...::::میز گرد پایتخت نشینان ایتالیا - هواداران جالوروسی فصل 2012/13::::...

[IL Bimbo De Oro]

حدود 5 سال از آخرین قهرمانی و 4 سال از آخرین نایب قهرمانی رم در کوپا ایتالیا میگذره و فقط حدود 3 ساعت دیگه تا شروع یکی از حساسترین دربی های دلاکاپیتاله بین 2 رقیب سنتی یعنی رم و لاتزیو باقی مونده که قراره برای اولین بار در فینال کوپا ایتالیا مقابل هم صف آرایی کنند.
هیچکدوم از این دو تیم فصل چندان جالبی رو سپری نکردند و فقط با اختلاف یک امتیاز نسبت به رقیب همشهری این فصلو با عناوین پنجم(رم) و ششم(لاتزیه) به پایان رسوندن تا شاید تنها امیدشون برای جبران این فصل, قهرمانی در کوپا ایتالیا باشه.
فرانچسکو توتی و دنیله دروسی کاپیتانهای اول و دوم رم که تجربه زیادی در دربی های دلا کاپیتاله دارند میتونن مهره های کلیدی رم در بازی امشب باشند. شاید یکی از نگرانی های تیفوسی های رم برای بازی امشب حضور بوگدان لوبونت 35 ساله درون دروازه باشه که در آخرین بازی لیگ مقابل ناپولی در دفع توپ اشتباه کرد تا کاوانی احتمالا آخرین گلش با لباس ناپولی رو به رم بزنه. البته بنظر من اگه خط دفاعی امشب کم اشتباه ظاهر بشه لوبونت میتونه از پس کلوزه و هم تیمی هاش بر بیاد.لوبونت دروازبان باتجربه ایه که ویژگی بارزش چابکی و واکنش های سریعشه و شاید تنها نقطه ضعفش این باشه که نمیتونه شوتها رو کامل دفع کنه ولی اونقدر با تجربه هست که فرصت ریباند رو به مهاجمان حریف نده(به استثنای سوتیش تو بازی با ناپولی)
به هر حال امیدوارم رم با پیروزی در بازی امشب اولین تیمی باشه که ستاره نقره ای رو, رو پیرهنش حک می کنه

ترکییب احتمالی دو تیم در بازی امشب:
رم: لوبونت ؛ مارکینیوس ، کاستان ، بوردیسو ، بالزارتی؛ دروسی ، بردلی ، مارکینیو ، لاملا ؛ توتی ، اسوالدو
لاتزیو: مارکتی ؛ کنکو ، بیاوا ، لدسما ، دیاز ، رادو ؛ اونازی ، هرنانز ، کاندروا , لولیچ ؛ کلوزه

[feri71]

باختیم! رسیدیم به هیچ. این همه این فصل برای بازیامون بالا و پایین پریدیم هَمَش هیچ شد. فِک نمیکنم حاصل کار مایی که ششم شدیم و نایب قهرمان کوپا شدیم با حاصل کار نهایی اینتری که نهم شد یا کاتانیایی که هشتم شد فرق خاصی داشته باشه. هر سه مون به هیچ هدف مهمی نرسیدیم. حیف شد ، امشب میتونست توو تاریخ جالوروسی ثبت بشه اما همه چی برعکس اون چه که میخواستیم شد. چیزی که قبل از بازی حتی فکر کردن بهش هم سخت بود. این جَوونای پرتلاش حقشون این نبود. حالا باید ببینیم تکلیف آلگری چی میشه چون آندریاتزولی کوچکترین شانسی برای موندن نداره و با باخت امشب ، همون اندک حامی های خودشُ هم از دست داد.

از زمان انریکه که روند باختامون به لاتزیو آغاز شده مطمئنا بارزترین دلیل این ناکامی ها جَوونی و ناپختگی اکثریت بازیکنا بود. میبینید که دقیقا از همون زمانی بحث پروژه جوانگرایی رم مطرح شد دربی ها رو یکی پس از دیگری واگذار کردیم. در حالی که دقیقا قبل از آغاز این مرحله رکورد پنج برد پیاپی رو بدست آورده بودیم که این میتونست بدلیل میانگین سنی بالای تیم و در نتیجه تجربه بالا در اون مقطع زمانی باشه. دربی یه بازی الکی نیس و هرکسی نمیتونه تمرکز خودشُ در همچین دیداری حفظ کنه. بعد از خوردن گل کاملا بهم ریختیم و به غیر از توپی که به تیرک خورد هیچ حمله درست و حسابی دیگه ای نداشتیم و همه کارامون احساسی بود و حتی شانس آوردیم که روی ضدحملات حریف ، اختلافمون بیشتر نشد! این خودش میتونه بدلیل میانگین سنی پایین تیم باشه. دهه 2010 داره کم کم شباهت پیدا میکنه به دهه تاریک و سیاه 90 ! حالا فقط باید آرزو کنیم فصل نقل و انتقالات زودتر تموم شه! به شخصه خیلی سخته که به خودم بتونم بقبولونَم که بازیکنایی در سطح لاملا ، پیانیچ یا حتی اسوالدو بخوان برای سومین سال پیاپی اروپا رو بیخیال شَن. بازیکنی مثه مارکینیوس رو با این پیشنهادای خوب که بخصوص از بارسا براش فرستاده شده باید خیلی زحمت بکشیم تا بتونیم نگه داریمِش. اینجاست که تیم مدیریتی باید خودی نشون بده و به این دسته از بازیکنا بفهمونه که در آینده ای نزدیک ، وضعیتمون امیدوار کننده تر خواهد بود و در نهایت اونا رو برای موندن متقاعد کنن. در غیر اینصورت به مانند دو سال پیش که مکسس ، منز و ووچینیچ با نارضایتی گذاشتن و رفتن ، امروز هم پتانسیل از هم پاشیدن تیم وجود داره.

طبق معمول در زمانی که تیم با ناکامی مواجه میشه ممکنه باز دوباره هوادارای افراطی رم کارای ناشایستی علیه بازیکنامون انجام بدن یا بخوان توو تمرینات شعار علیه بازیکنا بدن. همچین حرکاتی اگه خدای نکرده انجام بشه مشکلاتی به بار میاره که از دست باشگاه هم کاری ساخته نیس. بازیکنی که تصور میکنه دیگه جایی توو قلب هوادارای تیمِش نداره چمدونِش رو میبنده و میره. در پایان باید بگم ما رمیها به این اوضاع دیگه عادت کردیم. از این دست بازیای تلخ کم نداشتیم از باخت به سمپدوریا و از دست دادن اسکودتو گرفته تا باخت به آرسنال در ضربات پنالتی و حذف از لیگ قهرمانان ، از باخت به کاتانیا و پریدن سهمیه چمپیونزلیگ (دو فصل پیش) گرفته تا باخت به اینتر در فینال کوپا ایتالیای 2010 و خیلی خاطرات تلخ دیگه... بازیکنا میرن و میان مثه امرسون ، ساموئل ، کاسانو ، مانسینی ، چیوو ، ووچینیچ ، مکسس و ... اما همیشه یه رم بوده و یه توتی! امروزَم اگه هرکدوم از بازیکنا از بودن در این گروه ناراضی هستن کسی نمیتونه جلوشونُ بگیره و راه برای خروجشون بازه. وضعیتمون هم بالاخره یه روزی درست میشه و تا اون روز چاره ای جز صبر نداریم.

زنده باد جالوروسی