[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]
به گزارش وبلاگ کانون هواداران بایرن مونیخ در ایران، به نظر می رسد گواردیولا سعی دارد سبکی جدید را در بایرن اجرا کند.
پپ گواردیولا از زمان ورود خود به بایرن مونیخ سیستم های مختلی مانند 1-3-2-4، 1-4-1-4 و 1-5-4 را در تیم خود امتحان کرده. اما با وجود فتح بوندسلیگا و جام حذفی در نخستین فصل حضورش در بایرن به نظر انتظارات از او بیشتر از این ها بوده است. حالا صحبت از اجرای سیستم 3-4-3 در بایرن مونیخ فصل آینده بسیار است، گواردیولا حتی از این سیستم در بازی فینال جام حذفی برابر دورتموند و بازی های پیش فصل مونیخی ها نیز استفاده کرد و به نظر در تصمیم خود جدی است. به طور کلی 3-4-3 یک سیستم بسیار متعادل است، هم طول زمین را به خوبی پوشش می دهد و هم عرض آن را. درست بر خلاف سیستم هایی مانند 2-4-4 و 1-3-2-4 که بیشتر جنبه تدافعی دارند و مدافعان بیشتری در این سیستم بازی می کنند و در بیشتر پاسکاری ها شرکت دارند. سیستم 3-4-3 سیستم متقارن و خوبی برای تیمی مانند بایرن مونیخ است، به خصوص این که توانایی بازیکنان در این سیستم برای تبدیل بازی از دفاع به حمله بسیار بیشتر می شود. یکی از تفاوت های دو سیستم 3-4-3 و 1-3-2-4 در حمله این است که وینگر ها (مهاجم های گوشه در خط حمله 3 نفره) بسیار نزدیک تر به خط طولیزمین بازی می کنند و از میانه زمین دورتر می شوند، چیزی که در تور پیش فصل بایرن بارها و بارها شاهد آن بودیم.
[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]
همان طور که در عکس مشخص است، دیگو کنتنتو با یک پاس بلند ریبری را چسبیده به خط طولی زمین صاحب توپ می کند و ریبری پس از پشت سر گذاشتن تیم کلوزه، مدافع مقابل خود؛ این فرصت را خواهد داشت که لواندووسکی را در بهترین شرایط ممکن صاحب توپ کند. بدین ترتیب یک ضد حمله بسیار سریع و مفید برای بایرن رقم می خورد.
با مهاجمانی سریع و بسیار قدرتمند در ضد حمله مانند ریبری، آرین روبن، توماس مولر، ماریو گوتزه و رابرت لواندووسکی؛ بایرن می تواند در ضد حملات بسیار ذهردار و کشنده باشد. شاید عدم تحرک زیاد برای ریبری و روبن در سن 31 و 30 سالگی کمک بیشتری به انجام بازی مفید از سوی آن ها کند. این دو وینگر سرعتی می توانند تنها از گوشه ها حرکت کنند و چرخش توپ در میانه میدان را به دست بازیکنان دیگر بسپارند. شاید جالب ترین بخش سیستم 3-4-3 چینش هافبک ها باشد که دست مربی در این زمینه بسیار باز است، به خصوص بازیکنان حاضر در گوشه زمین. در سایر سیستم های 3 دفاعه هافبک های کناری (هافبک های گوشه در خط میانی 4 نفره) معمولا وظایف دفاعی بسیاری نیز دارند، مانند استفان لیخشتاینر در یوونتوس. اما در این سیستم آن ها می توانند با خیال راحت تری حمله کنند چون در پشت آن ها دو دفاع دیگر حاضر است و یک هافبک تدافعی نیز می تواند به دفاع مرکزی تیم کمک کند. تا کنون گواردیولا ابتکاراتی در چینش بازیکنان نیز به خرج داده است. برای مثل هویبرگ که یک هافبک وسط است بارها در پست هافبک راست بازی داده شده، مانند فینال جام حذفی برابر دورتموند. علاوه بر این در بازی برابر چیواس گوادالاخارا در تور پیش فصل خوان برنات در پست دفاع چپ کاذب ظاهر شد و بارها کمک زیادی به فرانک ریبری در تدارک حملات کرد.
[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]
در چنین حالتی برنات و ریبری می توانند کار های ترکیبی گمراه کننده ای را در سمت چپ زمین انجام دهند و بازی بدون توپ مهاجمان تیم در این زمان بسیار مهم و تعیین کننده است.
