Design & Developed BY Patira

صفحه 2 از 2 نخستنخست 12
نمایش نتایج: از شماره 11 تا 11 , از مجموع 11
  1. #1
    مدیر بازنشسته
    تاریخ عضویت
    Mar 2010
    محل سکونت
    استان سرسبز گلستان
    سن
    31
    پست مورد علاقه
    هافبک تهاجمی - هافبک دفاعی
    مربی مورد علاقه
    فابیو کاپلو ♥ لوچیانو اسپالتی
    بازیکن محبوب
    توتی ♥ دروسی ♥ جیانینی ♥ جرارد
    اسم واقعی شما
    فراز

    ItaliaRomaLiverpool

    Francesco Totti

    نوشته ها
    1,096
    تشکر ها
    6,531
    تشکر شده 6,378 در 1,166 پست

    Newww مقالات رمی فصل 2011/12

    به نام خدا

    مقالات رمی فصل 2011/12

    آخرین مقالات در مورد اوضاع و احوال باشگاه رم که به صورت روزانه در سایت های رمی دیده می شود در این تاپیک قرار می گیرد.

    تذکر: اخبار مربوط به رم را در تاپیک مخصوص آن قرار دهید و از گذاشتن خبر در این تاپیک خودداری کنید. با تشکر


  2. 7 کاربر از پست مفید feri71 تشکر کرده اند .


  3. #11
    مدیر بازنشسته
    تاریخ عضویت
    Nov 2010
    محل سکونت
    IRaN
    سن
    32
    پست مورد علاقه
    هافبک تهاجمی
    مربی مورد علاقه
    LuCiaNo SpAllettI
    بازیکن محبوب
    FRaNCescO ToTTi
    اسم واقعی شما
    MeHrdAd
    Roma

    Francesco Totti

    نوشته ها
    1,367
    تشکر ها
    5,460
    تشکر شده 7,723 در 1,513 پست

    roma لوئیس اینجا جایی برای تو نیست!



