قاعده بازی اینه: واسه حضور تو فوتبال اروپا باید خودتو تو تورنمنتای مهم نشون بدی. به نظر من چندتا دلیل داره:
1- وقتی ایران نتونست بره جام جهانی 2006 میشد حدس زد که ترانسفر بازیکن بعدی به اروپا طولانی میشه. واسه تورنمنتای مهمی مثل جام جهانی مقدماتی جام جهانی یا حتی جام ملتها باشگاههای بزرگ و کوچیک اروپا استعداد یابای خودشونو به قاره های مختلف میفرستن تا از این قاره ها با هزینه کم بازیکنای خوبی رو پیدا کنن.
اما ایران تو هیچ کدوم از این دوتا عملکرد خوبی نداشته و طبیعی هم هست که بازیکنای ما ترانسفر نشن.
2- این مسئله تو مسابقات باشگاهی هم دیده میشه وقتی باشگاههای ما به زور از گروهاشون بالا میان و باشگاههای شرقی هرسال قهرمان میشن نباید انتظار دیده شدن ایرانیا رو داشته باشیم. بالاخره لیگ قهرمانان آسیا هم تورنمنت معتبری تو سطح خودش محسوب میشه.
3- دلالایی که به اسم مدیربرنامه و ایجنت با بازیکنا هستن اصلا تو سطح دنیا شناخته شده نیستن و با هیچ باشگاه اروپایی تعامل ندارن. باید قبول کنیم که تو این موارد به جز کیفیت فنی بازیکن و خواست مربی اون تیم که از واجباته رابطه هم تاثیر گذاره که بازیکنای ما ازش محرومن.
مثلا علی کریمی به خاطر داشتن یه ایجنت رسمی و بین المللی تو سالای افت فوتبالش تونست به شالکه بره.
4- تو این چند ساله که فوتبال ایران افت کرده باشگاههای اروپایی از شرق آسیا بازیکنای زیادی گرفتن و جواب داده. به خاطر همین یه اعتمادی بین اونا و بازیکنای این کشورا به وجود اومده. واسه همین هم ریسک نمیکنن تا بازیکنای غرب آسیایی و ایرانی رو بگیرن.
5- سطح لیگ ایران از لیگای کره و ژاپن پایینتره و واسه همین باشگاههای ایرانی نمیتونن با باشگاههای اروپایی رابطه زیادی داشته باشن (یه بخشیش هم به دلیل انزوای سی یا سی ایرانه) ولی باشگاههای کره ای و ژاپنی بازیای دوستانه زیادی رو با اروپاییا دارن و بازیکن اروپایی مطرح زیادی رو هم میگیرن. البته مدیرای نالایق و سی یا سی تیما فقط فکر ابقای خودشون هستن و وقتی واسه اینجور کارا ندارن این قضیه رو حادتر میکنه.
6- تیمای پایمون هم مشکل دارن با اینکه استعدادای خوبی اونجا هستن اما خوب سازماندهی نمیشن و به قدر کافی حمایت و تبلیغات واسشون نمیشه. یه مثال اینکه تو ژاپن واسه بازیکنای نوجوون و امیدشون تبلیغات زیاد میکنن یا اونارو تو آکادمی باشگاههای بزرگ دنیا میبرن.
البته اینم بگم که سطح بازیکنای ایرانی خیلی پایین اومده و قابل مقایسه با بازیکنای قدیمی نیس.
نکته: تو تمام موارد بالا رد پای کم کاری و بی عرضگی فدراسیون به وضوح دیده میشه!
نوشته اصلی توسط
AlexDelpiero
این عدم برنامه ریزی موجب شد ما در پایان جام جهانی 2006 آلمان یکی از قویترین و لایقترین مدیرهای تاریخ فوتبالمون رو از دست بدیم ! ( محمد دادکان )
و پس از اون روی کار آمدن یک عروسک خیمه شب بازی به نام کفاشیان !
مهدی جان تو این قضیه زیاد باهات موافق نیستم. درسته که دادکان خیلی بهتر از کفاشیان بود ولی خودش هم همچین آش دهن سوزی نبود. دلیل موفقیتای نسب دادکان کارایی بود که صفایی فراهانی و تیمش تو دوره خودشون انجام داده بودن. وقتی دادکان فدراسیونو تحویل گرفت همه چی سرجاش بود. حسابای فدراسیون پرپول بود اسپانسر و تبلیغات و لباس و... هم درست بود. مربیای تیمای ملی از رده های پایه تا بزرگسال که بلاژویچ بود همه ثابت شده بودن.
حتی بعد بلاژ هم دادکان خیلی راحت دستیارشو بجاش گذاشت.
تو زمان دادکان هم مشکلای خیلی زیادی بود و حاشیه های فوتبال خیلی زیاد شده بود.
البته یه نکته مثبت هم این بود که استقلال داشت که اونم به نظرم به خاطر شرایط کشور بود که هر کی کار خودشو میکرد و سی یا سیا اینقدر تو فوتبال نبودن و دخالت از بالا کمتر بود.
البته تو بله قربان گویی کسی به پای کفاشیان نمیرسه.