تیم منتخب دهه برزیل

تردیدی نیست که برزیل محبوب ترین و پرافتخارترین تیم ملی در همه دنیاست. آنها پنج بار جام جهانی را فتح کرده اند و همچنان در هر جامی که شرکت می کنند، مدعی اول قهرمانی اند (از جمله جام کنفدراسیون های اخیر که در آن به قهرمانی رسیدند). در حال حاضر برزیل در رده بندی فیفا در رتبه اول قرار دارد و سال آینده در آفریقای جنوبی به دنبال ششمین قهرمانی شان در جام جهانی هستند. در یک دهه اخیر برزیلی ها استعداد های زیادی را به فوتبال جهان معرفی کرده اند که از این لحاظ هیچ تیمی در جهان با آنها برابری نمی کند.. آنها همچنان به تولید ستاره های جهانی شان ادامه می دهند و البته دستاوردهای "سلسائو" خود گویای این مسئله است. بعد از جام جهانی 2006 که برزیلی ها در عین شگفتی در مرحله یک چهارم نهایی در مقابل فرانسه حذف شدند، دونگا، کاپیتان برزیل در جام جهانی 1994 که با این تیم قهرمان جهان شد، هدایت تیم ملی کشورش را بر عهده گرفت. او با ایجاد تغییراتی، روحی تازه به کالبد تیم ملی برزیل دمید و ستاره های پا به سن گذاشته ای مانند رونالدو، ریوالدو، روبرتو کارلوس و کافو را از تیم ملی کنار گذاشت.

آرایش: 4-4-1-1

دروازه بان

مارکوس (2005-1999)

مارکوس دروازه بان اول تیم ملی برزیل در جام جهانی 2002 بود و طرفداران برزیل همواره او را با این خاطره به یاد می آورند. او در چهار بازی از هفت بازی، دروازه اش را بسته نگه داشت اما بعد از جام جهانی جایگاهش را در ترکیب اصلی از دست داد. اگرچه برای جام کنفدراسیون های 2005 بار دیگر به تیم ملی فراخوانده شد اما تنها یک بار دیگر درون دروازه سلسائو قرار گرفت و در اکتبر 2006 بازنشستگی اش از بازی های ملی را اعلام کرد. اگرچه مارکوس توجه چندین تیم اروپایی از جمله آرسنال را به خود جلب کرده بود، با این وجود در تمام دوران بازی اش به تیم پالمیراس وفادار ماند؛ کاری که کمتر بازیکنی انجام می دهد.

مدافعان

مایکون (....-2003)

با حضور دونگا روی نیمکت رهبری تیم ملی برزیل، مایکون به عنوان مدافع راست ثابت تیم، جای خود را در ترکیب تیم ملی برزیل پیدا کرد. او یکی از بهترین بازیکنان حال حاضر دنیا در پست خود است و این مسئله را در بازی هایی که برای برزیل و اینتر انجام داده، ثابت کرده است. پس از بازنشستگی کافو از بازی های ملی، برزیلی ها نه تنها یک، بلکه دو جانشین مناسب برای او پیدا کرده اند. مایکون یک مدافع مستحکم است که در حملات بسیار خطرناک نشان می دهد و به اندازه ای موثر بوده که توانسته برای قرار گرفتن در ترکیب اصلی تیم ملی برزیل، دنی آلوز را کنار بزند.

لوسیو (...-2000)

کاپیتان برزیلی ها مهره ای غیر قابل جانشین در خط دفاعی است و قدرت و رهبری او برای سلسائو بسیار ارزشمند است. در جام جهانی 2002 که برزیلی ها به قهرمانی رسیدند، او در 7 بازی به طور ثابت بازی کرد. چهار سال بعد باز هم در ترکیب اصلی برزیل قرار داشت اما آنها در مرحله یک چهارم نهایی حذف شدند. او در جام جهانی 2006 یک رکورد نیز بر جای گذاشت و در 368 دقیقه، هیچ خطایی مرتکب نشد که در مورد یک مدافع بسیار جالب توجه است. او اخیرا با برزیل جام کنفدراسیون ها را فتح کرد و در بازی فینال و در پیروزی 3-2 مقابل آمریکا، با یک ضربه سر گل پیروزی زردپوشان را رقم زد.

