50 گل تاریخی باشگاه آرسنال^

[GOLL]

شانزدهمین گل برتر توپچی ها -دیوید روکسل در برابر منچستریونایتد

16. 1991 - دیوید روکسل در برابر منچستریونایتد

اگر گلی وجود داشته باشد که تمام قابلیت های فنی دیوید روکاسل (David Rocastle) را یک جا جمع کرده باشد، همین گل است.

روکی (Rocky) از رنسانسی که در فصل 1991/92 در تیم رخ داده بود، لذت می برد و به دلیل شرایط خوبش و نقش مهمی که در قهرمانی سال 1991 داشت به تیم ملی انگلیس نیز دعوت شده بود. و در میانه ی زمین آرسنال نیز نقش کلیدی را ایفا می کرد.

او یکی از حرکات به یادماندنی و تاریخی را در اولدترافورد (Old Trafford) ثبت کرد.

این بازیِ لیگ بدون گل پیش می رفت که روکسل (Rocastle) با یک حرکت بدن نیل وب (Neil Webb) را که به سوی توپ (که در حال پائین آمدن به زمین بود) را فریب داد و یک حرکت خطرناک را آغاز کرد. او از قدرت بدنی و نیروی عضلانی خود استفاده کرد و ابتدا در یک درگیری شانه به شانه اینس (Ince) را کنار زد و سپس با یک سر توپ و پا عوض کردن برایان رابسون (Bryan Robson) را محو کرد، مدت ها قبل از اینکه کریستیانو رونالدو (Cristiano Ronaldo) این حرکات را برای منچستر انجام دهد.

در این لحظه روکسل از هوش خود استفاده کرد. او ابتدا به دروازه حریف نگاه کرد و متوجه فاصله ی پیتر اشمایکل (Peter Schmeichel) با خط دروازه شد و از فاصله 25 یاردی یک چیپ تماشایی به سمت دروازه منچستر نواخت.البته روکی (Rocky) کمی شانس آورد که توپ او که به تیرک افقی دروازه برخورد کرد و در حال برگشت به زمین بود به سر اشمایکل برخورد کرد و به درون دروازه رفت. این نتیجه ی کار روکسل بود.
[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

هفدهمین گل برتر توپچی ها - فردی لیونبرگ در برابر چلسی

17. 2002 - فردی لیونبرگ در برابر چلسی

شاید در حق ری پارلر (Ray Parlour) کم لطفی باشد اما اعتقاد بعضی ها این گونه است که فینال 2002 به نوعی "فینال لیونبرگ" بود. شما در ادامه خواهید فهمید چرا.

لیونبرگ (Ljungberg) در آن سال در اوج دوران آمادگی بود و به عنوان جزئی از تیم به دنبال هدف دابل کردن در آن فصل بود. او با گلزنی های خود در غیاب رابرت پیرس (Robert Pires) که با مصدومیتی شدید و جدی روبرو شده بود در کسب مقام قهرمانی لیگ کمک شایانی به توپچی ها کرد و در نتیجه محبوبیت فراوانی نزد توپچی ها پیدا کرد. و بالاخره در استادیوم میلنیوم در کاردیف (Millennium Stadium in Cardiff) و کافه های حاشیه ی این استادیوم تماشاگران با نوار قرمزی که روی موهای خودشان کشیده بودند منتظر کسب افتخار از سوی فردی (Freddie) بودند.

بازیکن سوئدی نیز اجازه نداد تا هوادارانش ناامید شوند. ده دقیقه به پایان فینال جام حذفی 2002 باقی مانده بود و آرسنال با گل تماشایی ری پارلر (Ray Parlour) در دقیقه 70 از حریف پیش بود که در این لحظه فردی کسب جام را قطعی کرد.

یک کنترل ضعیف از ایدور گودیانسن (Eidur Gudjohnsen) موجب شد تا ادو (Edu) کنترل توپ را در دست بگیرد. و او توپ را به لیونبرگ که در زمین خودی بود پاس دهد. بازیکن سوئدی با دریافت توپ به سمت مدافعان حریف رفت و با تغییر جهت استارت سریعی زد به طوری که خط دفاع چلسی را با سرعت خود جا گذاشت.

جان تری (John Terry) سعی کرد او را متوقف کند و دست لیونبرگ را بگیرد. اما بسیار دیر بود و لیونبرگ او را نیز جا گذاشت و تری زمین خورد. فردی با دروازه بان تک به تک شده بود اما هنوز وارد محوطه جریمه نشده بود. سرعتش را کم کرد و نگاهی به دروازه حریف کرد. کدافعان حریف نیز در حال نزدیک شدن به او بودند. در همین هنگام او یک شوت کات دار تماشایی به سمت چپ دروازه ی کارلو کودیچینی (Carlo Cudicini) نواخت. توپ در گوشه ی دروازه جای گرفت.

[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]