پاسخ : اخبار باشگاه کاتالان ها (اختصاصی) - 2014 - 2013
وقف یک عمر زندگی به باشگاه بارسلونا!
تیتو ویلانووا مربی فقید بارسلونا، یکی از محصولات مدرسه فوتبال این باشگاه بوده که نقش بسیار چشمگیری را در شکل گیری نسل طلایی فوتبال بارسا ایفا کرد. او کسی بود که موفق شد همراه با بارسا، رکورد قهرمانی 100 امتیازی در لالیگا را به ثبت برساند. سرانجام تیتوی دوست داشتنی، در روز 5 اردیبهشت ماه 93 در حالی که تنها 45 سال سن داشت، پس از ماه ها دست و پنجه نرم کردن با بیماری مهلک سرطان، فوت کرد.
اتفاقی که روز جمعه رخ داد را می توان در زمره غم انگیز ترین اتفاقات تاریخ باشگاه بارسلونا قلمداد کرد. خبر تکان دهنده مرگ تیتو ویلانووا (1347-1393)، خبری بود که جامعه ورزش و به خصوص فوتبال را شوکه کرد. تیتو، فردی که همگان او را تحسین کرده و دوستش داشتند، بالاخره در سن 45 سالگی پس از ماه ها دست و پنجه نرم کردن با بیماری که او را مجبور به کناره گیری از هدایت تیم بارسلونا کرده بود، از دنیا رفت.
بارسلونا، تحت هدایت تیتو در فصل 2012/13 موفق شد رکورد 100 امتیاز در لالیگا (بیشترین امتیاز کسب شده توسط یک تیم) را به ثبت برساند. او همچنین بین سالهای 2008 تا 2011 نیز به عنوان دستیار گواردیولا، نقش به سزایی در شکل گیری نسل طلایی باشگاه بارسلونا ایفا کرد. وی در ادامه، به دلیل افتخاراتی که در ورزش فوتبال کسب کرده بود و همچنین شجاعتهایی که در سالیان پایانی عمرش از خود نشان داده بود، تحسین همگان را برانگیخت.
جوزپ ماریا باراتومئو نیز روز گذشته به نیابت از هیئت مدیره باشگاه بارسلونا، طی پیامی که در رسانه های اجتماعی منتشر شده بود، مراتب تاسف خود از این واقعه دردناک را اینگونه بیان کرده بود: «تیتو ویلانووا انسان فوق العاده ای بود که نقش به سزای او در باشگاه بارسلونا، تا ابد در اذهان باقی خواهد ماند. تیتو، از تو به خاطر همه چیزهایی که به ما یاد دادی، متشکرم. روحت شاد».
باشگاه فوتبال بارسلونا از همین جا، حمایت همه جانبه خود را از خانواده تیتو ویلانووا، همسرش مونتسه و دو فرزند او یعنی کارلتو و آدریا (بازیکنان آینده مدرسه فوتبال بارسلونا) را اعلام می کند.
عشق به بارسلونا
ویلانووا از دید جوردی رورا و آورلی آلتیمیرا، دو دوست همیشگی او از سیستم جوانان باشگاه بارسلونا تا تیم بزرگسالان این باشگاه، انسان شجاع، صادق، سختکوش، کامل و عمل گرایی در هر دو بعد شخصیتی و حرفه ای بود که همیشه به خودش و باشگاهش وفادار باقی ماند.
ویلانووا در سن 15 سالگی و در پی شرکت در آزمون ورودی مدرسه فوتبال بارسلونا در فصل 1984/85، به این باشگاه قدم گذاشت. در آستانه ورود به سن 16 سالگی، او موفق شد برای اولین بار در مدرسه فوتبال بارسلونا حضور پیدا کند و تا فصل 1989 نیز در آنجا باقی ماند. رابطه دوستی عمیق او با گواردیولا، جوردی رورا و آورلی التیمیرا نیز از همین جا آغاز شد؛ رابطه ای که در ادامه افتخارات زیادی را برای باشگاه بارسلونا به ارمغان آورد.
