تاریخچه جام جهانی فوتبال از ابتدا تا حال WorldCup History (مروری بر تمام ادوار)

به نام خدا

تاریخچه جام جهانی فوتبال

[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید] [برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

فکر برپایی جام جهانی فوتبال از سال 1919 که ژول ریمه به ریاست فدراسیون فوتبال فرانسه برگزیده شد، به میان آمد. وی 11 سال تمام ایده خود را دنبال کرد تا سرانجام موفق به برگزاری آن گردید. البته در این راه دولت فرانسه کمک شایانی به وی نمود. ژول ریمه در 24 اکتبر 1871 میلادی در خانه آسیابانی در ناحیه «توله‌اوت مون» فرانسه چشم به جهان گشود. دوران کودکی خود را مثل دیگر کودکان سپری کرد و در نوجوانی موفق شد مسابقات محلی فوتبال را برپا نماید. چندین سال بعد او با همکاری سرپرستان تیم‌ها، اتحادیه‌ای برپا کرد که سنگ بنای اتحادیه فوتبال فرانسه شد. از طرفی تحصیلات خود را ادامه داد تا وکیل شود. ژول ریمه با تلاش و پشتکار فراوان در فعالیت‌هایش به ریاست فدراسیون فوتبال فرانسه رسید. سپس هانری دلونای را به همکاری دعوت و به معاونت خود برگزید. (دلونای توانست مسابقات جام ملتهای اروپا را در سال 1960 بنیان گزارد.) ژول ریمه در دهه سوم قرن بیستم پس از گورین فرانسوی و برلی و ولفال انگلیسی، سومین فردی بود که ریاست فدراسیون بین‌المللی فوتبال را برعهده گرفت و در اندیشه خلق جام جهانی به نقاط مختلف جهان سفر کرد. او ایده برگزاری جام جهانی را همه جا مطرح کرد، اما در اروپا به ویژه در بریتانیا نتوانست طرفدارانی پیدا کند. در عوض در اروپای جنوبی (ایتالیا، اسپانیا، پرتقال و یوگسلاوی) و آمریکای جنوبی (برزیل، آرژانتین، اروگوئه و شیلی) هوادارانی پیدا کرد که در کنگره فوتبال در سال 1928 کمک فراوانی جهت به ثمر رساندن ایده‌اش به وی نمودند.

کنگره فوتبال در 26 می 1928 به مناسبت برگزاری بازیهای المپیک آمستردام برگزار شد و ژول ریمه توانست با رأی‌های موافق کشورهای آمریکای جنوبی طرح برگزاری جام جهانی فوتبال را به تصویب برساند. در آن زمان انگلیسی‌ها خود را از فوتبال تازه پاگرفته جدا کرده بودند و کشورهای اروپای شمالی هم میانه خوبی با ژول ریمه و افکارش نداشتند. اما ژول ریمه توانست پس از گذشت هشت سال ایده‌ ای را که در کنفرانس آنتورپ در سال 1920،‌ مطرح کرده بود، به نتیجه و سرانجام برساند. (در رأی‌گیری به عمل آمده در فدراسیون جهانی فوتبال 26 عضو رای موافق و 5 کشور دانمارک، فنلاند، نروژ، سوئد و استونی رأی مخالف دادند). در 8 سپتامبر 1928 در کنفرانس زوریخ در کشور سوئیس موافقت شد که جام جهانی هر 4 سال یکبار برگزار شود و اعضای فیفا تصمیم گرفتند اولین دوره آن در سال 1930 انجام شود.
اعضای فیفا برای انتخاب اولین میزبان جام جهانی با مشکلات عدیده‌ای روبه‌رو شدند. اما ژول ریمه با درایت خود اروگوئه را که قهرمان فوتبال دو المپیک 1924 و 1928 بود را برای میزبانی در نظر گرفت. ژول ریمه با پیش کشیدن بحث حرفه‌ ای و آماتوری بودن بازیهای المپیک به این صورت که اگر بازیکنان حرفه‌ای از فوتبال المپیک حذف شوند، اروگوئه قدرت خود را در صحنه بین‌ المللی از دست خواهد داد و همچنین با مانور بر روی امکان برپایی جشن صدمین سال استقلال در سال 1930 برای اروگوئه‌ای‌ها، این کشور را مجاب به تقبل میزبانی اولین دوره جام جهانی نمود. در نهایت در کنگره فیفا در شهر بارسلونای اسپانیا به تاریخ 18 ماه مه سال 1929 اروگوئه رسماً میزبانی جام جهانی را پذیرفت. اما مشکلات برپایی اولین دوره به همین جا ختم نشد، زد و بندهای سیاسی مانع رشد مسابقات نوپا گردید. تحریم چند عضو اروپایی، از جمله تمام 4 اتحادیه فوتبال بریتانیا، تعداد شرکت‌ کنندگان اولین دوره را به 13 تیم کاهش داد که این تعداد نه تنها کافی نبود، بلکه حتی برای شکل‌گیری چهار گروه 4 تیمی نیز کفایت نمی‌کرد. از طرفی مسافرت اروپایی‌ها به اروگوئه مشکلات فراوانی برای آنها به همراه داشت، به طوریکه تیم رومانی سه هفته طول کشید تا در رقابت‌ها حاضر شود. اما اساسی‌ترین مشکل اروگوئه نداشتن ورزشگاهی مناسب برای انجام دیدارها بود. مقامات اروگوئه فقط هشت ماه وقت داشتند تا ورزشگاهی عظیم در شهر مونته ویدئو پایتخت اروگوئه بنا کنند. با توجه به امکانات محدود، دولت از ملت تقاضای کمک کرد و مردم سراسر کشور با تمام توان در این امر خارق‌العاده از روی میل باطنی همیار شدند و هرکس به اندازه حداکثر توانایی خود خدمت کرد. در آن هنگام از وسایل حمل و نقل و ساختمانی امروز خبری نبود و فقط روحیه وطن‌پرستی مردم در نهایت خود بود که این امر را ممکن ساخت.
به این ترتیب ورزشگاه شهر مونته ویدئو در زمان مقرر آماده برگزاری جام جهانی گردید. البته ساخت ورزشگاه تنها کار طاقت فرسایی نبود که ژول ریمه بر گردن مردم علاقمند این کشور نهاد، تقبل هزینه اقامت میهمانان جام جهانی، میزبانی ملت اروگوئه را در تاریخ برگزاری این جام جاودانه نمود. پیش از شروع اولین دوره جام جهانی، کشورهای عضو فیفا به رهبری ژول ریمه، رئیس فیفا تصمیم گرفتند که جامی به عنوان یادبود تهیه کنند و به قهرمان جام اهدا نمایند. از این رو «آبل لافلور» فرانسوی مجسمه‌ ای به ارتفاع 12 اینچ و وزن 8 پوند (480/3 کیلوگرم) از طلای جامد بدین منظور ساخت و طبق توافق اعضای فیفا تصمیم گرفته شد، هر تیمی که سه بار فاتح آن شود، مالک همیشگی جام گردد.
تا سال 1956 این جام طلایی عنوان خاصی نداشت، اما در این سال در مراسم تجلیل از ژول ریمه جام را به نام وی خواندند و از این تاریخ جام «ژول ریمه» نام گرفت. اروگوئه در سال‌ های 1930 و 1950، ایتالیا در سال‌ های 1934 و 1938 قهرمان جام جهانی شدند ولی برزیل که دو بار پیاپی در سالهای 1958 و 1962 قهرمان جهان شده بود با قهرمانی در جام جهانی 1970 برای همیشه مالک جام ژول ریمه گردید.
با پایان گرفتن افسانه ژول ریمه، مقامات فدراسیون جهانی فوتبال تصمیم گرفتند که جام دیگری را جایگزین آن نمایند. از این رو در تاریخ 5 آوریل 1971، یک ایتالیایی به نام «سیلویو گازاینگا» یک طرح جدید به فیفا ارائه کرد که این طرح مورد تایید مقامات فیفا قرار گرفت و کارگاه طلاسازی به نام «برتونی» با دریافت یک میلیون فرانک سوئیس، مجسمه ای از طلا به ارتفاع 15 اینچ و وزن 11 پوند (785/4 کیلوگرم) از طلای جامد ساخت که این جام برخلاف جام ژول ریمه نبود که کشوری پس از کسب سه عنوان قهرمانی مالک آن گردد. در نتیجه هیچ کشوری برای همیشه این جام را پیش خود نگاه نخواهد داشت، بلکه قهرمانان جام جهانی تنها یک کپی از این جام را برای یادبود خواهند داشت.
به هر حال تاکنون از عمر جام جهانی فوتبال، 17 دوره می‌ گذرد و برزیل با فتح 5 دوره آن رکورددار است. کشورهای آلمان و ایتالیا با کسب 3 دوره و آرژانتین و اروگوئه با فتح 2 دوره، فرانسه و انگلستان هم یک دوره آن دیگر فاتحین جام جهانی هستند. تاکنون 15 کشور میزبان این باشکوه‌ترین مسابقات دنیای ورزش بوده‌اند. (مکزیک، ایتالیا و فرانسه هر یک دو بار و ژاپن و کره‌جنوبی به طور مشترک و کشورهای اروگوئه، برزیل، سوئد، آلمان، سوئیس، شیلی، انگلستان، آرژانتین، اسپانیا، ایالات متحده هر یک یک بار میزبان جام جهانی بوده‌اند و افریقای جنوبی در سال 2010 میزبان جام جهانی 2010 می باشد..)

