در ابتدا اگر اف سی بایرن تنها به مونیخ خلاصه می شد , امثال بکن باوئر رومنیگه افنبرگ و . . . بودند که آن را بزرگ و تبدیل به غول باواریا کردند . اما روزی رسید که همین بزرگان هم مونیخ را به مقصد دیگر تیم ها ترک نموده و تنها هفت بازیکن بودند که برای همیشه بایرنی ماندند . هفت یار وفادار بایرن مونیخ از ابتدای فوتبال حرفه ای تا پایان دوران بازیگری خود همواره پیراهن اف سی بایرن را بر تن داشته اند .
سپ مایر (از 1959 تا 1979) - یوزف دیتر مایر متولد 1944 در استان بایرن ملقب به سپ که به علت فیزیک بدنی و عکس العمل های سریعش باواریایی ها به او لقب ((گربه ی آنتسینگ)) را داده بودند . مایر در سن 14 سالگی به مجموعه ی اف سی بایرن ملحق شد و از سال 1962 هم دوران حرفه ای خود را با این تیم آغاز نمود و در طی بیست سالی که در بایرن حضور داشت تعداد 536 بازی برای سرخ پوشان مونیخی انجام داد . او در کنار فرانتس بکن باوئر گرد مولر و اولی هوینس و هم چنین برایتنر و رومنیگه نسل طلایی دهه های هفتاد و هشتاد بایرن مونیخ را تشکیل می دادند . مایر همواره با بدن نرم و آماده و رفلکس های فوق سریع خود یکی از معدود نقطه ضعف هایش که قد 183 سانتی متری و نه چندان بلندش بود را کاملا پوشش می داد . به عنوان بازیکن 4 عنوان قهرمانی بوندسلیگا , 4 قهرمانی در جام حذفی آلمان , 3 قهرمانی در جام باشگاه های اروپا و یک عنوان قهرمانی در هر یک از جام های برندگان اروپا و جام بین المللی باشگاه ها در ویترین افتخارات باشگاهی مایر نیز دیده می شود . هم چنین بین سال های 1994 تا 2008 و همزمان با دوران حضور الیور کان در بایرن , مایر هم به عنوان مربی اختصاصی کان در مونیخ مشغول به فعالیت بوده و در جایگاه مربی هم 23 عنوان مختلف را همراه با غول باواریا به دست آورده است .
هانس گئورگ شوارتسنبک (از 1961 تا 1981) - دومین یار وفادار اف سی بایرن هم متولد 1948 در شهر مونیخ است . شوارتسنبک از 13 سالگی در جمع باواریایی ها حضور داشت , در سال 1966 به کادر حرفه ای سرخ پوشان ملحق شد و در طول 15 فصلی که پیراهن بایرن مونیخ را بر تن داشت , در 416 مسابقه برای این تیم به میدان رفت . افتخارات باشگاهی او به 6 عنوان قهرمانی در لیگ و 3 قهرمانی در جام حذفی آلمان , 3 عنوان قهرمانی در جام باشگاه های اروپا و یک قهرمانی در هر یک از جام های بین المللی باشگاه ها و برندگان اروپا خلاصه می شود . از بین 21 گلی که شوارتسنبک برای بایرن مونیخ به ثمر رسانده , باواریایی ها یک گل را هرگز فراموش نخواهند کرد . در فینال جام باشگاه های اروپا فصل 74-1973 درحالیکه بایرن با یک گل از اتلتیکومادرید عقب بود , با گل این مدافع میانی پیش تاخته در وقت های اضافه بازی به تساوی کشیده و طبق قانون دیدار فینال تکرار شد و در بازی دوم اف سی بایرن با 4 گل نماینده ی اسپانیا را در هم کوبید .
ورنر اولک (از 1960 تا 1970) - او که متولد 1938 است در جمع هفت یار وفادار بایرن مونیخ کمترین بازی را برای این تیم انجام داده است . 266 بازی در طول 10 فصل , یک عنوان قهرمانی بوندسلیگا , 3 قهرمانی جام حذفی و یک قهرمانی در جام برندگان اروپا افتخارات اولک در اف سی بایرن هستند . او بین سال های 1965 تا 1970 که با دنیای حرفه ای فوتبال خداحافظی کرد بازوبند کاپیتانی مونیخی ها را بر بازو می بسته است و سابقه ی نشستن روی نیمکت بایرن به عنوان کمک مربی را در دو مقطع در دهه های 70 و 80 دارد .
