...::::میز گرد پایتخت نشینان ایتالیا - هواداران جالوروسی فصل 2012/13::::...

[feri71]

به نام خدا

خب اولین چیزی که احتمالا به ذهنتون میرسه اینه که چرا اینقدر زود تاپیک فصل بعد رو زدم. دلیلم اینه که همه ی ما رمی ها مطمئنا دوست داشتیم این فصل تاسف بار زودتر تموم بشه و بالاخره این اتفاق دیروز بعد از بازی با چسه نا افتاد. حالا دوست دارم در فضایی جدید اتفاقات فصل قبل رو به دست فراموشی بسپاریم و امید به آینده داشته باشیم.

جا داره در این قسمت از تمامی کسانی که باعث رونق تاپیک بحث و تبادل نظر فصل قبلمون شدن تشکر کنم. [برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید] و [برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید] به عنوان هواداران رم ، این فصل چه در برد ها و چه در باخت ها در این تاپیک حضور فعال داشتن. البته [برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید] هم در یه مدت زمانی مهمون ما بود.
اما یک تشکر ویژه باید بشه از کسانی که هوادار رم نبودن اما باز هم حضور موثری در این تاپیک داشتن. منظور من بیشتر از همه دو تا از بچه های خوب و فعال انجمن یعنی[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید] و [برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید] هست. خلاصه از هرکسی که حتی صرفا با زدن دکمه تشکر باعث پویایی این تاپیک شده ممنونم.
امیدوارم فصل جدید بتونیم به موفقیت هایی که چندین ساله منتظرشیم برسیم.

[INDECENT]

خداییش این رم اونجایی که نباید گند بزنه گند میزنه .

نه به اون بردش تو زمین فیورنتینا نه به این باختش تو خونه به کیه وو .

با این رتبه لیگ اروپا رو هم از دست داده مگه اینکه تو فینال جام حذفی بهش برسه .

[feri71]

میلان! تیمی که به تنهایی بخش عظیمی از تاریخ فوتبال رو به یدک میکشه! یه بار دیگه این فرصت دست داد تا به سن سیرو بریم و در برابر آمبروزینی و یارانش صف آرایی کنیم. به خودم افتخار میکنم که تیمم توو لیگی بازی میکنه که هرچند هفته یکبار در یک بازی بزرگ قرار می گیریم. شاید به همین دلیله که توو این دو ساله که توو CL نیستیم کمبود زیادی احساس نکردم! چون به اندازه کافی توو همین لیگ خودمون با چالش های بزرگ روبرو هستیم. زنده باد کالچو

امشب با این هدف به میدان میریم تا سومین برد فصلمونُ در سن سیرو جشن بگیریم. بازی رفت رو میتونستیم همون 4-0 تموم کنیم اما ده نفره شدنمون در آخرین دقایق باعث شد تا به برد خیلی معمولی 4-2 قناعت کنیم! اما روسونری از اون روزا به بعد تفاوت زیادی به خودش دیده و بارزترین وجه تفاوتش با اون زمان ، بالوتلی هست. انگیزه ای که ما در این بازی داریم صرفا همون اعاده حیثیته چون دقایقی پیش اودینزه هم بازی خودش رو برد تا شانسمون بیش از پیش برای پنجمی کمتر بشه. از طرفی این درحالیه که تیم حریف بنفش ها رو در یک امتیازی خودش میبینه.

حرکت هواداران رم در دیدار مقابل میلان به یاد آنتونیو ده فالکی

احساس میکنم رم شاید یجورایی اصن مایل هم نبود کیه وو رو ببره تا انرژِی خودشُ روی سه بازی مهم آینده بذاره. میلان ، ناپولی و لاتزیو ( کوپا ایتالیا). من تصورم اینه که مهم ترین دیدار برای تیفوسی های رم به طور کل بعد از دربی دلاکاپیتاله ، دیدار با میلان باشه. یادمه حتی سالهای پیش که اینتر در اوج بود و میلان خیلی افت کرده بود ، برای بازی با اینتر به اونصورتی که باید و شاید جمعیتی به ورزشگاه نمیومد اما دیدار با میلان معمولا المپیکو اکثر ظرفیتش پُر میشد. این میتونه به خاطر مرحوم آنتونیو ده فالکی باشه; یه هوادار جوان رم که حدود 24 سال پیش توسط هواداران میلان مورد ضرب و شتم قرار گرفت و جان خودش رو از دست داد. دیدار بعدیمون هم که دربی جنوب ایتالیاست و به دلیل همین بازیای مهمه که تصور میکنم جلوی کیه وو شاید اصن قرار نبوده که از 100% پتانسیلمون استفاده کنیم. از یه طرف هم وقتی فیورنتینا رو بردیم باید از جون و دل مایه بذاریم تا مقابل رقیب فیورنتینا هم نتیجه لازم رو بدست بیاریم وگرنه یه طورایی نامردیه. مثلا یادمه سه سال پیش آرسنال ، چلسی و منچستر با هم رقابت داشتن و تاتنهام هفته های آخر با هرسه شون بازی داشت. زنبق های سپید لندن آرسنال رو بردن و عملا اونا رو از گردونه این رقابت خارج کردن و مقابل چلسی هم 3 امتیاز رو دشت کردن اما جلوی منچستر باختن و در نهایت چلسی قهرمان شد که اگه منچستر قهرمان میشد همه نگاهها به طرف تاتنهام میرفت و امیدوارم یه همچین اتفاقی هرچند که چیزی رو ثابت نمیکنه ، برای ما نیُفته

