پسر مریخی ((Ronaldo Luis Nazario delima)) خداحافظی رونالدوی برزیلی

[Derby]

رونالدو لوییز نازاریا دلیما یا همان رونالدوی معروف را همگی میشناسیم. مهاجم برزیلی که در طول یک دهه فوتبال حرفه ای خود توانسته به عناوین و افتخارات زیادی دست پیدا کند. گلهای فراوان، آقای گلی ، توپ طلا، قهرمانی جام جهانی و....

او کیست؟
پسرک شیشه ای برزیلی در 22 سپتامبر 1976 در ریودوژانیروی (Rio de Janeiro) برزیل متولد شد و از همان دوران طفولیت به علت علاقه شدید به فوتبال در کوچه پس کوچه های ریو با توپهای پلاستیکی فوتبال بازی مــی کرد. پدر و مـادرش سونـیـا و نلیـو در ابتدا با اینکار موافق نبودند ولی رونی با پا فشاری فراوان در سال 1993 فوتبال حرفه ایش را آ غاز کرد. نخستین عنوان قهرمانی بین المللی اش را در 1994 و در آرژانتین به دست آورد.

رونالدو یکی از با استعدادترین و ماندگارترین فوتبالیستهای دنیاست که تا امروز نامشان در کتاب تاریخ فوتبال ثبت شده، او که فوتبال را از باشگاههای محلی ریو آغاز کرد خیلی زود توانست پله های ترقی را بپیماید و موجبات دعوت خود به تیم ملی نوجوانان برزیل را در سن 14 سالگی فراهم آورد. داشتن 9 مدال در سن 23 سالگی رکورد خوبیست، بازیها و گلهای ملی او نشان دهنده توانایی ها و قابلیتهای بالای این نابغه فوتبال می باشد. مهمترین موفقیت رونی را در زمین چمن باید سرعت و تکنیک بالای بازی او در دریبل کردن و استفاده از فضاهای خالی محوطه 18 قدم دانست و بی شک وی یکی از تکنیکی ترین ستاره های فوتبال جهان است.

رونالدو در سال 1994 اولین جام جهانی فوتبال حرفه ای خود رابا قهرمانی تجربه کرد و پس از آن در سالهای 96 و 97 توانست توپ طلای بهترین بازیکن جهان را تصاحب کند. وی در سن 17 سالگی با احتساب 60 بازی، توانست 58 گل در کارنامه خود ثبت کند. پس از آن بود که از تیم Cruzeiro به PSV آیندهوون هلند پیوست، اما فکر می کنید مبلغ قرار داد او برای این جابجایی چقدر بود؟ 4 میلیون دلار برای استعداد خوبی که در جام 94 آمریکا به علت کم سن بودن فقط یک نیمکت نشین بود!
با بازیهای درخشانش در آیندهوون عملا" جنگ بزرگی میان بارسلونای اسپانیا و اینتر میلان ایتالیا به راه انداخت. هریک می خواستند با مبلغ بالاتری او را به جمع بازیکنان خود اضافه کنند. او در سال 1996 که جایزه فوتبالیست سال را دریافت کرد، عنوان آقای گلی لالیگا را نیز در کارنامه خود ثبت نمود و در بازی فینال قهرمانی اسپانیا نیز گل پیروزی کاتالانها را به ثمر رساند، در این میان برای برزیلی ها در فینال جام کوپای آمریکا نیز گلزنی کرد.
نوار بد شانسی ها
اما روز فینال جام 98، روز آغاز بد شانسی و ناکامی های گلزن قهار برزیلی بود. شایعات متعدد در خصوص خط خوردن او از تیم ملی برزیل و مصدومیت های پیاپی در رقابت های مختلف باشگاهی باعث شد تا او از ادامه بازیهای باشگاهی سری A باز بماند، پارگی رباط زانو راست در نوامبر همان سال موجب شد تا او به صورت متناوب 2 سال از زمین چمن به دور باشد و سالهای 99 تا 2001 اینتر بدترین فصل های فوتبالش را سپری کند.