1930 FIFA World Cup Uruguay ™


[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]
Teams: 13
When: 13 July 1930 to 30 July 1930
Final: 30 July 1930

Matches: 18
Goals Scored: 70 (average 3.9 per match)
Attendance: 513700 (average 28538)
Winner: Uruguay
Runners-Up: Argentina
Third: USA
Fourth: Yugoslavia
Golden Shoe: Guillermo STABILE (ARG)

مروری بر جام جهانی سال 1930 - اروگوئه

پیشینه

اولین جام جهانی و با حضور سیزده تیم شرکت کننده. خبری از رقابتهای مرحله مقدماتی نبود و اروگوئه میزبان به دلیل کسب مدال طلای المپیک در سال 1928 و جشنهای صدسالگی استقلالشان، میزبانی این رقابتهاراکسب کردند. آنها دعوت نامه هایی به سرتاسر دنیا ارسال کردند و تنها 4تیم اروپایی (فرانسه، یوگسلاوی، رومانی و بلژیک) عازم سفری دوهفته ای با قایق ، به آمریکای جنوبی شدند.

به دلیل فاصله دور محل برگزاری این رقابتها، تیمهای ایتالیا، اسپانیا، سوئد و هلند روانه این بازیها نشدند.

تورنمنت

زمان خوبی برای برگزاری فوتبال برای مردم فوتبال دوست مونته ویدئو بود و همه دیدارها در پایتخت و استادیومی 95 هزار نفری که برای این رقابتها ساخته شده بود برگزار شد. سیزده تیم شرکت کننده در 4 گروه تقسیم شدند و تیمهای آرژانتین، آمریکا، برزیل و اروگوئه در سید یک بودند و تنها تیمهای صدرجدول به مرحله نیمه نهایی راه می یافتند.

مرحله نیمه نهایی

در کمال تعجب هر دو بازی مرحله نیمه نهایی با نتیجه 1-6 به پایان رسید. آرژانتین موفق شد تا با این نتیجه مقابل آمریکا به پیروزی رسیده و اروگوئه نیز با نتیجه 1-6 یوگسلاوی را شکست داد.

فینال

اولین دور رقابتهای جام جهانی شاهد فینال تکراری فینال بازیهای المپیک سال 1928 بود.اروگوئه موفق شد تابا نتیجه 2-4 آرژانتین را شکست دهد و به قهرمانی برسد

قهرمانان

پدرو سئا بازیکن اروگوئه، یکی از ستاره های این رقابتها بود و بعنوان دومین گلزن برتر بازیها شناخه شد. او در دیدار نیمه نهایی هت تریک کرد و یکی از مهره های موثر تیمش در فینال بود.

بدترین بازیکن

هر چند که لوئیس مونتی یکی از بازیکنان تاثیرگذار تیم ملی آرژانتین، به ویژه پس از به ثمر رساندن گلهای فراوان بود ولی تکلی که برروی پای لوسین لارن ، بازیکن تیم ملی فرانسه رفت،باعث مصدومیت جدی او شد و در دیدار مقابل شیلی نیز آرتورو تورس، بازیکن این تیم را مصدوم نمود.

آندرس ماسالی، بازیکن اروگوئه نیز گرچه بازیکن خوبی برای تیم میزبان بود ولی جدایی اش از اردوی تیم برای دیدارباهمسرش باعث شد که سران تیم نام او را از لیست تیم خط بزنند.

برترین گلزنان رقابتها

1- گیئرمو استابیله ( آرژانتین- 8 گل)

2- پدرو سئا( اروگوئه- 5 گل)

3- گیئرمو سوبریابره ( شیلی- 4 گل)

4 – برت پاتنائود ( آمریکا – 4 گل)

منابع:[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

1934 FIFA World Cup Italy ™



[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]
مروری بر جام جهانی سال 1934 - ایتالیا:

پیشینه
پس از برگزاری اولین جام جهانی در سال 1930 در اروگوئه، جام جهانی 1934 در ایتالیا برگزار شد. در زمانی که بنیتو موسولینی دراوج قدرت بود و حضور این دیکتاتور برگزاری این رقابتها را تحت تاثیر قرار داده بود.در جریان این رقابتها بود که برای اولین بار رقابتهای مرحله مقدماتی جام جهانی برگزار شد. اروگوئه به منظور تلافی غیبت تیمهای اروپایی در رقابتهای سال 1930،در تورنمنت ایتالیا شرکت نکرد و بدین ترتیب تنها قهرمانی لقب گرفت که برای دفاع از عنوان قهرمانی اش،وارد عمل نشد.
انگلیس، اسکاتلند، ولز و ایرلند شمالی حاضر به شرکت در این رقابتها نشدند و حتی ایتالیا نیز می بایست در رقابتهای مرحله مقدماتی شرکت می کرد. مصر اولین تیم تاریخ قاره آفریقا بود که به رقابتهای جام جهانی راه یافت.
تورنمنت
مرحله یک چهارم نهایی
هر هشت تیم حاضر در این مرحله از قاره اروپا بودند. ایتالیا و اسپانیا به تساوی 1-1 رسیدند و در دیداری دیگر ایتالیا توانست مجوز صعود به دور بعد را کسب ند. ارتیش با نتیجه 1-2 مقابل مجارستان به برتری رسید. چکسلواکی 2-3 سوئیس را برد و آلمان با نتیجه 2-3 از سد سوئد عبور کرد.
مرحله نیمه نهایی
شرایط نامساعد آب و هوایی نقش مهمی را در دیدار ایتالیا و اتریش ایفا کرد. طوفانی که در شهر میلان رخ داد، زمین مسابقه را مبدل به زمینی گلی نمود. ایتالیایی ها تنها پس از یک روز استراحت پس از دیدارشان مقابل اسپانیا به مرحله نیمه نهایی گام گذاشتند و انریکه گوایتا، با به ثمر رساندن تک گل بازی تیم میزبان را روانه فینال نمود. در دیگر سو، چکسلواکی نیز با پیروزی 1-3 مقابل آلمان راهی فینال شد.
فینال
پنجاه هزار هوادار شاهدبرگزاری دیدار فینال بین ایتالیا و چکسلواکی بودند.آنتونین پوک درحالیکه تنها14 دقیقه به پایان بازی باقی مانده بود دروازه ایتالیا را بازکرد ولی 4 دقیقه بعد رایموندو اورسی بازی را به تساوی کشاند تا دیدار به وقتهای اضافه کشیده شود. بازیکنان تیم ملی چکسلواکی به خاطر یک لحظه غفلت از جوزپه مئاتزا، محکوم به از دست دادن قهرمانی شدند و او پاس گلی را به آنجلو شیاویو رساند و ایتالیا قهرمان این دوره لقب گرفت.
قهرمانان و بدترینها
جوزپه مئاتزا،یکی از برترین بازیکنان این رقابتها بود که در مرحله یک چهارم پایانی گل حساسی را وارد دروازه اسپانیا نمود و بازی با همان تک گل به نفع ایتالیا به پایان رسید.به علاوه به رغم مصدومیت در دیدار فینال، پاسی تماشایی به شیاویو رساند تا گل پیروزی بخش و قهرمانی ایتالیا رقم بخورد.
نکته جالب توجه اینجا بود که شنیده می شد که موسولینی با ایوان اکلیند، داور دیدار مرحله نیمه نهایی دیدار کرده بود و این ماجرا بارها در طول تاریخ یادآوری می شود.
بازیهای به یادماندنی
فینال بین ایتالیا و چکسلواکی و درخشش خارق العاده مئاتزا و روحیه پیروزی طلبانه ایتالیایی ها همیشه در یاد طرفداران آتزوری است. مئاتزا به رغم مصدومیتش به بازی ادامه داد و گلزنی نمود. دیدار مرحله یک چهارم پایانی چک مقابل سوئیس که با برتری 2-3 چکسلواکی همراه بود نیز دیدار فوق العاده ای بود.
برترین گلزنان
1- اولدریچ نژدلی ( چکسلواکی- 5گل)
2- ادموند کنن ( آلمان – 4 گل)
3- آنجلو شیاویو (ایتالیا – 4گل)
4- رایموندو اورسی ( ایتالیا – 3 گل)
5- لئوپولد کیلهولز (سوئیس – 3گل)