"مارکیس" (نامی که آن زمان تیتو را با آن می شناختند)، هافبکی لاغر اندام، قد بلند بود که مهارت های فوق العاده او، از جمله ضربات ایستگاهی بسیار خوب و بازی خوانی بالایش، زبان زد خاص و عام بود. او به عنوان بازیکن، موفق شد تنها در فصل 1989 و در دو بازی دوستانه برای تیم اصلی بارسلونا به میدان برود و در ادامه راه نیز حضور در تیمهای فیگوئرس، سلتاویگو، باداجوز، مایورکا، لیدا، الچه و گرامنت (تیمی که در آن باز نشسته شد) را تجربه کرد.
به عنوان یک مربی نیز، ویلانووا فرد تحلیلگرا، فکور و هوشیاری بود که تحرکات زیاد او در کنار زمین، شهرت جهانی داشت. همه کسانی که در کنار او مشغول به کار بودند، اذعان دارند که او یک نابغه در زمینه های تاکتیکی بود.
او کار مربیگری خود در باشگاه بارسلونا را با هدایت تیم زیر 14 ساله های این باشگاه، آغاز کرد؛ تیمی که از وجود ستاره هایی همچون پیکه، مسی و فابرگاس بهره می برد. در ادامه، وی سرمربی گری تیمهای پالافروگل، فیگوئرس و تراسا را تجربه کرد. تیتو در فصل 2007/08 بار دیگر به باشگاه بارسلونا بازگشت و به عنوان دستیار گواردیولا در بارسلونا ب مشغول به کار شد و به او کمک کرد تا این تیم را به دسته دو اسپانیا برساند. تنها یکسال پس از آن نیز زوج گواردیولا و تیتو سکان هدایت تیم اصلی بارسلونا را در دست گرفته و موفق شدند ظرف مدت 4 سال، 14 عنوان قهرمانی مختلف را برای این باشگاه به ارمغان بیاورند.
سرمربیگری تیم اصلی بارسلونا
در روز 8 اردیبهشت ماه 1391، تیتو در پی جدایی گواردیولا از مربی گری تیم اصلی بارسلونا، هدایت این تیم را بر عهده گرفت. مدیر ورزشی بارسلونا آندونی زوبی زارتا در آن زمان این تصمیم را روندی طبیعی برای ادامه راه گواردیولا در بارسا دانست و بعدها نیز این تصمیم وی، مورد حمایت کامل ساندرو روسل مدیر عامل وقت بارسلونا و هیئت مدیر این باشگاه قرار گرفت.
نتایج نیز حاکی از آن بود که این یک انتخاب بسیار عاقلانه بوده است، زیرا بارسلونا در آن فصل موفق شد به عنوان قهرمانی لالیگا دست یابد. در آن فصل، آبی و اناری پوشان با کسب 100 امتیاز از 114 امتیاز ممکن، آمار فوق العاده ای از خود برجا گذاشتند و با رکورد 100 امتیاز رئال مادرید در فصل 2011/12 برابری کردند. این تیم همچنین، با به ثمر رساندن 115 گل در 38 مسابقه، رکورد 3 گل در هر بازی را به نام خود ثبت کرد.
کسب 32 پیروزی، 4 تساوی و تنها دو شکست، قهرمانی با 15 امتیاز اختلاف نسبت به رئال مادرید، همه و همه کار بزرگی که تیتو در فصل 2012/13 به عنوان سرمربی بارسلونا انجام داد را گواهی می دهند. بیست و دومین قهرمانی بارسلونا در لالیگا و صحنه بالابردن جام توسط تیتو و آبیدال تا ابد در ذهن هواداران بارسلونا نقش خواهد بست. علاوه بر این، بارسای تیتو به نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا و جام حذفی اسپانیا نیز صعود کرد، اما به ترتیب با شکست مقابل تیمهای بایرمونیخ و رئال مادرید از گردونه رقابتها کنار رفت.
