داداش شهریار ما منتظر دومیش هسیم هیجا نمیریم همین جا هسیم
نمایش نسخه قابل چاپ
داداش شهریار ما منتظر دومیش هسیم هیجا نمیریم همین جا هسیم
خدا وكيلي اين گوارديولا چه فكري كرد كيتا رو آورد تو.؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟كوئن ا داشت خوب بازي ميكرد.تلو رو نبايد جاش مياورد.
متاسفانه کیتا رو اورد به دو دلیل اورد به نظر مننقل قول:
نوشته اصلی توسط 10messi2012 [برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]
اولا تیم از نظر بدنی افت کرده بود به خاطر جنگ بعدشم چون یه سر زن خوب نداشتیم
رفت که شاید یه کار کنه که نشد
باید یه سر زن واسه فصل بعد بگیریم
آره دقيقا واسه سرزني كيتا رو برد تو.اما ديشب دني اصلا خوب سانتر نميكرد.پس حضور كيتا كاملا بي فايده بود.نقل قول:
نوشته اصلی توسط saeid_8992 [برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]
لاماسیا، پارادایسِ فوتبال،جایی که فوتبال شکست ندارد
فرقی ندارد که از کدام نقطه دنیا می آیی و نژادت چیست. مهم نیست که از لابه لای رفاه و ثروت به اینجا رسیده ای یا از لایه های فقر بر خواسته ای.
کافیست در ساقهایت استعداد داشته باشی و در قلبت عشق به توپ. کافیست مهربانی کودکانه ات را فراموش نکرده باشی و دست در دست معصومیتت وارد زمین شوی. کافیست رفاقتت با توپ صادقانه باشد و فوتبال را برای فوتبال بخواهی. آنگاه دروازه سرزمین رویاها به رویت گشوده خواهد شد.
سرزمینی که در آن باید قلبت را به شاخه های تناور و سرسبز درختِ فوتبال گره بزنی تا رویاهایت تعبیر شوند. باید استعدادهایت را صادقانه به دست آموزگارنت بسپاری تا از لابه لای دستهای مهربانشان همراه توپ قد بکشی و ستاره بار بیایی.
لامسیا بهشت جاودانه فوتبال است. جایی که فوتبال را فراتر از مرزهایش تعریف میکنند آنجا که توپ دریچه ایست به سمت تولد دوباره ات. آری اگر برای رسیدن به بهشت ابدی باید از گلوگاه مرگ بگذری برای رسیدن به بهشت لاماسیا باید متولد شوی. و تمام حرف این است که اینجا متولد شدن را یادت میدهند.
اینجا یادت میدهند که فوتبال را برای خودت نخواهی و توپ را نردبان خودخواهی ساقهایت نکنی. اینجا یادت میدهند که گل زدن هدیه ایست برای شادی یک جامعه نه روزنه ای به سمت مشهور شدنت. اینجا فوتبال را برایت هنر تعریف میکنند و زمین را عرصه ی هنرمندی. لاماسیا تنها جاییست که در آن به تو می آموزند فوتبال برد و باخت ندارد و تنها و تنها بردن است و پیروزی.
آری لاماسیا باختن را یادت نمیدهد چون باختن را بلد نیست. اینجا فلسفه فوتبال را به گونه ای نوشته اند که تو از هر سمت آن را بخوانی به چیزی جز پیروزی نمیرسی.
لاماسیا به ساقهایت می آموزد که فوتبال تلاشیست برای رسیدن به گل نه میدانی برای گل نخوردن. اینجا یادت میدهند همیشه در پایان هر نود دقیقه ای تو برنده هستی چون فوتبال را برای فوتبال بازی کرده ای و برای برنده شدن فوتبال عرق ریخته ای نه برای برنده شدن خودت یا تیمت. به همین دلیل است که بارسا همیشه و بی هیچ واهمه ای حمله میکند و حمله میکند زیرا میداند ورای نتیجه، در پایان همه نود دقیقه ها برنده است.
فرزندان لاماسیا گاهی آنقدر سخاوتمندانه و صادقانه برای فوتبال و برای ذاتش مبارزه میکنند که ایمان دارم در انتهای هر بازی این فوتبال است که مشتاقانه جلو می آید تا لباسش را با لباس عرق کرده این جوانان هنرمند عوض کند.
آری خانه فوتبال را که بگردی پر است از پیراهن شاگردان لاماسیا که فوتبال آنها را با افتخار به کولکسوینش اضافه کرده است. لاماسیا گهواره همیشه گردان فوتبال است و درست به همین خاطر است که بارسا همیشه سرزمین ستاره ها هست و میماند. به همین خاطر است که برای بارسا شکست معنا ندارد چون آموزگارانش تعریفی از شکست در ذهنش ترسیم نکرده اند.
