♥حرف هاي خودموني هوادران يوونتوس♥

[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

اینا همش یه دلیل داره اونم مهدی خیلی قشنگ گفت.

همه دوباره از قدرت گرفتن یووه میترسن. تا وقتی بی آزار بودیم کاری باهامون نداشتن حالا که با وحشی بازی تونستن یه امتیاز از یووه تو زمین خودشون بگیرن این ترسشون بیشتر شده و میخوان ما رو به حاشیه ببرن

فکر کردین مصاحبه های سریالی میلانیا از برلوسکونی و گالیانی بگیر تا بواتنگ و مکسس و سیلوا و زلاتان و... دلیلش چیه؟
فکر کردین چرا میخوان تمرکز بوفونو بهم بزنن یا مدافع و بازیکن مارو؟
فکر کردین مطرح کردن دوباره کالچوپولی دادن لقبایی مثل دزد و... به تیم ما چه دلیلی داره؟
درحالی که خود میلان اگه بیشتر از یووه تو کالچوپولی شرکت نداشت کمتر هم نبود.
فقط میخوان یووه از راه اصلیش دور شه.
چش ندارن ببینن داریم با یه مربی جوون و بازیکنای با انگیزه اینطوری بازی میکنیم و نتیجه میگیریم

بعد این بازی و اتفاقاتی که افتاد دیگه میلان واسه من هیچ فرقی با اینتر نداره. میلانی که یه روز اون همه بازیکنای دوست داشتنی داست الان مکسس و زلاتان و بواتنگ و روبینیو و کاسانو و... که همشون با تیم قبلیشون دعواشون شده و آخر حاشیه و هیلی هستن شدن بازیکنای این تیم.

تو این بازی مکسس و فن بومل باید 100 در 100 اخراج میشدن مونتاری هم که اینطوری طفلک لیختشتاینر رو میزنه. به نظرم علاوه بر مکسس باید 3 جلسه هم مونتری و حداقل دو جلسه هم فن بومل محروم میشد. ولی بازم این برلوسکونی آشغال با نفوذش نذاشت کار میلان به جاهای باریک برسه.

یووه مظلوم ترین تیم ایتالیاست با اینکه همیشه حقش خورده میشه و دشمن زیاد داره ولی همیشه هم پشتش حرف زیاد هست. ولی اشکال نداره هر چی بیشتر دشمن و بخواه داشته باشی بزرگتر و بهتر بودنتو نشون میده.
فقط امیدوارم بازیکنا و مربیای ما به این اتفاقا توجه نکنن و حتی انگیزشون بیشتر شه. که با صحبتای بوفون و سکوت باشگاه این امیدواری بیراه نیست.

فقط ای کاش امسال دبل کنیم و هر دو تا جامو ببریم تا تو زمین جواب این همه کارای کثیفو تو زمین بدیم.
با اضافه شدن یه ستاره طلایی و اولین ستاره نقره ای تاریخ به لباس تیم تو فصل بعدی اینا بیشتر خواهند سوخت.
اگه این اتفاق بیفته تو شرایطیه که هنوز یووه کاملا به شرایط قبل کالچوپولی برنگشته و اینطوری ترس رو نه تنها به جون رقیبای ایتالیایی بلکه به جون کل اروپا میندازیم.

FORZA JUVE SEMPRE love::

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط R.BAGGIO.10 [برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

مهدی اینکه زد بارتزالیو فکر کنم لت و پار کرد:ajibeee:

---

این بارتزالی نبود که ! لیخشتاینر بود !

