بحث و تبادل نظر در مورد بازی های استقلال در لیگ و جام حذفی 91-92

[hamedss]

به نام یاور بر حق


به یاد ناصر خان حجازی (روحش شاد)

به امید قهرمانی استقلال در فصل 91-92

در این تاپیک نظرات خودتون رو در مورد بازیهای استقلال در این فصل قرار بدید.

[Bahador~2B]

[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]


دربی ۷۶ هم به نقطه پایان خود رسید . یک هفته هیجان ، استرس و اضطراب برای هواداران و بازیکنان و کادر فنی با سوت پایان بازی توسط محسن قهرمانی داور این دیدار، تمام شد و دوباره روز از نو روزی ازنو!
اما اینجا این نکته به ذهن منِ هوادار متبادر میشود ، که اینهمه هیاهو ، استرس واضطراب ، جنگ و دعوا و کری خوانی برای چه چیز بود ؟ برای این بازی که از یک بازی محلات هم بی کیفیت تربود ، آیا کیفیت یک بازی که در آن بیشتر از دو سوم ستارگان تیم ملی ما درآن نقش داشتند و بازی می کردند باید اینی باشد که دیدیم ؟ دربی که همه می گویند سه امتیاز دارد ، ولی بیشتر اوقات شش امتیاز فدای این سه امتیاز میشود ، زیرا اکثرا” بازی پیش دربی ، از ترس سه کارته شدن بازیکنان و محرومیت آنان با احتیاط و ترس شروع و به پایان میرسد و بیشتر اوقات هم بازی مساوی می شود . بازی بعد دربی هم به خاطر تلفات زیادی که در دربی به تیم ها وارد می شود نیز اکثرا” نتیجه مطلوب حاصل نمی شود . خود دربی هم که شاهد عینی آن هستیم ، از بی کیفیت ترین بازی ها و بدون کسب نتیجه مطلوب ، با کمی تفکر و تعقل چراهائی و سوالهائی در این رابطه در ذهن بوجود می آید که چرا دربی ما مانند دربی های سایر لیگ های کشور های صاحب فوتبال دیدنی و زیبا نمی شود ؟ چرا بازیکنان ستاره فوتبال ما ، در دربی از انجام یک بازی معمولی هم عاجزند ؟
چرا مربیان ما در بازی دربی دست وپای خود را گم می کنند ، و برای استفاده از داشته ها و اندوخته ها و تجربیات سالها مربیگری خود در ارائه یک بازی خوب وتماشاگر پسند دچار مشکل هستند؟ چرا ترکیب و آرایش تیم را با ترس و احتیاط ارنج می کنند ؟ چرا تفکر آنها به جای بردن بازی ، نباختن بازیست ؟ این سوالها و نیز دهها سوال مشابه در پایان هر دربی بوجود می آید ، و جوابی مشخص برای آن موجود نیست ، و طبق معمول هم به فراموشی و بایگانی حافظه ها سپرده می شود .
شرائط بازی
دربی ۷۶ هم به سرنوشت اکثر دربی های قبلی دچارشد. بازی با ترس و احتیاط دو تیم به ویژه استقلال شروع شد ، ادامه یافت و به پایان رسید . تفکر مربی تیم نباختن بود تا بردن بازی . دلیل عمده آنهم ، یکی حفظ صدر نشینی درجدول لیگ بود که با یک تساوی هم میسر می گردید و دیگری حفظ رکورد عدم باخت در دربی ها توسط سرمربی تیم بود (۱۰بازی ،سه برد ،هفت تساوی ) ، که البته هیچیک از این دلائل مورد پسند هوادارنیست . چون به هیچکدام از رکوردها و سوابق قبلی ، امتیاز که هیچ ،حتی خروس قندی هم نمی دهند . آنچه که هوادار می خواهد ، بازی زیبا ، شجاعانه ، تماشاگر پسند و هجومی است و اگر قرار بر تساوی هم هست تساوی با گل و پر گل را دوست دارد. سوال اینست که تیمهای ما ، فوتبال را برای چه کسی بازی میکنند ؟ برای خودشان یا برای هواداران و تماشاگران ؟ اگر برای هوادار، چرا تلاشی برای جلب رضایت او و انجام خواسته او به عمل نمی آید ؟ اگر برای خودتان بازی می کنید دیگر هوادار و تماشاگر برای چه میخواهید ؟ و از عدم حضور هوادار دراستادیوم دیگر نبایست ناراحت باشید .
هم و غم تمام تیم های باشگاهی دنیا ، ارائه فوتبالی است که هوادارانشان، از دیدن آن لذت ببرند و حتی اگر به برد تیم هم منتهی نگردید، ولی هوادار از دیدن بازی تیم لذت برده و با رضایت از تلاش و بازی بازیکنان و تفکر مربیان استادیوم را ترک کند ، نه اینکه همه هواداران حاضر در استادیوم و پای گیرنده تلویزیونی، از فرط عصبانیت تا چند ساعت قادر به بازگشت به روال عادی زندگی روزانه خود هم نباشند. این تیم پرسپولیس چیزی برای ترس و واهمه نداشت . تیمی نبود که نتوان شکستش داد ، با اندکی کنارگذاشتن احتیاط و ترس الان می بایست ما تیم برتر و برنده دربی می بودیم . اگر قراربر ترس و واهمه تیمی از دیگری بود، آن تیم ما نبودیم ، بلکه تیم قرمز از رویاروئی با ما واهمه داشت ، ولی بازی محتاطانه و توام با ترس ما و تفکر حاکم برتیم ما که تفکر نباختن بود ، موجب شد که در طول بازی و به مرور ، آن تیم ترس را کنار گذاشته و با دراختیارگرفتن میانه میدان و مالکیت توپ در بیشتر دقائق ، نیمه دوم بازی بر دروازه ما خیمه زده و ما را حتی تا آستانه گل خوردن و پذیرفتن شکست پیش ببرد . بازی تمام شد ولی این داستان همچنان تکرار خواهد شد و فقط بایست گفت هیاهو برای هیچ!

