ماريو زاگالو (گرگ پير)

[rivelino]

ماريو زاگالو (مورچه) (گرگ پير) اينها لقب جزيي از تاريخ فوتبال برزيل است.او قصد ندارد به 65 سال حضورش در فوتبال خاتمه دهد و همچنان علاقه مند به مستطيل سبز است.اين در حالي است كه در مقام بازيكن در سالهاي 1958 و1962 جام جهاني را فتح كرده ودر جام جهاني 1970 سرمربي قويترين تيم تاريخ فوتبال بود و در جام جهاني 1994 به عنوان مربي جام را برد.در جام 1998 نيز سر مربي برزيل بود كه به نايب قهرماني با دسيسه فرانسويان بسنده كردند.وي اكنون نيز ميگويد :((نگوييد كه من با په له بازي كردم بگوييد كه پهله با من به ميدان ميامد)).وي در جام 1970 سرمربي په له بود.از وي به خاطر كارهايش در فوتبال 1 مجسمه ساخته شده كه در مركز شهر (دو كه دو كارنايس)در نزديكي (ريو دو ژانيرو)است نصب گرديده كه در اين مراسم 500 نفر از مقامات دولتي نيز حضور داشتند. در همان لحظه: و چنين فردي ميگويد:((فوتبال تمام زندگي من بوده و است و من هيچ وقت برنامه مشخصي براي اينده اي دراز مدت نميريزم و تا زماني كه از فوتبال لذت ببرم و از حضور در صحنه ورزشي راضي باشم ميمانم.من با لحظه زندگي ميكنم و روزي كه تصميم به كناره گيري بگيرم در همان لحظه ان كار را انجام ميدهم)). ياد اوري گذشته: او سالها پيش بازيگري را در تيم كوچك امريكاي ريو دوژانيرو شروع كرد و در 1958 اولين جام جهانيش را در خاك سوئد به همراه برزيل به دست اورد.در ان جام په له 17 ساله پديده مسابقات شد و در 4 سال بعد در شيلي 1962 ان عنوان را تكرار كردند.وي ميگويد كه:((در ان زمان په له فقط 17 سال سن داشت در حالي كه من 27 سال سن داشتم و به همين خاطر ميگويم وي در كنار من بازي كرده نه من در كنار وي)). بهترين تيم تاريخ: وي در دوران بازيكنيش در بال چپ بازي ميكرد و در تيم فلامينگو و بوتافوگو بازي كرد و در انجا به فوتبال خود در بازيگري پايان داد.در سال 1970 و در فاصله كمي تا شروع جام جهاني وي سرمربيگري برزيل را عهده دار شد و تيم را به 3 جام جهاني رسلند و هنوز هم عدهاي از تئوريسين هاي فوتبال برزيل 70 را به رهبري زاگالو قويترين و بهترين تيم طول تاريخ فوتبال ميدانند. لقمه اماده: با اين كه مدت زيادي از اين ايام ميگذرد هنوز هم بر سر سهم و نقش زاگالو در ساختن ان تيم اختلافاتي هست.برخي معتقدند كه وي تيم را مثل 1 لقمه اماده از arao saldano مربي قبلي برزيل تحويل گرفته و به جام جهاني برده است. بهر روي زاگالو تيم دفاعي شده برزيل را در 1974 به رتبه 4 جهان رساند. موفقيت در امارات:او سپس راهي خاور ميانه شد و امارات را به جام 1990 ايتاليا برد اما در دعوايي كه بر سر پاداش هاي پرداخت نشده روي داد از كار بركنار شد. ادم خرافاتي: 4 سال بعد يعني در 1994 برزيل براي 4 بار فاتح جام جهاني شد و زاگالو اين بار در مقام دستيار پريرا كار ميكرد.در 1998 بار ديگر با برزيل در فينال ظاهر شد كه با افتظاحي كه از سوي فرانسويان روي داد به نايب قهرماني بسنده كردند.او ادم خرافاتي است و اعتقاد دارد با طالع پيروزي به دنيا امده و هيچ گاه از جواب دادن مستقيم و بي پروا ابايي نداشته است .معروفترين عكس العمل وي پس از قهرماني برزيل در copa america 1997 مشاهده شد او پس از اتمام بازي كه با پيروزي 3-1 برزيل بر بوليوي همراه بود به سرعت با چهره اي به شدت سرخ شده كه نتيجه تنفس در ارتفاع 3600 متري شهر لاپاز از سطح دريا بود به سمت دوربينهاي تلويزيون دويد و خطلب به مردم و مخالفانش گفت:((حالا مجبوريد براي مدتي ديگر من را تحمل كنيد)). چه خوب است عدد سيزده:وي در تمام عمرش 1 ادم خرافاتي بوده است.بر خلاف تمام ادمهاي عالم عدد13 را براي خود شانس ميداند.درتمام مسابقاتش با پيراهن شماره 13 به ميدان ميامد .او سالها پيش در روز 13 ماه ازدواج كرد و شماره ثبت اتومبيلش نيز 13 است.او چند بار هم تصريح كرده كه در 13 ژوئيه 2013 از مربيگري كنار خواهد رفت.وي همچنين اظهار ميدارد واژه (تتراكامپئوس)به معناي 4 بار قهرمان در جام جهاني نيز از عدد 13 گرفته شده است.
دوران شكوه:او كه 1 مربي 28 ساله پس از هدايت تيم ملي كشورش در 1 دوره جام جهاني در دوره ديگر نيز اقدام به هدايت ان ميكند يعني از 1970 تا 1994 دنيايي فاصله از نظر فني و تاكتيكي و تكنيكي بوده است و اين كه زاگالو در تمامي اين سالها خود را حفظ كرده نشان از ارزش بسيار كار وي دارد.زماني كه برزيل با هدايت او در 1970 و با بازيگراني نظير په له - جرزينهو - جرسون - توستائو - ريولينو - كلودو الدو - امرسون ليائو - فليكس - كارلوس البرتو و... در جام 70 به حدود ناشناخه اي از فوتبال رسيد و حتي به رغم نزول تا رده 4 جام 74 موفقترين تيم دفاعي برزيل به همت بازيكناني نظي ماريو مارينهو - فرانسيسكو مارينهو - زماريا... ساخته شد.حتي در 24 سالي كه بين قهرماني 3 و 4 برزيل وقفه افتاد (1970-1994) سايه بلند گرگ پير در همه جاي فوتبال برزيل حس ميشد و كمتر كسي او را ناديده ميگرفت.
صفت بزرگان: و اين فقط صفت بزرگان است. همان طور كه باقي ماندن وي در صحنه در سن و سال فعلي اش نيز به خودي خود امري نادر است. به واقع حظور و حيات زاگالو به مثابه 70 سال قصه و افسانه است.