تاریخچه رقابت های یوونتوس

[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

1906 - کسب دومین اسکودتو
لحظات خوش و زیبایی در حال سپری شدن نبود و یووه نزدیک به دو دهه زیر سایه تیم های میلانی قرار داشت و نتوانست قهرمانی نخست خود را تکرار کند. طی این سالها مدیران و بازیکنان به این نتیجه رسیدن که برای نگاه داری گفتگوها و حوادث، مجله ای نیاز است، بنابر این در 10 ژوئن 1915 مجله هورا یوونتوس که امروزه ماهنامه معروف این باشگاه به حساب می اید متولد شد. همچنین گفته می شود کارادو کورادینی که در فصل 1920 - 1919 رئیس باشگاه بود سرود یوونتوس را تصنیف کرده است. روال ناکامی ها ادامه داشت تا سال 1923 که خانواده مطرح انیلی وارد عرصه حیات باشگاه شدند. در 24 جولای سال 1923 ریاست باشگاه را ادواردو انیلی ( پدر جووانی ( جانی ) و اومبرتو انیلی ) به عهده گرفت. او پسر مالک و بنیانگذار کمپانی فیات بود. همراه با مدیریت قدرتمند این مرد بزرگ افتخارات و پیروزی های بانوی پیر نیز اغاز شد. بیانکونری ها با او در سال 1926 دومین اسکودتوی خود را نیز فتح کردند تا ادواردو نخستین قهرمانی مدیریت خود را تجربه کند. این قهرمانی با مربیگری جنو کارولی به دست امد و بازیکنانی نظیر کومبی، روزتا، الماندی، ویولا، بیگاتو، هیتزر و توریانی در این تیم قهرمان حضور داشتند.

1930 تا 1935 - شکوه یوونتوس و تولد افسانه یوونتوس با فتح 5 اسکودتو
طی سال های 1935 - 1930 افسانه یوونتوس متولد می شود و قدرت برتر و محبوب ایتالیا از راه می رسد. ادواردو که همچنان تا سال 1935 رهبری باشگاه بزرگ یووه را به عهده داشت در کنار جووانی ماتزونیس نایب رئیس باشگاه توانست در دهه سی یوونتوس را تبدیل به قدرت بلامنازع ایتالیا نماید. سیاه و سفید پوشان سرزمین چکمه ای طی سالیان 31 الی 35 توانستند پنج اسکودتوی دیگر را برای باشگاه به ارمغان بیاورند و با کسب پنج عنوان قهرمانی متوالی رکورد جاودانه ای را به نام خود به ثبت برسانند. بازیکنان بزرگ ان زمان نمایشی را ارائه کردند که هرگز فراموش شدنی نیست، بورل مهاجم بیانکونری ها در فصل 1932 باورنکردنی ظاهر شد وی در 28 بازی 29 گل به ثمر رساند و رکوردی فوق العاده به نام خود ثبت کرد. در این دوران انیلی در کنار همکارانش تصمیم گرفت ورزشگاهی اختصاصی برای یووه تهیه نماید و سرانجام در فوریه 1934 یووه در ورزشگاه جدیدش به نام کوموناله ( المپیکوی فعلی ) به میدان رفت، ورزشگاهی که بعدها خاطرات بسیار دیدنی و زیبایی از اسطوره هایی مانند بونیپرتی، به ته گا و پلاتینی در خود زنده نگاه داشته است. در مسابقات جام جهانی 1934 و 1938 بازیکنان یوونتوس اسکلت اصلی تیم ملی ایتالیا را تشکیل می دادند، اتفاقی که در جام جهانی 1982 نیز تکرار شد. در زمان مربیگری کارلو کارکانو یوونتوس هفت بازیکن ملی پوش به نام های کومبی، روزتا، مونتی، فراری،بورتولینی، بورل و اورسل را در تیم ملی ایتالیا داشت که توانستند قهرمان جام جهانی 1934 شوند، درست زمانی که یووه قدرت برتر و بی نظیر ایتالیا محسوب می شد و هفت اسکودتو را در کارنامه حیات خود می دید یک حادثه تلخ و ناگوار برای باشگاه رخ داد، در جولای ان سال ادواردو انیلی مدیر موفق و دوست داشتنی در سانحه هوایی مشهور جنوا درگذشت و از ان اتفاق سیاه و تلخ، یووه به مدت 12 سال که یک انیلی دیگر در راس مدیریت باشگاه امد به حاشیه رفت.

1935 تا 1955 - جنگ جهانی دوم و بازگشت یک انیلی دیگر برای شروع دوباره بزرگی یوونتوس
تکرار افتخارات دهه سی به مدت یک دهه متوقف شد البته طی این سال ها قهرمانی در دو کوپا ایتالیا به افتخارات باشگاه اضافه شد. نخستین قهرمانی یووه در جام حذفی کشورش به تاریخ 1938 با مربیگری ویرجینو روزتا باز می گردد. در فصل 39 - 38 یووه با ایستادن در رده هشتم جدول دوران افول خود را می گذراند. اما این بار یوونتوس عزم خود را برای بازگشتی قدرتمند زجم می کند تا بار دیگر به پیروزی هایی ارزشمند دست یابد. پس از مدتها دربی تورینو فرا می رسد، 14 اکتبر 1945، تورینو همان تیم قدرتمند گذشته است اما یووه نیز بسیار قدرتمند به نظر می رسد و درپایان نیز به پیروزی 2 بر یک برابر تورینی ها دست می یابد تا برتری خود را به همشهری خود ثابت نماید. طی سال های 35 الی 47 مدیرانی نظیر کراوری، ده لا فورست و دوزیو در راس کار قرار گرفتند و نتواستند شکوه یووه را نمایان سازند و سرانجام پس از نتایج نه چندان موفق و درخشان؛ پیرو دوزیو جای خود را به جانی ( جووانی ) انیلی داد، فرزند ادواردو به باشگاه و خانه خود در تاریخ 22 جولای 1947 بازگشته بود تا پیروزی های گذشته و خاطرات زیبای دوران رهبری پدرش را تکرار کند. با امدن جانی ( جووانی ) اسکودتوهای هشتم و نهم در فصل های 52-51 ، 50 - 49 از راه رسید. اما افسوس که عمر ریاست وی کوتاه بود و خیلی زود از سمت خود استعفا داد. با این حال یووه با بازیکنانی نظیر بونیپرتی، پارولا و هنسن همچنان به افتخارات خود می افزود. گل های زیبا و به یاد ماندنی فراوان از این ستارگان عظمت دوست داشتنی را تقدیم بانوی پیر می کرد. جانی انیلی ( جووانی ) 18 سمپتامبر 1954 پست ریاست را رها می کند و از باشگاه جدا می شود.

