شب شعر

[ستاره 7]

می روم خسته و افسرده و زار
سوی منزلگه ویرانه خویش
به خدا می برم از شهر شما
دل شوریده و دیوانه خویش
می برم تا که در آن نقطه دور
شستشویش دهم از رنگ نگاه
شستشویش دهم از لکه عشق
زین همه خواهش بیجا و تباه
می برم تا ز تو دورش سازم
ز تو ای جلوه امید محال
می برم زنده بگورش سازم
تا از این پس نکند یاد وصال
ناله می لرزد
می رقصد اشک
آه بگذار که بگریزم من
از تو ای چشمه جوشان گناه
شاید آن به که بپرهیزم من
بخدا غنچه شادی بودم
دست عشق آمد و از شاخم چید
شعله آه شدم صد افسوس
که لبم باز بر آن لب نرسید
عاقبت بند سفر پایم بست
می روم خنده به لب ‚ خونین دل
می روم از دل من دست بدار
ای امید عبث بی حاصل

[Fc Bayern München]

خواب دیدم خواب اینکه مرده ام ******* خواب دیدم خسته و پژمرده ام

دور من خروار ها از خاک بود ******* وای قبر چه وحشتناک بود

تا میان گور رفتم دل گرفت ******* قبر کن سنگ لحد را گل گرفت

ناله می کردم ولیکن بی جواب ******** تشنه بودم تشنه یک جرعه آب

بالش زیر سرم از سنگ بود ******* غرق وحشت سوت و کور و تنگ بود

خسته بودم هیچ کس یارم نشد ******* زان میان یک تن خریدارم نشد

هر که امد پیش حرفی راندو رفت ******* سوره حمدی برایم خواندو رفت

نه رفیقی نه شفیقی نه کسی ******* ترس بود و وحشتو دلواپسی

ناگهان از راه رسیدند دو ملک ******* دو ملک با گرزهایی از فلک

اولی گفتا بگو نام تو چیست ******* آن یکی فریاد زد رب تو کیست

ای گنهکار سیه دل بسته پر ******* نام اربابان خود یک یک ببر

در میان عمر خود کن جستجو ******* کارهای نیک و زشتت را بگو

ما که ماموران حی داوریم ******* اینک تورا سوی جهنم میبریم

دیگر آنجا عذر خواهی دیر بود ******* دست و پایم بسته در زنجیر بود

نا امید از هر کجا و دلفکار ******* می کشیدندم به خفت سوی نار

ناگهان الطاف حق آغاز شد ******* از جنان درهای رحمت باز شد

مردی آمد از تبار آسمان ******* نور پیشانیش فوق کهکشان

چشمهایش زندگانی می سرود ******* درد را از قلب آدم می زدود

گیسوانش شط پر جوش و خروش ******* در رکابش قدسیان حلقه بگوش

صورتش خورشید بود و غرق نور ******* جام چشمانش پر از شرب طهور

لب که نه سرچشمه آب حیات ******* بین دستش کائنات و ممکنات

خاک پایش حسرت عرش برین ******* طره یی از گیسویش حبل المتین

بر سرش دستار سبزی بسته بود ******* بر دلم مهرش عجب بنشسته بود

دو ملک سر را به زیر انداختند ******* بال خود را فرش راهش ساختند

غرق حیرت داشتند این زمزمه ******* آمده اینجا حسین فاطمه

صاحب روز قیامت آمده******* گویی بهر شفاعت آمده

سوی من آمد مرا شرمنده کرد******* مهربانانه به رویم خنده کرد

گفت آزادش کنید این بنده را ******* خانه آبادش کنید این بنده را

اینکه اینجا این چنین تنها شده ******* کام او با تربت من وا شده

مادرش او را به عشقم زاده است ******* گریه کرده بعد شیرش داده است

بارها بر من محبت کرده است ******* سینه اش را وقف هیئت کرده است

سینه چاک آل زهرا بوده است ******* چای ریز مجلس ما بوده است

اسم من راز و نیازش بوده است ******* خاک من مهر نمازش بوده است

اینکه در پیش شما گردیده بد ******* جسم و جانش بوی روضه می دهد

هرچه باشد او برایم بنده است ******* او بسوزد صاحبش شرمنده است

در قیامت عطر و بویش میدهم ******* پیش مردم آبرویش میدهم

آری آری هرکه پا بست من است ******* نامه ی اعمال او دست من است

[ALEX-ss]

شبانه با من عاشق نخوان شعر جدایی را
به یاد آور فقط یک بار تو روز آشنایی را
همان روزی که گشتم عاشق چشمان پاک تو
نمی دانستم اکنون می نوازی بی وفایی را
مگو با من دگر از رفتن و از بازی تقدیر
که من باور ندارم طعم تلخ بی نوایی را
نخوان از وا ژه های تلخ پرواز و صعود و اوج
که من طاقت ندارم درد سخت بی صدایی را
حضور سبز تو در خاطراتم تا ابد با قیست
کنار تو نویسم روی قلبم نام زیبای رهایی را

[Fc Bayern München]

لبخند تو خلاصه خوبیهاست ----- لختی بخند خنده گل زیباست

پیشانیت تنفس یک صبح است ----- صبحی که انتهای شب یلداست

در چشمت از حضور کبوترها----- هر لحظه مثل صحن حرم غوغاست

رنگین کمان عشق اهورایی----- از پشت شیشه دل تو پیداست

فریاد تو تلاطم یک طوفان----- آرامشت تلاوت یک دریاست

با ما بدون فاصله صحبت کن----- ای آن که ارتفاع تو دور از ماست

[IL Bimbo De Oro]

شب های امتحان

بی همگان بسر شود ، بی تو بسر نمیشود

این شب امتحان من، چرا سحر نمیشود ؟!