خائن بزرگ جوزپه مه آتزا
شاید عده بی شماری از هواداران اینتر او را یک خائن به حساب بیاورند که پس از بهبودی نسبی اش و حضور درخشان در جام جهانی ایتالیا را به مقصد جایی که از آنجا آمده بود (اسپانیا) و سانتیگو برنابئو (Santiago Bernabéu) ترک کرد، اما نکته اصلی این است که هیچوقت آب یک آرژانتینی و یک برزیلی باهم در یک جوب نمی رود و مساله اساسی روابط بین هکتور کوپر و رونالدو بود که مشکل ساز شده و در نتیجه موجب شد تا رونی علیرغم میلش به قوهای مادرید بپیوندد و حضور 5 ساله او در ایتالیا با عزیمتش به اسپانیا و رئال مادرید خاتمه یافت. حضور در مادرید هم برای خودش ماجراهای جالبی داشته و دارد که بد نیست از زبان خودش بشنوید.

باید صبور باشیم
او در گفتگویی با خبرنگار روزنامه as در خصوص علل ناکامی فصل اول حضورش در رئال میگوید " فصل گذشته به اندازه کافی جاه طلب و با انگیزه نبودیم و با قاطعیت بازی نکردیم. شاید هم به خاطر داشتن عنوان قهرمانی فصل قبل و حضور بازیکنان قدرتمند و ستاره مغرور شده بودیم. تنها چیزی که در حال حاضر می توانم به هواداران بگویم این است باید کمی صبور باشند، آنها هم مثل ما مشتاق و علاقمند به کسب عناوین هستند، چیزی که همه ما در برنابئو میخواهیم".
خبرنگار دیگری از او در مورد شرایط فیزیکی اش پرسید و رونی پاسخ داد "وقوع یکسری از ماجراها و اتفاقات در طول یک فصل اجتناب نا پذیر است و شما نمی توانید با اطمینان از سلامت کامل فیزیکی خود در طول یک فصل صحبت کنید"

رونالدو در میلان
رونالدو کاملا در ميلان حمايت مي شود؟
رونالدو:اين احساس را دارم. جو و فضاي سن سيرو هم رويايي است. وقتي پيراهن ميلان را مي پوشي احساس اطمينان مي کني. اينجا همه به هم اطمينان دارند و اين احساس را انتقال مي دهند. قبل از بازي فينال ليگ قهرمانان همه با اطمينان از قهرماني حرف ميزدند. مثل اعضاي يک خانواده براي مبارزه آماده شدند، اين روحيه تيمي قابل ستايش و از علل اصلي موفقيت ميلان است.

او به میلان رفت و در مقابل اینتر هم گلزنی کرد.

تفاوت او با برخی از ستارگان:
او تنها بازیکن تاریخ فوتبال است که در 2 دربی بزرگ جهان با پیراهن هر 4 تیم بازی کرده است او در الکلاسیکو با پیراهن بارسلونا بازی کرد و با قوهای سپید هم به بارسلونا گل زد.
رونالدو در اینتر به میلان گل زد و برای میلانی ها در مقابل اینتر نیز گل زده است.
این نشان از فکر کاملآ حرفه ای او و تعصب به تیمی که در آن بازی می کند داشت با این که او این کارنامه را داشته است و هواداران این تیم ها روزهای بد و خوبی از او در ذهن دارند ولی هیچ گاه از رونالدو با کله خوک و پرتاب اشیا و ... پذیرایی نشد. حتی هواداران متعصب اینتر , میلان , رئال مادرید و بارسلونا هم می دانند که او برای تیمش با عشق بازی می کرد و برای پول هیچ پیراهنی را عوض نکرد. رونالدو هر زمان که از تیمی جدا می شد و می رفت هواداران آن تیم را می ستود و هیچ گاه بی احترامی به هیچ هواداری نکرد.