1955 تا 1971 - درخشش سیوری و بونیپرتی در کنار مدیریت اومبرتو انیلی
با جدایی جانی انیلی ( جووانی )، به مدت یک سال باشگاه تحت نظارت سه مسول هدایت شد و یک سال بعد در نووامبر 56 اومبرتو انیلی برادر جانی ( جووانی ) راهی باشگاه شد تا قدرت و نفوذ خانواده انیلی همراه با قدرت باشگاه یوونتوس ادامه داشته باشد. اومبرتو تا سال 1962 سمت مدیریت یوونتوس را در اختیار داشت که در این سال به دلیل ادامه تحصیل و اخذ مدرک پروفسوری از سمت مدیریت یووه کناره گیری کرد. این تیم در این سال ها دو ستاره بزرگ حیات خود را به نام های سیوری و چارلز خریداری کرد و توانست اسکودتوی دهم را نیز فتح نماید. بروسیس دهمین قهرمانی بانوی پیر را در فصل 58 - 57 به دست اورد تا با کسب این عنوان، اولین ستاره یووه نیز از راه برسد. با این قهرمانی بانوی پیر اجازه یافت ستاره طلایی را بر روی پیراهن خود حک کند و به بالای ارم باشگاه نیز اضافه شود. قدرت مدیریت جدید به همراه درخشش بونیپرتی شکوه زیبایی را برای باشگاه به ارمغان اورده بود و یووه توانست با هدایت مربیانی مانند چزارینی، پارولا، امارال و هررا در دهه شصت سه عنوان قهرمانی را کسب کند. دهه 60 با کسب سه اسکودتو و سه قهرمانی در کوپا ایتالیا به نوعی تکرار درخشش دهه 30 بود. طی این سال ها ستارگانی برجسته همچون؛ هنسن، پارولا، پرایست، بونیپرتی، چارلز و سیوری با پیراهن سیاه و سفید یووه در میادین فوتبال حاضر شدند و در دنیای فوتبال شهرتی کسب کردند. سیوری با درخشش بی نظیر و گلزنی های ارزشمند خود تبدیل به مهره ای خوش نام در دنیای فوتبال شد و در سال 1961 توانست توپ طلا را از ان خود کند. با پایان فصل 69 هیربرتو هررا مربی استثنایی نیمکت بیانکونری ها را ترک می کند و کارنیلیا جانشین وی در پست مربیگری یووه می شود. گفتنی است که طی سالهای 62 الی 71 هدایت باشگاه به ویتوره کاته لا واگذار شده بود.

1971 تا 1990 - خداحافظی بونیپرتی و اغاز دوران موفقیت امیز بونیپرتی در مقام مدیرباشگاه
سرانجام زمان خداحافظی فرا می رسد و بونیپریتی پس از چند سال بازی و حضوری استثنایی در سال 71 از دنیای فوتبال خداحافظی می کند و بلافاصله به مدیریت باشگاه منصوب می شود. در زمان ریاست وی چهار مربی بزرگ و نامی همچون ویکپالک، پارولا، تراپاتونی و زوف هدایت بانوی پیر را به عهده گرفتند. بونیپرتی نزدیک به بیست سال رهبری بانوی پیر را به عهده گرفت و توانست درخشش دوران بازیگری اش را در این پست نیز تکرار کند؛ کسب نه اسکودتو و رساندن شمار اسکودتوهای یوونتوس به عدد بیست و دو و گرفتن ستاره دوم باشگاه با قهرمانی در سال 82، دو قهرمانی در جام حذفی به همراه نخستین عنوان قهرمانی بانوی پیر در اروپا و کسب جام لیگ قهرمانان اروپا در سال 85 ، قهرمانی در سال 77 در جام یوفا برای نخستین بار؛ رسیدن به کاپ قهرمانی رقابت های جام در جام در سال 84، یک سوپر جام اروپا که در سال 85 به دست امد از افتخارات بسیار ارزنده و بزرگی به شمار می رود که در دوران دو دهه مدیریت موفق بونیپرتی به دست امد. جووانی تراپاتونی که ده سال هدایت یوونتوس را به عهده گرفته بود توانست در سال 82 با قهرمانی یووه در سری آ ستاره دوم را از ان باشگاه نماید تا بانوی پیر تنها تیم ایتالیایی باشد که قهرمانی هایش به عدد بیست می رسید.در دو دهه ستارگان مشهوری پیراهن سیاه وسفید یوونتوس را برتن کردند؛ ستارگانی مانند : دینوزوف ، پلاتینی، تاردلی، بونیک، کابرینی، روسی، جنتیله، اناستازی، به نه تی، شیره آ از جمله بازیکنان بسیار مهم دهه 70- 80 این باشگاه بودند. اما این بار نیز یک اتفاق تلخ دیگر برای سیاه و سفیدپوشان یووه، باشگاه را تحت تاثیر قرار می دهد، اتفاقی که در دهه 80 برای بانوی پیر ایتالیا به وقوع می پیوندد، رویدادی سیاه که به مانند سال 35 همزمان با شکوه و بزرگی یووه است، این حادثه در فینال لیگ قهرمانان در28 می سال 1985 در ورزشگاه هیسل بلژیک روی داد، در دیدار یوونتوس برابر لیورپول انگلیس به دلیل درگیری هواداران دو تیم 39 هوادار کشته ( برخی منابع شمار کشته شدگان را 49 نفر اعلام کردند) و بیش از 300 زخمی به جای می ماند و لقب فینال خونین را به خود می گیرد. در این دیدار یووه با تک گل میشل پلاتینی که از روی نقطه پنالتی به ثمر رسید قهرمان این دیدار خونین می شود تا نخستین قهرمانی خود را در اروپا جشن بگیرد البته جشنی که همراه با تلخی و از دست دادن تعدادی هوادار بود. در فصل 1986 - 1985 روزهای خوش یووه همچنان ادامه دارد و سیاه و سفید پوشان در 8 دسامبر 86 راهی توکیو می شوند تا در جام بین قاره ای شرکت کنند و در نهایت نیز با قهرمانی در این جام به کار خود پایان می دهند. قدرت یووه پس از این سال چند سالی رو به افول رفت و ستارگانی مانند پلاتینی و شیره آ مهره ای که با 552 بازی یکی از ستاره های استثنایی حیات یووه محسوب می شود از تیم خداحافظی کردند. فصل جدید در راه است و این بار پس از ده سال جووانی تراپاتونی بر روی نیمکت سیاه و سفیدپوشان مشهور ایتالیا حضور ندارد و دوره جدیدی اغاز می شود. در دهه 80 پائولو روسی مهاجم سرشناس یووه و ایتالیا نیز در سال 82 توپ طلا را به خود اختصاص می دهد تا دومین ستاره بیانکونری باشد که این افتخار را کسب می کند. این افتخار طی سه سال متوالی 83 الی 85 توسط میشل پلاتینی تکرار شد تا ستاره سوم یووه در این زمینه باشد. یوونتوسی ها در جام جهانی 82 هفت نماینده در تیم ملی ایتالیا داشتند تا خاطره جام جهانی 34 تکرار شود؛ زوف، جنتیله، کابرینی، شیره آ، کایزیو، تاردلی و روسی ستاره های بیانکونری حاضر در تیم اتزوری ها بودند که قهرمانی دیگری را به دست می اورند. تمام این افتخارات با مدیریت ستاره سالیان گذشته یووه جامپیرو بونیپرتی رقم خورد. در فصل 90 - 89 یوونتوسی ها تیمی رویایی تشکیل داده بودند، جوانانی نظیر اسکیلاچی، کازیراگی و مدافعینی همچون داریو بونتی توانسته بودند فرم یک تیم ایده ال و دوست داشتنی را به دست بیاورند، یک جام قهرمانی در کوپا ایتالیا نتیجه تلاش و ارزش این بازیکنان بزرگ بود.

