ژوئن ۲۰۱۳ با خداحافظی یکی از بزرگترین بازیکنان رم در دهه اول هزاره سوم به پایان رسید. سیمونه پروتا پس از سپری کردن ۹ فصل در رم با دنیای بازی خداحافظی کرد و یافتن جانشینی شایسته برای شماره ۲۰ کاری بسیار دشوار خواهد بود. پروتا فوتبالش را در آکادمی رجینا آغاز کرد. پس از سه سال حضور در تیم اصلی و تبدیل شدن به یکی از مهره های ثابت و کسب تجربه در سری ب او مورد توجه یوونتوس قرار گرفت و در سال ۱۹۹۸ به تورین رفت. اما حضور هافبک های سرشناسی چون زیندین زیدان، دیدیه دشام، آنتونیو کنته و السیو تاکیناردی باعث شد تا پروتای جوان فقط ۱۵ بازی برای بیانکونری انجام بدهد و یک گل بزند و پس از یک فصل او راهی باری شد و جالب اینکه در ازای انتقال او، که به صورت مالکیت مشترک انجام شد، جیانلوکا زامبروتا به بانوی پیر پیوست، بازیکنی که هفت سال بعد به همراه پروتا در جام جهانی تاریخساز شد. اوضاع در باری بد نبود و در همان دوران پروتا موفق شد به همراه تیم ملی زیر ۲۱ ساله های ایتالیا به مقام قهرمانی جوانان اروپا برسد، جایی که او برای تیم مارکو تاردلی ۶ بازی انجام داد و ۱ گل زد. اما روزهای درخشان سیمونه در کیه وو آغاز شد. شاگردان جی جی دلنری که تازه به سری آ راه پیدا کرده بودند پروتا را از باری خریدند تا او در کنار یوجینو کورینی یکی از ارکان اصلی معجزه کیه وو باشد. پروتا ۱۰۰ بازی برای خرهای پرنده انجام داد و به تیم ملی ایتالیا رسید و حتی در یورو ۲۰۰۴ هم به میدان رفت و برای آتزوری گل زد. بازیهای خوبش مورد توجه مسئولین رم قرار گرفت و او به پایتخت رفت. پروتا شماره ۲۰ را به تن کرد، که زمانی متعلق به فرانچسکو توتی بود، اما او به این پیراهن شخصیت تازه ای داد. جالوروسی به تازگی فابیو کاپلو و چند ستاره بزرگ را از دست داده بود و همین باعث شد که فصل اول برای پروتا به شکل بدی سپری شود. هر چند، عملکردی خوب جایگاه او در ترکیب اصلی را تضمین کرد.
اما فصل بعد با حضور لوچانو اسپالتی همه چیز دگرگون شد. اسپالتی برخلاف سایر مربیان تصمیم گرفت از پروتا در پست تهاجمی تری استفاده کند و وظایف یک بازیساز را هم برای او تعریف کرد. شماره ۲۰ هم پاسخ اعتماد اسپالتی را به خوبی داد و در ۴۷ بازی ۸ گل به ثمر رساند و به همراه گرگها به فینال جام حذفی رسید. در آن دوران رم با کسب ۱۱ برد متوالی در سری آ رکورد تاریخی را به ثمر رساند و نقش سوپرسیمو در این موفقیت غیرقابل انکار بود. در هفته ۲۶ام جایی که فرانچسکو به شدت در دیدار برابر امپولی مصدوم شد، پروتا سه دقیقه پس از خروج کاپیتان از زمین مسابقه به شکلی قابل تامل تک گل پیروزی بخش گرگها را به ثمر رساند. عملکرد او این قدر خوب بود که مارچلو لیپی او را پس از شش ماه غیبت برای دیدار دوستانه برابر آلمان به اردوی تیم ملی فراخواند. پروتا در جام جهانی ۲۰۰۶ به عنوان هافبک چپ ایتالیا به میدان رفت و با انجام هفت بازی – از جمله فینال برابر فرانسه – یکی از ارکان موفقیت آتزوری و فتح جام قهرمانی در برلین شد. پروتایی که زمانی یووه را به دلیل حضور بازیکنان بزرگ ترک کرده بود حالا خودش تبدیل به یکی از آنها شده بود و در خط هافبک رویایی آتزوری در کنار جنارو گتوزو و آندره آ پیرلو به میدان می رفت.
پس از کسب قهرمانی در جام جهانی پروتا به همراه توتی و دنیله دروسی احترام تازه ای پیدا کرد، او حالا قهرمان جهان بود و بالاترین نشان های لیاقت کشورش را دریافت کرده بود اما موفقیت های بیشتری برای سوپرسیموی رم در راه بود. ۰۷-۲۰۰۶ تبدیل به بهترین دوران برای پروتا شد، و تقریبا این شرایط برای فرانچسکو توتی زوج او در خط حمله ای که مهاجمی نداشت رقم خورد. پروتا که در سیستم ۴-۲-۳-۱ اسپالتی پشت سر توتی بازی می کرد در ۵۱ بازی ۱۳ گل به ثمر رساند و دو گل بسیار ارزشمند او در فینال جام حذفی برابر اینتر به ثبت رسید. او که در دیدار رفت(۶-۲) گلزنی کرده بود در دور برگشت(۱-۲) در سن سیرو هم دروازه نراتزوری را باز کرد و عملا گل قهرمانی را به ثمر رساند. سوپرسیمو با به ثمر رساندن ۴ گل بهترین گلزن کوپا ایتالیای آن فصل هم لقب گرفت، و عجیب اینکه همه گلهای او در این جام برابر تیم های میلانی به ثمر رسید. او در نیمه نهایی کوپا هم در دو دیدار دو گل به میلان زده بود. بازیهای تماشایی جالوروسی با اتکا به خط هافبک پرقدرتی که دنیله دروسی، آلبرتو آکوئیلانی، داوید پیزارو و پروتا را داشت با گلزنی ها بی وقفه فرانچسکو توتی رم را به تیم ترسناکی تبدیل کرده بود. گرگها در اروپا هم به جمع هشت تیم راه پیدا کردند و در سری آ پس از اینتر در رده دوم قرار گرفتند.
