بررسی تیم های حاضر در جام جهانی 2010

[MARADONA10]

با سلام.

سایت CNN با توجه به نزدیک شدن به رقابت های جام جهانی 2010 آفریقای جنوبی اقدام به بررسی جداگانه ی 32 تیم حاضر در این رقابت ها کرده است.

این سایت از ماه دسامبر 2009 و به مدت 5 ماه هفته ای 2 تیم را مورد بررسی قرار می دهد که ترجمه ی مقالات مربوط به تمامی 32 تیم حاضر به تدریج در اختیارتان گذاشته می شود.

منبع تمامی مطالب : [برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

[MARADONA10]

گروه A



فرانسه





بازی ها:

21 خرداد ------- اوروگوئه ------- کـیــپ تاون
27 خرداد ------- مـکـزیک ------- پـولـوکـویـن
1 تــــیــــر --- آفریقای جنوبی --- بلومفونتین

Fast Facts:


آخرین رنکینگ جهان: 7
سرمربی: ریموند دومنک (Raymond Domenech) (ششمین سال)
چگونگی راه یابی: پیروزی در مجموع دو دیدار پلی آف رفت و برگشت در برابر جمهوری ایرلند؛ پس از دوم شدن در گروه 7 انتخابی اروپا
جام جهانی های قبلی: 12 دوره (شامل: 1930، 34، 38، 54، 58، 66، 78، 82، 86، 98، 2002 و 2006)
قهرمانی: 1998
نایب قهرمانی: 2006
بخت قهرمانی: 1 به 16





ترکیب احتمالی:


دروازه بان: هوگو لوریس (لیون)
مدافعان: پاتریس اورا (منچستر یونایتد)، اریک آبیدال (بارسلونا)، ویلیام گالاس (آرسنال)، باکاری سانیا (آرسنال)
هافبک ها: جرمی تولالان (لیون)، یوهان گورکوف (بوردو)، لاسانا دیارا (رئال مادرید)
مهاجمان: تیری انری (بارسلونا)، نیکولاس آنلکا (چلسی)، فرانک ریبری (بایرن مونیخ)

بازیکنان کلیدی:

جدا از حرکت ناجوانمردانه اش که باعث صعود فرانسوی ها به جام جهانی شد (استفاده از دست برای گلزنی هم تیمی اش.)، تیری آنری (Thierry Henry) همچنان مورد علاقه و احترام بسیاری از هواداران فرانسه و هم تیمی هایش است. به هر حال وی کاپیتان این تیم است. اگرچه آمادگی این بازیکن 32 ساله ی بارسلونا این روزها تضعیف شده است؛ ولی باتوجه به استعداد تمام کنندگی کم نظیرش، نامزد چند دوره کسب بهترین بازیکن جهان باز هم می تواند خطری جدی برای بازکردن دروازه ی حریفان باشد. آنری با به ثمر رساندن 2 گل در مرحله ی انتخابی، کمک زیادی به راه یابی این تیم به جام جهانی کرده است. البته او باید خیلی بیشتر از این ها برای موفقیت تیم در آفریقای جنوبی تلاش کند.

فرانک ریبری (Franck Ribery) نیز یکی از بهترین بازیکنان حال حاضر جهان و همچنین یکی از شوخ ترین آنها است. (وی استاد خنداندن دیگران است. تا حدی که بارها اتوبوس یا هواپیمای بایرن مونیخ را در حضور هم تیمی هایش دزدیده است!) سرعت، خلاقیت و دید فوق العاده ی وی خطری جدی برای مدافعان حریف است. مخصوصا وقتی توپ را بطور استادانه ای برای یوهان گورکوف (Yoann Gourcuff) که در جناح مقابل در حال نفوذ است، می فرستد.

مهاجم تیم بوردو همواره حرکات خوبی از خود به نمایش گذاشته ایت. به خصوص زمانی که به خوبی به وی فرصت داده اند. وقتی او و ریبری در زمین هستند، به راحتی می توان تاثیری که روی مهاجم های تیم می گذارند را متوجه شد.

کلید رویارویی با حریفان، لاسانا دیارا (Lassana Diarra)، هافبک میانی رئال مادرید است. دیارا در ژانویه ی 2008 آرسنال را به مقصد پورتسموث ترک کرد تا بتواند جایی در ترکیب تیم ملی کشورش در جام ملت های اروپا پیدا کند. بازی های خوب وی در پورتسموث سبب شد تا این بازیکن، این فصل را در رئال مادرید بگذراند. با این وجود این بازیکن تا به حال در هیچکدام از سه بازی اخیر تیم ملی کشورش حاضر نبوده است. دیارا پس از بازنشست شدن کلود ماکه له له (Claude Makélélé)، به تیم ملی خوانده شد.

ریموند دومنک سرمربی تیم اصرارزیادی در استفاده ی از اریک آبیدال (Eric Abidal) در پست غیر تخصصی اش، به عنوان دفاع میانی دارد. در حالی که ویلیام گالاس (William Gallas) همچنان با 32 سال سن، بازی های خوبی از خود به نمایش می گذارد، دیارا مجبور است که نفوذهای خود را کاهش داده و آشفتگی های خط دفاعی را سر و سامان بخشد.

نکات کلیدی:

بدون شک این تیم باید بهتر از این ها کار کند. بر روی کاغذ، این تیم با مهاجمان پرطرفداری که در اختیار دارد، باید یکی از بهترین تیم های جهان باشد. اما در واقعیت چنین نیست. با وجود اینکه پیش بینی ها حاکی از صعود فرانسه به عنوان تیم اول گروه 7 انتخابی اروپا به جام جهانی بود، فرانسوی ها با قرار گرفتن در مقام دوم پس از صربستان، راهی بازی پلی آف شدند تا پس از پیروزی به آفریقای جنوبی برسند. جنجال های پس بوجود امده از بازی پلی آف برگشت، باعث شد تا نارضایتی های هوادان از این تیم بیش از پیش شود. اما دومنک با وجود اطلاع از این تمسخرها (که آخرین آنها به شکست 2-0 خانگی در ماه مارس و در مقابل اسپانیا بازمی گردد.)، بدون هیچ عکس العملی به کار خود ادامه می دهد.

شاید او تنها کسی باشد که بتواند بعد از شناخت 6 ساله از این تیم، فعالیت های «آبی ها» را بر روی هدف اصلی شان متمرکز کند. فدراسیون فوتبال فرانسه نیز پس از مشاهده ی این حرکات از سوی هواداران، هتل «پزولا ریزوت» را در یک منطقه ی خلوت از آفریقای جنوبی برای اقامت تیم در زمان برگزاری جام جهانی انتخاب کرد تا تیم بتواند بدون درگیری با حواشی مختلف، به کار خود ادامه دهد.

از قضا گروه آنها گروه سختی است. آنها در گروه اول مسابقات با میزبان هم گروه اند. البته می توان گفت که فرانسوی ها کمی هم خوش شانس بودند که در این گروه افتادند. فرانسه برای قرعه کشی مسابقات در سید چهارم قرار داشت. این یعنی احتمال داشت که انها با برزیل، اسپانیا یا هلند هم گروه شوند. اما شاید شانس با آنها یار بود که با آفریقای جنوبی، مکزیک و اروگوئه هم گروه شدند تا بر روی کاغذ بهترین تیم گروه A باشند. ولی آیا «آبی ها» نایب قهرمان دوره ی قبل (رجوع شود که ضربه ی سر زین الدین زیدان (Zinedine Zidane) به سینه ی مارکو ماتراتزی در تاریخ 9 جولای 2006، مسابقه ی فینال، ایتالیا – فرانسه، استادیوم المپیک برلین) میتوانند از این گروه جان سالم بدر برند؟ تجربه نشان داده که جواب دادن به این سوال چندان هم آسان نیست. همانطور که مصدومیت زیدان باعث شد تا مدافع عنوان قهرمانی و قهرمان جام کنفدراسیون های 2001 به مرحله ی حذفی جام جهانی 2002 صعود نکند.

این تیم یکی از تیم های پرستاره ی این جام خواهد بود. اما مشکل اصلی این است که هیچ کس (حتی بسیاری از همین ستاره های تیم)، به دومنک اعتماد ندارند. شاید اخلاق حرفه ای و فشارهای رسانه ای مختلف باعث شود تا این تیم به خود بیاید و دوباره متحد شود. اما در غیر این صورت همه چیز رو به صقوط خواهد بود و این یعنی باز هم باید خیلی زود با فرانسوی ها خداحافظی کنیم.

بازی کلیدی در گروه:


27 خرداد فرانسه – مکزیک

در یک کلام: برنده ی این بازی به مرحله ی حذفی خواهد رسید.!

تیری آنری فصل خوبی را در بارسلونا پشت سر نگذاشت.
اما همچنان می شود از وی به عنوان یک بازیکن تاثیر گذار در یک بازی نام برد.

صحبت هایی از یک ستاره ی داخلی:




رونی توریاف (Ronny Turiaf)*

درسته که تا به الآن اختلاف های زیادی توی تیم بوده، ولی فکر می کنم اون ها دارن می رن تا با ترکیبی از نسل قدیمی و نسل جوان، دست پر به خانه برگردن.

توی پست های مختلف بازیکنای زیادی هم از نسل قدیم و هم از نسل جدید در اختیار داریم. یک سری مصدومیت ها هم بوجود اومده اما در کل من نگران نیستم.

آنری یکی از بهترین دوستان منه. من چندین بار اون رو با تونی پارکر (Tony Parker) (بازیکن تیم بسکتبال سن آنتونیو) دیدم. ما با هم رفتیم و فینال جام جهانی 2006 رو که اون ها به ایتالیا باختن رو دیدیم. این بار امیدورا که بریم بردشون توی فینال رو ببینیم. من که 100% به آفریقای جنوبی خواهم رفت.

این تیم خیلی خوب میدونه که برای قهرمانی یه چی نیاز داره. اون ها تجربه ی خوبی از بازی های بزرگ دارن. این من رو قانع می کنه که فکر کنم اون ها با جام به کشور برمی گردن.
* بازیکن فرانسوی تیم Golden State Warriors در مسابقات لیگ بسکتبال NBA --- درگفتگو با فرانک هوگز (Frank Hughes)

[MARADONA10]

گروه A



اوروگوئه





بازی ها:

21 خرداد ---- فـــــرانـــــســــه ---- کیـپ تاون
26 خرداد ---- آفریقای جنوبی ---- پــریـتـوریـا
1 تــــیــــر ---- مــــکـــــزیـــــک ---- روستنبرگ

Fast Facts:

آخرین رنکینگ جهانی: 21
سرمربی: اسکار تابارز (Oscar Tabárez) (چهارمین سال)
چگونگی راه یابی: پیروزی در مجموع دو بازی پلی آف رفت و برگشت در برابر کاستاریکا بعد از پنجم شدن در مرحله ی انتخابی آمریکای جنوبی
جام جهانی های قبلی: 10 دوره (شامل: 1930، 50، 54، 62، 66، 70، 74، 86، 90 و 2002)
قهرمانی: دو دوره شامل 1930 و 1950
نایب چهارمی: 1954 و 1970
بخت قهرمانی: 1 به 80

ترکیب احتمالی:

دروازه بان: فرناندو موسلِرا (لاتزیو)
مدافعان: دیگولوگانو (فنرباغچه)، مارتین کاسرز (یوونتوس)، دیگو گودین (ویارئال)، آندرس اِسکوتی (کولو-کولو (Colo-Colo) شیلی)
هافبک ها: دیگو پِرِز (آ. اِس.موناکو)، سباستین اِگورِن (لاتزیو)، آلوارو پریرا (پورتو)، نیکولاس لودِیرو (آژاکس آمستردام)
مهاجمین: لوییس سوآرز (آژاکس آمستردام)، دیگو فورلان (اتلتیکو مادرید)

بازیکنان کلیدی:

ستار ی تیم اتلتیکو مادرید و برند ی دو کفش طلای اروپا دیگو فورلان یکی از بهترین مهاجم های دنیا است که در جام جهانی نگاه های زیادی رابه خود معطوف خواهد کرد. او توانایی گل زنی هم از راه دور و هم از تزدیک را دارد. همچنین وی پارسال جایزه ی "پیچیچی" که هرساله به آقای گل رقابت های لالیگای اسپانیا تعلق میگیرد را از آن خود کرده است و حالا دارد خود را برای خود نمایی در بهرین رقابتهی فوتبلی جهان آماده میکند.

