرچه به رکورد 1005 بازی پیتر شیلتون رسیدن سخته , بماند که او دروازه بان بود . اینطورم که معلومه یه فصل دیگه هم میخواد بازی کنه و هر چی رکورد هست رو دیگه مال خودش کنه ( به نظر من که تا 40 سالگی هم مفیده ) البته خیلی از ما منتظر بردن جام های دیگه ای از اون در عرصه مربیگری و انشالاه در همین یونایتد خودمون هستیم .
" به امید روزی که رایان گیگز عنوان سلحشوری ( Knight Bachelor ) یا همان لقب سر رو از ملکه انگلیس بگیره و همچنین به امید هزارمین بازی برای یونایتد ... "

mufctalk.com

[ManUtd]

قطعاً باشگاه منچستر یونایتد دارای بزرگترین تاریخ در میان باشگاه های وررشی در جهان است و به همین روی، روزنامه Daily Mail، چاپ انگلستان، در سال 2010 اقدام به انتخاب 50 بازیکن برتر تاریخ باشگاه منچستر یونایتد کرد که در ذیل به صورت آیتم وار آنها را معرفی خواهیم کرد، چراکه این بازیکنان به قدری نامیند که بی تردید هر طرفدار باشگاه منچستر یونایتد آنها را به خوبی میشناسد.


- نمانیا ویدیچ ( Nemanja Vidic ): مدافع میانی. او به سرعت در میان طرفداران به عنوان مدافع برنده مطرح شد.



241 بازی و 18 گل در مجموع.

49 - تدی شرینگهام ( Teddy Sheringham ): مهاجم. خرید هوشمندانه توسط سر آلکس فرگوسن.



153 بازی و 46 گل در مجموع.

48 - سامی مکلروی ( Sammy McIlroy ): هافبک، مهاجم. او بیش از 1 دهه برای باشگاه منچستر یونایتد بازی کرد.



419 بازی و 71 گل در مجموع.

47 - اندرو کول ( Andrew Cole ): مهاجم. او یک مهاجم پرکار برای باشگاه منچستر یونایتد بود.



275 بازی و 121 گل در مجموع.

46 - آرتور آلبیستون ( Arthur Albiston ): مدافع چپ. او برای 14 سال باور نکردنی در باشگاه منچستر یونایتد حضور داشت.



485 بازی و 7 گل در مجموع.

45 - برایان مک کلیر ( Brian McClair ) هافبک، مهاجم: او بخش بزرگی از موفقیت باشگاه منچستر یونایتد در دهه 90 بود.



471 بازی و 127 گل در مجموع.

44 - دوایت یورک ( Dwight Yorke ): مهاجم: او از 4 سال باورنکردنی با باشگاه لذت برد.



152 بازی و 66 گل در مجموع.

43 - پل مک گراث ( Paul McGrath ): مدافع میانی. او به طور گسترده به عنوان یکی از بزرگترین بازیکنان جمهوری ایرلند، شاغل در خارج از کشور شناخته میشود، هرچند زانوی آسیب دیده اش به وی اجازه خود نمایی بیشتر نداد.



199 بازی و 16 گل در مجموع.

42 - پل اینس ( Paul Ince ): هافبک. گرچه او در طول مدت حرفه ای خود در 7 باشگاه بازی کرد، اما به واسطه بازیهای خوب خود در باشگاه منچستر یونایتد به اولین کاپیتان سیاه پوست تاریخ تیم ملی فوتبال انگلستان انتخاب شد.



281 بازی و 29 گل در مجموع.

41 - کوین موران ( Kevin Moran ): مدافع. هر چند او اولین بازیکنی لقب گرفت که در فینال جام حذفی باشگاههای انگلستان اخراج شد، اما او یکی از بازیکنان ارشد تاریخ باشگاه منچستر یونایتد و جمهوری ایرلند میباشد.



286 بازی و 24 گل در مجموع.

40 - جو جوردن ( Joe Jordan ): مهاجم. او 3 سال از بهترین سالهای بازیگری خود را در ورزشگاه اولدترافورد سپری کرد.، قبل از رفتن به باشگاه ای سی میلان.



126 بازی و 41 گل در مجموع.

39 - تونی دان ( Tony Dunne ): مدافع چپ. ایرلندی بی باک که در دوارن حرفه ای خود افتخارات فراوانی از جمله جام باشگاههای اروپا در سال 1968 با باشگاه منچستر یونایتد را به دست آورد.



535 بازی و 2 گل در مجموع.

38 - ادی کولمن ( Eddie Colman ): وینگر. جوانترین عضو از قربانیان واقعه هوایی سیاه مونیخ.



108 بازی و 2 گل در مجموع.

37 - لو مکاری ( Lou Macari ): هافبک گلزنی که یکی از ستاره های باشگاه منچستر یونایتد در دروان بی ثمر این باشگاه در سالهای بین دهه 70 تا 80 این باشکاه بود.



401 بازی و 97 گل در مجموع.

36 - آلکس استپنی ( Alex Stepney ): دروازه بان. یکی از اعضای تیم منچستر یونایتد، به عنوان اولین باشگاه انگلیسی که جام باشگاهای اروپا در سال 1968 را فتح کرد.



