شب شعر

[omid2]

یادمان باشد : وقتی کسی را به خودمان وابسته کردیم !
در برابرش مسئولیم ...
در برابر اشکهایش ؛
شکستن غرورش ،
لحظه های شکستنش در تنهایی و لحظه های بی قراریش ....
واگر یادمان برود !
در جایی دیگر سرنوشت یادمان خواهد آورد ،
واین بار ما خود فراموش خواهیم شد ... !!!

[omid2]

حکایتـــــ من
حکایت ماهی تُنگ شکستـــه ایســـت
که روی زمین دل دل می زند...!
و حکایتــــــ تو
حکایت پسرک شیطان تیر کـــــمـان به دستی
که نفس های او را شـــــماره می کند...!

[ستاره 7]

آنچه می خواهیم نیستیم و آنچه هستیم نمی خواهیم..

آنچه دوست داریم نداریم و آنچه را داریم دوست نداریم..

و عجیب است هنوز امیدوار به فردایی روشن هستیم!

ساعت ها را بگذارید بخوابند، بیهوده زیستن را نیازی به شمردن نیست..!

[shiraz-sport]

گفتی که مرا دوست نداری گله ای نیست
بین من و عشق فاصله ای نیست
گفتم که کمی صبر کن و گوش به من کن
گفتی که باید بروم حو صله ای نیست
گفتی که کمی فکر خودم باشم و آن وقت
جز عشق تو در خاطر من مشغله ای نیست
رفتی خدا پشت و پناهت به سلامت
بگذار بسوزد دل من مسا له ای نیست

[Fc Bayern München]

الا ای آهوی وحشی کجایی

مرا با توست چندین آشنایی

دو تنها و دو سرگردان دو بیکس

دد و دامت کمین از پیش و از پس

بیا تا حال یکدیگر بدانیم

مراد هم بجوییم ار توانیم

که می‌بینم که این دشت مشوش

چراگاهی ندارد خرم و خوش

که خواهد شد بگویید ای رفیقان

رفیق بیکسان یار غریبان

مگر خضر مبارک پی درآید

ز یمن همتش کاری گشاید

مگر وقت وفا پروردن آمد

که فالم لا تذرنی فردا آمد

چنینم هست یاد از پیر دانا

فراموشم نشد، هرگز همانا

که روزی رهروی در سرزمینی

به لطفش گفت رندی ره‌نشینی






حافظ

[omid2]

سلامی از دلی تنها...................
دلی آکنده از غمها....................
گهی با یار ، گهی بی یار..............
گهی از عاشقی بیزار.................
گهی گریان ، گهی خندان..............
گهی رنجیده از یاران....................
سلام ای بهتر از باران..................

[ALEX-ss]

شبانه با من عاشق نخوان شعر جدایی را
به یاد آور فقط یک بار تو روز آشنایی را
همان روزی که گشتم عاشق چشمان پاک تو
نمی دانستم اکنون می نوازی بی وفایی را
مگو با من دگر از رفتن و از بازی تقدیر
که من باور ندارم طعم تلخ بی نوایی را
نخوان از وا ژه های تلخ پرواز و صعود و اوج
که من طاقت ندارم درد سخت بی صدایی را
حضور سبز تو در خاطراتم تا ابد با قیست
کنار تو نویسم روی قلبم نام زیبای رهایی را

[omid2]

هرگز حسرتی در هیچ کجای دنیا

این چنین جمع نمیشود

که در همین سه واژه کوتاه

او دوستم ندارد

[ستاره 7]

من از نهايت شب حرف ميزنم

من از نهايت تاريکي

و از نهايت شب حرف ميزنم


اگر به خانهء من آمدي براي من اي مهربان چراغ بياور

و يک دريچه که از آن

به ازدحام کوچهء خوشبخت بنگرم

[omid2]

چه خوش خيال بودم...
که هميشه فکر ميکردم درقلب تو محکومم به حبس ابد..!!
يکباره جا خوردم...
وقتى زندانبان بر سرم فرياد زد...
(هى تو)...!
آزادى...!
وصداى گام هاى غريبه اى که به سلول من می آمد...!