علاوه بر این، وینگر ها در سیستم 3-4-3 انعطاف پذیری بیشتری نسبت به سیستم 1-3-2-4 دارند و تعادل بازی ها در دفاع و حمله بیشتر می شود. در اینجا نقش یک هافبک شماره 10 بسیار مهم است. چنین هافبکی آزادی عملی بسیار زیادی در این سیستم دارد و در هنگام حمله می تواند با پاس های در عمق وینگر ها را صاحب توپ کند و یا هر کار دیگری. یک راه دیگر نیز حرکت هافبک های گوشه به وسط و تعویض منطقه بازی بازیکنان است که باعث گمراهی شدید مدافعان حریف و اشتباه در یارگیری می شود، مانند حرکت هویبرگ در مثال زیر:
[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]
هویبرگ با این حرکت خود سه بازیکن را در خط حمله قرار می دهد و می تواند با همکاری یکی از هافبک های وسط موقعیت بسیار مناسبی برای یکی از سه بازیکن حاضر در خط حمله ایجاد کند. در همین حال اگر توپ لو برود هافبکی که جنبه تدافعی بیشتری دارد می تواند به دفاع کمک کند و به همراه سه دفاع حاضر در عقب زمین، چهار بازیکن در مقابل ضد حمله قرار می گیرند. شاید این سیستم ریسک بیشتری نسبت به سیستم های دیگر داشته باشد اما اگر این برنامه به درستی عملی شود در دفاع نیز مشکلی برای باوارایی ها نخواهد داشت.
در این سیستم هافک های گوشه نقش بسیار کلیدی و مهمی برای گواردیولا دارند. آن ها نه تنها باید در حملات موثر ظاهر شوند بلکه باید در مواقع لازم به دفاع نیز کمک کنند. کارهای دفاعی و هافبک های کناری در این سیستم به همان اندازه مهم است که در حمله اهمیت دارد. مانند تصویر زیر، بازی برابر ولفسبورگ در جام تله کام در یک ضد حمله:
[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]
اما یکی از بزرگ ترین مشکلات سیستم 3-4-3 در همین تصویر مشخص می شود. اگر هافبک های کناری همکاری لازم را در دفاع نداشته باشند، مانند این تصویر خاوی مارتینز مجبور می شود برای کنترل کالیجوری به مصاف او برود و در این حالت آرنولد فضای بسیار خوبی برای نفوذ پیدا می کند. این حرکت در بازی برابر ولفسبورگ منجر به گل نشد اما به هر حال چنین ضغفی خطرناک است و ممکن است کار دست بایرن دهد، از این رو سیستم 3-4-3 نیازمند همکاری موثر هافبک های کناری در دفاع است.
در نهایت، انتخاب و چگونگی چینش بازیکنان می تواند مهم ترین عامل تعیین کننده در سیستم 3-4-3 باشد. این سیستم هم در دفاع و هم در حمله بسیار پویا و موثر است اما اگر چینش مهره ها در آن اشتباه باشد می تواند به همان اندازه که برای بایرن مفید است، خطرناک باشد. برای انتقال دفاع به حمله گواردیولا می تواند از آلبا در پست هافبک چپ و لام در هافبک راست استفاده کند. آلابا به خوبی می تواند هم در دفاع شرکت کند و هم در حمله اما شاید لام با توجه به سنی که دارد نتواند در ضد حملات، چه برای بایرن و چه بر ضد بایرن، مانند آلابا کار کند. نکته مهم این است که هویبرگ نشان داده توانایی خوبی در بازی در این پست دارد. در بین دو هافبک حاضر در میانه زمین گواردیولا می تواند از ژردان شکیری یا ماریو گوتزه برای طراحی حملات استفاده کند. با توجه به این که احتمالا خاوی مارتینز یکی از اجزای دفاع سه نفره خواهد بود، حضور شواین اشتایگر و فیلیپ لام در نقش دیگر هافبک میانه محتمل تر از دیگر گزینه ها است. تیاگو آلکانتارا نیز بازیکنی است که توانایی بازی در هر دو این پست ها را دارد. 3-4-3 گواردیولا یک ابتکار جالب است، اما همانند همه سیستم های دیگر نقاط قوت و ضعف خود را دارد که در صورت پوشش نقاط ضعف می تواند آن را تبدیل به کشنده ترین سیستم جهان کند. اگر استفاده از این سیستم مانند تور پیش فصل عملی شود، آزمون واقعی گواردیولا زمانی است که بازی های اروپایی نیز به رقابت های بوندسلیگا افزوده می شوند. در آن زمان بایرن با یک چالش واقعی مواجه است و در مراحل حذفی هر اشتباه به معنای حذف از دور رقابت ها خواهد بود. تنها زمان است که می تواند همه چیز را به خوبی مشخص کند.
امیر امیرانی