[hamedss]

جدول ليگ برتر جام خليج فارس
.

[hamedss]

به نام خدا

هفته بیست و چهارم لیگ برتر جام خلیج فارس فصل 92/91

سه شنبه 10 بهمن ماه 91 // ساعت 16:50

استادیوم : آزادی

پیکان 0 - استقلال 3

داور :

[Bahador~2B]

[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]



قرار بود بعد از بازی رفت دربی تهران، این بازی در هفته هفتم لیگ برتر برگزار شود اما به دلیل تشکیل اردوی تیم ملی به تعویق افتاد و سه ماه طول کشید تا دو تیم در تاریخ دوم آذر ۹۱ رو در روی هم قرار بگیرند. استقلال پس از پیروزی شیرین مقابل سپاهان و بدون جواد نکونام به زمین رفت. در حالی که بازی ساعت ۱۷:۳۰ عصر پنج‌شنبه برگزار می‌شد اما بیشتر از ۳ هزار نفر به استادیوم نیامدند. سعید بخشی‌زاده به همراه سخندان و ابوالفضلی قضاوت بازی را برعهده داشتند. توپی که رحمتی در دقیقه دوم بازی در دو مرحله دفع کرد نخستین شوک پیکانی‌ها بود. دو دقیقه بعد میداودی از روی ضربه ایستگاهی کاروالیو را مجبور به واکنش کرد. دقیقه ۱۴ امین منوچهری قدر پاس بیک‌زاده را ندانست و فرصت خوبی را از دست داد. دقیقه ۱۶ ضربه سر اکبرپور را گلر پیکان به بیرون فرستاد. استقلال تا پایان نیمه اول یکی دو موقعیت دیگر را هم از دست داد تا اینکه در دقیقه ۵۹ سیاوش اکبرپور توپ ارسالی صادقی را به گل تبدیل کرد. در حالی که بازی رو به پایان بود، پاس پشت دفاع ساموئل در دقیقه ۸۹ به بائو رسید و ضربه او پس از برخورد به تیر دروازه به میداودی رسید و او با حرکتی آکروباتیک گل دوم و در واقع آخرین گل خود را برای استقلال در فصل جاری زد هر چند که فکر نمی‌کرد این آخرین گل او باشد اما ترکیب دو تیم:
استقلال: سید مهدی رحمتی، پژمان منتظری، امیرحسین صادقی، علی حمودی، هاشم بیک‌زاده (سید میثم حسینی ۲۵)، خسرو حیدری، جی لوید ساموئل، میثم بائو، میلاد میداودی، سیاوش اکبرپور، امین منوچهری
پیکان: فابیو کاروالیو، جلال کاملی مفرد، سید علی میرشفیعیان، مسعود میکاییلی، بهرام دباغ، رضا معقولی، حمیدرضا دیوسالار، محمدرضا طهماسبی، سجاد فیض‌اللهی (علی سالارخانی ۸۳)، بابا محمدی (میلاد ابطحی ۵۷)، سید احمد مهدی‌زاده (ژوسلی فریرا ۶۴)
تنها اخطاری بازی خسرو حیدری از استقلال بود.