1991 تا 2003 - دوران شکوه یوونتوس همراه با مربیگری لیپی
سال 1990 ویتوریو کایزوتتی جانشین بونیپرتی شد، او تا سال 2003 درکنار یووه ماند و در طول ریاست خود افتخارات و پیروزی های ارزنده دیگری را به مجموعه بیانکونری افزود. با اغاز دهه 90 بار دیگر شکوه یوونتوس شروع شد؛ و استادیوم مه گرفته دل الپی که به تازگی میزبانی رقابت های یوونتوس را به عهده گرفته بود شاهد افتخارات زیادی شد. در سال 90 یک کوپا ایتالیا و قهرمانی دوم در جام یوفا با مربیگری دینو زوف به کارنامه ورزشی باشگاه افزوده شد و جام سوم یوفا نیز در سال 93 با تراپاتونی راهی ساختمان باشگاه یووه می شود. بانوی پیر که از اواسط دهه 90 دوباره به اوج بزرگی خود رسیده بود در لیست تیم خود بازیکنان خوش نام و مطرحی مانند باجو، ویالی، راوانلی، دل پیرو( بهترین گلزن تاریخ یووه همراه با بیشترین بازی با پیراهن یوونتوس) ،پروتزی، دشام، کونته، فرارا، داویدز و زیدان ( دارنده توپ طلا در سال 98 ) را می دید که در کنار مدیران و مربیانی برجسته برای بزرگی یووه می کوشیدند. در ان دوران سرشناش ترین ستارگان ان دهه در سطوح بازیگری و مربیگری و مدیریت دنیای فوتبال در مجموعه بیانکونری گردهم امده بودند و یووه با این بزرگان توانست قدرت بزرگ اروپا شود و پیروزی ها و افتخارات ارزشمندی کسب کند. طی سال های 91 الی 94 یوونتوس ستاره ارزشمندی به نام روبرتو باجو را در کنار خود می دید، مهره ای که در سال 93 موفق به دریافت توپ طلا شد تا به بازیکنان یووه در این افتخار اضافه شود. تراپاتونی که از سال 91 بار دیگر به تیمشش بازگشته بود پس از اتمام فصل 94 از تیم جدا می شود و راه برای حضور مربی ای مطرح و برجسته هموار می شود و در نهایت مارچلو لیپی بر روی نیمکت هدایت سیاه و سفیدپوشان یووه می نشیند.. در سطوح مدیریت نیز مهره هایی نظیر به ته گا، جیرائدو و موجی وارد عرصه فعالیت می شوند. لیپی همراه خود سه اسکودتوی متوالی را در فصل های 95- 94، 97 - 96 و98 - 97 به نام یوونتوس ثبت می کند. یک قهرمانی در کوپا ایتالیا در فصل 1995، دو سوپر کوپای ایتالیا در فصول 95 و 97 و قهرمانی دوم بانوی پیر در لیگ قهرمانان اروپا که در فصل 96 - 95 به دست امد و جام بین قاره ای سال 96 نیز از افتخارات ارزنده مارچلو لیپی به شمار می روند. یوونتوس دهه نوه فوق العاده با عظمت و باشکوه بود، لیپی در کنار ویالی و جوانی خوش چهره به نام الساندرو دل پیرو که بعدها تبدیل به محبوب ترین ستاره بیانکونری می شود تیمی دوست داشتنی و بزرگی را تشکیل داده بود. تیم این مربی برجسته در رقابت های اروپایی نیز می درخشید؛ تاریخ روز 22 می 96 را نشان می داد و ورزشگاه المپیکوی رم منتظر برگزاری دیدار فینال لیگ قهرمانان اروپا میان دو تیم یوونتوس و اژاکس بود، بازیکنان دو تیم 90 دقیقه قانونی را با نتیجه یک بر یک به پایان رساندند تا ضربات پنالتی برنده دیدار را مشخص کند، سیاه و سفیدپوشان شهر تورینو با نتیجه 4 بر 2 در ضربات پنالتی بر حریف غلبه می کنند و قهرمان لیگ قهرمانان اروپا در سال 96 می شوند و به این ترتیب به کسب افتخارات ادامه می دهند. در این سال سیاه و سفید پوشان شهر تورینو اندره افورچوناتو یکی از بزرگان گذشته خود را از دست داد. یوونتوس در سال های 97 - 96 و 98 - 97 نیز به فینال لیگ قهرمانان اروپا راه یافت اما برابر حریفان شکست خورد و در جایگاه دوم ایستاد. یووه ابتدا در فینال برابر دورتموند با نتیجه 3 بر یک شکست خورد تا به دومین جام قهرمانی متوالی خود در لیگ اروپا دست نیابد و در فصل اتی نیز برابر کهکشانی های رئال با نتیجه یک بر صفر متحمل شکست شد و دومین ناکامی متوالی خود را در فینال لیگ قهرمانان اروپا تجربه می کند. در سال های 97 و 98 یووه صاحب مهاجمانی تیزهوش و فرصت طلب بود، دل پیرو و فیلیپو اینزاگی خط حمله ای زهردار و فوق العاده ای تشکیل داده بودند و گل های حساس و ارزشمندی که یکی پس