دلایل جایگاه کنونی فوتبال ایران چیست؟ راهکار شما چیه؟

به نام خدا

موصوع بحث: دلایل جایگاه کنونی فوتبال ایران چیست؟ راهکار شما چیه؟
در حال حاضر تیم ملی فوتبال ایران در شرایط خوبی به سر نمی بره.عوامل مختلفی می تونه باعث این جایگاه ما باشه. اینکه آیا ما افت کرده ایم؟ آیا تیم های دیگه به شدت پیشرفت کرده اند و ما از این قافله عقب موندیم؟ اینکه آیا پتانسیل فوتبال ما همینه و نباید بیش از این انتظار داشت ؟ اینکه نتایج کنونی فوتبال ما قربانی اتفاقات طبیعی فوتباله ؟ و یا هزاران دلیل و علل دیگه ای که قابل بحثه رو اینجا مطرح خواهیم کرد.
در مطالب ارسالی خودتون می تونین به صورت تیتروار عوامل رو بگین و از آنجایی که انتقاد بدون ارائه راهکار هیچ گاه یک انتقاد منصفانه محسوب نمیشه سعی کنید که راهکار خودتون هم برای بهتر نتیجه گرفتن تیم ملی فوتبال ایران مطرح کنید.
حتمآ اطلاعیه این بخش رو مطالعه کنید تا مطالبی که ارسال می کنید حذف نشن.
با تشکر از همکاری و مشارکت شما

به نظر دلايل مختلفي داره

مدريت : هميشه كوتاه مدت و بي برنامه و از هم گيسخته است .

برنامه ريزي : زير صفر . ما بايد چشم انداز داشته باشيم

نوع نگرش به فوتبال : واقعا حرفه اي نيست ، سنتي و فردگراست (اين هم به خاطر نوع ارزش ها در ايرانه كه توي همه چيزمون رخنه كرده از جمله فوتبال)

مربي و عوامل فني : تك و توك مربي هايي مي آيند كه مي تونند حرف جديدي داشته باشند اما متاسفانه به دليل پايين بودن سطح دانش عوامل فني موفق نمي شوند (رمز موفقيت در گرگ بودنه = قلعه نوعي )

و...

فک میکنم مهمترین دلیل افت فوتبال کشورمون نداشتن یه برنامه ریزی طولانی مدته. وقتی که پارسال با کره مساوی کردیم و جام جهانی نرفتیم باید از همونجا به فکر یه برنامه ریزی درست برای جام جهانی 2014 می بودیم اما همش به فکر قهرمانی در جام ملتهای آسیا بودیم. استفاده از بازیکنایی همچون علی کریمی 32 ساله و فرهاد مجیدی 34 ساله درطول این یه سال و خورده ای نشان از این بود که هدف ما فقط و فقط جام ملتهاست. آیا این دو بازیکن در جام جهانی 2014 هم شرایط فعلی خودشون رو دارند؟میانگین سنی تیم ملی بزرگسالان برزیل بعد از جام جهانی آفریقای جنوبی ملاحظه می کنید که تا چه حد جوان شده.چرا؟ چون اونها دارن آینده نگری میکنن و این تیم جوان تا چهارسال دیگه تبدیل به تیمی پخته و باتجربه میشه.
یه مسئله دیگه به نظر من این هست که با توجه به شرایط فعلی و شناختی که از مربیان ایرانی داریم آوردن یه سرمربی نامدار خارجی میتونه مفیدتر باشه. مثلا علی دایی به دلیل اختلافاتش با علی کریمی علیرغم شایستگی های این بازیکن به تیم ملی دعوتش نمی کرد یا قطبی هیچوقت مازیار زارع یا شیث رضایی رو به تیم ملی دعوت نمی کرد درحالی که بارها بازیکنانی که به مراتب سطح بازیشون از این دو کمتر بود به تیم ملی دعوت شدند. مطمئنا یه مربی خارجی چون قبلا اینجا نبوده به همه ی بازیکنا به طور مساوی نگاه میکنه و بازیکنایی رو که واقعا شایسته هستن به تیم ملی میاره.