[hamedss]

این اولین برد استقلال با گل زده بیشتر از 2 تا بود این موضوع رو به فال نیک میگیرم

امیدوارم اینبار قبل از بازی پایانی قهرمانی رو تصاحب کنیم

7 مقدس 7 دقیقه بعد از ورود دقیقه 77

.

[ENRIQUE IGLESIAS]

نابغه ای داریم به نام امیر خان...افسانه ای داریم به نام ژنرال...امید ما استقلالیها در ایران فقط ژنراله..در بازی با پیکان هم خوب بودیم و از موقعیتها به خوبی استفاده کردیم....

[Bahador~2B]

[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]


بازی استقلال در مقابل پیکان در شرایطی انجام شد که نتایج همه ی مسابقات امروز به نفع این تیم تمام شد. توقف تراکتورسازی و سپاهان جایگاه استقلال را در صدر جدول به مراتب مستحکم تر کرد. قلعه نویی می دانست که در ادامه ی راه باید به مصاف تیم های به مراتب بهتری از پیکان برود. از سوی دیگر قلعه نویی باید ثابت می کرد که استقلال همان روند رو به رشد گذشته را دارد و روند بازی در دربی مقطعی و زودگذر بوده است.

مانند اکثر بازی ها، بازی استقلال در اوایل نیمه ی اول تحرک چندانی نداشت. حضور اشخاصی چون بیک زاده و ویسنته آرزه آن هم در ترکیب ثابت از نکات جالب توجه این نیمه بود. اما بیک زاده همان بیک زاده ی هفته های آغازین نبود. بیک زاده ی آن هفته ها سنگین و بی هدف بازی می کرد، پاس ها و حتی حمل توپش سوهان روح شده بود! اما بیک زاده ی امروز کاملاً متحول شده بود. او دیگر در زمین راه نمی رفت، پاس های تک ضرب و خوبی می داد و متعاقب تحرکش جاگیری هایش هم خوب بود و به پشتوانه ی همین بازی توپ ها بیشتر در جناح چپ به گردش در می آمد. ساموئل باز هم به عنوان یک بازیکن کلیدی ایفای نقش کرد. شاید بازی او به چشم نیامد، اما حضور ساموئل در دفاع و میانه ی زمین از عواملی بود که تاثیر زیادی در روند حرکتی تیم گذاشت. پاسکاری های متعدد بازیکنان نیز از دیگر نکات بارز این بازی بود. در نتیجه ی یکی از همین پاسکاری ها بود که جباری و حیدری پایه گذار حرکتی شدند که توپ در یک کش و قوس در نهایت به آرزه رسید و شوت آرزه منجر به گل اول شد.
ویسنته آرزه
از همان بازی سایپا که آرزه گل چهارم را زد مشخص بود که بازیکنی نیست که مانند بسیاری از خارجی های ناموفق لیگ، صرفاً زنگ تفریح باشد. در این مسابقه دیگر برای همگان ثابت شد که چنین بازیکنی بی جهت به تیم تزریق نشده و مانند جانواریو و ساموئل بر روی این بازیکن نیز می توان تکیه کرد. فرق آرزه با بازیکنی مانند رینالدو این است که او بازی استاتیک را انجام نمی دهد بلکه به واسطه ی سرعتی که دارد بازی پویا و دینامیک را در دستور کار خود قرار می دهد و در ایران به دلیل اینکه پاس کاری های تیمی، کم و با ضریب دقت متوسط است تنها می توان به چنین بازیکن پویایی متکی بود. با رفتن میلاد میداوودی نگرانی از بابت یک شوت زن تمام عیار در دل هواداران به وجود آمده بود که این نگرانی نیز با شوت های آرزه تا حدودی برطرف شده است.