عاشق فوتبال و علاقمند به گلف
شاید جالب باشد بدانید که وی از بازیکنانی است که به ورزش گلف علاقه زیادی دارد، در این باره میگوید " من این ورزش را دوست دارم اما الان زمان کافی برای تمرین گلف ندارم. اینجا یا میدویم یا در رژیم غذایی هستیم و یا استراحت می کنیم. برای آمادگی داشتن در گلف باید تمرین یک روز در میان داشته باشم."

برخی از آمارهای استثنایی و عجیب و غریب رونالدو رو اینجا قرار می دم. این آمارها تکرار نشدنی است و هیچ فوتبالیستس در دوران حرفه ای خود حتی به این افتخارات نزدیک هم نخواهد شد.



1993 در سن 17 سالگی !
حضور در 44 بازی و زدن 44 گل با پیراهن کروزیرو !




دو فصل حضور در آیندهوون ( 94 تا 96 )
حضور در 57 بازی و به ثمر رساندن 54 گل در آیندهوون !



یک فصل حضور در بارسلونا ( فصل 96-97)
حضور در 49 بازی و به ثمر رساندن 47 گل . نکته جالب این است که رونالدو در 37 بازی از لیگ اسپانیا شرکت کرد و 34 گل در آن فصل به ثمر رساند.



5 فصل حضور در اینتر میلان (97 تا 2002 )
رونالدو در اولین فصل حضورش در اینتر میلان توانست در 47 بازی برای اینترمیلان 34 گل به ثمر برساند.از فصل بعد شروع مصدومیت های زنجیره ای او بود در سال 99 توانست فقط در 28 بازی حضور داشته باشد و 15 گل برای مشکی و آبی ها به ثمر برساند.او مصدوم شد و چندین ماه دور بود . رونالدو دوباره بازگشت و دوباره مصدوم شد و این در حالی بود که فقط در 8 بازی حضور پیدا کرده بود . بدین ترتیب او از ادامه فصل بازماند و حتی سال بعد هم به کلی از دست داد و خانه نشین شد. او پس از یک سال و نیم بازگشت تا اینتر را قهرمان کند . او در هفته های آخر به تیم اضافه شد و در 10 بازی انتهای لیگ حاضر بود و با اینکه تازه از مصدومیت بازگشته بود در این 10 بازی توانست 7 گل به ثمر برساند.



شروع بدرفتاری با رونالدو
در آخرین بازی فصل اینتر در مقابل لازیو قرار گرفته بود و تنها یک تساوی آنها را به قهرمانی می رساند. در حالی که اینتر به گل نیاز داشت هکتور کوپر او را از زمین بیرون کشید و اینتر شکست خورد و قهرمانی را از دست داد ! پس از آن رونالدو با توجه به عدم اعتقاد هکتور کوپر به خودش و درخشش در جام جهانی با پیشنهاد رئال مادرید روبرو شد و بر خلاف میلش از اینتر جدا شد .




5 فصل در رئال مادرید ., مصدومیت های سریالی رونالدو ( 2002 تا 2007 )
او به جمع کهکشانی ها پیوست و در کنار زیدان , فیگو , بکهام , کارلوس , رائول , استثنایی ترین تیم تاریخ رئال مادرید را تشکیل داد . او در 177 بازی رسمی در رئال مادرید توانست 104 گل به ثمر برساند. این در حالی است که تعداد بسیاری از بازیهای رونالدو تنها با حضور چند دقیقه ای او همراه بود و در 2 فصل آخر همواره دقایق کمی حضور پیدا می کرد ولی بازهم آمار خوبی از لحاظ گلزنی داشت و همواره از بهترین گلزن های تیم و لیگ محسوب می شد !



2 فصل حضور در میلان و باز هم مصدومیت ها ( 2006 تا 2008 )
او در میلان هم پشت سر هم مصدوم می شد و این خانه نشینی ها وزن او را بالا برده بود. با این همه او باز هم در 20 بازی حضور پیدا کرد و توانست 9 گل برای میلانی ها به ثمر برساند.