نیازی نیست جامعه شناسان و سیاستمداران برای رسیدن به مدینه فاضله دنیا را زیر و رو کنند و ذهنهایشان را زحمت بدهند. نیازی نیست آتش جنگها را شعله ور کنند و در آستینهایشان تر*وریست پرورش بدهند. کافیست صادقانه سری به اینجا بزنند تا بفهمند لاماسیا بهترین الگو برای آینده جامعه بشریست.
جایی که در آن ثروتمند و فقیر، سیاه و سفید با معصومیت کودکانه گرد هم می آیند تا زیر چتر فوتبال مهربانی بیاموزند و صلح. جایی که میتوانید انسانهایی را بیابید که از زیستمانشان خوشنودند و از نفس کشیدنشان راضی. جایی که پیشرفت را به نبوغ و استعداد میدهند نه به بها و بهانه. جایی که استعداد، ایمان دارد که پنهانش نمیکنند و در مسیرش سنگ نمی اندازند.
و چه زیباست که اینها به تمامی تنها در جشنواره ی معصومانه ی کودکانِ لاماسیا به دست آمده است. معصومیت کودکانه، به راستی جهانی که از اینجا آغاز شود چه زیبا و رویاییست و حقیقتا درست ترین، محکمترین و استوارترین خشتی که میتوان دنیای پر از صلح آینده را روی آن بنا کرد همین معصومیت کودکانه است. چیزی که در لاماسیا به وفور یافت میشود.
رهنگ لاماسیا از دریچه فوتبال در حال دیده شدن، جذب کردن و گسترش است. فرهنگی که ورای برد و باختها همیشه پیروز است چون در سایه ی شعار فوتبال برای فوتبال، انسان را برای انسان بودن میخواهد و استعداد و نبوغ را در خدمت انسانیت.
اگر تا به حال نویسندگان ورزشی سعی کرده اند شعار «فوتبال زندگیست» را ترویج بدهند لاماسیا به آن عینیت بخشیده است.
تریبونها را روشن کنید و دوربینها را به این سمت بچرخانید ، عینک تعاریف سنتی را از روی چشمهایتان بردارید و به شُشهایتان اجازه بدهید تا هوای لاماسیا را نفس بکشد. آنگاه حقیقت فوتبال را درمیابید و میبینید که فوتبال میتواند فراتر از مرزهای خودش حرکت کند و بیاموزد.
اینجا لاماسیاست، بهشت فوتبال
منبع: FCBarca.ir
ولی حتما واسه سال بعد ی مهاجم مثل زلاتان نیاز داریم ک هم تموم کننده خوبی باشه و هم سر زن.مسی ک تاج سر همه ی مهاجماس ولی ویا پدرو و الکسیس مهاجم جنگنده خوبی هسن ک در کنار ی تموم کننده بیشتر میدرخشن
دمت گرم.اين چيزايي كه گفتي دقيقا چيزايي كه رئاليها باهاش در تضادن.اونا پول پرستايي هستن كه عشقه به برگه سبز موجب بازي كردنشون ميشه.مرسي داداشنقل قول:
نوشته اصلی توسط lmb [برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]
واقعا ابر و ماه و فلک و خورشید دست به دست هم دادند که به فینال نریم .... امسال سال ما نبود .... کلا همش کم شانسی ....
ولی فوتبال ادامه دارد و ما هستیم و خواهیم بود
اونموقع که زلاتانو داشتیم قدرشو ندونستیم ولی خدایی همه یه طرف اون گلی ایبرا با رئال زدم یه طرفنقل قول:
نوشته اصلی توسط 10messi2012 [برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]
من هنوز تو شوک حذف شدن از لیگ قهرمانان هستم. وقتی به گل های اون بازی نگاه می کنم دلم می خواد...:gerye:
حیف شد حیف
چقدر ما موقعیت ایجاد کردیم و نتونستیم تو 90 دقیقه سه تا گل بزنیم. چرا مسی اون پنالتی رو از دست داد. گواردیولا کی می خواد بازی هفته قبل مقابل چلسی و ال کلاسیکو براش تجربه بشه که باید سبک و شوه بازی رو عوض کنه:ehe:
این ها سوالاتی هست که ذهن خیلی ها رو اشغال میکنه و در حسرتش میمونن
ناراحتم از باخت دیشب:narahat: و همینطور از اینکه توپ طلای مسی به خطر افتاد