منابع:[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

1938 FIFA World Cup France ™

[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

• Teams: 15
• When: 04 June 1938 to 19 June 1938
• Final: 19 June 1938
• Matches: 18
• Goals Scored: 84 (average 4.7 per match)
• Attendance: 376177 (average 20898)
• Winner: Italy
• Runners-Up: Hungary
• Third: Brazil
• Fourth: Sweden
• Golden Shoe: LEONIDAS (BRA)
  
  
  مروری بر جام جهانی سال 1938 – فرانسه
  پیشینه: سومین رقابتهای تاریخ جام جهانی در سال 1938 و به میزبانی فرانسه برگزار شد و بدین ترتیب برای دومین دوره متوالی اروپا میزبان این رقابتها بود. البته رقابتهای جام جهانی نیز از جنگ های موجود بی نصیب نماند و تیم ملی اسپانیا به دلیل جنگهای داخلی در این کشور از حضور در این رقابتها ناکام ماند
  در این دور از رقابتها 12 تیم از اروپا حاضر بودند و تیمهای برزیل و کوبا نیز در این رقابتها حضور داشتند و از قاره آفریقا هیچ نماینده ای دراین رقابتها شرکت نمی کرد.مرحله اول رقابتها بدین ترتیب بود که دو تیم مقابل یکدیگر قرارمی گرفتند وتیم برتر به دور بعدی راه می یافت. دیدارهایی که در نهایت با نتیجه تساوی به پایان می رسید نیز بار دیگر تکرار می شد.
  در این مرحله 5 دیدار به وقتهای اضافه کشیده شد که در آنها برزیل موفق شد تا با نتیجه 5-6 مقابل لهستان به برتری دست یابد. دیدار آلمان و سوئیس که پس از 120 دقیقه نبرد با تساوی 1-1 به پایان رسید و در نهایت دوباره تکرار شد.بازی کوبا و رومانی که در پایان وقتهای اضافه 3-3 و بار دیگر برگزار شد و بازی ایتالیا مقابل نروژ که درپایان 120 دقیقه اضافه با برتری 1-2 آتزوری پایان یافت و در نهایت مصاف چکسلواکی و هلند که در 90 دقیقه بدون گل بود و در پایان وقتهای اضافه با برتری 0-3 چکسلواکی به پایان رسید.
  
  مرحله یک چهارم پایانی
  در دیدارهای مرحله یک چهارم پایانی، مجارستان با نتیجه 2-0 از سد سوئیس عبور کرد. سوئد با 8 گل کوبا را شکست داد. ایتالیا 3-1 فرانسه میزبان را مغلوب کرد و دیدار برزیل و چکسلواکی با تساوی 1-1 به پایان رسید که درنهایت باتکرار مجدد این بازی برزیل توانست با نتیجه 1-2 از سد چکسلواکی عبور کند.
  
  مرحله نیمه نهایی
  در دودیدار مرحله نیمه نهایی که به صورت همزمان برگزار شد، مجارستان با نتیجه 1-5 سوئد را شکست داد و ایتالیا 1-2 از سد برزیل عبور کرد تا دو تیم مجارستان و ایتالیا به فینال این رقابتها راه یابند.
  
  فینال
  در دیدار فینال، ایتالیا با نتیجه 4-2 مقابل مجارستان به برتری دست یافت. کولائوسی در دقایق 6 و 35 و پیولا در دقایق 16 و 82 برای ایتالیا گلزنی کرده و تیتکس (8) و ساروسی (70) دروازه ایتالیا را بازکردند تا ایتالیا برای دومین بار در تاریخ رقابتهای جام جهانی به قهرمانی برسد.این دیدار در حضور 60.000 تماشاگر ورزشگاه استاد المیپیک د کولومبس برگزار شد و ایتالیا شروع بسیار خوبی داشت و در نهایت توانست جام قهرمانی را از آن خود کند.
  
  قهرمانان و بدترین بازیکنان
  در جریان دیدار برزیل و چکسلواکی در مرحله یک چهارم پایانی بود که ماچادوس بازیکن تیم ملی برزیل و یان ریها، بازیکن چکسلواکی در دقایق پایانی بازی و پس از اخراج زه زه از زمین مسابقه با یکدیگر به زد و خورد شدیدی پرداختند.
  
  بازیهای به یادماندنی
  یکی ازدیدارهایی که هرگز از یاد دوستداران فوتبال نخواهد رفت، مصاف برزیل و لهستان است. دیداری عجیب که گلهای زیادی را به همراه داشت و در پایان 90 دقیقه تلاش با تساوی 4-4 به اتمام رسید و البته در نهایت با نتیجه 5-6 به سود برزیل تمام شد. لئونیداس، جواهرسیاه برزیل نقش بسیار مهمی در پیروزی تیمش داشت و این دور از رقابتها را نیز با عنوان آقای گل به اتمام برد.
  
  برترین گلزنان رقابتها
  لئونیداس (برزیل – 7 گل)
  گئورگی ساروسی (مجارستان – 5گل)
  گیولا سنگلر (مجارستان – 5گل)
  سیلویو پیولا ( ایتالیا – 5گل)
  جینو کولائوسی (ایتالیا – 4گل)
  ارنست ویلیمووسکی ( لهستان – 4گل)

منابع:[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

1950 FIFA World Cup Brazil ™

[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

• Teams: 13
• When: 24 June 1950 to 16 July 1950
• Final: 16 July 1950
• Matches: 22
• Goals Scored: 88 (average 4.0 per match)
• Attendance: 1042675 (average 47394)
• Winner: Uruguay
• Runners-Up: Brazil
• Third: Sweden
• Fourth: Spain
• Golden Shoe: ADEMIR (BRA)

[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

مروری بر جام جهانی سال 1950 – برزیل
پیشینه:
چهارمین جام جهانی، به میزبانی برزیل در سال 1950 برگزار شد؛ برزیل تنها کشوری بود که درخواستی رسمی برای میزبانی این رقابتها ارائه کرد، چرا که در آن زمان، کشورها به تازگی از جنگ رهایی پیدا کرده بودند. این رقابتها از 24 ژوئن تا 16 جولای برگزار شد و همه نگاه ها برروی عملکرد تیم میزبان متمرکز بود. 16 کشور به این رقابتها راه یافته بودند و این تورنمنت در مقایسه با تورنمنتهای کنونی در مقیاس به مراتب کوچکتری برگزار می شد. به صورت میانگین حدود 60 هزار نفر از بازیها دیدن می کردند؛ رکوردی که تنها در جام جهانی سال 1994 که به میزبانی آمریکا برگزار می شد و با 68.991 هوادار به صورت میانگین صورت می گرفت، بهبود یافت.
این دور از رقابتها، تنها دوری از رقابتها بود که دیدار فینال نداشت. 4 تیم برتر مرحله گروهی، به گروه فینال چهارتیمی راه یافتند و تیمی که در این گروه بیشترین امتیاز را کسب کرد، قهرمان لقب گرفت.بدین ترتیب بود که آخرین دیدار گروه، تعیین کننده بود.
دور اول:
در گروه آ، تیمهای برزیل، یوگسلاوی، سوئیس و مکزیک قرار داشتند.مکزیک امتیازی کسب نکرد و ده گل نیز دریافت کرد و بدین ترتیب خیلی زود رهسپار خانه شد.ولی مسابقات سه تیم دیگر با حساسیت فراوان دنبال می شد. برزیل قوی ترین تیم بود و پس از غلبه بر مکزیک و یوگسلاوی با سوئیس مساوی کرد.
برزیل در آن زمان ستاره ای به نام آدمیر داشت که متوقف کردن او کار بسیار سختی بود و این ستاره در نهایت با به ثمر رساندن 9 گل، رقابتها را به عنوان آقای گل به پایان برد.
قوی ترین تیم گروه بی نیز اسپانیا بود که حداکثر امتیازات ممکن را کسب کرد. یکی از شگفتی های این رقابتها، پیروزی 0-1 آمریکا مقابل انگلیس بود و تیم ملی انگلیس خیلی سریع روانه منزل شد.
گروه سی، با حضور سوئد، ایتالیا و پاراگوئه دنبال می شد، چرا که تیم هند که برای اولین بار به این رقابتها راه یافته بود، در نهایت نتوانست به برزیل سفر کند، چرا که مسئولان فیفا به تیم ملی این کشور اجازه ندادند که پا برهنه و بدون کفش در این رقابتها شرکت نمایند.سوئد به عنوان صدرنشین مرحله گروهی به مرحله فینال راه یافت.
گروه دی این رقابتها شامل اسکاتلند، ترکیه،اروگوئه و بولیوی بود که با عدم حضور تیمهای اسکاتلندو ترکیه، تنها یک بازی در این گروه برگزار شد که اروگوئه با پیروزی 0-8 مقابل بولیوی، به آسانی هر چه تمام تر به مرحله فینال رسید.
مرحله فینال
تیمهای برزیل، اسپانیا، سوئد و اروگوئه برای قهرمانی مبارزه می کردند. اروگوئه و برزیل مدعیان قهرمانی به نظر می رسیدند و تیم ملی برزیل در آن دوره تیمی شکست ناپذیر بود.
برزیل با نتیجه 1-7 از سد سوئد عبور کرد که چهار گل از گلهای برزیل را آدمیر به ثمر رساندو پس از آن نیز این تیم توانست تا با نتیجه 1-6 از سد اسپانیا عبور کند
آخرین دیدار مرحله گروهی فینال،بین برزیل واروگوئه برگزار شد. بیش از 200هزار نفر به استادیوم ماراکانا آمدند تا بازی تیم ملی کشورشان را از نزدیک تماشا کنند.ولی در کمال تعجب این اروگوئه ای ها بودند که توانستند با غلبه بر تیم میزبان، جام قهرمانی را بالای سر ببرند. اروگوئه در آن دیداربانتیجه 1-2 به پیروزی رسید
قهرمانان و بدترین بازیکنان
آلسیدس گیگیا، قهرمان تیم ملی اروگوئه بود. او گل پیروزی بخش تیمش در حساسترین دیدار این رقابتها، مقابل برزیل را وارد دروازه تیم میزبان نمود و به جز ژایزینیو، بازیکن دهه 1970 برزیل ، تنها بازیکنی بود که در تمام دیدارهای رقابت جام جهانی به گل رسید.قهرمانی اروگوئه در این رقابتها، ثمره تلاشهای فراوان این بازیکن بود.
تلمو ساررا،بازیکن تیم ملی اسپانیا نیز در دیدار مقابل تیم آمریکای جنوبی بسیار خوش درخشید. او در تک تک دیدارهای مرحله گروهی تیمش گلزنی کرد ولی نتوانست تعداد گلهایش را به گلهای آدمیر برزیلی که عنوان آقای گلی رقابتهای جام جهانی را از آن خود کرد برساند.
بازیهای به یاد ماندنی
رقابتهای جام جهانی 1950، رقابتهای پرگلی بود.به عنوان مثال، بازی تیمهای اروگوئه و بولیوی با نتیجه 0-8 به پایان رسید .همچنین آخرین مسابقه بین برزیل و اروگوئه نیز بازی ای است که هرگز نباید آن را فراموش کرد.برزیل پس از غلبه بر سوئد و اسپانیا، مدعی اول قهرمانی بود که در نهایت مقابل چشمان 200.000 نفر در ورزشگاه مارکانا تن به شکست داد.
برترین گلزنان رقابتها:
آدمیر (برزیل- 9 گل)
اسکار میگس ( اروگوئه- 5 گل)
استنیسلائو باسورا (اسپانیا – 5گل)
چیکو (برزیل – 4گل )
تلمو ساررا (اسپانیا – 4 گل)
آلسیدس گیگیا (اروگوئه – 4گل)

منابع:[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

1954 FIFA World Cup Switzerland ™

[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

• Teams: 16
• When: 16 June 1954 to 04 July 1954
• Final: 04 July 1954
• Matches: 26
• Goals Scored: 140 (average 5.4 per match)
• Attendance: 889970 (average 34229)
• Winner: Germany FR
• Runners-Up: Hungary
• Third: Austria
• Fourth: Uruguay

Golden Shoe: Sandor KOCSIS (HUN)

• • 
    
    [برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]
    

مروری بر جام جهانی سال1954 – سوئیس

پیشینه: پنچمین دوره رقابتهای جام جهانی که سوئیس میزبانی آن را عهده دار بود. این تصمیم به این دلیل اتخاذ شد که این کشور به علت بي طرفي در جنگ جهاني دوم، هيچگونه آسيبي نديد.

مرحله گروهی

مسابقات اين دوره همانند دوره‌هاي اخير جام جهاني، به صورت گروهي در دور مقدماتي و تک حذفي در مرحله بعدي برگزار شد.

در مرحله گروهی،تيم‌ها در گروه‌هاي چهارتايي تقسيم شدند که دو تيم نخست هر گروه به مرحله يک چهارم نهايي راه يافتند.

در اين دوره 38 کشور براي حضور در مسابقات مقدماتي ثبت نام کردند که تيم هاي آرژانتين و شوروي در ميان آنها قرار نداشتند. از قاره آسيا، ژاپن و کره جنوبي حضور داشتند که در دو بازي رفت و برگشت، کره جنوبي به عنوان نماينده آسيا انتخاب شد.

در ميان تيم هاي دور نهايي، مجارستان که از سال 1950 تا 1954 در 33 بازي بدون شکست مانده بود و در سال 1952 مدال طلاي المپيک هلسينکي را فتح کرده بود، اميد اول قهرماني به شمار مي رفت و پيش بيني مي شد که بدون دردسر به قهرماني برسد.

اين تيم با رهبري کاپيتانش فرانس پوشکاش و حضور جمعي از بازيکنان نخبه چون ساندرو کوچيس و بوژيک با قدرت تمام و شکست‌هاي سنگيني که بر تيم‌هاي کره جنوبي (0-9) و آلمان غربي (3-8) تحميل کرد، با زدن 17 گل در دو بازي به عنوان نخستين تيم از گروه خود صعود کرد.

مرحله یک چهارم پایانی

در این مرحله، میزبان رقابتها با تقبل شکست 5-7 مقابل اتریش مجبور به خداحافظی با این رقابتها گردید.

اروگوئه نیز که قدرت و اقتدار همیشگی اش را از دست داده بود، در نهایت موفق شد تا در بازل با نتیجه 2-4 از سد انگلیس عبور کند.

مجارستان بر برزیل غلبه کرد و آلمان غربی توانست از سد یوگسلاوی عبور کند.

مرحله نیمه نهایی

در یکی از دیدارهای نیمه نهایی دو تیم مجارستان و اروگوئه به مصاف هم رفتند و در طی 120 دقیقه تلاش، این مجارستان بود که موفق شد تا با نتیجه 2-4 مقابل تیم حریف به برتری رسیده و روانه دور بعد شود.

آلمان غربی نیز با پیروزی 1-6 مقابل اتریش، دیگر فینالیست این رقابتها لقب گرفت.

دیدار فینال

آلمان غربی با پیروزی 2-3 مقابل مجارستان، جام را به خانه برد و اتریش نیز با نتیجه 1-3 براروگوئه غلبه کرده و تیم سوم این دور از رقابتها لقب گرفت.

قهرمانان و بدها

اکثر بازیکنان آن دوره تیم مجارستان جزو برترین های بازیکنان تاریخ این کشور بودند، بازیکنی مثل ساندور ککسیس که در یک دور از این تورنمنت 11 گل به ثمر رساند و گیئلا گروسیس ، دروازه بان این تیم که همچنان از او به عنوان یکی از برترین دروازه بانان دنیا یاد می شود.

هلموت ران و فریتز والتر نیز جزو ستاره های کلیدی تیم آلمانی بودند

برترین گلزنان

1- ساندور ککسیس (11 گل)

2- اریک پروبست (6 گل)

3- مکس مورلاک (6 گل)

4- جوزف اوئگی ( 6 گل)

منابع:[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

1958 FIFA World Cup Sweden ™

[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

• Teams: 16
• When: 08 June 1958 to 29 June 1958
• Final: 29 June 1958
• Matches: 35
• Goals Scored: 126 (average 3.6 per match)
• Attendance: 905830 (average 25880)
• Winner: Brazil
• Runners-Up: Sweden
• Third: France
• Fourth: Germany FR
• Golden Shoe: Just FONTAINE (FRA)
• Best Young Player Award: PELÉ (Edson Arantes do Nascimento) (BRA)

[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]


مروری بر جام جهانی سال 1958 – سوئد

این بار نوبت سوئد بود که ميزبانی رقابت هاي جام جهاني را عهده دار شود واین در حالی بود که در سال برگزاری برگزاری این دوره از رقابتها "ژول ريمه" بنيانگذار اين پيکارها در سن 83 سالگي درگذشت.

در اين دوره از رقابتها بود که نوجوانی 17 ساله به نام پله ظهور کرد و با درخشش خیره کننده نظر تمام دنیا را به خود جلب نمود.

نکته جالب توجه اینجا بود که این دوراز رقابتهای جام جهانی، براي نخستين بار تصاوير رقابت هاي جام جهاني فوتبال از طريق تلويزيون به سراسر دنیا مخابره شد.
دیگر نکته ای که در مورد ششمین دوره برگزاری رقابت هاي جام جهاني جالب توجه است، تعداد تيم هاي شرکت کننده در مرحله مقدماتي این رقابتهاست که تعداد این تیمها 55 تیم بوده است. و از همه جالب تر این بود که تیمهای اروگوئه ، سوييس، بلژيک، اسپانيا، هلند و ايتاليا از راهيابي به مرحله اصلي بازماندند.و در عوض تیمهایی مثل ولز، ايرلند شمالي، سوئد و شوروي این شانس را یافتند تا در این رقابتها خودی نشان بدهند.

مرحله یک چهارم پایانی

در این مرحله آلمان غربی موفق شد تا با نتیجه 0-1 از سد یوگسلاوی عبور کند. سوئد 0-2 از سد شوروی عبور کرد.

فرانسه با اقتدار تمام و با نتیجه 0-4 ایرلند شمالی را در هم کوبید و برزیل به لطف تک گل پله مقابل ولز به برتری دست یافت.



مرحله نیمه نهایی

پیروزی 3-1 مقابل آلمان غربی برای سوئد میزبان کافی بود تا این تیم را به دیدار فینال این رقابتها برساند. در دیگر دیدار مرحله نیمه نهایی نیز دو تیم فرانسه و برزیل مقابل هم قرار گرفتند که برزیل با نتیجه 2-5 مقابل فرانسه به برتری رسید.

دیدار رده بندی

در دیدار مرحله نیمه نهایی این دور از رقابتها فرانسه با پیروزی 3-6 مقابل آلمان غربی، قهرمان دور قبل جام جهانی، رتبه سوم را از آن خود نمود.



فینال

دیدارفینال این رقابتها میان تیم ملی برزیل و تیم میزبان برگزار شد و برزیلی ها موفق شدندتا با نتیجه 2-5 مقابل سوئد به برتری دست یافته و جام قهرمانی را بالای سر ببرند



قهرمانان این دوره از رقابتها

گارینچا، یکی از کلیدی ترین بازیکنان تیم ملی برزیل بود. تاثیرگذاری او در ترکیب تیم ملی کشورش یکی از امور انکار ناپذیر این رقابتها بود. بازی خلاقانه گارینچا، کمک زیادی به موفقیت برزیل کرد.

فونتین با به ثمر رساندن 13 گل در طول تنها یک دوره از رقابتها رکوردی بی نظیر را به نام خود ثبت کرد.

و در نهایت پله، جوان ترین بازیکنی که با 17 سال سن در رقابتهای جام جهانی شرکت کرد. به رغم سن کمش، این ستاره نوجوان بود که با به ثمر رساندن تنها گل تیمش مقابل ولز، برزیل را به مرحله نیمه نهایی رساند

به علاوه پله جوان ترین بازیکن تاریخ جام جهانی است که موفق به هت تریک در یک دیدار شده.

برترین گلزنان این دوره

1- جاست فونتین (13 گل)

2- پله (6 گل)

3- هلمت ران (6 گل)

4- پیتر مک پارلند (5 گل)

5- واوا (5 گل)

منابع:[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

1962 FIFA World Cup Chile ™

[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

• Teams: 16
• When: 30 May 1962 to 17 June 1962
• Final: 17 June 1962
• Matches: 32
• Goals Scored: 89 (average 2.8 per match)
• Attendance: 893166 (average 27911)
• Winner: Brazil
• Runners-Up: Czechoslovakia
• Third: Chile
• Fourth: Yugoslavia
• Golden Shoe: Florian ALBERT (HUN),
• Valentin IVANOV (URS),
• Drazen JERKOVIC (YUG),
• Leonel SANCHEZ (CHI),
• VAVA (BRA),
• GARRINCHA (BRA)
• Best Young Player Award: Florian ALBERT (HUN

بعد از دو دوره برگزاری این رقابتها به اروپا، بار دیگر آمریکای جنوبی و این بار شیلی میزبانی این رقابتها را برعهده گرفت.





[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

انتخاب شيلي به عنوان ميزبان اين رقابت‌ها مخالفت‌هاي زيادي عليه فيفا بر انگيخت، چون شيلي از هيچ نظر(ورزشگاه، شبکه حمل و نقل، اقامت) توانايي برگزاري پيکارهايي مهمي چون جام جهاني و ميزباني آن را نداشت.
حضور ‎ 56تيم در جام جهاني که رکورد ديگري محسوب مي‌شد، در مرحله مقدماتي شرکت کردند و دو تيم مدعي دوره قبل به نام فرانسه و سوئد از دور رقابت‌ها حذف شدند.
ديدارهاي متعددي در مرحله نخست اين جام نظير شوروي سابق و يوگسلاوي، شيلي و ايتاليا و آلمان غربي و سوييس با درگيري فيزيکي شديد ميان دو تيم همراه بود.
تيم برزيل يک بار ديگر قهرمان شد، اما اين بار "په‌له" فقط در ديدار افتتاحيه مقابل مکزيک بازي کرد و سپس مصدوم شد.
تيم برزيل ‎ 1 - 3چکسلواکي را در ديدار فينال در شهر سانتياگو، با گل هاي آماريلدو، زيتو و واوا شکست داد.

** نبرد سانتياگو
براي نخستين بار در تاريخ جام جهاني، فوتبال چهره کريه خود را نشان داد. هفتمين دوره رقابت‌هاي جام جهاني شاهد برگزاري يکي از زشت‌ترين ديدارهاي تاريخ اين مسابقات بين دو تيم ايتاليا و شيلي بود که سپس "نبرد سانتياگو" نام گرفت.
اين بازي با اخراج دو ايتاليايي و شکستن بيني ديگري با هوک چپ بازيکن شيليايي همراه بود.
"جورجي فريني" که از سوي "کن استون" داور انگليسي مسابقه کارت قرمز گرفته بود به زور توسط پليس به بيرون از زمين برده شد. در جريان اين بازي پليس مجبور شد سه بار مداخله کند و يک بار هم هر دو تيم را از زمين بيرون کشيد.

** دومين قهرماني برزيل
تيم برزيل در کوهپايه‌هاي آند دومين قهرماني پياپي خود را عليرغم غيبت "په‌له" جشن گرفت، اما اين دوره از مسابقات به خاطر برخوردهاي فيزيکي بي سابقه در آن به يادماندني شد.
په له ستاره رقابت هاي سال ‎ 1958سرانجام با تشديد مصدوميتش در مصاف با چکسلواکي کاملا نيمکت‌نشين شد، اما برزيلي‌ها با رهبري گارينشا و زاگالو در داخل زمين و با اين که کمتر از دوره قبل قدرت ويران کنندگي داشتند، توانستند به مرحله يک چهارم نهايي راه يابند.

** چک‌هاي شگفتي ساز
مهمترين و مهيج‌ترين نقطه اوج اين پيکارها ديدار يک چهارم نهايي بود که ميزبان، تيم شوروي سابق را ‎ 1 - 2شکست داد تا تمام کشور براي جشن و پايکوبي به خيابان‌ها سرازير شوند.
شادماني شيليايي‌ها طولي نکشيد، چون برزيل حريف قدرتمندي براي آنها در نيمه نهايي بود. چکسلواکي که در کمال شگفتي يوگسلاوي را در اين مرحله شکست داده بود، در فينال حريف برزيل شد.
چک‌ها در مرحله نخست همين پيکارها مقابل برزيل بدون گل متوقف شده بودند و حتي به شکل معجزه آسايي مجارستان را در يک چهارم نهايي شکست دادند.
اين تيم در مصاف با همه حريفانش گل نخست را مي‌زد، اما اين بار برزيل به فاصله دو دقيقه گل تساوي را زد و با به ثمررساندن دو گل ديگر قهرماني را به چنگ آورد. ‎ 9تن از بازيکنان تيم قهرمان در دوره قبل نيز در اين بازي حضور داشتند.
به اين ترتيب برزيل در کنار تيم‌هاي اروگوئه و ايتاليا، در ليست بزرگاني که دو بار جام ژول ريمه را بالاي سر برده اند، قرار گرفت.




** برترين‌هاي جام هفتم

قهرمان: برزيل
دوم: چکسلواکي
سوم: شيلي
چهارم : يوگسلاوي

** برنده کفش طلايي (بهترين بازيکن): شش بازيکن که هر يک چهار گل به ثمررساندند شامل: فلوريان آلبرت از مجارستان، والنتين ايوانوف از روسيه، درازن يرکوويچ از يوگسلاوي، لئونل سانچز از شيلي، واوا و گارينشا از برزيل.

