☼☼☼-اخبار باشگاه کاتالان ها (اختصاصی) 2015-2014-☼☼☼

[*SaRaH]

[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

اختصاصی / بازیکنان بارسلونا در طول یک هفته باید در دو بازی به میدان بروند و این فشار زیادی را بر آنها تحمیل میکند . روز سه شنبه مسی , نیمار , دنی آلوز و ماسچرانو نیز باز میگردند .

فردای بازگشت بازیکنان از تعطیلات , بارسلونا به دیدار ناپولی خواهد رفت و شنبه به دیدار هلسینکی .

لوئیس انریکه دو جلسه تمرین در روز سه شنبه ( ساعت 9:30 و 18:30 به وقت محلی ) و یک تمرین در روز پنج شنبه ( 18:30 دقیقه به وقت محلی ) و یک تمرین نیز برای روز جمعه در نظر گرفته است . تمرین روز جمعه ساعت 9:30 دقیقه صبح برگزار میشود .

[*SaRaH]

خبر‌ها حاکی این است که این هفته، هفته حیاتی در راه انتقال کواردادو به بارسلونا است. به گزارش فوتبال اسپانیا، اسپورت کاتالان گزارش داده سران بلوگرانا با یک بسته پیشنهادی ۳۵ میلیون یورویی با کواردادو و مدیر برنامه‌هایش دیدار خواهد کرد. آنها همچنین با فیورنتینا هم دیدار خواهند کرد. از ایتالیا هم خبر می‌‌رسد که کواردادو امروز به ایتالیا باز میگردد که با سران فیورنتینا دیدار کند.

دلا واله و سران فیورنتینا در دیدار با کواردادو سعی‌ بر حفظ وی دارد. آنها در فکر پیشنهاد تمدید قرارداد هستند. کواردادو به خروج از باشگاه فشار نمی‌‌آورد اما اگر فیورنتینا اجازه دهد می‌‌تواند جدا شود. ماریو کوگنیگنی رئیس باشگاه فیورنتینا بعد از اینکه گفت ۹۰% از پیشرفت کواردادو در فیورنتینا بوده و باعث ناراحتی‌ این بازیکن کلمبیایی شد احتمالا در این جلسات غایب خواهد بود.

[*SaRaH]

مدیران بارسا قصد حفظ کردن آلوس را ندارند و دوست دارند تا این بازیکن را در لیست فروش خود بگذارند. ایده بارسلونا کاملا روشن است. این تیم در بازار نقل و انتقالات به دنبال خرید حداکثر دو بازیکن دیگر است. یک مدافع مرکزی و یک وینگر راست.اما دراین میان دنی آلوس نقشی مهم و کلیدی در پلان های بارسا ایفا می کند.

فردا این بازیکن به تمرینات بارسا اضافه خواهد شد و قرار است که بین او و سوبی سارتا مدیرورزشی بارسلونا و همچنین لوئیس انریکه مربی بارسا، نشستی سه جانبه برگزار شده و در مورد آینده این بازیکن تصمیمات نهایی اتخاذ شود.

آلوس پیش از شروع جام جهانی اعلام کرده بود که قصد ترک بارسا را دارد اما پس از شکست مذاکرات او با پاریسن ژرمن، این بازیکن عنوان داشت که قصد دارد تا پایان قراردادش (2015) در بارسا بماند.

با این وجود مدیران بارسا قصد حفظ کردن آلوس را ندارند و دوست دارند تا این بازیکن را در لیست فروش خود بگذارند.

بدون شک این ستاره برزیلی یکی از موثرترین بازیکنان بهترین بارسلونای تاریخ یعنی تیم پپ گواردیولا بود و هیچکس خاطره بازی های خوب او در بارسا را فراموش نخواهد کرد اما حالا که او قدم به 31 سالگی گذاشته، بارسا دوست دارد تا بازیکنی جوان تر و با انگیزه تر را جایگزین او کند.

در عین حال سوبی سارتا صراحتا اعلام کرده است که تصمیم نهایی به عهده خود بازیکن است و اگر در جریان گفتگوها این بازیکن به آنها اعلام کند که تحت هر شرایطی دوست دارد تا در بارسلونا به فوتبالش ادامه دهد؛ آنها مخالفتی نخواهند کرد.