ادمیلسون (2007-2000)

برزیل در دهه اخیر مدافعان تراز اول زیادی نداشتند و به همین دلیل است که ادمیلسون در ترکیب تیم منتخب قرار گرفته است. یک مدافع-هافبک کلاسیک که در جام جهانی 2002 برای برزیل بازی کرد و یک گل به یاد ماندنی در مقابل کاستاریکا به ثمر رساند. برخلاف پست بازی اش، او حمله را به دفاع ترجیح می دهد اما زمانی که آماده و سرحال بود، مربیان برزیل نمی توانستند از او چشم پوشی کنند.

روبرتو کارلوس (2006-1992)

در سراسر جهان او را با ضربات آزاد سهمناکش می شناسند و احتمالا بسیاری او را با گلی که از 35 متری در سال 1997 در مقابل فرانسه وارد دروازه فابین بارتز کرد، به یاد می آورند. او در پست خود یک اسطوره است. این بازیکن سابق رئال مادرید و اینتر که اول بازی ملی اش را در سال 1992 انجام داد، با سلسائو به موفقیت های زیادی رسید. پس از اینکه جام جهانی 1998 را با عنوان نائب قهرمانی به پایان بردند، او نقش عمده ای در قهرمانی برزیل در جام جهانی 2002 ایفا کرد. علاوه بر این، او با برزیل دو قهرمانی درکوپا آمریکا و جام کنفدراسیون ها را نیز به دست آورد؛ با این حال، روبرتو کارلوس پس از حذف از جام جهانی 2006، بازنشستگی اش از بازی های ملی را اعلام کرد.

هافبک ها

کافو (2006-1990)

بدون شک کافو به عنوان یکی از بهترین مدافعان تاریخ فوتبال و بهترین بال راست نسل خودش در یادها خواهد ماند. این بازیکن سابق سائو پائولو، رم و میلان، چهار بار در جام جهانی شرکت کرد و دو بار در این مسابقات به قهرمانی رسید که آخرین آن در سال 2002 در کره و ژاپن به عنوان کاپیتان بود. کافو که از قدرت هجومی بالایی برخوردار بود، به دلیل رفت و برگشت های مداوم، تکنیک بالا و ارسال های دیدنی مورد تحسین همگان بود. او از قدرت رهبری بالایی نیز برخوردار بود و همواره بازی های جوانمردانه ای از او در یادها مانده است و البته لبخندی که در هر شرایط، پیروزی و شکست، روی لب های او بود. او رکورددار بازی در تیم ملی برزیل با 142 بازی است.

گیلبرتو سیلوا (...-2001)

او یک چهره غیر قابل جانشین در تیم ملی برزیل است. پیش از جام جهانی 2002 چهره ای تقریبا گمنام بود اما برای جام جهانی جایی برای خود در ترکیب اصلی برزیل پیدا کرد و با بازی های دیدنی ای که به عنوان هافبک دفاعی انجام داد کمک کرد تا برزیل برای پنجمین بار قهرمان جهان شود. معمولا بازی های گیلبرتو به چشم نمی آید اما تاثیر بسیاری در موفقیت تیم دارد. او غالبا در سایه ستاره های مشهورتر برزیل قرار می گیرد اما او بازیکن بسیار قابل اعتمادی است و به ندرت جای خود را در ترکیب تیم از دست می دهد. با ورود دونگا او هنوز یکی از بازیکنان اصلی تیم ملی برزیل است هرچند در یونان و برای تیم پاناتینایکوس بازی می کند.

کاکا (...-2002)

او یکی از با استعداترین بازیکنانی است که افتخار پوشیدن پیراهن تیم ملی برزیل را به دست آورده است. او در سال های اخیر یکی از ارکان اصلی تیم ملی برزیل بود. کاکا در جام جهانی 2002 نیز عضو تیم ملی برزیل بود اما در آن رقابتها او یک بازیکن نیمکت نشین بود و تنها 25 دقیقه به میدان رفت. در اولین بازی که در جام جهانی در ترکیب اصلی برزیل به میدان رفت یک گل تماشایی وارد دروازه کرواسی کرد و موجب پیروزی 1-0 تیمش شد. اما اگرچه او یکی از بهترین های برزیل در آن رقابت ها بود اما تیمش در مرحله یک چهارم نهایی از گردونه رقابت ها خارج شد. بهترین بازیکن فیفا در سال 2007، بهترین بازیکن تیمش در جام کنفدراسیون های 2009 نیز بود و در همان بازی ابتدایی دو گل وارد دروازه مصر کرد. انتقال اخیر او به رئال مادرید، پیشکشی برای سخت کوشی او در این سال ها بوده است.