از دیگری توسط این دو مهاجم بزرگ به ثمر می رسید و پیروزی های ارزنده ای از ان یووه خود می شد. در حالی که چهره جوان و دوست داشتنی بیانکونری ها الساندرو دل پیرو؛ امید دریافت جوایزی نظیر توپ طلا در سال 98 بود، شدیدا از ناحیه زانو اسیب می بیند، مصدومیتی که او را برای مدتها خارج از میادین می فرستد تا تیم و مربیان را تنها گذارد و از دریافت این جوایز نیز محروم شود. با پایان دهه 90 فروغ بیانکونری ها نیز کمرنگ شد، رفتن لیپی و امدن انچلوتی چندان موفق امیز نبود و کارلتو تنها یک قهرمانی در جام اینترتوتو را در کارنامه دو سال مربیگری خود در یووه به جای می گذارد. تابستان 2000 یووه یکی از مهمترین خریدهای خود را انجام می دهد، یک روز پس از فینال یورو 2000 در دیداری که اتزوری های ایتالیا در اخرین دقایق با گل معروف به گل مرگ دیوید ترزگه از فتح جام دور می مانند، پیشنهاد سران یووه برای جذب ترزگه در کلیه رسانه ها و مطبوعات ورزشی منتشر می شود و سرانجام با توافق طرفین این مهاجم بزرگ راهی شهر مه گرفته تورینو می شود تا دوران گلزنی خود را با پیراهن یووه ادامه دهد با پیوستن به پرافتخارترین تیم ایتالیا دوران تازه ای از زندگی ورزشی دیوید اغاز می شود. یووه که با انچلوتی به افتخار بزرگی دست نیافته بود تصمیم به تغییر مربی می گیرد و درخشش بیانکونری با بازگشت مرد همیشه پیروز یووه، مارچلو لیپی که از فصل 2002 - 2001 بار دیگر هدایت یوونتوس را به عهده گرفته بود به تیم روی می اورد و قدرت گیری سرشناس ترین تیم ایتالیایی با ستارگانی بوفون، ندود و سالاس از سر گرفته می شود. این مربی بار دیگر یوونتوس را به اوج خود بازگرداند وتیم محبوب و دوست داشتنی ای را به جهان معرفی کرد. دو قهرمانی در سوپر کوپای ایتالیا به همراه شکوه و عظمت عجیب بیانکونری در دنیای فوتبال در کنار ستارگانی دوست داشتنی همچون دل پیرو، ترزگه، داویدز، زیدان و ندود هافبک چک تبار و دارنده توپ طلا در سال 2003، از یووه تیمی استثنایی ساخته بود. لیپی خود با محبوبیتی که نزد هواداران کسب کرده بود توانست بر ارزش و محبوبیت بانوی پیر بیافزاید و به این ترتیب اسکودتوهای بیست و شش و بیست و هفت در سال های 2002 - 2001 و 2003 - 2002 نیز ما هدایت این مربی ارزنده راهی باشگاه بزرگ یوونتوس شدند. در این سالها اتفاق مهم دیگری در حیات باشگاه روی داد و در تاریخ 20 دسامبر 2001 باشگاه یوونتوس وارد بورس شد تا به اعتبار خود بیافزاید. طی این سال ها یوونتوسی ها در خرید بازیکنان مطرح و ستارگان نامی فوق العاده استثنایی ظاهر شدند و با مدیریت منظم توانستند تیمی قدرتمند و شایسته را راهی میدان نمایند. در تمام این سالها خانواده بزرگ و قابل احترام انیلی به عنوان مالک اصلی باشگاه حامی تیم و بازیکنان بودند و همواره با حضور در صحنه های حساس حمایت خود را از باشگاه ثابت می کردند؛ ستارگان و تیفوسی های بیانکونری نیز به خوبی و با احترام خاصی از جووانی ( جانی ) و اومبرتو انیلی مدیران گذشته و صاحبان ان زمان باشگاه نام می بردند. در نخستین ماه سال 2003 حادثه ای تلخ، بار دیگر مجموعه بیانکونری را در سوگ نشاند، در حالی که تنها 24 روز از اغاز سال جدید می گذشت، جووانی انیلی ( جانی ) مدیر اسبق باشگاه که با خود افتخارات ارزشمندی را برای باشگاه به همراه اورده بود درگذشت. تنها یک سال پس از مرگ جووانی انیلی ( جانی ) وکیل و صاحب باشگاه بانوی پیر که شخصی محترم و بزرگ برای ورزش ایتالیا محسوب می شد، برادرش اومبرتو انیلی نیز درگذشت، اومبرتو در تاریخ 27 می سال 2004 از دنیا رفت تا به یکباره بانوی پیر حامیان اصلی خود را از دست بدهد با فوت این بزرگان خانواده انیلی همچنان حمایت خود را از باشگاه دریغ نکرد و در کنار یوونتوس ماند. مارچلو لیپی همچنان مربی یوونتوس بود اما در پایان فصل 2003 نوبت به رفتن مربی موفق و بزرگ یووه رسید، لیپی هواداران و بازیکنان را تنها گذاشت.

