خب صعود تیم ملی ایران به مرحله بعد قطعی شد و با پیروزی عراق در مقابل امارات با توجه به بازی مستقیمی که در مقابل عراق ما پیروز شدیم حتی در صورت 6 امتیازه شدن عراق ما به عنوان تیم اول صعود خواهیم کرد و به احتمال زیاد با تیم دوم گروه 2 مصاف خواهیم داشت.
در 2 بازی گذشته تیم ملی ایران از سیستم 4-2-3-1 استفاده کردیم که استفاده از یک مهاجم در نوک خط حمله یه سری مشکلات رو می تونه برای ما در مراحل بعدی بوجود بیاره
برای بررسی وضعیت 2 مهاجم هدف ما یه نگاهی به آمار این 2 بازیکن می اندازیم
کریم انصاری فر در مدت زمانی که در بازی بود در 65% از زمان بازی اش در حال JOGGING که به معنی آهسته دویدن هست بود و در مقابل غلامی بیشتر ایستا بود و کمتر می دوید و حدود 54% از زمان حضورش رو می دوید و بیشتر با سرعت کمی حرکت می کرده . از این لحاظ انصاری فرد بهتر ظاهر شده و نشون داده که تلاش بیشتری برای جایگیری و ایجاد موقعیت برای خودش کرده که حاصل این تلاش اون 2 موقعیت گلی بود که برایش فراهم شد و 2 گلی که به ثمر رساند که البته یکی از گلهای اون رو به اشتباه مردود اعلام کردند ! البته میانگین سرعت دویدن اون هم از غلامی بهتر بوده و شاید این نشان از آمادگی بدنی بهتر اون داشته باشه.
البته غلامی از لحاظ مشارکت در حملات تیم باز هم کارنامه ضعیف تری داشته و هیچ سهمی از ضربات تیم ملی در مقابل عراق نداشته و در حالی که تیم ما 6 ضربه به سمت دروازه عراق زده بود غلامی هیچ ضربه ای از این 6 شوت را نزده بوده و بیشتر به عقب می اومده و در فضاسازی بیشتر شرکت می کرده و از این رو میبینیم که تعداد پاس های موفق اون نسبت به انصاری فرد بهتر بوده و تونسته از این لحاظ بهتر از انصاری فرد کار کنه
البته باید توجه داشت که این آمارها در 2 بازی متفاوت بوده و نوع تاک تیک اتخاذ شده حریفان هم می تونه روی عملکرد مهاجم هدف تاثیر داشته باشه
با این همه جای توجیهی برای مهاجمی که در سیستم تک فوروارده بازی می کنه نیست که در طول مدت بازی هیچ ضربه ای به سمت دروازه حریف نزده باشه و این می تونه هم به علت عدم موقعیت سازی هافبک ها و هم به علت عدم جایگیری مناسب خود مهاجم باشه که در هر 2 صورت نشان از عدم آمادگی تیم برای استفاده از این نوع تاک تیک و سیستم یعنی بازی با یک مهاجم داره.
نظر من استفاده از سیستم های تک مهاجمه برای تیم هایی مفید هست که فوروارد های اونها بتونن در همه جهات کارایی داشته باشند بتونن ضربه سر بزنن , خوب تک به تک بزنند و خوب بتونن در بین مدافعین پر تعداد حریف بازی خوانی کرده و خودشون رو در موقعیت گل قرار بدن.
مصداق این نوع بازیکنها رود فان نیستلروی بود که فوق العاده در محوطه جریمه حریف خودش رو در موقعیت گل قرار می داد تا جایی که کمتر از 1% گلهای اون از فاصله بیش از 15 متر نسبت به دروازه به ثمر رسیده بود و این نشان از هوش بالای بازیکن در جایگیری برای نواختن ضربات آخر هست
راه کار من استفاده همزمان از 2 مهاجم بوده ولی اگه قرار باشه با یک مهاجم بازی کنیم استفاده از کریم انصاری فرد رو به غلامی به علت جایگیری بهتر و ایجاد موقعیت گل بهتر برای خودش رو ترجیح می دم