** آيا مي دانيد

- روز ‎ 3ژوئن: تيم شوروي سابق 4 بر 1 از تيم کلمبيا جلو بود، اما در حالي که يک ساعت از مسابقه گذشته و به نظر مي‌رسيد چيزي تا پيروزي قاطع آنان نمانده، تيم کلمبيا طي ‎ 9دقيقه توفاني روزگار "لو ياشين" معروف به عنکبوت سياه را واقعا سياه کرد تا به تساوي دست يافت.
اهميت اين موضوع وقتي بهتر درک مي‌شود که بدانيم ياشين بهترين دروازه بان تاريخ رقابت‌هاي جام جهاني نام گرفت و حتي اهداي جايزه بهترين دروازه بان جام که در سال ‎ 1994آغاز شد، به افتخار او و عملکرد درخشانش درون دروازه، به نام او معرفي شد.
- در سال ‎ 1962وسلاو ماسک ظرف ‎ 15ثانيه گل چکسلواکي را وارد دروازه مکزيک کرد، اگر چه حريف نهايتا ‎ 1 -3پيروز شد. اما شگفت انگيزترين رکورد را بايد به نام "ديويد گوآلتيه ري" بازيکن ‎ 22ساله تيم سن مارينو نوشت که تنها ‎9 ثانيه بعد از سوت آغاز مسابقه در نوامبر سال ‎ 1993به انگليس گل زد.

منابع:[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

1966 FIFA World Cup England ™

[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

• Teams: 16
• When: 11 July 1966 to 30 July 1966
• Final: 30 July 1966
• Matches: 32
• Goals Scored: 89 (average 2.8 per match)
• Attendance: 1601153 (average 50036)
• Winner: England
• Runners-Up: Germany FR
• Third: Portugal
• Fourth: Soviet Union
• Golden Shoe: EUSEBIO (Eusebio da Silva Ferreira) (POR)
• Best Young Player Award: Franz BECKENBAUER (GER)

[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

از اولين دوره رقابت هاى جام جهانى که در سال 1930 در اروگوئه برگزار شد؛ محبوبيت، سطح کيفى و استقبال کشورها از اين مسابقات به تدريج افزايش يافت تا جايى که به پرطرفدارترين و بزرگترين رويداد تک رشته اى جهان تبديل شد.





[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

"په له" در جام جهانى 1966 نيز ناموفق بود و نتوانست به کسب سومين قهرمانى پياپى تيم برزيل کمک کند، اما تيم انگلستان که توسط "سر الف رمزى" هدايت مى شد، در يک ديدار پرتنش در ورزشگاه ويمبلى، آلمان غربى را با 3 گل تاريخ ساز "جف هورست" و نتيجه 2 بر 4 شکست داد و قهرمان جهان شد.

اين در حاليست که هنوز هم اختلاف نظر در مورد عبور توپ از خط دروازه آلمان ادامه دارد

** آغاز دوران مدرن
انگلستان در جام جهانى ،1966 گام ديگرى به سمت موفقيت برداشت. قهرمانى تيم ميزبان در خانه، موجب شد برخى حريفان احساس کنند مورد تبعيض واقع شده اند.
16 تيم آفريقايى در اعتراض به قانون جديد فيفا که الزام داشت برنده ديدارهاى مقدماتى قاره آفريقا بايد نماينده آسيا يا اقيانوسيه را شکست دهد تا به جام جهانى راه يابد، رقابت هاى هشتمين دوره را تحريم کردند.
آفريقايى ها معتقد بودند رقابت در قاره خودشان براى صعود به جام جهانى کافى است. قانونى که سال 1964 وضع شده بود، 4 سال بعد به سود آفريقا تغيير يافت که در نتيجه 70 تيم در پيکارهاى مقدماتى شرکت کردند که رکورد ديگرى در نوع خود بود.
فيفا تصميم گرفت 10 تيم از اروپا، يک تيم از آسيا و يک تيم از آمريکاى شمالى و مرکزى در جام جهانى حضور يابند.
يکى از اولين تيم هايى که به جام هشتم صعود کرد پرتغال بود که با چکسلواکى، فيناليست دوره قبل، همگروه بود. صعود تيم انگلستان به مرحله اصلى در حضور تماشاگران خودى و مقابل دوربين هاى شبکه بى.بى.سى کاملاً بديهى بود.
اين تيم بدون دريافت حتى يک گل به مرحله يک چهارم نهايى راه يافت که در اين مسير مقابل اروگوئه بدون گل متوقف شد، مکزيک را 2 بر صفر شکست داد و فرانسه را با همين نتيجه مغلوب کرد، اما داغ ترين خبر رقابت هاى مرحله نخست، حذف مدافع قهرمانى يعنى برزيل بود.
برزيل بعد از غلبه بر بلغارستان، مقابل مجارستان و سپس تيم شگفتى ساز پرتغال تن به شکست داد، در حالى که کارى از دست په له و هم تيمى هايش ساخته نبود. په له يک بار ديگر قربانى بازى فيزيکى و خشن مدافعان حريف شد. او در ديدار با بلغارستان مصدوم شد تا ديدار با مجارستان را از دست داده و دوباره مقابل پرتغال با برانکارد از زمين خارج شود.

** قهرماني در خانه

يکى از تيم هاى راه يافته به مرحله دوم، کره شمالى بود که با غلبه بر ايتاليايى ها و سپس به توپ بستن دروازه پرتغال در مهيج ترين مسابقه جام، شگفتى ساز شد.
پرتغال موفق شد 3 گل خورده را جبران کرده و با درخشش "اوزه بيو" که 4 گل به ثمر رساند، کره شمالى را عقب بنشاند. هيچ ديدار ديگرى نتوانست به اين اندازه مهيج باشد.
تيم انگلستان که همه بازى هايش را در ويمبلى انجام مى داد، با برترى 4 بر 2 مقابل آلمان غربى در وقت اضافه، قهرمان شد تا همراه با "بابى مور" کاپيتان تيم، جام را از دست ملکه "اليزابت" دريافت کند.
** برندگان جام هشتم
قهرمان: انگلستان
دوم:آلمان غربى
سوم: پرتغال
چهارم: شوروى سابق

** برنده کفش طلايى: اوزه بيو از پرتغال با 9 گل

** اسطوره هاى جام جهانى 1966

- "بابى مور" (انگلستان، تولد 1941، مرگ 1993)
وى شايد به خاطر تکل هاى به موقع و پاس هاى دقيق خود آماده ترين مدافع تاريخ فوتبال انگلستان بود. پاس مور به جف هورست در وقت اضافه فينال جام جهانى 1966 در ورزشگاه ويمبلى، گل قهرمانى انگلستان را رقم زد.
مور به عنوان بهترين بازيکن اين مسابقات انتخاب شد.
"جک اشتين" مربى معروف اسکاتلندى در مورد اين بازيکن گفت: بايد قانونى براى وى وضع شود. او 20 دقيقه قبل از هر کسى مى داند چه اتفاقى خواهد افتاد.
مور، 107 مسابقه ملى براى تيم انگلستان انجام داد و وستهام را به قهرمانى در جام حذفى انگلستان و همچنين جام قهرمانان اروپا رساند.
وى بازيکن قابل احترامي در سراسر جهان است و پس از درخشش در جام جهانى 1970 در مکزيک مورد تحسين په له قرار گرفت.
تمام جهان پس از مرگ مور (به دليل سرطان) در سال 1993، از وى تجليل کردند.
- "جف هورست" (انگلستان، تولد 1941)
تنها بازيکنى است که توانسته در يک مسابقه فينال جام جهانى، 3 گل به ثمر برساند.
وى همانند بسيارى از افسانه هاى جام جهانى، در ابتداى اين مسابقات جزء بازيکنان اصلى تيم ملى کشورش نبود و پس از مصدوميت "جيمى گريوز" فرصت يافت نام خود را در تاريخ اين مسابقات ثبت کند.
هورست در جريان پيروزى 4 بر 2 انگلستان برابر آلمان غربى 3 گل به ثمر رساند.
سومين گل او در اين مسابقه همچنان يکى از لحظات جنجالى تاريخ جام جهانى به شمار مى رود.
مسابقه فينال جام جهانى 1966 هشتمين حضور هورست در تيم ملى کشورش بود. وى در مجموع 49 مسابقه و 24 گل در کارنامه خود براى تيم ملى انگلستان ثبت کرده است.
- "اوزه بيو داسيلوا فريه را" (پرتغال، تولد 1942)
مهاجم موزابيکى الاصل، معروف به "يوزپلنگ سياه" که قدرت شوتزنى پاى راست او رعد آسا بود، گام هاى سريع و قدرت بدنى فوق العاده اى داشت.
وى با 9 گل از جمله 4 گلى که در ديدار پرتغال برابر کره شمالى به ثمر رساند، به عنوان برترين گلزن جام جهانى 1966 انتخاب شد.
پرتغال، اين مسابقه را در ابتدا 3 بر صفر عقب افتاده بود.
فريه را، برزيل را در جريان پيروزى 3 بر يک پرتغال به زحمت انداخت و با سرزنش "مورايس" هم تيمى خود به دليل خطاى خطرناک روى په له، نام خود را در خاطره ها ثبت کرد.
اين بازيکن به دليل مهارت خيره کننده اش لقب ديگرى به نام "په له اروپا" يافت.
وى در سال 1965 به عنوان بهترين بازيکن اروپا انتخاب شد و هنگام حضور در بنفيکا براى 9 فصل پياپى در صدر گلزنان پرتغال قرار داشت.
** برترين گلزنان جام جهانى 1966
اوزه بيو (پرتغال) 9 گل
هلموت هالر (آلمان غربى) 5 گل
فرانتس بکن باوئر (آلمان غربى) 4 گل
فرانس بنه (مجارستان) 4 گل
جف هورست (انگلستان) 4 گل
والرى پورکويان ( شوروى سابق) 4 گل