2004 تا 2006 - اغاز دوران مربیگری کاپلو و انتشار مسئله کالچو پولی
با رفتن لیپی، در تابستان 2004 فابیو کاپلو وارد باشگاه مطرح شهر شمالی و مه گرفته تورینو، یوونتوس شد. دن فابیو مربی اسبق جالوروسی ها که پیش از این نزد هواداران یووه یک دشمن محسوب می شد در میان تعجب و بهت همگان بر روی نیمکت مربیگری پرافتخارترین تیم سرزمین چکمه ای ایتالیا نشست. هم زمان با حضور وی، بازیکنانی نظیر زلاتان، کاناوارو و امرسون نیز یوونتوسی شدند. کاپلو با وجود موفقیت و کسب دو اسکودتویی که بعدها از یووه بازپس گرفته شد، نتوانست در دل و قلب تیفوسی های وفادار یووه راه یابد، با رفتار عجیب و ناپسندی که با ستارگانی مانند الساندرو دل پیرو داشت خیلی زود به فراموشی سپرده شد. فابیو کاپلو به هیچ عنوان نتوانست خواسته های طرفداران را براورده نماید و با انتشار مسئله کالچو پولی و بازپس گیری دو قهرمانی که توسط وی به دست امده بود تبدیل به منفورترین مربی حیاب باشگاه یووه شد. یوونتوس دو سال متوالی 2005- 2004 و 2006 - 2005 به اسکودتوهای بیست هشتم و بیست و نهم خود رسید، قهرمانی هایی که این تیم را به ستاره سوم نزدیک و نزدیک تر می کرد. در این سالها بی شک یووه قدرت برتر ایتالیا بود و در سطح فوتبال اروپا نیز جز تیم های نخست و قدرتمند محسوب می شد که ستارگان ارزشمند و دوست داشتنی زیادی در خود می دید، قدرت تیزهوشی مدیران بانوی پیر در کنار خرید مهره های سرشناس و حفظ ستارگان مطرح دنیای توپ گرد برخی از مخالفان و رقبای این تیم استثنایی را ناخرسند کرده بود، با پایان فصل 2006 - 2005 که به قهرمانی سیاه و سفید پوشان انجامید شایعاتی در خصوص تبانی مسولین یوونتوس با داوران شنیده شد؛ این مسائل ناگوار همراه با رقابت های جام جهانی 2006 مطرح می شد و در حالی که ستارگان بیانکونری در کنار اتزوری ها برای قهرمانی در این جام مبارزه می کردند اتفاق تلخ دیگری برای یکی از مهره های اسبق یووه رخ داد، جان لوکا پسوتو از ساختمان باشگاه سقوط کرد تا حواشی اطراف یووه بیشتر از قبل شود. با این حال با تدابیر مسولین فوتبال ایتالیا موضوع کالچو پولی و محکومیت های باشگاه ها تا پایان رقابت های جام جهانی اعلام نشد تا تمام بازیکنان حاضر در اردوی اتزوری با تمرکز کامل و بدون مشغله ذهنی، در رقابت ها حاضر شوند. این تدبیر مسولین نتیجه بخش بود و ایتالیا با مربیگری مارچلو لیپی جام قهرمانی مسبقات جهانی 2006 المان را فتح کرد. پس از بازگشت ملی پوشان، مسئله معروف به کالچو پولی رسما اعلام شد و تبانی مسولین باشگاه یوونتوس با کمیته داوران و برخی داواران از جمله پاپاراتی از یک سو و انتشار مکالمات تلفنی لوچانو موجی با برخی از مسولین و داوران در دادگاه های ورزشی ایتالیا مطرح شد.

تابستان 2006 - حکم دادگاه ورزشی و تبعید یووه به سری ب همراه با جدایی برخی از بازیکنان یووه
با برگزاری جلسات مختلف، در نهایت حکم نهایی دادگاه ورزشی کشور محرومیت ها و مجازات های باشگاه های متخلف را صادر کرد. با حکم اعلام شده بانوی پیر به سری ب تبعید شد، دو اسکودتوهای یووه از این تیم بازپس گرفته شد و به تیم رقیب و دشمن همیشگی، اینتر داده شد ( اسکودتوهای بیست و هفتم و بیست و هشتم در دو فصل 2005- 2004، 2006 - 2005 که با کاپلو به دست امده بود)، لوچانو موجی مدیر و نماینده اصلی یووه به مدت پنج سال از حضور در تمامی صحنه ها و مسولیت های ورزشی کشور محروم و از کار برکنار شد. در ابتدا مشخص شد بیانکونری ها با 30 امتیاز کسر در رقابت های فصل 2007 - 2006 سری ب شرکت خواهند کرد که این رای با اعتراض باشگاه و تجدید نظر به 17 امتیاز کسر تغییر کرد. زمانی که حکم تبعید به سری ب با منفی 30 امتیاز اعلام شد، برخی از بازیکنان سرشناس بانوی پیر راه خروجی باشگاه را در پیش گرفتند و از تیم بزرگ یووه جدا شدند، مربی یوونتوس؛ فابیو کاپلو نیز بلافاصله راهی مادرید و تیم مطرح ان شهر، رئال شد و با خود بازیکنانی چون امرسون و کاناوارو را به رئال برد. برخی از بازیکنانی که هواداران امید زیادی به انان داشتند نیز به مانند مربی تیم ترجیح دادند برای ادامه دوران بازیگری خود از سیاه و سفید پوشان جدا شوند، کاناوارو، زامبروتا، ویرا، امرسون، زلاتان و تورام که در خود توان حضور در سری ب را نمی دیدند در سخت ترین شرایط بانوی پیر و تیفوسی های بهت زده را تنها گذاشتند.( کاناوارو و امرسون راهی رئال مادرید شدند، زلاتان و ویرا به اینتر دشمن اصلی یووه پیوستند و زامبروتا و تورام بارسا را برای ادامه فعالیت خود برگزیدند) این شش بازیکن با اخذ این تصمیم و انتخاب از سوی هواداران بیانکونری به خائنین تغییر نام دادند و نزد تیفوسی های یووه منفور شدند.

