خیلی سخته که آدم به تیم حریف عشق بِورزه ، هنوز خاطرات خوبی که با هواداراش داشته فراموش نکرده باشه و از همه دردناکتر اینکه تیم حریف همونیه که تا چهار روز پیش کاپیتانِش بوده. اینا مطمئنا همه احساسات باتی گل در روز دیدار رم-فیورنتینا بود. روزی که برای اولین بار باید جلوی تیم سابقش می ایستاد. اما به خاطر تعهدی که به باشگاه رم داشت باید به وظیفه خودش عمل میکرد و نهایت تلاش خودشُ برای پیروزی تیمش انجام میداد. حتی اگه هنوز به حریف دلبستگی خاصی داشته باشه...
باتی گل دوس داشتنی در دقیقه 83 به اینصورت دروازه تیم محبوب خودشُ باز میکنه تا رم با همون نتیجه 1-0 بازی رو ببره.
اما صحنه ای که هر تماشاگری رو تحت تاثیر قرار میداد اینجا رخ داد. باتی بعد از به ثمر رسوندن گل نتونست خودشُ کنترل کنه و شروع کرد به گریه کردن. سایر بازیکنای رم هم با وجود اینکه هنوز توو حال و هوای به ثمر رسیدن گل بودن و سر از پا نمیشناختن اما سعی میکردن باتی رو هم دلداری بدن. این حرکت باتی یکی از دراماتیک ترین اتفاقاتی بود که در طول تاریخ باشگاه رم رخ داد.