شاید اوروگوئه کمبودهای زیادی در خیلی از جنبه ها داشته باشد. ولی باید توجه داشت که آنها یکی از بهترین زوج های خط حله را در آفریای جنوی در اختیار خواهند داشت. زوج فوران در خط حمه ستاره ی تیم آژاکس یعنی لوئیز سوآرز است. کسی ه توانایی بدست آوردن بهترین فرصت ها از هیچ را دارد. همچنین اخیرا پیشنهادهای خوبی هم از تیم های بزرگ اروپایی مانند منچستر یونایتد، چلسی و بارسلونا داشته است.

ستاره ی دیگری که در این تیم وجود درد هافبک 20 ساله ای است که به تازگی پایش به تیم ملی رسیده. نیکولاس لودِیرو نام این افبک جوان است که پتانسل تبدیل شدنبه شگفتی جام نوزدهم را نیز دارد. در اوروگوئه این بازیکن را با سوپر استار آرژانتین لیونل مسی مقایسه می کنند. اگر لودِیرو در اوجِ خود باشد، از اوروگوئه نمایشی بسیار دور از انتظار خواهیم دید.

اما اگر "له سلسته" هادر نظر دارند که در جام جهانی به مراحل بالاتر برسند، باید روی خط دفاع خود خیلی کار کنند. کاپیتان آنها دیگو لوگانو (جانشین افسانه ی بانشسته پائولو مونترو) همیشه منتظر چنین فرصِت بزرگی بوده است. زیرا او فقط در مرکز دفاع فوق العاده نیست. بلکه او قادر به، به ثمر رساندن گل های حیاتی ای نیز هست. او حتی گل پیروزی بخش اوروگوئه را در بازی رفت پلی آف در برابر کاستاریکا به ثمر رساند.

نکات کلیدی:

به عنوان کشوری که تنها 4/3 میلیون نفر جمعیت دارد، اوروگوئ توانسته استعدادهای زیادی را در طی سالیان متمادی به دنیا معرفی کند. ترکیبی که در حال حاضر این تیم در اختیار دارد، یکی از بهترین ترکیب های آنها در طی سالیان اخیر است. آنها با بازیکنان با استعدادی که در اختیار دارند، توانای این را دارند که به راحتی از گروه A رقابت ها صعود کنند. اگر بازیکنان این تیم در شرایط خوبی باشند، آنها حتی توانایی شکست دادن تیم های بزرگ را نیز دارند. آنها این توانایی را دارند، فقط کافیست ه کمی متکی به پیشینه و توانایی هایشان باشند.

اوروگوئه سرانجام موفق به پیا کردن یک بازیساز وبو مطمئن بهنام لودِیرو شد که اگر و بتواند به خوبی توپ ها را به فورلان و سوآرز برساند، در این صورت اوروگوئه ای ها میتوانند به موقعیت های خوبی دست پیدا کنند. کیفیت انها در اصل در آفریقای جنوبی مشخص میشود. در کل اگر قهرمان دو دوره از جام جهان بتواند از توانایی های خط حمله ی خود به نحو احسنت استفاده ببرد، آنا میتوانند به روزهای طلایی قدیم خود بازگردند.

از وقتی که در سال 2006 اسکار تابارز برای بار دوم به عنوان سرمربی این تیم انتخا شد، نظم بیشتری در تیم مشاهده شده است. در هر حال ضعف اصلی این تیم در هافبک آنها میباشد. این ضعف خط میانی باعث میشود که بازیکنان خوب آنها بیشتر وقت خود را در میانه ی میدان بگذرانند. چیزی که در سال های اخیر باعث افت فوتبال این کشور در جام های جهانی شده، کمبود اعتماد به نفس در تمامی بازیکنان تیم است. در اصل این نزاع ای داخل تیم بود که باعث عدم موفقیت و صعود آنها از مرحله ی گروهی در جام جهانی 2002 شد.

با این گروه سختی که ورووئه در آن قرار گرفته است، احتمال خیلی زیادی میرود که بعد ازصعود از مرحله ی گروهی آنها به آرژنتین برخورد کنند. برای اینکه چنین اتفاقی رخ ندهد، آنها چاره ای ندارند به جز اینکه اختلافات داخلی خود را کنار گذاشته و تیمی منسجم تر را از خود بسازند. موفقیت آن فقط به این بستگی خواهد داشت.

بازی کلیدی در گروه:

1 تیر اروگوئه - مکزیک

تیم های گروه A به طور عجیبی در یک سطح قرار دارند و اوروگوئه ای ها این را خوب میدانن ه بازی آخر آنها تیین کننده ی تیم های صعود کننده خواهدبود. اوروگوئه و مکزیک بدونشک رقابت شدیدی در این گروه خواهند داشت. سرنوشت هر دو تیم در این جام یقینا به بای رو در روی انها در مرحله ینهایی این گروه وابسته است. تاریخ نشان داده است که "له سیلسته" وقتی خشمگین بوده است، نمایش خوبی هم نداشته است. ولی در کل همه چیز به بازی با مکزیکی ها برمی گردد. باید منتظر ماند و دید.

دیگو فورلان یک ماشین گل زنی ست که حتی لیگ اسپانیا را هم در سال های اخیر به حرکت درآورده است.

حالا یک ملت فقط به او نگاه می کنند تا بتواند گوشه ای از افتخارات قدیمی فوتبال زخمی این کشور را دوباره به ارمغان بیاورد.

صحبت هایی از یک ستاره ی داخلی:



جرج راموس (Jorge Ramos) گزارشگر سابق*

همه ی اورگوئه ای ها میدانند که از روزهای طلایی ما خیلی گذشته. ولی اگر بخوایم از دید فوتبالی به قضیه نگاه کنیم، باید بگم که ما میخوایم دوباره به روزهای اوجمون برگردیم. هرچند که شانس هیچوقت یار ما نبوده و نخواهد بود. به عنوان یه کشور کوچک ما اصلا قابل رقابت با کشورهای بزرگی مثل آلمان و ایتالیا نیستیم. یا بدتر از اون ها همین همسایه هامون یعنی آرژانتین و برزیل.

هرند که در حال حاضر من مورد انتقادهای شدیدی هستم و اوروگوئه ای ها زیاد به من علاقه ای ندارند، ولی جدا اعتقادم اینه که این بار با دوره های قبلی خیلی فرق داره. نمیخوام بگم که قهرمان میشیم ولی موقعیتش رو داریم که یه جام جهانی فوق العاده رو پشت سر بذریم. ما هم نیروهای لازمش رو داریم هم کیفیت لازم رو. قدیم هاريال نفس خودمون بود که در برابر ما بازی میکرد. ولی الآن همه چیز متفاوت به نظر میرسه. بازیکن ها هم اینو خوب میدونن. من میتونم قانع تون کن. چون ما با خیلی از مردم از جمله بازیکنان تیم ملی صحبت کرده ایم. اون ها آرایش تیمی لازم رو دارند و میتونند همه رو حیرت زده کنند. اون ها حتی خوب میدو.نند که چطور میتونند به فینال رقابت ها راه پیدا کنند!

ولی مهم تر چیزی که الآن هست اینه که اون ها باید به دنبال یه بازیساز خوب بگردند. ما یکی از بهرین هاش رو توی مرحله ی انتخابی از دست دادیم. ایکناسیو گونزالز واقعا برایاین پست مناسب بود. ولی مصدومت ها و تعویض باشگاه های پیاپی باعث شد که اون از تیم کنار گذاشته بشه. فکر میکنم ما میتونیم اونو برگردونیم. هرچند لودِیرو هم میتونه این نقش رو ایفا کنه. تنها چیزی که سوآرز و فورلان نیاز دارن اینه که یکی باشه که بتونه توپ رو به اون ها برسونه.

* گوینده و گزارشگر اوروگوئه ای سابق رادیو و تلویزیون (که در تبعید به سر می برد!) --- در گفتگو با جوناه فریدمن (Jonah Freedman)

[MARADONA10]

گروه A

مکزیک

بازی ها:

21 خرداد ---- آفریقای جنوبی ---- ژوهانسبورگ
27 خرداد ---- فـــــرانـــــســــه ---- پــولــوکــویــن
1 تــــیــــر ---- اوروگـــــوئــــــــه ---- روسـتــنـبـرگ

Fast Facts:

آخرین رنکینگ جهانی: 26
سرمربی: خاویر آگوئیره (Javier Aguirre) (اولین سال)
چگونگی راه یابی: دوم شدن در مرحله ی انتخابی کونکاکاف
جام جهانی های قبلی: 13 دوره (شامل: 1930، 50، 54، 58، 62، 66، 70، 78، 86، 94، 98، 2002 و 2006)
مقام چهارمی: 1970 و 86
بخت قهرمانی: 1 به 80

ترکیب احتمالی:

دروازه بان: گوئیلرمو اوچوا (کلاب آمِریکای مکزیک)
مدافعان: اِفرین خوارز (پوماس اونام مکزیک)، رافائل مارکز (بارسلونا)، ریکاردو اوسوریو (اشتوتگارت)، کارلوس سالسیدو (پی.اس.وی آینهوون)
هافبک ها: جیووانی دوس سانتوس (گالاتاسرای)، اسرائیل کاسترو (پوماس اونام مکزیک)، جراردو تورادو (کروز آزول مکزیک)، آندرس گواردادو (دپورتیوو لاکرونیا)
مهاجمین: کواتِموک بلانکو (ورا کروز مکزیک)، گوئیلرمو فرانکو (وست هام)

بازیکنان کلیدی:

بازیکنان 37 ساله ی زیادی وجود ندارند که بتوانند دوباره شانس حضور در تیم ملی شان را پیدا کنند. ولی این درمورد کواتِموک بلانکو (Cuauhtemoc Blanco) کاملا متفاوت است. بلانکو نزد مکزیکی ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است. او در دوران جوانی بازی های خوبی را برای تیم ملی به نمایش گذاشته است که از جمله ی آنها میتوان به عملکرد چشم نوازش در جام جهانی 202 اشاره کرد. حرکات زیبا، قدرت ضربه آزاد زنی های و فرارهای کم نظیرش باعث شد تا این ستاره ی سابق تیم Chicago Fire همچنان در یادها بماند. جایگاه او همواره در قلب مکزیکی ها ثابت است. حتی اگز ساق های او این بار نتوانند نمایش های گذشته را تکرار کنند.

