{} معرفي معروفترين و بزرگترين استاديوم هاي فوتبال جهان {}
با سلام به بروبچ .
اين تاپيك رو واسه معرفي استاديوم هاي معروف جهان باز مي كنم اميدوارم كه كساني كه علاقمند هستند و اطلاعاتي هم مي تونن از سايت هاي مختلف در بيارن توي اين بخش مشاركت كنند.
براي حفظ نظم و ايجاد يه چارچوب مناسب پيشنهاد مي كنم كه موارد زير رعايت شه.
1_ يه تاريخچه كلي از استاديوم مورد نظر گفته بشه
2_ بازيهاي مهمي كه در اون استاديوم برگزار شده هم اگه ذكر بشه مي تونه جالب تر شه.
3_ عكس هاي بزرگ از استاديوم ها نگذاريد كه ابراهيم گير مي ده :hehehe: عكساي بزرگ رو ببريد توي قسمت گالري قرار بديد و پيشنهاد مي كنم ابراهيم عزيز هم يه تاپيك مخصوص تصاوير استاديوم ها ايجاد كنه كه اينجا گالري نشه :ohum:
4_ منابع معتبر هم استفاده كنين تا مطالب صحيح باشند. ( سايت [برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید] مطالب جالبي رو داره )
[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]
معرفي و تاريخچه استاديوم نيوكمپ بارسلونا
نام رسمی : Nou Estadi del Futbol Club Barcelona
به معنای استادیوم کلوب فوتبال بارسلونا
- تاریخ شروع ساخت :24 سپتامبر 1956
- ظرفیت : 98،800 عدد صندلی
- آدرس : Avinguda Aristides Maillol, s/n, 08028, Barcelona
- از این لینک نقشه ی پیرامون و خود استادیوم را ببینید :
[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]
مقدمه
-کمپ نو («میدان جدید»)، که غالباً به طور اشتباه «نوکمپ» خوانده میشود (هم در انگلیسی و هم در اسپانیایی)، ورزشگاه فوتبالی است که در شهر بارسلونا در کشور اسپانیا قرار دارد. این ورزشگاه از زمان احداثش در سال ۱۹۵۷، محل انجام بازیهای خانگی تیم فوتبال بارسلونا است. این استادیوم جزو استادیومهای ۵ ستاره یوفا بوده و تاکنون میزبان مسابقات بسیاری در ردههای بالای بین المللی و فینالهای لیگ قهرمانان اروپا، که آخرینش به سال ۱۹۹۹ مربوط است، بودهاست. گنجایش این ورزشگاه ۹۸٬۷۷۲ نفر است، که آن را تبدیل به بزرگترین ورزشگاه اروپا و یازدهمین ورزشگاه بزرگ دنیا میکند. اسم رسمی آن، «استادی دل اف سی بارسلونا» (استادیوم باشگاه فوتبال بارسلونا) بود که در سال ۲۰۰۰ با رای اعضای باشگاه مبنی بر تغییر نام آن به لقب محبوب کمپ نو، این نام به عنوان نام رسمی ورزشگاه انتخاب شد.
کنار کمپ نو، «پالائو بلوگرانا» قرار دارد، ورزشگاهی که محل انجام بازیهای داخل سالن است، و نیز در مجاورت آن «آیس رینک» قرار دارد که محل انجام بازیهای هاکی روی یخ و پاتیناژ است. پشت استادیوم نیز محل قرار داشتن «مینی استادی» است، ورزشگاهی که تیم بارسلونا اتلتیک بازیهای خود را در آنجا برگزاز میکند.
تاریخچه :
-سالهای ابتدایی دهه ۱۹۵۰ میلادی، بارسلونا به دلیل افزایش شمار هواداران خود به ورزشگاهی با گنجایش بیشتر از ورزشگاه آن زمان خود، «کمپ دی لس کورتس» که ۶۰٬۰۰۰ نفر گنجایش داشت، نیاز داشت. کمپ نو در خلال سالهای ۱۹۵۴ تا ۱۹۵۷ ساخته شد، و سازندههای آن نیز فرانسسک میتجانس-میرو، لورنزو گارسیا بارون و جوزپ سوتراس مائوری بودند. بارسلونا در اولین بازی خود در کمپ نو به مصاف له گیا وارساو رفت و در پایان با نمایش دل پذیری این تیم را ۲ - ۴ شکست داد. زننده اولین گل در ورزشگاه جدید، اولوگیو مارتینز، بازیکن بارسلونا بود. بیش از ۹۰٬۰۰۰ نفر تماشاگر این بازی تاریخی را از نزدیک دیدند.
