شما عاشق میلان شدید واسه اینکه...

[alexandre dasilva]

ورزشگاه سن سیرو معروف به جوزپه مه اتزا در شهر میلان واقع شده است. این استادیوم میزبان بازی های خانگی دو تیم بزرگ و صاحب نام ایتالیا یی آث میلان و اینتر میلان است.
نام سن سیرو برگرفته از کلیسای کوچکی است که در نزدیکی این استادیوم قرار دارد. این ورزشگاه در سال 1926 توسط پیرو پیرلی با ظرفیت 10000 نفر ساخته شد و به تیم آث میلان اهدا گردید و تنها این تیم قادر به انجام مسابقات خانگی در این ورزشگاه بود. در سال 1935 کامونه میلانو حق امتیاز این استادیوم را خریداری کرده و بعد از این سال علاوه بر آث میلان . اینتر میلان نیز بازی های خانگی اش را در آنجا برگزار می کرد.
مدل این استادیوم بر اساس مدل آنگلوساکسون ساخته شده است.
در سال 1939 ظرفیت این ورزشگاه به 55000 نفر افزایش یافت. بعدها این استادیوم بازسازی شد و ظرفیتش به 150000 نفر تبدیل شد اما سران ایتا لیا تصمیم گرفتند که برای رعایت مسائل امنیتی تنها 100000 تماشاگر به ورزشگاه بیایند. در سال 1989 به خاطر جام جهانی که قرار بود در ایتالیا برگزار شود برای رعایت اصول استاندارد ظرفیت این ورزشگاه به 85000 نفر کاهش یافت و تا امروز نیز این ظرفیت هیچ تغییری نکرده است.
اولین مسابقه این ورزشگاه در 19 سپتامبر 1926 بین دو تیم آث میلان و اینتر میلان برگزار شد.
جوزپه مه آتزا نام بازیکن اسطوره ای است که در سالهای 1930 تا 1940 در هر دو تیم آث میلان و اینتر میلان بازی میکرد . از سال 1987 این ورزشگاه را طرفداران اینتر به جوزپه مه آتزا صدا زدنند ولی طرفداران میلان هنوز این استادیوم را با نام سن سیرو صدا می زنند.
ابعاد کلی : 68 . 105 متر
گنجایش(کاملا" صندلی) : 70085
ظرفیت قسمت مهمانان و افراد ویژه : 2005
ظرفیت مخصوص قسمت خبرنگاران : 200
تعداد درهای ورودی و خروجی : 51
تعداد نور افکن ها : 3600
منبع:[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

این اطلاعات مختصر و کلی از سن سیرو بود.
شما اگر خاطره ای از این باشگاه دارید اینجا بگید.

برای اینکه تاپیک خلوت نباشه میتونید بگید از کی و برای چی عاشق میلان شدید.

[alexandre dasilva]

خودم شروع میکنم تا چراغ رو روشن کرده باشم.
من بچگی تو یه محیط فوتبالی بزرگ شدم، پدرم عاشق هلند بوده و من هم از 3 سالگی بازیهای جام جهانی 1994 به بعد رو یاد دارم.
نمیدونم چرا عاشق ایتالیا بودم تو اون جام ولی این مقدمه شد تا ایتالیا تبدیل شه به دنیای من.
بعد از اون فکر کنم 5 سالم بود که مهد میرفتم ولی از برنامه های کودک خوشم نمیومد فقط افسانه 3 برادر رو نگاه میکردم و همش بازیهای اروپا رو نگاه میکردم، و اصلا از داخل و تیم ملی ایران خوشم نمیومد که الآن هم نمیاد.
همون سالا بود که عاشق میلان شدم و روسونری هم شد ادامه زندگی من و سن سیرو نیز شد خونه من.
از اون به بعد من با این تیما زندگی کردم.
بدترین خاطره ای که دارم: (چون داغ عزیز ندارم) باخت ایتالیا مقابل فرانسه در یورو 2000 و باخت میلان در برابر لیورپول البته یه کمم واسه رفتن شوآ به چلسی
بهترین خاطره: قهرمانی میلان در برابر یووه و لیور پول و قهرمانی ایتالیا در جام جهانی البته قهرمانی میلان در سری آ هم خوش حالم میکنه.
این بود زندگینامه حسین دیدار