من هم دیگه اون حس قدیم رو نسبت به میلان ندارم با این کارایی که انجام دادند !
میلانی ها که به پیرلو که 10 سال براشون زحمت کشید و بارها و بارها باعث افتخار میلان بوده رحم نمی کنند و تو ورزپاه هو می کنند پیرلو رو !
میلانی هایی که تو بازی خداحافظی مالدینی اسطورشون کارایی انجام میدن که آدم شاخ در میاره !
از این هوادارا بیشتر انتظار نمیره و از اون رئیس هوس بازشون که طبل رسواییش ...
خوشبختانه مثل همیشه یوونتوسی ها فهمیدن باید با مشکلات چه جوری کنار بیان ؟!!
باشگاه از بازیکنا به خصوص پیرلو خواسته در مورد چرندیات میلانی ها سکوت کنند و توجهشون به اسکودتویی باشه که ایشالله به کوری چشمشون می گیریم و کوپا ایتالیا ! love::
2 فروردین هم تورین و دل آلپی رو براشون جهنم می کنیم ! heey::

بازی با کیه وو بدن پلیسیر به مراتب راحتتر از بازی های قبل به نظر می رسه .
اما طبق معمول بازی های خانگی مقابل تیم های ضعیف باید منتظر یه بازی کاملا دفاعی از کیه وو باشیم و احتمالا ضد حملات ! برای بازی امشب در نبود په په امیدوارم دل پیرو بازی کنه ...om::

نقل قول:

---

روزها میگذرد و به انتهای مسابقات لیگ نزدیک می شویم، جمع کثیری از یوونتوسی ها از بازگشت دوباره تیمشان به صف مدعیان خوشحالند، بانوی پیر ایتالیا بعد از چند فصل ناکامی اکنون به عنوان یکی از مدعیان اصلی قهرمانی به شمار می رود و این در حالی است که با یک بازی کمتر و با اختلاف تنها یک امتیاز نسبت به میلان صدر نشین در رده دوم قرار دارد و این جایگاه در حالی بدست امده که در هیچ یکی از مسابقات این فصل شکست نخورده اند، این یعنی 25 بازی بدون شکست در سری آ!!! فوقالعادست نه؟! رکوردی بی نظیر که در ابتدای فصل هیچ یک از بیانکونری ها تصورش را نمی کردن و شاید آنرا در رویاهای خود واقعی میدیدند.
موجی از غرور و شادمانی جامعه یوونتوسی ها را در بر گرفته، اما در میان این شادی ها و احساسات عده ای از یوونتوسی ها حال دیگری دارند، در حالی که سایر بیانکونری ها با هر بازی و کسب هر امتیاز خود را به قهرمانی نزدیک تر می بینند و از خوشحالی نتایج اخیر سر از پا نمی شناسند عده ای دیگر با پایان سوت هر بازی افسوس میخورند و نا امیدانه به بازیهای بعد فکر میکنند، انها هوادارانی هستند که با سوت پایان هر بازی خود را به انتهای رویا نزدیک تر می بینند، صحبت از هوادارانی است که این روزها شاهد خاموشی ستاره دوست داشتنی خود روی نیمکت هستند، هوادارانی که میخواهند بار دیگر ستاره محبوبشان را در میدان مسابقه ببینند و مانند گذشته با شور و شوق وصف ناپذیری نام او را صدا بزنند، برای این دسته از هوادارها فوتبال معنای دیگری دارد، معنایی فراتر از برد و باخت و قهرمانی، آنها در فوتبال به دنبال هدفی بالاتر از سرگرمی هستد، به دنبال لحظاتی هستند که بار دیگر با گام های اسطوره محبوبشان به اسمان اوج بگیرند، آنها به دنبال تکرار روزهای شیرین گذشته هستند، آنها به دنبال عشق هستند... اما تنها چیزی که در پایان هر دیدار نصیبشان می شود حسرت است و افسوس...
همه چیز از ابتدای فصل شروع شد... اوضاع آرام است و همه چیز به خوبی پیش می رود، روزهای زیبایی ست، یوونتوس فصل را در استادیوم تازه تاسیس، با شکوه آغاز میکند و نوید آینده ای روشن را می دهد، یوونتوسی ها امیدوار به اینده می اندیشند و در خواب و خیال خوشی به سر می برند اما یک مصاحبه از سوی مدیر ارشد باشگاه کافی ست تا همه را در بهت فرو ببرد، آندرا آنیلی بی پرده از خداحافظی کاپیتان اسطوره ای تیم سخن می گوید، بدون هیچ مقدمه ای به کاپیتان تیم می گوید که در پایان فصل به فکر خداحافظی باشد! این بار قراردادی تمدید نمی شود!
گفتن این جملات در چنین مقطعی از فصل برای دنیای فوتبال غیر منتظره و عجیب به نظر می رسید، گویا سناریوی از پیش طراحی شده از این لحظه عملا به جریان افتاده است ... آخرین پرده: خداحافظ الکس!
یوونتوس با آنتونیو کونته سیستمها و تاکتیک های مختلفی را امتحان میکند، این یک امر طبیعی در فوتبال بشمار می رود اما نکته مهم این است که کاپیتان دلپیرو در هیچ یک از این سیستمها و تاکتیکها کارایی ندارد! این عقیده سرمربی جوانی است که اولین سال مربیگری خود را در یوونتوس آغاز کرده است. دلپیرویی که تا یک فصل قبل به عنوان سپر بلای مربیان پیش از کونته در روزهای بحران و ناکامی به حساب می امد اکنون در تیم کونته یک مهره ی اضافه و بدرد نخور است! گویا کونته به هم بازی قدیمی و کاپیتان افسانه ای تیم اعتقادی ندارد.
دلپیرو در فصل جاری دقایق اندکی برای حضور در میدان به دست اورد اما با وجود این فرصت محدود باز هم در معدود لحظاتی که به میدان مسابقه فرستاده می شد نمایش قابل قبولی ارائه میداد و نکته جالب این است که با هر بار نمایش مطلوب فرصت کمتری برای بازی پیدا میکرد، این تضاد بین عملکرد و فرصت بازی در دیدار کوپا ایتالیا مقابل آ اس رم به اوج رسید، دیداری که با درخشش الکس و گل استثنایی او در نهایت 3-0 به سود یوونتوس به پایان رسید اما از دقیقه 60 مسابقه دلپیرو از زمین مسابقه خارج شد و پس از آن دیگر فرصت حضور در ترکیب تیمش را تا به این لحظه به دست نیاورده است.