دست آوردهای ویلانووا در بارسلونا، تحسین و تمجیدهای فردی زیادی را برای او به ارمغان آورد. در سال 2013 دو روزنامه مشهور اسپانیا یعنی مارکا و الموندو دیپورتیوو، او را به عنوان مربی سال اسپانیا اننخاب کردند. در مراسم اهدای جایزه روزنامه کاتالانی (الموندو دیپورتیوو)، یوپ هاینکس سرمربی اسبق بایرمونیخ و زوبیزارتا (کسی که جایزه را به نیابت از تیتو دریافت کرد) نیز حضور داشتند. هاینکس در این مراسم، صحبتهای احساسی در مورد تیتو به زبان آورد و گفت: «تحت هدایت تیتو، بارسلونا بازیهای بسیار خوبی همانند سالهای اخیر انجام داد. تیتو، یک استراتژیست بزرگ دنیای فوتبال است. او یک مربی سختکوش و شجاع است که رابطه بسیار خوبی با بازیکنان خود دارد. او دارای ارزشهای والای انسانی است. او با ظرافت مثال زدنی خود نه تنها الگویی برای جهان فوتبال، بلکه الگویی برای تمامی جهان می باشد. برای او آرزوی موفقیت می کنم. او قهرمان جهان ورزش و قهرمان زندگی است».
متاسفانه بیماری سرطان او در تاریخ 1 آذرماه 1390 مورد تایید پزشکان قرار گرفت و باعث شد تا این فرد دوست داشتنی خیلی زود از مربیگری تیمی که به آن عشق می ورزید، کناره گیری کند. این بیماری نگذاشت تا تیتو در فصل 2012/13 تمامی تمرکز خود را بر روی باشگاه بارسلونا قرار دهد و سرانجام اعلام شد که او به دلیل ضعف بدنی دیگر قادر نیست سرمربی گری بارسلونا را ادامه دهد.
تیتو ویلانووا در تاریخ 5 اردیبهشت ماه 93 و در حالی که تنها 45 سال سن داشت نیز به دلیل بیماری که برای اولین بار دو سال و نیم پیش تشخیص داده شده بود، جان خود را از دست داد. هواداران بارسا تا ابد نام او را به خاطر خواهد سپرد. از او به عنوان بخشی از تاریخ پر افتخار بارسلونا یاد خواهد شد. یادش گرامی باد.
«روحت شاد، تیتو!»
پاسخ : اخبار باشگاه کاتالان ها (اختصاصی) - 2014 - 2013
لوئیز انریکه: «به دنبال ساختن بارسایی جدید هستیم»
لوئیز انریکه در کنفرانس خبری خود توضیح داد: «من از مسئولیت و سختی این کار آگاه هستم، اما نمی توانم برای شنیدن سرود بارسا و لذت بردن از ان صبر کنم». لوئیز انریکه مارتینز رسما به عنوان سرمربی جدید تیم اول معرفی شد! او کار خود را با یک پیام خوش برای طرفداران آغاز کرد: «امروز یک روز بسیار ویژه است. ما در حال شروع به ساختن بارسایی جدید و هیجان انگیز هستیم». هم چنین ماریو بارتومئو انریکه را «مردی سخت کوش» توصیف کرد و زوبیزارتا نیز از او به عنوان فردی «جسور و پر انرژی» یاد می کند.
لوئیس انریکه مارتینز در حالی به عنوان سرمربی جدید بارسلونا معرفی شد که چیزی نمی توانست این بازیکن سابق و مربی تیم ذخیره بارسا را بیش تر از این خوشحال کند. «این روز یک روز بسیار ویژه است. ما در حال شروع به ساختن بارسایی جدید و هیجان انگیز هستیم». او که با رسانه ها در سالن ادیتوری 1899 صحیت می کرد افزور: «من هیچ ترسی ندارم. امروز یکی از شادترین روزهای زندگی من است».