در آن صورت پرونده جذب یک وینگر راست بسته شده و بارسا تنها برای خرید یک مدافع مرکزی تلاش خواهد کرد.

از کوادرادو به عنوان گزینه اصلی بارسا برای جانشینی آلوس نام برده شده اما قطعا در همین هفته و با مشخص شدن تکلیف آینده آلوس در بارسلونا، اهداف این تیم تا روز 31 آگوست نیز سمت و سوی روشنی به خود خواهند گرفت.

موندودپورتیوو

[*SaRaH]

ژاوی هرناندز به علت مصدومیت از ناحیه زانوی پای چپ تمرین امروز بارسلونا را ترک کرد. شدت مصدومیت وی هنوز توسط مسئولان بارسا اعلام نشده است.


لیونل مسی، خاویر ماسکرانو، نیمار و دنی آلوس از فردا به تمرینات کاتالان ها اضافه می شوند.

[*SaRaH]

الکس سونگ که در روزهای اخیر به علت مشکلات خانوادگی در تمرین بارسا حضور پیدا نکرده بود، از امروز دوباره زیر نظر لوئیز انریکه به تمرینات کاتالان ها اضافه شد.

آدریانو کوریا ، مدافع بارسا نیز که در هفته های اخیر به علت مشکل قلبی در تمرین بارسا شرکت نمی کرد، امروز در بخشی از تمرینات گروهی حضور پیدا کرد.


بارسلونا دومین تمرین روز دوشنبه خود را امروز عصر پشت درهای بسته برگزار می کند.

[*SaRaH]

بارترا پس از تساوی بارسلونا در مقابل نیس با نتیجه یک بر یک گفت:" در نیمه دوم بارسا از نظر تاکتیکی بهتر بازی کرد و موقعیت های بیشتری ایجاد کرد. مسلما نقش موثر ژاوی مشهود بود."
مدافع بارسلونا در مورد از دست دادن فرصت گلزنی خود در آخرین دقایق بازی گفت:

" حیف شد که نتوانستم آن توپ را به گل تبدیل کنم. موقعیت بسیار خوبی در اختیار داشتم اما نتوانستم از آن استفاده کنم. به طور کلی از عملکرد خودم رضایت دارم. شخصا حس خیلی خوبی دارم هر چند که برای رسیدن به سطح مناسب باید بهتر از این عمل کنیم."

وی در مورد عملکرد ماتیو، مدافع فرانسوی بارسلونا گفت:" از اولین بازی او خرسند هستیم. نشان داد که بازیکن خوب و بزرگی است

[azeraspeed]

بازیکنان بارسلون کودک بیمار را خوشحال کردند


کنزا، کودک فرانسوی مبتلا به بیماری پروگریا (پیری زودرس) در شهر نیس این فرصت را پیدا کرد تا ستارگان بارسلونا را از نزدیک ببیند و با آنها عکس بگیرد. بازیکنان بارسا با سر زدن به این کودک بیمار، به او در مقابله با این بیماری نادر روحیه دادند. بارسلونا در دومین بازی دوستانه خود در فرانسه در مقابل نیس با نتیجه یک بر یک متوقف شد.

[azeraspeed]

بارسبونا یک باشگاه نیستــــــ:داستان یک زندگیستـــــ


در سال 1899 میلادی، کمتر کسی فکر می‌کرد که باشگاه تازه تاسیس بارسلونا در ایالت کاتالونیا، تبدیل به نماد آزادی‌خواهان، نه فقط در اسپانیا، که در کل دنیا شود.باشگاه فوتبال بارسلونا در سال ۱۸۹۹ توسط عده‌ای سوئیسی، انگلیسی و اسپانیایی و به رهبری خوان گمپر تأسیس شد. نارسیس دوکارکاس، ریاست سابق باشگاه بارسلونا، جمله تاریخی دارد که می‌گوید:"بی تردید باشگاه بارسلونا برای مردم کاتالونیا،ارتشی بود که آن ها هرگز نداشتند."
جنبش ناسیونالیسم کاتالونیا خواستار به رسمیت شناخته شدن شخصیت سیاسی کاتالونیا با منطقه کاتالونی زبان است. این جنبش به همراه جنبش ناسیونالیسم باسک، از مردمی ترین جنبشهای مقاومت در برابر گرایشات سانترالیسم و همگون سازی دولت مدرن اسپانیاست. هواداران بارسلونا، برای برد و باخت به ورزشگاه نمی‌آیند. نیوکمپ، جوخه کاتالونیاست و بارسلونا اسلحه آن!