نیمه ی دوم آبستن حوادث خوشایند
در نیمه ی دوم بازی با ورود حمودی به زمین باز هم توازن بین ناحیه ی چپ و راست برقرار شد. نکته ی جالب این تعویض این بود که آرزه علیرغم گلی که زد بسیار متین و معقولانه تعویض را پذیرفت و این خود از نقاط قوت در جذب چنین بازیکنی است. هاشم بیک زاده نیز بازی پویای خود در نیمه ی اول را در نیمه ی دوم نیز تکرار کرد و در پی حرکت او و سانتر زیبایش بود که اکبرپور بستر را برای گلزنی حاتمی آماده ساخت و خاتمی نیز قدر این فرصت را دانست.
فرهادی که مکمل فرزاد شد
اما به مانند بازی های گذشته تماشاگران عادت کرده بودند که هفت محبوب خود را در نیمه ی دوم در درون زمین ببینند. ورود مجیدی به زمین موجب شد تا فاز تهاجمی تازه ای وارد روند بازی استقلال شود. شعاع حرکتی مجیدی به گونه ای بود که هم در سمت چپ، هم راست و هم مرکز هجومی تیم دیده می شد و بازیکنان با فراغ بال بیشتری می توانستد از تحرک فرهاد برای به جریان انداختن توپ در دفاع پیکان استفاده کنند. فضایی که مجیدی برای خود به وجود می آورد حیدری، جباری و اکبرپور را مجاب کرد که این مهاجمم فرصت شناس را بارها مورد هدف پاس های خود قرار دهند. در نهایت تلفیق سانتر جباری، اشتباه آشنا دروازه بان پیکان و تیزهوشی مجیدی موجب شد تا یکی از بهترین اتفاقات فصل برای هواداران استقلال رقم بخورد و مجیدی سومین گل استقلال در این بازی و اولین گل خود در لیگ جاری را به ثمر رساند.
البته نباید از عملکرد درخشان خط دفاعی و مهدی رحمتی در این چند هفته به آسانی بگذریم. ۱۲ گل خورده آن هم در ۲۴ بازی آماری خیره کننده برای استقلال این فصل بوده که این مهم با تلاش این عزیزان تحقق یافته است.
به طور کلی بازی امروز بارانی از موارد خوشایندی بود که موجب شد هواداران بهترین شب خود را در بهبوهه ی لیگ امسال تجربه کنند. استقلال و هوادارانش امروز احساس رستگاری کردند. رستگاری در زیر باران…

[Bahador~2B]

عملکرد فرهاد مجیدی هر دفعه از بازی قبل بهتر میشود

فرهاد مجیدی بازیکن محبوب استقلالی‌ها در بازی با پیکان توانست برای تیمش گلزنی کند تا بار دیگر سکوها نام او را فریاد بزنند.



مجیدی که در بازی مس و پرسپولیس هم دقایق کوتاهی برای آبی‌پوشان به میدان رفته بود در بازی با پیکان هم در دقایق پایانی وارد بازی شد و برخلاف 2 دیدار گذشته توانست عملکرد خوبی داشته باشد تا خود را به ترکیب ثابت نزدیک‌تر کند.
البته امیر قلعه‌نویی با وجود گلزنی مجیدی هنوز درباره حضور او در ترکیب ثابت تصمیمی نگرفته و مشخص نیست در بازی بعدی تیمش برابر راه‌آهن از او به عنوان بازیکن فیکس استفاده کند. قلعه‌نویی معتقد است مجیدی هنوز صددرصد آماده نشده و برای حضور او در ترکیب ثابت و بازی کردن 90 دقیقه‌ای‌اش باید آماده‌تر باشد. البته مجیدی تمرینات خود را بیشتر کرده تا هر چه زودتر به ترکیب اصلی بازگردد.