جیووانی دوس سانتوس (Giovani dos Santos) شاید بهترین کشف مکزیک تا به حال باشد. بازی های او در سال 2009 تا حدی خوب بود که توپ طلای کونکاکاف را از آن خود کرد. بدون شک او کلیدی ترین مهره ی مکزیک در مرحله ی انتخابی جام جهانی بود. سرعت آتشینش،توانایی دادن اس های خوب و همچنین قدرت تمام کنندگی او واقعا مثال زدنی است. او همچنین پنالتی زن قهاری نیز هست. در کل در حال حاضر است وی بهترین مهره ی مکزیک به حساب می آید.

آندرس گواردادو (Andres Guardado) مهاجم ناشناخته ای بود که سال 2006 در آلمان نیز به دلیلاعتقاداتشصی سرمربی تیم، ریکاردو لاولپه (Ricardo Lavolpe)، زیاد به بازی گرفته نشد. این در حالی بود که او حتی در یکی از بازی های انتخابی نیز به میدان نرفته بود. ولی حالا این مهاجم 23 ساله یکی از کلیدی ترین مهره های تیمش است و باید منتظر حمله های خطرناک وی از ست چپ در آفریقای جنوبی باشیم.



نکات کلیدی:

مکزیک در تامی چهار جام جهانی قبلی حاضر بوده است. اِل تری (El Tri) رکورد فوق العاده ای را هم در این چهار جام بر جای گذاشته است. آنها در تمامی 4 جام جهانی گذشته با مجموع 5 برد، 5 مساوی و 2 باخت، از مرحله ی گروهی صعود کرده اند. ولی در هر 4 جام در همین مرحله و با 3 شکست و یک مساوی (و در نهایت حذف در ضربات پنالتی) به خانه باز گشته اند. آیا این طلسمی ست که گریبان گیر مکزکی ها شده است؟ اِل تری باید توجه کند
که درصورتی تابستان امسال با 4 دوره ی قبلی متفاوت خواهد بود که در تمامی بازی ها به همان سفت و سختی بازی های مرحله ی گروهی بازی کنند و این عملکرد باید حتما در بازی چهارم آنها نیز تکرار شود.

بازی کلیدی در گروه:

21 خرداد آفریقای جنوبی - مکزیک

یک برد، درست در اولین بازی جام نوزدهم، آن هم در مقابل میزبان میتواند شتاب خوبی به اِل تری بدهد. ولی باخت در این بازی افتتاحیه (جدا از 3 امتیاز از دست رفته) به راحتی میتواند خیال آنها را از عو صعود ب مرحله ی بعد راحت کند.

ستاره ی جوان مکزیک، جیووانی دوس سانتوس، یکی از بهترین مهره های این تیم در اجرای بازی سرعتی برای عبور از مدافعان است.

صحبت هایی از یک ستاره ی داخلی:

خوان مانوئل مارکز (Juan Manuel Marquez)*

گروه خیلی سختیه. می دونم که تیم خیلی مهره های خوبی توی همه ی پست ها داره؛ ولی اونا اول از همه باد از پس آفریقای جنوبی میزبان بر بیان که بدون شک به این آسونی ها نیست. ولی حسم میگه که ما به رحله ی بعد صعود خواهیم کرد.

کواتیموک بلانک رئیس و قلب تیمه. اون از لحاظ روحی همه رو شارژ میکنه. گوئیلرمو اوچوا (Guillermo Ochoa) و خاویر چیچاریتو هرناندز (Javier "Chicharito" Hernandez) هم از دیگر مهره های خوب تیمن. با اینکه خیلی از چیواس و گواردالاجارا بدم مید، ولی هرناندز رو خیلی دوسش دارم.
غیر از بلانکو، اوچوا و زینا (Zinha)، از بازی یکی دیگه هم خیلی خوشم میاد که میدوارم اون هم به آفریقای جنوبی بره. نِری کاستیلو (Nery Castillo).

خاویر آگوئره بهترین سرمربی برای تیم کنونی مونه.اون کارنامه ی خوبی توی اسپانیا داشته و بازیکنای مکزیکی شاغل در اروپا رو هم خیلی خوب میشناسه. اون ه الان قدرت رویارویی با تیم های بزرگی رو دارن. ترکیب تیم کیفیت لازم رو داره. فقط کافیه که این رو توی زمین هم نشون بدن. اون ها باید از لحاظ قدرت و روحیه مثل تیم های بزرگی نظیر اسپانیا و انگلیس، که توی زمین قدرت واقعی شن رو نشون میدن، ظاهر بشن. باید به دور از ترس از مصدومیت، جانانه برای تیم ملی شون بازی کنن. باید از این موقعیت برای کسب موفقیت های بزرگ استفاده کنن.
وقتی ترکیب توی مرحله ی انتخابی با مربی گری سون-گوران اریکسون زیاد خوب ظاهر نشد، متوجه شدم که ارتباط لازم بین مربی و بازیکنا برقرار نیست. آگوئیره بازیکنای سودمندی رو واد تیم کرد که واقعا بهشون نیاز داشتیم. هرچند دعوت از این بازیکنای جدیدف بعد از قطعی شدن صعودمون به آفریقای جنوبی بود.

گروه خیلی سختیه چون اولین بازیشون با آفریقای جنوبی میزبانه. آفریقای جنوبی تمامیسعی خودش رو برای درخشش در خانه ی خودش انجام میده و مکزیک باید تمامی توانایی هاش رو بذاره. باید ز تمام توانایی بایکنامون استفاده کنیم تا بتونیم یه نتیجه ی قابل قبول بگیریم. در واقع این تنها راهشه.

فکر میکنم مکزیک حتی شانس اینو داره که امسال قهرمان بشه. درسته که کار خیلی سختیه ولی غیر مکن هم نیست. تا بحال مکزیک رو دو بار توی نیمه نهایی دیدیم. خب چرا اونا رو توی فینال نبینیم؟

*قهرمان مکزیکی مسابقات بوکس سبک وزن جهان --- در گفتگو با برایان آرمِن گراهام (Bryan Armen Graham)

[MARADONA10]

گروه B

کره جنوبی

بازی ها:

22 خرداد --- یـــونــان --- بندر الـیزابـت
27 خرداد --- آرژانتین --- ژوهانسبورگ
1 تــــیــــر --- نـیـجریـه --- دوربـــــــــــان

Fast Facts:

آخرین رنکینگ جهانی: 49
سرمربی: هو جونگ-مو (Huh Jung-Moo) (سومین سال)
چگونگی راه یابی: صدرنشینی در گروه B انتخابی آسیا
جام جهانی های قبلی: 7 دوره شامل (1954، 86، 90، 94، 98، 2002 و 2006)
مقام چهارمی: 2002
بخت قهرمانی: 1 به 250

ترکیب احتمالی:

دروازه بان: لی وون-جائه (سوون بلوونگز کره جنوبی)
مدافعان: لی یونگ-پیو (الهلال عربستان) چو یونگ-هیونگ (ججو یونایتد کره جنوبی)، لی جونگ-سو (کاشیما آنتلرز ژاپن)، چا دو-ری (اس .اف.فری بورگ آلمان)
هافبک ها: پارک جی-سونگ (منچستر یونایتد)، کیم جونگ-وو (کواگجو فینیکس کره جنوبی)، لی سونگ-یونگ (سلتیک)، لی چونگ-یونگ (بولتون)
مهاجمین: پارک چو-یونگ (موناکو)، لی کیون-هو (جوبیلو ایواتا ژاپن)

بازیکنان کلیدی:

پارک جی سونگ (Park Ji-Sung) که در اکتبر 2008 به کاپیتانی تیم منصوب شد، توانست با به ثمر رساندن 5 گل تأثیرگذار در مرحله انتخابی، بیشترین تأثیر را در قطعی شدن حضور کره ای ها در هفتمین جام جهانی پیاپی آنها بدون حتی یک شکست داشته باشد. او به دلیل ختسگی ناپذیری اش مشهور است. این جادوگر کره ای پس از به ثمر رساندن گل تأثیرگذارش در برابر پرتغال که باعث صعود تیم به مرحله حذفی جام جهانی 2002 کره و ژاپن شد، به نماد برجسته ملی تبدیل شده است. یک زیرک بااستعداد که توانایی بازی در هر نقطه از خط میانی را دارا است. پارک موفق شد تا اولین کره ای باشد که جام قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا را بالای سر می برد (به همراه تیم منچستر یونایتد در سال 2008).

پس از درخشش های قدرتمندانه تیم زیر 20 ساله های آنها با درخشش بازیکن سال آسیا در سال 2006 پارک چو-یونگ (Park Chu-Young)، این بازیکن 4 سال قبل در آلمان بازی غیر قابل قبولی را به نمایش گذاشت. اما همین مهاجم در حال افول با تنها 63 دقیقه بازی در تنها یکی از بازیهای تیم باعث شد تا کره ای ها مقامی بهتر از مقام سومی در گروه Gبه دست نیاورند. پارک به همراه زوج تأثیر گذارش لی کیون-هو (Lee Kuen-Ho) در خط حمله موفق شدند 4 گل را در مرحله انتخابی به ثمر برسانند. کیون-هو ی 24 ساله اخیراً قرارداد بلند مدتی را با تیم موناکو بسته است و باید تا سال 2013 به این باشگاه وفادار بماند.زدن اغلب ضربه آزادهای تیم ملی نز بر عهده ی این بازیکن است.

یکی دیگر از بازیکنان اصلی کره ای ها برای رسیدن به رکورد صعود بدون شکست، لی چون-یونگ (Lee Chung-Yong) است که توانست با نمایش خود در مرحله انتخابی با اقتدار جای خود را در ترکیب اصلی تیم به عنوان یک بال راست ثابت کند. این بازیکن 21 ساله بعد از پیوستن به بولتون با قراردادی 30 میلیون پوندی در تابستان گذشته، بسیاری از بینندگان لیگ جزیره ای را تحت تأثیر حرکات سریع خود قرار داد. او پس از تمرینات فراوان برای افزایش کیفیت بازی اش و همچنین پیشرفت زبان انگلیسی و به دنبال آن هماهنگی بیشتر با هم تیمی هایش، توانست 4 گل در مجموع 20 بازی برای تیم بولتون به ثمر برساند. این بازیکن جوان با سرعت، خلاقیت و دید خوبش به همراه حرکات پارک جی-سونگ در جناح مخالف خیلی به کمک کره ای ها خواهد آمد.

نکات کلیدی:

کره ای ها اصلاً با جام جهانی ناآشنا نیستند. آنها از سال 1986 تا به حال در تمامی جام های جهانی حضور داشته اند. اما فقط یک بار موفق به صعود از گروه خود شده اند که آن هم 8 سال پیش و در حالی بود که کره ای ها به عنوان میزبان مشترک با ژاپن در رقابت ها حضور داشتند. نتایج اخیر کره ای ها نشان دهنده روند رو به رشد قابل توجه ای در سطح آنها است.

