اون قسمتایی که داخل « » نیست ، توضیحات خود CNN بین صحبتای الکسه و من چیزی اضافه نکردم ..
[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]
^ به عنوان زیر عکس کم کم باید عادت کرد انگار .. ؛ [ کاپیتان سابق :( ]
الساندرو دل پیرو بازی خداحافظی که شایسته اش بود رو دریافت کرد ، یه تشویق سرپایی 20 دقیقه ای از طرف طرفدارانش در آخرین بازیش برای یوونتوس. معاشقه الکس با یووه ، نزدیک به 2 دهه بطول انجامید و تعجبی نداره که خودش و هوادارانش کمی احساساتی بشن ...
« افراد زیادی اون روز گریه میکردن و من خیلی احساساتی شدم.
سعی کردم با خم شدن و پاک کردن چشم هام ، اشک هام رو پنهان کنم (به احتمال زیاد منظورش همون جمع کردن شال گردنهایی که از سکوها براش پرتاب میشد) . لحظات بسیار خاص و غیرقابل باوری بود. هنوز نمیتونم با کلمات توصیفش کنم. تا ابد همراهم خواهند بود
»
دل پیرو بدرستی جایگاه یک اسطوره زنده یوونتوس رو بدست آورده. او درحالی تورین رو ترک کرد که رکورد بیشترین گل و بیشترین حضور در زمین مسابقه از آن اوست. در مجموع الکس 15 جام در 20 سال بالای سر برد. با این حال موفقیتی که در فوتبال کسب کرد هیچوقت نگرش کلی او رو تغییر نداد. همیشه تودار و خجالتی بود. درست مثه پسربچه ای که از بزبون رویاش - یه بازیکن حرفه ای فوتبال شدن - خجالت میکشه
« وقتی بچه بودم ، ازم پرسیدن که وقتی بزرگ شدم میخوام چیکاره بشم. حقیقتش نمیدونستم که فوتبالیست بودن میتونه یه شغل باشه ، بنابراین نمیدونستم که چی جواب بدم. بیشتر یه نوع ورزشه، میدونید چی میگم؟ و صادقانه بگم که فوتبالیست شدن همیشه آرزوی من بوده و دیگه چه چیز بیشتری میتونید بخواید وقتی که در بچگی این فرصت رو پیدا میکنید که به آرزوتون جامه عمل بپوشونید؟
»
و خب او موفق شد! و دورترین آرزوش ، بردن جام جهانی ، در سال 2006 رنگ واقعیت بخودش گرفت
« نمیتونم این واقعیت رو که بردن جام جهانی بزرگترین پیروزیم بوده رو پنهان کنم. از همون بچگی هی بخودت میگی که نه! میخوام اون رو فتح کنم! واقعاً موفقیت بزرگی بود ..
»
دل پیرو با یووه فرازهایی زیادی رو تجربه کرد ولی فرودهایی نیز وجود داشتند ... مدت کوتاهی بعد از فتح جام جهانی در سال 2006 ، دو مقام قهرمانی از یووه گرفته شد و اونها به سری B تبعید شدن.
الکس میتونست بره ولی موند و به تیم کمک کرد تا به دسته اول برگرده ...
« حتی قبل از اینکه سقوطمون قطعی بشه به باشگاه گفتم که اگه بهم نیاز داشتید ، من اینجام! هیچوقت به رفتن فکر نکردم و بردن جام جهانی یا جایگاهم رو دلیل مناسبی برای ترک یووه نمیدونستم. مدیون یووه بودم (
[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید] ) ..
»
و فصل پیش داستان یووه با فتح اسکودتو کامل شد. این اولین قهرمانی اونا در لیگ بعد از اتفاقات سال 2006 بود و
بعد از یک فصل عملاً بی نقص تحت رهبری آنتونیو کنته بدست اومد. بیانکونری حتی یک بازی رو هم در سری آ نباخت!
« یووه قهرمان شد برای اینکه همه چی عالی پیش رفت. ما حقیقتاً پرانگیزه و همه در کنار هم متحد بودیم. تیم با کیفیتی داشتیم و عدم حضورمون در اروپا هم کمک کرد. همچنین ورزشگاه جدید ما رو کلی جلو انداخت
»
قهرمانی یووه پایان خوشی بود که دل پیرو در آخرین فصلش در کنار بانوی پیر انتظارش رو میکشید. اما این سوال پیش میاد که چرا او در یووه باقی نموند؟
« دروغ گفتم ، اگه بگم انتظار داشتم یووه قراردادم رو تمدید کنه. هیچوقت نگفتم : اوه! آخه چرا تمدیدش نکردن؟
من همه چیزم و چه بسا بیشتر از اون برای باشگاه ، هوادارا و تیم گذاشتم و خیلی از عملکردم راضی ام. حالا باید پیگیر سرنوشتم باشم و سرنوشت من دیگه اینجا رقم نمیخوره (
[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید] )
»
پس مقصد بعدی اسطوره 37 ساله ایتالیایی کجاست؟
« ایالات متحده یک گزینه ست و کشور خارق العاده ایه. بدم نمیاد اونجا باشم و کلی لذت ببرم. ولی هنوز با هیچ تیمی بتوافق نرسیدم. بعداً مشخص میشه که آیا تیم بعدیم در اونجاست و یا جای دیگه ...
»