ظرفیت استادیوم چندین بار دچار تغییر شد، در حالیکه ظرفیت اولیه آن ۹۳٬۰۵۳ نفر بود، اما به دلیل برگزاری جام حهانی ۱۹۸۲، ظرفیت آن به ۱۰۵٬۰۰۰ افزایش داده شد. به دلیل ممنوع شدن وجود قسمتهایی که در آن تماشاگران ایستاده به تماشای بازی میپرداختند، ظرفیت استادیوم در سال ۱۹۹۰ به زیر ۹۹٬۰۰۰ کاهش یافت.
همچنین این مجموعه شامل قسمتی برای اشیا قدیمی و یادبودها نیز میباشد، و نیز زمین کوچک تمرینی تیم، و کلیسایی برای بازیکنان هم از بخشهای دیگر مجموعه کمپ نو میباشند. کمپ نو همچنین دارای «ال موزئو دل بارسا»، پر بازدید کننده ترین موزه کاتالونیا نیز میباشد، که از آن سالانه حدود ۱٬۲۰۰٬۰۰۰ نفر بازدید میکنند. این موزه در سال ۱۹۸۴ گشوده شد، زمانی که جوزپ لوئیس نونز ریاست باشگاه را بر عهده داشت. موزه حاوی ۱۴۲۰ قطعه مربوط به تاریخ باشگاه فوتبال بارسلونا است که ۴۲۰ عدد آن جامها و مقامهایی است که بارسلونا در طول سالها کسب کردهاست. مراسم افتتاحیه بازیهای جام جهانی ۱۹۸۲ در ۱۳ ژوئن، در استادیوم کمپ نو و در مقابل ۱۰۰٬۰۰ نفر تماشاگر برگزار شد، و دربازی افتتاحیه بلژیک، آرژانتین را ۰ - ۱ مغلوب کرد.
کمپ نو همچنین میزبان اجراهای موسیقی و رویدادهای غیر فوتبالی دیگر نیز میباشد.
در زمان جشن ۵۰ سالگی افتتاح کمپ نو، باشگاه مناقصهای بین المللی برای بازسازی کمپ نو برگزار کرد. باشگاه در این پروژه به دنبال تغییر زیادی در صندلیهای ورزشگاه نبود، اما پروژه حداقل ۵۰٪ صندلیها را در بر میگیرد.
در ۱۸ سپتامبر ۲۰۰۷، نورمن فوستر، معمار بریتانیایی، و شرکتش، برای بازسازی کمپ نو انتخاب شدند. پروژه شامل افزودن ۱۰٬۰۰۰ صندلی اضافه به ورزشگاه است و در مجموع ۲۵۰ میلیون یورو هزینه در بر خواهد داشت
معرفي استاديوم اودترافورد منچستر
دومین ورزشگاهی که شاید خیلی ها دوست داشته باشن در موردش بدونن ورزشگاه " الدترافرود" هست که متعلق به باشگاه منچستر یونایتد هست . بدون هیچ گونه مقدمه میرم به سمت توضیحات و تاریخچه ی ورزشگاه.
OLD TRAFFORD
[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]
آدرس : انگلستان ، منچستر ، خیابان سر مت بازبی ، الد ترافورد
تاریخ شروع و اتمام ساخت : 1910-1909
گنجایش : 76,200 تعداد صندلی + 12 صندلی
تاریخچه :
الدترافورد یکی از مشهورترین و بزرگترین ورزشگاههای فوتبال در بریتانیا و جهان است . در اوضاع و احوالی که بسیاری از باشگاهها از ورزشگاههای قدیمی خود به محل هایی جدید نقل مکان میکنند ، منچستر الدترافورد را حفظ میکند و به جای رفتن به جایی دیگر همان ورزشگاه قدیمی را توسعه میدهد .
جايگاه تماشاگران در اين استاديوم كه در قسمت شمالی واقع شده، بزرگترين سقف بی ستون را در سراسر اروپا از آن خود كرده است . علاوه بر اين جايگاه محلهای زيبايی چون موزه يونايتد ، رستوران رد كافی ، اتاق ويژه جام ها و قسمت اداری در اين قسمت واقع شده و شكل بسيار مناسبی به آن داده است. قسمت جنوبی اين استاديوم نيز بسيار توسعه يافته و چشمها را بخود خيره می كند. در قسمت شرقی فروشگاه بسيار بزرگی واقع شده و در قسمت غربی نيز كه بيشتر به استرتفورداند معروف است درسالهای اخير تغييرات وسيعی داده شده و با رديف هايی اضافه شده كه آن را بسيارممتاز كرده است. ازجمله آثاری كه در اين قسمت ديده میشود. بدون ترديد مجسمه دنیس لا اسطوره تيم منچستر یونایتد است كه ابهت خاصی به اين استاديوم داده است. بابی چارلتون اسطورهٔ فوتبال انگلستان این ورزشگاه را « تئاتر رویاها » نامیده است .