[mansi]

خوب از کجا باید بگم؟

سعی میکنم از اولش بگم خوب من وقتی به دنیا اومدم...... [برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]



اوه خیلی از اولش شروع کردم خوب بهتره جدی باشم راستش از وقتی یادم میاد به جای اینکه عروسک بازی بکنم با پسرا فوتبال بازی میکردم کلاً با دخترا میونه خوبی نداشتم با اینکه خودم دختر احساساتی بودم ولی چون دنیا و افکارشون با من خیلی فرق داشت دوستشون نداشتم.الانم دنیای پسرهارو بهتر از دخترها میفهمم!!!!!!!!!!!

قبل از اینکه خودمو بشناسم فوتبالیستها رو میشناختم و اول از همه دیوید رو. در مورد علاقه م به دیوید چیزی نمیگم.................................

و در مورد علاقه م به تیمها باید بگم من فوتبال انگلیس رو خیلی دوست دارم یه زمانی منچستر رو اونقدر دوست داشتم که به فرگوسن میگفتم بابا بزرگ

وقتی فرگوسن اون حرکت زشتو انجام داد که باعث شد دیوید از منچستر جدا بشه دیگه طرفدار هر تیمی که دیوید توش بود بودم. حتی گلکسی.

اما وقتی دیوید اومد میلان خیــــــــــــــــلی خوشحال شدم چون تو لیگ ایتالیا اول از همه میلانو دوست داشتم.

میلان تیمی بود که دلم میخواست همیشه پیروز باشه و همیشه قهرمان چون همـــــــــــــــــــــــ ــیشه لایق قهرمانیه...

الان عاشــــــــــــــــــــقانه میلان رو دوست دارم... نه فقط به خاطر اینکه دیوید توشه چون به این تیم علاقه داشتم و دارم و حتی اگر دیوید هم از این تیم جدا بشه طرفدار این تیم باقی خواهم ماند.

[alexandre dasilva]

یه خاطره بسیار شیرین از این ورزشگاه دارم که مطمئنا همتون یادتونه
بازی برگشت میلان در مقابل منچستر که میلان با وجود باخت 3 بر یک مقابل من یونایتد که آن هم خودش خاطرس چون گل اول رو دیدا به خودمون زد و گل سوم هم دقیقه آخر بروکی به مهاجم فرصت طلب من یو(رونی) داد و اینجوری باختیم به هر حال میلان در بازی برگشت تونست منچستر رو 3 بر 0 در هم بکوبه و انتقام بگیره.
در این دیدار کاکا سیدرف و جیلاردینو گلزنی کردن.
واقعا بازی جذابی بود و از اول تا آخر بازی توپ از آن میلان بود.

[capitan_maldini]

سر کوچه ما یک عینک فروشی بود که یه عکس خیلی توپ از پائولومالدینی داشت. کلآ از استیل و تیریپ مالدینی خوشم اومده بود و چون خودم دفاع بازی می کردم همیشه بازیهاش رو با دقت می دیدیم .
نمی دونید وقتی می خواهید بازی یک مدافع رو زیر نظر بگیرید چه مکافاتی باید بکشید دوربین همیشه به دنبال توپه و معمولآ روی مهاجمین زوم می کنه و مدافعین اغلب گوشه تصاویر می افتند و خوب نمی شه حرکات اونها رو زیر نظر گرفت
خلاصه روز به روز از بازی کاپیتان مالدینی بیشتر خوشم می اومد و وقتی به خودم اومدم دیدم که شدم یه هوادار پروپاقرص میلان.
توی سایت های عربی بیشتر گلهای بازیهای میلان رو دانلود می کردم ولی بیشتر گلهایی که می خوردند نه گلهایی که می زدند اونم واسه اینکه جای گیری پائولو رو ببینم . البته به جز 2 - 3 فصل پیش که چند بازی پشت سر هم بد بازی کرد ( مثل بازی با کیه وو که واقعآ بدترین روز کاپیتان بود ) توی بیشتر بازیها مالدینی کم اشتباه و یا حتی بی اشتباه بود .
و من الان یک هوادار روسونری هستم