** آيا مى دانيد؟

قطعاً هيچ رخدادى در تاريخ رقابت هاى جام جهانى به اندازه گل مشهور ويمبلى که انگلستان را به قهرمانى در جام جهانى 1966 نايل کرد، بين هواداران و دست اندرکاران فوتبال ايجاد اختلاف نظر و مناقشه نکرده است.
جف هورست با به ثمر رساندن گل سوم براى تيم انگلستان در وقت اضافه ديدار فينال مقابل آلمان، زمينه ساز قهرمانى آنان شد.
کمتر سالى است که در آن تکنولوژى تازه اى براى تشخيص عبور توپ از خط دروازه ارايه نشود. "گوتفريد دينست" داور سوئيسى که بعد از مشورت با کمک روسى خود تصميم گرفت گل انگلستان را قبول کند، هنوز هم در خاطره علاقه مندان فوتبال جهان باقى مانده است. نام او براى هواداران انگليسى و آلمانى معناى ويژه اى دارد.
انگلستان که به عنوان ميزبان به طور خودکار به جام جهانى صعود کرد، اولين کشور بريتانيايى بود که به اين مسابقات راه يافت.
اين مسابقات در 8 ورزشگاه شامل اولدترافورد (منچستر)، ويلا پارک (بيرمنگام)، آيرسام پارک (ميدلزبرو)، راکر پارک (ساندرلند)، گوديسون پارک (ليورپول)، ويمبلى و وايت سيتى (لندن)، هيلزبرو (شفيلد) برگزار شد.
انگلستان 4 ماه پيش از قهرمانى، کاپ جام جهانى را گم کرد، اما سگى به نام "پيکلس" يک هفته بعد از ربوده شدن جام ژول ريمه هنگام نمايش آن در لندن، آن را دفن شده زير بوته اى در جنوب اين شهر پيدا کرد.
در گروه سوم مجارستان با پيروزى 3 بر 1 برابر برزيل، به 13 مسابقه شکست ناپذيرى اين تيم پايان داد. در اين مسابقه غيبت په له مصدوم کاملاً احساس مى شد.
کره شمالى اولين گل جام جهانى خود را با زدن گل تساوى برابر شيلى توسط "سئونگ ژين" ثبت کرد.
"آنتونيو کاراباخال" دروازه بان مطرح مکزيک پس از تساوى بدون گل برابر اروگوئه با جام جهانى خداحافظى کرد. او در 37 سالگى، پنجمين حضور خود در جام جهانى را تجربه مى کرد.
در گروه چهارم کره شمالى با پيروزى 1 بر 0 برابر ايتاليا شگفتى آفريد. ايتاليا حذف شد و کره شمالى به عنوان نخستين تيم آسيايى به مرحله يک چهارم نهايى راه يافت.
کره شمالى، پرتغال را نيز با گل دقيقه نخست "پاک سئونگ ژين" شوکه کرد.
اين تيم سپس 3 بر 0 جلو افتاد اما اوزه بيو 4 گل زد تا پرتغال در نهايت 5 بر 3 به پيروزى برسد.

** ترکيب بازيکنان انگلستان، قهرمان جام جهانى 1966

دروازه بانان: گوردون بنکس، پيتر بونتى، رون اسپرينگت
مدافعان: جيمى آرمفيلد، جرالد بايرن، جک چارلتون، جورج کوهن، بابى مور (کاپيتان)، رى ويلسون.
هافبک ها: آلن بال، ايان کالاگان، بابى چارلتون، جورج ايستام، رون فلاورز، نورمن هانتر، مارتين پيترز، نابى استايلز.
مهاجمان: جان کونلى، جيمى گريوز، راجر هانت، جف هورست، ترى پاين.
سرمربى: الف رمزی

منابع:[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

1970 FIFA World Cup Mexico ™

[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

• Teams: 16
• When: 31 May 1970 to 21 June 1970
• Final: 21 June 1970
• Matches: 32
• Goals Scored: 95 (average 3.0 per match)
• Attendance: 1603975 (average 50124)
• Winner: Brazil
• Runners-Up: Italy
• Third: Germany FR
• Fourth: Uruguay
• Golden Shoe: Gerd MUELLER (GER)
• Best Young Player Award: Teofilo CUBILLAS (PER)

كشور مكزيك در جريان برگزاري بازي‌هاي المپيك توكيو در سال ۱۹۶۴ توانست بيش از آرژانتين نظر مسئولان فيفا را جلب و ميزبان جام جهاني نهم در سال ۱۹۷۰ شود.





[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

سایت گل- نهمين دوره رقابت‌هاي جام جهاني نقطه عطف ديگري از نظر پخش تلويزيوني مسابقات بود و حتي براي هماهنگي با شبكه‌هاي تلويزيوني، برخي ديدارها ۱۲ ظهر انجام شد.
اين تصميم با نارضايتي بسياري از بازيكنان و سرمربيان مواجه شد، چون ناگزير بودند در گرماي شديد مكزيك در آن وقت ظهر، مسابقه بدهند.
از خشونت‌ها و بازي فيزيكي كه در دوره قبل جام جهاني ديده شده بود، خبري نبود. اين دوره از رقابت‌ها بدون اخراج حتي يك بازيكن تمام شد كه از اين نظر با ركورد سال ۱۹۵۰ برابر است.

** ژول ريمه به كلكسيون برزيل رفت
په له با اين كه گفته بود هرگز در رقابت‌هاي جام جهاني بازي نمي‌كند، در اين مسابقات حضور يافت و تيم برزيل با تركيب طلايي خود شامل كلودو آلدو، جرسون، ريوه لينو، توستائو، جرزينيو، پله و كارلوس آلبرتو، جام ژول ريمه را براي سومين بار به خانه برد.

** يك جام با سه قهرمان
جام جهاني ، ۱۹۷۰ سه قهرمان بزرگ داشت: نخست تيم برزيل كه قهرمان جام شد، دوم اسطوره‌اي به نام په له كه براي سومين بار ( ۱۹۶۲ ،۱۹۵۸ و (۱۹۷۰ قهرماني را جشن گرفت و سومي كه خود فوتبال بود.

كساني كه از كيفيت رقابت‌هاي دوره قبل( ۱۹۶۶ لندن) ناراضي بودند، هيچ حرفي براي گفتن نداشتند، چون بازي زيبا حقيقتا در بهترين شكل و درخشان‌ترين وجه آن به نمايش گذاشته شد.
بزرگترين مسابقات فوتبال در حضور تماشاگران مشتاق اين رشته برگزار شد كه عبارت بودند از انگلستان - برزيل، انگلستان - آلمان غربي و البته مهيج تر از همه ديدار نيمه نهايي ميان ايتاليا و برزيل.
قطعا هيچكس گل زيباي په له را كه از فاصله ۵۰ متري، ويكتور دروازه بان چك را مقهور كرد، از ياد نخواهند برد. سپس تيم برزيل، تماشايي‌ترين تيم جام ، با خط حمله بي‌نظير خود شامل جرزينيو، توستائو، پله و ريوه لينو، در نهمين دوره پيكارهاي جام جهاني سومين قهرماني را جشن گرفت.
يك بار ديگر شمار شركت‌كنندگان در اين جام ركورد شكست. ۷۵ تيم در رقابت هاي مقدماتي شركت كردند و بسياري كشورهاي با تجربه نظير پرتغال، اسپانيا، فرانسه و مجارستان نتوانستند از مقدماتي صعود كنند، اما تيم‌هاي رژيم صهيونيستي، آرژانتين و مراكش به مرحله اصلي راه يافتند.
مراكشي‌ها اولين تيم آفريقايي بودند كه از مرحله مقدماتي به جام جهاني راه يافتند. كنفدراسيون فوتبال اين قاره در سال ۱۹۵۷ تاسيس شد، اما اولين تيم آفريقايي كه در جام جهاني بازي كرد، مصر بود كه در جام ۱۹۳۴ بدون انجام دادن حتي يك مسابقه حضور يافت.
مراكش و پرو شگفتي سازان مرحله نخست بودند. پرو به مرحله يك چهارم نهايي راه يافت و با قبول باخت ۴ بر ۲ مقابل برزيل از ادامه مسير بازماند.