بارسا به نوعی، نهادی برای ترویج فرهنگ کاتالان و کاتالانیسم است و از این رو عبارت «فراتر از یک باشگاه» (Més que un club) را به عنوان شعار خود انتخاب کرده‌است. شعاری که نه به نقل و انتقالات ارتباطی دارد و نه به اسپانسر روی پیراهن باشگاه. این شعار بوی زندگی دارد. زندگی که از پس کشتارهای بی‌رحمانه دیکتاتوری اسپانیا، در کاتالونیا به وجود آمده است. در پس همه این شعارها، خون جوانانی نمایان است، که خیلی‌هایشان، بازیکنان این باشگاه بودند. می‌توانستند ستاره باشند، اما جانشان را فدای مردمشان کردند.
در طول حکومت ریورا و بخصوص ژنرال فرانکو (۱۹۳۹-۱۹۷۵)، بیشتر مذاهب و گونه‌های مختلف زبان به جز مربوط به مردم کاستیا، تضعیف شدند.به همین دلیل بود که مردم کاتالان،دلبسته فوتبال شدند و به تیمشان لقب «فراتر از یک باشگاه» را دادند. این باشگاه توسط هوادارانش اداره می‌شود. همان‌گونه که از شعار باشگاه «فراتر از یک باشگاه» بر می‌آید این باشگاه تنها به فوتبال محدود نبوده و به ورزش‌های دیگر و حتی به ایفای نقشی فرهنگی نیز می‌پردازد. باشگاه فوتبال بارسلونا علاوه بر فوتبال شامل ۱۴ رشته ورزشی دیگر است که چهار رشته آن شامل بسکتبال، فوتسال، هندبال و اسکیت هاکی جزو تیم‌های حرفه‌ای به حساب می‌آیند.

همه آنها نقشی تاریخی را به عنوان نماد ملی گرایی کاتالان‌ها بازی کرده‌اند. درزمان دیكتاتورى فاشیستی ژنرال ریورا که به مقابله با ملی گرایی کاتالان‌ها پرداخته بود، ممنوعیتی شش ماهه بر این باشگاه تحمیل شده و سپس عنوان باشگاه تغییر داده شد. علی‌رغم این‌ها باشگاه بارسلونا به عنوان نمادی از هویت منطقه‌ای و مطالبه ارزش‌های دموکراتیک کاتالان‌ها درآمد.
یکی از دلایل اختلاف بین دو تیم رئال مادرید و بارسلونا نیز، مربوط به مناطقی است که هر یک از این دو تیم در آنها واقع شده اند؛ این دو منطقه با هم منازعاتی داشته اند. رئالی‌ها در منطقه کاستیا حضور دارند و تیم رقیب در منطقه کاتالونیا. در واقع رقابت این دو تیم فوتبالی، تا حد زیادی از اختلافات سیاسی بین کاستیایی‌ها و کاتالان‌ها ناشی می شود و نویسنده‌ای آن را جنگ داخلی اسپانیا نام گذاشته‌است.البته امروزه رقابت بین دو تیم عمدتاً به بازیهای رودررو معطوف شده است و کمتر می توان از آن دشمنی‌های گذشته سراغی یافت.
درک شعار فراتر از یک باشگاه هنوز برای خیلی‌ها دشوار است. تیم‌هایی هستند که تاریخچه باشگاهشان، به جز دزدیدن اسطوره‌ها و استعدادهای دیگر تیم‌های دنیا فلسفه دیگری ندارند. آنها به جام‌های خود می‌نازند؛ اما افتخار کاتالونیا فراتر از جام و قهرمانیست. کاتالونیا یعنی مظلومیت، یعنی آزادی‌خواهی، یعنی ایستادن تا آخرین قطره خون. اکر امروز در غزه جنایات وحشیانه صهیونیسم، روز به روز دنیا را به کام فلسطینیان سیاه‌تر می‌کند، مردم کاتالونیا نیز هنوز فراموش جنایات فرانکو را فراموش نکرده‌اند.
تنها تفاوت کاتالونیا و فلسطین، حضور دوربین‌های HD و شبکه های اجتماعی است، نه چیز دیگر. روی کار آمدن دولت فاشیست ژنرال فرانکو مساوی بود با افول بارسلونا. بارسلونایی که حتی حق نداشت ستاره‌ای خریداری کند. چه برسد به اینکه فوتبال بازی کند. فوتبال بوی خون گرفته بود. کشتارهای وحشیانه فرانکو و مریدانش، کاتالونیا را در خاموشی فرو برده بود. همان زمان‌ها بود که رفته رفته بارسلونا، بیش از پیش به نماد و پرچم یک ایالت تبدیل شد. ایالتی که زیر چکمه های ننگین دیکتاتوری وقت اسپانیا له شده بود، حالا آرزوهایش در یک تیم فوتبال خلاصه می‌شد.حالا فرانکو حتی نمی‌خواست موفقیت بارسلونا را نیز ببیند.