2006/07 - مربیگری دشام در یووه همراه با ثبت وفاداری ستارگان ارزشمند بانوی پیر که با قهرمانی در رقابت های سری ب همراه شد
حکم صادره در کنار ترک ستارگان و تغییر مدیریت باشگاه که همراه با ورود جووانی کوبولی جیلی به عنوان جانشین فرانتزو گرانده استونس مدیری که سه سال ریاست یووه را به عهده داشت موجب شد تا تابستان 2006 تبدیل به تابستانی سخت و ناخوشایند برای تمام بیانکونری های جهان شود. زمانی که موجی از سمت خود برکنار شد، جیرائودو نیز از مسولیت هایی که در باشگاه داشت کنارگذاشته شد و در شرایطی دشوار جان الکان نوه جووانی انیلی به مانند یک قهرمان راهی یوونتوس شد تا در یکی از سخت ترین و حساس ترین لحظات حیات یووه، مسولیتی مهم و دشوار را به عهده گیرد، الکان در کنار کوبولی مدیر تازه تعیین شده و جان کلود بلان مدیر اجرایی در این مدت کوتاه کوشیدند تا حیات باشگاه را به نحوه شایسته ای ادامه دهند و از فروپاشی باشگاه جلوگیری نمایند. هدف نخست مسولین جدید حفظ ستارگان با ارزشی بود که با پیراهن سیاه و سفید یووه در میادین مختلف درخشیده بودند و محبوبیت و ارزش بانوی پیر را افزایش داده بودند. یوونتوس بازیکنانی نظیر دل پیرو، بوفون، کامورانزی را در تیم ملی کشورش داشت که با این تیم قهرمان جهان شده بودند و نگاه داشتن این بازیکنان در شرایط کنونی کار اسانی نبود. اما وفاداری ستارگان بیانکونری ثابت کرد که همچنان تعصب و وفاداری باشگاهی بر مبلغ قرارداد ها چیره می شود و همچنان ستارگانی در دنیای فوتبال حضور دارند که با عشق به پیراهن تیمی که در ان حضور دارند زندگی می کنند و در قلب هواداران زنده خواهند ماند. با تلاش مسولین مجموعه؛ درکنار خواسته شخصی و قلبی این بازیکنان استثنایی و محبوب؛ الساندرو دل پیرو، جان لوئیجی بوفون، مائوروژرمن کامورانزی، دیوید ترزگه و پاول ندود در کنار یوونتوس ماندند تا بانوی پیر وارد عرصه جدیدی از حیات ورزشی خود شود. حضور یک مربی دلسوخته که برای یوونتوس و بزرگی ان تلاش کند تنها راه حل بازگشت مجدد یووه به دوران اوج خود بود، دیدیه دشام بازیکن سالیان نه چندان دور یوونتوس که با این تیم جام قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا در سال 96 - 95 را تجربه کرده بود در تاریخ 10 جولای 2006 به تیم سابقش بازگشت؛ اما نه به عنوان بازیکن؛ بلکه این بار دشام مربی جوان سیاه و سفیدپوشان یووه شده بود تا به نجات یووه کمک کند. این مربی جوان و با انگیزه در کنار بازیکنانی که هدفی جز بازگشت یووه به شکوه گذشته اش نداشتند در بحرانی ترین شرایط با کسر 17 امتیاز در رقابت های سری ب فصل 2007 - 2006 در کنار تیم های گمنام ایتالیا و در عین حال سرسخت حاضر شدند. یوونتوسی ها رسما از تاریخ 30 اگوست 2006 به سری ب راه یافتند. کسر 17 امتیاز امید حضور در سری ا را پس از یک سال کمی کم رنگ کرده بود اما مجموعه بیانکونری تاکید داشت که فصل اتی مطمئنا به خانه اصلی خود بازخواهد گشت. مسابقات خسته کننده و دشوار اغاز شد و در حین برگزاری مسابقات کسر امتیاز به 9 تغییر کرد. یوونتوس در نخستین دیدار خود در سری ب برابر ریمینی تن به تساوی یک بر یک داد تا امیدها کمرنگ و کمرنگ تر شود با این حال دشام نبود انگیزه لازم را علت اصلی این تساوی عنوان کرد. در دیدار دوم به سختی به پیروزی رسید و در سومین دیدار با شکست سنگین سه بر صفر برابر کروتونه روبرو شد، شکستی که بازیکنان یووه را به خود اورد تا با جدیت بیشتری برابر رقبای کوچک و سرسخت حاضر شوند. یووه در دو دیدار بعدی خود به پیروزی رسید اما همچنان همان تیم همیشگی نبود، این تیم در هفته های نخستین با افت و خیزهای زیادی روبرو شد و سرانجام توانست بر شرایط مسلط شود و از 14 بازی بعدی خود 28 امتیاز کسب کرد. با نزدیک شدن به انتهای نیم فصل نخست یووه خود را به صدر جدول نزدیک کرد و با شروع نیم فصل دوم در چهار دیدار اول 12 گل به ثمر رساند تا نشان دهد روزهای بزرگ در راه اند. مطمئنا حضور در چنین مسابقاتی سختی و حساسیت خاص خود را داشت و دشام و بازیکنان تیم فشار و سختی بسیار زیادی را متحمل شدند تا توانستند بار دیگر با درخشش و تلاش فوق العاده خود یوونتوس را به خانه اصلی یعنی رقابت های سری آ بازگردانند. در طول فصل لحظاتی پیش می امد که بسیار خسته کننده و دلگیر بود اما در تمام این لحظات ستارگان دوست داشتنی و وفادار یووه رضایت خود را از ماندن در کنار تیم اعلام می کردند و تاکید داشتند ایمان دارند که بار دیگر به شکوه یوونتوس در کنار یکدیگر خواهند رسید. سرانجام یووه بزرگ در سخت ترین شرایط و رقابت نزدیک با ناپولی و جنوا و با توجه به کسر 9 امتیاز بر سکوی نخست رقابت ها ایستاد و عنوان قهرمانی مسبقات سری ب را در فصل 2007 - 2006 از ان خود کرد و الکس دل پیرو با به ثمر رساندن 20 گل اقای گل رقابت ها شد تا ثابت نمایند که این تیم مطرح و قدرتمند بدون حمایت داوران و در شرایط سخت و متفاوت از سایر رقبا نیز برترین تیم ایتالیا است. قهرمانی یووه در هفته های پایانی لیگ با کسب 85 امتیاز تثبیت شد( امتیاز یوونتوس در این فصل به 94 رسید که با کسر 9 امتیاز به عدد 85 تغییر کرد) در دو هفته به پایان مسابقات دیدیه دشام مربی بیانکونری ها که نقش موثر و بسیار زیادی در کسب این قهرمانی داشت در چهلمین بازی فصل حاضر به شرکت در کنفرانس خبری نشد و از سمت خود کناره گیری کرد تا کمک مربی وی، کورادینی تیم را دو دیدار انتهایی هدایت نماید، دیدارهای که با شکست یووه به پایان رسید. گفتنی است که اختلاف دشام با مدیرورزشی یوونتوس السیو سکو یکی از دلایل جدایی دشام اعلام شد و در عین حال دیدیه دشام تاکید کرد که در خود توان هدایت یووه را در رقابت های سری ا نمی دید.