در حالی که تجربه مربی گری ها جونگ-مو در تیم ملی که برای سومین بار به این عنوان می رسد، یک نقطه مثبت به حساب می آید، خط حمله تیم همچنان دچار ضعف است. در بیشتر مواقع تمامی و ظیفه گل زنی بر دوش پارک جو-یونگ، تنها مهاجم قابل اعتماد تیم است. خط دفاعی تیم نیز تعریف چندانی ندارد. چو یونگ-هیونگ (Cho Yong-Hyung) و لی جونگ-سو (Lee Jung-Soo) مدافعان میانی تیم خیلی برای پستشان کوچک هستند. مشکل دیگر ناتوانی بازیکنان اروپایی آنها در استفاده از ضربات آزاد است. این ناتوانی در به ثمر رساندن گل تا حدی است که رکود شکست ناپذیری آنها شامل تساوی های زنجیره ای ناامید کننده ای است (از جمله دو تساوی در هر دو بازی تیم در برابر رقیب دیرینه و دشمن سیاسی آنها کره شمالی و همچنین ایران). اگر این روند بخواهد در افریقای جنوبی هم ادامه پیدا کند نتایج کشنده ای در انتظارشان خواهد بود.

بدون شک پارک جی-سونگ بیشترین توجه را در خط میانی متوجه خود می کند. اما باید به دیگران هم توجه کرد. کی سونگ-یونگ (Ki Sung-Yong) که در نقل و انتقالات ژانویه از اف.سی سئول به سلتیک رفته است، یکی از بازیکنانی است که ارزش دیدن را دارد. پیش بینی می شود این بازیکن 21 ساله یکی دیگر از کشفیات جدید آسیایی (بعد از لی چونگ یونگ) باشد.
بازیکن دیگری که ارزش تماشا کردن را دارد، دروازه بان 36 ساله آنها لی وون-جائه (Lee Woon-Jae) است. وی بعد از تأثیرگذاری مستقیم در حذف کردن تیم اسپانیا در ضربات پنالتی در سال 2002 به یک قهرمان ملی تبدیل شد. اما شاید سن بالا و قد کوتاه 180 سانتی متری وی، تیم را در برابر تیم های سطح بالا دچار مشکل کند.
شاید کر ه ای ها یک بار توانستند مقام چهارمی را در یک جام جهانی در تاریخشان ثبت کرده و تیم های بزرگی را در خانه حذف کنند (جدا از مشکوک بودن نتایج). اما نتایجی که کره ای ها در آلمان کسب کردند، نشان داد که آنها می توانستند یکی از سرسخت ترین گروه های آن جام در حضور فرانسه، سوییس و توگو به مرحله بعد راه یابند.

بازی کلیدی در گروه:

22 خرداد کره جنوبی - یونان

کره ای ها خیلی خوب می دانند که برای صعود به دور بعد نیاز به جمع کردن امتیازها از همان بازی اول دارند. آنها تنها تیمی در آلمان بودند که با وجود کسب 4 امتیاز از سه مسابقه خود به دور بعد صعود نکردند. به دست آوردن 3 امتیاز از اولین بازی آنها در برابر یونانی ها می تواند امیدهای آنها را برای صعود از گروهی که دو تیم متفاوت، یعنی آرژانتین قدرتمند و نیجریه ای که سبک جداگانه ای برای خود دارد، در آن حضور دارند؛ زنده کند.

پارک جی سونگ به عنوان اولین فرد آسیایی که موفق شد در فینال لیگ قهرمانان اروپا به همراه منچستر یونایتد بازی کند، به عنوان کاپیتان تیم را در میانه زمین رهبری می کند.

صحبت هایی از یک ستاره ی داخلی:

یانگ یونگ-ایون (Yang Yong-Eun)*

استعدادهای فردی تیم ما هرگز به سطح بازیکنان برزیلی یا آلمانی نمی رسه. اما همبستگی تیمی ما همواره زبان زد خاص و عام بوده است. البته این بار فقدان استعداد ورزشکاری لازم در تیم به بازی گروهی تیم می چربه.

من همچنین اعتقاد دارم که این بهترین تیمی هست که کره میتونه داشته باشه ولی این رو هم می دونم که دیگه اونها نمی تونن مثل 2002 چهارم بشن. چون این بار مسابقات توی آفریقای جنوبی برگزار می شه نه تو کره. البته شناخت روحی ها (Huh) از تیم خیلی بیشتر از گاس هیدینک (Guus Hiddink) و تفکرات هلندی ش هست. داشتن یه مربی کره ای برای بار دیگر می تونه روحیه خیلی زیادی به تیممون بده و باعث بشه که شکست های قبلی رو فراموش کنیم.

پارک جی-سونگ موتور و قلب تیممونه. اون مثل همیشه توی تیم ملی نسبت به موقعیتش توی منچستر یونایتد، کمی به عقبتر میره و بیشتر نقش یک هافبک رو به خود می گیره. توی آفریقا اون باید توی کل زمین حرکت کنه و توپ رو به خوبی در اختیار بازیکنای دیگه مون قرار بده.
برای اینکه بتونیم صعود کنیم، باید حداقل از آرژانتین یه مساوی بگیریم و به این امید باشیم که روز، روز لیونل مسی نباشه. و همچنین باید نیجریه و یونان رو ببریم. یه برد کافی نیست. اگه فقط یه برد داشته باشیم، ممکنه اتفاقی که توی آلمان افتاد دوباره برامون بیفته. ولی با دو برد به راحتی به مرحله حذفی می رسیم.
*قهرمان کره ای سال 2009 مسابقات جهانی گلف --- در گفتگو با جوناه فریدمن (Jonah Freedman)

[MARADONA10]

گروه B

نیجریه

بازی ها:

22 خرداد --- آرژانــتــیــن --- ژوهانسبورگ
27 خرداد --- یــــــونــــان --- بلـوئم فونتین
1 تــــیــــر --- کره جنوبی --- دوربـــــــــــان

Fast Facts:

آخرین رنکینگ جهانی: 15
سرمربی: شائیبو آمودو (Shaibu Amodu) (سومین سال)
چگونگی راه یابی: صدرنشینی در گروه B انتخابی آفریقا
جام جهانی های قبلی: 3 دوره (شامل: 1994، 98 و 2002)
بخت قهرمانی: 1 به 80

ترکیب احتمالی:

دروازه بان: ویسنت اِن ییما (آپوئل تل آویو اسرائیل)
مدافعان: چی دی اودیا (زسکا موسکو)، ژوزف پوبو (اورتون)، اوبینا اِن وانِری (اف.سی.سیون سوئیس)، تای تایوو (المپیک مارسی)
هافبک ها: آییلا یوسف (دیناموکیف)، جان اوبی میکل (چلسی)، سه یی اولو فینجانا (هال سیتی)
مهاجمان: اوبافِمی مارتینز (ولفسپورگ)، یاکوبو آیگبنی (اورتون)، پیتر اودم وینگی (لوکوموتیو موسکو)

بازیکنان کلیدی:

ویسنت اِن ییما (Vincent Enyeama) نعمت بزرگی برا عقاب ها به شمار میرود. نعمتی که تابحال نداشته اند: یک دروازه بان درجه یک. در 27 یالگی در دوران اوج خود به سر می برد. نمایشی که وی امسال در لیگ برتر اسرائیل و همچنین لیگ اروپا برای تیم آپوئل تا آویو داشت، واقعا فوق العاده بود. کمی جلوتر، دفاع وسط تیم اورتون، جوزف یوبو (Joseph Yobo) حضور دارد که میتواند کمک خوبی برای اِن ییما باشد. کافیست که این بازیکن روی فرم باشد. آنگاه است که دفاع تیم مانند سنگ نفوذ ناپذیر خواهد بود. هرچند مصدومیت این بازیکن در فصل جاری باعث افت نسبی اش شده است. اما به یاد داشته باشید که معمولا این بازیکن باتجربه برا تیم ملی اش بهتر از تیم باشگاهی اش بازی میکند.

کمی جلوتر، تایه تایوو (Taye Taiwo) بهترین موقعیت را برای به رخ کشیدن پتانسیل مثال زدنی خود دارد. این مدافع چپ تیم المپیک مارسی که سریع، پرقدرت و تنومند است؛ توانایی های زیادی از جمله توانایی نفوذ از عرض و زدن ضربات آزاد را دارد که میتواند برای حریفانن خطرناک باشد. جام جهانی میتواند یک سکوی پرش برای این بازیکن باشد تا خود را در بین بهترین بازیکنان جهان قرار بدهد.

جان اوبی میکل (John Obi Mikel) نیز یکی از بازیکنان فوق العاده ی تیم در خط میانی است. نمایش این فصل این بازیکن در چلسی به عنوان یک هافبک دفاعی خیره کننده بود. حالا در جام جهانی وی باید خلاقیت فردی خود را در نقش یک بازیساز حرفه ای نشان دهد. جالا و در سن 22 سالگی، وقت آن رسیده تا نشان دهد که درگیری های دو باشگاه چلسی و منچستر یونایتد بر سر به خدمت گرفتن وی، بی مورد نبوده است.

"توپ رو به «یاک» برسون و گل هایش را تماشا کن!" این شعاری است که هواداران اورتون برای یاکوبو آیگبنی (Yakubu Aiyegbeni) میخوانند. شاید سیستم بازی نیجریه ای ها این بار کاملا متفاوت باشد ولی بدون شک توانایی فیزیکی این بازیکن، در جلو میتواند خیلی برای حریفان آزار دهنده باشد. وقتی او آماده باشد، به خوبی توانایی هماهنگ کردن خط دفاعی و ایجاد فضاهای خالی برای فرار مهاجمان شان یعنی پیتر اودم وینگی (Peter Odemwingie) و اوبافُمی مارتینز (Obafemi Martins) را دارد.

نکات کلیدی:

درجام جهانی های قبلی، نیجریه به عنوان تیمی تهاجمی، با استعداد و با توانایی دفاع در تمام طول بازی شناخته میشد. ولی دیگر نه! تیم جدید با 5 مدافع قهارش (به همراه اِن ییما در وسط) واقعا نفوذ ناپذیر است. همچنین هافبک های انها نیز میتوانند کمک زیادی به مدافعان کنند. ولی مشکل اینجاست که معلوم نیست وضعیت خط حمله چگونه است. یاکوبو همیشه اماده نیست. علاوه بر این مارتینز و اودم وینگی زیاد باهم هماهنگ نیستند. ولی در کل شاید بتوان این تیم را تا حدودی برای حریفان خطرناک دید.

نگرانی دیگر درمورد سرمربی است: شیبو آمودو. درست است که به خدمت گرفتن یک مربی محلی به جای مربی های نه چندان مطرح خارجی یک تصمیم شجاعانه بود ولی بعد از اینکه احساس شد تیم برخلاف عادت همیشگی نیجریه ای ها با احتیاط بازی میکند،، وی زیر فشار رفت. در کل نمایش آنها در مرحله ی انتخابی، آنچنان رضایت مندانه نبود.

گفته می شود که نیجریه باتوجه به مهره هایی که در اختیار دارد، پتانسیل حضور در مرحله ی حذفی را خواهد داشت. ترکیب این تیم یک ترکیب دفاعی با حضور بازیکنانی با توان حمله ای بالا است. خط هافبک آنها ولی فقط از یک جهت قابل اهمیت است. این تیم سرشار از بازیکنان پرقدرت اما با کیفیت بازی کم است. البته بجز کالو اوچه (Kalu Uche) (که در تلاش بسیار برای راه یابی به ترکیب اصلی تیم آمودو است) و میکل (که سبک بازی اش در نیجریه با سبک بازی وی در باشگاه کاملا متفاوت است.). مشکل اینجاست که سه مهاجم این تیم با مشکل توپ رسانی از سوی خط هافبک مواجه خواهند بود.

