[3] تاپيك ويژه پائولو مالديني اسطوره فراموش نشدني تاريخ روسونري[3]

[capitan_maldini]

اسطوره 40 ساله فوتبال ایتالیا و باشگاه میلان که در طول دوران بازيگري خود از سال 1985 تا کنون بيش از 900 بار با پیراهن آث میلان در فوتبال ایتالیا به ميدان رفته است ، امروز با دنیای حرفه ای فوتبال خداحافظی کرد .

مسئولان باشگاه آ . ث . میلان در آخرین بازی کاپیتان با سابقه خود که امشب در برابر رم در سن سیرو برگزار شد شال هایی با نام مالدینی را در بین هواداران پخش کردند تا به این طریق یاد این بازیکن را گرامی دارند .

کاپیتان سابق تیم ملی فوتبال ایتالیا در خصوص خداحافظی خود از دنیای فوتبال گفت : با آن که نسبت به چند سال گذشته از آمادگی بیشتری برخوردار هستم اما می خواهم در اوج آمادگی از دنیای فوتبال خداحافظی کنم تا خاطره شیرینی از خود بر جای بگذارم .

پائولو مالديني ، از وقتي 10 ساله بود ، براي باشگاه آ. ث. ميلان بازي مي‌كرد. وی در فصل 85/ 1984 و در تاريخ 20 ژانويه 1985 در ديدار مقابل اودينزه ،‌ اولين بازي خود در سري A را تجربه كرد. مالديني در اين بازي از نيمه دوم به جاي "سرجو باتيستيني" كه مصدوم شده بود به ميدان آمد . وي در طول فصل 85/ 1984 يك بازي در ليگ ايتاليا انجام داد .

او در فصل 86/ 1985 موفق شد بازيكن ثابت ميلان شود . از آن زمان در بيشتر مواقع به عنوان مدافع مياني و برخي مواقع به عنوان مدافع چپ بازي كرد. اسكودتوي فصل 88/ 1987 اولين عنواني بود كه او با باشگاهش به دست آورد . در پايان دهه 80 در ميلان در كنار بازيكناني چون فرانكو باره‌سي ، ماركو فان باستن ، روبرتو دونادوني ، رود گوليت و فرانك ريكارد بازي مي‌كرد . از آن زمان ، عنوان‌هاي ملي و بين المللي زيادي را با ميلان كسب كرد . او تاكنون هفت بار با اين تيم قهرمان ايتاليا ، يك بار قهرمان جام حذفي و پنج بار قهرمان سوپر جام ايتاليا شده است. علاوه بر اين‌ها وي با ميلان دوبار قهرمان جام باشگاه‌هاي اروپا ، سه بار قهرمان ليگ قهرمانان قاره سبز ، پنج بار قهرمان سوپر جام يوفا ، دوبار قهرمان جام باشگاه‌هاي جهان موسوم به جام تويوتا ( برنده ديدار قهرمان باشگاه‌هاي اروپا و آمريكاي جنوبي ) ، و يك بار قهرمان جام باشگاه‌هاي جهان ( مسابقاتي كه بين قهرمانان باشگاهي شش قاره مختلف انجام مي‌شود ) شده است.

در سال 1994، مالديني كه در همان سال با ميلان اسكودتو و ليگ قهرمانان اروپا را به دست آورده بود ، از سوي مجله فوتبال " ورد ساكر" به عنوان بازيكن سال انتخاب شد . او اولين مدافعي است كه به اين افتخار دست پيدا مي‌كند . پس از فصل 97/ 1996 و پايان دوران فعاليت فرنكو باره‌سي ، مالديني كاپيتان تيم آ. ث. ميلان شد . او در 11 مارس سال 2007 در دربي شهر ميلان در مقابل اينتر ميلان ، ششصدمين بازي خود در سري A را انجام داد . وي از لحاظ تعداد بازي در سري A ، ‌ركورددار است. همچنين او در 16 فوريه سال 2008 در ديدار مقابل پارما در ليگ فوتبال ايتاليا ، هزارمين بازي رسمي خود براي ميلان را انجام داد.