[feri71]

بازی زیاد جالبی نبود. حداقل برای من که امیدوار به برد بودم اینطور بود. موقعیت های خطرناکمون خلاصه میشد به چند شوت از راه دور. که این میتونست به خاطر روی فرم نبودن اسوالدو و لاملا باشه. حالا درسته که از کل روند بازی راضی نبودم اما اکثر بازیکنا در نوع خودشون عملکرد بدی نداشتن. زمانی که حریف 10 نفره شد هیچ برنامه ای نداشتیم تا به حریف فشار بیاریم ، انگار نه انگار که یه یار از اونا بیشتر داشتیم ، به قول رضا بیشتر به فکر دفاع بودیم تا حمله. این لوبونت هم دروازه بان خوبیه اما با بغل پا هم براش توپ بفرستن دو ضرب میگیره فقط شانس باهامون یار بود که روی همین دوضرب گرفتناش دروازه مون باز نشد. آخرای بازی هم یه موقعیت خیلی خوب رو دفع کرد ، ینی در کل این قابلیتُ داره که جلوی شوتای سنگین وایسه اما نقطه ضعف بزرگی که داره و همه نقاط قوتِش رو زیر سایه میبره همین دوضرب گرفتنشه.

بهترین بازیکنمون طبق معمول همونی بود که خودتونم میدونین که بازم با بازیای چشم نوازش دل ما رو برد اما دلیل نمیشه که چون بهش علاقه دارم بخوام حرکت آخریش رو توجیه کنم. درهرصورت مکسس یا هر آدم دیگه ای هرکاری که میخوان میتونن انجام بدن. کاپیتان ما یه اسطورَست و خودشُ نباید با یکی مث مکسس مقایسه کنه که به خاطر درج یه سوپرکاپ بیشتر توو صفحه ویکی پدیاش ، تیم خودشُ عوض کرد! دوس دارم یه مقدار از این آدم بگم. فقط کافیه مکسس رو با هموطن خودش کاندلا مقایسه کنید. هنوزم که هنوزه بعد از هشت/نُه سال که رم رو با خاطرات خوش ترک کرد ، وقتی به المپیکو میاد واس خودش جایگاه و مقامی داره پیش هوادارا ! افتخارات کاندلا مگه چقدره؟ کاندلا هم میتونست بره به یکی از غول های اروپا و یه چمپیونز لیگ بگیره و چند سال بعد کسی حتی اسمشُ هم یادش نیاد اما قدر پیرهنی رو که میپوشید دونست و برای همیشه پاداش کارشُ گرفت و باز هم خواهد گرفت. و اما مکسس الآن یه سوپرکاپ ایتالیا توو ویترین افتخاراتش خودنمایی میکنه و خیلی خوش بحالشه!! توی یک شرایط خاص در رم طی هفت سال به محبوبیتی وصف نشدنی رسید اما توی میلان این اتفاق براش تکرار نمیشه. الآن توو اوج دوران بازیگریشه اما دو/سه سال دیگه به محض اینکه یه مقدار سطح بازیش افت کنه میفروشنش به همون تولوز یا موناکو! کاپیتان این همه واسه تیم زحمت کشید ،درآمد فضایی و جام و همه چی رو بیخیال شد ، اونوقت یکی مثه مکسس به این راحتی رمُ به چارتا جام فروخت. خب معلومه که توتی جلوی یه همچین بازیکنی عصبی ظاهر میشه.

