درباره این موضوع اگه بخواهیم حرف بزنیم یک کتاب هم میشه نوشت !
اما خب من یک کم نظرم متفاوته و فکر نمی کنم که یکی 2 عامل باعث شده که فوتبال ما الان اینجا باشه.فکر می کنم یک سری عوامل متعدد دست به دست هم داده تا الان اینجا باشیم
دوست دارم بحث رو جور دیگه ای باز کنم و با یک سئوال برسم به یه مسئله
سئوال اینکه آیا ما قبلآ مگه برنامه ریزی داشتیم که توی سال 98 بهترین تیم تاریخ فوتبالمون رو ساختیم؟
فدراسیون های قبلی مگه کار خارق العاده ای می کردن؟ مگه ما توی دوره های پیش به المپیک رسیده بودیم که حالا واسه نرسیدنش به چشم فاجعه نگاه می کنیم؟
پاسخ این سئوالات همگی نه هست ! ما هیچ وقت برای فوتبالمون برنامه ریزی مدون نداشتیم , اتفاقآ توی سالهای اخیر هم پول بیشتری خرج می کنیم هم لیگ نیمه حرفه ای راه انداختیم و هم بیشتر به فوتبال می پردازیم اما چیزی که باعث شده بود اون سالها نتیجه می گرفتیم و الان نمی تونیم نتیجه بگیریم استعداد فوق العاده ایرانی ها در فوتبال بوده
مشکل اصلی ما اینه که اتفاقآ برنامه ریزی داریم اما برنامه ای که ریختیم
مطابق با شرایط فوتبال ما نیست
وقتی کشورهایی مثل ژاپن و کره جنوبی بشن الگوی ما و بخواهیم هی اونها رو با خودمون مقایسه کنیم حاصل کار می شه این
بگذارید طور دیگه ای منظور خودم رو برسونم. در سال 98 اگه از 100 جوون فوتبالیست ایرانی می پرسیدیم که فوتبال رو از کجا شروع کردید 99% می گفتن از زمین های خاکی . الان نقش زمین های خاکی در فوتبال ما چیه؟
اومدیم این زمین ها رو خراب کردیم و توی هر شهر چند تا پیشکسوت فوتبال جمع شدن مدارس فوتبال راه اندازی کردن و یه سری کت و شلوار تن کردن و به اسم کارشناس و استعدادیاب و طرح آسیا ویژن و این جور چیزا راه انداختیم و تیشه به ریشه فوتبال خودمون زدیم.
اومدیم زمین های خاکی که جای شکل گیری 99% فوتبالیست های تکنیکی خودمون هست رو خراب کردیم و سیستم کشورهایی مثل آلمان و ژاپن و ... رو جایگزین کردیم. اما ای کاش اگر می خواستیم این کار رو کنیم برنامه اونها رو کامل اجرا می کردیم نه اینکه فقط قیافه زمین ها شیک بشه و لباس های بچه ها یک دست بشه و...
توی کوچه و خیابون همه شهرهای ایران تیرک های دروازه دیده می شد و کودکان و نوجوانان ایرانی اونجوری فوتبال رو یاد می گرفتن
حرف من این نیست که حرفه ای کردن و شکل دادن و تصحیح کردن رورش استعدادها اشتباهه بلکه حرف من اینه که
بد اجرا کردن یک برنامه مشخص از اجرا نکردنش بهتره.
اگه می گذاشتیم همون روال طی می شد خیلی بهتر از این بود که اینجوری برنامه رو اجرا می کردیم
حالا تفاوت بین نوع اجرای برنامه ها در کشوری مثل ژاپن و ایران رو ببینیم
در ژاپن :
علاقمند به فوتبال تا سال 88 به اون صورت نبود و این کشور با ساختن برنامه های انیمشن و .... مردمش رو به فوتبال علاقمند کرد.
بعد از این مرحله نوبت به استعداد یابی بود و متخصصین فوتبال برزیلی توی ژاپن شروع به استعدادیابی کردند و در کنار مربیان استعدادیاب بومی فوتبالیست های آینده خودشون رو پیدا کردند.
