دوستداران میلان غرق در نوستالژی؛ مثلث نکبت در روسونری

[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

سیستم اداری فاسد، مربیان بی دانش و کم تجربه و بازیکنان بی کیفیت و از کار افتاده سه عامل بدبختی میلان و نتایج کابوس وار این تیم در دو سه سال اخیر بوده اند.
سیستم اداری فاسد، مربیان بی دانش و کم تجربه و بازیکنان بی کیفیت و از کار افتاده سه عامل بدبختی آث میلان و نتایج کابوس وار این تیم در دو سه سال اخیر بوده اند. این سه عامل باعث شده اند تا هواداران میلان احساس نوستالژیک عمیقی داشته باشند و آرزوی بازگشت به گذشته را کنند.

واژه نوستالژی nostalgia از دو کلمه یونانی ساخته شده‌است: nostos که به معنی بازگشت به خانه‌است و algia که معنی «درد» می‌دهد. اگر در کتب ادبی و علمی تاریخی جستجو کنید، نشانی از واژه نوستالژی یافت نمی‌شود. چرا که نوستالژی حاصل یک واژه‌سازی در پایان سده هفدهم میلادی است.

نخستین بار یک پزشک سوئیسی به نام جوهانس هوفر در مقاله‌ای که برای توصیف حالات روحی دو بیمار منتشر کرد، این واژه را ساخت و به کار برد. این مقاله دقیقاً در تاریخ ۲۲ ژوئن ۱۶۸۸ نوشته شده بود. یکی از بیماران دکتر هوفر، دانشجویی از شهر برن بود که به «بازل» آمده بود و بیمار دیگر این پزشک یک خدمتکار بود. هر دوی این افراد پس از بازگشت نزد خانوادهٔ خود کاملاً بهبود یافتند.

عقده نوستالژیک حالتی است که بسیاری از ما آن را تجربه کرده ایم و شاید الان هم از آن رنج بریم. همچنانکه که گفته شد اصل این کلمه یونانی است و به معنای کسی است که خانه و کاشانه خود را ترک کرده است و چون نمی تواند باردیگر به آنجا برگردد درد و اندوه جانکاهی او را در بر می گیرد و آرام آرام در درون او را می خورد.
این واژه برای نخستین بار در قرن هفدهم به کار برده شد اما الان در گذر تاریخ و پهنای عصرها معنای آن تغییر کرده است و در علم روانشانسی امروزی به کسانی می گویند که به خاطر شرایط نابسمانی که در زندگی روزمره خود دارند آروز دارند که باردیگر به زندگی گذشته خود برگردند چرا که آنها در گذشته خاطرات خوشی داشته اند و روزهای شیرینی را به سر برده اند و به همین خاطر است که دوست دارند در خیال گذشته زندگی کنند و حتی به آینده هم فکر نمی کنند چرا که می دانند نکبت زندگی کنونی آینده آنها را نیز در بر خواهد گرفت.
چه کسی از ما است که دلتنگ گذشته نشده باشد؟ چه کسی از ما دوست ندارد که به زمان گذشته که پاکی در آن موج می زد و فرد فشارهای دنیای مدرن را نداشت،برگردد؟ کدام از یک ما نمی داند که گذشته نورانی تر و پاک تر از زندگی کنونی بود؟ :sad:



[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]



در علم روانشسناسی مدرن دیگر به نوستالژی به عنوان یک بیماری نگاه نمی شود بلکه بررسی ها نشان داده است کسی که چنین حالتی دارد می توان از آن استفاده خوبی هم بکند چرا که حداقل می تواند با خیال کردن لحظات شیرینی را برای خود رقم زند و دمی خوش باشد.

در دنیای فوتبال هیچ هواداری به اندازه هواداران میلان عقده نوستالژیک ندارد. این باشگاه ایتالیایی که امروز به کلی در حال ویران شدن است زمانی بهترین تیم اروپا بود و حتی بسیاری هم بر این باورند که میلان آریکو ساکی بهترین تیم تاریخ فوتبال جهان است. میلان روزی بزرگ فوتبال اروپا بود. از ایتالیا نام نمی بریم چرا که تیمی یارای رقابت با روسونری را نداشت اما الان میلان شیر بی دندان شده است و هر تیمی که عقده ضعیف کشی داشته باشد میلان را هدف قرار می دهد.

در ۱۶ دسامبر ۱۸۹۹ باشگاه میلان با نام «باشگاه کریکت میلان» به وسیلهٔ آلفرد ادواردز و هربرت کیلپین انگلیسی تاسیس شد و به دلیل انگلیسی بودن مؤسسان، اسم باشگاه به جای میلانو (تلفظ ایتالیایی) میلان نام گرفت.

میلان با ۱۸ قهرمانی در سری آ، ۵ قهرمانی در جام حذفی ایتالیا و ۶ قهرمانی در سوپر جام ایتالیا و در مجموع ۲۹ جام، یکی از پرافتخارترین تیم‌های ایتالیاست. این تیم همچنین با ۷ قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا، ۲ قهرمانی در جام برندگان جام اروپا، ۵ قهرمانی در سوپر جام اروپا، ۳ قهرمانی در جام بین قاره‌ای و در مجموع ۱۸ جام، پرجام‌ترین تیم اروپایی است و در عرصهٔ بین‌المللی، بهمراه بوکا جونیورز در رده دوم قرار دارد.