« زیباترین و بهترین در نوع خود . فوقالعادهترین ورزشگاهی که تابه حال دیدهام . این ورزشگاه در دنیا نظیر ندارد و افتخار شهر منچستر است . اینجا خانهٔ تیمی است که در آن میتواند شگفتی بیافریند و ... » این جملات نویسندهٔ یکی از روزنامههای منچستر در روز پس از افتتاح ورزشگاه در سال ۱۹۱۰ است .
ورزشگاه الدترافورد حدود یک قرن عمر دارد . پیش از آن تیم منچستر ورزشگاهی کوچک و قدیمی داشت و الدترافورد به عنوان خانهٔ جدید باشگاه در غرب شهر منچستر بنا شد . الدترافورد در آن دوران با هزینهای معادل ۶۰ هزار پوند ساخته شد که در زمان خود رقمی سرسام آور بود . آرچینا لیچ مهندس معروف اسکاتلندی طراح این ورزشگاه بود . او ورزشگاههای معروف وایت هارت لین در شمال شهر لندن و همدن پارک در شهر گلاسگو را نیز طراحی کرده است . الدترافورد در سالهای ۱۹۱۱ و ۱۹۱۵ فینال جام حذفی انگلیس را برگزار کرد و در سال ۱۹۲۰ پذیرای بیشترین تماشاگر در بازی منچستر یونایتد مقابل آستون ویلا بود .
در جنگ جهانی دوم اُلدترافورد در بمباران نیروی هوایی آلمان بشدت آسیب دید و تیم منچستریونایتد از ۱۹۴۶تا ۱۹۴۹ بازیهای خود را در ورزشگاه مین رود باشگاه منچستر سیتی برگزار میکرد . برای جام جهانی ۱۹۶۶ ورزشگاه الدترافورد بازسازی شد و بازی مجدد فینال جام حذفی سال ۱۹۷۰ بین چلسی و لیدز در این ورزشگاه برگزار گردید .
الدترافورد اولین ورزشگاه انگلیس در دهه ۱۹۷۰ به حساب میآید که در آن حصار نصب کردند تا تماشاگران متعصب خشمگین نتوانند به زمین مسابقه حمله کنند .
ردهههای ۶۰ و ۷۰ و ۸۰ بیش از ۵۸ هزار نفر میتوانستند در ورزشگاه قرار بگیرند و به تماشای مسابقه بپردازند . اما با نصب کامل صندلی در آن ظرفیت واقعی ورزشگاه به ۴۴هزار نفر کاهش پیدا کرد که برای باشگاهی چون منچستریونایتد کم بود . از اوایل دهه ۹۰ مدیران باشگاه به فکر افزایش حجم ورزشگاه افتادند . براساس طرحی تازه ۲۶ هزار صندلی جدید ظرفیت ورزشگاه را افزایش میداد . ابتدا گنجایش ورزشگاه را به ۵۶ هزار نفر افزایش دادند و پس از آن جایگاه شمالیاش را تا ارتفاع ۶۶ متری بالا بردند که تا آنجا نیز گسترش یابد. هزینهای معادل ۱۹میلیون پوند برای افزایش ظرفیت ورزشگاه مصرف شد .
ورودی جدید به زمین
جایگاه جنوبی الدترافورد جایگاه اصلی آن محسوب میشود که نیمکت مربیان جلویش قرار گرفته و مدیران ـ اتاقکهای پلیس ـ رستورانهای لوکس و صندلی های مسوولان اجرایی در آن واقع شده است .
شیب این جایگاه اندکی کمتر از جایگاههای دیگر است . ۲۰ ردیف اول صندلی های ورزشگاه در هر چهار سمت آن پایین تر از سطح خیابان های اطراف الدترافورد هستند . جایگاه جنوبی کمتر از تلویزیون دیده میشود ، چون دوربینها در آن تعبیه شده اند و جایگاههای دیگر را نشان میدهند . راهروی ورودی بازیکنان به زمین از وسط جایگاه جنوبی می گذرد . راهروی قدیمی که از گوشه جنوب غربی زمین میگذشته هموز حفظ شده و برای مناسبتهای ویژه و تورهای دیدار از ورزشگاه باز میشود .