استفاده از
بهترین مربیان پایه و ایجاد بستر و امکانات مناسب و 100% حرفه ای به همراه تمرینات تکنیکی و تاک تیکی روی بازیکنها بستر رو برای ایجاد فوتبال حرفه ای آغاز کردند
حالا نوبت ایجاد یک لیگ منظم و حرفه ای بود.البته حرفه ای یعنی اینکه همه چی حرفه ای باشه. نگاهی به قراردادهای تیم های ژاپنی با بازیکنها بیندازیم تا ببینیم که چقدر به آینده نگری اعتقاد داشتند.قراردادهای بلند مدت با بازیکنان تیم های باشگاهی که توی کشور ما دیده نمیشه
آوردن بازیکنان برزیلی در کنار فوتبالیستهای خودشون بازیکنان جوون ژاپنی رو با تجربه کرد.
میزبانی جام جهانی ! ژاپنی ها تازه امکانات سخت افزاری مثل استادیوم و ... رو مدرن کرده بودند و این امکانات در حدی بود که اونها می تونستند به همراه کره جنوبی اولین کشورهای آسیایی برگزار کننده جام جهانی باشند.
در ایران:
استعدادیابی و پرورش استعدادها به گردن مربیانی بود که جایگاهی از لحاظ تجربه و ... نداشتن
دروازبان معروف تیم ملی مدرسه فوتبال می زد و توی اون هافبک و مدافع پرورش می داد !
توی هر شهر خلاصه یکی 2 تا چهره فوتبالی پیدا می شد که اسم و رسمی داشته باشه و یه زمین چمن کرایه کنه و لباس یک دست بده به بچه ها یه تبلیغات وسیع در سطح شهر کنند تا هر کی دوست داره و پول داره بتونه بیاد توی این مدارس فوتبال و توپ رو از بین مانع هایی که مربی فوتبال چیده رد کنه . این هم کلاس فوتبال !
برنامه های تلویزیونی ساخته شد که موضوع بیشتر اونها فوتبال بود و پرطرفدارترین برنامه تلویزیونی ورزشی ایران بخش آنالیز بازیها رو حذف کرد ! و هفته ای چندین ساعت به ایجاد تنش بین بازیکنها , تیم ها و ... می پرداخت .البته بهونه اونها واسه این کار این بود که در برنامه های دیگه این کار یعنی آنالیز بازیها انجام میشه .جالب اینجاست که در همه برنامه های اینو می گن که ما به حواشی می پردازیم در بقیه برنامه ها به آنالیز بازیها پرداخته میشه.
خب اینها همه باعث خواهند شد که وجود بار فنی در تیم ها ارزش محسوب نشه و مدیران تیم ها مجبور باشند برای خودنمایی از بودجه بیت المال استفاده کنند و هر سال ببینیم که هر تیم بیشترین تغییر ممکن رو در کادر فنی و بازیکنان انجام بده و همه به دنبال نتیجه باشند.
و حالا همون برنامه های تلویزیونی خوشحال و خرسند از اینکه سوژه ای مناسب برای حمله به اشخاص پیدا کردند و اینجوری به قول یک برنامه طنز
مردم خوششان می آد و بیننده جذب میشه و sms زیاد می شه و در آمد بالا می ره
خلاصه همه چی دست به دست هم داد تا در طی 10 - 12 سال نه بتونیم برنامه کشورهایی که موفق بودن رو
درست اجرا کنیم مضاف بر اینکه همون زمین های خاکی و فوتبال مدارس و خلاصه همون کانون های پرورش استعداد هم از دست دادیم و به قول معروف از اینجا رونده و از اونجا مونده ......
خدا کنه اگه قراره برنامه ها اینجوری اجرا بشه همون بهتره که نشه و بچه های ایرانی اینقدر استعداد دارن که از همون زمین خاکی ها برسند به بایرن مونیخ و هامبورگ .....