[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]
سلام داداش...خوش اومدی...
میدونم این سوالات یکم خاص و سخت اند. دفعه ی قبل اولین مشارکت من تو بخش نیمکت دربی بود که سوالاتی آسان رو از مهمان این بخش پرسیده بودم اما سوالات این دفعه من سخت تر از دفعه قبل و سوالات دفعه ی بعد هم سخت تر از این دفعه خواهد بود. امیدوارم جواب های منطقی و خوبی دهید.به دلیل سنگین بودن سوالات در مقابل بعضی از آن ها مثال قرار دادم که با مطالعه آن به جواب بهتری میرسید) موفق باشید.ایشالا
1/ چرا ما آدما بعضی ها را آن قدر بزرگ می کنیم که بزرگی انسان های بزرگ در بزرگی پوچ آن ها غرق می شود؟شاید فقط تو مملکت ما اینجوری باشه...اونم بخاطر اموال و مقام اونا تو ملت...
2/ چرا بعضی ها دوست دارند کوچکی خود را با قرار گرفتن درکانون توجهات به همه نشان دهند؟من که تاحالا همچین ادمهایی رو ندیدم و ازشونم نشنیدم...ولی حتما مشکل دارن...:nishkhand:
3/ چرا فقط می گوییم خدا اولین امید ما درهرکاری است ولی درواقع خدا آخرین امید ماست؟ (مادری را درنظر بگیر که فرزندش در اتاق عمل هست و جراحان دارند قلبی را به بدن او پیوند می زنند این مادر قبل از عمل جراحی به جراح می گوید اول امید ما به خداست بعد به شما لطفا هرکاری که ازدستتان بر می آید انجام دهید. این مادر درطول انجام عمل پشت دراتاق عمل مشغول دعاست اما وقتی جراح بیرون می آید حال فرزند خود را اول از جراح می پرسد وقتی نتیجه خوب بود خدا را شکر و وقتی بد بود خدا را فراموش می کند درصورتی که می تواند با مراجعه به دلش و توجه به آن که آیا درش آشوب است یا آرامش قبل از جواب جراح از حال بچه خود با خبرشود)اینم از اون شاتباهات بزرگ ماس...شاید کسانی که واقعا تو اوج ایمان به خدا به سر میبرن اینجوری نباشن...(مثلا من یکی رو میشناسم که تو اوج ایمانه و واقعا هم اینجوری که میگی نیس)...ولی در کل فک میکنم دلیل اصلیش نداشتن آگاهی کامل از خداست...
4/ چرا بزرگی برخی از انسان های بزرگ بعد از مرگشان مشخص می شود درحالی که درطول حیاطشان ما آن ها را انسان هایی دیوانه یا معمولی می پنداشتیم؟ ( مثل بهلول دانا)اینم من بیشتر تو مملکت خودمون میبینم...کلا مرده پرستیم...دلیلشم اینه تا وقتی زنده هست به خوبیهاش فکر نمیکنیم ولی وقتی میمیره فک میکنیم که چه کارای خوبی انجام داده...و غصه میخوریم که چرا قدرشو ندونستیم...
5/ چرا انسان های بزرگ دنبال شهرت نیستند؟از اسمشون مشخصه...چون بزرگن...نمیخوان که با بقیه فرق داشته باشن و خودشونو با مردم تو یه سطح میبینن...
6/ چرا برای معنی تجربه احترام قائلیم اما برای خود آن نه؟ ( اکثرجوان ها دوست ندارد به نصیحت باتجربه ها گوش دهند درحالی که می دانند استفاده از تجربه برای رسیدن به هدف بسیار مفید است.)این کسایی که میگی در واقع برای معنی تجربه هم احترام قائل نیستن...و این احترامشونم کاملا ظاهریه...البته برای نصیحتایی که به میل خودشون باشه احترام قائلن...(برای همین هم جوونا حوصله نصیحت رو ندارن...)
7/ چرا وقتی درانجام کاری اشتباه کردیم و پی به اشتباهمان بردیم بعداز مدتی می گوییم دفعه ی بعد جبران می کنم اما وقتی دفعه ی بعد رسید دوباره همان اشتباه را انجام می دهیم و باز مانند دفعه ی قبل ابراز پشیمانی می کنیم؟نمیدونم کدوم امام یا پیامبر یا حضرت گفته:nishkhand:ولی گفتن اینجور کسا دارن خودشونو مسخره میکنن...شاید دلیلش این باشه که از اون اشتباه لذت میبره...و این هم که دوباره انجامش میده و نمیتونه توبه کنه بخاطر اراده ضعیفشه...
8/ چرا گاهی اوقات قبل از انجام کاری فکر نمی کنیم و نمی بینیم که آیا کاری را که میخواهیم انجام دهیم درست است یا نه ؟آخر آن خوشحالیست یا اشک و ناراحتی و پشیمانی؟بعضی از ادما اینجورین...دلیلشم به نظر من از پایه هست...تربیت نشدن...اگه از همون اول بعد هر اشتباهی بهشون بگن قبل از کارات فکر کن اینجوری نمیشه...
9/ چرا دراکثر مواقع وقتی ازمفید بودن کاری مطمعن هستیم آن کار را انجام نمی دهیم؟ (مثل مطالعه کردن)به خاطر اینکه از اون کار لذت نمیبریم...و کلا حوصلشو نداریم...
10/ چرا وقتی به اولین بن بست در مسیر هد فمان رسیدیم از خدا ناامید می شویم درحالی که مطمعنیم او تنها امید ماست؟من که خداروشکر نمیشم...:nishkhand:ولی کلا اینم دلیلش واسه همون آگاهی نداشتن از خداست...
ودرآخر یک سوال راحت برای رفع خستگی
زندگی ات چه رنگیست؟رنگش هرچی هست تا الان خوب بوده خداروشکر...به چیزایی هم که ارزو داشتم تا حد امکان رسیدم...
خسته نباشید.سلامت باشی...مرسی...
.
.
.
.
.
دیگه نبود؟؟؟:fek konam::nishkhand: