میدونم این سوالات یکم خاص و سخت اند. دفعه ی قبل اولین مشارکت من تو بخش نیمکت دربی بود که سوالاتی آسان رو از مهمان این بخش پرسیده بودم اما سوالات این دفعه من سخت تر از دفعه قبل و سوالات دفعه ی بعد هم سخت تر از این دفعه خواهد بود. امیدوارم جواب های منطقی و خوبی دهید.به دلیل سنگین بودن سوالات در مقابل بعضی از آن ها مثال قرار دادم که با مطالعه آن به جواب بهتری میرسید) موفق باشید.
1/ چرا ما آدما بعضی ها را آن قدر بزرگ می کنیم که بزرگی انسان های بزرگ در بزرگی پوچ آن ها غرق می شود؟
2/ چرا بعضی ها دوست دارند کوچکی خود را با قرار گرفتن درکانون توجهات به همه نشان دهند؟
3/ چرا فقط می گوییم خدا اولین امید ما درهرکاری است ولی درواقع خدا آخرین امید ماست؟ (مادری را درنظر بگیر که فرزندش در اتاق عمل هست و جراحان دارند قلبی را به بدن او پیوند می زنند این مادر قبل از عمل جراحی به جراح می گوید اول امید ما به خداست بعد به شما لطفا هرکاری که ازدستتان بر می آید انجام دهید. این مادر درطول انجام عمل پشت دراتاق عمل مشغول دعاست اما وقتی جراح بیرون می آید حال فرزند خود را اول از جراح می پرسد وقتی نتیجه خوب بود خدا را شکر و وقتی بد بود خدا را فراموش می کند درصورتی که می تواند با مراجعه به دلش و توجه به آن که آیا درش آشوب است یا آرامش قبل از جواب جراح از حال بچه خود با خبرشود)
4/ چرا بزرگی برخی از انسان های بزرگ بعد از مرگشان مشخص می شود درحالی که درطول حیاطشان ما آن ها را انسان هایی دیوانه یا معمولی می پنداشتیم؟ ( مثل بهلول دانا)
5/ چرا انسان های بزرگ دنبال شهرت نیستند؟
6/ چرا برای معنی تجربه احترام قائلیم اما برای خود آن نه؟ ( اکثرجوان ها دوست ندارد به نصیحت باتجربه ها گوش دهند درحالی که می دانند استفاده از تجربه برای رسیدن به هدف بسیار مفید است.)
7/ چرا وقتی درانجام کاری اشتباه کردیم و پی به اشتباهمان بردیم بعداز مدتی می گوییم دفعه ی بعد جبران می کنم اما وقتی دفعه ی بعد رسید دوباره همان اشتباه را انجام می دهیم و باز مانند دفعه ی قبل ابراز پشیمانی می کنیم؟
8/ چرا گاهی اوقات قبل از انجام کاری فکر نمی کنیم و نمی بینیم که آیا کاری را که میخواهیم انجام دهیم درست است یا نه ؟آخر آن خوشحالیست یا اشک و ناراحتی و پشیمانی؟
9/ چرا دراکثر مواقع وقتی ازمفید بودن کاری مطمعن هستیم آن کار را انجام نمی دهیم؟ (مثل مطالعه کردن)
10/ چرا وقتی به اولین بن بست در مسیر هد فمان رسیدیم از خدا ناامید می شویم درحالی که مطمعنیم او تنها امید ماست؟
ودرآخر یک سوال راحت برای رفع خستگی
خسته نباشید.