بازی کلیدی در گروه:

22 خرداد آرژانتین - نیجریه

این مهم نیست که نیجریه ای ها این بازی را ببرند یا از آن امتیازی بگیرند.بلکه مساله ی ضروری این است که انها نیاز دارند که جام را خوب شورع کنند. آنها باید به جنگیدن ادامه داده و اعتماد به نفس خود را در زمین از دست ندهند.(چیزیی که قبلا کمتر از آنها دیده شده است.) یک نتیجه ی نامطلوب در این بازی ابتدایی، میتواند به راحتی یونان و کره جنوبی را در شرایط بسیار بهتری نسبت به «شیاطین پیر» قرار دهد.

وظیفه ی جان اوبی میکل در تیم ملی نیجریه کاملا با وظیفه ی وی در تیم باشگاهی اش، چلسی، متفاوت است.

صحبت هایی از یک ستاره ی داخلی:

اوسی اومِن ییئورا (Osi Umenyiora)*

من تو لندن متولد شدم ولی تا 14 سالگی در لاگوس بزرگ شده ام. بنابراین انگلیس و نیجریه تیم های من خواهند بود. خب پس بذارید از همین اول بهتون بگم: اون ها توی فینال با هم روبرو خواهند شد! وای پسر! من دیوونه ی جام های جهانی ام! مخصوصا وقتی که هیچکدوم از هم تیمی هام توی باشگاه، طرفدار فوتبال نیستن.

اگر بخوایم واقع بینانه باشیم، این تیم نیجریه بهترین تیمی نیست که ازشون تابحال دیدیم. ما یه جورایی پسرفت کردیم. ولی باز هم تلاش کردیم، نتیجه گرفتیم و به چیزی که تا الآن می خواستیم رسیدیم. حالا دیگه ما هم با بقیه ی تیم ها توی آفریقا هستیم. هر اتفالقی میتونه بیفته.

ما تعداد زیادی بازیکن خوب داریم که خیلی هم با استعدادن. تازه قبلا ما اینقدر توانایی مربیگری نداشتیم که بتونیم از قدرت اصلی همه ی بازیکنامون استفاده ی لازم رو ببریم.اما درمورد این مربی: اگر این مربی بتونه بازیکنامون رو به خوبی دور هم جمع بکنه، میتونیم بیه شگفتی ساز بزرگ برای امسال باشیم. فکر میکنم که بتونیم عملکرد قابل قبولی روو داشته باشیم. اصلا تعجب نخواهم کرد اگه اون ها آرژانتینی ها رو ناامید کنن.

درسته که اِن واتکو کانو (Nwankwo Kanu) خیلی پیر شده ولی فکر میکنم اون میتونهه یه رهبر فوق العاده باشه. اون یه کاپیتان شایسته س. من که خیلی دوستش دارم. ولی کسی که واقعا عاشقشم مارتینزه. درسته که جدیدا خیلی توی باشگاه پسرفت داشته؛ ولی میدونم که اون هنوز هم بازیکن خوبیه و میتونه گل های زیادی هم برامون بزنه.

* مدافع تیم New York Giants در مسابقات لیگ بسکتبال NBA که اصلیتی نیجریه ای دارد. --- در گفتگو با جوناه فریدمن (Jonah Freedman)

[MARADONA10]

گروه B

آرژانتین

بازی ها:

22 خرداد --- نــیــجــریــه --- ژوهانسبورگ
27 خرداد --- کره جنوبی --- ژوهانسبورگ
1 تــــیــــر --- یـــــــونـــان --- پـــولــوکــویـن

Fast Facts:

آخرین رنکینگ جهانی: 8
سرمربی: دیگو آرماندو مارادونا (Diego Armando Maradona) (دومین سال)
چگونگی راه یابی: چهارم شدن در مرحله ی انتخابی آمریکای جنوبی
جام جهانی های قبلی: 14 دوره (شامل: 1930، 34، 58، 62، 66، 74، 7، 82، 86، 90، 94، 98، 2002 و 2006)
قهرمانی: دو دوره شامل 78 و 86
نایب قهرمانی: 1930 و 1990
بخت قهرمانی: 1 به 9

ترکیب احتمالی:

دروازه بان: سرجیو رومرو (آلکمار هلند)
مدافعان: مارتین دمیکلیس (بایرن مونیخ)، رونالدو اِسچیاوی (نِوِلز اولد بویز آرژانتین)، نیکولاس اوتامندی (وِلِز سارزلفید آرژانتین)، گابریل هانتزه (المپیک مارسی)
هافبک ها: خاویر ماسچرانو (لیورپول)، خوان سباستین ورون (استودیانتس آرژانتین)، خوان گوتیرز (نیوکاسل)، آنخل دی ماریا (بنفیکا)
مهاجمین: لیونل مسی (بارسلونا)، گونزالو هیگوآین (رئال مادرید)

بازیکنان کلیدی:

با وجود نتایج ناامیدکننده ی تیم در مرحله ی انتخابی که تنها 8 برد از 18 بازی بود، ولی آرژانتین در همه ی پست ها بازیکنان فوق العاده ای در اختیار دارد. که از بهترین آن ها میتوان به مهاجم فوق ستاره ی آنها، بهترین بازیکن سال 2009 جهان از انخاب فیفا یعنی لیونل مسی اشاره کرد. این بازیکن فوق العاده سال گذشته توانست با تاثیرگذاری خود در تیم بارسلونا، این تیم را به افتخار بی نظیر 6 مقام قهرمانی برساند که از مهم ترین این قهرمانی ها میتوان به مقام اول لیگ قهرمانان اروپا در فصل 2008/2009، قهرمانی جام جهانی باشگاه ها در سال 2009 و همچنین مقام اول لالیگای اسپانیا در فصل 2008/2009 اشاره کرد.

البته داستان مسی در تیم ملی کاملا متفاوت است. عملکرد این بازیکن 22 ساله ی آرژانینی در تیم ملی بسیار ضعیفتر از عملکرد وی در بارسلونا است که همین مساله انتقادات زیادی را هم باعث شده است. این مسائل حتی باعث شده که هر از چند گاهی خبر از این برسد که کادر فنی در دعوت او تردید میکند. ولی اعتبار جهانی او این را نشان میدهد که این فوق ستاره، چاره ای جز درخشش برای تیم ملی خود در جام جهانی نخواهد داشت.

وجود مهاجمان پر تعداد در سطح جهانی دیگو مارادونا را با مشکل بزرگی برای انتخاب ترکیب ایده آل تیم برای بازیهای جام جهانی (مخصوصا بازی اول در برابر نیجریه) مواجه ساخته است. در طول رقابت های انتخابی اسطوره ی آرژانتینی در مواقع بسیاری ترکیب تیمش را به کلی متحول کرد تا بلکه بتواند ترکیب خوبی از مهاجمان را برای تیم بدست آورد و سرانجام به این نتیجه رسید که بهترین زوج خط حمله زوجی نیست به جز مهاجمان دو رقیب بزرگ اسپانیایی در کنار هم؛ یعنی لیونل مسی و گونزالو هیگوآین. ولی بدلیل استعدادهای فوق العاده ی فراوانی که در مهاجمان آرژانتینی وجود دارد، هیگوآین باید تلاش زیادی بکند تا در ترکیب تیم ملی جای ثابتی را برای خود پیدا کند. او نام های بزرگی را همانند سرجیو آگوئرو، کارلوس تِوز و دیگو میلیتو در رقابت با خود می بیند. این ها تازه تعداد کمی از این گزینه ها هستند که کادر فنی را با سر در گمی مواجه کرده است.

همچنین پس از کش و قوس های فراوان معلوم شد که ستاره ی تمی لیورپول یعنی خاویر ماسچرانو، بازوبند کاپیتانی این تیم را در آفرقای جنوبی به بازو خواهد بست و بازیساز باتجربه ی 34 ساله یعنی خوان سباستین ورون نیز وظیفه ی رهبری خط میانی این تیم را برعهده خواهد داشت.

بعد از حذف ناگهانی از جام جهانی 2006 که مربی وقت آرژانتین خوزه پکرمن، خوان رومن ریکلمه را به عنوان بازیساز تیم معرفی کرده بود، همه مطمئن بودند که این وظیفه باز هم در سومین جام جهانی ریکلمه به وی واگذار خواهد شد. اما فقدان ریکلمه (که سال گذشته بدلیل اختلافاتی که با مارادونا داشت، از تیم ملی خداحافظی کرد.)، باعث شد تا مارادونا، ورون را برای برقراری ارتباط بین خط دفاعی، میانی و حمله ی تیم خود انتخاب کند. همچنین به نظر میرسد که ورون در این سن دوباره به روزهای اوج خود در جوانی بازگشته است و توانایی ساختن حمله های فوق العاده را برای آرژانتینی ها در آفریقای جنوبی دارد. حمله های ساخته شده توسط او می تواند منجر به نفوذهای خوبی بوسیله ی مسی شود.

نکات کلیدی:

با وجود مشکلات فراوانی که برای 32 تیم حاضر در آفریقای جنوبی وجود خواهد داشت، به نظر میرسد آرژانتین یکی از پرمشکل ترینِ تیم ها خواهد بود. و این میتواند به دلیل ستاره های پرتعداد آن باشد. این چیزی است که مارادونا را برای پیدا کردن ترکیبی با ثبات، با مشکل روبرو میکند. از زمان تعیین مارادونا به عنوان سرمربی تیم، وی شدیدا با این مشکل مواجه بوده است که کدام بازیکن توانایی و ثباتِ لازم برای پوشیدن پیراهن جادویی شماره ی 10 این تیم را دارد. بدتر از آن اینکه وی هنوز به ترکیب اصلی تیم دست نیافته است. وی از 72 بازیکن، در 15 بازی تیم در سال 2009 استفاده کرده است. این را هم باید اضافه کرد که به نظر میرسد بیشتر ناامنی تیم در حال حاضر، به نقشه ی اصلی تیم بازمی گردد.

همچنین احساسی که جدیدا برای خیلی ها وجود دارد، این است که آلبیسلسته به راحتی در مراحل اولیه ی تورنومنت، حذف خواهد شد. حتی اگر ترکیب مارادونا ترکیب با ثبات و یکی از بهترین ترکیب های جهان باشد، باز هم مشکلات زیادی وجود خواهد داشت که تیم باید با آنها دست و پنجه نرم کند. ازجمله روحیه ی پایین و درگیری های داخلی تیم، اعتماد به نفس های پایین در پست های فراوانِ تیم و همچنین اعتقاد به اشتباه بودنِ انتخاب مارادونا به عنوان سرمربی تیم.

به این نکته هم باید توجه کرد که هر دو قهرمانی آرژانتین در جام های جهانی دقیقا بعد از مشکلاتِ مشابه ای در تیم بدست آمده است. اگر مارادونا بتواند این ستاره ها را که در راس آنها مسی است، به خوبی در کنار هم آماده کند، آرژانتین به راحتی قادر به رسیدن به سومین عنوان قهرمانی خود خواهد بود. توجه به همه ی این مسائل مخصوصا تاریخ فراموش نشدنی آنها در فوتبال، به همراه این مربی اسطوره ی داخلی، میتواند باعث رسدن به افتخار بزرگ دیگری در آفریقای جنوبی شود.