او در ادامه به توصیف بارسای فصل اینده تحت مربیگری وی پرداخت: «تیم من حمله خواهد کرد، ما فوتبال جذاب و موثر بازی خواهیم کرد - فوتبالی که میلیون ها نفر در سراسر جهان ان را دوست می دارند - که البته نیازمند دفاع خوب نیز هست. من برنامه های خود را به بازیکنان می دهم و با آن ها صحبت خواهم کرد تا بازیکنان ان را به اجرا بگذارند. من فکر نمی کنم که نیاز به تحمیل کردن چیزی با دستور دادن باشم، ما همه با هم هستیم هر چند که من خواستار کار سخت هستم». وی هم چنین ادامه داد: «بهترین مورد این است که از جلسات تمرینی و کار خود لذت ببریم و از هر روزمان چیزی جدید یاد بگیریم. من به دنبال بازیکنانی با اشتیاق زیاد هستم و آنها باید این را هر روز به من نشان بدهند».
انریکه در ادامه گفت: «تمرینات تیم باید فشرده باشند و شکی ندارم که این طور خواهد بود. بازیکنان برای کامل شده باید سخت تمرین کنند».
نیاز به رهبر
از لوئیس انریکه درباره نقش مربی در تیم پرسیده شد و وی اینگونه جواب داد: «مدیر یک رهبر است. او باید بداند که چگونه با یک گروه کار کند، غرور آن ها را کنترل کند، به آنها انگیزه بدهد. من معتقدم که می توانم تمام آن ها و بسیاری از چیزهای مثبت دیگر را برای این تیم انجام دهم. این چالشی است که در حال حاضر پیش روی من قرار دارد».
نه زوبیزارتا و نه لوئیس انریکه مایل نبودند تا جزییات دقیقی از این که چه بازیکنی فصل آینده برای بارسا یازی می کند بدهند. ولی با این حال مربی آستوریایی تیم تنها گفت که: «ما سعی خواهیم کرد تا آن جایی که می توانیم خودمان را در همه پست ها تقویت کنیم، تا تیمی رقابتی را تشکیل دهیم و همه را درمورد کارهایی که می توانیم انجام دهیم هیجان زده کنیم. ما در حال حاضر به دنبال بهتر شدن در ایده هایمان هستیم».
یکی از اولویت های وی در اولین روز در باشگاه این است که: «از لاماسیا بازدید کنم. من هنوز آن را ندیدم. همچنین باید دفتر کار جدیدم را هم ببینم».
خوشبینی بارتومئو
جوزپ ماریا بارتومئو از تصمیم بازگشت انریکه به خانه اظهار خشنودی کرده: «او فردی توانا و سخت کوش است که به ما دلیلی برای احساس خوش بینی و مثبت اندیشی می دهد». وی همچنین افزود: «زمانی که لوئیس انریکه بارسا ب را ترک می کرد، این به منزله خداحافظی نبوده، بلکه به عنوان بعدا می بینیمت بوده است».
مدیر ورزشی آندونی زوبیزارتا توضیح داد که مربی سابق سلتا همیشه مد نظر او بوده چرا که او «فلسفه باشگاه را می شناسد و فردی توانا است». او از آن نوع دسته افرادی است که چالش های دشوار را دوست دارد پر انرژی است.
اما او چند کلمه ای را در مورد مربی سابق بارسا خراردو مارتینو گفت که این آرژانتینی تصمیم خود را مبنی بر ترک باشگاه از چند هفته قبل از عمومی شدن این خبر اعلام کرده بود.