دقایق آخر هم داور یه پنالتی برای ما نگرفت که به نظرم همون بهتر نگرفت چون زیاد خوشایند نیس که نزدیک به یک ساعت از تیم حریف یه یار بیشتر داشته باشیم و هیچکار خاصی نکنیم و منتظر باشیم تا دقیقه 87 با یه ضربه پنالتی برنده مسابقه باشیم! منظورم اینه که دلیل عدم موفقیتمونُ نباید گردن داور بندازیم چرا که در وهله اول این خودمون بودیم که نخواستیم ببریم. آمبروزینی هم دقیقا نمیدونم فصل آخرشه یا نه اما اگه هست باید بگم بعد از سپری کردن سالهای پرافتخار با میلان داره آبرومندانه از فوتبال خداحافظی میکنه. در هرصورت همین خودش یه نعمته که یه بازیکن میانسال که سال آخرشه ، توو آخرین بازیاشَم فیکسه و سرنوشتِش مثه خیلی از اسطوره های بدشانس نشد که حتی توو بازی خداحافظیشون هم مجبور میشن توو دقایق تلف شده به بازی بیان و با یه حضور تشریفاتی کفشاشونو آویزون کنن.

ما هم به راه خودمون ادامه میدیم و هفته آینده دربی جنوب ایتالیا رو برگزار خواهیم کرد و باید نشون بدیم که بدون کاپیتانمون هم کم تیمی نیستیم! و در نهایت امیدوارم این فصل با کسب ستاره نقره ای به اتمام برسه تا بعدها مجبور نشیم از آندریاتزولی هم مثه انریکه و دل نری یاد کنیم.


زنده باد رم دوس داشتنی

[INDECENT]

با این مساوی بعید میدونم دیگه رم بره لیگ اروپا , مگر اینکه دلو به فینال جام حذفی خوش کنن .

امیدوارم که رم تو فینال ببره تا هم جام گرفته باشه هم لااقل به لیگ اروپا برسه

[feri71]

این دروازه ی متزلزل...
تابستون 2011 زمانی که ساباتینی بعد از کش و قوس های زیاد تونست سنگربان تیم ملی هلند رو با قیمت مناسب به ایتالیا بیاره ، تصور بر این بود که با توجه به سنی که داره تا 8 یا 10 سال دیگه دروازه جالوروسی بیمه خواهد بود! غافل از اینکه حالا حالاها قرار نبود این وضعیت آشفته به پایان برسه...
اجازه بدید یه مقدار برگردیم به عقب. دونی تونست طی دو/سه سال خودشُ بی رقیب نشون بده اما مصدومیتی که گریبانگیرش شد باعث شد تا سرجیو نهایت استفاده رو از این فرصت ببره. سرجیوی برزیلی در فصل 2009/10 که با نایب قهرمانی تلخ جالوروسی همراه بود عالی کار کرد و همین موضوع بود که مسئولان رم رو متقاعد کرد تا در نقل و انتقالات تابستون دنبال گزینه جدید نَرَن. اما در فصل بعد بود که افت شدیدِش شروع شد تا جایی که عامل بسیاری از باختهای رم در اواخر دوره رانیری تلقی میشد و با اومدن مونتلا در نیمه های فصل به طور کامل از ترکیب کنار گذاشته شد!

این جریانات گذشت تا رسیدیم به استکلنبرگ. مارتین در فصل ابتدایی خودش (فصل قبل) اصلا در حد انتظار ظاهر نشد. یَنی شاید اگه کورچی خودمونُ میذاشتیم هم آنچنان فرقی با عملکرد به جا مونده از استکی نداشت. گهگاه حتی شوتهای معمولی هم میتونستن عامل باز شدن دروازه ی جالوروسی باشن. در اوایل این فصل هم مارتین دچار مصدومیتی شد که این به معنی از دست دادن چند بازی بود. در این مدت گویکوچه آ به جاش بازی کرد. اما نکته جالب از اونجا شروع شد که زمن حتی بعد از سپری شدن دوران مصدومیتِش هم گویکوچه آ رو انتخاب اول خودش میدونست اما با رفتن زمن و ناشی گریهایی که از این اروگوئه ای دیده بودیم چاره ای جز بازگشت مارتین باقی نمیگذاشت. با همه این اوصاف خروج مارتین در انتهای فصل اصلا بعید نیس. درحالیکه یووه دو دروازه بان داره که یکی از دیگری بهتر ، میلان آبیاتی رو همچنان مثه قبل آماده میبینه و اینتر که با وجود رفتن سزار باز هم گزینه شایسته ای رو جذب کرده ، رم در طول دو سه سال گذشته شش/هفت نام مختلف رو درون دروازه خودش داشته و این خودش گویای وضعیت نابسامان رم در دروازه هست. این قصه کِی میخواد تموم شه؟ فقط خدا میدونه.