ریوالدو (2003-1993)

اگرچه سال هاست که از مرکز توجه رسانه ها خارج شده است اما در دوران اوجش، یکی از جذاب ترین بازیکنان دنیا بود. این بازیکن سابق بارسلونا، میلان و دپورتیوو لاکرونیا در بین سال های 1993 تا 2003، 74 بازی برای برزیل انجام داد و 34 گل نیز به ثمر رساند. در این مدت او به یکی از مهمترین بازیکنان تیم ملی برزیل تبدیل شد و جام های مختلفی از جمله جام جهانی 2002، کوپا آمریکا و جام کنفدراسیون ها را فتح کرد. ریوالدو به دلیل ضربات ایستگاهی قوس دارش شناخته شده است. پس از اینکه کمک کرد تا برزیل برای پنجمین بار قهرمان جهان شود، تصمیم گرفت تا به المپیاکوس یونان برود و اگرچه با این تیم سه بار قهرمان لیگ و دو بار نیز قهرمان جام حذفی یونان شد اما روزهای حضور او در تیم ملی برزیل مدت هاست که به پایان رسیده است.

رونالدینیو (.....-1999)

دوران حضور رونالدینیو در تیم ملی برزیل تا اندازه ای پر فراز و نشیب بوده است. او اولین بازی ملی اش را در سال 1999 انجام داد و خیلی زود به یکی از بازیکنان کلیدی تیم تبدیل شد. او بازی های درخشانی برای تیم ملی انجام داد و کمک کرد تا تیمش در جام های متعددی از جمله جام جهانی، کوپا آمریکا و جام کنفدراسیون ها به قهرمانی برسد. او در تیم باشگاهی اش، بارسلونا نیز بازیکن موثری بود و کمک تا آنها دو سال پیاپی فاتح لالیگا شوند، قهرمانی جام باشگاه های اروپا راجشن بگیرند و قهرمان سوپر کاپ اسپانیا شوند. اما پس از جم جهانی 2006، رونالدینیو از شرایط آرمانی اش دور شد. در حال حاضر او تاثیر اندکی در بازی ها دارد و از تکنیک فوق العاده اش خبری نیست. به همین دلیل او جایگاهش را در ترکیب اصلی تیم ملی برزیل و تیم میلان از دست داده است؛ با این وجود بسیاری منتظر بازگشت سوپر استار هستند.

مهاجم

رونالدو (....-1994)

او یکی از بهترین مهاجمانی است که دنیای فوتبال به خود دیده است. رونالدو برای همیشه در کتاب تاریخ باقی خواهد ماند. او که سه بار بهترین بازیکن جهان شده، یک اسطوره زنده است و اگرچه در زمان بازی اش در اروپا جام های متعددی را فتح کرد اما مهمترین دستاوردهایش با تیم ملی بود. او با برزیل عناوین متعددی از جمله دو بار قهرمانی در جام جهانی و کوپا آمریکا و یک قهرمانی در جام کنفدراسیونها را به دست آورد. بعد از یک مصدومیت طولانی مدت از ناحیه زانو، با درخشش او در جام جهانی 2002، برزیل پنجمین قهرمانی اش را به دست آورد؛ علاوه بر این او با هشت گل زده، از جمله دو گل در بازی فینال در مقابل آلمان، کفش طلای مسابقات را نیز از آن خود کرد. اگرچه برزیل در جام جهانی بعدی در مرحله یک چهارم نهایی حذف شد اما رونالدو 3 گل زد تا با 15 گل زده، به بهترین گلزن تاریخ جام جهانی تبدیل شود. اما پس از آن رقابت ها و ورود دونگا به تیم ملی، او دیگر برای تیم ملی به میدان نرفت. با این وجود، او پس از بازگشت به فوتبال برزیل و بازی در تیم کورنتیانس، به روزهای اوج بازگشته (او اخیرا مقابل فلومیننزه هت تریک کرد) و تعجب برانگیز نخواهد بود اگر او را سال آینده در آفریقای جنوبی ببینیم.