این خانه از پای بست ویران است

فقط و فقط مدیران بی کفایت و نالایق عامل وضع فعلی فوتبال ماست و انتخواب این مدیران نا لایق و بی کفایت فقط و فقط ورود سیاست به عرصه ورزش این مملکته

تنها راهکار نجات بخش فوتبال این کشور دخالت نکردن سیاسیون و سپردن سکان فوتبال این کشور به فوتبالیهای با تجربه و کار کشته و تحصیل کرده فوتبالمون که کم هم نیستن تا اونها بتونند با برنامه ریزی درست و بدون دخالت سیاسیون و بدور از ملاحظه کاری فوتبال ایران رو از این عقب موندگی و سردرگمی نجات بدن

درباره این موضوع اگه بخواهیم حرف بزنیم یک کتاب هم میشه نوشت !

اما خب من یک کم نظرم متفاوته و فکر نمی کنم که یکی 2 عامل باعث شده که فوتبال ما الان اینجا باشه.فکر می کنم یک سری عوامل متعدد دست به دست هم داده تا الان اینجا باشیم

دوست دارم بحث رو جور دیگه ای باز کنم و با یک سئوال برسم به یه مسئله
سئوال اینکه آیا ما قبلآ مگه برنامه ریزی داشتیم که توی سال 98 بهترین تیم تاریخ فوتبالمون رو ساختیم؟
فدراسیون های قبلی مگه کار خارق العاده ای می کردن؟ مگه ما توی دوره های پیش به المپیک رسیده بودیم که حالا واسه نرسیدنش به چشم فاجعه نگاه می کنیم؟
پاسخ این سئوالات همگی نه هست ! ما هیچ وقت برای فوتبالمون برنامه ریزی مدون نداشتیم , اتفاقآ توی سالهای اخیر هم پول بیشتری خرج می کنیم هم لیگ نیمه حرفه ای راه انداختیم و هم بیشتر به فوتبال می پردازیم اما چیزی که باعث شده بود اون سالها نتیجه می گرفتیم و الان نمی تونیم نتیجه بگیریم استعداد فوق العاده ایرانی ها در فوتبال بوده
مشکل اصلی ما اینه که اتفاقآ برنامه ریزی داریم اما برنامه ای که ریختیم مطابق با شرایط فوتبال ما نیست
وقتی کشورهایی مثل ژاپن و کره جنوبی بشن الگوی ما و بخواهیم هی اونها رو با خودمون مقایسه کنیم حاصل کار می شه این
بگذارید طور دیگه ای منظور خودم رو برسونم. در سال 98 اگه از 100 جوون فوتبالیست ایرانی می پرسیدیم که فوتبال رو از کجا شروع کردید 99% می گفتن از زمین های خاکی . الان نقش زمین های خاکی در فوتبال ما چیه؟
اومدیم این زمین ها رو خراب کردیم و توی هر شهر چند تا پیشکسوت فوتبال جمع شدن مدارس فوتبال راه اندازی کردن و یه سری کت و شلوار تن کردن و به اسم کارشناس و استعدادیاب و طرح آسیا ویژن و این جور چیزا راه انداختیم و تیشه به ریشه فوتبال خودمون زدیم.
اومدیم زمین های خاکی که جای شکل گیری 99% فوتبالیست های تکنیکی خودمون هست رو خراب کردیم و سیستم کشورهایی مثل آلمان و ژاپن و ... رو جایگزین کردیم. اما ای کاش اگر می خواستیم این کار رو کنیم برنامه اونها رو کامل اجرا می کردیم نه اینکه فقط قیافه زمین ها شیک بشه و لباس های بچه ها یک دست بشه و...
توی کوچه و خیابون همه شهرهای ایران تیرک های دروازه دیده می شد و کودکان و نوجوانان ایرانی اونجوری فوتبال رو یاد می گرفتن
حرف من این نیست که حرفه ای کردن و شکل دادن و تصحیح کردن رورش استعدادها اشتباهه بلکه حرف من اینه که بد اجرا کردن یک برنامه مشخص از اجرا نکردنش بهتره.
اگه می گذاشتیم همون روال طی می شد خیلی بهتر از این بود که اینجوری برنامه رو اجرا می کردیم
حالا تفاوت بین نوع اجرای برنامه ها در کشوری مثل ژاپن و ایران رو ببینیم