حضور در تیم ملی , همواره موثر ( از 94 تا 2006 )
رونالدو در 97 بازی برای تیم ملی برزیل موفق به زدن 62 گل شد . نکته جالب این است که او فقط در بازیهای مهم برزیل از جمله جام های جهانی , بازیهای حساس مقدماتی , جام کنفدراسیون ها و تنها در مقابل تیم های بزرگ جهان بازی می کرد و در مقابل تیم های ضعیف برزیلی ها به تیم دوم خودشون بازی می دادند.

تیم ملی برزیل
سال-	بازی-	گل
1994	4	1
1995	6	3
1996	4	5
1997	20	15
1998	10	5
1999	10	7
2000	0	0
2001	0	0
2002	12	11
2003	8	3
2004	11	6
2005	5	1
2006	7	5
Total	97	62

[milad_1369]

واقا نمیدونم چه جمله ای درباره اش به کار ببرم.........................

[p e j m a n]

رونالدو بزرگ یادت بخیر

[feri71]

جالبه الآن مسی که این همه افتخارات با بارسا داره اما برعکس با تیم ملی آرژانتین به جامی دست پیدا نکرده!
حالا برعکس این حالت درمورد رونالدو صدق میکنه واقعا! با برزیل دو بار قهرمان و یه بار نایب قهرمان جام جهانی شده اما در عرصه باشگاهی موفقیت خیلی کمتری از لحاظ تیمی داشته. در اینتر که فقط به یه جام یوفا رسید. در رئال هم فقط یه بار قهرمان اسپانیا شد. ( منظورم جام های اصلی و مهمه و گرنه با رئال جام باشگاه های جهان و سوپر کاپ اسپانیا هم گرفت و خیلی جام های مشابه این که با سایر تیمها گرفت.)

[من یو ما]

اشتباهات بزرگ رو آدمای بزرگ مرتکب میشن
رونالدو ...

[علی2012]

مسی بزرگ یادت نره

[R O N A L D O]

رونالدو لوئیز نازاریو د لیما در تاریخ 22 سپتامبر سال 1976 در ریودوژانیرو در برزیل به دنیا آمد.