در 16 دسامبر سال 2007 در جريان بازي‌هاي جام باشگاه‌هاي جهان در يوكوهاما ، اعلام كرد كه در سال 2008 از فوتبال خداحافظي مي‌كند . در 7 مارس 2008، دو روز بعد از حذف ميلان در مرحله يك هشتم نهايي ليگ قهرمانان اروپا در مقابل آرسنال ، در تصميم خود تجديد نظر كرد و گفت كه مي‌خواهد قراردادش را براي يك سال ديگر تمديد ‌كند و در همين حال قراردادش را تا تاريخ 30 جون 2009 تمديد كرد . در 17 آوريل سال 2009 مالديني اعلام كرد كه در پايان فصل 09/ 2008 به طور حتم از فوتبال كنار مي‌رود و اضافه كرد كه بعد از آن در دنياي فوتبال فعاليت خواهد كرد، البته نه به عنوان مربي.

دیگر افتخارات اسطوره فوتبال ایتالیا به این شرح است :

تيم ملي : اولين حضور مالديني در تيم ملي ايتاليا در تاريخ 31 مارس 1988 در مقابل يوگسلاوي بود كه با نتيجه تساوي 1 بر 1 به پايان رسيد . او از سال 1994 تا 2002 كاپيتان تيم ملي بود و با 126 بازي ملي ، قبل از فابيو كاناوارو ( 122 بازي ملي ) ، ركورددار بازي در تيم ملي ايتاليا است.

نقطه اوج دوران فعاليت وي در تيم ملي ، حضور در فينال جام جهاني 1994 ( شكست در مقابل برزيل ) و فينال جام ملت‌هاي 2000 اروپا ( شكست مقابل فرانسه ) مي‌باشد . در جام جهاني 1990 در كشور خود ، در مرحله نيمه نهايي ، تيم ايتاليا مغلوب آرژانتين شد و جام جهاني را با كسب مقام سوم به پايان برد . مالديني در مجموع با تيم ملي ايتاليا در چهار جام جهاني ( 1990، 1994، 1998، 2002 ) و نيز سه جام ملت‌هاي اروپا ( 1988، 1996، 2000 ) شركت داشته است.

در سال‌هاي 1996 تا 1998 در تيم ملي ايتاليا تحت رهبري پدرش ، چزاره مالديني بازي مي‌كرد. پائولو مالديني پس از بدشانسی ايتاليا در جام جهاني 2002 كه در مرحله يك هشتم نهايي با شكست برابر كره جنوبي از دور رقابت‌ها حذف شد ، از تيم ملي كناره‌گيري كرد و بازگشت به اين تيم براي جام ملت‌هاي 2004 و جام جهاني 2006 را رد كرد.

[capitan_maldini]

موفقيت‌ها – عناوين

در تيم ملي:

سوم جهان : 1990

نايب قهرمان جهان : 1994

نايب قهرمان اروپا : 2000

در باشگاه:

قهرماني ايتاليا (7) : 88/1987، 92/1991، 93/1992، 94/1993، 96/1995، 99/1998، 04/2003

جام باشگاه‌هاي اروپا (2) : 89/1988، 90/1989

ليگ قهرمانان اروپا (3): 94/1993، 03/2002، 07/2006

سوپر جام اروپا (5) : 1989، 1990، 1994، 2003، 2007

جام باشگاه‌هاي جهان (جام تويوتا) (2) : 1989، 1990

سوپر جام ايتاليا (5) : 1989، 1992، 1993، 1994، 2004

جام حذفي ايتاليا (1) : 2003

جام باشگاه‌هاي جهان (1) : 2007

عناوين شخصي

بازيكن سال از سوی مجله "ورد ساكر" : 1994

دومين بازيكن برتر جهان : 1995

انتخاب در تيم جام جهاني قرن : 2002

حضور در باشگاه صدتايي‌هاي فيفا ( فيفا 100 )

بهترين مدافع سري A: سال 2004

بهترين مدافع سال جايزه باشگاه فوتبال يوفا : 2007

• مالديني هشت بار ( 1989، 1990، 1993، 1995، 2003، 2005، 2007 ) در فينال جام باشگاه‌ها و نيز ليگ قهرمانان اروپا بازي كرده است. بدين ترتيب او در مجموع به همراه فرانچسكو گنتو، ركورد حضور در فينال اين تورنمنت را داراست. گنتو در مجموع يك فينال بيشتر را در كارنامه‌اش دارد، ‌چراكه در سال 1971 هم در ديدار فينال جام در جام اروپا بازي كرده است.

