بردی روحیه بخش نه امیدوارکننده
مسلم است که بردی که با برتری 4 بر صفر ما برابر مالدیو به دست آمد بردی روحیه بخش بود و ایران را به بازی برگشت امیدوار کرد.البته میتوانیم بگوییم که مالدیو حذف شده است چون جبران 4 گل در بازی برگشت خیلی سخت است اما خوب نباید این تیم را دست کم گرفت. اما این برد امیدوار کننده نبود چون اختلاف تیم 40 جهان با تیم 145 جهان 4 گل هست و زدن 4 گل به این تیم طبیعی بود. اما نباید از بازی تماشگرپسند بازیکنان تیم ملی چشم پوشی کرد تیم کارلوس کیروش حاکم مطلغ میدان بود و با زدن 4 گل باز میل به هجوم داشت و خواستار گل های بیشتر بود. کریم انصاری فرزننده ی 2گل اول و علی کریمی و سعید دقیقی و خلعت بری و عقیلی و سید جلال حسینی و زارع وخسروحیدری از بهترین بازیکنان ایران بودند. خلعتبری و کریمی بارها با نشان دادن تکنیک ناب خود تماشاگران و بینندگان تلویزین را به وجد آوردند.
ایران با برتری ای که درمیانه ی میدان داشت خود را بر مالدیو چیره ساخت. هافبک های جنگنده ی ایران و مدافعین خیلی راحت توپ را ازمهاجمین مالدیو گرفته و به بازیکنان بازی ساز داده تا آن ها بازی سازی کنند. این تازه اولین بازی ایران بود اگر کمی بچه ها هماهنگ تر می بودند با پاسکاری های زمینی و دقیق می توانستند تاریخ را دوباره تکرار کنند و مالدیو را 9 تایی کنند. تیم مالدیو درخط دفاع روی هوا کمی قوی تر از روی زمین بود و آن هم به خاطر دو مدافع بلند قدی بود که در وسط بودند. مالدیوی ها که از قدرت ایران با خبر بودند بارها بر روی زمین می خزیدند تا وقت بازی را تلف کرده که شاید گل کمتری بخورند.
تیم ایران علاوه بر 4 گلی که زد باز موقعیت های بیشماری داشت که درخشش دروازه بان مالدیو مانع گشوده شدن دروازه شد. به بیان بهتر باوجود دریافت 4 گل دروازه بان مالدیو بهترین بازیکن مالدیوی ها در درون زمین بود.با یک نگاه ساده می شد فهمید که مالدیو فقط به امید تساوی پای در میدان نهاد و دلخوش به ضد حملات بود. البته با وجود هافبک های کناری سریع این تاکتیک کمی معقول به نظر می رسید. اما ایران با خنثی کردن حاشیه های زمین مالدیو را از ضد حمله زدن هم نا امید کرد و این نشان دهنده ی هوش کارلوس کیروش و انگیزه ی بازیکنان ایران و دوندگی بی امان آنها بود.
امیدواریم در بازی پنج شنبه هم شاهد بازی روبه جلو وزمین زننده ی ایران مقابل مالدیوباشیم.