پاسخ : اخبار باشگاه کاتالان ها (اختصاصی) - 2014 - 2013
بررسی عملکرد چهار ملی پوش بارسا در جام جهانی
مسی، آلوس، ماسکرانو و نیمار چهار ملی پوش باقی مانده بارسلونا در مرحله نیمه نهایی جام جهانی 2014 هستند که هر کدام نقش کلیدی را در تیم ملی کشورشان ایفا کرده اند.
مسی، ماسکرانو، آلوس و نیمار چهار ملی پوش باقی مانده بارسلونا در جام جهانی 2014 هستند. اکنون که مرحله یک چهارم نهایی این رقابت ها پایان یافته، وقت آن رسیده است که عملکرد این چهار ملی پوش را در این جام بررسی کنیم.
خاویر ماسکرانو: او کسی است که در هر پنج دیدار آرژانتین در جام جهانی از ابتدا به میدان رفته است و یکی از معدود بازیکن هایی محسوب می شود که در تمامی دقایق حضور آلبی سلسته در جام جهانی 2014 حضور داشته است. علاوه بر این، ماسکرانو (465) پس از فیلیپ لام (471)، در رده دوم جدول بیشترین دهندگان پاس قرار دارد. این بازیکن همچنین با 406 پاس صحیح، رتبه دوم را از این حیث برخوردار است.
لیونل مسی: کاپیتان تیم ملی آرژانتین تاکنون هر پنج دیدار تیمش را از ابتدا آغاز کرده و تنها یک بار در دقایق تلف شده دیدار مقابل نیجریه تعویض شده است. این فوق ستاره تیم ملی آرژانتین تاکنون چهار عنوان برترین بازیکن میدان را به دست آورده و با 4 گل زده، تنها 2 گل با جیمز رودریگز و آقای گلی جام جهانی فاصله دارد.
دنی آلوس: این مدافع راست تاکنون در 390 دقیقه از 580 دقیقه ممکن، برای تیم ملی برزیل به میدان رفته است. سایت فیفا اخیراً نام او را در بین بهترین مدافعین جام قرار داده است. آلوس تنها در دیدار یک چهارم نهایی برزیل مقابل کلمبیا به میدان نرفته است.
نیمار جونیور: این مهاجم کسی است با بازی های خوب خودش برزیل را به مرحله نیمه نهایی رساند. او تاکنون 18 بار به سمت دروازه حریفان شلیک کرده که 13 تای آنها در چهارچوب بوده است. وی همچنین تا به اینجا 4 گل در جام به ثمر رسانده و 2 بار نیز به عنوان برترین بازیکن میدان دست یافته است. مصدومیتی که در دیدار مقابل کلمبیا گریبان گیر این ستاره برزیلی شد او را از ادامه حضور در جام جهانی محروم کرد.
پاسخ : اخبار باشگاه کاتالان ها (اختصاصی) - 2014 - 2013
بازگشت گابری به بارسلونا
گابریل پس از هشت سال دوری از باشگاه، به عنوان کمک مربی بارسلونا به خانه برگشته است. این هافبک خط میانی که کارش را در باشگاه جوانان بارسلونا و تحت نظر لوئیس فن خال شروع کرده بود، تربیت شده این استاد فوتبال است. لازم به ذکر است، بخشی از دوران بازی گابریل در بارسلونا، هم بازی ژاوی و پویول نیز بوده است.
این ستاره سابق بارسلونا، حال به باشگاه برگشته است و دستیار اسکاریشن و کارلس هوگو در بارسلونا ب شده است. این هافبک 25 ساله کاتالانی، سال 2006 به باشگاه آژاکس وارد شده و چند سال در این تیم حضور موفق داشته و بعد از آن تا سال 2010 در سویس فوتبال خودش را ادامه داده است.
حالا گابری به بارسلونا برگشته است. او در بخشی از دوران حضورش در بارسا، همبازی ژاوی و پویول نیز بوده است. گابریل از سال 1977 تا 1999 در بارسلونا ب بازی کرده و در 22 آگوست 1999 برای اولین بار در نیوکمپ مقابل ساراگوسا به میدان رفت و بارسا آن بازی با نتیجه 1-0 پیروز شد. او تحت هدایت فن خال، برای بارسا 17 بازی لیگ، 4 بازی جام حذفی و 9 بازی لیگ قهرمانان اروپا بازی کرده و 6 گل نیز به ثمر رسانده است.