بازی کلیدی در گروه:

22 خرداد آرژانتین - نیجریه

آرژانتین بازی های تاریخی ای در برابر نیجریه در جام های جهانی انجام داده است. (شکست دادن عقاب های بزرگ در مراحل گروهی جام های جهانی 1994 و 2002). حالا آنها به دنبال برنده شدن در این بازی جذابِ آغازین در مرحله ی گروهی هستند. با این مجموعه از بازیکنان بااستعدادی که در اختیار مارادونا هستند، یک برد میتواند نگرانی های زود هنگام تیم را سر و سامان بخشد. ولی باخت در این بازی میتواند خاطرات تلخِ حذف در مرحله ی گروهی جام جهانی را دوباره برای آنها زنده کند.

آرژانتینی ها همچنان منتظر دیدن بازی های زیبای بهترین بازیکن جهان، لیونل مسی، برای تیم ملی هستند.
همانگونه که از او در بارسلونا مشاهده میکنند.

صحبت هایی از یک ستاره ی داخلی:

مانو جینوبیلی (Manu Ginóbili)*

فکر میکنم نقدهای زیادی که به مارادونا میشه، زیاد عادلانه نیست. من یک ورزشکار حرفه ای ام و به خوبی میدونم که مردمی که در بیرون هستن و از اتفاقات داخلی به خوبی خبر ندارن، چه چیزها که نمیگن. آنها درست متوجه همه ی مسائل نیستن. درسته که من هم مثل بقیه نمیدونم که اون ها واقعا دارن چیکار میکنن. بنابراین نمیخواهم که هیچ نظری درمورد درست یا غلط بودن انتخاب ایشان بدم.

در کل این تیم خیلی به مسی وابسته س. همه انتظار داریم که اون نمایشی رو که برای بارسلونا داره، برای تیم ملی هم انجام بده. به هر حال این مساله تا به الآن که اتفاق نیفتاده. ولی باید صبور باشیم. چون میدونم که فشاری که روی بازیکنان فوتبال هست، خیلی بیشتر از فشار وارد به بسکتبالیست های NBA است. باید به مسی اجازه بدیم تا کار خودش بکنه.

ما نمایش خوبی در مرحله ی انتخابی نداشتیم و به جرآت باید بگم که از برزیل بهتر نیستیم. ولی در کل ما یک تیم فوق العاده ایم. یک رقیب سرسخت برای آنها. با اینکه در کنار هم بهتر از آنها نیستیم. به نظرم چیزی که الآن نیاز داریم، یک بازی با شرایط مناسب ـه. اونجاست که ما موقعیت داریم تا خودی نشان بدیم. هرچند این هیجان ها طوری هست که لحظه ای بوجود میاد و سریعا هم از بین میره. ولی امیدوارم که این درمورد ما سازگار نباشه.

*مدافع آرژانتینیِ قهار تیم سَن آنتونیو در مسابقات لیگ بسکتبال NBA --- در گفتگو با جوناه فریدمن (Jonah Freedman)

[MARADONA10]

گروه C

آمریکا

بازی ها:

22 خرداد --- انـگلـیـس --- راسـتـنـبورگ
28 خرداد --- اسلوونی --- ژوهانسبورگ
2 تــــیــــر --- الـجــزایــر --- پـــریــتـــوریــا

Fast Facts:

آخرین رنکینگ جهانی: 14
سرمربی: باب برادلی (Bob Bradley) (چهارمین سال)
چگونگی راه یابی: صدر نشینی در جدول مرحله ی انتخابی کونکاکاف
جام جهانی های قبلی: 8 دوره (شامل: 1930، 34، 50، 90، 94، 98، 2002 و 2006)
مقام سومی: 1930
بخت قهرمانی: 1 به 80

ترکیب احتمالی:

دروازه بان: تیم هاوارد (اورتون)
مدافعان: استیو چروندولو (هانوفر)، اوگوچی انیوو (آ.ث. میلان)، جی دی مریت (واتفورد)، کارلوس بوکانگرا (رنِس فرانسه)
هافبک ها: لاندون دونووان (لوس آنجلس گالکسی)ف مایکل برادلی (بورشیا موشن گلادباخ)، ریکاردو کلارک (اینتراخت فرانکفورت)، کلینت دمپسِی (فولهام)
مهاجمین: جوزی آلتیدور (ویارئال)، هرکولِز گومز (پاچوکا مکزیک)

بازیکنان کلیدی:

آیا لاندون دونووان (Landon Donovan) خواهد توانست به یکی از ستارگان این جام تبدیل شود؟ به نظر می رسید که بهترین بازیکن سال 2009 لیگ حرفه ای فوتبال آمریکا بعد از انتقال عجیب و غریبِ خود به اورتون بصورت قرضی با مشکل مواجه شود. اما انگار او منتظر بود تا به موقع به روزهای اوج خود بازگردد. دونووان با وجود مسئولیت های بیشتری که نسبت به جام های قبلی در دوشش است، قصد دارد تا با نمایش خود کابوس نمایش ناامید کننده ی تیم 4 سال قبل در آلمان را فراموش کند. باب برادلی سرمربی تیم نیز حساب ویژه ای روی توانایی های رهبری بهترین بازیکن جوان جام جهانی 2002 در این جام باز کرده است. دونووان در این جام وظیفه ی رهبری جوان ترین تیم فوتبال آمریکا پس از سال 1994 را دارد.

این تیم همچنین بسیار به حرکات خلاقانه ی کلینت دمپسِی (Clint Dempsey) و در پی آن گل های جوزی آلتیدور (Jozy Altidore) وابسته است. آنها حتی به گلزنی دمپسِی نیز دلبسته اند. در سال های اخیر دمپسِی در فولهام خود را به عنوان یک هافبک بازیساز قابل اعتماد مطرح کرده است. در حال حاضر او یکی از تاثیرگذارترین بازیکنان لیگ جزیره است. پس از درخشش در جام کنفدراسیون ها در تابستان گذشته، وی در این فصل موفق شد 9 گل برای فولهام به ثمر برساند. او همچنین یکی از مهم ترین عوامل موفقیت «کلبه نشینان» در اولین دوره ی لیگ اروپا بود که با نایب قهرمانی این باشگاه لندنی به پایان رسید.

همانطور که تابستان گذشته تمامی جهان در جام کنفدراسیون ها مشاهده کردند، تیم هاوارد (Tim Howard) نشان داد که اگر در اوج خود باشد، می تواند به تنهایی تمامی کارهای دفاعی را انجام دهد. هاوارد یک ضربه گیر استثنائی است که معمولا در طول یک بازی او را در تمامی نقاط محوطه ی جریمه مشاهده می کنیم. کافیست که هاوارد روی فرم باشد؛ آنگاه فضار وارد بر تمامی بازیکنان تا حد قابل توجهی پایین خواهد آمد. برای اطلاعات بیشتر می توانید به تیم اسپانیا رجوع کنید. تیمی که در حدود یک سال پیش تجربه ی تلخی از رویارویی با آمریکا آن هم در آفریقای جنوبی دارد.

نکات کلیدی:

وقتی آمریکا در جام جهانی 1950 توانست انگلیس را شکست دهد، آن شکست به عنوان یکی از عجیب ترین شکست های جهان لقب گرفت. اما اگر در 22 خرداد امسال در راستنبورگ چنین شاهکاری تکرار شود، دنیا چندان هم متعجب نخواهد شد. پس از نمایش خیره کننده و شگفتی سازی آمریکایی ها در جام کنفدراسیون های 2009، انتظارات از این تیم تا حد بسیاری بالا رفته است. این مساله فشار زیادی را به برادلی سرمربی تیم وارد آورده است. حالا همه انتظار یک شگفتی شاید بزرگتر را از «قرمز، سفید و آبی پوشان» دارند.

اما نگرانی اصلی برای تیم این است که هنوز یک زوج قابل اطمینان برای آلتیدور در خط حمله پیدا نشده است. همچنین مصدومیت های بازیکنان پست های دفاعی، تیم را با مشکلاتی موجه ساخته است. کارلوس بوکانِگرا (Carlos Bocanegra) در ماه می مورد عمل فتق قرار گرفت؛ اوگوچی اونیوو (Oguchi Onyewu) نیز بعد از پارگی تاندون زانوی پای چپش در اکتبر 2009، دیگر به مانند گذشته بازی نکرده است. جِی دی مِریت (Jay DeMerit) نیز مدت هاست که با بیماری معده دست و پنجه نرم می کند.

اما تیم هنوز امیدوار است. اگر آنها بتوانند تا قبل از شروع جام، در کنار هم تمرینات خوبی را انجام دهند، ممکن است به نتایج راضی کننده ای دست یابند. به نظر می رسد استفاده از ضد حملات بهترین گزینه برای موفقیت تیم در جام پیش رو باشد. این باعث می شود تا دفاع نسبتا ضعیفِ تیم با حضور دیگر بازیکنان، کمتر با مشکل مواجه شود. همچنین می توان از بازیکنان دیگر تیم در برابر تیم هایی که روی کاغذ آسانتر به نظر می رسند، مانند الجزایر، بهره گرفت. این باعث می شود تا بازیکنان اصلی تیم در بازی های احتمالیِ سنگین بعدی کم نیاورند. تنها نکته ای که باید انتظار آن را در جام جهانی داشت، برنامه ریزی تیم های حریف برای مهار بهترین بازیکنان تیم، یعنی دونووان و دمپسِی، است.




بازی کلیدی در گروه:

22 خرداد انگلیس - آمریکا


انتخاب مهم ترین بازی از بین سه بازی ابتدایی پیش روی آمریکا کار سختی به نظر نمی رسد. بدون شک بازی نخستِ آنها در دومین روز رقابت ها می تواند گویای خیلی از مسائل باشد. با توجه به اینکه بازی پایانی آمریکایی ها در مرحله ی گروهی در برابر تیم آسانتر گروه یعنی الجزایر است، به نظر نمی رسد که انها کار چندان سختی برای صعود به مرحله ی حذفی داشته باشند. در هر حال آمریکایی ها امیدوارند که اسلوونی تیم شگفتی سازی ظاهر نشود تا بتوانند با یک نتیجه ی قابل قبول در برابر این تیم، حود را برای رویارویی با میزبان دوره ی قبل، یعنی آلمان آماده کنند.

لاندون دونووان این روزها در اوج دوران بازیگری خود به سر می برد.
او سعی دارد با نمایش خوب خود را در آفریقای جنوبی، بازی های ناامید کننده ی خود در آلمان را جبران کند.

صحبت هایی از یک ستاره ی داخلی:

ریورز کومو - عضو گروه راک Weezer*

دونووان حیاتی ترین مهره مونه. مهم این نیست که اون رهبر تیم مونه؛ مهم اینه که تفاوت نتیجه ی یک بازی رو در حضور با عدم حضور اون میشه تشخیص داد. کلینت دمپسِی هم همینطوره. اسمش من رو یاد کلینت ماتیس (Clint Mathis) ستاره ی تیممون توی جام جهانی 2002 می ندازه. همیشه یکی از بهترین هواداش بودم. ای کاش اون هنوز هم به تیم ملی دعوت می شد. البته جدیدا خیلی از سبکِ بازیِ بنی فِیل هابر (Benny Feilhaber) خوشم اومده.