[Bahador~2B]

[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]


چهاردهم بهمن ماه مصادف است با سالروز تولد یک ستاره ، یک مرد با اخلاق ، یک انسان صدیق ودرستکار ، مردی که وظیفه حراست و نگهبانی از قفس توری آبیهای پایتخت به دستان پرتوان او سپرده شده است . مردی که محبوب قلوب هواداران آبی پوش است . مردی که همچون سلف خلف خویش ناصرحجازی ، گام در راه اسطوره شدن نهاده است . بازیکنان زیادی به عنوان ستاره بر تارک آسمان فوتبال ایران درخشش داشته اند . درخشش این ستارگان اکثرا” با اتمام دوران بازی و فوتبالشان به افول گراییده و با گذشت زمان، دیگر کسی حتی یادی هم از آنها نمی کند . اما معدود چهره هائی هستند که چه در دوران بازیگری و چه بعد از اتمام فوتبالشان، محبوب خاص و عام و نامشان ورد زبان و یادشان حک شده در قلب هواداران است . رمز این ماندگاری دو چیز است: اول مردم داری ، دوم برنتابیدن حرف نا حق ،حتی به قیمت از دست دادن مزایا و موقعیتهائی که خیلی ها برای بدست آوردنشان صفات انسانی را هم زیر پا می گذارند.


در بازی فوتبال اکثرا مهاجمان و گلزنان ستاره و محبوب هواداران می شوند . بازیکنان دریبل زن و تکنیکی چهره می گردند . اینکه دروازه بان باشی و ستاره شوی هنر می خواهد . این که محبوب قلب هواداران شوی لیاقت می خواهد ، که سید مهدی رحمتی نشان داده این هنر و لیاقت را دارد . خیلی ها در این فوتبال آمده اند و رفته اند. بسیاری شان درآمد های خوبی هم دارند واکثرا” هم روی جلد نشریات هستند ، خوش صورت و خوش استیل هم هستند. با این حال تعداد کمی از آنها ستاره می شوند. برای ستاره شدن باید چیزی بیشتر از سایرین داشته باشی. باید در لحظات سخت ، کارهای بزرگ انجام دهی و سید مهدی رحمتی اینگونه ستاره شد. مردی که در بازی های سخت ملی ، یک تنه تیم ملی را بالا کشید و بیشتر از نیمی از امتیازات تیم ملی ، بواسطه حضور او درون دروازه و بسته نگهداشتن دروازه اش بدست آمد . مردی که بیشتر از شش سال است بواسطه شایستگی اش مرد شماره یک تیم ملی ایران است . هرچند درحق او ناسپاسی شد ، ولی همین مورد بر محبوبیت بیشتر او می افزاید. چون مانند اسطوره اش ناحق را برنمی تابد و سکوت نمی کند . چون حاضر نیست به قیمت “فقط بودن” هر ناحقی را قبول و تحمل نماید . وجه تمایز آنانی که در این فوتبال نامی جاودانه و ماندگار دارند، با آنانی که چند صباحی بودند و به فراموشی سپرده شدند، در همین نکته است . نان را به نرخ روز نخوردن ، مردانگی ، روراست بودن ، صادق بودن و داشتن خصائل و صفات انسانی . این رمز جاودانگی و اسطوره شدن است . راهی که ناصرحجازی رفت و سید مهدی رحمتی هم چون او ، گام دراین مسیر نهاده و محبوب قلوب هواداران آبی است .


سید مهدی رحمتی ، خادم امام رضا (ع) ، مردی است دارای سجایای اخلاقی ، درستکار ، سالم و پاک دراین دنیای زشتی ها وپلیدی ها ، خانواده دوست ، در زمانی که همتایان او و کسانی که در درجات پائین تر از او ، از نظر بازی و محبوبیت قرار دارند و آلوده به خیلی از ناپاکی ها هستند . مردی که از نظر بازی در این فصل از لیگ برتر دارد یک رکورد استثنائی در بسته نگه داشتن دروازه برجای می گذارد . خوردن ۱۲ گل در ۲۴ بازی ، داشتن میانگین ۰٫۵ گل خورده در هربازی ، آماریست رویائی و دست نیافتنی که به برکت حضور سید دوست داشتنی ، مردی از تبار آل عبا ، نصیب استقلال و هواداران بیشمار آن گردیده است . و به واسطه همین بسته نگهداشتن دروازه و خط دفاع عالی ، تیم محبوب ما بر صدر جدول فهرمانی لیگ برتر تکیه زده و امید اول کسب مقام قهرمانی این فصل لیگ برتر است.
تولدت مبارک مرد دوست داشتنیِ قفس توری آبی ،نامت ماندگار و جاودان باد.

[hamedss]

.................................................. ...