[alexandre dasilva]

سلامی دوباره به دوستان
یه خاطره دیگه از سن سیرو یادم افتاد که خیلی برام شیرینه نتونستم جلوی خودمو بگیرم و اومدم که بنویسم.
توی لیگ قهرمانان اروپا میلان به لیون خورد و بازی اول اونا توی خونه لیون برگذار شد و صفر صفر تموم شد.
بازی برگشت میلان با گل اینزاگی توی نیمه اول پیش افتاد.
ولی توی نیمه دوم جونینیو یه ضربه آزاد از روی قوس وسط زمین شلیک کرد و دیدا با اینکه جلوی توپ ایستاد ولی خودش از ضرب توپ به درون دروازه رفت و یکی برگشتشو زد تو گل. چند دقیقه بعد نیز همین امر تکرار شد ولی دیدا توپ رو به بیرون هدایت کرد.
و اگر بازی با همین نتیجه به پایان میرسید میلان اوت میشد.
از دقیقه 75 به بعد منم دیگه ناامید شده بودم چون میلان خیلی آروم حمله میکرد و گاهی سانتر میکرد که به درد نمیخورد.
که ناگهان شوچنکو به عمق زد و یه شوت راهی دروازه کرد که به تیر خورد و به بیرون رفت.
چند دقیقه بعد تقریبا 89 یا 90 شوچنکو دوباره به عمق زد ولی اینبار پاس داد به اینزاگی و سوپر پیپو هم که خوراکش گلزنی تو لیگ قهرمانانه.
دقیقه 93 شوچنکو برای بار سوم از سمت چپ محوطه جریمه به عمق دفاع زد و اینبار کار ناتمومش رو تموم کرد.
و این بازی 3 بر یک به پایان رسید و میلان به دور بعد صعود کرد.

[borriello-22]

سلام دوستان
من تازه عضو شدم ولی چون ابن تاپیک راجع به میلانه نمیشه ازش گذشت این اولین نظر منه
من هم از حدود 6-7 سالگی عاشق فوتبال شدم از رنگ آبی لباس ایتالیا خوشم میومد و تو جام جهانی 2002 طرفدار این تیم بودم و از حذف ایتالیا جلو کره که خیلی نامردی بود ناراحت شدم عشق به ایتالیا هر لحظه در من زیاد و زیاد تر شد و همه باشگاه های ایتالیایی رو دوست داشتم تا فینال 2003 باشگاه های اروپا که تو اون شب طرفدار میلان شدم و تا حالا هم طرفدار این تیم هستم تو این 7 سال واقعا عاشق تیمم بودم با باختش ( به خصوص جلو لیورپول 2005 ) ناراحت و با بردش ( جلو لیورپول 2009) خوش حال میشم . و 2006 هم که ایتالیا قهرمان شد یکی از شیرین ترین دوران زندگیمه امیدوارم آتزوری تو 2010 هم خوش بدرخشه

[Dalton_Mamali]

من تو یه جمله میگم :

فقط به خاطر :

آندره آپیرلو

[FoRLaN]

ميشه بگيد چرا نظر منو حذف كردين؟؟

آهاااا حرف حق تلخ.. راستش منم بودم پاك ميكردم

الان همه دارن بتون ميخندن .. ميگي نه ؟؟ خوب خودت نگاه كن


ديدي راس ميگم ميلاني ؟؟؟؟؟؟؟

[TiFuSi]

ميشه بگيد چرا نظر منو حذف كردين؟؟

آهاااا حرف حق تلخ.. راستش منم بودم پاك ميكردم

الان همه دارن بتون ميخندن .. ميگي نه ؟؟ خوب خودت نگاه كن


ديدي راس ميگم ميلاني ؟؟؟؟؟؟؟

ForLan جان بهتره بري تو منطقه خودت صحبت كني. هر تيمي براي خودش انجمن و تاپيك داره و اين كاره شما يه جور توهين به ميلان و هواداراش هست. اگه بحث خاصي يا مطلب خاصي درباره ميلان داري ميتوني بگي اما توهين و اينطور خنديدن اصلا خوب نيست.