در ژاپن :
علاقمند به فوتبال تا سال 88 به اون صورت نبود و این کشور با ساختن برنامه های انیمشن و .... مردمش رو به فوتبال علاقمند کرد.
بعد از این مرحله نوبت به استعداد یابی بود و متخصصین فوتبال برزیلی توی ژاپن شروع به استعدادیابی کردند و در کنار مربیان استعدادیاب بومی فوتبالیست های آینده خودشون رو پیدا کردند.
استفاده از بهترین مربیان پایه و ایجاد بستر و امکانات مناسب و 100% حرفه ای به همراه تمرینات تکنیکی و تاک تیکی روی بازیکنها بستر رو برای ایجاد فوتبال حرفه ای آغاز کردند
حالا نوبت ایجاد یک لیگ منظم و حرفه ای بود.البته حرفه ای یعنی اینکه همه چی حرفه ای باشه. نگاهی به قراردادهای تیم های ژاپنی با بازیکنها بیندازیم تا ببینیم که چقدر به آینده نگری اعتقاد داشتند.قراردادهای بلند مدت با بازیکنان تیم های باشگاهی که توی کشور ما دیده نمیشه
آوردن بازیکنان برزیلی در کنار فوتبالیستهای خودشون بازیکنان جوون ژاپنی رو با تجربه کرد.
میزبانی جام جهانی ! ژاپنی ها تازه امکانات سخت افزاری مثل استادیوم و ... رو مدرن کرده بودند و این امکانات در حدی بود که اونها می تونستند به همراه کره جنوبی اولین کشورهای آسیایی برگزار کننده جام جهانی باشند.


در ایران:
استعدادیابی و پرورش استعدادها به گردن مربیانی بود که جایگاهی از لحاظ تجربه و ... نداشتن
دروازبان معروف تیم ملی مدرسه فوتبال می زد و توی اون هافبک و مدافع پرورش می داد !
توی هر شهر خلاصه یکی 2 تا چهره فوتبالی پیدا می شد که اسم و رسمی داشته باشه و یه زمین چمن کرایه کنه و لباس یک دست بده به بچه ها یه تبلیغات وسیع در سطح شهر کنند تا هر کی دوست داره و پول داره بتونه بیاد توی این مدارس فوتبال و توپ رو از بین مانع هایی که مربی فوتبال چیده رد کنه . این هم کلاس فوتبال !
برنامه های تلویزیونی ساخته شد که موضوع بیشتر اونها فوتبال بود و پرطرفدارترین برنامه تلویزیونی ورزشی ایران بخش آنالیز بازیها رو حذف کرد ! و هفته ای چندین ساعت به ایجاد تنش بین بازیکنها , تیم ها و ... می پرداخت .البته بهونه اونها واسه این کار این بود که در برنامه های دیگه این کار یعنی آنالیز بازیها انجام میشه .جالب اینجاست که در همه برنامه های اینو می گن که ما به حواشی می پردازیم در بقیه برنامه ها به آنالیز بازیها پرداخته میشه.
خب اینها همه باعث خواهند شد که وجود بار فنی در تیم ها ارزش محسوب نشه و مدیران تیم ها مجبور باشند برای خودنمایی از بودجه بیت المال استفاده کنند و هر سال ببینیم که هر تیم بیشترین تغییر ممکن رو در کادر فنی و بازیکنان انجام بده و همه به دنبال نتیجه باشند.
و حالا همون برنامه های تلویزیونی خوشحال و خرسند از اینکه سوژه ای مناسب برای حمله به اشخاص پیدا کردند و اینجوری به قول یک برنامه طنز مردم خوششان می آد و بیننده جذب میشه و sms زیاد می شه و در آمد بالا می ره :ohum:
خلاصه همه چی دست به دست هم داد تا در طی 10 - 12 سال نه بتونیم برنامه کشورهایی که موفق بودن رو درست اجرا کنیم مضاف بر اینکه همون زمین های خاکی و فوتبال مدارس و خلاصه همون کانون های پرورش استعداد هم از دست دادیم و به قول معروف از اینجا رونده و از اونجا مونده ......
خدا کنه اگه قراره برنامه ها اینجوری اجرا بشه همون بهتره که نشه و بچه های ایرانی اینقدر استعداد دارن که از همون زمین خاکی ها برسند به بایرن مونیخ و هامبورگ ..... :ohum:

ت.ی ایران یه چیزی که به نظر باب داره میشه اینه که کم کم قیافه بازیکنا هم داره میشه یکی از توانایی های فردی فوتبالیست و من با جرئت میگم کم کم داره استعداد یابی هم یه چیز سوری میشه ! توی فوتبال ما بیشتر بازکنا هدفشون فوتبال نیست بلکه شهرت و پول هدف اصلی هست ! خب وقتی که تا میتونن پول به خورد بازیکنان میدن و اصلا هم روی بار فنی بازیکن توجهی ندارند بازیکن میبینه که داره مفت مفت پولشو میگیره و حتی اگر بدترین بازیکن هم باشه اون پولی که باید رو بهش میدن ! این از نظر مالی که من معتقدم همین پولی که بیخود وبی برنامه داره به فوتبال مملکت ما تزریق میشه از عوامل اصلی هست ! شاید بگین بازیکنان اروپایی هم پول زیادی میگرن ! درسته ولی اونا هم افت داشند ام اندازه ایران محسوس نبوده ! بازیکن ایرانی متآسفانه جنبه نداره !
از یه طرف به قول حامد مدیران فوتبال ما هیچکدومشون از فوتبال حالیشون نیست ! واینا همه برمیگرده به جنبه 30یا30 که متأسفانه از پیشروی بیشتر پرهیز میکنیم ! :shogh:
عدم ثبات مدیران ، فوتبال ناپاک ، حضور دلالان ، وارد شدن فوتبالیست ها به هنر ، فرهنگ متزلزل حالا حاضر ایران و خیلی چیزهای دیگه روی فوتبال ما تآثیر میذاره ! وقتی به قول خداداد بازیکن تیم تا ساعت 2 و 3 شب قبل از بازی مشغول کشیدن قلیان هست یا داره توی پارتی فعالیت فیزیکی میکنه :sooot: چه انتظاری داریم ! اگر به حرف های لژیونر های خودمون که تو اروپا بازی میکنند توجه کنیم و قوانین اونجا رو با قوانین اینجا مقایسه کنیم خیلی راحت و بی هیچ مشکلی نتیجه گیری میکنیم !

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط derby [برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

درباره این موضوع اگه بخواهیم حرف بزنیم یک کتاب هم میشه نوشت !

اما خب من یک کم نظرم متفاوته و فکر نمی کنم که یکی 2 عامل باعث شده که فوتبال ما الان اینجا باشه.فکر می کنم یک سری عوامل متعدد دست به دست هم داده تا الان اینجا باشیم