عده ای از یوونتوسی ها شرایط را عادی میبینند و گمان میکنند دوران آلساندرو دلپیرو در یوونتوس به پایان رسیده است و اکنون که تیم محبوبشان در شرایط آرمانی به سر میبرد بهتر است این مسائل را فراموش کرد. اما در مقابل دسته ای دیگر از یاران وفادار دلپیرو قرار دارند که احساس میکنند جریانی در باشگاه وجود دارد که میخواهند "دلپیرو" را از یوونتوس کنار بگذارند.
آلساندرو دلپیرو با وجود داشتن 37 سال سن به نظر نمی رسد که به پایان رسیده باشد و پاهای اسطوره تورین همچنان قدرت افتخار آفرینی و درخشش دارد و خود او بارها در مصاحبه هایش عنوان میکند که هنوز اشتیاق و عطش وصف ناپذیری برای بازی دارد اما گویی این مسئله برای عده ای خوشایند نیست...
در یک طرف ماجرا عده ای عقیده دارند، آنتونیو کونته همبازی سابق الکس هنوز ناراحتی خود را از اتفاقات گذشته که مهمترین آن گرفتن بازوبند کاپیتانی از او و دادن آن به دلپیرو بود را فراموش نکرده و اکنون که مرد همه کاره تیم شده قصد دارد به این شیوه ناراحتی های گذشته خود را تلافی کند. و عده ای دیگر در کنار این عقیده تصور میکنند که کونته نسبت به موقعیت و اهمیت دلپیرو نزد هواداران تیم احساس ناخوشایندی دارد و به این شیوه قصد دارد به هواداران بفهماند که در تیم حرف و اول و آخر را او میزند و هیچ کس توان مقابله با او را ندارد حتی کاپیتان اسطوره ای تیم!
اما عده ای دیگر کادر مدیریتی تیم را مقصر این شرایط قلمداد میکنند، این عده از هواداران با اشاره به حرفهای ابتدای فصل مدیر آندرا عقیده دارند که کادر مدیریتی باشگاه نقش اصلی را در کنار گذاشتن دلپیرو دارند، که با استناد به صحبتهای مدیر ارشد بانوی پیر فرضیه ای قوی و نزدیک به واقعیت است. با نگاهی به نحوه کنار گذاشتن دو مهره محبوب سالهای گذشته تیم ( مائورو کامورانزی و دیوید ترزگه ) این فرضیه قوت بیشتری به خود میگیرد و این احتمال را می دهد که کنار گذاشتن دلپیرو در ادامه همان سناریوی کنار گذاشتن مهره های قبلی است، اما با این تفاوت که به سبب جایگاه ویژه دلپیرو نزد هواداران و اهالی فوتبال نمیتوان همچون مهره های پیشین به صورت مستقیم او را از تیم کنار گذاشت و با نیمکت نشینی های پی در پی قصد دارند این گونه به هواداران نشان دهند که دوران فوتبال دلپیرو به پایان رسیده است و به این ترتیب در پایان فصل همه شرایط برای کنار گذاشتن محترمانه او بدون مشخص شدن نقش مدیریت تیم فراهم شود و هواداران تیم نیز با ذهنیت مثبت تری نسبت به خداحافظ پینتوریکوی محبوبشان متقاعد شوند و با پذیرفتن این مسئله، مدیریت تیم را در این خداحافظی اجباری مقصر ندانند. شاید انتقال قرضی مارو بوریلو به یوونتوس در تعطیلات زمستانی هم در راستای همین کنار گذاشتن محترمانه دلپیرو بود!
شاید فرضیه قوی تری نیز وجود داشته باشد و ان ترکیبی از مجموع احتمالاتی است که مطرح شد ، شاید اتحاد سرمربی با کادر مدیریتی تیم گرداننده این سناریو باشد ، شاید این هم یکی از شرایطی بود که کونته برای انعقاد قرارداد با مدیران تیم گذاشته بود!
دلیل اصلی هر چند که معلوم و قابل اثبات نیست اما نیمکت نشینی های زجر آور و نگاه های مغموم کاپیتان افسانه ای تورین کاملا مشخص و نمایان است و لحظه به لحظه این واقعیت که الکس محبوب مبجور به خداحافظی است ملموس تر می شود.
این هفته ها به وضوح میتوان مردن امید و اشتیاق را در چشمان پینتوریکو احساس کرد، گویی کاپیتان پایان ناپذیر بانوی پیر متقاعد شده است که دیگر جایی در تیم ندارد و این پایانی است تلخ و غیر منتظره برای دو دهه افتخار آفرینی و وفاداری.
بهتر بود این پایان به شکل محترمانه تری فرا می رسید و خبر خداحافظی از زبان خود دلپیرو شنیده میشد، این رفتار شایسته اسطوره افسانه ای تورینی ها نیست... تاریخ در این باره بهتر قضاوت خواهد کرد
مانند دلپیرو هرگز متولد نخواهد شد...

