ايران به جام جهاني 2010 صعود نكرد ... تبادل نظر درباره بازيهاي مقدماتي 2010

[hamedss]

علل سقوط علی دایی و همپالگی هایش

نقدی بر مقاله "آیا مشکل فوتبال ما علی دایی است؟"

گرچه پاسخ به سوال فوق بسیار مشکل به نظر میرسد ولی به ضرص قاطع میگویم :بلی مشکل فوتبال ما علی دایی است. چون دایی نماینده یک جریان است. یک جریان که تنها هنرش موج سواری است.
هر انسانی برای قبول مسئولیت باید ابتدا از خود سوال کند که آیا می توانم از عهده این تعهد بر بیایم یا خیر؟ آنگاه کلاه خود راقاضی کند ودلایل توجیهی را که عرضه کرده در بوته نقد نهاده و تصمیم گیری کند نه آنکه به طمع منافع کوتاه مدت خود منافع بلند مدت گروهی بزرگی از انسانها را بازیچه و ملعبه دست خود کند.


در کجای دنیا معاونت ریاست جمهور و ریاست تربیت بدنی اش خود را کاندیدای ریاست فدراسیون فوتبال مملکتش نیز می کند و چند صباحی دیگر با حفظ سمت ریاست کمیته المپیک را هم تصرف می کند. درست مثل اینکه آرشیتکت یک ساختمان ضمن حفظ سمت وظیفه بنایی را هم به عهده بگیرد و لیفت تراک راهم براند آیا خنده دار نیست؟ در کجای دنیا به یک نفر که تازه چند ماه است که در فوتبال آن مملکت ظاهر شده و هنوز معلوم نیست چند مرده حلاجی میگویند تو به سمت سرمربیگری تیم ملی انتخاب شده ای و در طرفه العینی یک نفر دیگر یعنی همین آقای دایی را به این سمت منصوب می کنند. مدتی قبل در شعری وضعیت فوتبال این مملکت را توصیف کرده بودم مجددا بخوانید. همه چیز در این مملکت شکل کاریکاتوریک پیدا کرده است. در تمامی دنیا سرمربی تیم ملی را از میان باتجربه ترین و کارآمد ترین و امتحان پس داده ترین مربیان داخلی و در صورت عدم وجود گزینه قابل اتکای داخلی از میان گزینه های خارجی مناسب ترین را بر میگزینند. آیا آقای قطبی و دایی کارآمد ترین و امتحان پس داده ترین مربیان داخلی بودند و یا کلمنته و آرتور جرج مناسب ترین گزینه ها بودند؟

****

صاحب منصب های ما کسانی را می خواهند که فقط یک صفت داشته باشند. ملیجک ها و کاریکاتورهایی که فقط تایید کننده باشند و گوش بفرمان و سرسپرده و الی کارشناسی که حرف برای گفتن داشته باشد که زیر بار حرف غیر منطقی نمی رود.
خیلی خنده دار تر است که شیادی بنام روته مولر که که هنرش در درس دادن صرف است و طبعا اگر توانايي دارد باید جایگاهی والا در فوتبال دنیا داشته باشد و همه دنبالش باشند –البته اگر هنری در مدیریت و اداره یک تیم نشان داده باشد- حاضر می شود که بیاید و زیر دست یک مربی که هنوز مدرک مورد تایید کلاس بی آسیا را هم ندارد کار کند. تصورش را بکنید که معلمی بیاید و در کلاسی بنشیند که یکی از شاگردانش مبصر آن کلاس است و زیر نظر مبصر کار کند.

****

دایی بخواهد یا نخواهد باخت به عربستان در تهران و 6 امتیاز از 5 بازی یعنی ضعیفترین کارنامه در طول 10 یا 15 سال اخیر در تورنمنت های تیم ملی را یدک می کشد و دلایل این کارنامه ننگین بشرح ذیل است:

1- عدم توجه به نکات اعلام شده از سوی کارشناسان دلسوز: همین اظهار نظر امروزش را نگاه کنید ایشان خطاب به روزنامه نگاران می فرمایند:" که شما منتظر شکست من بودید ولی من شکست نخورده ام تیم ملی شکست خورده است" و این یعنی فرار از زیر بار مسئولیت. نكته جالب اينكه همانند خروج از تيم ملي حتي حاضر نشد كه خود كنار برود و استعفا بدهد بلكه در هر دو زمينه آنقدر ماند و بر افكار پوسيده و حرص و ولع خود پافشاري كرد تا او را كنار گذاشتند و اين براي مردي كه مي توانست اسطوره اي براي تمامي تاريخ فوتبال مملكت ما باشد خوب نبود و حتي ميتوان گفت تعجب بر انگيز بود.

2- خوردن نان به نرخ روز : برای بدست آوردن وجهه بین المللی (البته بشکل مسخره و کاریکاتوریک) و استفاده از نام تیم ملی برای تبلیغ مارک لباسهای ورزشی اش. در حاليكه اگر قدري از حرص و ولعش مي كاست و در موقعيتي مناسب و با اندوخته تجربياتي قابل توجه سكان را بدست ميگرفت مي توانست موفق باشد.