دوست دارم بحث رو جور دیگه ای باز کنم و با یک سئوال برسم به یه مسئله
سئوال اینکه آیا ما قبلآ مگه برنامه ریزی داشتیم که توی سال 98 بهترین تیم تاریخ فوتبالمون رو ساختیم؟
فدراسیون های قبلی مگه کار خارق العاده ای می کردن؟ مگه ما توی دوره های پیش به المپیک رسیده بودیم که حالا واسه نرسیدنش به چشم فاجعه نگاه می کنیم؟
پاسخ این سئوالات همگی نه هست ! ما هیچ وقت برای فوتبالمون برنامه ریزی مدون نداشتیم , اتفاقآ توی سالهای اخیر هم پول بیشتری خرج می کنیم هم لیگ نیمه حرفه ای راه انداختیم و هم بیشتر به فوتبال می پردازیم اما چیزی که باعث شده بود اون سالها نتیجه می گرفتیم و الان نمی تونیم نتیجه بگیریم استعداد فوق العاده ایرانی ها در فوتبال بوده
مشکل اصلی ما اینه که اتفاقآ برنامه ریزی داریم اما برنامه ای که ریختیم مطابق با شرایط فوتبال ما نیست
وقتی کشورهایی مثل ژاپن و کره جنوبی بشن الگوی ما و بخواهیم هی اونها رو با خودمون مقایسه کنیم حاصل کار می شه این
بگذارید طور دیگه ای منظور خودم رو برسونم. در سال 98 اگه از 100 جوون فوتبالیست ایرانی می پرسیدیم که فوتبال رو از کجا شروع کردید 99% می گفتن از زمین های خاکی . الان نقش زمین های خاکی در فوتبال ما چیه؟
اومدیم این زمین ها رو خراب کردیم و توی هر شهر چند تا پیشکسوت فوتبال جمع شدن مدارس فوتبال راه اندازی کردن و یه سری کت و شلوار تن کردن و به اسم کارشناس و استعدادیاب و طرح آسیا ویژن و این جور چیزا راه انداختیم و تیشه به ریشه فوتبال خودمون زدیم.
اومدیم زمین های خاکی که جای شکل گیری 99% فوتبالیست های تکنیکی خودمون هست رو خراب کردیم و سیستم کشورهایی مثل آلمان و ژاپن و ... رو جایگزین کردیم. اما ای کاش اگر می خواستیم این کار رو کنیم برنامه اونها رو کامل اجرا می کردیم نه اینکه فقط قیافه زمین ها شیک بشه و لباس های بچه ها یک دست بشه و...
توی کوچه و خیابون همه شهرهای ایران تیرک های دروازه دیده می شد و کودکان و نوجوانان ایرانی اونجوری فوتبال رو یاد می گرفتن
حرف من این نیست که حرفه ای کردن و شکل دادن و تصحیح کردن رورش استعدادها اشتباهه بلکه حرف من اینه که بد اجرا کردن یک برنامه مشخص از اجرا نکردنش بهتره.
اگه می گذاشتیم همون روال طی می شد خیلی بهتر از این بود که اینجوری برنامه رو اجرا می کردیم
حالا تفاوت بین نوع اجرای برنامه ها در کشوری مثل ژاپن و ایران رو ببینیم

در ژاپن :
علاقمند به فوتبال تا سال 88 به اون صورت نبود و این کشور با ساختن برنامه های انیمشن و .... مردمش رو به فوتبال علاقمند کرد.
بعد از این مرحله نوبت به استعداد یابی بود و متخصصین فوتبال برزیلی توی ژاپن شروع به استعدادیابی کردند و در کنار مربیان استعدادیاب بومی فوتبالیست های آینده خودشون رو پیدا کردند.
استفاده از بهترین مربیان پایه و ایجاد بستر و امکانات مناسب و 100% حرفه ای به همراه تمرینات تکنیکی و تاک تیکی روی بازیکنها بستر رو برای ایجاد فوتبال حرفه ای آغاز کردند
حالا نوبت ایجاد یک لیگ منظم و حرفه ای بود.البته حرفه ای یعنی اینکه همه چی حرفه ای باشه. نگاهی به قراردادهای تیم های ژاپنی با بازیکنها بیندازیم تا ببینیم که چقدر به آینده نگری اعتقاد داشتند.قراردادهای بلند مدت با بازیکنان تیم های باشگاهی که توی کشور ما دیده نمیشه
آوردن بازیکنان برزیلی در کنار فوتبالیستهای خودشون بازیکنان جوون ژاپنی رو با تجربه کرد.
میزبانی جام جهانی ! ژاپنی ها تازه امکانات سخت افزاری مثل استادیوم و ... رو مدرن کرده بودند و این امکانات در حدی بود که اونها می تونستند به همراه کره جنوبی اولین کشورهای آسیایی برگزار کننده جام جهانی باشند.