من یکی از بزرگترین هوادای بروس آره نا (Bruce Arena) بودم. وقتی فهمیدم از تیم رفته، شکه شدم. اون 8 سال سرمربی تیممون بود. تصور تیم ملی بدون اون خیلی سخته. من کارشناس تاکتیک نیستم. ولی احساس می کنم که اساس تیم ما روی استفاده ی خوب از ستاره ها پایه ریزی شده. دوست دارم بازی تیممون رو جلوی تیم هایی ببینم که عادت به تصاحب همیشگی توپ دارن. فکر می کنم جلوی اون ها به مشکل بخورن. نمی خوام به نکات منفی فکر کنم. به هر حال اون ها تیم ملی کشورمون هستن و من هم یکی از بزرگترین هواداراشون. شک نکنید که به آفریقای جنوبی خواهم رفت. میرم تا به همه انرژی بدم. با گروه میریم تا کلی به هوادارا حال بدیم. همه باید با روحیه تیم رو تشویق کنن.

این مصدومیت ها هم برای خودش مشکلی بزرگیه. امیدوارم که حداقل بعضی از مصدوم هامون به موقع آماده بشن. اصلا نمیتونم تصور کنم که تیم چه جوری می خواد بدون چارلی دیویس (Charlie Davies) کار کنه. پاشنه ی آشیل مون، کمبود مهره در خط حمله مونه. ولی بالاخره یکی رو پیدا می کنیم که اون جلو بازی کنه. ولی آیا آلتیدور می تونه؟ امیدوارم.

جام کنفدراسیون ها واقعا غیرقابل باور بود. من واقعا نسبت به کشورم احساس غرور می کردم. فکر می کنم تجربه ی اون جام خیلی به کارمون بیاد. اگر دوباره به هر دلیلی جلوی یک تیمی مثل برزیل 2-0 عقب بیفتیم، این بار بازیکنان بهتر می دونن که چیکار کنن. دیگه ترسی وجود نداره.

* خواننده ی مشهور گروه راک Weezer که با افتخار اعلام می کند که در سال 2000، اولین بازی ملی دونووان را که بازی دوستانه ای بین آمریکا و مکزیک بود، از نزدیک دیده است. لازم به ذکر است که آلبوم جدید گروه Weezer با نام «Raditude» به تازگی به بازار عرضه شده است. --- در گفتگو با قسمت ورزشی سایت CNN

[MARADONA10]

گروه C



الجزایر





بازی ها:

23 خرداد ---- اسلوونی ---- پولوکـوین
28 خرداد ---- انـگلـیـس ---- کیپ تاون
2 تــــیــــر ---- آمــریــکــا ---- پـریـتـوریـا

Fast Facts:

آخرین رنکینگ جهانی: 31
سرمربی: رباح سعدان (Rabah Saadane) (سومین سال)
چگونگی راه یابی: پیروزی در دیدار پلی آف مقابل مصر بعد از صدر نشینی مشترک با این تیم در گروه C انتخابی آفریقا
جام جهانی های قبلی: دو دوره (شامل: 1982 و 1986)
بخت قهرمانی: 1 به 250

ترکیب احتمالی:

دروازه بان: لونِس جائوآنی (ASO Chlef الجزایر)
مدافعان: نادیر بِلهاج (پورتسموث)، مجید بوقه را (رنجرز)، آنتار یاهیا (بوخوم)، بافیک هایچه (ناسیونال پرتغال)
هافبک ها: کریم ماتمور (بورشیا موشن گلادباخ)، یازید منصوری (اف سی لورینت فرانسه)، مراد مِقنی (لاتزیو)، کریم زیانی (ولفسبورگ)
مهاجمین: رافیک سایفی (باشگاه ندارد!)، اَبدِلکادِر قِزال (سیه نا)

بازیکنان کلیدی:

ظهور یک یا دو مهاجم در کلاس جهانی به همراه قدرتی که در پشت آنها وجود دارد مخصوصا قدرت مثلث مجید بوقه را، نادیر بلهاج و آنتار یاهیا روزنه های امیدی را برای الجزایری ها بوجود آورده است. تجربه ی کافی و همچنین بعضا بازی در اروپا باعث شد تا الجزایری ها دفاعی منسجم را داشته باشند و تنها 12 گلی که در بازی های انتخابی دریافت کردند این مساله را تایید میکند. تک گلی که یاهیا در ماه نوامبر در بازی پلی آف مقابل مصر به ثمر رساند، باعث شد تا الجزایری ها جای خود را در تنها سهمیه ی آفریقایی باقیمانده برای جام جهانی محکم کنند. همچنین بازی خوب بوقِرا، دفاع وسط 27 ساله ی تیم رنجرز که به او لقب "جادو (Magic)" داده اند، در برد آن بازی بی تاثیر نبود. بدون شک این بازیکن نعمت بزرگی برای این تیم است. بازیکن تکنیکی ای که از همان اوایل حضورش در تیم اسکاتلندی که به سال 2008 برمیگرد، جای خودش را در ترکب این تیم باز کرد و همچنان نیز از افراد ثابت ترکیب رنجرز میباشد. او به تنهایی قادر است که یک حمله را از عمق دفاع پایه ریزی کرده و به نتیجه برساند.

البته هافبک راستی مثل کریم زیانی برای صعود تنها تیم راه یافته از منطقه ی شمال آفریقا به جام جهانی از گروه C کافی است. کافیست او کمی آماده باشد تا آتشی باشد برای حرفان. دینام تیم ولفسبوگ آلمان که ریزنقش، سریع و بی باک است، بیش از بیه منتظر این مسابقات است تا برایش سکوی پرتابی باشد تا به تیم های بهتری برود. او بالاخره با تلاش بسیار زیاد خود توانست خود را به ترکیب اصلی باشگاهش برساند و در آنجا به بازیکن ثابتی تبدیل شود. چند وقت پیش یکی از مربیان سابقش در فرانسه به CNN گفت:"من اگر مربی تیم حریفی بودم که برابر تیم کریم بازی میکند، تمام توجه ام را به جلوگیری از حرکت های او جلب میکردم."

البته هیچکدام از گزینه های پیش روی مربی این تیم، رباح سعدان، نمی توانند ترس آنچنان ای برای حریفان ایجاد کنند. هرچند که اَبدِلکادِر قِزال استعدادهای بدرد بخوری دارد. این مهاجم باشگاه سیه نا بازی های خوبی هم در سری A از خود به نمایش گذاشت و حتی در مسابقات انتخابی به جمع بهترین گلزنان هم راه یافت. اما آیا او میتواند این نمایش خیره کننده ی خود را را در جام جهانی هم نشان دهد؟ این سوای است که منتظر جواب آن هستیم هرچند که او نتوانست نمایش جالبی در جام ملت های آفریقا داشته باشد. مخصوصا در بازی برابر مالاوی که او 59 دقیقه در زمین حضور داشت ولی تیم بازی را با 3 گل به حریف نه چندان مطرح خود واگذار کرد.

زوج قِزال در نوک حمله رافیک سایفی است که ششمین گلزن تاریخ الجزایری هاست. ولی بازگشت او به فوتبال الجزایر و باشگاه اَلخور در فوریه بعد از 10 ال حضور در فوتبال فرانسه حضور این مهاجم 35 ساله در تیم ملی را در حاله ای از ابهام قرار داده است. باشگاه فرانسوی به دلیل جدا شدن های پیاپی این بازیکن از باشگاه برای حضور در تیم ملی و احتمال افت بازی او، بالاخره با انتقال وی موافقت کرد.می شود حدس زد که آنها به جدا شدن دوباره ی وی برای آمادگی حضور در جام جهانی هم فکر کره بودند.

نکات کلیدی:

مشکل الجزایر در جام جهانی، نبود تجربه و استعداد است. و این حالتی احساسی رابرای آنها بوجود خواهد آورد. پیروزی مقتدرانه ای که آنها در بازی پلی آف برابر مصر بدست آوردند، آنها (و طرفداران متعصب شان) را برای نتایج امیدوار کننده ی بعدی در جام جهانی به عنوان یک تیم غدر از منطقه ی شمال آفریقا، خیلی امیدوار کرده است. ولی در جام جهانی قضیه متفاوت خواهد بود. همه ی تیم ها با آمادگی کامل پا به رقابت ها خواهند گذاشت و پیروزی برابر حریفان در گروه C برای الجزایری ها چندان کار آسانی نخواهد بود.

در کل انتظار میرود که سعدان 63 ساله که در حضور قبلی الجزایری ها در جام جهانی نیز سرمربی آنها بوده است، تیمی با سیستم کاملا دفاعی به همراه یک خط دفاعی منسجم را روانه ی میدان کند. شاید به نظر برسد که این کار از کیفیت بازی انها خواهد کاست ولی شک نکنید که بازی های زیبایی را از الجزایری ها شاهد خواهیم بود.تاکتیک "بازی تدافعی ولی تسلیم نشدن" باعث میشود تا زیانی و کریم ماتمور هافبک تیم بورشیا موشن گلادباخ را در حالت ضد حمله ببینیم. همچنین پیش بینی میشود که شوت های از راه دور و استفاده از قدرت سرزنی بوقه را و یاهیا از تاکتیک های اصلی تیم باشد.

البته تصور اینکه الجزایری ها بتوانند برای اولینبا مرحله ی حذفی را تجربه کنند کمی غیرممکن به نظر میرسد. لازم به ذکر است که "روباه های صحرا" اصلا اعتقادی به تمدن و آوازه ندارند. در جام جهانی 82 که اولینحضور انها محسوب میشد، آنهابا دو برد برابر آلمان غربی و شیل بازی ها راآغاز کردند ولی باخت نا امید کننده ی 2-0 در بربر اتریش باعث شد تا آنها نتوانند از مرحله ی گروهی صعود کنند. چهار سال بعد یعنی در 1986 هم با بدشانسی ای که آوردند با دو تیم برزیل و اسپانیا همگروه شدند و فقط با تساوی 1-1 ای که برابر ایرلند شمالی بدست آوردند، در قعر جدول جای گرفته و به خانه برگشتند. انتظار میرود که در آفریقای جنوبی هم نتایج مشابهی برای "روباه های صحرا" رقم بخور ولی شاید یک ساختار مستحکم باعث شود تا شگفتی هایی از الجطایری ها دیده شود.


بازی کلیدی در گروه:

23 خرداد الجزایر - اسلوونی

به دلیل بی تجربه بون بازیکنانی که در ترکیب اصلی این تیم هستند، بازی آغازین بسیار تیین کننده خواهد بود. یک نتیجه ی خوب (در واقع فقط برد) در برابر تنها تیم ناشناخته ی موجود در گروه C میتواند اعتماد به نفس خوی را برای الجزایری ه بوجود اورد. باخت در این بازی بدلیل ایکه باز بعدی انها با انگلیس است میتواند به معنی این باشد که الجزایری ها باید لیط خود را برای برگشت به شمال قاره رزرو کنند.

هافبک راست آنها یعنی کریم زیانی یک نیروی خلاق است تا سمت راست خط میانی آنها را به حمله وا دارد.

صحبت هایی از یک ستاره ی داخلی:



خالد -شاعر و خواننده*

شدیدا معتقدم که الجزایر یک شگفتی بزرگ خوهد آفرید. چون تیم اون ها تا حدودی جوونه و کلی هم بازیکنای با استعداد توشه. بازیکنای قوی ای داره که پتانسیل خوی برای شگفتی سازی دارند. این یه فرصت فوق العاده برای همه شونه. خیلی وقته که الجزایری ها به جام جهانی نرسیدن. این باعث میشه که اون ها خیلی تلاش کنن تا به موفقیت هایی دست پیدا کنند.

