ترکیب 2-4-4

این ترکیب برای مدتی طولانی رایجترین ترکیب تیم های بریتانیایی بود. سر آلکس فرگوسن برای مدت مدیدی مدافع سرسخت این ترکیب بود. این ترکیب شامل دو مهاجم تمام عیار کلاسیک می شود. می توان گفت که عمر این ترکیب هم دیگر به سر آمده است، حتی فرگی هم در اواخر دوران مربی گریش به این ترکیب پشت کرده بود. در این ترکیب عدم وجود بازیکن هدف سنتی (targetman) محسوس است و کمبود خاصی بخاطر نبود شماره هفت های و شماره یازده های کلاسیک در زمین احساس می شود. یکی از دلایل اصلی که دیگر دارد کم کم نسل مهاجمانی با سبک بازی آنتونیو والنسیا و جان کارو منقرض می شود، همین تنزل و کاهش محبوبیت ترکیب چهار چهار دو است.