آبى ها پس از دربى مغرورانه بازى مى كردند
خودزنى استقلال!
...و استقلال دومين شكست خود را در مدت ۱۴ هفته تجربه كرد.
اين تعداد باخت البته به نسبت آنچه كه از اين تيم با وضعيت آن روزهايش تصور مى رفت كمتر از حدى است كه كارشناسان تصور مى كردند اما با اين حال نبايد از كنار اين گذشت كه استقلال در آبادان به خودش باخت و اين به خود باختن و از خود ضربه خوردن در حال تبديل شدن به يك عادت است.
استقلال باز هم گل به خودى زد و پس از اين گل به خودى (گل اول) روحيه اش را باخت و در پى اين تضعيف روحيه تا پايان ۹۰ دقيقه نتوانست خودش را جمع و جور كند.
ضعف استقلال اما فقط همين نبود بلكه «ندو» بودن هافبكهاى اين تيم هم دليلى شد براى ديكته شدن صنعت نفت به استقلال! و البته كه حسن هورى هم دليلى بزرگ بود براى رقم خوردن دومين شكست استقلال!
با وجود اين اما معتقديم استقلال از خودش بيش از ديگران ضربه مى خورد. از آنجا كه تيم بدترين بدنسازى تاريخ را به دليل كمبود وقت سپرى كرد و در پى اين بدنسازى بد مدام مصدوم روى مصدوم براى خود مى سازد و باز بر اين باوريم كه از خودش بيش از ديگران ضربه مى خورد چه آنجا كه عمران زاده اش در مقابل صبا باترى هم هنر مى كند هم پنالتى مى دهد و هم اخراج مى شود تا آنجا كه منتظرى با ضربه سر توپ را به تور دروازه خودى رساند و باز هم صادقى كه مقابل پاس گل به خودى زد و...
استقلال البته نتايج بدى نگرفته و شايد همان پيروزى در دربى براى كل فصل اين تيم كافى باشد اما بايد اين معايب را برطرف كند اگر مى خواهد به اوج برسد و باز اگر مى خواهد براى قهرمانى بجنگند.
•••
به نظر مى رسد كه استقلال به اين شكست نياز داشت. آبيها مغرور شده و روى تاكتيك دفاع و ضد حمله شان ايست كرده بودند. در واقع آنها هيچ حركت ديگرى را به اجرا نمى گذارند و اين از آن عيبهاست كه در فوتبال ايران هميشه خودنمايى مى كند.استقلال پر از غرور شده بود. شايد آنها تصور مى كردند كه درب هميشه روى همان پاشنه مى چرخد كه تك حمله هايشان به گل برسد و كار تمام شود. آبيها البته مقابل نفت داستان ديگرى را تجربه كردند. آنجا كه هرچه زدند به دستان پرتوان هورى جمع شد و تا آخر بازى حتى يك بار هم نتوانستند دروازه حريف خود را باز كنند!غرور بدترين مرض براى يك تيم است. آنجا كه اين غرور جلوى دويدن بيشتر و تلاش افزون تر براى توپگيرى و اجراى تاكتيكهاى جديد را مى گيرد و تيم را به بن بست مى كشاند.استقلال پس از دربى به طور كلى بد بازى مى كرد و مقابل راه آهن هم فوتبال برترى نسبت به حريف ارائه نداد و البته از تك فرصتها استفاده كرد. تك فرصتهايى كه مقابل نفت به نتيجه نرسيد و دومين شكست را به استقلال ديكته كرد.بايد ديد كه تيم مظلومى و يارانش آنجا در استقلال از آنچه مقابل نفت بر آنها رفت مى توانند به درستى استفاده كنند و خيلى صحيح معايب استقلال را بپوشانند يا اينكه «ندو» بودن هافبكها و غرور و تك تاكتيك بودن استقلال براى آنها ادامه خواهد داشت؟
استقلال معايبى دارد كه اگر آنها را برطرف نكند در كورس قهرمانى نمى ماند چراكه براى ماندن در كورس جنگيدن و كامل بودن از نيازهاى اوليه است اما...
بله استقلال از خودش مى خورد، چه از ابتداى فصلى كه تيم به امان خدا رها شده بود و چه از گل به خوديهاى مدافعانش و باز تك بعدى بودن اين تيم!
[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]