میلان در اولین دههٔ قرن، یکی از قدرتمندترین باشگاه‌های اروپا و جهان بود. در فاصلهٔ سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۷ سه بار به فینال اروپا راه یافت که دو بار آن توانست جام قهرمانی را بالای سر برد. سال ۲۰۰۷ یکی از بهترین فصول میلان در قرن جدید بود. باشگاه ایتالیایی، در شرایطی به نیمه نهایی راه یافته بود که سه تیم دیگر این مرحله تماماً انگلیسی بودند. در بازی رفت از دور نیمه‌نهایی، منچستر یونایتد موفق شد در ورزشگاه الدترافورد میلان را با نتیجهٔ ۳ بر ۲ شکست دهد. اما این پایان راه نبود و در شب درخشش کاکا، میلان بازی برگشت را با نتیجهٔ ۳ بر ۰ به سود خود به پایان برد و ضمن جلوگیری از فینال تمام انگلیسی، زمینهٔ انتقام‌گیری از لیورپول را مهیا کرد و توانست در آتن به هدایت کارلو آنچلوتی این تیم را دو بر یک شکست دهد و جام قهرمانی را بالای سر برد.

تیمی که بزرگان فوتبال اروپا را به زانو در می آورد الان خود به زانو درآمده است آن هم نه توسط بزرگان بلکه برابر تیم های ضعیف نیز سرکرنش فرود می آورد. الان دیگر رویارویی با میلان بهترین فرصت برای هر تیمی است که خود را از شرایط بحرانی نجات دهد و سه امتیاز حساس را به دست آورد.

سخنان کادر فنی میلان بعد از پایان هر بازی واقعا خسته کننده شده است؛ "میلان برمی گردد"، " به زودی می آییم"،" فرصت های زیادی خلق کردیم اما بدشانس بودیم"، " در فصل جابجایی به تغییرات زیادی نیاز داریم"" به یک مهاجم خوب نیاز داریم"" برای کسب سهمیه باید در تابستان بازیکن جذب کنیم"، دیگر همه از این سخنان خسته شده اند. کادر فنی میلان از بر زبان آوردن این سخنان خسته نمی شود. فیلیپو اینزاگی در حالیکه در رقابت های سری A در حال پایان یافتن است اما از هفته اول تا الان می گوید که تیمش در بازی آینده بهتر خواهد شد این درحالی است که تیم او روز به روز بدتر و بدتر می شود.

دیگر هوادار میلان چاره ای جز بازگشت به گذشته ندارد. او دوست ندارد درباره حال صحبت کند چرا که تیم محبوب او بدترین روزهای خود را سپری می کند همچنانکه دوست ندارد به آینده فکر کند چرا که می داند چه چیزی در باشگاه او می گذرد و چه کسانی مالکیت و هدایت این تیم را برعهده دارند. او دوست دارد غرق در زمان گذشته شود و کابوس زمان حال او را بیدار نکند.

هوادار میلان دوست دارد به گذشته فکر کند؛ زمانی که تیم محبوب او بارسلونا را با چهار گل شکست داد،یونایتد را با سه گل تحقیر کرد و برای انتقام از لیورپول لحظه شماری کرد و در نهایت هم قرمز پوشان آنفیلد را شکست داد.


[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

هوادار میلان با بازگشت به گذشته از جهنم بونرا،دی چلو،الکس،رامی و زابالتا خود را نجات می دهد و در بهشت فرانکو بارسی،پائولو مالدینی،کاستا کورتا،نستا و کافو روزگار شیرین به سر می برد. او می خواهد در عصر فان باستن و رودگولیت زندگی کند تا از این طریق بتواند حضور هوندا و پاتزینی را از ذهن دور کند. او دوست دارد که با موسیقی جورج وآ،بوبان،رایکارد،کاستا،پی رلو،آلبرتینی و کاکا برقصد و فیلیپو اینزاگی باردیگر به فوتبال برگردد. او به جای مایکل اسین و سولی مونتاری بازیکنی چون گاتوزو را می خواهد که حاضر بود برای پیراهن میلان در زمین بمیرد.

هوادار میلان چگونه می تواند با این همه ناکامی و بدبختی که سر تیمش می آید صبر پیشه کند این در حالی است که رئیس باشگاه تنها به دنبال امیال جنسی خود است و نائب رئیس هم جذب بازیکنان تمام شده با قیمت پایین را افتخار خود می داند؟ او چگونه می تواند صبر کند این درحالی است که سرود زیبای لیگ قهرمانان اروپا دو سال در سن سیرو شنیده نمی شود؟ هوادار میلان حتی دوست ندارد تیمش سهمیه لیگ اروپا را به دست آورد چرا که از این می ترسد که در اروپا هم آبروریزی به بار آید و تاریخ درخشان این تیم لکه دار شود.

سیستم اداری فاسد، مربیان بی دانش و کم تجربه و بازیکنان بی کیفیت و از کار افتاده سه عامل بدبختی میلان و نتایج کابوس وار این تیم در دو سه سال اخیر بوده اند. این سه عامل باعث شده اند تا هواداران میلان احساس نوستالژیک عمیقی داشته باشد و آرزوی بازگشت به گذشته را داشته باشند.


[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]


میلان بدترین روزهای خود را سپری می کند. هواداران این تیم حتی کورسوی امید برای بازگشت به روزهای اوج خود ندارند. از ایتالیا خبر می رسد که یک مالک اندونزیای می خواهد میلان را بخرد. شاید این بهترین خبر برای هواداران میلان باشد اما هیچ چیز مانند بازگشت به گذشته و غرق شدن در آن به آنها آرامش نمی دهد.



منبع مقاله: [برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]