2007/08 - بازگشت به خانه اصلی سری آ و کسب عنوان سوم رده بندی و اقای گلی الکس دل پیرو همراه با رکوردزنی این بازیکن
درحالی که مخالفین این تیم بزرگ انتظار بازگشت یووه را طی یک سال نداشتند این تیم مطرح با ستارگان دوست داشتنی خود راهی مسابقات سری ا شد تا بار دیگر شایستگی خود را ثابت نماید. یووه با صعود به رقابت های سری ا نیاز به تصریح شرایط و تغییراتی بود، این تیم برای شروعی دوباره می بایست شرایط مالی خود را سروسامان می داد زیرا با تبعید به سری ب برخی از اسپانسر ها و حامیان مالی بزرگ خود را از دست داده بودند و در بورس کشور نیز وضیعت خوشایندی نداشتند اما تلاش، همت در کنار علاقه و وفاداری مسولین و بازیکنان که در کنار خود میلیون ها هوادارار متعصب و پرشور را می دیدند از هم پاشیدگی یوونتوس بزرگ جلوگیری کرد تا باردیگر شاهد شکوه یوونتوس باشیم همین مسئله به حمایت گروه فیات انجامید تا یووه زندگی دوباره خود را با قدرت و اطمینان اغاز نماید. پس ازاتمام فصل، حضور یک مربی باتجربه بر روی نیمکت یووه نخستین دغدغه های مدیران به حساب می امد و سرانجام در تاریخ 4 ژوئن 2007 کلودیو رانیری مربی 57 ساله اهل رم ایتالیا به عنوان مربی سیاه و سفیدپوشان یوونتوس معرفی شد. با بازگشت به سری ا دور جدید حیات باشگاه چهره تازه ای به خود گرفت و سران در تلاش بودند یوونتوس تازه را با قدرت و برنامه ریزی منظمی وارد صحنه رقابت ها نمایند. با بررسی مدیران و مربیان اهداف و خواسته ها در کنار اندوخته و امکانات و شرایط فعلی یووه مشخص شد و بر پایه انچه مد نظر مربیان و مسولین بود، بازیکنانی خریداری و برنامه دقیقی تنظیم شد. با خرید مهره های نظیر؛ تیاگو، المیرون، صالی امیجیچ، یاکوئنتا در کنار حفظ بازیکنان همیشگی؛ تمرینات تابستانی یوونتوسی ها در پینتزولو اغاز شد. حمایت همیشگی خانواده انیلی و حضور جان الکان در کنار یووه و معرفی گروه نیوهلند فیات ( شرکت ماشین های سنگین فیات ) به عنوان حامی مالی یوونتوس بیان کننده روزهای خوش اینده بود. مدیران و مربیان بانوی پیر قرار گرفتن در میان چهار تیم بالای جدول به همراه راه یابی به لیگ قهرمانان اروپا در فصل 2009 - 2008 را به عنوان اهداف نخست باشگاه یووه در فصل پیش روی اعلام نمودند و به این ترتیب برنامه های ویژه ای برای رسیدن به اهداف فوق ترتیب داده شد. یوونتوس فصل سخت و تازه ای را همراه مربی جدید خود رانیری و ستارگان گذشته و جدید اغاز کرد، بازگشت بانوی پیر بار دیگر روند و هیجان رقابت ها را به اوج رسانده بود و نگاه ها و توجهات معطوف این تیم بود. اکثر کارشناسان و دوست داران فوتبال در انتظار نتایج تیم و نمایش بازیکنان این تیم بزرگ بودند، هر حرکت و نتیجه ای شدیدا مورد توجه قرار می گرفت. یوونتوس فصل را خوب شروع کرد اما ناهماهنگی در خط دفاع در کنار مصدومیت چند مهره کلیدی راه پیشروی را دشوار تر از قبل می کرد، در اغاز راه اندراده مدافع بیانکونری ها شدیدا مصدوم شد و تا پایان فصل قادر به همراهی یووه نشد، کامورانزی مصدوم بعدی تیم بود و در دوره ای بوفون نیز به جمع مصدومین یووه اضافه شد تا شرایطی سخت اردوی بانوی پیر را فرا گیرد. ورزشگاه المپیکو میزبان اولین دیدار یوونتوس تازه احیا شده بود، بیانکونری با 5 گل برابر تک گل لیورنو پیروزی شیرینی را از ان خود کرد تا روحیه و شادابی بازیکنان دوچندان شود. ( ترزگه سه گل و یاکوئنتا دو گل برای یووه به ثمر رساندند) در ادامه راه، مهره های پرافتخار ترین تیم ایتالیا در اولین دیدار برابر رقبای مطرح خود در المپیکوی شهر رم مهمان جالوروسی ها بود، ستارگان یووه پس از یک سال دوری در انتظار حضور برابر رقیبی مطرح بودند، این دیدار با گلهای ترزگه و یاکوئنتا برای یووه و دو گل توتی با تساوی دو بر دو به پایان رسید و در صورتی که الکس ضربه پنالتی خود را از دست نمی داد شاید نخستین پیروزی یووه برابر سه رقیب اصلی ( رم، اینتر و میلان ) رقم می خورد. این نتیجه که در هفته های نخستین فصل به دست امد موقعیت تیم را مطلوب تر کرد، در ادامه مسابقه ای حساس و مهم از راه می رسد، دیداری انتقامی که تمام ناکامی ها و اتفاقات تلخ دو سال اخیر را در خود جای می داد، اینتر که با اسکودتوهای یوونتوس جشن قهرمانی به پا کرده بود و نامی برای خود به دست اورده بود راهی شهر شمالی تورینو شد تا نخستین دیدار رسمی یووه و اینتر پس از اتفاقات کالچو پولی برگزار شود، تیفوسی های یووه در انتظار شکوه تیم و ستارگان دوست داشتنی خود بودند، هواداران انتقام خود را در این دیدار می دیدند و بر این باور اعتقاد داشتند که یووه در زمین بر نراتزوری که بدون زحمت قهرمانی را از ان خود کرده چیره خواهد کرد. نمایش سیاه و سفید پوشان در این دیدار ستودنی بود، یازده بیانکونری یک نیمه راه را بر یازده نراتزوی بسته بودند، 45 دقیقه نخست بازی کاملا در دست میزبان بزرگ بود، با این وجود کروز دروازه یووه را گشود و در ادامه حملات شاگردان رانیری نتیجه داد و این تیم توسط کامورانزی به گل رسید تا دومین تساوی برابر رقبای اصلی به دست اید. سه هفته بعد بیانکونری ها راهی میلان شدند تا ورزشگاه سن سیرو در کنار روسونری ها میزبان انان باشند، این دیدار نیز با تساوی بدون گل انجامید تا سه دیدار مهم بانوی پیر برابر حریفان نامی با سه تساوی خاتمه یابد. تیم راهی تعطیلات زمستانی می شود؛ یووه در فاصله دو هفته استراحت زمستانی با تیم لاوالنتا دیدار کرد و به نتیجه یک بر یک دست یافت. بانوی پیر نیم فصل دوم را نیز با پیروزی 3 بر یک برابر لیورنو اغاز کرد و در ادامه در هفته 23 سری ا به مصاف رم