جایگاه شرقی ورزشگاه به جایگاه « ساعـت » معروف است زیرا در گذشته یک ساعت عظیم بالای آن قرار داده بودند که وقت مسابقه را نشان میداد . اما امروزه ۲ساعت الکترونیکی و ثبت نتایج بزرگ در دو گوشه شمالی قرار گرفته است . تماشاگران تیم مهمان و افراد معلول عمدتاً در این جایگاه مستقر میشوند .
الدترافورد ۹۰ هزار نفری
برنامه توسعه ورزشگاه الدترافورد هنوز به پایان نرسیده است . مهندسان طرحی را پیشنهاد داده اند که براساس آن گنجایش الدترافورد به ۹۰هزار صندلی افزایش خواهد یافت . برای اجرای طرح جدید جایگاه جنوبی باید مرتفع شود و ۴ گوشه ورزشگاه نیز ارتفاع بگیرد تا صندلیهای بیشتری در آن نصب کنند . اما برای توسعه ورزشگاه باشگاه باید حداقل ۵۰ ساختمان بزرگ اطراف آن را خریداری و تخریب کرد که نیاز به سرمایهٔ زیادی دارد . درهر حال مدیریت این باشگاه اعلام کردهاست که مصمم به انجام این کار است .
آخرین دیدار مهم اروپایی که الدترافورد آن را میزبانیکرد ، بازی بین دو تیم ایتالیایی میلان و یوونتوس در جریان فینال جام باشگاههای اروپا بود . این بازی با برد میلان به پایان رسید .
::ظرفیت ورزشگاه الدترافورد به ترتیب سال
سال ۱۹۱۰ تا ۱۹۳۹: ۸۰هزار نفر
سال ۱۹۴۵ تا ۱۹۶۰: ۶۷هزار نفر
سال ۱۹۵۰ تا ۱۹۷۴: ۶۵هزار نفر
سال ۱۹۷۵ تا ۱۹۸۰: ۶۰هزار نفر
سال ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۸: ۵۸هزار نفر
سال ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۰: ۴۸هزار نفر
سال ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۴: ۴۵هزار نفر
سال ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۶: ۴۳هزار نفر
سال ۱۹۹۶ تا ۱۹۹۹: ۵۵هزار نفر
سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۱: ۶۱هزار نفر
سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۵: ۶۸هزار نفر
سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۷: بیش از ۷۶هزار نفر
تاريخچه و معرفي ورزشگاه سن سيرو يا جوزپه مياتسا ميلان
ورزشگاه سن سیرو شهر میلان، بزرگترین استادیوم کشور ایتالیا و یکی از بزرگترین استادیومهای اروپاست. در سال ۱۹۲۵ شهرداری میلان شروع ساخت این ورزشگاه را آغاز کرد و کار ساخت آن یک سال به طول انجامید. گنجایش ابتدایی این ورزشگاه ۷۰ هزار نفر بود. تیمهای آث میلان و اینتر میلان از همان ابتدا اجارهنشین این ورزشگاه بودند و بازیهای خود را در آنجا برگزار میکردند. در سال ۱۹۸۹ این ورزشگاه برای نوسازی مدت کوتاهی تعطیل شد و پس از بازگشایی ظرفیت آن به حدود ۸۳ هزار نفر رسید. بیشتر بازیهای تیم ملی ایتالیا در همین ورزشگاه برگزار میشود. یوفا به تمامی ورزشگاههای اروپا بر اساس کیفیت آنها امتیاز میدهد. استادیوم سن سیرو نمره ۵ از ۵ را دریافت کرده است.
در سال ۱۹۷۲ جوزپه مه آتزا (برترین گلزن تاریخ باشگاه اینتر میلان) درگذشت. از آن پس اینتری ها این ورزشگاه را جوزپه مه آتزا مینامند. اما میلانی ها کماکان به آن سن سیرو میگویند
این استادیوم میزبان با زی های خانگی دو تیم بزرگ و صاحب نام ایتا لیا یی آث میلان و اینتر میلان است.
نام سن سیرو برگرفته از کلیسای کوچکی است که در نزدیکی این استادیوم قرار دارد. این ورزشگاه در سال 1926 توسط پیرو پیرلی با ظرفیت 10000 نفر ساخته شد و به تیم آث میلان اهدا گردید و تنها این تیم قادر به انجام مسابقات خانگی در این ورزشگاه بود. در سال 1935 کامونه میلانو حق امتیاز این استادیوم را خریداری کرده و بعد از این سال علاوه بر آث میلان . اینتر میلان نیز با زی های خانگی اش را در آنجا برگزار می کرد.