• در فصل 03/ 2002 ليگ قهرمانان اروپا، با انجام 19 بازي، ركورد بيشترين بازي در يك فصل اين جام را در اختيار دارد.

• طولاني‌ترين زمان حضور در جام‌هاي جهاني (2.217 دقيقه) متعلق به او است.

• بازي او بيش از حد جوانمردانه است. در طول بيش از 600 بازي در ليگ،‌ تنها چهار بار كارت قرمز دريافت كرده است.

• پس از كناره‌گيري او از فوتبال ، باشگاه ميلان ، پيراهن شماره " 3 " او را به هيچ بازيكن ديگري نخواهد داد، مگر اين‌ كه در آينده يكي از پسران وي بازيكن اين تيم شود .

وی امروز با زدن دور افتخار پس از بازی برابر تیم فوتبال رم از دنیای فوتبال خداحافظی کرد .

مالدینی که در دوران 25 ساله حضورش در عرصه فوتبال باشگاهی تقریبا تمامی افتخارات را بدست آورده در حالی به یک چهره محبوب در ایتالیا و تمامی نقاط جهان تبدیل شده که یک خصوصیت بارز دیگر هم دارد و آن اخلاق خوب و نیکوی این مرد بزرگ فوتبال است و مردم سراسر گیتی از این بابت به او ادای احترام می کنند.

مالدینی همچنین در زندگی خانوادگی نیز یک انسان موفق و یک مرد خانواده دوست است و توانسته نمونه کامل و موفق یک پدر و یک همسر خوب و خوس اخلاق برای فرزندان و همسرش باشد.

این در حالی است که برخی از فوتبالیست های نه چندان مطرح فوتبال کشورمان اگر ازدواج کرده باشند تلاش می کنند آن را پنهان کنند و در بسیاری از موارد در مصاحبه ها ،خود را مجرد عنوان می کنند.

ای کاش فوتبالیست هایی که سعی می کنند نوع لباس پوشیدن و نحوه موی سر بازیکنان بزرگی مثل مالدینی را تقلید کنند نیم نگاهی به رفتار و نوع زندگی ورزشی و اجتماعی مالدینی داشته باشند و ببینند مالدینی چه راهی را رفته است که در سن 40 سالگی هم هنوز مثل یک بازیکن جوان بازی می کند و نمونه کامل یک انسان باشخصت است آنهم در حالی که هیچ بازیکنی در فوتبال دنیا تا به این حد نتوانسته افتخارات ورزشی را بدست آورد.

[ar3nal]

واقعآ مي تونم بگم يك فوتباليست بي نظير بود
با اينكه يكي از زيباترين فوتباليست ها شمرده مي شد اما در عين حال هميشه سالم زندگي كرده بود و همين باعث مي شد كه همواره توي بهترين سطح آمادگي باشه
شماره باشگاه ميلان هم براي هميشه توي ويترين اين تيم باقي خواهد ماند و هيچ كس به جز فرزندان او اين لباس رو نخواهند پوشيد

تصوير زير هم از چزاره مالديني پدر پائولو و فرزند پائولو مالديني هست

[Gladiature_Roma]