** بكن باوئر فداكار
در مرحله يك چهارم نهايي، ۲ فيناليست سال ۱۹۶۶ يعني انگلستان و آلمان غربي مقابل هم قرار گرفتند. تيم آلمان كه تا ۲۰ دقيقه پاياني ۲ بر صفر عقب بود، به طرز معجزه آسايي توانست سه گل به ثمر رسانده و پيروز از ميدان خارج شود، البته در وقت اضافه. اما هنوز رقابتي مهيج تر در مرحله نيمه نهايي مقابل ايتاليا انتظار ژرمن‌ها را مي‌كشيد.

در ورزشگاه نوساز آزتك كه ويژه جام جهاني ساخته شده بود، ۲ تيم در پايان ۹۰ دقيقه ۱ بر ۱ مساوي بودند، اما در لحظات بسيار نفس گير وقت اضافه، هر يك از حريفان براي دقايقي پيش مي‌افتاد. فرانس بكن باوئر با وجود از جا در رفتن كتفش و در حالي كه بازويش از گردن آويزان بود، هنوز به بازي ادامه مي‌داد.
بكن باوئر با تمام انگيزه و اشتياقي كه داشت، نتوانست پاداشي دريافت كند، چون اين ايتاليا بود كه سرانجام با برتري ۴ بر ۳ به فينال راه يافت.
در ديدار نهايي تيم خسته و فرسوده لاجوردي پوشان رمقي براي مهار بازيكنان برزيل نداشت و به شكست ۴ بر ۱ تن دادند.
كارلوس آلبرتو پريه را كاپيتان طلايي پوشان، جام ژول ريمه را بالاي سر برد تا براي هميشه در كلكسيون افتخارات دنباله دار برزيل بماند.
پله در حالي كه اشك در چشمانش حلقه زده بود، روي دوش هم تيمي هايش دور افتخار مي‌زد. او نه تنها سومين قهرماني را تجربه مي‌كرد، بلكه براي آخرين بار در جام جهاني حضور يافته بود.

** برندگان جام نهم
قهرمان: برزيل
دوم: ايتاليا
سوم: آلمان غربي
چهارم: اروگوئه
** برنده كفش طلايي: گرد مولر از آلمان با ۱۰ گل
** اسطوره‌هاي جام جهاني ۱۹۷۰
- په له (برزيل، تولد (۱۹۴۰
وي شايد بزرگترين بازيكن تاريخ فوتبال در جهان است. بازيكن چابكي كه هنوز قدرت كافي براي بازي دارد. پله مهارت بسياري در حركت با توپ و دادن پاس هاي دقيق به هم تيمي‌هاي خود داشت. او كوچكترين شانس‌ها را به گل تبديل مي كرد.

په له بيش از ۱۲۰۰ گل در دوران فوتبال حرفه‌اي خود از جمله ۹۵ گل در ۱۱۰ مسابقه ملي براي برزيل به ثمر رساند.
وي تقريبا جام جهاني ۱۹۵۸ را به دليل مصدوميت زانو از دست داد. پله در سومين مسابقه برزيل برابر شوروي سابق بازگشت. يك گل برابر ولز، ۳ گل مقابل فرانسه، ۲ گل برابر سوئد در مسابقه فينال، په له را به يكي از ۲ قهرماني خود در جام جهاني رساند. اين بازيكن در جام جهاني ۱۹۶۲ به دليل مصدوميت نتوانست سومين عنوان را كسب كند.
په له كه در ۱۶ سالگي به عضويت تيم ملي برزيل درآمد و نخستين مسابقه خود را برابر آرژانتين انجام داد، در جريان ديدار با پرتغال در جام جهاني ۱۹۶۶ مصدوم شد و از دور رقابت‌ها كنار رفت، اما در اوج آمادگي در مسابقات جام جهاني ۱۹۷۰ حضور يافت.

- گرد مولر (آلمان، تولد (۱۹۴۵
معروف به بمب افكن. اين ديناميت جيبي يكي از مهلك‌ترين تمام‌كننده ها در تاريخ فوتبال بود.

در جام جهاني ۱۹۷۰ با ۱۰ گل از جمله هت تريك مقابل بلغارستان و پرو به عنوان بهترين گلزن مسابقات انتخاب شد. وي در جريان پيروزي حساس ۳ بر ۲ آلمان برابر انگلستان در مرحله يك چهارم نهايي نيز گلزني كرد.
مولر چهار گل در جريان قهرماني آلمان غربي در جام جهاني ۱۹۷۴ به ثمر رساند و مجموع گل‌هاي خود در اين رقابت‌ها را به ركورد ۱۴ رساند.
وي اولين گل خود را در بايرن مونيخ پس از مصدوميت سپ ماير وارد دروازه كرد، اما بعد از آن اين تيم را به سه عنوان پياپي قهرماني در اروپا رساند . اين بازيكن در ۶۲ مسابقه خود براي آلمان غربي ۶۹ گل به ثمر رساند و در سال ۱۹۷۰ اولين آلماني بود كه عنوان بهترين بازيكن اروپا را به خود اختصاص داد.

- گوردون بنكس (انگلستان، تولد (۱۹۳۷
بهترين دروازه بان جهان در اوخر دهه ۱۹۶۰ و اوايل دهه .۱۹۷۰ اوج نمايش قدرت وي در جام جهاني ۱۹۷۰ و دفاع از دروازه انگلستان برابر په له بود.

چهار سال قبل از آن هم بنكس در فينال جام جهاني فقط يك گل، آن هم توسط ضربه پنالتي اوزه بيو از پرتغال دريافت كرده بود.
بنكس كه ۷۳ مسابقه ملي در كارنامه دارد، تيم استوك را به اولين قهرماني خود در جام اتحاديه باشگاه‌هاي انگلستان در سال ۱۹۷۲ رساند.
در همين سال فعاليت ورزشي او پس از نابينايي از يك چشم به دليل حادثه رانندگي، به شدت تحت تاثير قرار گرفت.

** برترين گلزنان جام جهاني ۱۹۷۰
گرد مولر (آلمان غربي ) ۱۰ گل
جرزينيو (برزيل) ۷ گل
تئوفيلو كوبيلاس (پرو) ۵ گل
پله (برزيل) ۴ گل
آناتولي بيشووتس (شوروي سابق) ۴ گل
** آيا مي‌دانيد؟
- براي نخستين بار قانون به تيم‌ها اجازه داد بازيكنان داخل زمين را تعويض كنند و از كارت زرد و قرمز استفاده شد.

- ديدار ايتاليا و آلمان غربي در نيمه نهايي، تنها مسابقه جام جهاني است كه پنج گل در وقت اضافه از خط دروازه‌ها عبور كرد.
- جام ژول ريمه كه به افتخار بنيانگذار اين رقابت‌ها نامگذاري شده بود، بعد از سومين قهرماني برزيل طي ۱۲ سال براي هميشه به آنان اهدا شد.
- داستان اين جام به همين جا ختم نشد. جام ژول ريمه يك بار ديگر در برزيل ربوده شد و برخلاف ماجراي قبلي ( ۱۹۶۶ انگلستان) هرگز پيدا نشد. نمونه ديگري از اين جام بعدا ساخته و به برزيل داده شد.

- كارلوس كازسلي از شيلي اولين بازيكني بود كه با دريافت كارت قرمز اخراج شد و اين افتخار را به نام خود ثبت كرد!
- نهمين دوره مسابقات جام جهاني به ميزباني مكزيك براي نخستين بار بود كه در منطقه كونكاكاف برگزار مي‌شد.

- براي نخستين بار مسابقات به صورت زنده در سراسر جهان پخش شد.
- مكزيك ميزبان، نخستين مسابقه خود را با تساوي بدون گل برابر شوروي سابق پايان داد و اولين تعويض در همين مسابقه در تيم شوروي با خروج ويكتور ربريانيكوف و ورود آناتولي پوزاچ انجام شد.
- انگلستان در اولين مسابقه خود با گلزني جف هورست، روماني را يك بر صفر شكست داد. نخستين تعويض انگليسي‌ها هم ورود تامي رايت به جاي كيث نيوتون بود.
- مراكش كه نخستين حضور خود در جام جهاني را تجربه مي‌كرد، ۲ بر يك برابر آلمان غربي شكست خورد. بلژيك نيز السالوادور را در نخستين سابقه حضورش ۳ بر صفر شكست داد.
- اووه زيلر با حضور در ديدار آلمان غربي برابر مراكش، اولين بازيكن اروپايي بود كه براي چهارمين بار پياپي در جام جهاني حضور يافت. او در اين مسابقه يك گل هم به ثمر رساند.
- گرد مولر كه سپس بهترين گلزن مسابقات نام گرفت، اولين هت تريك اين مسابقات را در جريان پيروزي ۵ بر ۲ آلمان غربي برابر بلغارستان به نام خود ثبت كرد.
- ماريو زاگالو براي اولين بار، هم به عنوان بازيكن و هم به عنوان مربي به قهرماني در جام جهاني رسيد.

منابع:[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]