مولوی او که سر زده ، دوش به خوابم آمده

گفت که با یکی دو شب ، درس به سر نمیشود !


خر به افراط زدم ، گیج شدم قاط زدم

قلدر الوات زدم ، باز سحر نمیشود !


استرس است و امتحان ، پیر شده ست این جوان

دوره آخر الزمان ، درس ثمر نمیشود !


مثل زمان مدرسه ، وضعیت افتضاح و سه

به زور جبر و هندسه ، گاو بشر نمیشود !


مهلت ترمیم گذشت ، کشتی ما به گل نشست

خواستمش حذف کنم ، وای دگر نمیشود !


هر چه بگی برای او ، خشم و غصب سزای او

چونکه به محضر پدر ، عذر پسر نمیشود


رفته ز بنده آبرو ، لیک ندانم از چه رو

این شب امتحان من ،دست بسر نمیشود


توپ شدم شوت شدم ، شاعر مشروط شدم

خنده کنی یا نکنی ، باز سحر نمیشود !!!

" مشروط الشعرا "

[ALEX-ss]

دیگه حس میکنم اینجا
واسه من جایی نمونده
دیگه مجنون واسه لیلی
قصه جدایی خونده
دیگه این دل دل تنها
عاشق کسی نمیشه
دیگه قمری میشه تنها
میمیره کنج یه بیشه
سهم من از این زمونه
حسرت و یه جرعه آهه
کاشکی که همه بدونن
به خدا دلم شکسته

[ستاره 7]

یک شبی مجنون نمازش را شکست
بــی وضــــو در کوچـــه لیلا نشســـت
عشق آن شب مست مستش کرده بود
فــــارغ از جـــام الــستــش کــــرده بــــود
ســجـده ای زد بـــر لــــب درگــاه او
پــــُر ز لـــیلــا شـــــد دل پـــــر آه او
گـــفت یا رب از چه خوارم کرده ای
بــــر صلیب عـــشق دارم کرده ای
جـــــام لیلا را به دسـتـم داده ای
وندر این بازی شــکستم داده ای
نشتر عشقش به جانم می زنی
دردم از لیـلاســـــت آنم می زنی
خسته ام زین عشق، دل خونم نکن
من کـــه مجنونم تو مــــجنونم نــکن
مــــرد ایــــن بـــازیــچـه دیگر نیستم
این تو و لـــیلای تو... مــــن نیستم
گــــفت ای دیــوانه لــیلایــــــت منم
در رگ پنهان و پـــیــدایـــت منـــــم
ســــالها بــــا جــــور لیلا ســـاختی
من کنارت بـــــودم و نـــشناخـــتی
عــشق لــــیلا در دلـــت انـــداختم
صد قمــــار عشق یکجا بـــاخـــتم
کـــــردمـــت آواره صــــحرا نـــــشد
گفتم عاقل می شوی اما نــشد
سوختم در حسرت یک یـا ربــت
غیر لیلا بــــــر نــــیــامد از لــبت
روز و شب او را صـــدا کردی ولی
دیدم امشب با مـنی گفتم بلی
مطمئن بودم به من سر می زنی
در حــــــریم خانه ام در می زنی
حــــال این لیلا که خوارت کرده بود
درس عشقش بی قرارت کرده بود
مرد راهش بـــاش تا شاهت کنم
صد چو لیلا کشته در راهت کنم .....

[Fc Bayern München]

باز این چه شورش است که در خلق عالم است
باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است
باز این چه رستخیز عظیم است کز زمین
بی نفخ صور خاسته تا عرش اعظم است
این صبح تیره باز دمید از کجا کزو
کار جهان و خلق جهان جمله در هم است
گویا طلوع میکند از مغرب آفتاب
کاشوب در تمامی ذرات عالم است
گر خوانمش قیامت دنیا بعید نیست
این رستخیز عام که نامش محرم است
در بارگاه قدس که جای ملال نیست
سرهای قدسیان همه بر زانوی غم است
جن و ملک بر آدمیان نوحه میکنند
گویا عزای اشرف اولاد آدم است
خورشید آسمان و زمین نور مشرقین
پروردهی کنار رسول خدا حسین


محتشم کاشانی

[ALEX-ss]

خداحافظ
ای ماه دلگیرم
خداحافظ که دور از تو آروم نمی گیرم
تو رو به دست خدا سپردم
تنهایی و جدایی تقدیر ما بود
همراه و عاشقانه از هم گذشتیم
افسوس که دنیای ما از هم جدا بود
افسوس که غربت ما بی انتها بود

خداحافظ
رویای شیرینم
هنوزم تو نگاه تو فردامو می بینم
دلم گرفته
فرصت نشد پناه بی کسی تو باشم
با بغضی عاشقانه باید ازت جدا شم

«خداحافظ تنهایی تقدیر من بود،خداحافظ که این جدایی پایان عشق ما نیست،خداحافظ،خداحافظ»

[ALEX-ss]

صبحت بخیر عزیزم
با آنکه گفته بودی
دیشب خدا نگهدار
با آنکه دست سردت
از قلب خسته ی تو
گوید حدیث بسیار
صبحت بخیر عزیزم
با آنکه در نگاهت
حرفی برای من نیست
با آنکه لحظه لحظه
می خوانم از دو چشمت
تن خسته ای ز تکرار
---
در جان عاشق من
شوق جدا شدن نیست
خو کرده ی قفس را
میل رها شدن نیست
من با تمام جانم
پر بسته و اسیرم