    از همان روز اول کسی ایمان چندانی به آینده گرگهای پایتخت نشین نداشت. روزی که توماس مالکیت باشگاه را بر عهده گرفت خیلی ها به آینده ای روشن امیدوار بودند. آینده ای با بازیکنان بزرگ، ستاره هایی که هواداران در خواب می توانستند شاهد حضور آنها در رم باشند. قهرمانی های زیاد و …
    چه چیز هایی که در سر هواداران نگذشت. چه امید هایی به وجود آمد و چه به یکباره همه چیز از بین رفت. روزی که وینچنزو مونتلا را از رم مرخص کردند و به مردی از دیار اسپانیا و تیم دوم بارسلونا اطمینان کردند، نظر خیلی ها به پروژه ی رم تغییر پیدا کرد.
    شاید در ذهن شما هم همینگونه باشد، رم تنها تیمی در جهان می تواند باشد که همه چیزش با عشق ساخته شده است. زمانی که سنسی ها مالک آن بودند با بضاعتی که داشتند تلاش شان را برای سرفرازی رم کردند. با چنگ و دندان توتی را از دهان گرگ های در کمین فوتبال جهان بیرون آوردند و به هر ترتیبی بود مانع خروج او شدند. کاری که آنها کردند برای تمام تاریخ رم ارزشمند بود. آنها نگذاشتند اسطوره باشگاه رم را ترک کند و با این کار نام رم را زنده نگه داشتند. از آن پس رم همواره به تیمی به نام عشق و تعصب در میان فوتبالی ها مشهور بود. خروش خون گلادیاتور ها به راستی در بازیکنان دیده می شد. ۹۰ دقیقه با تمام وجود شاهد بازی های جنگنده ای از سوی رمیها بودیم که حتی با وجود باخت هم به افتخار شان می ایستادیم و برای شان کف می زدیم.
    این تیم همان تیمی بود که بازیکنانش برای پیراهنش دست به هر کاری می زدند. بازیکن ها آمدند و رفتند. رم همواره قابل احترام بود نه به عنوان یک تیم پایتخت، نه فقط به خاطر اسطوره اش، فرانچسکو توتی، بلکه برای عشقی که در این تیم وجود داشت.
    از آن روز ها چندین سال می گذرد. حالا خبری از عشق در المپیکوی شهر رم نیست. حالا دیگر خبری از آن غیرت گلادیاتوری نیست. دیگر پس از یک باخت نمی توان ایستاد و برای تلاش بازیکنان کف زد. حالا دیگر وضعیت اورژانسی است و رم در حال مردن است …
    تعصب فقط به دعوا با هم تیمی پس از بازی خلاصه می شود. به آب دهان پرتاب کردن پس از حرکت اردک سابق و گورخر کنونی یوونتوس خلاصه نمی شود. تعصب همان چیزی است که توتی سال های سال است در زمین مسابقه نشانش می دهد. همان چیزی که توتی و دروسی در کنار هم هنوز هم آن را به رخ می کشند اما کسی نیست تا آن را بیاموزد. درس مردانگی چیزیست که توتی در این سال ها به نمایش گذاشته است و ای کاش بازیکنان هم آن را می آموختند.
    نه، این چیزی نبود که هواداران از آمریکایی ها انتظار داشتند. این چیزی نبود که هواداران در پی آن بودند. تحقیر برابر تیم های کوچک جدول، رکورد هایی که شکسته می شود، دیگر قابل تحمل نیستند. نمی دانم چرا دیگر خبری از آن عشق و علاقه نیست. چه شده؟! چرا دیگر به جای شکست های ۴ گله، باخت های به ۱-۰ هم قانع هستیم!؟ نه، من این را نمی خواستم. من رمی را می خواستم که حرف ها برای گفتن داشت. همان تیمی که رئال مادرید را دابل می کرد. چلسی را دابل می کرد حالا خودش هم در سری آ دابل می شود.
    نه من مطمئنم این تیمی نبود که نه من می خواستم و نه تو. عشق را در تیم من کشتند. خبری از تلاش ۹۰ دقیقه ای نیست. بازیکنان راه می روند و لوئیس دوباره می گوید من مسئول شکست هستم!
    این ها تمامی ندارد. انریکه حرفی برای گفتن ندارد و مالکان هم آن چیزی نبودند که ما می خواستیم. حالا دیگر برد های رم هم کم رنگ اند. چه جالب! حتی برد هم برای مان شیرین نیست.
    فوتبال این است. این طبیعت این ورزش بی رحم است. به راستی چه به سر رم آمد؟ چرا راه رم به این شکل تغییر کرد؟!
    هواداران دیگر تحمل ندارند و من هم نمی توانم بنشینم و نظاره گر باخت های پیاپی تیم ام باشم. من تنها به آینده امیدوارم. آینده ای که در ظاهر پوچ و تو خالیست اما من یک رمی ام و یاد گرفته ام که تا ثانیه پایانی ناامید نشوم.
    چرا باید برد تیم های پایین جدول برای رم به آرزو و اما و اگر تبدیل شود؟! مگر این تیم همان تیمی نبود که بدون ترس ب مصاف رقبا می رفت، یوونتوس را با ۴ گل بدرقه می کرد و ورزگشاه را به آتش می کشید؟! پس چه شد؟! این تیم رو به نابودی است و نیازی به هوش بالا ندارد. کافیست به نتایج و عملکرد باشگاه نگاهی بیاندازیم تا ببینیم جالوروسی آبرویش را در حال از دست دادن است.
    لوئیس اینجا دیگر جایی برای تو نیست. اینجا گرگها زخمی اند و به کسی بهتر از تو نیاز دارند. آسمان شهر رم دوباره گرفته است و قلعه ما خاموش شده است. این شهر و قلعه را خراب تر از این نکن …
    .



    [برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]




    !!! No Totti No Party

  4. کاربر روبرو از پست مفید Mehrd@d تشکر کرده است .


صفحه 2 از 2 نخستنخست 12

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •  
تغییر پس زمینه