رونالدو فوتبال را در باشگاه تنیس والکوئره که یک تیم فوتسال محلی در منطقه بنتو ریبیرو بود‌ (منطقه‌ای که در آن متولد شده بود)، آغاز کرد. اول قصد داشت دروازه‌بان شود،‌ اما به دلیل کم بودن زمان حضورش درتیم، به خط حمله روی آورد. در 13 سالگی به باشگاه فوتسال سوسیا راموس بنتو ریبیرو پیوست. دو سال بعد به تیم سائوکریستووائو رفت و از آنجا بود که در زمین‌های بزرگ بازی کرد.
به دلیل توانایی زیادش در بازی از یک سو پیشنهاد بازی در تیم ملی زیر 17 سال برزیل را دریافت کرد و از سوی دیگر مورد توجه باشگاه کروزیرو از بلو هوریزونته قرار گرفت که در سال 1993 نیز او را به خدمت گرفت. رونالدو در اولین فصل حضورش در لیگ فوتبال برزیل، 12 گل در 14 بازی به نام خود ثبت کرد. به اینها باید 22 گلی را هم که در لیگ منطقه‌ای میناس گرایس زد، اضافه کرد. بعد از این که در سال 1994 اولین بازی ملی خود را انجام داد و در جام جهانی آمریکا هم شرکت کرد، مورد توجه و علاقه چندین باشگاه اروپایی قرار گرفت. گرچه دو تیم بزرک ایتالیایی،‌ یوونتوس تورین و آ.ث. میلان هم در بین این تیم‌ها بودند، وی به پیشنهاد روماریو،‌ هم‌تیمی‌اش در تیم ملی برزیل، به ازای 5/9 میلیون مارک راهی باشگاه هلندی آیندهوون شد. این مبلغ در آن زمان بالاترین مبلغی بود تا آن موقع به یک بازیکن برزیلی پرداخت شده بود.
رونالدو از سال 1994 تا 1996، 57 بازی رسمی برای آیندهوون انجام داد و 54 گل هم زد. وی در سال 1996 به ازای 30 میلیون مارک به بارسلونا پیوست. گرچه فقط یک فصل در این تیم بود، اما در همین مدت بسیار موفق عمل کرد. وی در فینال جام در جام اروپا تک گل پیروزی‌بخش بارسا را در مقابل پاری سن ژرمن، مدافع عنوان قهرمانی به ثمر رساند و با 34 گل زده، در سال 1997 آقای گل باشگاه‌های اسپانیا شد. وی در این دوره دوبار نیز در سال‌های 1996 و 1997 به عنوان مرد سال فوتبال جهان و یک بار در سال 1997 به عنوان مرد سال فوتبال اروپا انتخاب شد، و هر دو بار به عنوان جوان‌ترین بازیکنی که به این موفقیت دست پیدا می‌کند. وی در شروع فصل 1998/1997 به باشگاه ایتالیایی اینتر میلان منتقل شد. نراتزوری‌ها امیدوار بودند که با استخدام وی سلطه یوونتوس و میلان بر سری A را بشکنند و اولین عنوان قهرمانی پس از سال 1989 را کسب کنند. این انتقال 50 میلیون مارک برای اینتر هزینه داشت که در آن زمان رکورد نقل و انتقالات را در دنیا شکست. در آن فصل اینتر نایب قهرمان سری A و نیز قهرمان جام یوفا شد.
رونالدو نیز برخلاف آن که در هر لیگی در همان فصل اول آقای گل می‌شد،‌ در آن فصل بعد از اولیور بیرهوف آلمانی،‌ دومین گلزن برتر ایتالیا شد. فصل بعدی برای اینتر میلان فاجعه‌آمیز بود. آنها در لیگ هشتم شدند و به هیچ‌یک از جام‌های اروپایی هم راه نیافتند. رونالدو در این فصل برای اولین بار دچار مصدومیتی جزئی شد و فقط در 19 بازی تیمش حضور پیدا کرد و 14 گل نیز زد. فصل بعدی مصدومیتش پیشرفت کرد. در نوامبر سال 1999 زانوی راستش به شدت آسیب دید و پس از چهار ماه، وقتی به میدان برگشت،‌ در همان بازی اول و در دقیقه ششم به علت پارگی دوباره رباط پای راستش مجبور به ترک زمین شد. پس از 17 ماه استراحت در 20 سپتامبر سال 2001 در جام یوفا در مقابل تیم رومانیایی اف.سی. براشو به میدان بازگشت. با درخشش رونالدو در دور برگشت فصل 2002/2001 (7 گل زده در 10 بازی)، اینتر تا هفته آخر لیگ هم شانس قهرمانی داشت.