اولین ستاره تیم
سال 2001 سال پیشرفت و دستیابی به موفقیت برای او بوده است. اگرچه او یک بازیکن تعویضی بود، ولی حضور منظمی در بازی ها داشته است. او قادر به بازی در چند پست مختلف بود، ولی غالبا در سمت راست بازی می کرد. این یک ویژگی مثبت برای او به حساب می آید.
البته دوران حرفه ای او با یک مصدومیت بد نیز همراه بوده است. او در دسامبر سال 2004 دچار مصدومیت خیلی بدی شد و از ناحیه زانوی راست، دچار شکستگی و مجبور به 6 ماه دوری از میادین شد. اولین افتخار حرفه ای او هم مربوط به همین زمان است؛ قهرمانی بارسلونا در لیگ قهرمانان اروپا.
گابری در بارسا دارای افتخاراتی همچون دو قهرمانی لالیگا، یک جام حذفی اسپانیا، دو جام کاتالان و یک قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا است.
بعد از بارسا
او در سال 2006، بارسا را پس از هفت سال حضور موفق ترک و به باشگاه آژاکس رفت. این ستاره تحت نظر هنک تن کت به پیروزی های زیادی دست یافت. از افتخارات او در آژاکس می توان به دو جام سوپر کاپ و لیگ هلند اشاره کرد. چهار سال بعد، او آژاکس را ترک و به باشگاه ام صلال قطر رفت. او یک سال در آنجا بود و بعد از آن به اروپا برگشت؛ سویس مقصد بعدی گابری بود. او سال 2011 به باشگاه سایون سویس رفت و سال بعد در همان کشور به باشگاه لایسانه رفت، این آخرین باشگاه بازی حرفه ای او بود. البته او سال بعد برگشت به باشگاه سایون، منتها به عنوان کمک مربی سپاستین فورنیر.
او پس از هشت سال به عنوان کمک مربی و در باشگاه بارسلونا ب فعالیت خواهد کرد و ما برای او آرزوی موفقیت داریم.
افتخارات
2003-2004 جام کاتالونیا.
2004-2005 جام کاتالونیا.
2004-2005 لالیگا اسپانیا.
2005 سوپر کاپ اسپانیا.
2005-2006 لیگ قهرمانان اروپا.
2005-2006 لالیگا اسپانیا.
2006 سوپر کاپ هلند.
2007 سوپر کاپ هلند.
2007 لیگ هلند.
2009 لیگ هلند.
پاسخ : اخبار باشگاه کاتالان ها (اختصاصی) - 2014 - 2013
آلفردو دی استفانو؛ بزرگترین اسطوره و بزرگترین ننگ تاریخ مادرید
اسطوره آرژانتینی دنیای فوتبال که خیلی ها او را یکی از بزرگترین های تاریخ می دانند، چند روز پیش در سن 88 سالگی درگذشت و جهان فوتبال را در سوگ فرو برد. این ستاره بزرگ، احتمالا بدون رقیب، بزرگترین اسطوره تاریخ رئال مادرید است. بازیکنی که توانست 5 قهرمانی پیاپی در اروپا را در اواسط قرن گذشته برای تیم مادریدی بدست آورد.
اما از سوی دیگر، چگونگی به خدمت گرفتن دی استفانو توسط رئال مادرید، یکی از دهها ننگ بزرگی است که در تاریخچه بیش از یک قرن باشگاه مادریدی پررنگ و فراموش ناشدنی است و احتمالا یکی از آن رسوایی های نه چندان معدودی است که هرگز از چهره این باشگاه سلطنتی پاک نخواهد شد.
