به همه یوونتوسیای گل تبریک میگم این برد شیرین رو!
دیگه بهتر از این نمیشد. گل دوم خیال همه رو راحت کرد
میخوام تحلیل خودم از بازی و بازیکنای یوونتوس تو این بازی بنویسم:
دروازه بان:
توپ زیادی رو دروازه بوفون نیومد اما رو یه صحنه عالی واکنش نشون داد هرچند به نظر من اسم بوفون هم یه کم اعتماد به نفسو از مهاجمای میلان گرفته بود. همچنین بوفون از عقب مدافعا رو عالی هدایت می کرد.
خط دفاعی:
تو این بازی کونته تقریبا همون ترکیبی رو که من قبل بازی پیش بینی کرده بودم به زمین فرستاد و همونطور که گفتم کیلینی تو سمت چپ عالی کار کرد و هم به دو تا مدافع وسط کمک کرد. حتی تعویضا هم به جز الکس که میتونست از دیقه 65 به جای ویدال به بازی بیاد هم درست بودن. دیگه ما اینیم دیگه!!![]()
اگه جورجو دوسه بازی تو اون منطقه بازی کنه و همینطوری بی اشتباه کار کنه اعتماد به نفسشو دوباره بدست میاره و میتونه خیلی کمک کنه. بونوچی و بارزالی هم خوب بازی کردن. مخصوصا بارزالی که اجازه نفس کشیدن به زلاتان رو نداد. البته تماشاچیا هم به خنثی کردن ایبرا خیلی کمک کردن. از بازیکنی در حد زلاتان بعید بود تحت تاثیر جو استادیوم قرار بگیره. نفوذای لیختشتاینر از سمت راست هم خوب بود هر چند چندتا سانتر اشتباه داشت اما با رفت و برگشتاش زامبروتای 90 ساله رو خسته کرد.
خط هافبک:
حضور پیرلو و مارکیزیو جلوی مدافعا و جلو بازی کردن مدافعا ایده جالبی بود این دوتا خیلی باهم هماهنگ شدن. با اینکه مارکیزیو دو گل زد و خیلی هم عالی بازی کرد اما من پیرلو رو بهترین بازیکن زمین میدونم. بازی دیشبش یه فیلم آموزشی بود تو جاگیری ها توپ گیری ها و مخصوصا پاسای نرم خاص پیرلویی که میداد. میلانیا باید از اینکه همچین بازیکنی رو مفت از دست دادن باید خیلی ناراحت باشن. با اعتماد به نفسی که داشت و خونسردی خاصی که بازی می کرد این ویژگیارو به بقیه تیم هم منتقل کرده بود.
قبل بازی فکر می کردم الکس به جای ویدال بازی کنه اما ویدال هم تقریبا تونست از پس کار بر بیاد مخصوصا رو تپ گیری ها اما پاسای اشتباه زیادی داشت و اونم به خاطر منطقه بازیش بود که با تشخیص درست جلوتر بازی میکرد.
کراسیچ و په په خیلی دونده بودن و میلوس خوب بازی کرد ولی جاکرینی خیلی از انتظارا بهتر بود و از وقتی زمین اومد و جاش با په په عوض شد موتور سمت چپ رو روشن کرد.
خط حمله:
ووچینیچ یکی از بهترین روزاشو پشت سر گذاشت اما همونطور که مهدی گفت یکم تکرویاش زیاده از حد بود اما یه نکته خیلی ریز وجود داره. همه دیدن که ماتری از دیقه 55 داشت خودشو گرم می کرد ولی آخر سر بعد گل وارد بازی شد و تاثیر ووچینیچ رو هم روی گل دیدیم. بازیخونی بی نظیر کونته تو این حرکت واقعا عالی بود اینکه فهمیده بود میرکو میتونه تو ادامه بازی مفید باشه یه نکته خیلی مهمه. ماتری هم از وقتی به بازی اومد به خوبی پرس رو رو مدافعای میلان اجرا کرد.
مربی:
کونته تو این بازی نشون داد بهترین انتخاب ممکن برای یووه بوده و هست. دوفاکتور خیلی مهم تو کونته وجود داره : اولیش تعصبیه که چه زمان بازیش و چه الان نسبت به یووه داره و کاملا مشخصه که این تعصب رو به بازیکنا هم منتقل کرده از مقایسه بازی بعضی بازیکنا با فصل پیش میشه اینو فهمید.
دومیش هم تاکتسین بودن و بازیخونی و شجاعت بالای این مربیه که همه تو ایتالیا بهش اعتقاد دارن.نمونش هم تو این بازی همونطور که بالا گفتم تعویض نکردن ووچینیچ تا بعد گل بود.
به نظرم یووه یه سال بیخود وقتشو با دل نری تلف کرد همون پارسال باید کونته میومد حتی اگه امسال هم یووه نتونه موفق شه (که احتمالش خیلی کمه) کونته باید سرجاش بمونه به نظرم این مربی حداقل 10 سال میتونه مربی یووه باشه.
اگه کادر فنی کونته بتونن انگیزه رو تو بازیکنا ایجاد کنن که تو بقیه بازیای فصل هم با روحیه اینجوری به بازی برن مطمئن باشید قهرمانی دور از دسترس نیست. وگرنه تیم از نظر تاکتیکی الان تو سطح بالایی قرار داره.
من به بازیکنای یووه تو این بازی این نمره ها رو از 10 دادم خوشحال میشم نظرتون رو بگید:
BUFFON 6.5
BARZAGLI 7.5
BONUCCI 6.5
CHIELLINI 7
LICHTSTEINER 6.5
MARCHISIO 8
PIRLO 8.5]
VIDAL 6.5
KRASIC 6
PEPE 6
GIACHERRINI 6.5
VUCINIC 7
MATRI -
PAZIENZA -