با یک شکست 2 بر 4 مقابل لاتزیورم در روز آخر، صدر جدول به یوونتوس رسید. در مقابل،‌ در جام جهانی 2002 در ژاپن و کره جنوبی، رونالدو بازگشتی موثر در قهرمانی برزیل داشت . بعد از آن،‌ رونالدو از اینتر میلان جدا شد و با مبلغ 45 میلیون یورو به رئال مادرید پیوست تا پس از لوئیز فیگو و زین‌الدین زیدان، سومین فوق‌ستاره خارجی این تیم باشد. اولین فصل حضور در رئال بسیار موفقیت‌آمیز بود. او در همان سال با رئال قهرمان جام باشگاه‌های جهان شد و به علاوه بازهم به عنوان مرد سال اروپا و جهان انتخاب شد. وی از یک سو مطمئن‌ترین گلزن تیمش بود و از سویی دیگر در این فصل،‌ بیست و نهمین قهرمانی‌اش در لالیگا را جشن گرفت.
در فصل بعدی نیز یک بار دیگر پس از سال 1997 آقای گل باشگاه‌های اسپانیا شد. اما رئال نه در آن فصل و نه در دو فصل بعدی موفق به کسب هیچ عنوانی نشد، چیزی که برای تیم با آن همه ستاره یک فاجعه واقعی بود به خصوص که هم‌زمان بارسلونا، بزرگ‌ترین رقیب رئال، هم در لالیگا و هم در لیگ قهرمانان اروپا توانسته بود به مقام قهرمانی برسد. از فصل 2007/2006 دیگر رونالدو موقعیت خوبی در تیم نداشت. به طوری که در طول 215 روز هیچ گلی نزد و از سوی سرمربی جدید رئال،‌ فابیو کاپلو،‌ از ترکیب اصلی نیز کنار گذاشته شد، چراکه به مهاجم تازه وارد تیم،‌ رود فان نیستلروی هلندی اعتماد بیشتری داشت. در کنار همه این‌ها،‌ مصدومیت‌های جدید نیز گریبانگیر رونالدو شد. همه این‌ها سبب شد تا وی در ژانویه سال 2007 به فکر بازگشت به میلان در سری A ایتالیا بیفتد. البته این‌بار نه به اینتر میلان، ‌بلکه به تیم رقیبش،‌ آ.ث. میلان. انتقالی که باعث بی‌اعتباری‌اش نزد هواداران اینتر شد.
در میلان دوباره شروع به گلزنی کرد، اما در لیگ قهرمانان اروپا حق بازی در میلان را نداشت، ‌چراکه در همان فصل با پیراهن رئال در این مسابقات بازی کرده بود. البته در همان فصل،‌ تیم سابق او، رئال موفق شد قهرمانی در لالیگا را کسب کند. در سال 2007 با چندین مصدومیت مواجه شد‌، به طوری که در مجموع یک نیم‌سال در اختیار تیمش نبود متعاقب آن به تیم فنرباغچه استانبول ترکیه و سپس فلامینگو ریودوژانیرو پیوست.
در همین زمان به دلیل انجام یک انتقال خون که برای بهبودی سریع‌تر پای مصدومش انجام شده بود، به دوپینگ متهم شد. با وجود این، در تاریخ 13 ژانویه سال 2008در بازگشت به میادین فوتبال، در دیدار برابر ناپل دو گل زد و یک گل ساخت تا بازهم هنر فوتبالش را به رخ بکشد. اما این بازگشت فقط یک ماه به طول انجامید،‌ چراکه در 13 فوریه 2008 در دیدار مقابل لیوورنو رباط زانوی چپش به کلی پاره شده و به شدت دچار مصدومیت شد. پزشکان معالجش پیش‌بینی می‌کردند که تا اوایل ماه نوامبر بهبود یابد. به موازات این جریان، اتهام دوپینگ برعلیه او و باشگاه سابقش علنی شد و گفته شد که وی زمانی که در آیندهوون هلند بازی می‌کرده است، برای انبساط ماهیچه داروی آنابولیکا به او تجویز شده و همین معالجه سبب بروز این‌همه آسیب‌دیدگی شده است. از همین رو باشگاه میلان قرارداد او را تمدید نکرد، به طوری که وی در اول ژولای سال 2008 بدون باشگاه ماند. وقتی به ریودوژانیرو بازگشت،‌ در دسامبر همان سال قراردادی یک ساله با باشگاه کورینتیانس سائوپائولو امضاء کرد و در همان ابتدا با این تیم قهرمان منطقه سائوپائولو و جام حذفی برزیل شد.

[milad_1369]

بچه ها یه کلیپ فوق العاده از رونالدو برزیلی اپلود کردم که در 4 پارت هست و فقط مخصوص دریبل های رونالدو هست فکر کنم تقریبا تمام دریبل های دوران ورزشی رونالدو رو شامل بشه از دست ندین. قسمت اول [برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

[milad_1369]

اینم قسمت دوم کلیپ دریبل های رونالدو : [برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

[milad_1369]

قسمت سوم کلیپ فوق العاده دریبل های رونالدو نازاریو از دست ندین: www.mediafire.com/download/ix0uzitm03jbjmc/Ronaldo_-_BORN_TO_DRIBBLE_PART_2.flv

[milad_1369]