539 بازی و 2 گل در مجموع.

35 - گری نویل ( Gary Neville ): مدافع راست. یک رهبر متعصب ذاتی که طرفدارن به همین دلیل او را دوست داشتند.



622 بازی و 7 گل در مجموع.

34 - برایان کید ( Brian Kidd ): مهاجم. گلزنی که به غیر از بازیهای درخشان برای تیم منچستر یونایتد، در خلال سالهای 1991 تا 1998 به عنوان دستیار سر آلکس فرگوسن مشغول به کار بود.



266 بازی و 70 گل در مجموع.

33 - اوله گنار سولسشائر ( Ole Gunnar Solskjær ): مهاجم. اغلب به عنوان ذخیره کشنده وارد میدان میشد، به خصوص گلزنی در سال 1999 در آن شب خاص در نیوکمپ و در برابر تیم بایرن مونیخ.



366 بازی و 126 گل در مجموع.

32 - مارک هیوز ( Mark Hughes ): مهاجم. او قهرمان دوران باشکوه سر آلکس فرگوسن در اوایل دهه 90 بود، پس از بازگشت از یک دوره نا موفق در 2 باشگاه بارسلونا و بایرن مونیخ.



467 بازی و 163 گل در مجموع.

31 - جانی کری ( Johnny Carey ): مدافع در هر 4 پست. برنده لیگ دسته اول با تیم منچستر یونایتد و کاپیتان این تیم که 17 سال در خدمت باشگاه بود. بیشتر دوران حرفه ای او در طول جنگ جهانی دوم بود.



344 بازی و 17 گل در مجموع.

30 - ریو فردیناند ( Rio Ferdinand ): مدافع میانی. مدافعی با تعصب و یکی از بزرگترین بازیکنان تاریخ دوران تیم منچستر یونایتد و فاتح مدال قهرمانی جام باشگاههای اروپا در دیدار تاریخی سال 2008.



385 بازی و 7 گل در مجموع.

29 - دنیس ویولت ( Dennis Viollet ): مهاجم. کسی که در سال 1960، در 36 دیدار، رکورد 32 گل برای باشگاه منچستر یونایتد را به ثبت رساند.



293 بازی و 179 گل در مجموع.

28 - دنیس اروین ( Denis Irwin ): مدافع در هر 4 پست. یکی از مدام ترین بازیکنان تاریخ باشگاه منچستر یونایتد.



529 بازی و 33 گل در مجموع.

27 - بیل فولکس ( Bill Foulkes ): مدافع میانی. کسی که از حادثه هوایی مونیخ جان سالم به در برد.



688 بازی و 9 گل در مجموع.

26 - گری پالیستر ( Gary Palliste ): مدافع میانی. همیشه درگیر در قبل خط دفاعی.



437 بازی و 15 گل در مجموع.

25 - بیلی مردث ( Billy Meredith ). مهاجم. یکی از اولین ستاره های ولزی برای هر 2 باشگاه شهر منچستر.



335 بازی و 36 گل در مجموع.

24 - پدی کرراند ( Paddy Crerand ): هافبک. اسکاتلندی با تکلهای خشن که با باشگاه منچستر یونایتد فاتح 2 عنوان لیگ دسه اول، 1 جام حذفی و جام باشگاههای اروپا شد.



397 بازی و 15 گل در مجموع.

23 - نودی استیلز ( Nobby Stiles ): هافبک دفاعی. او هافبکی جلوتر از زمان خود بود.



395 بازی و 19 گل در مجموع.

22 - نورمن وایتساید ( Norman Whiteside ): هافبک، مهاجم. با گلزنی وی در فینال جام حذفی در سال 1985، تیم منچستر یونایتد فاتح این جام شد.



274 بازی و 67 گل در مجموع.

21 - استیو بروس ( Steve Bruce ). مدافع میانی. با همکاری گری پالیستر، خط دفاعی محکمی به وجود آورده بود.



414 بازی و 51 گل در مجموع.

20 - تامی تیلور ( Tommy Taylor ): مهاجم وسط. او با سرعت وحشتناک خود، ابهت انگلستان در خط حمله بود که در حادثه مونیخ جان خود را از دست داد.



191 بازی و 31 گل در مجموع.

19 - بیلی ولان ( William Whelan مقلب به Billy ): مهاجم. یکی دیگر از مهاجمین پرکار که در سن 22 سالگی در حادثه هوایی مونیخ 1958 درگذشت.



98 بازی و 52 گل در مجموع.

18 - استیو کاپل ( Steve Coppell ): هافبک راست. در طول مدت حضور با تیم منچستر یوتایتد، تنها یک جام حذفی به دست آورد اما در هنگام ترک این باشگاه، تحسین بسیاری از طرفداران را با خود به همراه داشت.



396 بازی و 70 گل در مجموع.

17 - وین رونی ( Wayne Rooney ): مهاجم. او هنوز در حال تبدیل شدن به یک افسانه باشکاه منچستر یناتیند است، که حداقل از نیمه قرمز شهر لیورپول متنفر است.



351 بازی و 168 گل در مجموع.