از مالدینی هر چی بگیم کم گفتیم من یه خاطره ای جالب از مالدینی کبیر خوندم که الان قصد دارم واسه شما تعریف کنم
یکی از جانبازان جنگ تحمیلی پس از اینکه وضع حالش وخیم میشه اون رو به بیمارستان شهر رم میارن و یکی از روزها این جانباز متوجه میشه که پرستاری که از او پرستاری میکنه نام خانودگی اش مالدینی هست ، و اول فکر میکنه که تشابه اسمی ممکنه پیش اومده اما بعد از پرس جو میفهمه که خواهر پائولو مالدینی هستش !
و جانباز داستان ما هم از خانم پرستار درخواست میکنه که یک عکس از برادرش واسه اون بیاره و پرستار هم قول میده که این کار رو انجام خواهد داد.
صبح روز بعد وقتی این جانباز از خواب بیدار میشه کنار تخت خودش مالدینی رو میبینه که با یک دسته گل منتظر نشسته تا این جانباز جنگ تحمیلی از خواب بیدار شه !!!!!!!!!!!!!!
مالدینی فاصله 600 کیلومتری میلان تا رم رو واسه دیدن این جانباز پیموده بود واقعا باید احسن گفت به چنین شخص والایی !!!

[TiFuSi]

پارسال اوایل خرداد بود از فوتبال خداحافظی کردی بعد از اون باخت غم انگیز مقابل رم خیلی دوست داشتم اخرین بازیت رو ببری ولی نشد.الان یک فصل بی تو رو تجربه کردیم گرچه خودم نظرم بود بعد از فینال 2007خداحافظی کنی ولی اینکارو نکردی.

امروز روز تولدت هست.سال 68 میلادی چنین روزی بود که بدنیا اومدی کی فکرش رو می کرد انقدر ادم بزرگی بشی الانم نمی دونم چی بگم جز این که:پائولوی عزیز تولدت مبارک بدون ما همیشه به یادتیم و هیچوقت روزای خوب تیممون با تو رو فراموش نمی کنیم.همین.

اســـطوره فوتبالـــ دنيــــــا

[alexandre dasilva]

به مناسبت تولد پائولو مالدینی

[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

یکی از فراموش نشدنی ترین خاطرات پائولو مالدینی مربوط به سال 1996 است زمانی که پائولو در

اوج فوتبالش قرار داشت و در جام جهانی چنان درخشید که چشم ها را به خود خیره کرد.چند ماه پس
...
از جام جهانی، مسئولان «اینتر میلان»که تیمشان رقیب سنتی«میلان»،یعنی تیم مالدینی میباشد،

تصمیم گرفتند برای به خدمت گرفتن «مالدینی بزرگ»هر رقمی را که او طلب کند به وی بپردازند!البته

مسئولان«اینتر»میدانستند که با این جابه جایی و فقط در اولین داربی شهر میلان چنان محبوبیتی

پیدا میکنند که میتوانند چند برابر مبلغی را که به ستاره فوتبال ایتالیا می پردازند در بیاورند!اینگونه بود

که آنها موفق شدند با رقمی استثنایی[که هرگز مقدارش فاش نشد]نظر مالدینی را جلب کنند.فردای

آن روز تمام نشریات میلان،چه ورزشی و چه سیاسی و چه اجتماعی و غیره،تیتر اول خود را این گونه

انتخاب کردند:«از حالا به بعد مالدینی پیراهن راه راه آبی بر تن خواهد کرد؟»منظور از این

تیتر تفاوت پیراهن دو رقیب میلانی بود که آنقدر رقابتشان بالا بود که حتی مدل پیراهن هایشان یکی

بود و فقط یکی راه راه آبی بود و دیگری راه راه قرمز!!!!


آن روز گویی در شهر خاک مرده پاشیده بودند. در گوشه و کنار شهربچه های خردسال فوتبال بازی

نمیکردند،نوجوانان میلانی نیز برای دیدن تمرین تیم محبوبشان نرفته بودند و پیرمرد ها نیزحوصله

گفتوگو های عصرانه بر سر فوتبال را نداشتند،چرا که قرار بود پائولو در «داربی»بعدی پیراهنش را عوض

کند! اما شب هنگام ،قصه ای در شهر میلان به وقوع پیوست که شاید تا ابد مانند آن تکرار نشود...