در اینجا بد نیس یادی هم کنیم از آرتور مورائِس. دروازه بانی که در رم با وجود سرجیو ، لوبونت و دونی تبدیل شده بود به گزینه چهارم اما چهارشنبه شب تونست دومین فینال لیگ اروپای خودشُ تجربه کنه! اولین فینالِش هم در سال 2011 بود به همراه براگای پرتغال. اواخر دوره ی اسپالتی ، تازه داشتن یه فرصتی به این برزیلی میدادن اما پدیده ای به نام سرجیو و در کنارش اومدن لوبونت باعث شد کسی حتی به آرتور فکر هم نکنه. این قضایا باعث شد تا در تابستون 2010 رم رو به مقصد پرتقال ترک کنه. شاید اگه درخشش مقطعی سرجیو نبود و یا لوبونت هم به رم نمیومد الآن دروازه رم وضعیت دیگه ای داشت!
در هرصورت بهت افتخار میکنیم آرتور

[feri71]

این فصل از سری آ هم به آخرین ایستگاه خودش رسید. فصلی که هر نوع ماجرایی رو در اون تجربه کردیم. از بردهای پرگل و شیرین تا شکست های تحقیر آمیز و اما زیباترین دستاوردمون قطعا رکورد شکنی های کاپیتان و صعودش به رتبه دومین گلزن برتر تاریخ سری آ بود. طبق معمول مسابقات رو خوب شروع نکردیم. برای من همه چی داشت معمولی پیش میرفت تا اینکه در آخرین هفته های نیم فصل اول فیورنتینا رو 4-2 در المپیکو شکست دادیم و اون زمان بود که شیفته این بازیکنا و این سبک شدم. اما متاسفانه زمن درعین سبک شادابی که داشت ، یکسری تفکرات عجیب و غریب هم داشت که باعث میشد ادامه کار باهاش میسر نباشه. در عین احترامی که برای این مرد اهل چک قائلم ، ولی انصافا برکناریش کار صحیحی بود. درسته که در اون روزایی که اخراج شد هم رتبه مون همین هفتم/هشتم بود اما یادمون نره که در اون زمان هفته به هفته داشتیم بدتر میشدیم و با گذشت پنج هفته از سال 2013 حتی یکبار هم موفق به کسب برد در سری آ نشده بودیم و با ادامه این روند حتی امکان داشت به رتبه های دو رقمی هم برسیم. فایده دیگه اخراج زمن هم این بود که شایعات پی در پی مبنی بر خروج دروسی از رم به پایان رسید.

امسال واقعا حقمون این نبود. اگه تاچسیدیس ، گویکوچه آ و پیریس رو مسثنی بدونیم ، انصافا بازیکنامون از سطح کیفی بالایی برخوردار بودن. بخصوص در خط حمله به قدری ترافیک بود که عملا فرصتی به نیکو لوپز داده نشد. این هفته های آخر تازه متوجه شدیم در سمت چپ هم جواهری به نام دودو داریم. از عملکرد خوب کادر پزشکی هم نباید بگذریم که در اکثر بازیها بدون مصدوم بودیم و اگر داشتیم هم بیشتر مربوط میشد به نیمکت نشین ها.

امشب در غیاب چند تا از بازیکنای اصلیمون که مهمترینشون کاپیتانه به مصاف تیمی میریم که برای سومین سال پیاپی باز هم شگفتی آفرید. هرچند که فک میکنم اصلیترین دلیلی که باعث شد ناپولی با این آسودگی خاطر سهمیه مستقیم چمپیونزلیگ رو دریافت کنه ضعف مشهود سایر رقبا بوده. البته به هیچوجه قصد ندارم شایستگی هاشون رو نادیده بگیرم. بعید میدونم امشب این بازی از سوی دو تیم آنچنان جدی گرفته بشه. درصورتی که 3 امتیاز کامل این دیدار رو دشت کنیم ، میتونیم شانسی برای صعود به رده ششمی هم داشته باشیم. این کار در ظاهر هیچ فایده ای نداره اما همین که از لاتزیو پایینتر نباشیم هم خودش نکته مثبتیه.

[INDECENT]

خب به دوستای عزیز رومی تبریک میگم . با این بردو وشکست لاتزیو اگه اشتباه نکنم به لیگ اروپا رفتید .

ایشالا با قهرمانیه در جام حذفی این فصل رو بدون جام نمونید .