16 - رود وان نیستلروی ( Ruud Van Nistelrooy ): مهاجم. در جلو دروازه کشنده اما با ترک باشگاه منچستر یونایتد، تا حدودی میراث خود را خراب کرد.



219 بازی و 150 گل در مجموع.

15 - یاپ استام ( Jaap Stam ). مدافع میانی. مرد هلندی که سر آلکس فرگوسن از فروش او ابراز شیمانی کرد. او یک سنگ در خط دفاعی بود.



127 بازی و 1 گل در مجموع.

14 - دیوید بکهام ( David Beckham ): هافبک راست. او هنوز هم به دلیل پوشیدن پیراهن شماره 7، به عنوان یکی از بهترین هافبکهای راست شناخته میشود.



394 بازی و 85 گل در مجموع.

13 - مارتین بوکان ( Martin Buchan ): مدافع میانی. بایکن ملی پوش اسکاتلندی در قلب خط دفاعی تیم منچستر یونایتد، بسیار محکم بود و در اواخر دهه بی ثمر 70 تیم منچستر یونایتد، کاپیتان این تیم بود.



456 بازی و 4 گل در مجموع.

12 - پل اسکولز ( Paul Scholes ): هافبک هجومی. یک بازیکن با بیش از 600 بازی برای تیم منچستر یونایتد. تنها چند بازیکن وفادار تر از او در باشگاه منچستر یونایتد حضور داشته اند. بازگشت از بازنشستگی، یکی از مانگارا ترین اتفاقات درون باشگاه منچستر یونایتد بود.



686 بازی و 152 گل در مجموع.

11 - راجر بایرن ( Roger Byrne ): مدافع در هر 4 پست. یکی از بزرگترین کاپیتانهای تاریخ باشگاه منچستر یونایتد.



280 بازی و 20 گل در مجموع.

10 - کریستیانو رونالدو ( Cristiano Ronaldo ): وینگر، مهاجم. گلزن فینال خاطره انگیز مسکو. یکی از مستعد ترین بازیکنان تاریخ باشگاه منچستر یونایتد. او یکی از بهترین خریدهای تمام دوران سر آلکس فرگوسن بود.



292 بازی و 118 گل در مجموع.

9 - برایان رابسون ( Bryan Robson ): هافبک. کاپیتان با اخلاق تیم منچستر یونایتد و تیم ملی انگلستان.



461 بازی و 99 گل در مجموع.

8 - پیتر اشمایکل ( Peter Schmeichel ): دروازه بان. بزرگ مرد دانمارکی، بزرگترین دروازه بان تاریخ باشگاه منچستر یونایتد.



398 بازی و 1 گل در مجموع.

7 - دانکن ادواردز ( Duncan Edwards ): وینگر مرکزی. او زندگی خود را در حادثه هوایی مونیخ از دست داد.



177 بازی و 21 گل در مجموع.

6 - روی کین ( Roy Keane ): هافبک دفاعی. کاپیتان نترس باشگاه منچستر یونایتد. او یک بازیکن کامل بود.



480 بازی و 51 گل در مجموع.

5 - رایان گیگز ( Ryan Giggs ): هافبک چپ، هافبک مرکزی. هافبک همیشه سبز باشگاه منچستر یونایتد، بدون نشانی از کندی در 39 سالگی. او با 900 بازی برای تیم منچستر یونایتد، بیش از پیش به تاریخ پیوست.



900 بازی و 163 گل در مجموع.

4 - دنیس لاو ( Denis Law ): مهاجم. این اسکاتلندی یک ماشین گلزنی برای تیم منچستر یونایتد بود.



404 بازی و 237 گل در مجموع.

3 - اریک کانتونا ( Eric Cantona ): هافبک هجومی مهاجم سایه. شاه اریک کانتونا با مهارتها و خلق و خوی آتشین فرانسوی خود، در ورزشگاه اولدترافورد درخشان بود.



185 بازی و 82 گل در مجموع.

2 - سر بابی چارلتون ( Sir Bobby Charlton ): هافبک هجومی، مهاجم. آقای منچستر یونایتد، به عنوان سفیر باشگاه منچستر یونایتد هم به اندازه دوران بازیگری برای این تیم خوب کار کرده است.



758 بازی و 249 گل در مجموع.

1 - جرج بست ( George Best ): وینگر، هافبک هجومی.جهان فوتبال، به سادگی در نوامبر 2005، یکی از بزرگترین بازیکنان تارخی خود را از دست داد. بازیکن اهل ایرلند شمالی، با حرکتها و دریبلهای خود باعث وحشت در دل مدافعان میشد. وی جام باشگاههای اروپا در سال 1968 و جایزه برترین بازیکن سال اروپا در همان سال را فتح کرد. هنوز هم بسیاری از او به عنوان با استعداد ترین بازیکنی یاد میکنند که پای به عرصه فوتبال گذاشته است. او هیچ گاه به عنوان بازیکن ذخیره برای تیم منچستر یونایتد به میدان نرفت و همیشه بازیکن فیکس بود، یک اتفاق نادر در جهان فوتبال.



470 بازی و 179 گل در مجموع.