یادداشت ویژه: آنها باز میگردند، همیشه باز میگردند
اختصاصی Inter.ir- سه دقیقه مرگبار انیو تاردینی. حدفاصل دقایق 53 تا 55. دو گل از فرناندو مارکز و سباستین جووینکو و احتمالاً پایان فصل در همان نقطه سال قبل. همان ورزشگاه منحوسی که تیم مشابه لئوناردو هم آخرین شانس هایش را همان جا از دست داد. با گل های جووینکو و آمائوری. پارما برای دومین سال متوالی انتقام شکست های پنج گله اش در مه آتسا را جبران می کند و دست اینتر را از کم ترین ها کوتاه. آیا فصل برای اینتر تمام شده است و پاسخ که مشخصاً منفی است! فصل 2012-2011 بارها به پایان رسید و آغاز شد. پر از فراز و نشیب. با هم نگاهی داریم به تمامی لحظات امید و ناامیدی در اینتر فصل جاری.
یک. گاسپرینی، سه هفته، یک امتیاز، هفت گل خورده، شکست برابر پالرمو و نووارا و البته ترابزون اسپور. انتخاب اشتباه موراتی زودتر از فصل قبل واضح می شود. رده هفدهم جدول. گاسپرینی اخراج می شود و رانیه ری می آید. هفته دهم. رانیه ری در ششمین بازی خود، سومین شکست را هم متحمل می شود. برابر یوونتوس. در خانه. در تقابلی که تمامی ارزش های دفاعی اینتر در سال های دور و نزدیک به سخره در می آیند. شبی که تیرهای دروازه هم مهربان نیستند و گل استثنایی مایکون به دروازه بوفون بر خلاف دو سال قبل ارزش چندانی پیدا نمی کند. نه بازی (هفته اول به تعویق افتاد) و پنج شکست. بازگشت غیر ممکن است؟
دو. جنوا و کالیاری مغلوب اینتر می شوند. امیدها کمی باز می گردد. هفته چهاردهم. ورزشگاه خانگی. برابر اودینزه. نمایش ضعیف دفاعی. گل ایسلا. اخراج زانتی بعد از سال ها در سری آ. اینتر در همان بازی هم شانس بازگشت دارد. بعد از مهار پنالتی اودینه. با این حال پنالتی طعنه آمیز پاتزینی همه چیز را خراب می کند. اینتر به ته دره بازمی گردد.
سه. فیورنتینا، چزنا، پارما، میلان و لاتسیو یکی پس از دیگری به زانو در می آیند. اینتر به قهرمانی هم امیدوار می شود! با این حال بدترین برهه از فصل شروع می شود! شکست برابر لچه، تساوی خانگی فضاحت بار برابر پالرمو در برف میلان، شکست 4-0 به رم، دابل شدن برابر نووارا، شکست ناباورانه 3-0 برابر بولونیا در خانه و در نهایت دابل شدن برابر ناپولی در سن پائولو و در نهایت تساوی خانگی 2-2 برابر کاتانیا! زمانی که گل دیگو فورلان احتمالاً بی ارزش ترین گل فصل است و اخراج رانیه ری را به تاخیر می اندازد! با یک وقفه دو هفته ای، اینتر در یوونتوس آره نا هم شکست می خورد. لیگ قهرمانان و کوپا هم که مدت هاست از دست رفته. به ویژه شکست تراژیک برابر مارسی و تلخ ترین گل سال های اخیر باشگاه که پنالتی پاتزینی به دروازه دروازه بان ذخیره فرانسوی هاست. فصل واقعا به اتمام می رسد و رانیه ری کنار گذاشته می شود.
چهار. آندرا استراماچیونی می آید. برای زودتر تمام شدن فصل! کسی امید چندانی به سهمیه ندارد. شاید یورولیگ سقف انتظارات باشد! در اولین بازی اما همه کلیشه ها کنار می روند. اینتر 5-4 جنوا را می برد، داور اضافه کاری می ایستد، میلیتو به آقای گلی امیدوار می شود و اینتر به مقام سوم. روند خوب ادامه پیدا می کند. 14 امتیاز از 6 بازی و نمایش بی نظیر برابر اودینزه در فریولی. همه منتظر سهمیه هستند اما... سه دقیقه مرگبار انیو تاردینی. حدفاصل دقایق 53 تا 55. دو گل از فرناندو مارکز و سباستین جووینکو و احتمالاً پایان فصل در همان نقطه سال قبل. صعود به لیگ قهرمانان تقریبا منتفی است و فصل این بار و برای چهارمین بار تمام شده و واقعا هم تمام شده.
پنج. دربی میلان. اعاده حیثیت. چهارمین بازگشت فصل با تکرار چهار گل 2010! شب رویایی میلیتو، شب رویایی مایکون، شب خداحافظی ایوان مخوف و در نهایت شب شکستن قلب میلان! اینتر بازمی گردد. چهارمین پایان تلخ در انیو تاردینی هم فراموش می شود! هرچند شکست همزمان اودینزه برابر کاتانیا و پیروز نشدن ناپولی در برابر سیه نا در هفته آخر و البته پیروزی اینتر در المپیکو بسیار دور از دسترس به نظر می آید اما احتمال ها همیشه هستند و همیشه ممکن است به وقوع بپیوندند. اینتر ممکن است از کوره راه هفته سی و هشتم راهی به لیگ قهرمانان باز کند، شاید هم نکند با این حال در میان تمامی این فراز و نشیب ها یک حقیقت بی نهایت ستودنی است. اینتر دیوانه باز می گردد، همیشه باز می گردد! چه بعد از شکست احتمالی در خانه برابر رم در فینال لیگ 2008 و با گل دیدنی کاپیتان، چه با درخشش پاتزینی (که هنوز هم به اینتر نیامده!) در المپیکو در 2010، چه بازگشت رویایی برابر بارسا بعد از گل ناامید کننده پدرو در مه آتسا و... هنوز دو سال از قهرمانی های پنج گانه نمی گذرد، برای بازگشت هیچ وقت دیر نیست، آن ها بازمی گردند، یکی از همین روزها، آن ها بازمی گردند چون اینتر هستند!
[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]