حالا پروتا حالا خودش را به عنوان یکی از بهترین هافبک های box-to-box جهان معرفی کرده بود. چهارمین سال حضور پروتا در پایتخت با قهرمانی در سوپرکاپ ایتالیا برابر اینتر آغاز شد و پروتا هر چند با تعدادی مصدومیت رو به رو شد اما در ۴۱ بازی ۷ گل به ثمر رساند. اوج کار او در فینال جام حذفی برابر اینتر بود. در پیروزی ۲-۱ مقابل نراتزوری او زننده گل دوم جالوروسی بود و بار دیگر با وجود غیبت کاپیتان توتی این شماره ۲۰ بود که تیمش را به پیروزی رساند. رم در همان فصل دوباره با اختلافی بسیار کم پس از اینتر به نایب قهرمانی سری آ رسید و تا برای بار سوم پروتا از رسیدن اسکودتو باز بماند. فصل جدید با شکست در سوپرکاپ ایتالیا در ضربات پنالتی برابر اینتر آغاز شد. گرگهای اسپالتی که دچار افت شدیدی شده بودند از رسیدن به لیگ قهرمانان بازماندند و پروتا هم که مثل توتی مصدومیت های زیادی را پشت گذاشته بود ۳۳ بازی برای تیمش انجام داد – او در ۴ فصل قبلی بیش از این تعداد برای رم به میدان رفته بود.
سال بعد پس از جدایی اسپالتی، کلودیو رانیری در پستی جدید از پروتا استفاده کرد. حالا هافبک ایتالیایی باید در میانه میدان و در پست قدیمی اش بیشتر به کمک خط دفاعی می رفت. او در ۴۰ بازی ۵ گل برای جالوروسی به ثمر رساند و خاطره انگیزترین بازی او برابر لاتزیو انجام شد، جایی که با کاپیتانی او در بازگشتی فراموش نشدنی گرگها به پیروزی رسیدند. به هر صورت، فصل با دو نایب قهرمانی تلخ در سری آ و کوپا ایتالیا برای پروتا به پایان رسید. لیپی هم برخلاف سال ۲۰۰۶ او و توتی را به جام جهانی نبرد تا آنها در افتضاح ۲۰۱۰ سهمی نداشته باشند. در فصل بعد رانیری در میانه راه جایش را به وینچنزو مونتلا داد، و هم تیمی سابق پروتا دوباره پست قبلی اش در ۴-۲-۳-۱ را به او داد. گرگها با اختلافی بسیار کم در رسیدن به لیگ قهرمانان ناکام شدند و با جدایی مونتلا عملا دوران بازی پروتا هم به پایان رسید. با حضور لوئیس انریکه در رم، هافبک با تجربه دیگر جایی در ترکیب تیمش نداشت. مشکل اصلی او این بود که دیگر حتی در پست تخصصی اش هم به کار گرفته نمی شد و مجبور بود تا به عنوان یک مدافع برای تیمش تلاش کند. پس از جدایی انریکه، وضعیت پروتا با زدنک زمن هم تغییری نکرد، زیرا مربی چک تبار علاقه ای چندانی به استفاده از یک هافبک باتجربه با قابلیت های شماره ۲۰ نداشت. شکست در فینال جام حذفی برابر لاتزیو هم خاطره بسیاری تلخی برای پروتا بود. بی قراری او در کنار زمین صحنه هایی را رقم زد که بعید است به زودی هواداران گرگها آن را فراموش کنند. سرانجام پس از انجام ۳۲۶ بازی و به ثمر رساندن ۴۹ گل برای رم پروتا تصمیم گرفت با پیراهن جالوروسی به دوران بازی اش پایان بدهد. سوپرسیمو با رم به سه قهرمانی و یازده نایب قهرمانی دست پیدا کرد. او در سه فینال هم برای گرگها گلزنی کرد که افتخاری بزرگ محسوب می شود. سالهای حضور او در رم یکی از پرافتخارترین دوران برای گرگها بود. با توانایی فیزیکی که سوپرسیمو دارد چند فصل دیگر حضور در سری آ هم برایش کار سختی نبود، اما برخلاف ماسیمو آمبروزینی و دیان استانکوویچ، او تاب دوری از محبوبش را ندارد. او بالاخره تصمیم نهایی اش را گرفت. همه آن دوندگی های بی امان و آن مشت های گره کرده در الیمیپیکو می مانند. رمی ها برای یافتن جانشین شایسته سوپرسیمو کار بسیار دشواری پیش رو دارند.
نویسنده: آگوستینو
[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید][برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]