بازیکنای الجزایری بازیکنای پولکی نیستن اون ها بازیکنای فوق العاده با تعصبی هستن که بیشترین تلاششون رو برای موفقی تیم ملی شون خواهند کرد. اون ها استراتژی مخفی ای دارن که واقعا فوق العاده س! اونم اینه: نشاط تیمی فوق العاده، بازی روون، نظم و انظباط تیمی و یه مربی فوق العاده. به نظرم این چیزی هست که همه رو غافلگیر خواهد کرد.

به عنوان یه بازیر و خواننده که قبل از شروع کارش باید به کار هزاران نفر نظم بده اینو خوب میدونم که مسافرت های پی در پی یلی خسته کننده ست. ولی اون چیزی کهبا وجود این همه خستگی ها به آدم انرژی میده شور و نشاطی هست که توی تماشاگرا وجود داره. مطمئنم که توی آفریقای جنوبی طرفدارای زیادی وجود خواهند داشت که تشویق اون ها میتونه یه سرو سامون فوق العاده به کارهاشون بده و کلی هم بهشون روحیه تزریق کنه. شک نکنید که خود من هم میرم اونجا. میرم که هشون روحیه بدم. مطمئنم که حضور من میتونه شور و نشاط زیادی رو به تماشاگرا بده و صددرصد این به نفع تیم خواهد بود.

تازه! یه چیز دیگه هم هست! زین الدین زیدان یکی از افرادی هست که واقعا مایه ی افتخار میلیونها الجزایری ه. اون یه الگوی فوق العاده به عنوان یه دورگه ی فرانسوی/الجزایری برای همهی بازیکنای الجزایری ه. رویای همه شون اینه که بتونن یه روزی مثل اون باشن. واقعا حرکت زیبایی از اون بود که وقتی توی ماه دسامبر تیم توی فرالنسه بود بای دیدنشون رفته بود. اون نمونه ی یه سمبول واقعی برای همه ی این بازیکناس تا آینده شون رو مشاهده کنند. برای اون ها یه موفقیت بزرگ خیلی دور از دسترس نیست. این بهترین و هیجان انگیزانه ترین موقعیت بری الجزایر و طرفداراشه.

چِب خالد که در الجزایر به "پادشاه رای (King of Raï)" مشهور است؛ بهترین خواننده ی الجزایری در سبک پاپ بومی آنهاست. آلوم های وی در سطح جهان بیش از 46 میلیون نسخه فروش داشته است. برای اطلاعات بیشتر و شنیدن آهنگ های وی به [برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید] مراجعه نمایید.

[MARADONA10]

گروه C

اسلوونی

بازی ها:

23 خرداد ---- الـجـزایــر ---- پــولــوکــویــن
28 خرداد ---- آمـریــکـا ---- ژوهانسبورگ
2 تــــیــــر ---- انگلیس ---- بـندر الـیـزابت

Fast Facts:

آخرین رنکینگ جهانی: 29
سرمربی: ماجاز کِک (Matjaz Kek) (سومین سال)
چگونگی راه یابی: پیروزی در دو بازی پلی آف رفت و برگشت در برابر روسیه؛ بعد از دوم شدن در گروه 3 انتخابی اروپا
جام جهانی های قبلی: 1 دوره (2002)
بخت قهرمانی: 1 به 200

ترکیب احتمالی:

دروازه بان: سَمیر هندانوویک (اودینزه)
مدافعان: میسو برکو (کولن)، مارکو سولر (جِنت بلژیک)، بوسژان سزار (گره نوبل فرانسه)، بویان جوکیچ (کیه وو)
هافبک ها: الکساندر رادوسایوویچ (لاریسا لهستان)، آندراس کریم (ویلیسا کراکو لهستان)، رابرت کورن (وست بروم ویچ)، والتر بیرسا (اوسکر فرانسه)
مهاجمین: میلیوی نوواکوویچ (کولن)، زلاتکو دِدیچ (بوخوم)

بازیکنان کلیدی:

سَمیر هندانوویک (Samir Handanovic): دروازه بان تیم اودینزه ی ایتالیا که رکوردش در این فصل بخاطر بازیسازهای خوب تیم های ایتالیایی به چشم نمی آید. او در فصل حاضر از 31 بازی تنها 59 گل دریافت کرده است که رکورد قابل توجه ای است. حالا شماره ی 1 تیم ملی اسلوونی آماده ی خودنمایی در یک تورنومنت بزرگ است.

بوسیان سزار (Bostjan Cesar): مدافع 196 سانتی متری تیم گره نول فرانسه، مهمتین مهره ی خط دفاعی این تیم اس. این مدافع بلندقد در 10 بازی از مرحله ی انتخبی به میدان رفته است و به تیمش کمک کرد تا رکورد خوبی را در این مرحله با دریافت تنها 4 گل بدست آورند.

رابرت کورن (Robert Koren): یک بازیساز با استعداد که در میانه های مرحله ی انتخابی به کاپیتانی تیم منسوب شد و یکی از اعضای تیم نسبتا قدرتمند انگلیسی، وست بروم ویچ. کورن در تمامی دیدارهای انتخابی به جز یکی برای اسلوونی به میدان رفته است. یکی از ویژگی های این بازیکن این است که هیچگونه پرخاشگری در رفتار او دیده نمیشود و تنها با زیرکی خود توپ را از چنگ بازیکن حریف درمی آورد.

زلاتکو دِدیچ (Zlatko Dedic): یکی از مهمتری گل های تاریخ فوتبال اسلوونی ه نام این بازیکن به ثبت رسیده است. گل دیدیچ در بازی برگشت مرحله ی پلی آف در برابر روسیه کافی بود تا اسلوونی مانع صعود یکی از تیم های پرطرفدار و در حال اوج گیری به جام جهانی شود. این بازیکن با تیم بوخوم، در 22 بازی ای که تاکنون در این فصل به میدان رفته است، موفق به 4 بار گل زنی ساختن 11 گل برای هم تیمی هایش شده است که رکورد قابل توجه ای است.

میلووی نواکوویچ (Milivoje Novakovic): ستاره ی گل زنی اسلوونی در خط حمله و بازیکن تیم کلن آلمان است. این مهاجم 192 سانتی متری توانست با به ثمر رساندن 5 گل در مرحله ی انتخابی کمک بزرگی به تیم مل کشورش برای صعود به جام جهانی بکند. ضمن اینکه وی هر دو گل سرنوشت ساز تیمش در پیروزی 2-1 در برابر اسلوواکی به ثمر رساند. وی در در مجموع 37 بازی ملی خود، 14 بار موفق به بازکردن دروازه ی خریفان شده است.



نکات کلیدی:

اسلوونی یکی از شگفتی های این دوره برای رسیده به جام جهانی است. با توجه به نتایج بدست آمده توسط تیم ها بعد از جام جهانی 2006، گروهی که اسلوونی در مرحله ی انتخابی در آن قرار گرفته بود، با حضور تیم هایی مثل لهستان، جمهوری چک، اسلوواکی و ایرلند شمالی، گروه سختی برای آنها به نظر می رسید. اما اسلوونیایی ها بازی ها ا با تساوی برابر لهستان و یک برد برابر اسلوواکی آغاز کردند. این یک شروع خوب برای اسلوونی بود تا بتواند در مراحل بعد از شکست در برابر جمهوری چک وایرلند شمالی نیز امیدی به صعود داشته باشد و در پایان موفق به کسب مقام دوم این گروه با دریافت تنها 4 گل شود. این رکوردی کم نظیر است که تنها هلند با 2 گل خورده توانسته است از آنها بالاتر قرار بگیرد.

اما بازهم انتظار نمی رفت که اسلوونی بتواند از سد روسیه عبود کند. آنها حتی بازی رفت پی آف را در روسیه با نتیجه ی 2-1 به حریف خود واگذار کردند. اما توانستند با اقتدار لشکر گاس هیدینک (Guus Hiddink) سرمربی روسیه را با برد 1-0 در شهر «ماریبور (Maribor)» سرنگون کرده و در کمال شگفتی همگان بر اساس قانون گل زدهدر خانه ی حریف، به جام جهانی نوزدهم در آفریقای جنوبی راه یابند.

اسلوونی کشور نسبتا جوانی به حساب می آید. تا سال 1991 این کشور جزوی از کشور یوگوسلاوی سابق بود؛ تا وقتی که آنها فدراسیون جداگانه تشکیل داده و خود را یک کشور مستقل معرفی کردند. تیم ملی اسلوونی در سال 1992 تشکیل شد و اولین بازی آنها نیز با شکست 1-0 به کرواسی همراه بود. تا قبل از سال 2000 اسلوونی بازیکنان با کیفیت و باتجربه ای در اختیار داشت که حتی نمایش نسبتا خوبی را در جام ملت های اروپای سال 2000 از جمله تساوی 3-3 در برابر یوگوسلاوی داشتند. اما با این وجود آنها نتوانستند از مرحله ی گروهی یورو 2000 صعود کنند.

اسلوونی بسیار منتظر عرض اندام در بین تیم های قدرتمند جهان بود تا دیگر به عنوان یک تیم معمولی قلمداد نشود و این فرصت امسال پیش آمد تا با خلق شگفتی، روسیه ی مدعی را حذف کرده و خود را به آفریقای جنوبی برسانند. حالا این روس ها هستند که مجبورند بازی ها را از تلویزیون تماشا کنند.

بازی کلیدی در گروه:

28 خرداد اسلوونی - آمریکا

با حضور انگلیس مدعی در این گروه (که بخت اول صدر نشینی در این گروه است)؛ انتظار میرود که اسلوونی و آمریکا هر دو برای کسب مقام دوم گروه پا به میدان بگذارند. بنابراین این بازی که در ژوهانسبورگ برگزار میشود، میتواند سرنوشت سازترین بازی برای اسلوونی برای صعود به مرحله ی حذفی باشد.

کاپیتان رابرت کورن، کلید بازیسازی اسلوونی در خط میانی است.

صحبت هایی از یک ستاره ی داخلی:

ساشا وویاکیچ (Sasha Vujacic)*

اونا باید بیشتر تمرکزشون روی دفاع باشه. بخاطر اینکه اونا نه بازیکن نامداری دارن و نه فوتبال روونی بازی میکنن؛ ولی خیلی با هدف بازی میکنن. باید بدونیم که بعضی از مواقع هم فوتبال تدافعی موفقه. یونان یورو 2004 رو یادتون مید؟

نواکوویچ خیلی تاثیر گذاره. فکر میکنم حریفان چندتا بازیکن برای مهارش قرار بدن. کلا کِک در کشف استعدادها فوق العاده عمل کرده.

وقتی روسیه رو حذف کردیم، همه تعجب کرده بودن؛ ما میدونستیم که تیم خوبی داریم ولی آخه روسیه هم کم تیمی نیست. اونا یه ضدحال بزرگ خوردن.

آمریکا رو نباید دست کم گرفت. اونا بازی های خوبی رو تاحالا به نمایش گذاشتن. خیلی جالبه که انگلیسِ پرطرفدار توی گروه ما افتاده. این اونا خواهند بود که صدرنشین گروه میشن. حالا اسلوونی و آمریکا میخوان برای دوم شدن بجنگن. فقط باید نشست و دید.

*مدافع اسلوونیایی تیم لس آنجلس لیکرز در مسابقات بسکتبال NBA --- در گفتگو با نیکی هاب والا (Nicki Jhabvala)