آخرین بازیمونو پرگل بردیم ، امتیازات از دست رفته رو اگه اراده کنیم قابل جبرانه و برد مقابل لاتزیو محتمل به نظر میرسه. همه چی به ظاهر خوبه! اما با نگاهی ژرف تر به این پی خواهیم برد که در شرایط بحرانی قرار داریم. شرایط بحرانی یعنی نیکمت نشینی دروسی ، یعنی بازی نکردن پیانیچ. دروسی ای که میتونست به پول و خیلی خواسته های مادی خودش برسه اما حاضر نشد به پیرهن خودش بی وفایی کنه. پیانیچی که همین امسال میتونست کنار ژاوی بازی کنه ولی الآن باید در همون تیمی نیمکت نشین باشه که به خاطرش قید رقابت های اروپایی رو زد.
این تصمیمات سلیقه ای مربیای رمی دیگه کاملا تکراری شده. براتون چند نمونه از گذشته میارم که ببینید این سناریوی جدیدی نیس : عدم اعتقاد مونتلا به منز که باعث شد موشک رم حتی به اندازه سیمپیلیسیو هم کارآیی نداشته باشه. یا انریکه که در بازی با اسلوان براتیسلاوا توتی رو میاره بیرون و به جاش جوونای بی تجربه رو وارد زمین میکنه تا عملا حذف رم از لیگ رو تضمین کرده باشه! مثه اینکه هر مربی که به رم میاد باید براش توضیح داد که کدامیک از بازیکنان با کیفیت محسوب میشن و کدامیک بی کیفیت!
فقط میتونم بگم واقعا متاسفم که خودمون برای خودمون مشکل تراشی میکنیم!