کلاوس آوگن تالر (از 1975 تا 1991) - آوگن تالر در سال 1957 در ایالت باواریا متولد شد و فوتبال حرفه ای خود را از سال 1975 با اف سی بایرن آغاز نمود . مجموعا 16 فصل در جمع مونیخی ها حضور داشت و 404 بازی هم برای این تیم انجام داد . آوگن تالر توانایی بازی در اکثر بخش های خط دفاعی را داشت اما او را بیشتر با عنوان دفاع میانی و لیبرو می شناسیم . وی همراه با بایرن به 7 عنوان قهرمانی در بوندسلیگا و 3 قهرمانی در هر یک از جام های حذفی و سوپرکاپ آلمان دست یافت , اما در جام باشگاه های اروپا می توان او را یکی از بدشانس ترین ها نامید , چرا که در سال های 82 و 87 دو بار با بایرن مونیخ به فینال این مسابقات رسید و در هر دو فینال مغلوب شد و به مقام نایب قهرمانی دست یافت . آوگن تالر بین سال های 84 تا 91 بازوبند کاپیتانی تیم را بر بازو می بست و سابقه ی حضور روی نیمکت بایرن به عنوان کمک مربی را در کنار نام هایی چون بکن باوئر تراپاتونی و رهاگل نیز دارد .
هانس فلوگلر (از 1975 تا 1997) - یوهانس کریستیان فلوگلر متولد 1960 در ایالت باواریا , او هم مانند همبازی دهه ی هشتادی خود آوگن تالر , توانایی بازی در بخش های مختلف خط دفاعی را داشت . فلوگلر حضوری 22 ساله را در ترکیب تیم های پایه و بزرگسالان بایرن مونیخ تجربه کرد که شامل 309 بازی برای مجموعه ی اف سی بایرن می شود و از این تعداد 277 بازی برای تیم اصلی بایرن بوده است . نکته ی جالب اینکه در فصل 02-2001 بار دیگر فلوگلر به ترکیب بایرن 2 بازگشت و اینبار در 42 سالگی فصلی کامل را در لیگ منطقه ای جنوب گذراند . او در کنار باواریایی ها موفق شد تا 5 بار بوندسلیگا و 3 بار جام حذفی آلمان را فتح کند , اما باز هم مانند آوگن تالر و همراه با او دو مرتبه در سال های 82 و 87 تا مرز فتح جام باشگاه های اروپا پیش رفت که هر دو بار هم مغلوب شد .
برند دورنبرگر (از 1972 تا 1985) - برنهارد دورنبرگر متولد 1953 , در سال های ابتدایی دهه ی هفتاد با وجود هافبک های شاخص و بزرگ دورنبرگر 19 ساله به ترکیب اصلی خط میانی بایرن مونیخ راه یافت و تا فصل 85-1984 که با فوتبال حرفه ای وداع کرد ضمن حضوری مستمر در جمع سرخ پوشان مونیخی در 375 مسابقه برای این تیم به میدان رفت . ویترین افتخارات او در اف سی بایرن شامل 5 قهرمانی بوندسلیگا , 2 عنوان قهرمانی جام حذفی و 3 بار فتح جام باشگاه های اروپا در کنار یک قهرمانی در جام بین المللی باشگاه ها می شود . او تنها یار وفادار بایرن مونیخ است که هرگز به تیم ملی آلمان دعوت نشده است .
فرانتس روت (از 1966 تا 1978) - بارزترین ویژگی او به عنوان یک هافبک تدافعی بازی کاملا فیزیکی و درگیرانه اش در میانه ی میدان بود و از همین رو او را ((گاو نر)) نامیدند . روت متولد 1946 از 20 سالگی در نقش یک مهاجم در ترکیب اصلی بایرن قرار گرفت و بعدها به خط هافبک منتقل شد و در پایان فصل 78-1977 درحالی مونیخ را ترک کرد که 322 بازی برای این تیم انجام داده بود . رکوردی جالب در کارنامه ی باشگاهی او به چشم می خورد , روت در 3 فینال مهم برای اف سی بایرن گلزنی کرده است . در جام برندگان اروپا 1967 مقابل رنجرز که همین گل به پیروزی بایرن هم انجامید و در دو فینال جام باشگاه های اروپا 1975 مقابل لیدزیونایتد و 1976 در مقابل سنت اتین . روت همراه با نسل شاخص دهه های شصت و هفتاد بایرن مونیخ به 4 قهرمانی در لیگ و 3 عنوان قهرمانی در جام حذفی آلمان , 3 قهرمانی جام باشگاه های اروپا و هم چنین قهرمانی در جام های برندگان اروپا و بین المللی باشگاه ها دست یافته است.
بررسی ریز و دقیق سال ها و فصل هایی که این بازیکنان در بایرن مونیخ گذرانده اند , نکات بسیاری را دربر دارد . این مطلب تنها نگاهی کلی بود به دوران حضور هفت یار وفادار اف سی بایرن در مونیخ .
منابع: ویکی پدیا و سایت خبری فوسبال داتن
fcbayern.ir