نمایندگان تیمهای جام جهانی در سایت

[alexandre dasilva]

به نام خدا

در این پست به بررسی و آنالیز تیم ایتالیا در این بازی خواهیم پرداخت.

این تیم با ترکیب:

بوفون

کیه لینی...................کاناوارو
کریشیتو.................................... ...............زامبروتا
ده روسی....................مونتولیوو
مارچیسیو
یاکوئینتا...............پپه
جیلاردینو

به میدان آمد.

این ترکیب، ترکیب ایده آل آتزوری نمیتواند باشد، تجربه نشون داده ایتالیا با سیستم 4-4-2 به شکل عالی تری عمل میکند.
لیپی میتوانست از همان اول دی ناتاله را به جای جیلا به میدان بیاورد و از جیلا به عنوان یار تعویضی در صورت لزوم استفاده کند.
این فصل دی ناتاله توانست عنوان آقای گلی سری آ را بدست بیاورد و همین امر میتواند میل به گل زنی وی را نشان دهد.
یاکوئینتا نیز در کنار وی زوج خط حمله را تشکیل بدهند.
در پشت سر این دو مهاجم پپه میتوانست نقش تغذیه دهنده را داشته باشد.
نقشی که سالها توتی برای آتزوری بازی میکرد.
کمی عقب تر از پپه نیز مونتولیوو به عنوان بازی ساز جلو ده روسی و مارچیسیو بازی کند.
از سیستم که بگذریم میرسیم به هربه های لیپی برای این بازی.
از همان ابتدا معلوم شد که لیپی سعی بر این دارد تا تیمش را با استفاده از ضربات بلند صاحب گل کند، اما بازیکنان بلند قامت و سر زن پاراگوئه مزاحم این طرح بودند.
بازی مستقیم در نیمه اول در دستور کار تیم قرار گرفته بود و در حاشیه آن فرار از کنارین و سانتر از گوشه ها انجام میگرفت که این عمل بدلیل استعداد زامبروتا در سمت راست فعال تر از سمت چپ بود.
اما بعد از اینکه ایتالیا نتوانست به گل برسد و حتی گل خورد بازی مستقیم را رها کرد و به کارهای ترکیبی در پشت خط دفاعی حریف پرداخت.
پاس های تک ضرب، حرکات خلاقانه فردی، کارهای ترکیبی و... همه برای ایجاد منفذ و روزنه ای در خط دفاعی پراگوئه بود اما ثمری نداشت و نیمه به پایان رسید.
یک تعویض اجباری برای ایتالیا باعث شد لیپی کمی تحت فشار بیاید و گتوزو از این تعویض بیشترین آسیب را دید.
در نیمه دوم بازی مستقیم تبدیل شد به پاسهای پیاپی پشت محوطه جریمه تیم مقابل و استفاده از ضربات ایستگاهی و شروع مجدد و یا سانتر از جناحین همانند نیمه اول.
با این سیستم بالاخره از روی یک شروع مجدد به گل رسیدند. و همین سیتم را تا آخر ادامه دادند و همین طرحها باعث فشارهای زیادی بر روی تیم مقابل بود ولی بازی به اتمام رسید و بخت گلزنی از ایتالیا گرفته شد.
در مورد تعویضها:
مارکیزیو بازی را ترک کرد و کامورانزی به جای وی به بازی آمد اما با وجود اینکه این بازی اول ایتالیا است و روحیه بخش تیم حساب میشود و اینکه تعویض قبل خود را برای دروازبان از دست داده بود، لیپی میتوانست بجای جرمن کامورانزی، گتوزو را وارد میدان کند.
او میتوانست با دوندگی و احاطه مرکز میدان استارت حمله های آتزوری را رقم بزند.
تعویض سوم نیز دی ناتاله بجای جیلاردینو
که البته دی ناتاله میتوانست زود تر از اینها به میدان بیاید و جای جیلای بی فروغ را بگیرد.
نبود پیرلو مرکز میدان را بلا تکلیف گذاشته و ایتالیا چشم به راه پیرلو است تا با ورود به زمین بازی سازی کند و ایتالیا بتواند به گلهای زیادتری دست پیدا کند.

این نظرات من است و شما نیز میتوانید آنچه فهمیدید از بازی رو بیان کنید.

[mahdi sharifi]

به نظر من په په بازيكن سابق اودينزه وجديد يووه عالي بود بر خلاف اينكه مزدك ازش بد ميگفت.