در ایران:
استعدادیابی و پرورش استعدادها به گردن مربیانی بود که جایگاهی از لحاظ تجربه و ... نداشتن
دروازبان معروف تیم ملی مدرسه فوتبال می زد و توی اون هافبک و مدافع پرورش می داد !
توی هر شهر خلاصه یکی 2 تا چهره فوتبالی پیدا می شد که اسم و رسمی داشته باشه و یه زمین چمن کرایه کنه و لباس یک دست بده به بچه ها یه تبلیغات وسیع در سطح شهر کنند تا هر کی دوست داره و پول داره بتونه بیاد توی این مدارس فوتبال و توپ رو از بین مانع هایی که مربی فوتبال چیده رد کنه . این هم کلاس فوتبال !
برنامه های تلویزیونی ساخته شد که موضوع بیشتر اونها فوتبال بود و پرطرفدارترین برنامه تلویزیونی ورزشی ایران بخش آنالیز بازیها رو حذف کرد ! و هفته ای چندین ساعت به ایجاد تنش بین بازیکنها , تیم ها و ... می پرداخت .البته بهونه اونها واسه این کار این بود که در برنامه های دیگه این کار یعنی آنالیز بازیها انجام میشه .جالب اینجاست که در همه برنامه های اینو می گن که ما به حواشی می پردازیم در بقیه برنامه ها به آنالیز بازیها پرداخته میشه.
خب اینها همه باعث خواهند شد که وجود بار فنی در تیم ها ارزش محسوب نشه و مدیران تیم ها مجبور باشند برای خودنمایی از بودجه بیت المال استفاده کنند و هر سال ببینیم که هر تیم بیشترین تغییر ممکن رو در کادر فنی و بازیکنان انجام بده و همه به دنبال نتیجه باشند.
و حالا همون برنامه های تلویزیونی خوشحال و خرسند از اینکه سوژه ای مناسب برای حمله به اشخاص پیدا کردند و اینجوری به قول یک برنامه طنز مردم خوششان می آد و بیننده جذب میشه و sms زیاد می شه و در آمد بالا می ره :ohum:
خلاصه همه چی دست به دست هم داد تا در طی 10 - 12 سال نه بتونیم برنامه کشورهایی که موفق بودن رو درست اجرا کنیم مضاف بر اینکه همون زمین های خاکی و فوتبال مدارس و خلاصه همون کانون های پرورش استعداد هم از دست دادیم و به قول معروف از اینجا رونده و از اونجا مونده ......
خدا کنه اگه قراره برنامه ها اینجوری اجرا بشه همون بهتره که نشه و بچه های ایرانی اینقدر استعداد دارن که از همون زمین خاکی ها برسند به بایرن مونیخ و هامبورگ ..... :ohum:

---

واقعا زیبا ترین نقدی بود که درباره ی فوتبال ایران دیدم.همین الانش برید به شهرستان ها ببینید چه جوانان توان مندی داریم که تو فوتبال کثیف کنونی ایران به هیچ جا نمیرسن.

فوتبال ايران شايد كثيف نباشه اما به نظر من مثل يه بچه شر مريض ميمونه كه بزرگ ترها به دادش نمي رسند.

بحث استعداديابي شد (كه من خودم دلم خونه) توي ايران خيلي ها به حقشون تو فوتبال نمي رسن دليل دلال پرستي و واسطه گرايي و پارتي بازي و ...

ما هيچ ارزشي واسه جوون هاي بااستعدادمون نداريم (به خصوص اونهايي كه اوضاع مالي خيلي خوبي ندارن) !