مدل این استادیوم بر اساس مدل آنگلوساکسون ساخته شده است.
در سال 1939 ظرفیت این ورزشگاه به 55000 نفر افزایش یافت. بعذها این استادیوم بازسازی شد و ظرفیتش به 150000 نفر تبدیل شد اما سران ایتا لیا تصمیم گرفتند که برای رعایت مسائل امنیتی تنها 100000 تماشاگر به ورزشگاه بیایند. در سال 1989 به خاطر جام جهانی که قرار بود در ایتالیا برگزار شود برای رعایت اصول استاندارد ظرفیت این ورزشگاه به 85000 نفر کاهش یافت و تا امروز نیز این ظرفیت هیچ تغییری نکرده است.
اولین مسابقه این ورزشگاه در 19 سپتامبر 1926 بین دو تیم آث میلان و اینتر میلان برگزار شد که این مسابقه با نتیجه 6-3 به نفع اینتر به پایان رسید.
جوزپه مه آتزا نام بازیکن اسطورهای است که در سالهای 1930 تا 1940 در هر دو تیم آث میلان و اینتر میلان بازی میکرد . در سال 1987 این ورزشگاه از سن سیرو به جوزپه مه آتزا تغییر نام داد اما طرفداران میلان هنوز این استادیوم را با نام سن سیرو صدا می زنند.
ويژگي هاي ورزشگاه
ابعاد کلی : 68 . 105 متر
گنجایش(کاملا" صندلی) : 70085
ظرفیت قسمت مهمانان و افراد ویژه : 2005
ظرفیت مخصوص قسمت خبرنگاران : 200
تعداد درهای ورودی و خروجی : 51
تعداد نور افکن ها : 3600
آنفيلد ، خانه ي رويايي ليورپول
آنفیلد یکی از ورزشگاه های فوتبال در ناحیه آنفیلد واقع در شهر لیورپول می باشد . ورزشگاه چهار ستاره آنفیلد خانه تیم لیورپل ، قهرمان 18 بار لیگ انگلستان و 5 بارجام باشگاه های اروپا است که علاوه بر بازی های لیورپول ، بعضی از بازیهای ملیانگلیس و اکثر بازی های باشگاه های معروف بریتانیا در این ورزشگاه برگزار می شود . استادیوم به خاطر جایگاه معروف کپ در ناحیه جنوب غربی زمین در انگلستان و اروپامعروف است . هواداران پرشور و دو آتشه لیورپول در این قسمت از زمین مستقر می شوندکه با سرو صداها ی فراوان و سرود های مهیج و با نشاطی که می خوانند باعث ترس واضطراب در روحیه حریفان لیورپول می شوند ، در واقع هواداران جایگاه کپ مظهر تعصب وغیرت تیم به حساب می آیند که در سخت ترین و بحرانیترین شرایط ،تیم محبوب خود راتنها نمی گذارند . آنها همواره با سرود معروف خود (هرگز تنها نخواهی رفت...) به تیمدر هنگام مسابقه روحیه می دهند ...
:flowerysmile:
بزرگ ترین استادیوم های جهان
[RIGHT]تماشای تصویر مکان های خاص که در نوع خود بی نظیر هستند و جزو برترین ها در دنیا می باشند، همیشه لذت بخش است، ما در این پست با توجه به این موضوع، دوازده استادیوم برتر جهان را به همراه تصویری از استادیوم قرار داده ایم که مشخصات آنها همانند: ظرفیت و کشوری که در آن واقع شده اند، نیز به چشم می خورد. در این بین استادیوم آزادی نیز دیده می شود که با ظرفیت ۱۰۰ هزار نفری خود، رتبه ۱۱ را به خود اختصاص داده است و در بالای جدول نیز استادیوم “می دی” شهر پیونگ یانگ کره شمالی، با ظرفیتی بالغ بر ۱۵۰ هزار نفر، رتبه یک را به خود اختصاص داده است. نکته جالبی که در بین این استادیوم ها به چشم می خورد، کاربردهای ورزشی آنها است که تعدادی از استادیوم هایی که در بالای جدول جای گرفته اند، دارای زمین مخصوص فوتبال نمی باشند و برای بازی محبوب برخی از کشورها یعنی “کریکت” است.
۱- استادیوم ” می دی” (May Day)
واقع در: کره شمالی | ظرفیت: ۱۵۰٫۰۰۰ نفر