در سال 1953، باشگاه بارسلونا در توافقی با باشگاه آرژانتینی ریور پلاته که مطابق قوانین فیفا مالکیت دی استفانو را در اختیار داشت، این بازیکن را خریداری کرد. در همین زمان، باشگاه رئال مادرید اعلام کرد که با باشگاه کلمبیایی میلوناریوس که در آن زمان دی استفانو در آن بازی می کرد، به توافق رسیده است. در آن زمان لیگ کلمبیا از سوی فیفا به رسمیت شناخته نمی شد و چنین توافقی هیچ ارزش حقوقی نداشت، در نتیجه دی استفانو از نظر قانونی بازیکن بارسا بود. اما در این زمان بود که یکبار دیگر پای فدراسیون حکومت دیکتاتوری - فاشیستی ژنرال فرانکوی جلاد به فوتبال باز شد.
فدراسیون حکومتی وقت در اقدامی بی سابقه، اعلام کرد که دی استفانو باید 4 سال در لالیگا، دو سال اول برای رئال مادرید و دو سال بعد برای بارسلونا به میدان رود! این حکم نه تنها در تاریخ فوتبال، که احتمالا در تاریخ احکام حقوقی جهان بی سابقه است، چرا که هیچ منطق، دلیل قانونی و یا استدلال موجهی پشت آن قرار نداشت و تنها بر نگاه «فوتبال با سرنیزه» استوار بود، نگاهی که قبل و بعد از آن به طور جدی با دخالتهای ارتش دیکتاتوری فرانکو در زمین فوتبال و فجایعی چون تهدید بازیکنان بارسا در رختکن - همان بازی 11-1 معروف - و بسیاری مثالهای دیگر دنبال می شد. در نهایت، باشگاه بارسلونا تحت فشار پایتخت ناگزیر شد تا همان حق نصفه نیمه خود را هم واگذار کند و بازیکنی را که قانونا خریداری کرده بود، به تیم مادریدی واگذار نماید!
بدین ترتیب، اسطوره آرژانتینی با زور اسلحه و در شرایطی که اوضاع نابسامان اروپا پس از جنگ جهانی دوم، بسیار متفاوت تر از آن بود که مثل امروز فیفا یا یوفا بخواهند در چنین مواردی دخالت کنند، از بارسا «دزدیده» و به مادرید فرستاده شد تا بزرگترین افتخارات تیم فوتبال دولت ژنرال فرانکو را برای آنها به ارمغان آورد.
شاید امروز خیلی ها دوست نداشته باشند که این جنایتها را به یاد آورند، اما تاریخ همواره این بازیهای سیاه را به خاطر خواهد داشت و کسی جز طرفداران تیم مادریدی، برای افتخاراتی که بیرون از زمین فوتبال بدست آمده - و می آیند - هورا نخواهد کشید!
پاسخ : اخبار باشگاه کاتالان ها (اختصاصی) - 2014 - 2013
اولین جلسه تمرینی لوئیز انریکه
پس از پایان یافتن جام جهانی 2014، لوئیز انریکه اولین جلسه تمرینی خود را با تعدادی از بازیکنان تیم در سیوداد اسپورتیوا خوان گمپر برگزار کرد.
بارسلونا فصل 2014/15 در راه است. پس از انجام تست های پزشکی بر روی بازیکنان در روز دوشنبه، تیم اصلی برای اولین بار تحت نظر لوئیز انریکه به تمرین پرداخت. ده بازیکن تیم اول بارسا در این تمرینات به این شرح بودند: تراشتگن، ماسیپ، مونتویا، بارترا، سرجی روبرتو، رافینیا، دلوفئو، آفلای، تیو و بویان.