آقا مشکل مدیریت هست و بس
هر نوع مدیریتی . از مدیریت باشگاهها گرفته تا مدیریت فنی تیم ها , مدیریت فدراسیون , مدیریت تیم های ملی , مدیریت مدارس فوتبال و ....
ت ااین مدیریت درست نشه هیچی درست نمی شه. من اصلآ با این فرضیه موافق نیستم که مدیر فوتبال باید عکس با شورت ورزشی داشته باشه و از این حرفا.
آره مدیر فنی لازمه که فوتبال بدونه یا حتی مدیر باشگاه بهتر هست که اطلاعات فوتبال بدونه اما مدیریت کلان و سیاست گذاری بیشتر از اینکه فوتبال بدونه باید مدیریت بدونه
توی برنامه نود یه سری موارد رو مجید جلالی گفت که اون هم نظرش توی بخش کلان بود
البته این هم بگم این که هی بعضیا می گن سیاسی ها اومدن توی فوتبال تیم ملی نتیجه نگرفت رو من نتونستم خیلی ربطش بدم.
البته این که نباید فشار به مسئول فدراسیون بیاد قبوله اما اینکه مسئولین سیاسی فشار آوردن وضع فوتبال شد این رو نمی فهمم ربطش چیه؟
یعنی فلان مسئول می خواسته تیم نتیجه نگیره؟ یعنی مثلآ سیاسیون فشارز آوردن قطبی بشه سرمربی فدراسیون الان فرگوسن رو آورده بود؟ الان با فرگوسن قهرمان بودیم؟
بابا خود فوتبالیا با هم مشکل دارن. دیروز بازی تکراری ذوب آهن و مس کرمان بوده اون آقای ابراهیم زاده 2 سال اومده سرمربی شده فکر می کنه چه خبره نمی ره با مرفاوی خوش و بش کنه و دست بده بعد گزارشگر ازش می پرسه چرا نرفتی اول که یه مشت دلیل آبکی می آره آخرش هم می گه هر چی کمتر با هم باشیم و کمتر روبرو شیم بهتره !
فوتبالیا تا اینجوری فکر می کنند مشکل همینه. نمی خوا مبگم شخص ابراهیم زاده نقد میشه . نه این کار داره نقد میشه که چرا جو فوتبال باید اینجوری باشه که مربی ها باید بگن روبرو نشیم بهتره؟
سال های قبل مورینیو با فرگوسن به هم هر چی می خواستن می گفتن اما ندیدم آخر هیچ بازی اینا به هم دست ندن !

خوب من نظرم اینه که از همه مهتر دلال بازیهایی است که تو ایران اوج گرفته...
تمام بازیکنا یا با کمک دلال به فوتبال میان یا به کمک رابط....
خیلی کم پیدا میشه که بازیکنی بدون اینا وارد فوتبال بشه و به جاهای بالا برسه...
نام بازیکنو نمی برم اما می تونم بگم حتی تو پرطرفدارترین تیمامون (استقلال-پرسپولیس) بازیکنایی هستن که به همین سبک وارد شدن...که این یک معضله....
مطمئنا مشکلات دیگه هم هست....مثلا تغییر سریع و مداوم رئیس فدراسیون یا کلا مدیران....(که mamaliver بهش اشاره کرد)
و همین باعث میشه که سرمربی تیم ملی هم به طور مداوم عوض بشه.....
یکی دیگه هم به نظر من الان تو تیم ملی بازیکنا غیرتی نیستن....سال های قبل تو تیم ملی همه متعصب بودن...مثلا کریم باقری,علی دایی,عابدزاده و ...اینا حاضر بودن جونشونم واسه تیم ملی بزارن...ولی الان بازیکنا اینجوری نیستن...
حتی خبرش در مطبوعات بود که بعضی از بازیکنا بعد از بازیهای اسیا مهمانی هایی هم میرفتن....
طبیعتا بعد از این مهمانیها نمی تونن بازیه خودشونو ارائه بدن.....
خوب اینم نظرات من بود.....
تا پست بعدی....:nishkhand:
مرسی...