هنوزم باورم نشده که دیگه خبری از بد اخلاقی های گتوزو , لبخند های با نمک سیدرف , آفساید های پیپو و نستا نیست . شاید واسه کسایی که تازه طرفدار میلان شدن بود و نبود اینا فرقی نداشته باشه ولی واسه کسایی که تمام خاطراتشون از میلان با همچین ستاره هایی شکل گرفته و میلان رو با همچین بازیکن هایی شناخته تحملش خیلی سخته .
من یکشنبه با قهرمانی سیتی تو اوجه خوشحالی بودم ولی با دیدن آخرین پاس گل سیدرف و آخرین گل پیپو و گریه های گتوزو حالم گرفت و میخواستم گریه کنم . مطمئنم که دیگه هیچوقت کسایی مثل ستارگان میلان به وجود نخواهد آمد .