ساعت 11 شب بودو پائولو که روز شلوغ و خسته کننده ای را پشت سر گذاشته بود،به اتاق رفت تا

بخوابد.مادر پائولو نیز پس از انجام کار های روز مره اش طبق معمول مقداری نان ریز کرد تا برای پرنده

هایی که لب سفره آنها مینشینند بریزد تا غذای پرنده ها آماده باشد.اما هنگامی که سفره را باز کرد

با صحنه عجیبی روبرو شد،جمعیتی نزدیک به پنج هزار نفر سراسر کوچه ای را که خانه آنهادر آن واقع

بود پر کرده بودند و در حالی که هر کدامشان یک شمع در دست گرفته و نشسته بودند،شام غریبان

خداحافظی پائولو را برگزار می کردند!


مادر پائولو در حالی که بغض کرده بودبه اتاق پسرش رفت و گفت:«بلند شو پائولو...بلند شو و بیرون را

نگاه کن...»پائولو که منظور مادرش را نمیفهمید،هنگامی که جمعیت را شمع به دست جلو خانه شاندید،لحظه ای به فکر فرو رفت.او دوست نداشت رفتنش از میلان با ناراحتی هواداران همراه باشد،

بنابراین تصمیم گرفت به سراغشان برود و قانعشان سازد! کمااینکه تا حدی هم موفق بود،یعنی

هواداران میلان در برابر دلایل پائولو برای رفتن حرفی برای زدن نداشتند،اینکه زنی 27 ساله به سراغ

پائولو آمد و در حالی که اشک میریخت گفت:«آقای مالدینی شما حق نداریدمسیر زندگیتان را خودتان

انتخاب کنید،چرا کهشما متعلق به مردم هستید...متعلق به قلب مردم هستید».پس بکذارید این را

بگویم که پسر نوجوان من به خاطر بیماری خونی که دارد از سوی پزشکان منع شده که به هیچ عنوان

نبایدافسرده شود،و گرنه خواهد مرد...آقای مالدینی از صبح امروز که شنیده تو میخواهی به تیم رقیب

بروی، از اتاقش خارج نشده و فقط اشک میریزد...من میترسم او حتی به صبح نکشد!


زانوان پائولو لرزید و به زمین نشست.چند لحظه فکر کرد و سپس همراه آن زن به خانه شان رفت و

داخل اتاق پسرک[که حالش بسیار وخیم بود]شد و به او گفت:«هی مرد...داری چکار میکنی

کی به تو گفته من میلان رو ترک میکنم؟!»


پسرک لحظه ای به مالدینی خیره شد و سپس او را در آغوش گرفت و هق هق کرد و گریست و...


فردا صبح وقتی روزنامه ها نوشتند:«مالدینی از میلان نمیرود هواداران میلان شمع های خود را برای

یادگاری به مادر پائولو دادند،در عین حال آن پسرک نیز حالش خوب شده بود».


و این جمله ایست که پائولو در خصوص تعصب نسبت به تیم به خبرنگار پاسخ داد:میدانم در فوتبال

امروز اگر از تعصب به پیراهن باشگاهی حرفی بزنی به تو میخندند...اما من حاضرم تمام دنیا به من

بخندند اما هوادارانم اشک نریزند...!


تولدت مبارک اسطوره ی تمام نشدی روسونری

با تشکر از نیمای عزیز

[*Rossonero*]

تولدتولد تولدت مبارک.بیا شمعا(همون شمعایی که هوادارا بهت دادن)رو فوت کن تاصد سال زنده باشی.

[h3kazemi]

اخلاق و ورزش رو باهم قاطي كني ميشه مالديني
اسطوره ها اينجورين
هميشه يك الگو بوده و هست
دوستت دارم

[شیما کاکا 22]

کاپتان تکرار نشدنی فوتبال دنیااااا...
یادش بخیررر...
من با کاپتان عاشق تیم ملی ایتالیا شدم و هنوزم که هنوزه طرفدار دو آتیشه ی تیم ملی ایتالیا و میلانم...

[amooemad]

ای کاش بعد از این همه قهرمانی و افتخار باشگاهی یه قهرمانی هم با تیم ملی بدست میاورد. تنها نقطه ی تاریک زندگی فوتبالی مالدینی اینه که در هیچ تورنومنت رسمی با تیم ملی قهرمان نشد