همانگونه در زمان حکومت شاهنشاهی و دیکتاتوری ایران، وقتی استقلال 6 بر 0 پرسپولیس را برد، دستور صادر شد تا تمام شواهد آن سوزانده شود، در اسپانیا به شیوه دیگری این مساله نمود پیدا می‌کرد و آن این بود: بارسلونا نباید قهرمان می‌شد. آنها نباید تیم خود را تقویت می‌کردند و حق خرید ستاره نیز از این تیم صلب شده بود. دی استفانویی که قرار بود ستاره بارسا باشد، با درایت (بخوانید وحشی‌گری) فرانکو به تیم رقیب رفت. مدارک فراوان است. اما در یک مقاله نمیگنجد.

بنابراین از نویسندگانی مثل آقای هایوارد انتظار می‌رود که بیش از این ماهیت خود را به خوانندگانش نشان ندهد. چرا که درک شعار باشگاهی که نماد آزادی‌خواهی یک ایالت است، بسیار دشوارتر از این است که با مقاله نوشتن شما و اسپانسرشیپ پیراهن، زیر سوال برود. آن‌هم در فوتبالی که این روزها، پول در آن حرف اول را می‌زند. زیر سوال بردن شعاری که ریشه در تاریخ خونین یک ایالت دارد، نشان از توهم شماست. نه هواداران این باشگاه.
هنوز خیلی زود است درک فلسفه بارسلونا و کاتالونیا؛ درک کشته شدن مدیر و بازیکنان باشگاه در جلو چشم هم‌تیمی‌هایشان. زمانی که سران و بازیکنان باشگاه بارسلونا و بیلبائو، در زمان جنگ کاتالونیا و دیکتاتورهای فاشیست اسپانیا، عازم نبرد می‌شدند. تیم‌هایی مثل بایرن مونیخ، شاید منتظر بودند تا در سایر تیم‌های باشگاهی، استعدادی رشد کند و به مانند همین الان آن را بقاپند.
شما می‌توانید به جای بررسی هزارباره و نخ‌نمای گرونده نیمار، سری به اولی هوینس در سلول زندانش بزنید و با او به گفت و گو بنشینید. یا به سراغ سران باشگاه‌های X و Y بروید و منبع پول‌های هنگفت خرج شده در باشگاهشان را جویا شوید. مطمئن باشید سوژه های بهتری در انتظارتان خواهد بود. چون بارسلونا همیشه بارسلوناست و به اندازه ای پشتوانه مردمی دارد که با مقالات مغرضانه شما متهم نخواهد شد.
آقای هایوارد! اگر بارسلونا اسپانسر گرفت، برای مقابله با پول‌های هنگفت باشگاه‌هایی مثل سیتی، چلسی، رئال و... گرفت. اگر بارسا اقدام به جذب بازیکن کرد، پس از یک دهه، قبضه فوتبال اروپا و جهان (با اسپانیا در عرصه ملی) این کار را انجام داد. پس مواظب قلمتان باشید. کاتالونیا و هوادارانش، خون‌بهای زیادی داده که هم‌اکنون در اینجا ایستاده است؛ وگرنه شاید اگر باشگاه دیگری، در هرجای دنیا بود، هم اکنون با اینهمه ظلم و دیکتاتوری، چیزی جز یک خاطره، از آن باقی نمانده بود.