3- رفیق بازی: آیا کسی می تواند توجیهی منطقی برای فیکس کردن بزرگترین عامل و نقطه ضعف تیم ملی در میانه دفاع یعنی پاشنه آشیل تیم ملی یعنی آقای سید حسین حسینی و یا استفاده از غلام نژاد- که لابد متاسف هستند که نتوانستند در همین بازی با باخت ننگین از وجودشان بهره بگیرند- و یا حتی غلامرضای رضایی یا مهدوی کیا ی نا آماده در همین بازی. اينهمه اصرار بيهوده براي چه بود؟

4- عوام فریبی : در هر بازی تدارکاتی تعدادی از بهترین و آماده ترین های لیگ را دعوت نموده ولی در بازی اصلی حتی آنان را در میان 18 بازیکن نیز قرار نداده است. نامش را هم جوانگرایی و میدان دادن به استعداد ها گذاشته اند. و آقاي كفاشيان از عرضه چهره هاي جوان به فوتبال ما سخن ميرانند در حاليكه همين چند جوان خود را و سپس فشار افكار عمومي به دايي و تيم ملي تحميل نمود و اگر به انتخاب دايي بود آنان حتي در بازيهاي تداركاتي نيز به ميدان نمي رفتند

5- عدم واقع بینی و در حقیقت خود بینی و لجبازی: بارها گفته ام آنکس که چشمش را بروی واقعیت ها ببندد؛ واقعیت ها در چشمانش فرود خواهند رفت در همینجا نیز مصداق یافته است. آیا آقای دایی تغییر آهنگ بازی پس از ورود معدنچی و خسرو حیدری به بازی مقابل کویت را ندید؟ پس چرا استعداد های قابل اعتنایی مثل مبعلی و معدنچی و اکبرپور و برهانی و حیدری و علی کریمی را نادیده گرفت تا امروز با شدت بر سر به زمین بخورد.

6- قلدر مآبی: همگان دیدند که چگونه و با چه تبختری با مایلی کهن که حد اقل در مقطعی سمت معلمی و سرپرستی او را داشت برخورد نمود و با گرفتن وکیل و برخ کشیدن قدرت خود چگونه سعی در دیکته کردن نظریات احمقانه خود برجامعه فوتبال و تیم ملی یعنی چشم و چراغ یک ملت نمود.

7- مردم ما بسیار هوشمندانه عمل کردند: در مقابل عربستان یکصد هزار نفر به استادیوم آمدند اگر چه 90 درصد از همین مردم اعتقادی به دایی و کادر فعلی تیم ملی نداشتند ولی برای جلوگیری از بهانه های احتمالی همت تمام کرده و حجت را نیز تمام کردند تا دایی ها امروز نتوانند بهانه ای از این جهت مطرح کنند.

8- اینکه نگارنده محترم مقاله می فرمایند "روند حرکتی تیم ملی روبه جلو بود" آدم را بیاد اظهار نظرها و توجیهات "مسعود شستچی می اندازد که می گفت "به یک مسئله بشدت اعتقاد دارم که درجو گیر شدن واقعا استاد هستم" بنا براین نگارنده قدری جو گیر شده اند و با چه هدفی سعی در تطهیر دایی و هوادارانش می کوشند،‌نمیدانم.

9- پرت بودن از مرحله و بی تجربگی :در کجای دنیا تیمی در بازی مرگ و زندگی اش با یک نوک حمله با قد و قامت و فیزیک رضایی کوتاه قامت و ضعیف البنیه شرکت می کند؟ با اگر بازیکنی مانند خود دایی یا ویری و یا لوکا تونی در نوک حمله داشتیم یه چیزی ولی وجود یک فروارد بنام رضایی در میان دو دفاع میانی و یک هافبک دفاعی قلدر عربستان گیر افتاده یک پرنده کوچک در قفس را تداعی میکرد. تازه این رضایی نیز مدتهاست که کارآیی لازم را ندارد. کدام سرمربی خبره ای تکنیکی ترین بازیکنش یعنی مسعود شجاعی را در کناره زمین بکار میگیرد تا 50 درصد از قدرت مانور و جولان را از وی بگیرد؟ فیلم بازی در نیمه اول را نگاه کنید تا متوجه عرضم بشوید. بازیکنان تکنیکی به فضا نیاز دارند و این فضا در گوشه ها و کناره ها بسیار کم است. همین شجاعی را در نیمه دوم که به میانه زمین و خط حمله آمده بود بینید و سپس با نیمه اول مقایسه کنید اینها را من با دانش اندکم می فهمم و سرمربی تيم ملي یک مملکت وبا آن "سانچو پانزا"="روته مولر" نمی فهمد.

****

بهر روی سقوط دایی سقوط یک جریان بود که به ناحق بر کرسی هایی که استحقاق و لیاقت آن را نداشتند و ندارند تکیه زده اند. دایی و دایی ها هنوز بر فوتبال و ورزش این مملکت چنگ انداخته اند و تا روزی که کار به دست کاردان نیفتد همین آش و همین کاسه است. دایی بازیکن بزرگی بوده است باور داریم ولی او برایند نسلی از بازیکنانی است مانند باقری و کریمی و عزيزي و ..... که اگر آنان نبودند علی دایی هم هرگز در فوتبال ما ظهور نمی کرد و يا اگر ميكرد چهره نمي شد. اگر هر یکی از کارشناسان و مربیان خبره با وضعیت فعلی قبول مسئولیت کنند هیچ تغییری رخ نخواهد داد و گرهی باز نخواهد شد. تجربه ثابت کرده است که ضرر مدیران نادان از مدیران مغرض اگر بیشتر نباشد کمتر هم نیست و این طناب دارای آنچنان پیچشی است که اگر هم کسی گره ای بر آن نزند خود بر تن خود گره می زند.

****

ما نه کاندیدایی برای سرمربی گری تیم ملی داریم و نه انگ گروهی سیاسی را بر پیشانی خود داریم. ولی بنظر میرسد که تنها راه نجات این فوتبال استعفای کادر فعلی فدراسیون و انتخابات واقعی خبرگانی است که دلسوز ملت باشند نه دلسوز مارک ها پیراهن ها و پست ها و جیبهایشان
.
[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]