رفت، این بار ورزشگاه المپیکوی شهر تورینو میزبان جالوروسی ها بود و بیانکونری های قدرتمند و باانگیزه توانستند با ارائه یک دیدار زیبا و منظم با ضربه ایستگاهی بسیار زیبا و دقیق کاپیتان دوست داشتنی خود؛ الساندرو دل پیرو بر رقیب خود چیره شوند، به این ترتیب اولین پیروزی برابر رقبای نامی با تک گل دل پیرو رقم می خورد. برتری در این دیدار هیجان را نزد تیفوسی ها به اوج رساند و اعتمادی که بازیکنان برای ادامه نشان دادن قدرت خود نیاز داشتند به تیم تزریق شد، اما یک هفته بعد سیاه و سفیدپوشان در میان ناباوری برابر رجینا تن به شکست 2 بر یک دادند و در ادامه برابر تورینو به مساوی بدون گل دست یافتند و هفته بعد مقابل یاسهای بنفش فیورنتینا در حالی که از حریف پیش بودند با شکست 3 بر 2 روبرو شدند. یووه و رانیری طی سه هفته هشت امتیاز با ارزش را از دست دادند تا اعتراض تیفوسی ها شدیدا به گوش مسولین رسیده شود. هواداران معترض با انتشار بیانیه ها و پیام هایی رسما اعتراض خود را از نحوه مربیگری کلودیو رانیری اعلام کردند و خواستار تغییر مربی تیم شدند، در این شرایط مدیران با احترام به نظر طرفداران، این گروه را به حفظ ارامش دعوت کردند و از مربی تیم حمایت کردند؛ به دنبال تایید مسولین، بازیکنان نیز از مربی تیم حمایت نمودند و از تیفوسی های بی شمار خود درخواست داشتند با حمایت و ارامش یوونتوس را در کسب نتایج مطلوب یاری دهند. روند افت یووه در هفته های اخیر کمی ناامیدکننده بود اما دو پیروزی برابر جنوا و ناپولی از راه می رسند تا شرایط به روال عادی بازگردد. رقابت ها به هفته سی ام خود نزدیک می شود و این بار استادیوم سن سیرو یا جوزپه مه اتزا خود را اماده دیدار برگشت دو تیم یووه و اینتر درسری رقابت های سری ا می شود، یک دیدار حساس و فوق العاده دیگر در حال نزدیک شدن بود. شاگردان رانیری برابر دشمن دیرینه صف ارایی می کنند و به خوبی می دانند برنده این مسابقه در پایان نباید تیمی به جز یوونتوس باشد. یووه بار دیگر هنر و قدرت خود را نشان داد و با ارائه یک بازی دیدنی هیجان لازم را به حاضرین در ورزشگاه هدیه می کند و سرانجام با گل های کامورانزی و ترزگه برابر تک گل مانیش به پیروزی بسیار ارزشمند و مهمی دست می یابد. این برتری موجب شادی واقعی و درونی میلیون هوادار بیانکونری که بیش از یک سال انتظار چنین پیروزی را می کشیدند شد. جشن برتری رنگ سیاه و سفید برابر سیاه و ابی بسیار لذت بخش و زیبا بود. با این پیروزی شرایط رو به بهبودی گشایید و بانوی پیر که مدتها در رده سوم جدول را به خود اختصاص داده بود توانست امید های خود را برای حضور در لیگ قهرمانان پررنگ تر از گذشته نماید. سه هفته بعد یووه در اخرین دیدار برابر سه رقیب اصلی میزبان روسونری ها بود، مطمئنا مصاف این دو تیم نیز حساس و مهم است؛ یوونتوس ابتدا با گل دقیقه 12 الساندرو دل پیرو از حریف پیش می افتد اما اینزاگی مهاجم سابق بانوی پیر گل تساوی را به فاصله دو دقیقه وارد دروازه بوفون می کند و همین حرکت را در دقیقه 31 بار دیگر تکرار می کند تا یووه از حریف عقب بیافتد. اما صالی امیجیچ بهترین مهره یووه در ان دیدار در اخرین دقایق نیمه اول گل تساوی را به ثمر می رساند تا دو تیم با تساوی دو بر دو راهی رختکن شوند. بازی و نمایش خوب هافبک بوسنیایی در نیمه دوم به اوج خود می رسد و زمانی که گل دوم خود و سوم یووه را راهی دروازه روسونری ها می کند و یووه به سه امتیاز مهم دیگر می رسد تبدیل به قهرمان بیانکونری ها می شود. به انتهای فصل نزدیک می شویم و شاگردان رانیری هفته های پایانی را با افت به پایان می رسانند، یک شکست برابر سیه نا، دو تساوی برابر کاتانیا و سمپدوریا این تیم را که برای رسیدن به سکوی دوم خیز برداشته بود و راه طولانی پیش روی نداشت، از عنوان نایب قهرمانی دور می کند با این حال رقابت نزدیک و تنگاتنگ برای راه یابی به لیگ قهرمانان ما بین یووه و فیورنتینا تا اخرین هفته ها ادامه می یابد و سرانجام یوونتوس با کمک تجربه و انگیزه بازیکنانش با کسب امتیاز 72 در رده سوم جدول رده بندی می ایستد و به لیگ قهرمانان اروپا صعود می کند تا بار دیگر به تیفوسی های خود هیجان حضور در این رقابت های ارزشمند و مهم را هدیه دهد و شایستگی های خود را ثابت نماید. گفتنی است که سران یووه در طول فصل توانستند با الساندرو دل پیرو و جان لوئیجی بوفون دو ستاره ارزشمند خود قرارداد تمدید نمایند که ماندن این دو بازیکن بزرگ در کنار مجموعه بیانکونری از پیروزی های شخصی مسولین و باشگاه یووه در فصل 2008 - 2007 به شمار می رود. بانوی پیر با میلیون ها هوادار یکی از پرطرفدارترین و محبوب ترین تیم های فوتبال جهان است که در طول حیات خود ستارگان دوست داشتنی و درخشانی را در ترکیب خود می بیند و افتخارات بسیار زیادی در سطوح داخلی و خارجی نصیب خود و تیفوسی هایش نموده و همواره جز برترین تیم های اروپایی به شمار می رود. یوونتوس اولین غول اروپایی است که توانست سه جام معتبر اروپایی را از ان خود کند و با پیراهن سیاه و سفید این تیم اسطوره هایی نظیر بونیپرتی، شیره آ و پلاتینی در میادین سبز فوتبال حاضر شده اند، الساندرو دل پیرو کاپیتان فعلی باشگاه با محبوبیت فراوانی که نزد عاشقان فوتبال کسب کرده تبدیل به پرچم دار و اسطوره پایان نیافتنی یوونتوس شده است. شماره 10 بانوی پیر در رقابت های امسال توانست رکورد 552 بازی شیره ا را بشکند و با ثبت 560 بازی همراه با پیراهن سیاه و سفید یوونتوس خود به تنهایی در صدر رکورداران بیشترین تعداد بازی در باشگاه یوونتوس بیاستد.

ادامه دارد .....