[Mehrd@d]

خب به دوستای عزیز رومی تبریک میگم . با این بردو وشکست لاتزیو اگه اشتباه نکنم به لیگ اروپا رفتید .

ایشالا با قهرمانیه در جام حذفی این فصل رو بدون جام نمونید .

مثه اینکه تیم ششم نمیره یورو لیگ!!! با این اوصاف تکلیف آخرین سهمیه اروپایی در بازی فینال جام حذفی بین دو تیم رم و لاتزیو مشخص خواهد شد.

[feri71]

رم 2-1 ناپولی
جدا از هر نتیجه ای که گرفته باشیم ، چِقَد یکی/دو تا بازی آخر هر فصل غم انگیزه دلگیر از این لحاظ که علاوه بر سه ماه تعطیلی لیگ ، این مسئله هم هست که رم معمولا تا هفته های چهارم/پنجم خوب نتیجه نمیگیره و این یَنی بعد از انجام شدن فینال ، حدود چهار ماه باید برای دیدن رمی که در سطح بردن حریفی مثه ناپولی باشه صبر کنیم!

دیشب انگار نه انگار که 6 نفر از بازیکنای اصلیمون غایب بودن! (توتی ، دروسی ، اسوالدو ، بالزارتی ، استکلنبرگ و مارکینیوس) واقعا هرچی از یکدست بودن این تیم تعریف کنم بازم کمه. میبینیم که با غیبت هر کدوم از مهره ها جایگزین های مناسبی در اختیارمونه و اینم از یاد نبریم ، حریف ما تیم دوم جدول بود و با این وضعیت غایبین باز هم ، بازی اکثرا دست رم بود. حتی میتونستیم پرگل ببریم اما بدشانسی مانعمون شد و البته داور هم همچین بی تقصیر نبود. مثلا روی یکی از صحنه ها دسترو یه فرار عالی داشت که به نظر من با مدافعین حریف روی یه خط بود اما داور آفساید گرفت. دیروز حتی دفاعمون هم به مانند بازی با میلان خوب عمل کرد و خیلی خوب حمله ها رو جمع میکردن و گل هم روی اشتباه محض لوبونت بود. توپ رو به قدری بد دور کرد که خورد به سر یکی از بازیکنای حریف و موقعیت ایده آل برای کاوانی ایجاد شد که تبدیل به گل شد. بعد از اینکه ناپولی اختلاف رو به یک گل رسوند فشار حریف بیشتر شد و البته رم هم ضد حمله های خیلی خوبی میزد و دقایق آخر دیگه واقعا نفسگیر بود. چون از اون طرف هم لاتزیو یه گل خورده بود و این فرصتُ به ما داده بود که یه پله صعود کنیم و اگه یه وقت بازی مساوی میشد خیلی حالگیری بود بالاخره هرجور که بود این برد شیرینُ بدست آوردیم تا بتونیم در یه رتبه بالاتر از لاتزیو ، یَنی ششمی قرار بگیریم. دو سال در جدول لاتزیو اَزَمون بالاتر بود و این خیلی ناراحت کننده بود. گهگاه از لاتزیویی ها شنیده میشد که در این مدت ادعای تیم اول پایتخت بودن هم کردن! جالبه که این همه سال ما با اختلاف امتیاز قابل توجه ازشون بالاتر بودیم اما فقط دو سال که لاتزیو رتبه بهتری کسب میکنه که تازه اون هم با اختلاف امتیاز اندک بود ، میشه تیم اول پایتخت؟ ضمنا با کسب این برد و قرار گرفتن در این جایگاه و از اون طرف باخت لاتزیو میشه گفت که از لحاظ روحی به نسبت همشهری خودمون در وضعیت بهتری هستیم و این در بازی فینال مطمئنا به نفعمون خواهد بود. نکته بعدی اینه که در بازی فینال دیگه 6 غایب نداریم و به احتمال زیاد از اکثریت پتانسیلمون بهره خواهیم برد.

زنده باد رم دوس داشتنی

[INDECENT]

مثه اینکه تیم ششم نمیره یورو لیگ!!! با این اوصاف تکلیف آخرین سهمیه اروپایی در بازی فینال جام حذفی بین دو تیم رم و لاتزیو مشخص خواهد شد.

درسته الان که نگاه کردم دیدم 2 تیم به صورت مستقیمو یه تیم به صورت پلی آف میرن چمپینز لیگ و تیمای چهارم و پنجم + قهرمان جام حذفی میرن یورو لیگ .

خب اشکال نداره , رم پوزِ لاتزیو رو تو فینال میزنه و هم قهرمان میشه و هم میره یورو لیگ