---

om::om::om::

سلام به همه یوونتوسی های اصیل - بچه ها من خیلی خوشحالم که یووه بازم قدرت خودشو پیدا کرده . ولی از اینکه با تیمای ضعیف زیاد مساوی می کنه خیلی ناراحت میشم دلیلشم فقط تو این میاد که از مزدور بی خاصیت بوریلو استفاده میشه - من اصلا نمی فهمم که چرا وقتی میرکو جون و ماتری هستن از بوریلو و فابیو استفاده میشه - تفاوت سطح کیفی این بازیکنا تو 2نیمه متفاوت متفاوت بازی با میلان کاملا مشهود بود

سلام دوست عزیز خوش اومدی
اسمتو که نوشتی سعید منتها نام کاربریت حسین ـه ! :nishkhand:

ووچنیچ بعد از مصدومیتش کمتر بهش بازی رسیده و مطمئنا در بازی های آینده بیشتر ازش استفاده میشه !
برای بازی با میلان هم تو چند تا پست اون ور تر عرض کردم :

نقل قول:

---

در مورد حضور اون 3 نفر اعجوبه :nishkhand: من دو تا حدس دارم !
1 - احتمالا کونته با توجه به اون طرز فکری که از اول فصل داشته از این 3 تا استفاده کرده چون انگیزه اونا به مراتب بالاتر از ووچنیچ و ماتری بوده . چون به نظر میاد یه حالت شکم سیری به این دوتا دست داده . از این چند بازی اخیر یووه میشه یه همچین چیزی برداشت کرد .
2 - یووه خواسته نیمه اول و شاید بیشتر بازی رو کنترل کنه و ازا ینا برای خسته کردن دفاع میلان استفاده کنه و نیمه دوم با اوردن ماتری وو وچنیچ و احتمالا جاکرینی از ضد حمله و سرعت اونا استفاده کنه ! کاری که توی گوپا ایتالیا با میلان کرد .1

---

زندگی فقط الساندرو ماتری...با اینکه هوادار یووه نیستم.

زتدگی با نبود ووچینیچ چه زیباست.اومدیم یه بازی این استیگاریبیا رو با اون لبای غنچه ایش نبینیم این ووچینیچ یادشو با پادووین زنده کرد.
جدا مفتضحترین بازیکنای یووه این دوتا اوشکول بودند البته پادووین دو درجه کمتر.
پ.ن:حمید دیدی عمو بونوچ هم اومدlay_;;
فکر کنم کونته گفته تا سه تا اوشکول نشه بازی نشه.:nishkhand:
ده چلیگه هم قربوش گل افساید توپی زد.:nishkhand:
فعلا نفهمیدم چرا بارتزالی بیرون رفت.
ولی عمو بونوچ اومده حمید خط دفاعو مثل اون روزای زوج تودور تورام به تنهایی مستحکمتر کنه.:nishkhand:
بونوچی هم این چند وقته مثل خودت استخون ترکونده:nishkhand:

ریدن به معنای واقعی کلمه.اخه بونوچی بوووووووووووووووووووووووو ووووووووووووووووووووووووو ق اونجا چه غلطی میکردی که توپ قل بخوره بخوره بهت بری تو گل.عامل کله پا کردن تیم اول بونوچیه بعدش ووچینیچ.تف به گورت ماروتا با این خریدای مزخرفت.رفته برا من الیاو ووچینیچو بونوچی خریده خیر سرش.

بازم مساوی 1-1 دیگه خسته شدیم
سه چیز نذاشت این بازیو ببریم
1- ترسیدن اون کونته (احمق)
آخه یکی نیست بگه وقتی تو خونه با یه تیم ته جدولی بازی داریم چرا بعد گل مهاجمای تازه نفس نمیاری؟ چرا دیر تعویض میکنی؟
2- بونوچی الاغ که دوباره رید به تیم
مرتیکه تو رو خدا گمشو از یووه برو. دستی دستی داریم بخاطر یه بازیکن قهرمانی رو از دست میدیم کافیه تو حذفی هم یکی از این شاهکارا بزنه تا کلا یوونتوس با تاریخش فراموش شه.
3- خستگی بازیکنا
اولین بازی بود که اینطوری خستگی رو تو بازیکنای یه تیم میدیدم پیرلو و کیلینی واقعا خسته بودن بازیای ملی جدا به ضررمون شد

بدشانسی هم بود تک به تک جاک و ضربه آخر بازی پیرلو... دوباره دروازه بان حریف جلو یووه شیر شده بود
واقعا دیگه حس هیچی نیست. اه اه
اصلا از فوتبال زده شدم

خیلی متاسفم ...............
خیلی راحت می تونستیم 3 امتیاز بازیو از کیه وو بگیریمو نذاریم میلان بره صدر .......
واقعا حیف ..........