سیزده بازیکن دیگر نیز از تیم های دیگر بارسا در این تمرینات حضور داشتند تا جای خالی ستاره های جام جهانی بارسا که همچنان در سفر به سر می برند را پر کنند. اسامی این بازیکنان ذخیره نیز به این شرح است: باگناک، ادگار لی، پاتریک، دیانه، گریمالدو، سمپر، هالیلوویچ، مونیر، ساندرو، دنی نیتو، خوان رومن، دونگو و آداما.
بخش عمده تمرینات، تمرکز بر بازی با توپ بود. این بازیکنان، یکبار دیگر نیز در ساعت 18:30 به تمرین خواهند پرداخت؛ در سیوداد اسپورتیوا خوان گمپر. لوئیس انریکه تمرینات را هر دو روز یکبار، به غیر از روزهای پنجشنبه تنظیم کرده است تا بازیکنان تیم برای اولین بازی پیش فصل خود برابر هوئلوا آماده شوند.
پاسخ : اخبار باشگاه کاتالان ها (اختصاصی) - 2014 - 2013
از یک لوئیس سوارس تا دیگری
بعد از گذشت 60 سال، بارسلونا ستاره ی دیگری را با همان نام در ترکیب خود می بیند.
بارسا در سال 1954 با لوئیس سوارز میرامونتس گالیسیایی از دپورتیوو لاکرونیا قرارداد امضا کرد. او به عنوان یک بازیکن 18 ساله، نظرات زیادی را به خود جلب کرده بود. کسی که توانست استعدادش را در 7 فصل با به ثمر رساندن 112 گل در 216 بازی و بدست آوردن توپ طلا به اثبات برساند.
شصت سال بعد، بارسا لوئیس آلبرتو سوارز دیاز، بازیکن 27 ساله اهل اروگوئه که یکی از بهترین های حال حاظر جهان به شمار می رود را به خدمت گرفته است. بازیکنی که در تیم هایی نظیر آژاکس و لیورپول درخشیده است. او قرار است همانند لوئیس سوارز قبلی، در بارسا پیشرفت کرده و به فتح تعداد زیادی از عناوین مهم کمک کند.
شباهت های عجیب
تعدادی شباهت عجیب بین این دو بازیکن وجود دارد! لوئیس سوارز میرامونتس زمانی به بارسا ملحق شد که تیم افسانه ای بارسا با 5 جام ، تحت هدایت هلنیو هررا قرار گرفت و استادیوم اصلی از لس کورتز به نیوکمپ انتقال یافت.
لوئیس آلبرتو سوارز زمانی به بارسا می آید که این تیم باشکوه ترین دوران خود را با صدر نشینی در 6 دوره از رقابت های لالیگا و 3 قهرمانی در لیگ قهرمانان را در کنار افتخارات دیگر از سال 2005 تاکنون پشت سر گذاشته است و اکنون سعی می کند تا تسلط خود را در دنیای فوتبال بهبود بخشد. همچنین ورود بازیکن اروگوئه ای در حالی رخ می دهد که باشگاه در حال آماده شدن برای ایجاد تغییرات عمده ای در زمین خود یعنی نیوکمپ است.
این بازیکنان هم نام شرایط مشترک دیگری هم دارند. هر دوی این ها بهترین بازیکنان جهان را در خط حمله همراهی می کنند. سوارز سابق با بازیکنانی مثل کوبالا، اواریستو، کاکسس و سیزیبور هم تیمی بود. سوارز امروز مسی، نیمار، اینیستا و پدرو را همراهی خواهد کرد.
اما تضادهایی هم بین این دو وجود دارد. در سال 1954 باشگاه همچنان تحت تاثیر عواقب جنگ داخلی اسپانیا بود. در اوج دیکتاتوری فرانکو، باشگاه بارسلونا رشد بی سابقه ای در تعداد اعضایش داشت و رکورد 39000 نفری، انگیزه ی اصلی باشگاه برای تغییر ورزشگاه بود اما امروزه باشگاه 169000 عضو دارد و به یکی از بزرگترین باشگاه های جهان مبدل شده است.
